DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 944 Dr. Mi. De Fransche ontdekker van het heilserum voor diphteritis. Te laat, Louis Wilgers zat in een leuningstoel in de rookzaal der sociëteit ernstig na te denken. Het was over iets dat Bijversma, die juist was heen gegaan, tegen hem had gezegd, Itijversma had //Zeg, ouwe jongen, 'k ben onlangs je vrouw tegengekomen sinds jelui getrouwd bent, heb ik haar niet meer gezien dat is nu zoowat acht jaar geleden, niet? en ik had haar waarachtig bijna niet herkend ! Wat is ze verbazend veranderd." » Veranderd hoe zoo?" vroeg Wilgers. //Wel, ik vond dat ze er niet al te best uitzag, erg afgemat, vond ik, hm ! ... en ... ." ,/En?" K u, ronduit gezegd: alsof ze zich ongelukkig gevoelde zie je, dien indruk gaf ze mij. Wezen lijk, zooals ik zei, ik kou nauwelijks gelooven, dat zij dezelfde vroolijke Mina MSrtano was, het lacheliekje, dat ik vroeger zoo vaak op partijtjes ont moette." Eu over deze opmerkingen van Rijversma zat Louis nu te peinzen, 't Vreemde was, dat hij zelf niet eens had gemerkt, dat zijn vrouw er minder goed uitzag, 't Was hem wel is waar een poos geleden een maal of wat opgevallen, dat ze leelijk begon te worden, maar dat was ook alles. Toch moest de indruk, dien llijversmu van haar had ge kregen, wel juist zijn geweest. En ongelukkig." Dat had hem het meest getroffen. Was het moge lijk, dat zij zich ongelukkig gevoelde? 't Was nog nooit in hem opgekomen, daarover na te deuken. //Dezelfde vroolijke Mina Martano, iiet lachebekje, dat ik vroeger zoo vaak op partijtjes ontmoette." Die woorden hadden een snaar in zijn geheugen doen trillen. Hij sloot de oogen en zag haar weer zooals zij er uitzag op dien avond, toen hij haar vroeg. En hij herinnerde zich ook och ! welk een stomp, trouweloos ding is soms ons geheu gen! hoe zij geantwoord had, toen hij bezwoer, itat zij het liefste meisje was, dat hij ooit had aangetroffen : Och, dat zeg je nu, maar als ik leelijk was, zou je geen zier van me houden." Toen had. hij het tegengesproken haar bezwo ren, dat het zoo was, dat hij haar niet om haar uiterlijk liefhad. Nu besefte hij. met plotselinge schrik, dat zij gelijk had gehad. Want in den laatsten tijd was het ongetwijfeld zeker, dat hij niet de minste genegenheid voor haar gevoelde. Soms zelfs had haar aanblik hem met tegenzin vervuld. Zij waren van elkaar vervreemd. Nooit liefkoosde hij haar meer; geen enkel tecder woord kreeg zij meer van hem. Ja, als hij er goed over nadacht, was hij zelfs min of meer ruw tegen haar geweest. 't Arme wijfje kon liet toch waarlijk niet helpen dat ze leelijk werd. Ze had er ongetwijfeld zelf nog meer verdriet van dan hij. Rijversma had gezegd, dat zij er uit/ag, alsof ze zich ongelukkig gevoelde; hoogstwaarschijnlijk was ze ongelukkig. Wai verschrikkelijk eenzaam moest zij het al die jaren gehad hebben, den geheeleu dag alleen thuis terwijl hij op zijn kantoor zat in de oude stad. Als zij kinderen hadden gehad, zou 't natuurlijk heel anders zijn geweest. Ook dat was misschien een geheime kwelling voor haar geweest. Hij her innerde zich uu, met een opwelling van berouw, dat hij eens toen zij woorden hadden, zoo hondsch was geweest, dit haar te verwijten. En 's avonds ? Haastte hij zich niet altijd, om de deur uit te loopeii, naar de sociëteit ''. En als hij bij hooge De ni (Judy) Lord S.u.isr.rr.Y tot Lord I!»