No. 935 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. 13 tne nooit meer scheren in de gedachte alleen 'schuilt reeds verraaJ." Ook Wellington had reden te over om voor sluipmoord c p zyn hoede te zijn. Hij had den hartstocht en den ondank van het Londonsche plebs leeren kennen. Sir William Fraser vertelt van een officier, die in de buurt van Walmer Castle was ingekwartierd en zich kort na het overlijden van den hertog bij diens bediende aan meldde met de vraag: »of hy een of ander voor werp, hoe onbeduidend ook, als souvenir, kon missen." »Daar staan een stuk of wat parapluies in den hoek'', was het antwoord. »Als u daar een van hebben wilt, kunt u hem wel krijgen. De officifr nam er een op en toen hij den stok beet pakte om hem open te duen, trok hij er een degen uit. »0, ja" zei de bediende, zijn verwonderden blik opvangende. »'t Zijn allemaal degenparapluies.'' In de tram. »Laat mij maar begaan wat wed je, dat een van de heeren me zijn plaats aanbiedt? die lobbes bijvoorbeeld?" zei Caroline op het bordes tegen haar vriendin, en meteen vlug naar binnen wippend, zeide zij tegen een heer, die er goedig en getrouwd uitzag: »Heer! meneer Smit! Hoe gaat het? Wat blieft u ? Of ik uw plaats wil hebben ? Nu, eigenlek graag, want ik ben bepaald moe." »Wel, kijk! ben jij 't Mien ? 'k Dacht niet, dat je mevrouw je op waschdag kon missen, 'k Wil graag gelooven, dat je moe bent; ga zitten meid ! gerust hoor!1' antwoordde de goedige heer met een ondeugende flikkering in zijn oogen, plaats ^roor haar makend. Caroline kreeg haar plaats, maar deed meteen de ervaring op, dat die goedige oude heer toch zoo'n lobbes niet was. Het schrijven van anonieme brieven ten nadeele van anderen, wordt met recht als een afschuwe lijke praktijk veroordeeld. Naar aanleiding van het bekende anonieme geschrijf tegen het hof te Berlijn, geven enkele bladen de vrees te kennen, dat de tegenwoordige vorderingen in de schrijf kunst het kwaad in de hand konden werken. De schrijver der Berlijnsche brieven is werkelijk alleen daardoor niet ontdekt kunnen worden, omdat hij zich de buitengewone moeite heeft ge troost, voor alle brieven een slechts met bijzondere pennen te maken schrift te bezigen, uniform en karakterloos evenals stenografische teekens, en waarin dus geen bepaalde hand is aan te geven. Hieruit volgt dat er weinig of geen kans bestaat, zulk schrift te identificeeren, zoodat de vervaar digers van anonieme smaadschriften, jammer genoeg! onontdekt zullen blijven, terwijl an deren er misschien onschuldig van zouden ?worden verdacht. Ten opzichte van de schrijf machines, die meer en meer in zwang komen, schijnt die vrees oppervlakkig niet ongegrond. Vakmannen hebben echter aangetoond, dat die bezorgdheid sterk is overdreven dergelijke gevallen zijn nog slechts hoogst zelden voorge komen, niettegenstaande de schrijfmachine toch reeds lang genoeg bekend is. En mocht ooit de schrijfmachine tot zulke doeleinden worden misbruikt, dan is dit zeker: dat elke dergelijke schriftuur, als van een bepaalde machine af komstig, geheel afgescheiden van den vorm der typen, veel gemakkelijker, zekerder en over tuigender is te onderkennen, dan het handschrift van wien ook. Elke machine heeft zekere ge breken, die bij een oppervlakkige beschouwing van het schrift ternauwernood opvallen, omdat zij niet genoeg in het oog springen, maar bij meting en vergrooting wel degelijk zijn waar te nemen. De beenen van een A bijvoorbeeld zijn het zooveelste deel van een millimeter scheef, de punten van een ij zijn niet precies gelijk, een komma is iets meer gebogen dan die der kommapunt, enz. enz. Bijna altijd zijn een aantal van zulke kleine, maar toch precies meetbare onvolkomenheden aanwezig, bij iederen machine natuurlijk verschillend gecombineerd. Vandaar de mogelijkheid het schrijfmachine-schrift met wiskunstige zekerheid thuis te brengen ! Ano nieme-briefschrijvers hebben