DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 950 Een iwelüfc uit ertoi, (Lustige Siatter.) De reiiisiraot Mud. LA FEANCE. »Dat had ik mij tooh heel anders voorgesteld ! HE1TSJES ' fa Jm'i uure lenen, (Particuliere correspondentie). Goed voorgaan, doet goed volgen! zegt men, maar gemakkelijk is anders. Waar de begaafde schrijver van de Waroengpraatjes'' zo'ó voorging, daar valt het moeilijk om op even onderhoudende wijze door te gaan. Maar voor ik verder ga om de Indische nieuwtje» te behandelen, wenseh ik, door aan hem te herin neren, mijn hulde te brengen aan den dichter soldaat, die helaas te vroeg is verloren en nog zooveel beloofde. Haast herdenken wij dien noodlottigen nacht van den 27/2Ssten Augustus voor de eerste maal! Met diepen weemoed zullen velen dien nacht tegemoet gaan, dien nacht dien een ieder van verontwaardiging deed beven, en waarover mannen zelfs hun tranen nauwelijks wisten te bedwingen! Er is een jaar voorbijgegaan, maar vergeten zijn zij niet, die daar vielen om nimmermeer op te staan! Arme, edele slachtoffers van hun plicht! De vacantie is voorbij en de leergrage jeugd is weer aan de studie. Die vacantietijd in Indiëis gemeenlijk ook de eenige gelegenheid voor ouders en kinderen om eens //naar boven" te gaan, zooals wij hier zeggen, in tegenstelling als bij u waar men .van naar buiten gaan" spreekt. De centra der beschaving toch vindt men op Java in de drie kustplaatsen en als men zich dan eens verplaatst trekt men naar de bergen, dus : naar boven". Nu bestaat er in dezen Oost-moesson al heel weinig reden om eens een z.g. frissche neus te halen, want het is een hoogst abnormaal jaar, het regent bij stroomen nu in den tijd dat men een strakke blauwe lucht verwacht. De rivieren zijn meer dan gezwollen, de bandjirs richten ontzettende verwoestingen aan, waar menig suikerfabrikant, in dezen toch al niet opwekkenden crisistijd, u treu rige verhalen van zou kunnen doen. Java is rijk aan gelegenheden, waar men zich in den Oost-moesson eens kan gaan verzetten, Wel zijn het geen heilwasserbadeanstalten" zoo als men aan Rijn en Moezel vindt, wel zijn het geen plaatsen als Brighton, Ostende of ScheHeiiry DnnaniL veningen waar men meer komt om gezien te worden dan om te genieten, doch Tosari, Lawang, Salatiga, Sindauglaia, Garoet, Bandong bieden u heerlijk frissche berelucht, schitterende oostersclie panorama's aan. En er zijn er nog meerdere; Later bezoeken wij nog wel eens enkele van die plaatsen. De topic" hier was het huwelijk van de dochter van 'L. Exc. den G. G. Is een huwelijk in de «?would be high life" hier al een heel evenement, hoeveel te meer als eeue dochter van een G. G. gaat trouwen. Het zou indiscreet wezen om alles hier mede te deelen van die feestdagen, maar zeker is bet, 't ?aren feesten waar men met opgewektheid heengiDg,niet alleen omdat deze Gouverneur-generaal en familie bijzonder populair zijn, maar ook omdat de bruid eene aantrekkelijke en algemeen beminde ver schijning was. De bruigom kwam uit het moederland haar halen om na het huwelijk eerst een trip' over Java te maben en daarna via Nederland naar West-Indiëte gaan. Dat is nog eens eene andere triple aliantie: Holland-Oost- en West Indië, zooals de dominé, die het huwelijk inzegende, zei. Een verbond van jonggehuwden tegen over God gesloten met eene triple alliantie" te vergelijken, is een zonderlinge rhetorisclie wending. Door dat enkele woord bedierf de predikant al het goede wat hij met zijn woorden bedoelde. Rauwelijks is de agitatie voor belanghebbenden voorbij wie de gelukkige winners van de twee hoogste lotcu in de ambtelijke loterij zouden zijn legercommaudo en vice-presidentschap of zij worden op nieuw bezig gehouden voor twee even min te versmaden posten presidentschap Hoog gerechtshof en lid van den Raad van Indië. De heeren mr. Sibenius Trip en Rovers hebben hun ontslag ingediend. De eerste, denk ik, om zijn leeftijd, de tweede om redenen van ziekte, die niet belet om dat verlof of ontslag eerst in September te doen ingaan. Zouden de zenuwen