De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1895 25 augustus pagina 9

25 augustus 1895 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

No. 948 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. De annexatie van Nieuwer-Amstel. De Nieuwer-Amstelscltc dorpsmaayd tol Mr. 'freab: Een koe kan men Maar een kalf zou melken, er onder verwelken. SNUIFJES. Volgens den heer J. Heemskerk Az., afge vaardigde der Xederlandsche Regeering op liet matiglieids-congres te Bazel, zij u de Ko ningin en de Regeering warme voorstanders van alles wat strekken kan tot wering van drankmisbruik, maartoonencle Walen-Generaal weinig belangstelling in de matigheid. Het doet mij genoegen, dat dit eindelijk eens ten aanhoorc van een internationale vergadering duidelijk gezegd is, door een zoo bevoegd man als Heemskerk Az. Ik geloof echter dat hij zich meer correct zou hebben uitgedrukt, als hij gesproken had alleen van de Tii-ccile Kamer. Juist is toch uit eene mededeeling van den griffier der Eerste Kamer gebleken, dat de bediening van haar buffet niet kan gezegd worden voordeel af te werpen, en datdeKerste Kamerleden uit hun zak- bijpasten het verlies, dat op de exploitatie werd geleden. Dat buffet zou dan ook reeds verdwenen zijn, had niet dezelfde griffier in een door den Minister overgelegd schrijven aangetoond, dat het be houden van. zulk een buffet »een geregelde en tijdige afdoening'' van werkzaamheden be vordert. Een buffet, dat een sehadepost is, zal wel een zeldzaamheid mogen hceten ; een buöet, dat een middel is om het werk tijdig en geregeld afgedaan te krijgen, is misschien nog grooter zeldzaamheid; maar een buil et, dat door de Kegeering, wier lof op het congres te Bazel verkondigd werd, in bescherming wordt genomen, zal wel het zeldzaamste buffet wezen, dat op dit ondermaanschc wordt aangetroffen. Dat moet bepaald een buffet zonder vergunning" zijn. Hoe dit zij, meer malen heb ik er mij over verwonderd, dat de Eerste Kamer steeds op tijd met haar werkzaamheden gereed was. 't Mocht zijn zooals het wilde, wat er ook voor liet nies lag, de heeren zorgden er voor de agenda af'gwerkt te hebben, zoodat zij den trein nog konden halen, die hen vóór den Zondag tehuis bracht, en nooit keerden zij voor een enkelen dag de volgende week terug. Dat zat 'm, ik begrijp het nu .... in het buffet. Heeft de Tweede Kamer ook zulk een ijver en regelmaat wekkende tapkast? Indien dat zoo ware, er zou alle reden toe bestaan een ode te dichten op ons parlementair, op ons nationaal buöet. Maar ik durf het, na Heemskerk's verklaring op het Bazeische Congres niet aannemen. De Regentes is tegen de on matigheid, de Regeering heeft een afkeer van drankmisbruik, alleen de Staten-Generaal hebben met geheel-onthouding, afschaffing en matigheid niet veel op. 7e voelen daar niet voor. En nu rijst van zelf de vraag: hoe is het Tweedc-Karuer-buffet 'i Is er dat een met of' zonder vergunning ? Als je de tribune bezoekt, gelijk ik af en toe doe, zie je verscheidene heeren nog al eens naar de koffiekamer schuiven : sommigen hebben daar een handje van, en naar de kleur van enkele aangezichten te. oordeelen zijn er die volstrekt niet bang zijn voor een bufiet .... En nu iemand als Heemskerk daar te Bazel over deze honderd tegelijk een boekje open doet, dat. op /-ijn zachtst genomen, eenigen argwaan moet wekken, zou ik willen vragen: kan de Minister ons ook niet eens inlichten om trent het al of niet voordeelige der exploi tatie van dit Binnenhof-buffet'.' Maar. ... en hier leg ik misschien de hand op de oorzaak van ontzettend veel nationaal leed, tot dusver niet vermoed, is er in het gebouw der Tweede Kamer ^\el in het geheel een buffet aanwezig? In de Eerste Kamer bevordert zulk een inrichting een geregelde en tijdige afdoening van werkzaamheden en het is bekend, dat in de Tweede Kamer juist niets zoo veel te wenschcii overlaat, als de maat in het oreereu en de voortva rendheid in het handelen. Wat heeft men uithoofde dier onvolkomenheden onzen hon derd al leclijks naar het. hoofd gegooid '? j Worden ze niet uitgescholden dag aan dag, j als waren zij met hun werkzaamheden'' j 1 tiriiiti;/ jaar ten achter! En wat zal het nu i blijken