No. 977 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. NIEUWER-AMSTEL GEANNEXEERD. Een Afscheids-Aubade aan burgemeester Van Son GEBRACHT DOOR een bende Oempah's. De hoofdman der Oempahs: - Jeehrter Herr Burjemeister von Son ! be vorens wij, oempahs of blaaspoehpen, so als wir hier von der löblichen burjerei jenoemt werden, voor joet von Nieër-Arastel abschied nemen ?willen wir U, jeëhrter majistrat, ein herzliches lebewohl bringen I (Burgemeester van Son buigt beleefd hel hoofd). De Hoofdman: U is altijd joet voor oens, arme oempah's jeweest. In Amsterdam mochten wir nicht kommen ; in die jroote stad werden alleen de jroote draaiorgels, die elen?dige moesik-molens, tolerierd, maar unsere be scheidene kunst is verboten. OIoenser Jöthe batte recht: jegen Dummheit kiimpfen Jutter selbst verjebens. Wir, die doch behoorlijk nach noten spielen, mit jefühl oend innigkeit, wir mussen das feld mimen voor die doermne draai-dinger. In Jottes namen! wir halen oensere sjouwers op ber die Amsterdamsche Regiering maar aan U, herr von Son, bringen wij ein tiefjefühlter dank! (hij wenkt en Je cempalis spelen, con brio): ___ «Meneer van Son is een brave kapitein, hij regeert zijn volkje zoo groot als klein enz". Zichtbaar geroerd legt de heer Van Son de hand op 't hart. De Hoofdman: Wir jefoelen am besten wat die Nieër-Amstelaren verliezen door die annexation, denn Amsterdam schlokt die joete lündliche jemeinde op oend die regierung daselbst zegt: (hij wenkt en de oempah's spelen presto) : hèvt genoeg requestrirt, maar die requesten haben nichts jeholfen ; alles wat die 2e Kammer daarop zei, was : (hij wenkt en de oempahs spelen) : von Wenig-Meinens wird wol sagen:?Jehoor- i gesteund, vraag dat maar an die opera oend zaamt augenblicklich! denn : (hij -wenkt en de oempahs spelen fortissimo:) Van Tingelingelingting, Tingelingelingting, Tingelingelingtingtay! Veelbeteekenende hoofilbeiceginy Kan den dicpyrtroffen burgemeester. De hoofdman. Was blijft noen anders over dann das hoofd zoe buigen. Burjemeister von Son wird spoedig seine jemeinte verlassen, wo er so jeehrt oend jeliebt was (hij trenl;! en de oeinpalts spelen pieinissimo): »Du hast diamanten und perlen". en > Ivomm an mein herz du theures kind". Burgemeester Van Son glimlacht. De Hoofdman: =>Wat burjemeester Van Son doen kon oem die annexation tegen toe iiouden had er jedaan, dass weten wir! Hij »Ks ist bestimmt in Gottes rath, dnss man vom Liebsten was man h at nmss scheiden. ' De hoofdman: Al die Xie r-Amstelaren treuren, want meneer von Son ist ein oenparteïscher Burjervader jeweest,, die ieder j af was hem zoekwam. Selbst dass kleinste kind singt hem dankbaar na; (hij irrnkt en de oempeiJis spelen: con sentiinen/o}'. :$ * »Denn ich bin jader Ober biirgemeister, bin der tiran, ja der tiran von Mottenburg! Schrumm Schrumm Schrumm! BurycDteesler rem fion maakt ern gebaar als icilde hij xeygen: foei! foei! xoo erg is 7 niet. De hoofdman: Oend U Herr von Son, 17 kan zoeriik sien op een joet besteed leven oend U kan weer die burjerij tot rechtvaardigheid oend eerlichkeit dwingen, door uw vroegere vak von deurwaarder wieder aus zoe oefenen. Menigein hèvt u zoe seine pfiicht jebracht oend menigein jedwongen zoe bezahlen was er bezahlen moeste want i Hij intikt en de, oenifinhs spelen, srhcr\o): c dass tooneel, nein, sie wird jeplukt als ein kip, Ja! jeh'ld wird sie! In Amsterdam ist nooit sprake von koenst, sonderen allein von doebbeltjes oend (hij ivcnld en de oempahs spelen): ./' . J" '- ? ? »Du du liegst mir am herzen" enz. Jinrrjemeestci' ran Sun, pinkt een Iraau teeg. De hoofdman: Wat soll noen weiter jebeurenV Die Nieër-Amstelaren werden sich oenter dass joch von Amsterdam kroemmen, wie woermer, oend der gross-miichtige Herr n (rpt-n centen in je zak, geen knoop meer aan je broek, dan zal 't niet huig meer duren" ist altijd l'we leus jeweest. mit (Jott oend mit ]'"liven l ]{in'//f'>nfsle>' ran Son kijk/ somber roor '\ieh en //et'/ï{/ern leekenen rin goe.d of afkeiiruiij. De hoofdman. Wir arme versjoppelingen von der koenst, wir sagen Nie rAmstel adjé! mit bloetendem herzen. Want in Amsterdam is foor oens niks zoe halen, daar loopt die koenst om brood, daar wird die koenst von der hohen regierung nicht -r »Geld, geld, geld! zoo schreeuwt de gansche bende". (Burr/emecster rem Son l/e ft vermanend de, Jiand op, als wilde hij xMjijen: ge overdrijft ; maar als de oempahs nlolsding ran melodie cerandereml invallen meteen: >G ij zult het zien en ondervinden" buiyl hij langzaam en droevig hel hoofd.} De II o o f d man: Wir jaari, herr Burje meister mit wehrnoet im herzen oend thriinen. im Auge. (//y ircnkt; de oempah's spelen smor'.andoi : Scheiden thut weh! en dan allcnijs oi;ergaamle tot lento lamento So leb denn wohl du ultes haus .. .! Langzaam verwijderen de oempahs zich en terwijl Burgemeester Van Son, van smart overweldigd bij de grenspaal ineeimnkt, klinkt melodieus uit het koper der oempah's »Wer weiss ob wir uns wiedersehn!" De liefelijke klanken van het oempah-orchest sterven weg in de verte en Burgemeester Van Son komt tot zich /elven, door de schrille tonen van een draaiorgel, dat het bekende Word niet hoos f n schik, je ri' in uit >der Obersteiger" afrnangelt.