Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD Vt)OB NEDERLAND.
No. 973
der in Bulgarije sedert 1885 bestaande orde
T»n zaken, ere op dien stap zouden nog heel
wat viderat moeten! volgen.
D«e Reyeeringsbade eindelijk, bet officieel
orgaan van <ftr Russische regeering, geeft te
verstaan, dat nu er weder eene officieele
Russische vertegenwoordiging te Sofia zal
komen, het voor de «administrateurs" aldaar
een mooieren titel wil het blad aan vorst
Eerdinand- en diens regeering niet
gevengemakkelijker zal. zijn met Rusland te onder
handelen.
Het ligt geheel in den geest der Rus
sische politiek, zich niet te verhoovaardigen
op besliste overwinningen op diplomatiek
gfbied, maar die veeleer voor te stellen als
kieine afbetalingen op een oude en zeer
groote schuld. Rusland verstaat bij uit
nemendheid de kunst van afwachten. Na
tuurlijk is die houding slechts schijnbaar
lijdelijk: achter de schermen zou eene zeer
opmerkelijke activiteit waar te nemen zijn.
Maar waarom zou men zich officieel druk
of boos maken, als men met de officieele
kalmte van een deugdzaam non possumus
tóch zijn zin <krijgt? Waarom zou men aan
den boom schudden, zoodat de buren ver
schrikt opkijken, als men het vooruitzicht
heeft, zich de rijpe vruchten tóch in den
schoot te zien vallen?
Voor enkele jaren was Montenegro op
het Balkanschiereiland en mogelijk ook
daarbuiten Ruslands eenige vriend. Nu
ia Serviëgeheel in Russisch vaarwater ge
komen ; van Bulgarije zal binnenkort het
zelfde kunnen worden getuigd, en de Porte
heeft met groote handigheid Rusland tegen
de overige leden van het Europeesch con
cert uitgespeeld, hetgeen haar door de mis
slagen van Salisbury's buitenlandsche staat
kunde, door de koele onverschilligheid van
Duitschland en door den gedienstigen ijver
van Frankrijk voor al wat een Russisch be
lang is of schijnt te zijn, niet al te
moeielijk virl. Ziedaar een resultaat, waarmede
czar Nicolaas meer dan tevreden kan zijn.
Er bestaat ongetwijfeld bij de bevolking
der kleinere Balkanstaten eene sterke
Russophile strooming. Verwantschap van ras,
gelijkheid van godsdienst, overeenkomst van
zeden en gewoonten, spelen hierbij eene
groote rol, en bij de Bulgaren voegt zich
daarbij nog de dankbaarheid aan den
czarbevrijder, den »Witten Czar", die voor het
volk eene legendarische figuur is geworden.
Indachtig aan de leer, dat elke natie het
recht moet hebben, over haar eigen lot te
beslissen, zou men die Russophile strooming
zoo men ze al niet toejuichte en ze zelfs
niet met sympathie kon begroeten, toch
moeten eerbiedigen, als men niet de over
tuiging had, dat tle\e vriendschap doodelijk
moet zijn voor de zelfstandigheid en de on
afhankelijkheid der kleine Balkanstaten.
Zijn de Montenegrijnen, de Serviërs, de Bul
garen, bereid op te gaan in het groote Rus
sische Rijk, achten zij zich onder de
rechtstreeksche heerschappij van den czar eerst
recht in behouden haven gekomen, dan zal
geen Oostenrijksche of Engelsche naijver
hen aan hunne bestemming kunnen ont
trekken, en dan zou iedere poging, om zulk
een «natuurlijken" gang van zaken tegen te
houden, veroordeeld zijn. Maar zijn zij vóór
alle dingen gehecht aan hun zelfstandig
volksbestaan, dan zullen zij zich op een
eerbiedigen afstand moeten houden, zich
herinnerende, dat de omhelzingen van den
Russischen beer voor het voorwerp dier be
langstelling gevaarlijk plegen te zijn.
?miiiiniiniiiiiiuiiiiiiMimmiii
IIIIIIIUUItllllllllllllllUHIIItlllllMII
Sociatc,
BnnrtTereenipgen,
Een teeder onderwerp roer ik heden aan,
waarbij het moeilijk is maat te houden, en
gevaarlijk, zich een oordeel aan te matigen
zoo men niet door de praktijk ermede bekend
is. Het betreft een zaak, die door den een
evenzeer zal worden verfoeid, als zij door
anderen wordt verheerlijkt, waarvan ik echter
meen, dat zij, geboren zijnde uit een eerlijk
streven van ernstige lieden naar het heil
hunner medemenschen, met bedachtzaamheid
behoort te worden overwogen. Gelijk de meesten
van dat soort denkbeelden, is de l
uurtvereeniginguit Engeland tot ons gekomen. Zij beroemt
zich, juist datgene te doen,waarin het Heilsleger
te kort schiet, daar zij niet alleen een stelsel
geeft om de onderste lagen der maatschappij
op te heffen, maar ook de uitvoerders daarbij.
Hervormingen, zoo zegt haar woordvoerder
dr. Stanton Coit,*) zijn fraai, maar zoo gij het
middel niet weet om de ware menschen te
kriigen, zijn zij geesten zonder lichaam. Zij
stelt haaf streven boven de pogingen van
*) Dr. Stan'on Coit. Buurtvereenigingen. Tn
het Hollandscb. vertaald door M. G. Kramers, in.
opdracht van de Vereeniging tot behartiging der
belangen van de Vrouw.
lieden als Octavia Hill en Chalmers: die
aristoiratische stelsels hebben ontworpen, berustend
opri het afdalen van de rijken en ontwikkelden
tofe de armen; zij acht het Toynbeewerk minder
vruchtbaar dan het hare, wijl dit te weinig
op een plan berust, en haar doel zeer nauw
keurig i» omschreven.
Met dat al heeft de Buurtvereeniging^ een
programma, zoo rijk en zoo verscheiden, dat
haar beginsel streng'i n het oog moet worden
gehouden, wil men zich omtrenfchaarbedoeling
niet. vergissen; »Er moet eerst gewerkt worden
voor de ontwikkeling en de verlichting der
groote massa onder het volk" ziedaar haar
devies. Anders: »de grootst mogelijke krachts
inspanning moet worden aangewend tot heil
der gemeenschap, op het gebied van zeden,
manieren, handigheid in het werk, burgerzin
n gezond verstand, en het veroveren van de '
grootst mogelijke maatschappelijke en
industrieele voordeelen."
Gij wilt een buurt vereen igi n g oprichten. Gij
zoekt een kennis op uit den middenstand der
werklieden. Zij zijn de redders van
werkloozen, luiaards en misdadigers. In deze klasse
zijn de jongelieden matig, ijverig en beleefd,
zij staan boven het gemiddelde der maat- j
schappij in haar geheel Gij verzoekt den man, j
zijn vrienden uit de buurt bijeen te roepen, j
Zijn zij eens bij elkander, dan is het eerste
werk, in het kort uit te leggen, wat de club
zoowat worden moet, en over te gaan tot de
verkiezing van een van allen tot president,
secretaris en penningmeester, tenminste
voorloopig. Als dit gedaan is, zal er wel een heele
avond heengaan met aanwijzingen, hoe men
een huishoudelijke vergadering moet leiden
op parlementaire wijze, en hen te oefenen in
het voorstellen en ondersteunen van moties.
Geen uitspanning heeft dadelijk zooveel
aantrekkelijks als deze soort van bezigheid.
Niets wendt zich zoo direct tot hun bes f
van eigenwaarde en gewicht. Zij gevoelen,
dat zij eens eindelijk iets beteekenen in de
gemeenschap, en dit gevoel is de grond van
het meeste goeds, dat men doet."