--KI;I:I;V : -Welk wapen kiest ge ? Den strijd tegen het Hoogerhuis of de Home Kule-ijuaestie ? Mij is het om het even." uitzondering eens thuisbleef, had hij nauwelijks een woord voor haar over. Wat een beestachtige egoïst was hij geweest! Hij had zich zelfs nooit de moeite gegeven, om te bedenken, of zij geluk kig was of niet. Maar zij, die als vrouw weinig om handen had, niet de minste ontspanning of afleiding, had des te meer tijd om aan haar ge dachten toe te geven en zat ongetwijfeld onop houdelijk ovrr het vers-bil tusscben toen en nu te broeden. Hij was liijversma dankbaar, die hem, zij het ook ruw, wakker had geschud. Hij stond op, trok zijn jas aan en nam zijn hoed. Hij had een besluit genomen. Hij zou dadelijk naar huis gaan en voortaan weer tegen zijn vrouw zijn, zoo als hij in de eerste dagen van hun huwelijk tegen haar was geweest, met, al de teederc woorden en lielkoo/.iiigen van de wittebroodswtken. Arm vrouwtje! Hij had half lust den Jan te vragen, hém i'CJi goed pak shiag te geven. Met een opgeruimd hart, verliet Wügcrs de sociëteit. De liefde zou worden lievboien. Hij vond haar verdiept, in haar huisLourlboek. Zoo, Den jij daar? Uat's vroeg vandaag!" zei ze, zonder op te kijken. //Ja, daar ben ik, vrouwtje," antwoordde hij. //'k Vond liet schandalig je zoo heelemaal alleen te laten." En hij tikte haar op den wang en kuste haar hartelijk. Schamper lachend keek ze op : ,,'k Zou iu 't vervolg liever wat minder drinken. Ju deed wijzer naar bed te gaan," klonk het bits. Hij voelde iets als een dolkstiek in het, hart. Hii keek haar aan. Ba ! ze ?w,v leelijk?en erg ook. Hij ging naar bed. ren. 7.30 : diner in de club. 8.30: in Haymarket h'edoro, met Parrick Campleeth en Bancroff. 11.30: dansen bij de familie 11...., die »sterft van verlangen om u te ontmoeten". En tot slot een intiem feestje, dat niet op de lijst is gezet. Het is wel anders dan hij gedacht had, maar Daudet legt zich neder bij den wil van zijn vriend, goedschiks, omdat hij het anders kwaad schiks zou moeten doen, en, zegt hij bij zichzelf: »ik geloof vast, dat deze reis mij veel goed zal doen te Parijs." Acht dagen lang is bij op deze manier uit, ieder oogenhlik voorgesteld aan nieuwe menschen, die sterven van verlangen om met bern kennis te maken, als het ware gaande van hand tot hand. Hij slaat daardoor bok op bok, maar men neemt er geen nota van, evenmin als zijn nieuwe ken nissen eigenlijk van hemzelf nota nemen. »lk heb in de eerste dagen mijn beste beentje voor gezet, beuit'lings was ik geestig en diep zinnig, gelijk te Parijs gewoonte is, om te doen zien dat men man van de wereld en tevens denker is. Maar hier was dat verloren moeite, gij hebt niets noodig dan den gewonen gezelschapsnonsens : dat wint uit, voor artikelen en boeken !r Van Londen krijgt de gast weinig te zien. Hij is naar Kotten llow geweest, heeft met het relitjeoun peop/e en de New Woniun kennis gemaakt, is geleid door »Engeland's duisterste wil lernissen," maar altijd onder geleide, en onder een geleide dat hem eigen opmerken verhinderde. In de j lioyal Academy heeft Lij niet mogen stilstaan voor werken die hem toelachten : altijd was de tijd afgepast, en alleen voldoende voor een vluchtige beEen Iniorrept. (Le Eire.) GKKJIANIA : Wil je wel eens gauw stil wezen knorrepot ; zanik nu niet over die schuitjes en scheepjes, die zijn alleen voor Willempje jij hebt je worstjes en cadeautjes immers ook niet met hem willen deelen. Vïirhi. Het notitie-boek