No. 1013 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. 11 De nieuwe Wethouder van Publieke Werken. DE STEDEMAAGD: Toe Dokter kom nu toch mee, het is al de derde maal dat ik U roep! DR. BLOOKER: Direct mevrouw. Ik had er al een voorgevoel van, dat U komen zou . . . DE STEDEMAAGD: De patiënt verlangt zoo naar U; haal me niet wtêretn Meester, zei ze, maar een Dokter! Lotaioff's opvolger, Rijke Engelsche kunstenaars. leden hoorde ik in Weenen voor het paleis een taptoe van 100 trommelslagers. Dat gaf mij een soort van schok en vandaag, toen ik u hoorde | j zingen, kreeg ik weer datzelfde gevoel !" i Sir John Millais, de onlangs overleden president Het beste gedeelte van het artikel zijn de ; van de Hrji/n/ Ai-nf/i'ii/if, was de rijkste van alle herinneringen uit Max Mnller's jeugd en de ! presidenten, want zijn erfgenamen betalen bebeschrijving van Dessau met zijn hooge daken ' las ir.L' voor een nalatenschap van £ H7.ll1,!. Zijn en zijn roode en groene parapluies. onmiddelijke voorganger. Lord Leighton, liet J slechts de helft daarvan na, £ 47.000. De»armste'' N. P. ScniSKiNE, de nieuwe Russische Minister van Buitenl. Zaken. geld de kamer, als zij begon te zingen. Op een avond zong Jenny Lind Handel's Icli, weiss dass inein Erlöser lebet. Stanley ging, als gewoonlijk de kamer uit, maar toen de aria ten einde was, kwam hij weer binnen, trad met een verlegen gezicht op de zangeres toe en zeide : »Gij weet, dat ik een hekel heb aan muziek, en niet begrijp, waarom de menschen die kunst zoo bewonderen. Ik heb absoluut geen gehoor, maar vanavond hoorde ik u op eenigen afstand die aria zingen en kreeg plotseling een flauw denkbeeld ervan wat men onder muziek verstaat. Er kwam een gevoel over my, dat ik noch slechts nmaal in mijn leven ondervonden heb." Jenny Lind keek hem met belangstelling aan. »Eenige jaren geKort" van alle schilders die het voorzitterschap in de llotj/il A"n<leiiii/ bekleed hebben, was waarschijn lijk Sir Thomas Lnurence, die slechts £. lij.00') naliet, en toen zijn bezitiingen en zijn schilde rijen verkocht waren, was het geheele bedrag juist voldoende, om zijn schulden te betalen. Dat de schilderkunst in Engeland een zeer winst gevend beroep is en beroemde schilders, al brengen zij het niet tot president van de Hoyal Aciidcini/, toch een groot vermogen kunnen nalaten, blijkt uit eenige voorbeelden, die een Engelsch blad aanhaalt. Turner, de beroemde landschapschilder bijvoorbeeld, heeft een vermo gen van £ Mo.OOO nagelaten, en Sir Edwin Landseer, die als dierenschilder in Engeland nog steeds ongeëvenarrd is, kon zijn erfgenamen zelfs £ liiO.OOO nalaten. Eeriige maanden geleden is een schilder gestorven, die als de Croesus, der schilderswereld bekend was, want Edward Armitage's nalatenschap van £. ,'üS.OOO overtrof de vermogens van Landseer en Turner te zamen, maar men moet er bij vermelden, dat hij zijne kunstenaarsloopbaan niet een groot vermogen was begonnen, waarbij vergeleken de sommen, die hij door zijn kunst verdiende, niet belangrijk waren. Onder andere bekende kunstenaars, die rijk gestorven zijn, behociren nog Edwin Long, die in ISill zijn erfgenamen .£71.000 naliet, en Sir Joseph Bölnn, de beeldhouwer, wiens nalatenschao £. IT.L'Tli bedroeg, terwijl een ander beeld houwer, Sir Francis Chantrey, rijk genoeg was om aan de Jtniinl Acudeiinj een legaat van £ 10.000 na te laten, waarvan de jaarlijksche rente gebruikt wordt tot het aankoopen van moderne kunstwerken voor de verzameling in Burlington House, het hoofdkwartier van de Itui/al Aanleun/ in l'iccadilly. Gcaffecleerile jonge dichter »0, Miss Bella, sta mij óéne gunst toe ! Laat mij u vragen . Miss BELLA: »Ik* weet wat u zeggen wilt. U wilt een haarspeld van inij lecnen !"