De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1896 28 juni pagina 9

28 juni 1896 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

No. 992 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Li Hung Chang. de Nederlandsche Schutterij inspecteerende. Li HTJXG CJIANG: Nergens in Europa zag ik een leger, dat zóó veel overeenkomst heeft met het mijne!'' IIINimMIIHimMllllllllNIIIIIIIIimiMllllllimillllllinmnillllllimnilllHIMIIIII Jericho, curiosities feine Sweetmeats, o>licates Geback! Potreïavere cioccolati milanesi Vino Spumante! lekker. Bier, Kroot, mooi, dentelle fichus! Ik geloof dat die snaak alle talen spreekt, lacht een dame, die een Chineesche pop bekijkt. We zullen eens zien, antwoordt haar echt genoot en vraagt: Djoewal brapa. Dade lijk antwoordt de winkelier in 't Maleisch : Tiga franc! (drie fanc.) Saija casih stengah franc (ik geef u een halve franc.) Na allerlei betuigingen dat hij onmogelijk in zijn magazijn kan laten afdingen, omdat bij hem alles prix fixe is Maison de contience! geeft hij de pop voor een halven franc, parce que madame est si gentille! Wat 'n guit! Het achtergedeelte van 't Alhambra is in twee zalen verdeeld, in de eene, de grootste, wordt muziek gemaakt door een zoogenaamde Wiener-dameskapelle, die voor de grootste helft uit heeren bestaat. De muziek, die den bezoekers wordt aan geboden is slecht, maar daarentegen is het consumabel duur en nog slechter. In de tweede zaal is de roulette-tafel. Zoodra er eenige bezoekers binnen komen, begint een viertal heeren met echte galgentrpnies te spelen en te winnen, dat men er jaloersch van wordt. Waagt dan een of ander bezoeker een kansje honderd tegen een dat ook hij een paar francs wint, maar speelt hij door, dan keert plotseling de kans en terwijl de vier of vijf habitués blijven winnen, ver liest de verschalkte vreemdeling aanhoudend. 'Ne ganz verfluchte gemeine Bande! zegt ten minste onze gemoedelijke dultsche vriend, die in een paar minuten ongeveer zestig francs heeft aangereikt. Ich begreif die Roulette nich, die andere Schnuiters winnen achter mekare, umi ich;. . ich geloof das sie falsch doen ; es ist Schmierlapperij! Wat doe je zoolang met je voeten op 't ijs ? lacht een oud zeevaarder, die met n franc vijf andere gewonnen heeft en dadelijk met spelen ophoudt, niettegenstaande de crou pier hem allerminzaamst toevoegt: Pas cesser, monsieur! continuez, vous avez de la veine ce soir! Jawel, compliment, papa! ik zal van jon vijf franc mijn vertering betalen, is zijn droog antwoord. En als de croupier dan allerliefst grinnekend vraagt: Quoi? quoi? zegt de andere heengaande, leukweg : K\va! kwa ? zoo doen bij ons de luidjes, salut! afzetters ! Garcon?un limonade! en terwijl hij drinkt, knikt hij de croupiers vriendelijk toe met een : op je welwezen, boeven ! Ich gloobe dat jij verschtandig hebt ge daan, zegt nu de Duitscher, die om zijn ver driet te verzetten een flesch champagne heeft «beschtellt in Eis, goet frappirt!" iiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiii Dat geloof ik van mezelf'met je maar die champie zal je niet voor je mooie oogen hebben. Noen! ze sehtaat notiert, zwölf Franc. Mijn kop af als je niet meer betaalt. Noen ! ze zollen doch neit zoo groote Schmierlappen wezen ? Neen, nog grootere, let maar op ! Als hij heengaat, betaalt de driftige Germaan al protesteerend, twee en twintig francs voor 't ftesehje »angor-poef!"_ Monsieur! moest begrijpen dat ijs», immensement couteux was. Dat Ie vin qu'il avait bu tait supérieur, premier cru, normórnerit meilleur que celui, notésur la carte, etc. etc. 't Geen monsieur het best begrijpt is, dat hij op nieuw is afgezet en niemand van de overige passagiers kan 't hem kwalijk nemen, (jat hij kwaadaardig uitroept: Es binnen hier allemaal lloovers, die heele Hom mel ist ein Schweinestall! Aberdei Wein war ausgezeichnet, en l erustend lekte hij zich de lippen. * -?;; * Langzamerhand wordt 't later, in de straten brandt gewoon gas, gasgloeilieht, petroleum en clectrisch licht. Een groote Engelsche boot met Cooks touristen is aangekomen en als kudden schapen gedreven door de managersherders, verspreiden zich de Britten door de straten van Port-Haid. Nu is eensklaps de lastige >ollands gids" »the only genuïne English guide ' geworden; hij holt ten minste de verschillende groepen met volharding na, spreidt zijn polygloUisch talent onophoudelijk ten toon. Voor een caféaan den havenkant nornsn de meeste passagiers van »de Amalia' plaats en drinken daar na voorzichtig vooraf den prijs te hebben gevraasd, kof l ie, limonade of bier. Als vliegen op suiker komen verschillende kooplieden op hen af. Hjeg! drei gordons pour tutte Ie panier, Dranger? vraagt een donkere t'cllah, eet; man.l sinaasappelen aanbiedend. Zijn ivoorwitte tanden flikkeren tusschen y.ijn opgesp.-ilkte bruine lippen en zijn zwaarmoedige oogen zien vragend rond. Niemand koopt en hij gaat knorrrig heen. Ier b'in ich, Al i baba spreek olhinds, Inglise, Teutsch, Italiano, E<panol, biijara, Melajoe, Arabi, Frai,i;ais! moi park-r toutes langues. Ie joyeux commf ri;ant! Look here my rice things. Als een aal glipt de bruine, jolige koopman tusfclieii de tafeltjes heen, overal zijn waren, die hij in een blikken doos meedraagt aanbiedend, zijn oogou zijn zóó grappig sluw, zijn tanden hij mist er een paar helaas ! zijn zóó schitterend wit en zijn spraak is zóó leuk, dat hij succes heeft, vooral bij de dames. Met een zekere elegante behendigheid duwt hij de eene een waaier, de andere een collier van schelpen of een reuklleschjc in de hand. Ah Ie beau collier, pour Ie beau cou de madame, oui! oui! ce monsieur pour vous l'acheter. Pas vrai, Monsieur Ie capitaine ? *) Mais ce n'est pas ma femme! Never mind ! achetez pourtant! en met een allerzotste buiging en een innemenden glimlach: Vous pourtant accepter, madame? Mari a vous pas jaloux sjeg! All niks vertel aan Mari ! E h bien donnez ! Terwijl hij met den kooper over den prijs scliaehert, hoort hij achter zich Maleisch praten. A_l dingend met den eersten draait hij zich snel om en stopt de dame een waaier in de hand en zegt tot den heer raast haar: Kipas, banjak sekali! foor njonja! koop voor mevrouw! mooie waaier. Intusschen handelt Ali-baba alweer met een derde over een schildpadden cigarettetikoker en stopt met een lachend : ? that is something iiice tbr you, cornel! een vierde een turksche pijp in de hand. 't Is of de handige kerel twintig vingers en tien oogen heeft, want met onbegrijpelijke vlugheid be dient hij iedereen, vangt elk woord, wat in zijn nabijheid gesproken wordt op en trekt parlij van alles wat hij ziet. Boos worden doet hij nooit, al biedt men hem ook een spotprijs, hij blijft altijd even beleefd, even grappig en gevat, zelfs vindt hij, tusschen al zijn besognes door, nog ruim schoots tijd om dezen of genen concurrent, die hem te na komt, uit te schelden, of een paar lastige jongens tusscheu de tafeltjes weg te duwen. Een acrobaat, die door vóór- en achterwaartsehe saltomortales en lichaamsverdraai ingen de aandacht v;.1 n zijn koopers in be slag neemt, (radeert l,ij op een worp met een aangestoken sinaasappel en zonder woor den pakt hij een zwarten, doofstommen, watistaltigen dwerg, die met een stok exerceert, bij het nekvel en smijt hem midden op den weg. Ali-baba is do held van den avond gewor den, hij maakt, zaken, iedereen koopt een kleinigheid van hem, omdat hij zoo vlug en lenig van beiïrip is. Met onnavolgbare juistheid weet hij met itllcn af te rekenen. Van den ecu ontvangt hij ho!land--.