den ledellèr, zoo als de iulaiiders een lid in den Raad betitelen, parten zijn gaan spelen uu liet zoo moeielijk blijkt de koorden van de Indische beurs bij elkaar te houden r of.... maar dat is hooge politiek. Of het ook hooge politiek is waar een ander lid van den Raad zich mede bezig houdt om de kaart van Java iu disorder te brengen? Hier eeue residentie opheffen, daar eene afdeeliug toeyoegen en ginds eenige districten tot een geheel maken. Bezuinigd moet en kan er worden, maar men zoekt het altijd in de verkeerde richting-, evenals met die vroegere, nog vrij recente bezuinigings-onderzoekingen, waaraan bij heel Indiëde herinnering overbleef .... in de serge pantalons der inlaiidsche politiedienaren. Ook de buitenbezittingen zullen nu niet ver geten worden. Een ander lid van den Raad zal er heengaan, zoodat onze Raad van Indiëzoowat mobiel verklaard is. De slot-scène van de Abbema-zaak is ons ge schonken in het eervol ontslag van den resident Bersbaeh en den ass.-res. Stormer. In den handel is het treurig; de niet ophou dende dócoiilitures waarvan Batavia in J S 94 kon gewagen, herhalen zich met vervelende gelijkma tigheid te Soerabaia en Seuiarang, en dat alles terwijl de suiker noodlijdend is en bovendien nog iu dezen moesson aan watersnood sukkelt, en «Ie indigo gering product oplevert. Gelukkig valt er aan kof (ie nog een gesmeerden boterham te ver dienen. De geringe dividenden over ! b(,H zullen wel tot nul en minder reduceeten als de balans van menige bankinstelling over IS'.iy moet opgemaakt worden. En dan? Wel vermoedelijk een vernieuwde belang stelling van Nederland in zijn schoone Koloniën! Want na Atjeli, Krakatau, Bantam, anggir, kwa men Lombok en uu een nieuwe crisis, die belang stelling opfrisschcu. Want blijvend was die belang stelling nog nooit, al bewezen alle gezaghebbende bladen dat nog zoo dikwijls. Mocht ik mij vergissen, niemand gelukkiger dan uw o Au?. WOMSO. van JULIEH BERK DE door A. (Slot.) Gaston. En de beroemde numismatikus, die wel gevoelt, dat hij zijn schoone nooit weer onder zulke gunstige omstandigheden zal terug vinden, keert tot zijn munten en medailles terug. Susanne. En de ^reddingsboot" waar blijft die ? (ia s t on. Dat was de oude Ergelsche dame (na etn pauze), U schijnt niet bijzonder opgetogen te zijn. Susanne. Ik weet nog niet.... Ik vraag mijzelve juist af.... Is uw heldin een eerbare vrouw ? Gaston. Ongetwijfeld. Dat is juist dephilosophie van mijn roman. ledere fatsoenlijke vrouw is op een gegeven oogenblik van haar leven wel eens in de positie geweest, dat zij behoefte aan een reddingsboot had. Susanne. Onzin. Er zijn vrouwen die uw reddingsboot nooit noodig hebben.. .. Dat zijn natuurlijk zij, die zich nooit op het water wagen. Gaston. Oho ! Het pad dat naar den oever voert is spoediger afgelegd dan men gelooft.... en men staat reeds voor de open zee eer men 't weet. Susannne. Verkeert gezien! Onwaar! Wij weten alty'd waarheen wij gaan en wij tellen onze schreden. Gaston. Dus zoudt u in mijn roman de Engelsche schrappen. Susanne. Ja, en ook de liefdesscène tusschen uw heldin en den numismatikus. Als zij werkelijk een fatsoenlijke vrouw is, neemt zij, op het oogenblik dat zij bij hem teedere gevoe lens ontdekt, den sneltrein naar Parijs.... daarmee alleen kan zij de sympathie van den lezer winnen. Gaston. Maar, hoe eindigt, in Godsnaam, mijn boek dan. Susanne. Ja .... het einde.... daar zou... (plotseling levend';}). Ha! een idee ! breng den echt genoot om, dan kan zij tot slot den medaillehandelaar trouwen, als zij van hem houdt. Gaston, (na een kltine pauze) Misschien hebt u gelijk ? Het zou veel origineeler zijn. Wie weet ? Misschien ben ik op den verkeerden weg geraakt. Susanne. Doe het zoo, waarde vriend, doe het zoo .... Er zullen vijfentwintig oplagen meer zijn. Gaston. Waarlijk ... ? U hebt mij overtuigd (haar hand kussend). Wat zijt ge toch een goede mede-werkster. Hoe jammer dat ik niet bij u om raad gekomen ben, voor ik mijn laatste boek publiceerde. Menige kritiek was mij dan be spaard