Historisch Archief 1877-1940
No. 957
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
11
Collecte voor onze oud-strijders.
COLLEOTAXT TOT DE NEDERLANDSen^ MAAGD: Een pensioen ? Mevrouw, zij zijn met een gift al zoo blij !"
inilliimiiiiimiliiMMllll
iiimiiiiniiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiii
laanderheer van beroep, die uren van inspiratie
heeft waarin een tegelijk profetisch en diep ge
voeld begrip van vaderlandsliefde hem klaar wordt.
Fouquier spreekt van de ȟnale" van de tweede
akte, want onwillekeurig denkt hij aan de opera ;
daarmede kan Déroulède het doen. Het stuk
moge dan »schitterend geslaagd" heeten, en de
«monsieur de l'orchestre" moge den impetueusen
zanger van de Chtnts de sotdats binnen eenjaar
in de Académie zien wie Fransch kan lezen,
denkt het zijne ervan.
C. Metz.
Cesar Metz, in zijn tijd een bekend en gezocht
landschapsschilder, is op 72-jarigen leeftijd te
München gestorven. Hij was een leerling van den
idealist Ileinrich Tunk (1809?77) en onderging
diens invloed. Oberbayere, Zwitserland en Itali
gaven hem zijn motieven; na een kunstreis, in
'52 en '53 vestigde hij zich te München, en
trouwde de doohter van zijn leermeester. Tot zijn
meest bekende werken behoort een uitzicht van
den Hochgern op het Kaiaergebergte, tafereelen
uit de Romeinsche campagna, en het meer van
Albani, een gezicht op het YierwaldstiiJtermeer,
bij Brunnen, en het Vierwalds'itdtermeer met den
Pilatus.
«iiililiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiimitiimiiiiiiMMiimii
Een
vraag
om rechl.
Dat ik volkomen instem met den inhoud
van het hoofdartikel K°n Eeresr-ltiild'', ge
plaatst in No. !).">() van dit blad, zal geen
betoog meer behoeven, als men weet. dat ik
het reeds eerder een schande noemde voor
ons volk, dat onze Oud^trijders vragen moeten
om hulp. Toch hoopte ik, als de roepstem,
die van mij uitging, in den lande werd ver
nomen, men zorgen zou, dat de oudjes'1 niet
behoefden op te zien tegen de winterdagen,
niet behoefden op te zien tegen de laatste
winterdagen des levens. Er kwam echter
betrekkelijk weinig in ; ik doe van het ont
vangene nog geen verantwoording omdat ik
hoop, dat alsnog vele bijdragen zullen toe
vloeien 't is zóó toch nog fatsoenlijker dan
door middel eener collecte, d. i. gepermitteerde
bedelarij, langs de huizen. Maar tegelijk met
dien oproep vroeg ik reeds in het Nieuirs r. d.
Dar/ van 13 Augustus jl. den steun van in
vloedrijke mannen in den lande, om op touw
te zetten een adresbeweging. Voor de aanbie
ding van zulk een adres is het zooals in
't hoofdart. van 't vorig nummer werd ge
zegd nu juist nog tijd.
Nu weet ik maar al te goed, dat van mij
persoonlijk niet de minste invloed uitgaan
zal op de Regeering, maar gedachtig aan 't
als iemand 't hart tot spreken dringt, hij
spreke", waag ik het evenwel andren mijn
plan voor te leggen, andren om steun voor
dat plan te vragen.
Het geldt hier niet een gunst, die wij der
Regeering afbedelen, maar veeleer een recht,
waarom wij vragen, een verzuimd, maar toch
ter elfder ure, zoo niet geheel dan althans
ten deele nog, te herstellen recht.
En tot wie zullen wij ons eerder en beter
wenden dan tot H. M. de Regentes, van wie
wij weten dat de belangen van Haar volk
ook van het minder bevoorrechte deel der
natie Haar ter harte gaan, als rakende
ook de belangen van Hare Doorlachte Doch
ter, onze geliefde Koningin.
Aan dat adres stel ik mij voor den vol
genden inhoud te geven:
Aan Hare Majesteit
de Koningin-Regentes der Nederlanden.
Mevrouw!
Onder de nog levende oud-strijders, dragers
van het Metalen Kruis en de Citadel me
daille, zijn er velen, die verkeeren in kom
mervolle omstandigheden.
Op een leeftijd van tachtig jaren en daar
boven kunnen zij niets verdienen en zouden
zij schier van gebrek moeten omkomen, indien
niet van de voreeniging «Trouw aan Koning
en Vaderland" van Diaconie of andere lief
dadige instelling hun althans zooveel gewerd,
dat zij bewaard blijven voor hongerdood.
Intusschcn valt het aannemen van giften en
aalmoezen zwaar voor oud soldaten, zoolang
in hun hart het laatst gevoel van eer nog
niet is uitgedoofd.
Het is daarom, dat ondergeteeken.len niet
den meesten eerbied zich tot u wenden met
het verzoek, dat het door Uwer Majesteit's
steun daarheen geleid worde, dat in plaats
van de, gedurende de laatste jaren aan de
Vereeniging »Tiotw aan Koning en Vader
land" door het Ministerie van Oorlog toe
gekende subsidie van f 20.000 aan de
bedoelde oud-strijders, die zulks noodig
hebben, en voor zoover zij dit verlangen,
toegekend worde een pensioen.
Wel is waar zal dit de eerste jaren een
grooter offer van de schatkist vragen, maar
tegelijk zal dit otf'er jaarlijks kleiner worden,
naarmate het getal der grijsaards afneemt;
terwijl na luttel tal jaren deze post geheel
van de begroeting zal wegvallen.
Maar dan heeft toch de Staat tegenover
deze oud-soldaten, zij het ter elfder ure, een
errfst'lndd afgedaan, tot welker afdoening wij
inroepen uwer Majesteits goedwilligen steun.
Met den meesten eerbied, van uwe Majesieit
de Onderdanige- Dienaren en
'Iro/are Onderdanen.
(Volgen de handteekeningen).
Gros t. huizen
21 Oct. 'ir,.
F. W. DIU.IVKR.
V. D. M
Kijkjes op hel loonccl en in de zaal.
(1,11/ezonilen).
'
('armen. Stampvolle /.aal. In de directie
loge behalve Smmpll'en van der Mandere een
paar vreemde gc/ichlen. Fiore della Neve ook
even om liet hoekje kijkend. Kritika tamelijk
compleet. De Lange vriendelijk glimlachend,
nu en dan zijn sik streelend als liet minder
goed gaat. Van Milligen beurtelings helder en
donker kijkend, van tijd tot tijd zijn lorgnet
opzettend. Keiler niet kalm, ondoordringbaar
gelaat en vragende oogen en l>rugman zijn
ingespannen aandacht ui-ïsehen het
tekstboekje en het tooneel verdeelend.
In het orkest niets te zien, behalve de la
Fuente. Voor het publiek, dat alleen op zijn
rug ziet, is hij zeer kalm. doch stiekem vol
leven en spanning, Mevrouw Xorcrosse met
de lippen iedere noot van hare partij voor
doende.
Op liet tooneel allen geheel bij de /.aak;
bij de terugroepingen bcteekenisvolle blikken
naar de directieloge werpend.
Mevrouw Norcrosse uiterlijk overmoedig en
zeer op haar gemak, doch lang niet zeker of
zij veilig door haar rol zal rollen. Mooie
soepele : zooals D alm zegt liguur, zeer
bewegelijk en niet onverdienstelijk dansend.
Pauwels bij/,onder op dreef. Mooi ! zingt
bijna alles in. het Fransch, wat hem zeer goed
afgaat.
Jammer dat hij weggaat, zoo een krijgen
we niet licht weer, hoort men in de pauze
overal zeggen.
Mevr. Engelen, wat geforceerd verlegen
doende, doch mooi zingend. De zoen in het
eerste bedrijf klinkt ferm door de zaal. Niets
geen tooneelzoen.
Dons een ferme toreador met zwaar ge
wichtige stem. Kngelen braaf als altijd, alleen
een enkele schuchtere pogi ng wagend om geestig
te zijn. Poons gewoon-voldoende en van lisem
ge woon-ver velen d.
Aardig mengelmoesje van Fransch en
Hollandsch op het tooneel. Dons spreekt ook
Fransch, doch l'oons en Engelen durven
evenals Mevr. Thijssen en juflrouw Kamp
huizen de /.aak niet, aan en spreken de gast
in het Hollandsen toe, wat zij evengoed
schijnt te verstaan.
Mevrouw Norcrosse en Pauwels krijgen
bloemen en kransen, l'auwels geeft een paar
mooie rozen aan Mevr. Engelen, die /e be
paald verdiend hoeft.
Men zegt dat bij de volgende voorstelling
van (Jannen Mevrouw Engelen in het
Italiaansch, Dons in het Spaansch. Engelen in
het Itussisch en Poons en van Heem in het
Arabisch hunne rollen zullen zingen, nu het
gebleken is dut het zingen in twee talen veel
meer publiek trekt, dan wanneer er alleen
Hollandsch of' Vlaamseh gezongen wordt.
Dit bericht heeft, naar wij vernemen,
groot enthousiasme verwekt Het is echter te
hopen dat van liet phin om de prijzen voor
dit zeldzaam kunstgenot, te verhoogen, zal
worden afgezien.
Het denkbeeld cene opera in een of andere
wereldtaal Ie geven moet wel /.ijn geopperd,
doch als niet practiscii zijnde, weinig onder
steuning hebben gevonden.
Or.-iJÏHVATOlU