De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1895 29 september pagina 8

29 september 1895 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 953 Cïtofle Hennes, HETSJES OB reis naar Kaap Lanüsend, 12 Aug. schreef ik aan een vriend te Londen: My wive has made up hei mind to go cycling in Devonshire and Cornwall; ean you recommand such a trip? "We zouden den 15en 's avonds via Hoek vau Holland vertrekken en dien zelfden dag was er nog geen antwoord. Daar ik er wel wat tegen opzag te reizen met twee machines, eeu koffer, een liandkofFertje, mantel, jas, enz. enz., en het daarenboven zeer betwijfelde of'de heuvels en bergen in de streken, die we wilden bezoeken, ons zonden toestaan van onze fietsen pleizier te hebben slechts eenigszins geevenredigd aan de moeite en last noodzakelijk daaraan yerbonden en die grooter en grooter worden naar mate men een minder gebruik er van maakt, lachte dit een deel van het program me niet zeer toe en gaf ik mijn vrouw in overweging Engeland liever op de oud, rwetsche wijzen te gaan bereizen. Het was niet zoo gemakkelijk haar van haar lievelingsdenkbeeld af te brengen maar gelukkig werd er een modus vivendi gevonden. We zouden de machines t'huis laten en trachten ze in Engeland te huren, wanneer weg en weer dienende waren, wat ons naar we meenden vooral niet moeielijk zou vallen, daar we ook lid van de Cyllist's Towing Club waren. De reis over den Hoek eu Ilarwich was best. Ik deed ze voor het eerst eu ze beviel me in ieder opzicht beter dan de vroegere over LondeuQueenborough. Van Londen waar wij eeiiigc aangename uren in het South-Kensington Museum doorbrachten, dat men nooit te veel kan zien, gingen we 's avonds door naar Southampton. Den volgenden morgen togen we dadelijk naar de Birmingham and Coventry C'ycle Co. om een paar Pneumatics te huren, wat'zeer gemakkelijk ging toen we ons als leden v/d C. T. C. voorstelden. Mijne vrouw kreeg eene zoo goed als geheel nieuwe Coventry en ik een oud systeem tot pneumatic verbouwd; maar die, evenals"die van mijn vrouw, uitstekend en gemakkelijk bleek te loopen. Onze tocht zou gaan aa;.r New Torest, ook in Holland algemeen bekend door Marryats: De kinderen van het woud." Onze weg liep eerst naar Lyndhurst waar wij een lunch namen eu van hier begon de eigentlijke tocht door het woud, dat zich over 14-0 vierk. mijlen over een heuvel achtig terrein uitstrekt; men vindt er prachtig hout, afgewisseld met heide en grasland; kleine wilde paarden zijn er nog vele. De wegen, die er door heen loopen zijn uitste kend en de afwisseling is groot. Onze weg leidde eerst door Mark-Ashwood en langs Knight-Wood, ouder de schaduw van reuzen beuken eu eiken, daarna klommen we tot Eordingbridge waar een klein kamp was, de weg was ook hier verrukkelijk, nu meest heide en afgewisseld door boom-groepen De PresMentsvertieziui in Amerita, (Judge). 1É\I Cleveland ziet geen anderen candidaat (zijn uitzicht is belemmerd). met een panorama over het omringende woud, de daarin liggende dorpjes en groeven, dat ons boven beschrijving aantrok. Te 5 uur 's avonds waren we te Southampton terug, zoo tevreden over onzen tocht dat we j besloten den volgenden Wight ook per cycle te ! bezoeken. De wielen waren tot onze beschikking, maar we moesten ze des avonds nog in ontvangst nemen, want de volgende dag was Zondag en alles closed". De machines zouden dus worden schoon gemaakt eu nog 'savoi.ds aan het hotel bezorgd. Zondags was het weder prachtig, maar de teleur stelling groot, de band van rniju achterwiel was geheel leeg geloopen. Wij hadden geen pomp in het hotel was er ook geen en wieirijders waren er evenmin als op straat. Het was 's morgens vroeg en de stad nog als uitgestorven. Webeslo ten dus, hoe ongaarne ook, onze wielen thuis te laten. Achteraf hadden we geen spijt, want het weer was niet alleen prachtig, maar ooübizonder warm, uitstekend voor eeu boottocht over de Southamptouwaters eu den Solent eu voor eeu coaching" over de heuvels tussclien Rijde ui Ventiior, maai de reeks van steile hellingen, waarbij zelfs menig maal de waarschuwing/,Dai)geroui hiil for cyclists", deden ons volkomen gelukkig ziju op onze ver heven plaatsen op de coach en terwijl wc zonder afgunst neerzagen op de enkele moedigen, die we van tijd tot tijd op of naast hunnen wielen tegen kwamen, gaf mijn vrouw mij de plechtige ver zekering, dat zij uu ook heel dankbaar was dat we onze wielen maar te Southamptou hadden gelaten. Den volgenden dag bracht de spoor ons naar Plymoutl). We lieten onze //baggage" in den cloacdrown en stapten de stad in en waren weldra op de Hooe", een hooge wandelplaats aan zee, die zich voor de stad uitstrekt. Het gezicht van hier uit eeuerzijds op de prach tige haven, de breakwater'', het fort, de pier, mouut Edgecomb en anderzijds op de drie steden, Plymouth, Stouehouse en Devouport, wier be bouwing zich aaneensluit, is meer dan verrukkelijk. De Three Towns" ziju evenknieën, met de schoonste havens der wereld die ik zag, ik vergelijk ze niet, maar stel ze gelijk met Stockholm, Napels. en Palermo, en aan onze Hollaudsche reizigers, die hier nog niet waren, roep ik toe: komt, ziet en oordeelt. We kwamen hier terecht in een alleraardigst Temperance Hotel: The Westminster, goed gelegen, keurig net, uitstekende tafel en niet duur. We waren eerst wel ietwat huiverig, deukend aan te strenge regels gebonden te ziju. Gelukkig bleek dit niet zoo. Alleen wine and spirits" waren streng ver boden, maar anders heerschte er de grootste ge moedelijkheid. Tot bezoek aan theaters eu music-halls, met negro-dances, etc., werd men uitgenoodigd, cu ook bemerkte mijne vrouw al spoedig, dat ook de Engelsche zeeman voor deze soort vau temperauce niet ongevoelig is, toen ze onze cokette aardige chambennaid, zag love-making met een Hinken matroos van H. M. II. N. Godsdienst en weldadigheid worden in Plymouth niet vergeten, ze worden er openlijk gevierd en hooggehouden, maar in aangenamen vorm; op een kerk, waar we voorbijkwamen, adverteerde de Rev. .. dat hij Zondags zou preeken: tbrirf, briylil en lint/terly". De meuschen in Coruwall zijn vriendelijk, zij nemen het leveu niet te moeielijk. Toen we met de boot naar i'owey (spreek uit Foy) gingen, was die stampvol met lieden van daar, die' de groote Swimming Matches dien dag te P. hadden bijgewoond. Het was eeu prachtige avond, de zee was kalm, het weder zoel. Zoo gleden we over het water langs de begroeide heuvelen, langs Carosaud eu 7yave, waar reeds eeuige reizigers werden afgezet. Hoe meer de avouct viel, hoe aangenamer de stemming werd; het zingen vau Cornish Songs nam geen einde vóór we iu de haven van Eowey waren geankerd, maar ook niet eer was het gedaan met het flirten, en kussen werden daarbij niet ge spaard. Eowey, dat aan eeu iuhaven aan zee gelegen is, heeft neigingen Boruemouth en Torquay, als mode badplaats en winter oponthoud voor zieken een sterke concurrentie te gaan aandoen en het biedt daartoe veel; het is bedrijvig, toen wij er waren lagen er een twintigtal schoeners eu stoombooteu, aan het, eind der drie kilometer diepe baai bij het spoorwegstation te lossen en te laden, terwijl iu liet voorste gedeelte een zestal pleizierjachten ge ankerd waren en zeer vele roei en zeilbootjes heen eu weder voeren, hetzij om de inwoners of gasten VH u het tegenover liggend l'olruau te brengen, ze de rivier de op te brengen of naar een of andere inhavcn of spleet in de rotsen aan zee om daar in het, kristalheldere water een bad te nemen; Albions dochtcren zelfs gevoelen hier geen behoefte aan badhuizen, ze verdwijnen in de rotskloven om een oogeublik later weder te verschijnen eu naar hartelust vau het zon en zeebad te genieten. Wie meor van Eowey wil weten le/.e van Qiuller Scoutch //The astonishing ilibtory of l'ravtoron. Peuzance de meest, westelijke stad van Engeland eu het eind station van de Gr A\ cstern Railway is het beginpunt van de tocht, naar Kaap Laudsend. Met een kleinen omweg komt men eerst aan de Lotgan Rock (schommel rots) een prachtige//clill'," begaande, als zeer vele laugs deze kust, ui) schijn baar los op elkaar gestapelde rotsblokken, waar van men ieder oogenblik vreest, dat ze uit elkander zullen vallen. Boven op cu dat is de great attraction vau deze plaats, ligt inderdaad een groot rotsblok, dat met de hand iu schommelende beweging te brengen is, het ligt op de uiterste punt van de hooge chll'eu de reizigers worden verzocht