dus alle reden zich voor de schrijfmachine in acht te nemen. Met een waterfiets over het Kanaal. Voorverleden Zaterdag >trapten" twee velocipedisten, John Koek van Chislehurst en zyn vriend Wicker van het Bartholomeus-gas-thuis te Londen, in een »Tandem Cycleboot" over het Kanaal. De vaart begon eigenlijk in Woolwich. Zaterdag avond kwamen beiden te Dover aan, terwijl de tocht over het Kanaal om acht uur werd aange vangen, liet weder was zoo prachtig mogelijk en de zee bijna spiegelglad. Om kwart over drieën liep de Cycleboot de haven van ('alais binnen. Het vaartuig is 24 voet lang en .'! voet 7 duim breed. De schepborien zijn ongeveer De wetenschap geprezen en op prijsgesteld, of het nieuwe mannetje Tinterlantein. . Dr. v. 'til.: Vischje, vischje uit de zee, Breng je mij een toga mee ? Fise'?/e .? Ze is er al .' n voet breed. De boot is zoo gebouwd, dat omslaan of zinken bijna tot de onmogelijkheden behoort. Het gevaar was dus tot een minimum beperkt. De voormalige conservatieve onder-staats secretaris van Indië, G. N. Curzon, is met zyn jonge echtgenoote, geboren Miss Leiter, die hij onlangs in Washington ten huweljjk vroeg, in Engeland aangekomen. Het huwelijk was voor de »haute volee" van de hoofdstad der groote republiek de belangrijkste sociale gebeurtenis, sinds het feest van den Chileensehen gezant. Zelden hebben zooveel duizenden voor een kerk gestaan, waar een huwelijk werd ingezegend. Curzon is dan ook de zoon van een Engelschen Lord, van een >real and live Lord", Lord Scarsdale, en zooals bekend is, koesteren de »upper ten thousand'' van Amerika een heillooze vereering voor de Europeesche aristocratie. De Amerikaansche bladen bevatten kolommen en kolommen over het huwelijk, den bruidegom en de bruid. De beschrijving zou, uit een Amerikaansch oogpunt beschouwd, niet compleet zijn geweest als de handige reporters ook niet uitgevischt hadden: waarom .Miss Leiter den Engekchman tot gemaal ivenschte. De reden was, omdat Curzon in het Oosten naam als wereldreiziger heeft gemaakt en een uitstekend jager van grof wild is." Miss Leiter wil nu verre reizen doen. Haar echtgenoot heeft reeds moe'en beloven haar alle beziens waardigheden van Japan, Korea en Siam te laten zien. Zij heeft de heilige geh fte afgelegd, om, eer er ve'e jaren verloppen zullen zijn, met e>yen hand een tijger te verslaan. Hetgeen een Amerikaar sche journalist opgetrgen heeft doen uitroepen: »Bravo, Miss Leiter ! Zulke meisjes worden alleen in Chicago geboren !" Een bewonderenswaardige zetmachine is uit gevonden door een zekeren vader CalendoH, een Dominicaner monnik van het eiland Sicilië. Evenals de meesten zijner voorgangers, maakt deze uitvinder gebruik van toetsen, maar in plaats dat elke toets een let'er van het alphabet voorstelt, worden hier al de letters herhaald in verschillende seriën, die elkaar opvolgen als de octaven van een piano. De zetter kan dus nu, evenals een pianospeler zijn tien vingers tegelijk gebruikend, in plaats van letter voor letter geheele woorden zetten. In een uur tijds kunnen op deze vernuftig uitgedachte machine vijftig duizend letters worden gezet, terwijl de vlugste letterzetter het niet verder dan tot drieduizend kan brengen. Door een bijzondere inrichting kunnen de woorden direkt op de cilinders der rotatiepersen worden gesteld, zoodat stereotypen of' eloctrotypen kunnen vervallen. De toetsen kunnen el'ectrisch met verschillende machines worden verbonden, waardoor het zetwerk tot in het OT eindige kan worden vermenigvuldigd. Ten slotte kunnen correcties gemakkelijk met de hand worden aangebracht. ii. Prof. v. 'til.: Vischje, vischje uit de zee, Breng m' een laboratorium mee ! Vischje : Het staat er al. 111. Prof. r. 'til.: Vischje, vischje uit de ZPO, Breng mij nu een Leeuwtje mee. 1Y. Visclije: Daar is het al. V, Trof. r.'t IJ.: Vischje, vischje uit de zoo . . ,'i I iiclije : V>g al niet genoeg ? Ad je !