DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1005 Guillaume Costeley. Te Parijs is bjj Leduc verschenen : Les Maitres musiciens, de la Renaissance franyaise: Guillaume Costeley réedition par M. Henri Expert. Dit boek, het derde deel van deze uitgave, is geheel gewijd aan Costeley, een bekend musicus uit de 16e eeuw, die organist en valet de chambre was aan het hof van Hendrik II en Karel IX en die ter ver making van de familie Valois tal van vocale stukjes in oorlogzuchtigen, galanten, bevalligen en losbandigen stijl schreef en die na die stukjes te hebben uitgegeven onder den titel van Masique zich van het hof terugtrok en te Evreux ging wonen waar hij de Societéde musif/ite Lepuy ter eere van de Heilige Caecilia stichtte en 36 jaar gelukkig en rustig leefde. Hij was een zeer ontwikkeld musicus die veel partij van de stemmen wist te trekken en wiens gewijde muziek vergeleken werd met die van Orlando Lasso, doch wiens naam na zijn dood werd vergeten. In deze uitgave zijn werkjes in allerlei stijlen opgenomen C/iants martiait.i; graves, lionnestes, poliz et gaillardz. Deze stukjes getuigen van de oorspronkelijkheid van den componist die voor zjjn tyd allerlei nieuwe effecten waagde wat de harmonie en de expressie betreft. Overal is het streven merkbaar de wijze en vorm van den zang in overeenstemming te brengen met den geest van de poëzie. Zjjn werk verdient dus ook de aandacht van dezen tijd. ?MllllHliHiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiHliimiiiniiiiiiiiiHtiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiniiiiHimiiiiiifiiiimiimi Een Nederlandsch Maritiem Meteoroloog van 80 jaren. In 1852 stichtten Buys Ballot' en Krecke een meteorologische inrichting te Utrecht, die door bemoeiing van Thorbecke tot staatsinstelling werd verheven onder den naam van Koninklijk Nederlandsch Meteorologisch Instituut. Van de ambtenaren gedurende de wording dezer zoo schoone instelling is er nog maar een enkele in leven, namelijk de heer R. A. Ogterop, oud gezagvoerder ter koopvaardij en oud- rsteambtenaar bij de afdeeling Zeevaart, die 17 Sept. j.l. z\jn SOsten verjaardag vierde. Geboren in 1816, ging hij op zijn 15de jaar naar zee en behaalde na een jaar studie aan de Academie Minerva (afdeeling Zeevaart) te Groningen in 1835 een loffelijk getuigschrift. Daarna voer hij weder in verschillende rangen en ook als gezag voerder tot 1854, toen een ongeluk bij stormweer om de Zuid hem van het gehoor beroofde. Hij had echter in dien tijd zooveel aan en voor de maritieme meteorologie gedaan, dat men hem in 1856 uitnoodigde z\jn kennis te wijden aan de belangen van het jeugdige instituut. Duizende meteorologische journalen zijn door hem bewerkt en ook waren voor een groot deel de meteorologische instrumenten ten gebruike op zee aan zjjn bekwame handen toevertrouwd. Nog vond hij een methode uit om de vernauwing van den zeebarometer te controleeren. In 1890 werd hij op verzoek gepensionneerd, 74 jaar zijnde, maar bezocht nog een paar jaren het Instituut en arbeidde aldaar geheel belangloos, voor zoover hem de krachten zulks toelieten. Hij stond hoog in aanz'en bij Buys Ballot en niet minder bij de verschillende directeuren van het Kon. Ned. Meteorol. Instituut. Daarom bleef dan ook zijn Suste verjaardag niet onopgemeikt. Het regende attenties en huldeblijken; een tiental bloemstukken, waaronder een zeer fraai van den Hoofddirecteur en de Afdeeling Zeevaart van het Instituut, verder een fraai boekwerk der familie en een plaat, een gezicht voorstellende op de haven van Hamburg met vele koopvaardij schepen en op den achtergrond de Seewarte, de door Buys Ballot zoo geliefde zusterinstelling. Dat de heer Van Hasselt, oud-lid van het Koninklijk Nederlandsch Meteorologisch Instituut, de directeuren der filiaal-inrichtingen te Amster dam en Rotterdam, de oud-leden der Pool expeditie 1882?83 en vele oud-vrienden en vereerders van Buys Ballot zich niet onbetuigd lieten op dezen feestdag, is te denken. Het heeft den waardigen jubilaris aangegrepen maar zeker goed gedaan, onder het besef dat het waarachtig goede niet verloren gaat. De winter zijns levens zij gelukkig! B. J. G. VOJ.CK, oud-ads. dir. der Af d. Xccvaart K. N. ]\L I., Directeur Zeci'itartschool in liet Zecinanshiiis te Amsterdam. Gerechtigheid! Als eene bijdrage tot onze hedendaagsche strafprocedure mag zeker gelden de zaak ?waarmede de rechtbank te Zwolle zich op 10 September 1.1. had onledig te houden. Wij geven hier het relaas uit de Zwolsclte Ct. Het was begin Juli. Op den eersten had den de gepensionneerde militairen te Putten hun gage gekregen, en daar er juist een oud kennis uit Indie was aangekomen, heerschte er feestvreugde onder het clubje oud-militairen dat in Putten als kostgangers bij verschillende gezinnen een onderkomen heeft gevonden. Zes dagen waren zij onder zeil, en in dien roes nam een van hen, Pieter Lucas Br., naar hij zegt onbewust, het petje weg van het zoontje van vrouw > Behrens. Hij beweert althans er zich niets van te herinneren. De officier trok dit laatste in twijfel, maar daar de beklaagde funstig bekend stond en het gestelene een leine waarde vertegenwoordigt, achtte Z.E. Achtr. het onnoodig gevangenisstraf'te eisenen en vroeg ? 