daarop plaats te nemen. Daar ook het beklimmen der elitl' eeu niet ge makkelijke khuiterpartij is moet men om MUI deze curiositeit te genieten i:iet aan duizelingen onder hevig zijn. Van dezen Lotgan Rock werd ons nog het vol gende verteld. Enkele jaren geleden kwau een jonge luitenant op het lunuueuse denkbeeld de rots met een domme kracht te kantelen en naar beneden te werpen. Het plan gelukte maar half. De steen kantelde wel ten deele maar niet geheel. De aardigheid van het schommelen was er toen echter af, maar ook voor het jouge meusch. Want de admiraliteit bemoeide zich met de zaak. De luitenant werd veroordeeld, het te kwader uur, verplaatste rotsblok weder iu zijn vorige positie te breugen. Die staf was zwaar, want het werk viel niet mede. Tot verplaatsing van het blok was op de sterk overhellende rots geen goed aangrijpingspunt te krijgen, voor en aleer men zware stellingen aan de rotsen had bevestigd. Eerst toen had men den steen iu bedwang eu kou hem op de oude plaats, in de vroegere schommelende houding terug brengen. De liefhebbers schommelen sedert weder als vroeger, maar de aardigheid kostte het jonge menscli 8 2ÜLIÜ: zijn geheele vermogen. Wij nemen afscheid van onzen vriendelijken gids en beginnen de drie uur lange wandeling over eu langs de clitf-, over smalle voetpaden en ook wel zonder pad naar Kaap Landseud. De zon schijnt helder, een frissche wind waait langs de kust. De cliffscenery ' is over den geheeleu afstand wonder schoon. Beurtelings, dalen de velden in kleine valleien iets dieper voor zij plotseling worden afgebroken door de bijna verticale, op allerlei wijs getande, afgeronde en door de zee met spelonken en grotten of tunnels ondermijnde rotsen of loopen op groote hoogte tot, S a 400 voet tot aan de zee nagenoeg horizontaal of zelfs oploopend door, om ook daar weer eensklaps iu een verticalen rots wand te eindigen. De zee bruiseht onder en is helder blauw, tegen de klippen eu in de iuharnm n schuimend en allerlei kleuren vertooneud, van donker en somber blauw tot het helderste groen. Het water is overal kristalhelder eu men kan zich aan de Middellandsche zee denken Maar ziet men naar het land dan is het anders, de plateaux en hellingen der klippen zijn slechts bedekt, met gras en prachtig bloeiende heide. Eukele schapen weiden daar. Iets verder landwaarts in beginnen de graan velden, grazen de koeien, maar hoornen ziet men niet en slechts enkele huizen, het meest Oostelijk zijn de gebouwen van de Atlantieke telegraaf kabels, waar zestig klerken in de groote eenzaamAnte Aclieïuacli. 't Kanitaal in Oostenrijk, (GKMiclitet}. 't Klopt mekaar. 't Stopt mekaar. lieid hun werk verrichten, /ij noemen zich de Exiles". Het panorama is zoo uitgestrekt mogelijk, men overziet een groot deel vau de Jaiidtong en op het uiterste einde staat op de klippen het laatste en ook het eerste huis van Engeland. Daarna in zee nog enkele klippen en dan eeu paar mijlen iii zee op een klip de vuurtoren. De oneindige oceaan is voor ons, rondom ons, slechts een paar zwarte stippen rijzen aan den horizont daaruit op; het ziju de Scilly eilanden, nietige stofjes in die groote eenzaamheid. De uren der wandeling waren omgevlogen. Wij waren geheel onder den indruk der heerlijke grootsche natuur. En toen we later rustig in liet eerste en laatste huis van Engeland onzen eeuvoudigen lunch gebruikten, kwam mijn vrouw met ecu stralenden blik op me toe, omhelsde me heel bizonder en tluisterdc me toe, dat men hier nog meer genoot wandelend dan fietsend en dat ze innig danklaiir was de wielen te hebben te huis gelaten. Een volgeuden keer wellicht iets meer over reizen in .Devonshire en Cornwall. MlllUUfmIllllllllllllllllllmlIIIIIIIIIIIIMHItllllltllllllllllllllHM IIIIHIIIIIIHIIIIMIHIIII IMIIIIDIIIIIIUltMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIMHtllllll Hoe zag Charlotte Corday er uit ? Ken zeergeleerde I-'ranschman, dr.Cabanès tracht in de llei'iie Utbtlomnilaire daarover licht te ont steken. Een aantal tijdgenooten. zoo deelt hij modo, hebben haar lot' gezongen. Ken vau hen schreef: >IIaar temt was doorschijnend als melk, had liet diepe rood van de roos, en het lluweel van de perzik. De uitdrukking op dit zachte gezicht was onuit sprekelijk lief." Ken courant van die dagen echter zeide : Deze vrouw was niet mooi : haar gezicht was hard, insolcnt, vol puistjes . . .'' Ku een ooggetuige komt met deze verzekering : Mlle. de Corday had een dooraderd gezicht : mooi was zij niet, maar de uitdrukking ervan was zoo zacht, zoo zacht. . ." Dat wat haar gezicht betreft. .Met haar taille is het niet beter gesteld. Sommigen noemen haar eer groot dan klein, andoren beslist groot, weer anderen beslist klein. Op haar paspoort staat, dat zij vijf voet l duim mat. De hoer Cabanès neemt aan, dat liet ot'Hcieele stuk de kwestie uitmaakt; maar hij heeft ongetwijfeld weinig paspoorten of jachtakten gelezen ! Dit ofticieele stuk neeft, in overeenstemming met anderen, de kleur van baar haar op als kastanjebruin. Maar andere, niet minder authentieke documenten noemen haar aschblond. Aldus Mme llauer. de vrouw van den schilder die haar portret maakte, iiiond. echt blond, noch geel noch aschblond", zegt daarentegen de abbéDinomé, die langen tijd een lok van dit mi'sterieuse haar heeft bezeten. Deheer Cabanès voegt hierbij het getuigenis van een pruikenmakersbediende, wiens patroon Charlotte heeft gecoiti'eerd den dag van den moord. Maar de patroon heeft niet gezegd of zij blond of bruin was; alleen dat hij haar »een spatje poeder" op het haar had gestrooid ; waaruit Cabanès zelf dan weder de conclusie trekt, dat zij kastanje bruin haar moet hebben gehad. De ware Charlotte Corday had dus een harde en een zachte gelaatsuitdrukking ; een huid van rozen en room, en tegelijk puistjes ; zij was groot,. van middelbare lengte en klein, blond, aschblauw en bruin ; de geschiedenis, dat is klaar, is eea exacte wetenschap ! O-u.a-t3Iolla.xa.at. Tentoonstelling van het Brandice^en in vroeger tijd. Uit veler heeren landen, van heinde en nabij komen in deze dagen Opperbrandweerlieden te saam om de belangen van het brandwezen te bespreken. Burgemeester Fabius heeft de goede ge dachte gehad in het stadhuis van Oud-Hollandt in beeld en schrift te laten zien de brandbluschmiddelen in vroeger tijd. Het gebouw waar deze tentoonstelling ge houden wordt is in de eerste plaats zelf een historisch document- Het oude stadhuis van Amsterdam waarvan dit eene nabootsingis werd in 1052 door vuur vernield. Hoe hevig de brand woedde en hoe groot de paniek was, ziet men op verschillende gravures en op de kostbare waterverwteekening van Saenredam. Rembrandt, getuige van dien brand, heeft het gezicht der ruïne bewaarcL Toen alles in d'assche gelegd was, heeft hij zich waarschijnlijk op den hoogen steenen trap van de waag, die tegenover het oude stadhuis stond, geplaatst en van daar uit een krabbel gemaakt. Althans de ets is voorhanden, waarop men leest: Van d'Waegh af te sien. StatshAis van Amsteldam doent afgebrandt was den U .lulij Ki52. Rembrandt van Rijn." De platen van den brand van dit stadhuisgeven een duidelijk beeld van de groote ont steltenis en verwarring bij branden in de 17e eeuw en de gebrekkigheid der bluschmiddelen. Andere platen vullen dit weer aan. Van uit de stadsgracht n.oest met lederen brandemmers het water geschept worden ; van het water tot het brandende perceel stond een reeks mannen, bij wie de brandemmer van hand tot htv.it] ging, tot de laatste het water in de vlammen stortte. Hoe moeilijk dit ging, hoe onmogelijk het was steeds de vlam te bereiken, laat zich denken. Behalve deze emmers had men ook groote koperen spuiten, klisteerspuiten gelijkende. In een der /alen van het stadhuis hangen twee van die spui ten afkomstig uit Kampen. Op een dezer is ten bewijze der echtheid dit papiertje geplakt: Gemeente Ka m p e n. .,T\vee geel koperen spuiten om bij bin nen branden bij wijze van extincteurs te gebruiken, /e /.ijn vervaardigd in lf>.>. In de stadsrekening van dat jaar leest rnen : betaell aen Thomas Pijp voor zes De nieuwste S voor beambten. ^\x ?$&&*. ^3*» .V*',-^| ?^^-f*--^^^- ; ?- ;?"'" '-?TT! .' " V£- -..\ '??---*' "?' ^., A'* ^/f i"h». i""*. > t , . -J-- L r-' ^ . _,, l "* " .r"'l:-'' ?'f:*'-!*&*(« >--" <?%*???' <":-^ v < "^?-.v V :* ^?r'^^-""'^é^ Kielmannsei/tj: ? Oostenrijk zal goed gediend worden."

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl