No;934 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. 11 De vrede te Nijmegen in 1895. Ei! Ziet hoe goed, hoe lieflijk is 't als zonen Van 't zelfde huis alb broeders zamenwonen! heele groote holle kerk een dominee hoorde nu eens een galm, dan weer een kort geluid of eventjes een schellen kreet, wan t hoe wel Kaptein Fabius zoo luid mogelijk reciteerde kon ik zijn gedicht niet verstaan, omdat ik te ver-af stond, maar den Minister en de andere hooge heeren, ook hun dames, heb ik goed gezien ; prachtige gala-rokken dragen ZEx. en de overige digiiitarissen; ze zien er uit om te stelen. 't Mag een ouwerwetsche dracht zijn zoo'n stijve met goud geborduurde rok, maar dat is een feit: mooi staat hij en op zoo'n rok hooreu ridderorden en kruizen even als de garneering op een taart, of 't verguldsel op een prachtband! Ik geloof daarom ook dat de heeren mr. Calisch en Mesdag verstandig zullen doen om te trachten zoo spoedig mogelijk ergens al is 't voor oud en half fatsoen zoo'n rok machtig te worden; de Leeuw", die ze nu hebben gekregen, komt niet zoo mooi uit op hun gewonen zwarten rok of gekleede jas. Vooral mr. Calisch zal met die Leeuw eerst wel een beetje verlegen zitten, omdat 't snit van zijn jas te nieuwerwetsch is. Maar, hij houdt van radikale middel en, en tegen het aantrekken van een anderen rok zal hij nu geen bezwaar hebben. H.M. heeft hem royaal behandeld, zij had hem evengoed een Nassautje kunnen f even en daarom is 't niet meer dan billijk, at hij zijn erkentelijkheid bewijst door haar cadeau op een passende plaats te dragen. Ieder weldenkend burger zou hem kwalijk nemen als hij dat vergat; ja! de geheele natie, die hij zoo goed vertegenwoordigde in 't Buitenland, zou er wraak over roepen ! Oud-Holland! dat is tenminste iets, wat me niet bepaald tegenstaat daar zal ik het waarschijnlijk wel kunnen uithouden die ouderwetsche geveltjes doen me aange naam aan. Mijn kunstzinnige natuur vindt bevrediging, op 't Marktplein, zoowel als op 't Grachtje, 't Water kon nog een klein wei nig meer rieken, dun was 't realistisch artistieker ik zal echter mijn eind-oordeel nog niet uitspreken vóór Oud-Holland geheel gereed is. Alleen wil ik even aan stippen dat ik er iemand ontmoet heb. die niet op Oud-Holland, maar op de Vervoer Maatschappij ..Holland" schimpte, in bewoor dingen, die' een geharnast piekenier zouden kunnen doen omvallen, al had hij ook wat te drinken gehad gedurende de twee uur, die hij in de zon moest bakken, om op den minister te wachten. 't Was een vreemdeling, die verleden jaar te Antwerpen had geëxposeerd hij was n en al lof voor de aangename en vlugge wijze waarop te Antwerpen de exposanten door de ver voer-maatschappijen waren geholpen en n en al blaam voor de Maatschappij Holland. die, volgens hem, op de meest onhebbelijke wijze de lui die in haar handen vallen, vilt en doet bloeden. Dat komt p r nu van," zei hij, wanneer men in handen komt, van het monopool je kunt pruttelen, blazen als een nijdige kat maar het helpt je niemendal. De maatschappij weet te goed dat je nergens anders terecht kunt en daarom; als je te erg opspeelt kun je, in plaats van hulp of be spoediging, een hoop grof heden naar je hoofd krijgen, 't Heet dat je maar een bagatel be taalt voor 't vervoer, maar als ze aan een Chinees plus minus het dubbele berekenen, voor 't vervoer op het T. terrein, van 't geen hij aan vracht betaalde voor zijn goed van China hier heen, of voor 't brengen van een paar manden met ilesschcn van t entree der T. T. tot aan boord van den mallstoomer. zeven gulden en vijftig cents rekenen, kunnen ze met zulke bagatelletjes toch een aardig duitje overhouden, dunkt me." Ik kan den man geen ongelijk geven eir 't is alweer een bewijs te meer voor de lam lendigheid van mijn stad en landgenooten, dat ze door zoo'n Maatschappij zich zoo in de luren hebben laten leggen. De mail steamer is het phenomeen van de Expositie, want die is af, gereed, kant en klaar, daar kon je reeds op den openings dag gezellig zitten en iets goeds gebruiken daar heb ik ma kunnen verfrisschen. Jvi toch heb ik een gegron de aanmerking, die bij eenig logisch nadenken door den bouwmeester had kunnen ontgaan worden, maar gewoonlijk denken zulke oudere architecten alleen aan 't geheel; wij nieuweren zouden ons eerder met détails bemoeien zon der een geheel te leveren dat is niet strikt noodig, n detail kan immers treffender, mooier, artistieker zijn dan 't geheel ? Ik zou 't namelijk een nig, gload-nieuwe onverge lijkelijke noviteit hebben gevonden, wanneer het mailsehip 't was een kleine moeite ge weest in slingerende beweging werd gehou den door een gas- of clectrischen motor. Dan had je de zeeziekte aan board kunnen ondervinden HM dat was uu eens echt tin-de-siècle geweest maar zoo iets origineels komt niet in 't brein van een gewoon Hollandsen scheepsbouwmeester op. 't I-i nu eenmaal niet anders daarom moeten we ons maar behelpen met de Prins Hen drik zooals hij is -- ik heb ten minste een oogenblik de illusie gehad dat ik meegevoerd werd door de golven van den wijden Oceaan, die mij aair ons kikkerland, aan Hollands. oudbakken boedel, ontvoerden. E. N. Xum':. (]Yonlt vervolgd).