van een ..Lion". Dit is het opschrift van een feuilleton-artikel in de Dèliota, waarin Augustin l-'ilon een loopje neemt met Daudet's engelsche reis, die hem, met den shiitzade van Afghanistan tot den lion der Londensche Season maakt. Filon heeft het notitieboek van Daudet gevonden in een compartiment van den Orient-Express ; van zijn inhoud het volgende : »lk ga naar Londen. Ik ben op. Hier zie ik te veel menschen, praat ik te veel. Mijn hootd en maag wil ik rust geven. De Er.gelsehen. zegt men. kunnen niet converseeren en niet koken ; dat is wat ik noodig heb. .... Ik heb dikwijls over Engeland gesproken; ik heb het ingeleid bij het publiek Xu wil ik toch ook op mijn beurt wel eens gaan zien. of ik de waarheid heb gezegd. »I!ovemlien is het soms listig, uit l'arijs te gaan. Toen JSourget terug kwam van zijn reis om de wereld is hij in de Académie gekozen." Diuidet komt te- Londen, '_' uur 17 minaten te laat. Dat beteekent niets,'' zegt de vriend die hem afhaalt: van de Eondoii-ChaUam-Dmcr bestaat de legende dat een kleine jonden de/.u lijn heeft genomen, om met ('hristnn^ /.ijlt groot vader te bezoeken. Toen bij aar.kwam waren zijn haren grijs, en was bij zelf grootvader." Hij heelt jiainvlijks wat geslapen, of een reporier wacht hem op. en na de reporter de vriend, die een dozijn couranten medebrengt waarin ziju aankom.-,! wordt medegedeeld. Maar om couranten te lezen is thans geen tijd. ziehier het programma van den dag: !>.,'jil voorin. .National tiallery: de Turners bewonderen. 10.15 liritish Museum, de friezen van hot I'arthenon, de mummies, de fos sielen, de leeszaal, de manuscripten, l uur: kruitmagazijn, in ilydepark déiilévan de mailcoaches. l uur 4i> : déjeiiner bij sir Marmaduke H. . .. die sterft van verlangen om u te ont moeten". Drie uur : concert van Nikisch in Queen's hall. Vijf uur. thee hij lady D. . .. die »sterft van verlangen om u te ontmoeten'. .\10; parlement, om de peroratie van Ilalfour te hoozichtiging der modestukken. Hij ziet van Londen niet anders dan een verzameling cosmopolitische bibelots, drinkt er champagne, eet er Kransche spijzen, hoort er Sarali Bernhardt, Vvette Ciuilj borr, Duse, Fiüora ; de lieden met wio hij ken nis maakt spreken Fransch en als hij dood, dood-op te l'arijs terugkomt, onverwacht, vindt hij Jean. die zijn kumniel en kirsch bij llesschen verschenkt aan kameraden, zijn sigaren rookt door het geheele hr.is. en zich verontschuldigt: De courant,!!! schreven zoo druk erover, hoe gastvrij mijnheer in Engeland werd ontvangen. dat ik meende, iets terug te moeten doen : deze heeren zijn engelsche palfreniers uit de avenue Marbi.'iif.'' liet Juni-nummer van Eigen lluurd bevat: Je Maintiendrai', door Louise l!. U.; De Ph\ siatrische inrichting Nul urn Siuint te Schoveningen''. do,,'r E. N. Koeger iniet atbeeiuingenj ; (iracio". bij de plaat naar de schilderij van X. \an der \Vaaij; ; -Prinses Theivse", door Truiila Kok ; De intocht der oflicieelen binnen Ond-llolland op Zaterdag den l l den Mei ISiCi"; >,ln memoriam" i Lombok-'s (ïravenliage ; Tel ganger tegen harddravrr" : -Een knorrepoi '. door \V. C. T-iigeler ; .Eo:i schetsje uit .Japan" door Sakura im-t afbeeldingen: ; liet linis van Kowaring aan den U<'ijige<iwe<r te Amsterdam' (niet afbeelding) ; Kinderen der Zee" (bij de plaat naar Jozei Israels); De Zwaan" : -Xei's krijgslist", door H. liertraiui : :Het Aliiantieleesi te Am sterdam oj) den l'.Klen Juni 17'.).")", (met afbeul, dingen en portret''): Pan- en dakzicht" (liij de plaat, voorstellende het liinnenpleiutje van Oudllolland, naar W. O. J. Nieuwenkamp) ; De opening der Fninscui! afileeling van de \\"er(>!dtentoonstelling (met ai beelding van liet eere-salon) : ,\\immioV eerste kerkgaii!j'',door do M^enilaer ; De ijzergieterij de l'rins van Oranje te 'sliravenhage", door l'. 