Dit klinkt ongetwijfeld in Hollandsche
ooren vreemd. Wij zijn over het algemeen
van oordeel, dat er al genoeg, te veel, wordt
vergaderd Maar er komen nog vreemder
dingen: Zullen zij een zangvereeniging op
richten? welken avond-samenkomen? Zullen
zij ook dansavondjes houden ? moet ieder lid
verplicht zijn, tenminste n les per week bij te
wonen ? Hoe lang mag een lid achterlijk blijven
in l etaling, voor hij wordt geschrapt ? Zal men
leden, die buiten werk zijn, het lidmaatschap
maar schenken ? Welke straf zal vastgesteld
worden voor leden die zich onwaardig ge
dragen ? Dit zijn eenige van de duizend en
een vragen van overwegend belang voor hen,
die ze behandelen, welke zich reeds dadelijk
zullen voordoen." En wanneer gij nu nog
deze bewering van dr. Stanton Coit verneemt:
»Hij moet waarlijk wel blind zijn, die niet inziet,
welk een ernstige, diep ingrijpende zedelijke
hervorming de instelling van danspartijtjes op
Zaterdagavond is" ; zal u waarschijnlijk de
vraag op de lippen komen, of gij wel met een
ernstig man te doen hebt. Lees echter ook den
volgenden zin: Dansen met goede muziek en
helder gaslicht is de eenige afleiding, die de
ruwste, de onwetendste lieden kan aantrekken
en hen overhaalt om zich niet aan onmatigheid
over te geven" en vermoedelijk is uw oor
deel reeds eenigzins gewijzigd. De juistheid
der opmerking kan niet ontkend worden,
evenmin als die van de verzekering der groote
kracht die uitgaat van vermaken, door en
voor het volk zelf aangeboden. Een
volkstooneel, een volksopera liggen in het verschiet.
Maar het zijn niet alleen vermaken, waar
mede de clubs zich bezighouden. Een aantal
commissie zullen uit hun midden moeten
worden benoemd, behalve voor kostelooze
concerten en leeszalen, en lezingen met debat,
ook commissies voor ziekenzorg, rechtskundige
adviezen, werkverschaffing. Niemand beier,
die de werkloozen aan arbeid kan helpen,
dan de werklieden zelf, daar zij steeds op de
hoogte zijn van de plaatsen die kunnen wor
den vervuld; niemand bovendien die zoo
juist de behoeften der armen van de buurt
kent, en verarming kan voorkomen, als de
omwonenden. Aan hen dm ook de taak der
armverzorging, opdat de hulpbehoevenden
worden geholpen op zoo waardig mogelijke
wijze. Want slechts wie in waarheid zeggen
kan tot den arme: ^Misschien ben ik de vol
gende maand buiten verdienste, of ik kan
ziek worden, en dan zal het uw beurt zijn
om mij te helpen", slechts die kan hem voed
sel geven of geld, zonder hem zijn onafhan
kelijkheid te doen verliezen.
Een van de voiniaunnte plichten dor
Buurtvereejiiging is bovendien, dat zij haar
leden, mannen zoowel als arbeidende vrouwen
en meisjes, aanspoort tot hel deiihiemon aan
het vakvereenigingsleven. Zij bekommert zich
echter weinig om politieke tlieoriën, en acht
het instellen van scheid^gerechten de belang
rijkste taak der vakvereeniging.
Ons beeld van de Buurtvereeniging zou
onvolledig zijn, indien niet vooral hierop de
nadruk werd gelegd: zij gaat het geheele
huisgezin aan. Zij verdeelt zich in zes clubs,
van jongens, jongelingen en mannen, meisjes
jongedochters en vrouwen ; terwijl de ouderen
zich bemoeien met meer ethische onderwerpen
worden de jongens bijv. met natuur-, dier- en
plantkunde bezig gehouden. Het. huisgezin is
de prototype der Buurtvereeniging; het is de
zedelijke eenheid der Maatschappij; het vindt
zijn ware sociale roeping in het aangaan
van een verband met andere huisgezinnen,
voor doeleinden van algemeen nut.
En indien nu andere maatschappelijke her
vormers aan de Buurtvereeniging verwijten,
dat zij alles aanvat, behalve juist een bepaald
aangewezen doel ? Zij zal antwoorden dat haar
doel is, de ware menschen te krijgen". De
hè, vormers mogen dan met hen gaan her
vormen. Verwijt haar de sociaal-democraat, dat
men den zoo pas door hem gewekten geest van
verzet weder in den ouden slaap van werkelooze
onderwerping zal dwingen, zij zegt terug:
»Hoe meer gij het volk geeft, hoe meer het
zal vragen, en daarentegen, hoe meer het
lijden de menschen drukt, hoe minder zij
ooit in staat zullen zijn, op te staan en hun
onderdrukkers te trotseeren." De Buurtver
eeniging geeft een voorproefje van de toe
komstige orde van dingen, zij legt de grond
slagen voor de Nieuwe en Volmaakte Stad".
Ziedaar het denkbeeld der Buurtvereeniging
zoo goed het in kort bestek ging, uiteengezet
met de toelichting zijner \oorstanders. O.jk
ten onzent zijn die te vinden, en daarom is
het goed, de zaak ter sprake te brengen. Al
is men geen onvoorwaardelijk bewonderaar
van dr. Stanton Coit, zijn poging, om den
schat van altruïsme, die verspreid ligt in het
volk, te organist e-en en zooveel mogelijk
nuttig te doen zijn, verdient aller ernstigen
aandacht.
F. M. C.
dat by een ellende als hier wae geleden, van een
handeling uit vrijen wil geen sprake kan zya.
Dus luidde zyn vonnis :
mmniiiniiiiriiiiHiiimiiiiiififmiiifniiminiH
Arbeiderstoestanden in Transvaal.
Er zijn in Transvaal drie soorten van werk
lieden : blanken, koelies en kaffers. De blanken
verdienen het hoogste loon: de onbekwame kan
op f ISO per maand rekenen, een ferm hand
werksman maakt / 120, soms nog meer. In 18!t4
was het gemiddelde loon voor een blanken arbeider
in de Zuid-Afrikaansche republiek f'2H> per
maand, bij een gemiddelden arbeidstijd van 9 (!
uur. De levensmiddelen enz. zijn in Transvaal
zeer duur, maar met f 120 kan de vrijgezel er
ruimschoots toe, zooflat de loonen er hoog mogen
genoemd worden. »Todo blanco en cabalbero"
geldt er nog. iedere blanke is er een heer, het
zware handenwerk wordt gedaan door koelies en
kaft'ers, onder zijn opzicht. De koelies dreigen
gevaarlijke concurrenten van den Europeaan te
worden: zij zij i voornamelijk als schoenmakers,
barbiers, koks, rijtuigkoetsiers, kellners, opzichters
enz. zeer bruikbaar, en stellen geringe eischen
aan bet leven, zoodat zij tevreden zijn met een
vierde gedeelte van het loon dat aan den Euro
peaan wordt betaald.
De kaffers verrichten den zwaarsten, meest
mijnarbeid. Het gebied der goudvelden, erts- en
kolenmijnen heeft zich in de laatste jaren zoo
danig uitgebreid, dat er gebrek aan kaffers komt.
Wel is hun aantal voorloopig groot genoeg, om
de vele handenparen te leveren, die langzamer
hand in Zuid-Afrika noodig worden, want tot van
van boven de Zambesi komen zij naar de goud
volden, om een kleine som te verdienen, waarvoor
zij dekens, paarden, bijlen, messen enz. koopen,
om daarna als welgestelde lieden naar hun kraal
terug te keeren. Ongeveer (JOOOOO man is de
! katferbevolking aan flinke werklieden rijk. Maar
velen gevo"len deti lust niet, zich af te beulen
in dienst der blanken, terwijl hun grond rijk
genoeg is om hun klein aantal runderen en geiten
te onderhouden, en b«n in een hetrekkelijken
welstand te doen leven. Zij zien op tegen den
gevaarlijken marsen, en eenmaal aangekomen,
hebben zij spoedig hun ideaal van rijkdom be
reikt, zoodat zij weldra na een rnaand of vijf
bun huisgoden weder opzoeken. In hè' district
YVitwatersrand zijn op het oogeiblik Sr>~>uO kaf
fers in dienst; er kunnen er (iOOOO worden
eebruikt, en de tijd is niet ver meer, dat er lüO.OOO
noodig zijn.
Een zeldzame vrijspraak.
Voor den strafrechter stond dezer dagen een
?J S j ar i go vrouw terecht, Elise Schmidt. die zich
voor verduistering van goederen had te verant
woorden. Zij bad stof, die haar was toevertrouwd,
om <T een mantel van te naaien, in de bank van
b'pning gebracht, en de 11 florijnen dio zij er
voor bad ontvangen, opgemaakr.
; l !ij het verhoor bleek, dat haar moeder zeven
; weken lang ziek was geweest, en daarna gestor
ven. Zij bad baar opgepast, en alle onkosten uit
i haar verdienste betaald, bovendien voor de tlrio
minderjarige hiiisgenooton gezorgd, maar was
eindelijk zelf ziek geworden. Zij werkte thuis, en
indien zij en hiuir zusje des morgens te zes uur
begonnen, en tot n uur in den nacht door
werkten, hadden zij II. 1. kr. 40 verdiend: dat
i is : twee mainels genaaid.
j l)e politie gut' omtrent het gezin de boste
aanbevniingen. De eigenaren van het magazijn waar
voor zij werkte erkende de li. l l te hebben
i terug ontvangen ; maar hij had toch oen x'.h'ule
i «cleiloii van tl. l kr. f>0, die hij aan rente bad
moeten betalen. De rechter was van oordeel,
i dat hier een gevai van volstrekte
onvennijile; lijklieid" voorhanden win. Xiet alleen in physieke
! maar ook in moreele beteekenis nam hij aan dat
die onvermijdelijkheid kon bestaan, en hij meende
Inhoud van verschillende bladen.
Het Handelsblad. 9 Febr. De aanstaande
campagne" (Mr. Veegens over de kieswet}.
U eti 12 Febr. Banken van Leeniug."
13 Febr. Het Hollandsche element in Zuid-Afrika."
De Standaard, lüFebr. Program Q u ie stie"
III (slot).
12 Febr. Een ingetrokken motie"
(Sjhunmelpenninck).
14 Febr. Veelvormigheid." (De Residentiebode
over Pensionneering )
Het Centrum. 8 en 12P.br. Ds wet Lohman."
10 Febr. Organisatie van den landbouw, door middel
van wetgeving?"
11 Febr. Dr H H Groenewegen een profeet!?"
(door Maarten van Utrecht)
13 Fabr. Laadbouwvereenigingen."
14 Febr. Kerkelijk tegen maatschappelijk belaag."
(De Ned. Leeuw van den aartsbisschop).
Het Nieuws v. d Dag. 4 Febr. Het
Nederlandsch in Zuid-Afrika" door Chr. F. M.
6 Febr. Geen Vecbt^ehepen?" door Mc Leon.
7 Febr. Slachthuizen en vleeschkeurlng vau over
heidswege" door A. M: te Z. 8 Febr. II (slot).
10 Febr. ..Afstand doeu" door O. te U.
A m s t. C r t. 5 Febr. Autonomie."
6 Febr. Een debat over de democratie,'' (Nijhoff
Levy). door W. H. de Beaufort. Conservatief, libe
raal, radicaal."
7 Febr. Mr Veegens aan het oreerenP'
10 Febr. Een S oomvaartlijn tusschen Nederland
en Zuid-Afrika," door R. W. J. C. van den Wall Bake.
De antirevolntionaire partij in de Eerste Kamer."
D e T g d, 4 Febr. Een cirkelgang in belasting
zaken".
5 Febr. Onneembaar ?"
Febr. De E -rste Kamer en de rekening van
den Nieuw Malthnsiaanschen Bond.''
7 Febr. Een verblijdende benoeming." (Ingezonden).
8 Febi1. Vrouwen < chten " I, 10 Febr. II.
De (anti r.) Nederlander, lüFebr. Werk
staking."
11 Febr. ..Goede z-den." (N. MaKrmsianisrne).
13 Febr. Voorstellingen en feiten" Misverstand?''
(Standaard).
14 Fvibr. Kamers van arbeid."
N. Kotter d. C r t., 2. Fobr. De opslagplaats voor
dynamiet op Rozenburg."
De Maasbode. 4 Febr. Cynisch?"
5 Febr. Over di rechtvaardigheid en de burger
lijke w«t door Pater Adriaiuis van Gestel, S J.", door
P. M Bots, pr.
6 Febr. Wettentnakorij?'1
7 Fe'ir. Onneembaar?" .5 Februari. Vondel's
sterfdag" door J. L. v. D.
8 Febr. Schrijven van Dominéde Gaay Fortman;"
door J. v. d. Knoet.
9 Febr. Een motie van orde."
H a a g s c b e Dagblad 5 Febr. Het gebouw
der arrondissementsrechtbank te 's Gravenhage",
door v. M.
7 Febr. Twee belangrijke kwesties."
9 10 Febr. Uit de Eerste Kamer."
Het Vaderland. 6 Febr. De telephonie in
Nederland." (Ingezonden). I. 7 Febr. II.