te zijn ? De stumperts zitten daar zonder buffet. Xu de aandacht eenmaal op deze zaak ge vallen is zal er wel licht worden ontstoken. Maar of de Tweede Kamer een buffet met vergunning hebbe of in 't geheel geen bufiet de proef dient genomen te worden baar te laten werken met, het buffet der Eerste Kamer, ook al moet er op de exploitatie dan tweemaal zooveel worden toegelegd. Die uitgaaf late de Rekenkamer passeeren zonder chieanes te maken. Want boven elke andere uitgaaf is zij er een in 's lands belang. * De heer Jolles heeft ecu hoogst vleiend schrijven ontvangen van de Eransdie heeren, die hij met den heer Tours, directeur van iOns Huis'', door de Amstelstad heeft ver gezeld, om hen kennis te doen maken met de nachtelijke verblijven van onbehuisden. Zij hebben hem de mededeeling gezonden, dat hij benoemd zal worden tot Kidder van het Legioen van Eer eu dat de heer Tours zal versierd worden met den titel van Officier d'Academie. Onze advocaat-generaal heeft daarop dadelijk een brief geschreven aan die heeren, om hen opmerkzaam te maken op eene vergissing, waarvan hun niededeeiing getuigde, en nadrukkelijk verklaard, dat de heer Tours de man was, die zich te dezer stede met onbehuisden inliet, terwijl hij zelf zich meer in het bijzonder met kiesvereenigingen en verkiezingen bemoeit. Het Legioen van Eer zou. verzekerde hij, een zeer ongepaste versiering op den lapèl zijns jas uitmaken, wijl hij geen andere ver dienste jegens de Fvansche hoeren had dan. I'ransch met hen gepraat te hebben, terwijl juist de heer Tours alleen in staat was hen op de hoogte te stellen van hetgeen zij be geerden te weten. Danrom hoopte hij. dat, indien hij dan toch voor zijn moeite beloond moest worden, zoon nullig academie-ofticierschapje hem zou worden toebedeeld, en bet Legioen van Eer terecht zou komen bij den man, die zich aan de behartiging der belangen van ongtlukkigen wijdt. Ik kan mij dit gedrag van den yewaurdeerden advocaat-generaal best begrijpen, maar ik geloof toch, dat hij zijn doel niet geheel zal bereiken. Want als de Xedcrlandsche Regeering verneemt, dat zelfs de Eransche Republiek hem in een oere-legioen heeft willen opnemen, zal zij niet achterwege blijven hem op i!l Aug. aansl. de Leeuw aan te bieden. Hoe hij zich ook wendt of keert, een ridder orde krijgt hij toch. * :?': * Ik heb indertijd met genoegen gezien, dat mr. X. A. ('alisch zich ter wille van zijn werkzaamheid als president, der ???Wereldten toonstelling'' uit het politieke leven heeft teruggetrokken. Mr. Calisch, dacht ik, begrijpt heel goed, dat hij als radicaal leider een specialiteit moet zijn in het afbreken, en dat zijn nieuwe werkkring eene specialiteit in het opbouwen eischt. De nieuwe, A. C , zoo als de tentoonstellingsvrieiiden den hr. Calisch noemen, de man wiens opbouwende werk zaamheid door eene hooge onderscheiding is erkend, is dan ook op geen enkele radicale meeting te zien of te hooreii geweest. Maar ik vrees, dat mijn hoop op de bekeering van mr. (':ilisc!i toch voorbarig is geweest. (Iaat hij daar niet op de teiHoousteïling het verderfelijke referendum invoeren en aan mannen, vrouwen en kinderen .^lembriefjes uitdeden, waardoor zij hunne nieening over vuurwerken en luirmoniecorpse,ii kunnen ken baar maken.' Begint hij zoo niet ie verwe zenlijken, \v:it. zelfs iu het radicaal program nog nniiii' een vrome wcnsch is? Eén ding troost mij: de stembriefjes dragen de opschriften: goud. mooi en zeer mooi. Eene afbrekende critiek is dus uitgesloten. Xu. op zulk een manier toegepast, zal moge lijk het politieke referendum o.ik niet heel gevaarlijk zijn en zoo kan het niet anders dan U prijzen zijn, dat de heer <'alUch er .vl vast op deze wijs in zijn Rijk er een proef mede neemt. E u nu H. M. ondanks deze invoering van die Zwitsersclie nieuwigheid, met een sterk rvpublikcinsch tintje, toch de tentoon stelling heeft bezocht en zelfs te kennen heeft. gegeven, dat, wat zij daar zag verre hare ver wachtingen had overtroffen, durf ik mij vleien,. dat ook dit deel van Mr. ('aiUch werkzaam heid i-.aic lof heeft gegolden. En dat op een oogeiiblik, uu er juist een kieswet is, ingediend!

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl