De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1895 22 december pagina 9

22 december 1895 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

No.96{ DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Daarover kom ik juistement spreken, d'r Is een manier op, weet u 'l Als ik twee borgen kan krijgen, die guarandeereri willen dat ik de echte eigenares ben, en die voor 't preval dat ik wederrechtelijk het geld had en de ware eigenaar kwaru t' avond of morgen ?opdagen, die zeventien honderd gulden zoude bijpassen. Maar ik ben toch waarachtig de ?vrouw, die 't toekomt, 'k zal d'r toch niet om staan liegen. U kan alles informeeren van haver tot gort. Nu, me dunkt 'n paar borgen zijn wel voor je te vinden, in overleg mei de heeren van de spaarbank. - Niet zoo makkelijk, ik heb er al een paar gehad, maar toen ik er mee bij de hee ren kwam deugden ze niet; ze hebben zelf niks weet u? Ik heb zoo geen kennis aan meuschen die eigendommen hebben. Zoo! dus als je twee goeie borgen hebt, "kun je je spaarduitjes weerom krijgen ? Juustement, meneer eii daarom kom ik nou hier. Als u nou ereis voor zoo'n vreeselijk geval, als 't mijne, een oproeping deed in de groene, die wor.lt toch meestal onder ?den rijkdom gelezen, misschien vind ik dan wel twee barmhartige menschen, die me helpen, 't Kan navraag velen ; er is geen woord leugentaal bij alles wat ik gesproken heb. Och God! meneer 't is zoo hard. Nou ik oud ben en 't geld, wat ik van kindsbeen af spaarde, zoo goed kon gebruiken, moet ik rn'n boeltje opeten. Toe meneer schrijft u ?d'reisis wat over. Wie weet of 't niet helptV Ja! alles kon navraag velen, ik heb in loco alles onderzocht. Politie en buren bevestigen ?de waarheid van alles wat de oude juflruuw van Emeleii mij vertelde. De spaarbankdirectie deed haar plicht en meer dan dien, door alle gelegenheid te geven en allo moeite te doen, om de dieven te doen aanhouden, maar de reglementen van zulk een instelling zijn streng en moeten streng worden gehand haafd. Daarom blijft er niets anders over dan te vragen: Zijn er ook twee barmhartige menschen die borg willen blijven voor die oude ziel ? J. v. M. Itiittttimtiiitmttuimitmtmmttimmmmtmmimmmtmt SNUIFJES. De Standaard .behandelt in een hoofdartikel ?de oude quaestie, die uien wel het eenvoudigst omschrijft, in de vraag: wie onder het socia listisch regime de kivietseieren en de oosters zal opeten. Bij dit punt heb ook ife dikwijls mijn aandacht bepaald. Hier moet een middel zijn, meent het blad, om het beter- en liet mindersoortisre te verdeelen. »Ge moet of denman die het (beste) halen komt een middel geven om zijn buurman te overtroeven, óf wel, ge moet de voorkeur door de ambtenaren latenbepalen; en dan naar welken maatstaf?'' Ons dunkt de Standaard maakt het zich moeieliiker dan noodig is. De oplossing is zoo eenvoudig, O,n de gelijkheid te bewaren, wor den de oesters en de kievietseieren dan gegeven aan de lui, die ze niet lusten, of die geen onderscheid kennen tusschen een oesiertje en een mossel, tusschen een kieviets- en een eendenei. Dat gekke smullen raakt uit. Zon derling, dat kijkt met scherpe oogen tot op den bodem der kwestie, en ziet wat aan de oppervlakte ligt voorbij ! * ** * Hoe weinig invloed het moreele tegenwoor dig bezit, bleek mij dezer dagen nog, toen ik in een der dagbladen las, dat het centrum van Toeelli's kger zich niet had kunnen staande houden ondanks den moreel en. steun van de batterij Anghera. Nietwaar, wanneer het nu zelfs niet