5 boete subs. 5 dagen hecht." Als een college van drie rechters met en benevens een officier van justitie en een griffier voor dergelijke misdrijven moeten zitting nemen, nog gezwegen van al het papier, ?wat aan zoo'n zaak moet worden besteed, en Een pijnlüe positie voor Mer MacKinley. (Pti-ck.) »Nu moet ik, om a?n mijn politiek broodje te komen, voor deze goud-baby zorgen, maar ik houd toch van myn eigen snoesje het meest." Dubbel KoiiimaMo, of repering en iJ.imlifie llliitlcr.) «Linksom !" klinkt het van den eenen kant en tegelijk Rechtsom !" van den anderen, (ieen wonder dat de kommandeerende generaals in de war raken en struikelen !" als een tiental getuigen voor een boete-zaak van vijf' gulden een lieelen dag moeten ver zuimen en o. a. een reisje maken van Putten naar Zwolle, dan is het haast onnoodig nog uren te debatteeren over de vereenvoudiging van de strafprocedure. Toch kan het nog erger: ware Pieter Lucas Br. niet gepensionneerd maar actief militair, hij zou -waarschijnlijk van begin Juli tol 10 September in preventieve hechtenis hebben gezeten. Verdere commentaar is overbodig ! Een bierreis fin-de-siècle. De geweldige hoeveelheden bier, die onze Duitsche naburen kunnen verdelgen, verbazen nog steeds de Franschen, die hun landgenooten een begrip van Duitsche zeden en gewoonten moeten geven. Een Fransch student, die zijne ondervindingen aan een paar Duitsche universi teiten te boek stelde, bevond zich in geen geringe verlegenheid, toen hij moest beschrijven wat eene zjlierreise'' was. Vertalen kon hij dat woord natuurlijk niet: hij bepaalde zich dus tot de mededeeling, dat de Duitsche jongelui onder HierreiM verstaan het bezoek van zooveel mogelijk Kneijien op n avond, en liet gebruik van een zoo groot mogelijke hoeveelheid bier in elk dier localiteiten. Thans wordt te Berlijn een ->Bierreise" op groote schaal georganiseerd, die de dorstige harten, welke het edele vocht aan de bron willen genieten, voor de kleinigheid vun l U) Mark negen dagen van onafgebroken genot belooft. De reis gaat over Kulmbach en Krlangen naar Nürnberg en van daar naar de hoofdstad van het internati onale bierkoninkrijk, naar Miinchen. Daar blijft men vier dagen minder kan het niet!?om over Regensburg en Pilsen terug te koeren. Wel bekome het dun deelnemers ! Hoe mevrouw Patar wielrüflster werd. Naar Micnr.i. Tmv uts. Mijn waarde lezer, gij zoudt immers graag willen weten, boe mevrouw Patar, een bijzonder dikke en daarbij bijzonder verkwistende dame. wielrijdster werd? Dat zal ik u vertellen. Op een dag zat haar echtgenoot, mijnheer Patar, voor zijn schrijftafel; hij had een stapel reke ningen naast zich liggen, en was bezig op te tellen: ->35 en is l l," mompelde mijnheer Patar op treurigen toon, »en 7 is 51, en 8 is 59. Dat is samen 5!IS4. Mevrouw Patar heeft dit jaar bij baar naaister dus 5ÜS4 francs verbruikt, de centimes nog niet eens meegerekend. Dat is veel. Wel is waar is mevrouw Patar niet bepaald mager, en heeft ze heel wat stof noodig om zich te kleeden ... Maar dat doet er niet toe, zooveel stof heeft zelfs een reuzin niet noodig. En er valt niet met haar te redeneeren! Als ik een bescheiden aanmerking waag te maken, antwoordt mevrouw Patar dadelijk vol hoogmoedige min achting : »een vrouw, die 40000 francs mee ten huwelyk heeft gebracht, heeft wel het recht niet in lompen gekleed te gaan!"?40000 francs als bruidsschat en per jaar GOOO francs voor kleed geld 't is ellendig! Mijnheer Patar haalde met een melancholiek gezicht zijn schouders op en trommelde op de vensterruiten, om zijn slecht humeur bot te vieren. Op straat reden tallooze wielrijders en wielrijdsters voorbij, het was er, evenals in alle straten van Parijs een gewoel en gewemel van velocipèdes, die talrijker waren dan de sterren aan den hemel of het zand der zee. Maar de kunstverrichtingen van de wielminnende tweevoeters konden de bitterheid niet vemiettigen. die zich tengevolge van de naaistersrekeningen in het hart van mijnheer Patar had opgehoopt. * # * Plotseling vloog de deur open, en deed mevr. Patar haar intrede in de kamer, me', al de be koorlijke onstuimigheid van een 120 kilo wegend bakvischje. »Lieve 'foto, bekijk mijn nieuwe japon eens!" kweelde zij met een stem, waarin een gebiedende eisch voor een complimentje lag opgesloten. Mevrouw Patar had alweer een nieuwe japon. die door haar man met een ontsteld gelaat be keken werd. »800 francs! hè, wat zegje van zoo'n koopje?'' Mijnheer Patar zuchte en kon niet anders uitbrengen dan : «Alweer een nieuwe japon !" »Nu, mij dunkt," zeide mevrouw Patar, plot seling vuur vattende, »als een vrouw 40000 francs mee ten huwelijk heeft gebracht.. ." De uiiüiëiilie l)ii den luister. n. in. »Als twee hetzelfde dosn. is het niet hetzelfde.'