('h, van den ander fransen, geld, een derde geeft hem italiuansche franken, een vierde duitsclie marken of engelsche i shillingon ; van elke nmnt^pecio kent hij de | waarde. Hij herleidt, lot den voor hem voor| deeligsten koers, in een minimum van tijd, i geeft precies terug wat hij tnrug geven mo..'t ' en terwijl hij rekent, berekent en wisselt, ! vindt, hij toch nog gelegenheid om links en rechts nieuwe artikelen te verkoopen, te ver *) Ali noemt ieder heer: capitaine, major of kornel, en indien hij een bril draagt: Docteur. ruilen of' aan te prijzen. Heeft hij niet wat men hebben wil, dan iaat hij, in goed ver trouwen op de eerlijkheid van de vreemde lingen, zijn doos onbeheerd op een der tafel tjes staan, accepteert en passant met een : O ! o ! sono bono cigarri ollandesi ! een hem toegereikte sigaar en vliegt als een pijl van een boog, naar een, aan hem alleen be kende, plaats van waar hij, in minder dan geen tijd, terugkeert met het verlangde artikel. Maar de nijd, de afgunst en de politie slapen nooit! 't (raat Ali-baba Ir goed, een paar concur renten, minder gelukkig, misschien ook minder handig dan hij, hebben een poiitiedienaar op hem opmerkzaam gemaakt en eensklaps pakt AH als de drommel zijn hebhen en hou den bijeen, ziet met uitgeiekten hals naar zijn naderend fatum, verkoopt nog gauw een houten rozenkrans, niet een ..vous cathol'sh ? line chapelet!" ontvangt een halven franc te veel en wipt vlug als een hazewind, zonder zich aan het knorrige: ik moet nog een halven franc terug hebben! van den kooper te storen, tusschen de tafeltjes door en over een stoel heen. Ali-baba ontspringt ditmaal den dans, en de politieman trekt een zuurzoei, grinnikend gezicht, als de leuke koopman hem uit de verte toeroept: Bonsoir! nion ami arevoir! * * 't Is nu geheel donker, prachtig lielde_r tlonkeren de sterren aan den IK mei, waaruit het nooit, ten min>ste hoogst zeldzaam, regent. In de verte branden de eleelrische booglampen van ,de Anialiu'7 en verlichten de kolendrajrers. die mannetje achter mannetje, met hun kleine mandjes vol kolen op htt hoofd, uit de schuiten opduikend, over planken, het groote schip beklimmen. Op die schuiten branden kolen-toortsen en werpen een schril, roodachtig licht op die, in lange rij, langzaam voorlkruipende gestalten. 't Lijken in de verte net duivels, die uit do hel o p; tijgen, muu den hemel! zegt ecu dame. die Dante gelezen heeft en niet be grepen. In het rnode en witte licht /.ien al die zwarte gestalten, dicht achter elkander de plank op kruipend, er fantastisch genoeg uit en hun aanhoudend joelen en krijsclien, dat wild eu onheimeiijk over 't waler klinkt, mankt inder daad een helschen indruk. Over elven, dames en heeren ! zegt ce:i van de passagier-*, en de meesten staan or, want: vóór twaalven (middernacht) ver wacht ik de heeren et: dames, wc.er aan boord, heeft de kommandant gezegd. De zwarte duivels) hebben inmiddels afge daan op de Amalia" schreeuwend en gillend roeien zij van boord, en beladen met pakjes, manden doozen en waaiers, komen de pas sagiers op hun bodem terug.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl