No 965 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Inhoud van verschillende bladen. Het Handelsblad. 14 Dec. ,.De beoordee ling der conversiewet." Nederland en Indië' (financiën). 15 Dec. Spoorwegen en financiën in Im'.ie." vl£en Jegerbelang een landsbelang" (Seret). 19 Dec. De opium-regie en hare gevolgen." D a S t, a ij d a a r d. Iti Dec. Commune of inter nat! nale?" (het socialistische stelsel). 18 Dec. Auti-njihtaire geest" (onze defensie). 20 Dec. Ongelijkheid van het goed" (in de soc. maatschappij). He t C e u 11 n m. 14 en 16 Dec. De Priester in de sociale bowegij g". 17 Dec. Eöu herinnering" (aan de protestmeeting in zake de liomeii.scne quaestie). 18 Dec. Een laalste woord" (aan Recht voor Allen). 19 Dt)C. Eeu edel werk" (maiaon des ouvriers te Seraing). Het Volksdagblad. 14 Deo. Arbeiders woningen aan de Hembrug. ' 16 Dec. De Tijd" als statisticus'' (werkliedenverzelïeriug tegen ongelukken ia Duitochland). 18 Dec. Geheimhouding" (bij de vermogensbe lastiug). 19 uec. De heer Wierdels en zijn woning-vereenigiijg". De Tijd. 11 Dec. Verzekering tegen ongelukten, I, 13 Dec. II (slot)14 Dec. Esi.e eervolle onderscheiding." 16 Dec. De verloren parel", door l1 r. A. van Kerkhof}1, O. C. Het N i e uw s v/d Dag. 10 Dec. Ivrijgstucht." Het algemeen depot van discipline. 11 DBC. II. 12 Dec. III, door J. F. H. Bitter, majoor pi.-et. van Utrecht. 12 Dec. Naar welk stelsel moet de Marine geor ganiseerd wurden?'' door Mc. Leod. 14 Dec. M si", door B. B. 16 Dec. Naar omlaag1', door. ..t. De Telegraaf. 13 en 14 Dec. Ouze strijd krachten." 16 Dec. Johanna van Woude". Koloniale werving," door den kapitein der Int', bij de Landmacht in W. I. Charlouis. Cünveibie-viuuhtgebiUikers." Ingezonden door A. N. Hotte r d. C r t., 11 Dec. Aanbouw voor de zeemacht." De (antir.) Nederlander. 16 Dee. Sociale overdenkingen" (slot). 18 Dec. Eeue opmerking naar aanleiding van de quaestie-Seret". 20 Dec. De personeele belasting." De Maasbode, lu Dec. De afschaffing van de doodstraf geoordeeld" (rede vau den heer Bichon van IJsselmoude, in de Kamerzitting van 16MeilS7U;. 11 Dec. ,.In sneeuw en ijs.1' 19 Dec. Burgerlijke vereenig ngeu." Historische schetsen. III. Niet winstgevende syndicaten, door J. H. Wijnen. 13 Dec. De strijd", door Pater Ant. M. v. d. Bol, O. M. C. 14 Dec. De afschaffing van de doodstraf geoor deeld" (rede van den l eer i^aayrnaus Vader, in de Kamerzilting van 16 Mei 1890). " 15 Dec. Ia dienst van den God der Waarheid", door P. M. Bots, pr. Haagsche Dagblad. 12 Dec. Parlementaire nalezing." 14 Dec. Z er noodig." (Pensioneering der officieren van vóór de wet van '77). 15 en 16 Dec. Eindcijfer en einindruk." Het V derland. 12 Dec. Het Bijks ethnographisch Museum", door Dr. H. F. C. ten Kate. 15 en 16 Dec. Delfland en 's Giavenhage." De Arondpost. 16 D..c. Een ove'jaaquaebtie," door Brutus. 19 Dec. Valsche geruchten.'' ut r. Dagblad 11 Dec. Grafelijke zalen." 1G Dec. Politie." A r u h. C r t. 16 Dec. Onze duinen en dijken." 19 Dec. O/er eenige beslissingen bij de behan deling van hoofdstuk V der begiooting", I. De M i d d e l b. C t. 14 Dec. Controle over gemeenteontvangers." 18 Deo. De Conversie." P r o v. G r o n. C t. 16 Dec. Politie en pers" misdaden)' Nieuwe Winsch. C t. 15 Dec. Venten van bladen," Zaan'- C t. Gevaarlgke en niet gevaarlijke kiezers." N. Leeuw. C r t. 14 Dec. Bandeloosheid der jeugd." II. 18 Dec. III, door Nemo. N. Arnh. C r t. 14 Deo. Informatiebureau, Schuldvordering, Rechtsgele' rd advies." 12 Dee. Warenkennis," II. Venloosch Weekblad. 14 Dec. Van zwen ken naar links geen quaestie'' (Min. v. Honte,'). De Liberaal. 14 Dec. Economische brieven," IV, door J. d'Aulnis de Bourouill. "Stemplicht," door van der Wijck. Restauratie van oude ge bouwen." Het Concurrentie-stelsel." N o o r d-H o 11 a ii d s c h W b l d. 14 Dec. Wering van bedelarij," De Volksstem. 14 Dee. De Arbeiders en de kieswet." Ministrieele willekeur." Evenredig schoolgeld." De patn nenfabriek aan de Henibrug." Bon entendeur demi mot snffit" (venten van bladen). Soc. Weekblad. 14 Dec. ,,De politieke toe stand", III. Eene ve'-minking" (antwoord van Corn. Huygens). De Pavijsche arbeidsbeurs" Recht voor Allen 14/15 Dec. Majesteitsschennis." 17 en 18 Dec, De partij van de terugwerkende kracht." " De Baanbreker. 14 Dec. De kolpoitage in de Tweede Kamer." De Wachter (soc. dem. Volksblad). 14 Dec. Landsverdediging." De Volksb'anier (B. K. Volksbond1. 19 Dec. Een woning-quaestie" (naar aanleiding van de patronenfabrit-k te Hembrug). De Volkstribuun. 14 Dec. Wat moeten wij doen ?" Vrijland. 14 Dec. Vrijlandisme en sociaal democratie." Patrimouixim. 14 Dec. Snood misbruik van geestelijk gezag." Friesch Volksblarl. 15 Dec. Over belas tingen" II. De beste belasting, door J. Stoffel. Ons Vakbelang. 15 Dec. Boekbindersvereenigingen te Londen." De N ij v e r h e i d. 18 Dec. Het arbeidersvraag stuk in Engeland'.' X. Weekblad v. d. B u r g e r l ij k e Admini stratie. 19 Dec. Organisatie der politie." IV. (slot). De Wekker. 14 Dec. Voldoet het steilschriflV" door Ya. Het Schoolblad. 17 Dec. Het koninklijk be sluit betreffede de Rijksbijdrage voor de opleiding van onderwijzers." N. S u r i n a a m s c h e C r t. 21 en 24 Nov. Op voeding en onderwijs in de districten." Ingezonden door een districtsonderwijzer. De Kolonist. 14 Dec. Onze dapperen in Oost-Indie." TOONL La Vie Miietle, De derde abonnementsvoorstelling vaa Lugn Poe bracht ons Li Vie Muette, een drama van Maurice Beaubourg, hier bekend door zijn, ook door i'0i'.uare gespeeld, i'lmage. Dit werk is op gebouwd op een echt dramatisch motief: het verzwijgen van den man voor zijn vrouw van zijn twijfel aan haar trouw, en het groot, sterk, beheerschend worden van dien twijfel door het zwijgen, totdat de vader zijn kinderen gaat haten en ze wil vermoorden, Maar de uitwerking ervan door Beaubourg is zeer onvoldoende. Hij heeft geen zelf vertrouwen gehad, en daarom zijn toevlucht geno men tot een zeer bedenkelijk middel: het commentarieeren van zijn eigen werk. Nu zal bij stukken uit de school der symboliek het geval zich licht voordoen, dat een groot deel van het publiek er niets van b< grijpt, maar hei is een slecht dra maturg, die aan dat onverstand tegemoet komt, door de uitlegging naast den tekst te geven. De jaloezie van den man moet gevoeld worden; zoodra het noodig is, dat hij zelf aan de stalles en het parterre nog eens gaat vertellen, hoe het wel komt, dat hij jaloersch is geworden, lijdt het procédévan den schrijver schipbreuk, en wordt zijn werk, niet in n geheel voortgekomen uit den vruchtbaren rijkdom der verbeelding, doch bestaande uit fragmenten, door beredeneerde invoegsels tot samenhang gebracht, een lappen deken, die stemming mist. Dit schijnt mij het gebrek van Beaubourg's drama. Zijn visie wordt telkens onderbroken door gezochte oplossingen van de moeilijkheid der tooneelmatige composi tie ; zelfs de onhandigheid om een groote kinderrol in te voegen, die bij het spel van een sym boliek werk immers nimmer tot het doel kan leiden, omdat een kind op de planken maar lesjes kan opzeggen, doch niet het leven laten gevoelen dat uit de oogen soms spreekt, maar niet wordt gezegd door de lippen, zelfs deze onhandigheid is voor Beaubourg een uitkomst geweest. Inder daad een uitkomst ten kwade. Want de kleine Louis van dezen avond, met zijn (haar) tooneelbetooggebaartj s en psychische wijsneuzigheden was een van de hinderlijkste figuren, die men kan zien in een dramatisch werk, bij welks vertooning een waas van de reinste naïeviteit tot de onontbeerlijkheden behoort. Deze mlle. Morman was onaangenamer dan de uilige knecht Tinguy, daar het misschien te verdedigen zou zijn, de v< rjchijning van dezen met niet anders dan doezelige trekken en uilige eigenschappen aan te geven. Er zijn mooie brok ken in dit drama, en het navrante wezen dat LugnéPoe van den echtgenoot heeft gemaakt, bewijst het voldoende brokken die sterk kunnen aandoen, ook bij de vertooning. Maar eveneens zijn er fragmenten, die als koud water komen vallen over het lijf van den door het droomleven van Li Vie Muette bevargene, die hem ongevoelig maken ook voor het mooie dat verder komt, en het geval van den kindermoor denden, zelf noodlottig om het leven komenden vader doet waarnemen met niet meer ontzet ting dan waarmede men de schokkende mededeelingen van een zekeren hedendnagschen moord volgt onder het gemengd nieuws in de dagbladen. Hofjesjuffrouwen verbazen zich daarbij over de gruwelen rondom haar, maar haar familieleden dia al wat meer in de wereld komen, stellen reeiïs meer belang in de vraag, of het de politie zal gelukken, den moordenaar te vinden. Ik ben ten glotte onaandoenlijk geworden bij La vie muette, en ik geloof, dat het de schuld van den schrijver is. Laat mij intusschen aan stippen, dat het voortreffelijk spel van Lugn Poe niet werd gesteund door dat van mUe. Desprès, die reeds bij haar eersten monoloog ontstemde door onhandige standen en gebaren, fouten, die in een fransche vrouw te eer opvallen ; en hoewel ik de mooie stem van deze actrice, met haar rijkdom van bedoelingen, telkens heb bewonderd, is het mij niet gelukt, in haar praestatie een zuiver, ernstig, eenvoudig, naïef en spontaan ge speelde rol te zien. '/,. Z. '/.. lllliiliillllllllinimiifiiiiMllllMHilllllllllllI iiMHMiHMiiiimiHiiimmiiiii Muziek in de Hoofdstad, Wij beleven moeilijke dagen! Midden in de verschillende stroomingeu van kunstsmi.uk en kunst wezen heeft de kritikus beurtelings de werkeu van die verschillende richtingen te beoordceien. Hij staat daarbij altijd voor bet lastiw geval dat wan neer hij een werk afkeurt om stijl of richti'g. hij in verdenking k'.nit zijn eigen kunstrichting als de eenige ware te willen opdringen. Ik kau dus niet genoeg herhalen dat ik mijne meening als geheel subjectief wensen beschouwd te zien, want hoezeer ik ook met hart eu ziel voor onze moderne kunst gevoel, toch heb ik eerbied voor de meeuiug van andersdenkenden eu daarom tracht ik mij zooveel mogelijk iu hun gcdachtengang te verplaatsen. Zoo voel ik mij geheel vreemd staan tegenover de Mis van Ilcüirich vou Herzogeuberg die 1.1. Zaterdag op de uitvoering vau de zangvereeniging van de Maatschappij tot bevordering vau Toon kunst voor het eerst werd ten gehoore gebracht. Wie dit werk doorleest zal met ingenomenheid de groote contrapuutiscbe kennis van deu compo nist ontdekken, hij zal bespeuren dat deze mis ge heel volgens bet patroon van de oudere missen bewerkt is. Behalve in het Xanctus waarbij de leider erg op moet passen dat het koor niet jolig gaat zingen, is een ernstige stijl betracht en iu sommige deelen o. a. in het Agnus Dei werden wij getroffen door den sehoonen klank. Bij het Credo is op kunstige wijze in de bege leiding eene oude intonatie beweikt, en wie het A'yrie doorleest niet het zoo gemarkeerde rhythmische begeleidingsfiguur moet dit nummer als bewerking zeer hoog stellen. Waarom kon dan dit werk hij mij en bij vele anderen sreen stemming verwekken ? Was het omdat het orgel iu het Kyrie en som mige andere deelen zooveel klank ontwikkelde, dat het de stemmen en bet, orkest dooddrukte? Was het door de weinige kleur die in het orkest is aangebracht, waardoor wij ons iu hoofdzaak aan contrapunt moesten laven? Waren bovendien sommige orchestrale effecten niet onjuist berekend, o, a. waar de zachte engelstemmeu het Cllaria aanhieven en waar de te sterke orkest-begeleiding den indruk verstoorde? Ziedaar zoovele vragen, die wellicht reeds het antwoord bi-vatten. Doch waar het geldt den ontvangen indruk te ontleden, kau het waarlijk wel eens billijk zijn dim door vraa-jteekens te geven. Want vraag eens aan zoovele meuscben, waar»m r/.ij voor sommige kennissen zoo weinig sympathie gevoelen, hoewel zij ten volle overtuigd zijn van hunne voortreffelijke eigenschappen ? Ondanks al die vraagteekeus, durf ik echter wel zeggen, dat, wauneer deze comp isitie een twintig tal jaren vroeger was gecomponeerd en toen ten onzent, was ten gehoore gebjacht, wij er voorzeker meer van zouden genoten hebben. Von Herzogenberg is eeu zeer productief com ponist. Deze Min draaft reeds het opusgctal S7. Wie nu onder zijne ruim 90 werken al die grootere compositieëu voor groot orkest (o.a. een strijkkwartet, 2 strijk-trio's, verder trio's voor piano met strijk en ook met blaas-iustrumeuten, 9 groote vocaalwerken met koor, tal vau kleinere koorwerken en een zeer groot aantal liederen) ziet, begrijpt ook dat een beslist oordeel over dezen componist, na de kennismaking met dit ne werk, niet te g' ven valt. Wellicht zal hij zich in andere compositieëu in een ander licht aan ons voordoen. Heeft dit werk mij niet verwarmd, toch mag van de uitvoering zeer veel goeds gezegd worden. De vier solisten, de dames : M. Wilhelmy, Mina Minor, eu de heeren Carl Dicrich en Joh. Messchaert, gaven dezen avond in de Min, doch nog meer in Beethoveu's Xcyeni/e. een schoon ensemble te hooren eu het koor, dat sterkt r is bezet clan eeu vorig j;iar, heeft zich niet toewijding en zorg van zijn taak gekwetenendeedaan de werken alle recht wedervaren. Het glauspuut van i den avond was de Negende symphonie waarvan de orkestrale gedeelten bijzonder schoon werden weerge geven en waarin ons de natuurlijke, muzikale stroomlng frappeerde die dank zij Röutgen's schoone opvatting uau het werk zooveel glans gaf. liet koor gaf ook hier alle r.:deu tot tevredenheid wat zooals men weet voor dit werk een zeer groote lof.-praak inhoudt. Wat de vertolking betreft mag de Amsterrlamsehe afdeeling van toonkunst dus met groote voldoening op dezen avond terugzien evenals de heer liöutgen die zijne artistieke toewijding eu goede zorgen dien avond zoo beloond heeft gezien. In het Concertgebouw hebbeu wij een violist ge hoord die den meest cynischeu mu/.iekbeoordeelaar moet hebben verbaasd. Wie zou ni.'t versteld staan bij al die flageoletten, dubbele dito's, chromatische octavengaugen en verder vuurwerk in de variatiëu vau Paganmi, door deu solist Wiily Burmester uit Hamburg nog meer geïllustreerd. D >cli het is niet vau het spel van deu ilnizen'H-unatcnttar doch wel vau den littiistfiinp-r dat 'k het meest genoten heb. lu het 7e concert van Spohr gaf deze solist eene zoo artistieke wedergavc dat hij daarmede dadelijk de hoorders in extase bracht. In dit werk toonde de solist, die met ongemcenc rust speelde, weinig neiging tot ell'-.-ctbejair, al ver zwijg ik niet dat in het A'/uqin de niet altijd juiste riiytlnuiek niet iu het voordeel van de vertolking was. Docli in het Air la B.ich werkte het te pas brengen vau dit elf-etbejig meer storend dan in het Ailni/io vau Spohr. /ulk een violist-virtuoos herinner ik mij echter niet, ooit gehoord te hebben. Van de zangeres m-j. Helene Jordau, leerares in deu zang aau de ilocliscbule te Berlijn, meende ik mij 1e heruincrjn dat zij vroeger wel eens Nederlaiidsche verzen in enkele steden van ons land had voorgedragen. Dat vermoeden kreeg meer zekerheid toen. ik hoorde met hoe juiste uitspraak zij een liedje in onzen taal zong. (Dolfti fur me.ate van W. Berger. Dit lied is vroeger iu dit blad be sproken.) Geen Duitsehe zou zoo korrekt onze gevaarlijke consonanten g en seh uitgesproken hebben. lu eene .trin vau Cavalli (1600?1070) met variatiëu vau L. Pagans konden wij de groote techniek vau da stem van deze dame opmerken, doeh in de liederen waarin vooral baar voortref felijk declamatie-talent aan liet licht k wam, toonde zij zich in het schoonste licht. ])er Xnxxliani» van Schumann en ll'nl,ni f van Sehubert waren iu dit opzicht liet schoonst. De lieer Mengclhcrg beeft iu den korten tijd vau zijn verblijf alhier reeds getoond een man te zijn die door zijn muzikaal voelen eu gezonde muz-kalc opvatting iu st.nat is deu hoorder te verfrisschen eu te verwarmen. (Dat is geene contra dictie!) Na. in het Concertgebouw zoolang iu liet keurslijf vau preciesiu'td en strenge berekening van ili'ecten eu kleur te hebben geleefd, is het voor ons eene verademing tegenover iemand te staan, wiens streven wil uitdrukken: ,, Miisik ist Gef hlssaehe". Of iu deze, opvatting o<ik niet eene schaduwzijde schuilt, moet de 'toekomst leerni eu het, hangt ge heel van den tegenwoordigen leider af te bewijzen of daarvoor vrees bestaat of n et ; doch wie op dien avond gehoord hei ft hoe het orkest speelde en vooral ook hoc het begeleidde, zal dankbaar moeten erkennen dat v> ij alle reden bobben veel goeds te verwachten. Eene muziekuitvoering met een kinderorkest bad ik in Amsterdam nog nooit bijgewoond. Ten voordeele vau het Nederlandsen Israëlitisch Jongens-Weeshuis werd die gelegenheid ons ge schonken. O;.der leiding vau den heer J. G. Biiio vau 's-Gravculiage voerden eenige jougejuff ouwen en jongeheereu uit Amsterdam Gounod's Melodie hij het Ie Preludium van Bach, (Gounod's naam was op het programma verzwegen, wat niet billijk is, want Bach heeft er alleen de begeleiding bijgemaakt!!!) en Loin dn Bul van Gillet uit. Wie de moeilijkheden aan zulk een uitvoering verbon den kent, zal het zeer gewaardeerd hebben dat de jeugdige nielomanen zoo zuiver en over het geheel met. zoo goeden streek spreiden. Daarvoor moet l eel wat gestudeerd zij u door deu heer Biuo. Ook aan den kleinen vioolsolist alle hulde! Beide genoemde goede eigenschappen waren het hoofdkenmerk vau deze uitvoering: Veel meer mag men natuurlijk nog niet verlangen. Alleen zou ik vragen wat betere r! ythmiek. De vertolking had zoo groot succes bij liet publiek (zelfs Lamoureux kan er zich niet op beroemen zoo te zijn toe gejuicht) dat de directeur de heide nummers Jiet bisseeren, waardoor het wel wat laat werd. Ik kon daardoor alleen de eerste afdeeling hooren. Met genoegen hoorde ik mej. Jeaune Jacobson twee aria's zingen. Deze dame is zeer vooruit gegaan en paart groote gemakkelijkhcid vau voor dracht aan groote vrijmoedigheid, waardoor zij uiet belemmerd wordt iu hetgeen zii presteereu kau. Wat voordracht betreft, vond ik de uria van Rossini gelukkiger dan die van Gomiod waarin soms vaak te sterke stemzetting aan de juiste ixpressie nadeel deed. De Liedertafcl: De vereenigde zangers zong met veel toewijding onder leiding vau deu heer Braudts Buys twee koren waarvan Des lleeren U nis van Boers het gelukkigst werd uitgevoerd. Le Chaiit t/e la fnfffe van Balthasar Florence eischt zeer veel van de zangers en hierin waren zij iu t- c misch opzicht niet overal even gelukkig. De componist die tegenwoordig was, toonde echter zijne ingenomenheid met de uitvoeringen duskan men. de zangers gelukwenschen dat zij de iuteiitiëu van deu componist zoo hebben weergegeven. De componist eu de b ide directeuren kregen kransen en mej. Jacobsou eeuige bloememiescbenker1. VAN MILLIGi-:s. i Camille Saint-Saëns. Over dezen componist loopen heel wat fantas tische verhalen en wel geven zijne exotische reizen daar aanleiding toe. Hij zelf zegt dat de doctoren hem iederen winter de warmere luchtstreken voorschrijven, doch iedereen gelooft dat hij voor zijn pleizier reist. Hij houdt van de tropische planten, de witte huizen, de Moorsche terrassen en het gezang van den Muezzin. Algiers is hem zeer lief, doch op Poulo-Condor is bij verzot. Poulo-Condor, waar de dwangarbeiders hui zen, waar de hagedissen, die een kam op den rug dragen en waar de reusachtige vleermuizen zich ophouden, trekt hem onweerstaanbaar aan en wanneer een al te tamme hagedis van zijn hals over zijn rug kruipt, vindt hij die g ap zoo aardig, dat hij het onmiddellijk aan zijn vriend Gallet schrijft. Saint-Saëns is niet alleen een der geleerdste musici, bij is ook een der muzikaalstegeleerden. Hij is evengoed wiskunstenaar, teekenaar,dichter en astronoom (in die laatste wetenschap moet hij bijzonder uitmunten) als musicus. Zijne brieven zijn geïllustreerd met voortreffe lijke teekeningen die een stukje leven geven uit de streek waar hij zich bevindt. Curieus is het voor zijne vrienden te lezen : »ïxcusez-moi si mon billet est court, mais Ie temps me manque" en op de achterzijde eene teekening te vinden, waarover hij minstens twee uur moet gewerkt hebben. Wanneer hij tehuis komt verzuimt hij nooit een brief aan zijn hond te schrijven. Het adres «Monsieur Top Kpagneul, chez son maitre a Paris" heeft de hrievenbestellers al vaak in verlegenheid gebracht. Die brieven zijn ee,bter alty'd evengoed terecht gekomen als indertijd de brief aan Boerhave in Europa. Toen Sarcey eens terloops in een van zijn tooneelkritieken over Siimnon et Dulila schreef, kreeg hij onmiddelijk van Saint-Saëns het vol gende ve:'sje : Qui m'eüt dit que pour moi vous fussiez amical Au point de devenir critique musical. Dit versje geeft echter geen beeld van SaintSaëns als dichter. Want hij moet werkelijk zeer schoone verzen gemaakt hebben. Het volgende versje schreef hij in Algiers: Quand Ie soir est venu puis l'ombre et Ie silence, Et l'Etoile dn ciel et celle du gazon, D'un pas lent et discret je sors de la maison Pour goüter Ie repos de la nuit qui commence. Je vais dans Ie jardin muet, sombre et désert, Une vasque de marbre y répand son eau rare, Don précieux ot pur d'une naiade avare Des insectes lointains, j'écoute Ie concert. Nul ne vient en ce lieu, pas de voix ennemies Qui troublent Ie silence et son hymne divin ; Et je bois a longs traits comme un céleste vin Le calme qui descend des branches endormies. Richard von P erger. Deze muziekdirecteur, eenigen tijd te Rotter dam die betrekking bekleed hebbende, is thans te "Weenen gevestigd, waar hij op aanbeveling van Brahms directeur van de Saiijacademie is ge worden. Bij eene uitvoering van Francisetts van Tinel behaalde hij als dirigent veel succes, doch later bij eene uitvoering van het Weihnaclits-Oratorium van Bach heeft deze dirigent zijn terrein geheel veroverd. Deze vereeniging die een weinig aan het kwijnen was is weer geheel herleefd. De oude koorleden worden weer jong en de jongen worden oplettend. Aldus meldt de Weener correspondent van de Frankfurter Zcitung.