11. Fsener (met af beddingen) ; Prins lialthasar" (bij de plaat naar Velasi|itez op het Mauritshuis te s dravenhagej ; -Mr. S. van ; Houten, de Minister van Ijinnenlandsche Zaken, Categoiïscli W. (Moonshine.) Policeman tot HAIK OUIIT en ROSKÜEKY : Er uit! in zijn kabinet" (naar een fotogralie van Vinkenbos en Dewald) ; »Chineesche leesten en cere moniën op Java", door mevrouw 13 ; «Laatste slachtoffers van den oorlog in Atjeh (met portret ten) ; »Nu had zij er spijt van" ; «Hoe moeten de kinderen t'huis zitteu tnj het lezen en schrijven ';: «Aantrekkelijkheid", door A. l'eaux; . A. A, Middelberg' (met portret) ; «Van een gouden. zonne", door \\. C. Tengeier ; ->De Koninginnen te Igls" (met afbeeldingen) ; >-Een lesje bij JS'eptunus (bij de plaat naar de schilderij van aouzaPinto) ; >-Amsterdamsche stadsgezicnten", door Jo. de Vries (met afbeeldingen naar fotogratiën door G, O. 't lloott); »lu een luchtballon iiaai de A'oordpool"; Verscheidenheid ; Feuilleton. Allerlei. Een draaimolen op hol. Een draaimolen op hol is wat nieuws, en daar allo nieuwigheden uu l'arijs behooreii te komen. is liet ook hiermede zoo. Een groot aantal kinderen in l'arijs zitten alleen kinderen 111 een draaimolen! reden rond en om in een van deze ingenieuze lusthoven, toen het paard dat de beweegKracht vormde van het ding, op. hol sloeg'. Jlij was voldoende van alle kanten ingesloten, om niet weg te kunnen, maar e draaimolen ging met vervaarlijke snelheid rond. en alle pogingen om het beest in zijn vaart te stuiten waren vruchteloos. Angstgeschiei van de kinderen op de houten paarden, angstgeschrei van de moeders rondom. Gelukkig liep alles zonder ongelukken af: liet paard viel eindelijk neder, en de draaimolen stond stil ! Scandinavisch Circus in het Circusgebouw der maatschappij «Arena". De eerste voorstelling van het Scandinavisch circus, directeur Albert Schumann heeft eergis teren (Donderdag), voor een talrijk publiek plaats gehad. De verwachting was tamelijk hoog ge spannen maar ze is overtroffen, door de in waar heid schitterende voorstelling. fraaie raspaarden, meesterlijke dressuur, keu rige costumes, erg grappige clowns, lieve balletteuses, zijn goede factoren van een geheel. dat bij uitstek geschikt is om een talrijk publiek te lokken en aangenaam bezig te houden. De heer Schumann kan tevreden zijn met het succes dat hij Donderdagavond behaald heeft. Iedereen was meer dan voldaan en het herhaald, donderend applaus heeft dat ten duidelijkste bewezen. Het gebouw van de Maatschappij Arena ziet er zeer gezellig en netjes uit, de plaatsen zijn ruim en gemakkelijk en de hoogere rangen niet te hoog zoodat ook do minder betalenden goed zien en hooren kunnen. De directie van de Maatschappij Arena heeft een goed debuut ge maakt door liet Circus van den heer Schnmanr in haar gebouw te doen optreden. We durven het Scandinavisch gezelschap een groot en voort durend succes verzekeren. De oude wachter op de tinnen. (Punch.) Veteraan Gi.AH-KINK : slujk.kijk, waar is vrienc. llarcourt gebleven V"