9ilO Febr. De blief thuis op do post" I.
De Avondpos t. G Febr. Sociale vragen van
den Dag." Het vraagstuk der armecv rzorgiug," I,
door Socio.
910 Febr. CopstanUjn Huijgens." door Mr C. Bake.
U t r c e b t H c U Dagblad. 5 Febr. De poli
tieke toestand" II, C Febr. III (slot).
L i m b. Koerier. 12 I'ebr. Helpt Uzelven!
Een Nederlandsche Boerenbond ' (doen' M. de Ras)
A r n b. C t. 10 Febr. De roeping der Lib Unie."
Middel b. C t. 7 Fobr ,.De onhandigheid van
een drietal pairs." (N. Mslth. bond).
S Febr. ,,Ken kijkje op politiek gebied." (De ver
schillende partijen en de kieswet).
12 Febr. Vreemdelingen, grondbezitters,
nio>--elcnHnui', oeverdefensie en bevaarbaarheid
der Zeeuw.sche stroomen." .'In de Eerst- Kamer.)
P r o v. G r o n. C t. 7 en S Febr. Kamers van
Arbeid".
10 I'ebr. ..Het liegeeringsbelcid".
/aanl. C t. 12 Febr. ilaagsche brioven" (N.
Maltb. Bond l.
X. A r n h. C r t.. 6 Febr. ..Opbelïmg der Stedelijke
Bank van Lecuuig." II, 11 Febr. III,
N. Leeuw. C r t. 8 Febr. 4 27 Juli".
12 Febr. Eene vergadering in de "Waalsehe Kerk",
door Nemo.
V e n l (i o s c. h W e e k b l a d. 8 Fobr. 'Wanhopig".
(lli1. A'lolf Mayer over <.nze landbf.uw).
S o c. Wee'kblad 8 Febr. Volksbaden" (slot).
liet einde van di-n strijd aan de Clvde en t* Beli'ast."
!,F,en stukje poht'eke geschiedenis."
De Nederlander (Weekblad). S Febr. Lief
dadigheid naar Veruiogeu" II.
De V o l 1; s s t e m. S Felir. liet 49e
landhnisi houdlinndig Congres." ,.Het ontwrrp tot bei'ring eonev
inkomston-behisting in Krankrijk.'" De X. der Arnh.
C t." ,.Kies'echt beweging."
P a t r i m o n i u m S Febr. Welken weg wijst
onsde h'st.irie der werkliedeiibeweging in Nederland als
den pusten aan?'' (De Internationale en wat/ij wil).
De K o c i a a l - D e m o c r a a t. S Febr. De anar
chisten en het Kongres te Londen."
U e c li t v o o r Alle n. 11 e» 12 Febr. De macht.
die regeerinKsliehamen uitoefenen".
13 en 11 Febr. Van onze vNseherij en nog wat".
De V o l k s b a n i e r (K K. Volksbond). 13 Febr.
De katholieke werkl ilenbeweging te Gent contra
het. hWiihsmi.'.''
H e t, F r i e s e h V o l !; s b l a d. 9 Febr. Wat nu
gedaan?'' (tot vermeerdering der welvaart ten
plattenlamle).
I) e V n l k s t r i b u u n. S Febr. De raad van
GmniiHd", d >or Y» i|ne soy eontrabandiata.
N e e r ! a » d V V « l k s b l a d. 8 Febr. Luthcr
en de Roerciikrijg". 11 (slot).
V rij l a n il. N Febr. Verzoening van de belangen
aller vrij/,: nnigi n' V.
A l m'a Mater, ia Fel>r. 1)8 nieuwe Redactie".
De N ij v e i-h ei d. 12 I'ebr. Organisatie van het
ainl';trlil in DniNcliiand".
W e e k b l a d v. d. B n r g. A d m i n i s t r a t i e,
11Febr. Vrtstntelüng van een beslissing omtrent
gemet ntcbegrniitinu''.
liet S e h o o l b l a il. l! Febr. De richtingvan
j liet aardrijkskundig m> lenvij-." ?- ,.-\rt. XIV der
l veronleidiig < !> hei L. O. t f G rollingen."
II..t N" i o n u-e S i'h o o l b l ad. 7 I'ebr. De
Ytiderl. Geschiedenis en de mannen der nieuwe
lichting.'' A .