geworden. Susanne. Misschien. Ziet u, wij vrouwen ... oordeelen instinctmatig. Er was wel een goede reden voor dat Molière zijn stukken aan zijn keukenmeid voorlas. Gaston. Maar ik houd geen keukenmeid. In dat opzicht sta ik dus erg bij Molière ten achter; ik heb maar een oppasser. Susanne. Lees de levensbeschrijvingen van beroemde mannen. Alle groote litterators hadden met eene vrouw te doen. Gaston. En als het niet de hunne was, was het toch die van een ander Susanne. (na eene pauze) U hadt moeten trouwen .... Doe het nog. Gaston. Dat is niet gemakkelijk. Men moet kiezen, (pauze) Ik zeg het niet om een kompliment te maken, maar vrouwen zooals gij, zijn zeldzaam. Susanne. O! er zijn er toch. Gaston. Ja ! als ik u getrouwd had ! Susanne. Mag ik u zeggen, mijn waarde, dat ik u curieus vind. Als ge zoo beleefd waart geweest, twee jaren na uw eerste aanzoek .... Gaston. (trni>tig) Scherts niet! En beschuldig mij vooral niet van luchthartigheid of onver schilligheid .... Toen ter tijd was ik reeds gaan nadenken en voelde mij niet gerechtigd, u in mijn bekrompen omstandigheden .... Susanne. Beken liever, dat juffrouw Amadina .... Gaston. Zeker niet.... neen ik was niet op haar verliefd .... Ik dwong mij zelf op, dat ik dol op haar was, alleen om den gloeienden Bami Tancfliritz. Duitsoh uitgever. wensch te wederstaan ten tweede male naar uw hand te dingen. S u B a n n e. (ainf/tdaan). Niet mogelijk. Gaston. Op mijn woord. S u s a n n e. En de Ilumeensche vorstin dan ? En de lersche groote dame ? En de Italiaansche zangeres Gaston. Kleine uitstapjes in de omstreken die men doet om zich de illusie te verschaffen van de groote reis, die men zich eenmaal heeft voorgenomen, maar nooit schijnt te mogen vol brengen. S u s a n n e. (aangedaan). Dat had ik nooit gedacht, arme vriend. (Peinzend). Dus hebt ge werkelijk van mij gehouden? Gaston. Hebt V Spreek niet in den ver leden tijd. S u s a n n e. Maar ge hadt u toch bij tijdskunnen verklaren. Gaston. De lust daartoe heeft mij niet ontbroken. Maar toen ik uw verloving vernam.... S u s a n n e. Goed .... op dien dag hadt ge een rijtuig moeten nemen en naar mijn vader moeten vliegen. Gaston. Een rijtuig! Welk een weelde; ik had toen nog geen uitgever. Ik wachtte op dert omnibus. Die was zooals gewoonlijk, vol, en toen zeide ik tot mijzelven, dat is het noodlot.... en ging weder naar huis. S u s a n n e. Ja, het stond geschreven .... Gaston. Enfin ! ... . de hoofdzaak is of ge* gelukkig zijt. S u s a n n e. Zooals ge ziet. Maar 't verbaast me, dat gij niet gelooven kondt, dat ik in staat was een materieel offer te brengen. Gij kendet mij toch .... ge wist toch hoe bescheiden mijn eischen waren. Gaston. Ge deedt beter te zeggen dat wij niet voor elkander gepast zouden hebben. Be weer dat ik u ongelukkig gemaakt zou hebben. dat je nooit van mij gehouden hebt, dan had ik nergens berouw over te gevoelen. Susanne. Maar ge behoeft nergens berouw over te hebben .... Doe zooals ik'. Wees vroolijk. (lucht). Gaston. Ach .'.als men nog eens van voren af aan kon beginnen! (sentimenteel). In gedacht en zie ik ons beiden zitten, onder de lamp. Van tijd tot tijd reik ik u de bladen toe van mijn werk waaraan ik bezig ben en waarin ik mijn geheele ziel gelegd heb. Ge schrapt alles wat u niet bevalt. Susanne. Heerlijk tooneel. Gaston. In plaats daarvan werk ik geheel alleen. Niemand spreekt tegen mij. Alles vind ik goed en bewonder mijn gelukkige invallen. Susanne. (medelijdend) Dat is zeer treurig. Gaston, Oordeel zelf. Wanneer wij nu niet toevallig over mijn boek gesproken hadden, zou ik het publiek een geheel mislukte studie hebben voorgediend. 't Zou jammerlijk liasco gemaakt hebben. Hoe dankbaar moet ik u niet zijn. (7i/i neemt hzar hand ) Susanne. (haar hand in de zijne latende) Een raad ?an Pncfc aan zijn eerwaarde vrienden, (Pwot.). tP^ïrffï>;*lïf!' )',.)r:,;*-"«N\ - U.>^ «sP V \. y 'M l i j'? flkt^^\./»'.VT^W-L ; 5 l j j Als de ve.'ocipedisten niet meer naar de kerk willen gaan, zal do kerk bij de velocipedister. moeten komen.