meer helpt of een batterij moreel begint te werken, wie heeft dan nog hoop op eenige verbetering van hetmenschellik geslacht! Alleen, zoo heb ik mij zelf' afgevraagd, was dit bericht wel geheel juist V Het is geoorloofd nog twijfel te voeden, ook al staat zoo iets 'n het best ingelicht blad. De correspondent, die zulk eeu tijding heeft afgezonden, kan zich vergist hebben ; ik zou haast durven zeggen : moet zich vergist heb ben, want de moreele steun van n kanons kogel reeds werkt meestal wondereu uit. * # * Eindelijk is Ruijs van B'renbroek, na zijn tuchtiging van Roermond, gekomen waar hij reeds lang had moeten zija. Hij heeft zijn Barenbroek uitgetrokken. Zijn Ruijs is on schuldig geworden. Hij heet in 't vervolg Ruijs de Berenbrouck en dat is een klank, waaraan niemand aanstoot zal kunnen nemen. Ik kan mij best begrijpen d-it hij op die naamsverandering gesteld was vóór zijn be grafenis. De Roermondsehe geschiedenis blijft nu voor den anderen Ruijs over die een ,,van" had! Eenmaal is geenmaal. GENERAAL VETTKR (tol y.naraal Baralieri) : Itiliiiiiiiiiliiimtiliiiimiiiillllliillliiiiiiiiuiliiiiiiiiiiilliiiimiiii «Troost je, kameraad, als je het zaakje even netjes opknapt als ik, krij:< je thuis toch nog een ovatie." Daar heeft hot Nederlandsen e volk weer zonder reden iu scanning verkeerd. Eerst werd gemeld, dat Klaas Boes, de moordenaar. die in de gevangenis te Leeuwarden zit, dood was, en even later dat Klaas Boes nog leeft. Ik vermoed dat de justitie schuld heeft aan dit onjuist bericht. Want die is tegenwoordig zoo ongemanierd, onspraakzaam. Zoo las ik van de week nog, dat een correspondent, die bijna alles precies had gerapporteerd, zich had vergist tusschen de vrouw van Van Berkel en de ongehuwde zuster van Hoogsteden, doch, zoo als de man er dadelijk op liet volgen, een vergissing die eigenlijk niet kon meetellen, want de justitie liet maar niets los. Ja dat is onder een net volk, als het Nederlandsche, haast niet te dulden. Waarom houdt <le_ justitie ons zoo slecht op de hoogte, en geeft zij b.v Keen bulletins over den toestand van Klaas Boes ? Het doet mij genoegen, dat het zedelijk ge halte van onze marine-officieren in de Kamer is ter sprake gebracht, want dit heeft, den Minister de gelegenheid gegeven, to verzekeren, dat het verre boven zijn lof verheven was. Nu, daaraan heb ik nooit getwijfeld. Behalve de menschen, die in de gevangenis Kitten, heb ik van mijn prilste jeugd af, het geheele Nederlandsche volk voor een zedelijk volk gehouden, en hoe meer ik het heb ieeren kennen, hoe beter ik er van overtuigd ben geworden, dat de Ht:ialm:itis nog niet eens boven het gemiddelde peil staan, omdat het gemiddelde hier reeds zóó hun? is, dat de braafste Hendrik er geen hoofdslengte boven uit zou kunnen steken. Nu echter dat zedelijk gehalte van onze marine-of'iKiieren een onderwerp van bespreking in onze Tweede Kamer heeft gevormd, hoop ik, dat ook het zedelijk gehalte der ofli lieven van de land macht e;i dat der onderofficieren en der man schappen eens aan de orde zat komen, opdat we nu weldra ook.daaromtrent een ol'ti-;ieele verklaring zullen kunnen lezen. Egenlijkzou ik er wel op gesteld zijn zoo iets docutneuteels, als een getuigenis in de Handelingen, ook aangaande de leden der rechterlijke colleges, van den hoogen raad tot de kantongerechten. toe. de notarissen, het, personeel bij de Rijkspost en telegraaf, de post-spaarbank incluis, kortom nopens de ambtenaren bij alle overige takken van staatsdienst te ontvangen, en dan z:;u misschien een commissie uit de Kamer een rapport kunnen uitbrengen over het zedelijk gehalte van ons ministerie, en het ministerie op zijn beurteen verklaring kunnen afleggen aangaande het zed'lijk gehalte van de leden der beide Knmers der Hiaten-Generaal. En dat, zou zoo moeilijk niet wezen, wanteenig onderzoek daarbij zou men gerust overbodig kunnen achten, in aanmerking genomen het Nederlandseh peil van zedelijkheid, dat, ook waar hot op het, laagst gezonken is, toch nog altijd een heel eind boven loff-'lijk staat. Waarom, zoo heb ik mij zelf al meermalen afgevraagd, zouden wij aile;i, op het voetsnoor van den heer Staalman en J h r. v. d. 'Wijck, elkander dat genoegen niet doen ? M ;t de meeste hoogachting schrijft S. G.-,rson mij, dat mijo g<v .'rd adres he-it dooreen handeUvi'iend is opgegeven, en hij zich nu veroorlooft mij dientengevolge ingesloten het prospectus tn doen toekomen van de OiJj Ham burger S'aatsloterij. (i.-lijk u daaruit z'.ilt, 7,'en''. 7,00 vervolgt hij, >iS de^e iolei'ij dooi' de Hunburyr regeering goedgekeurd en m'the! e-h-'1'! > S-, aatsvermo go n güvaarborgd. Zij biedt, daardoor de/.e'fde 7-ekeiheid als de Hoüand-die S.aatsloterij. Maar de winstkansen zija aanzienlijk irrooter, daar van elke 2 loten n. lot steeds' moet winnen. D i,/.^nden worden vaak in zaken gewaagd, waarbij d,; in uitzio'it staande winst in g->en veriioAding staal, tot den inleg. 1) uxrom is het des te meer aan te bevelen, met eon betrekke lijk gering risico het geluk de hand t<- bieden". En daar de heer (i ;rson natuurliJK meer brieven heeft te schrijven, dan die aan mij en zijn handelsvriend, had hij inderhaast nog iets vergeten, zoodat hij een P. S. er aan toevoegt: -?Daar het grootste gedeelte der loten reeds is verkocht, verzoek ik met uwe ev. bestelling niet, te dralen". Uw eerst gevoel zij dankbaarheid, sprak mijn hart, toen het deze lieve attentie genoten had, maar mijn tweede gevoel was vader landsliefde. Neen, zei ik bij mij zelf en ik heb het o >k dadelijk den heer Gdrson ge schreven hoe vereerd door u-.ve vriende lijkheid en hoe erkentelijk ook voor_ de wel willendheid van den handelsvriend, ik kan er niet toe besluiten in de 'M)c Hamburger te soelen, daar ik uit principe mij altijd tot de Nederlandsche staatsloterij bepaal. Het _ is mijn vaste stelregel, alle goede ondernemin gen, die van onzen staat uitgaan, zooveel mo gelijk te begunstigen, en de Nederlandsche staatsloterij vind ik onder die allen wel de beste, waarop wij ons beroemen kunnen. Alleen heeft dat min of meer intiem schrij ven van den heer Gei sou de vraag bii mij doen opkomen, of de Nederlandsche Staat niet een voorbeeld kan nemon aan dat Hamburgi-che Huis en hij ook niet een dergelijke circulaire behoord.; te ontwerpe.i en haar te verzenden aan al die burgers, welke blijkens de kohieren der vermogensbelasting het nog niet gebracht hebben tot een belastingplichtig inkomen. Het zou, dunkt, me. een goeden indruk maken, als de Hiaat der Nederlanden, die voor namelijk voor dit soort van menschen er een loterij op nahoudt, ook met een ietwat hartelijk woordje kwam. om hen uit te noodigen »met een betrekkelijk gering risico het geluk de hand L: bieden'1. Sprenger van Eyk lijkt me juist de man, om daarvoor den goeden, toon te vinden en als opperste direct'-ar van onze vailerlandsche loterij zou niemand hem het recht kunnen betwisten in die richting werkzaam te zijn.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl