De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1897 30 mei pagina 5

30 mei 1897 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 1040 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. DAMEjS. Ont&Dlliien betreffende ie Nationale Tentoon stelling yan Vrouwenarbeid Een der vrouwelijke studenten te Amsterdam vond onder de haren minder geestdrift voor de aanstaande Nationale Tentoonstelling van Vrouwenarbeid dan zij wenschelijk en bereik baar achtte. Zoo dikwijls zij over dit onderwerp begon, zoo dikwijls hoorde zij bezwaren en tegen werpingen maken, die zij niet voldoende kon ont zenuwen wegens gebrek aan detailkennis. Dit deed haar tot de vice-presidente van 't hoofdbe stuur, Mevr. C. Goedkoop?de Jong van Beek en Donk het verzoek richten, om eens te Amsterdam het plan te bespreken voor een gehoor bestaande uit vrouwelijke studenten en geïntroduceerden. Mevr. G. verklaarde zich bereid en trad 20 Mei op voor ongeveer 50 personen. Louter uit egoïsme ontwaakte in mij een gevoel van spijt, dat de aan wezigen niet dubbel zoo talrijk waren, want we kregen iets te deelen, te weten genoegen, en ge noegen, gelijk bekend, is een van de weinige zaken, wier parten door deeling niet kleiner, maar integendeel grooter worden. Daar zou dus een honderdste meer geweest zijn dan een vijftigste. Na, als vroeger, te hebben verklaard, dat de Tentoonstelling in geen enkel opzicht vijandschap tegen den man omsluit, noemde spreekster het doel: door de krachtsinspanning van het grootst mogelijk getal vrouwen mede te werken aan de oplossing van onze tegenwoordige maatschappelijke vraagstukken en nooden. Zou de Tentoonstelling gelukken? bemoedi gend was het spreekster te hooren getuigen, dat mislukking nu al niet meer mogelijk was. Al zou van dit oogenblik aan het plan geen stap verder komen, dan nog ware het niet mislukt. Het hoofddoel toch, solidariteitsgevoel onder de vrouwen te wekken, dat was reeds bereikt. Sedert anderhalf jaar werkt een steeds toenemend aantal vrouwen samen met hart, hoofd en hand, ongelet leeftijd, maatschappelijke positie en godsdienstige overtuiging, omdat zij in elkaar zusters zijn gaan zien. De Tentoonstelling kent geen dames en arbeidsters, slechts inzendsters en organi seerster s, onderling beoordeeld naar gelijken maatstaf. Deze en dergelijke theorieën te hooren bepleiten met sympathieke stem dat werkte opbouwend! Het hoofddoel der spreekster was dien avond niet zich tot het gemoed te richten; zij beoogde de verbeeldingskracht en het voorstellingsvermogen van haar gehoor aan het werk te zetten met een denkbeeldigen ommegang door het Tentooostellingsgebouw. Daartoe ontrolde zij een donker blauw papier met vele witte lijnen er op. Het bleek de platte grond te zijn van het bestek, ontworpen door een vrouwen-brein en onvoorwaardelijk ge prezen door twee onzer beste architekten. Wijl Den Haag door woord en daad van den beginne af veel meer belangstelling toonde dan Austerdam en daar bovendien kosteloos terrein was te verkrijgen, viel het besluit, dat de Ten toonstelling in de hofstad zal gehouden worden. Het gebouw zal verrijzen aan den Scheveningschen weg, tegenover de Promenade mooier en doel treffender plek is niet denkbaar en zal tot overmatigheid toe voorzien zijn van uitgangen en nooddeuren. Al wat binnen menschelijk bereik ligt, zal door het hoofdbestuur gedaan worden om ongelukken en onheilen te voorkomen. De hoofdingang zal zijn aan den nieuwen weg. De poort binnengaande ontwaren wij, dat het middenvlak een groote, open ruimte is, rijk voor zien van bloemen, planten en gewassen: deze tuin, eenig en alleen door vrouwen aangelegd, zal het bewijs leveren van de waarheid der stelling door mij in '95 op het Nationaal Congres voor vak opleiding verdedigd, dat tuinbouw in hooge mate geschikt is om door vrouwen in vollen omvang uitgeoefend te worden." Van den ingang rechts afslaande, maken we het eerst kennis met de afdeeling: industrie, waar, zooveel mogelijk, de verschillende bedrijven in werking zullen worden voorgesteld. Dan volgt de zuivelbereiding, waar het geheele proces te aanschouwen zal wezen. Spreek ster deelde mede, dat het bestuur er op gewezen was, hoezeer zelfs de directie over een zuivel fabriek binnen de sfeer vrouwenbrein en vrouwen hand ligt, Hierna bereiken wij de ziek enz aal, waar alles zal te zien zijn, wat vrouwen in de verpleging vermogen. De voorstandsters van vegetarisme en ont houding zullen in de restauratiezaal het bewijs trachten te leveren, dat Lucullus gerust hij haar te gast kan gaan. In de afdeeling chemie zullen behalve pharmaceutisch werk ook mooie microscopische praeparaten worden geëxposeerd. De zaal aan hygiëne gewijd, zal duizenden ter leering kunnen zijn wat toch weet de schare van hygiène af, en hoevele dingen zouden haar meer ten goede komen, wanneer ze er iets van afwist! Door de afdeeling: maatschappelijk werk, zal noodzakelijkerwijze veel treurigheid gepredikt worden; tevens zal daar blijken, hoe oneindig veel meer nuts met het geld voor de vele groote en honderden kleine filantropische instellingen opge bracht, zou tot stand gebracht worden door n goed georganiseerd plan. De leeszaal zal beperkt blijven tot de voortbrengselen vau vrouwen, die in deze eeuw voor kunst en wetenschap hebben geschreven of de letteren beoefenden. De eongreszaa] zal de aanvulling blijven van alles, wat in de verscheiden rubrieken on mogelijk aanschouwelijk was voor te stellen. De sport, muziek- en tooneeluitvoeringen de beide laatste zooveel mogelijk uit vrouwenwerken be staande vinden er plaats. Niet slechts spreeksters, ook sprekers zullen in de congreszaal liet woord voeren over onderwijs en andere onderwerpen ; van de dienstbodenkwestie en van weezenopvoeding hoopt het bestuur bijeenkomsten te maken, die blijken zullen vruchtdragend te zijn. De afdeeling schilderkunst zal een keuze tentoonstelling vormen, met inbegrip van ets, aquarel en photographie. De illustratie van den catalogus is in handen gesteld van een bekende artiste. De kookschool zal in werking wezen en openbare lessen geven. Van de historische afdeeling kunnen velen zich geen voorstelling vormen en vragen in ernst of daar de portretten van oude vorstinnen zullen opgehangen worden. In de discussie zei een lid dezer Rubriek-commissie, dat er op veel in zendingen zal gerekend moeten worden, hetgeen spreekster deed mededeelen dat voor deze af deeling een ruimte bestemd was van tien meter tegen acht. De afdeeling Kunstnaaldwerk, zal geen zoogenaamde fraaie handwerken opnemen, maar zich bepalen tot datgene, wat werkelijk den naam van kunsi verdient. Huisvlijt zal voorzeker niet uitsluitend mooi werk geven, maar velen gelegenheid bieden te zien dat bij grootere inspanning fraaier arbeid te leveren is. De [Oost- en West-Indische vrouwen (W.-Indü; zal Suriname, Curapao en de eilanden omvatten) tot de overtuiging te brengen, dat het veler maatschappelijken en oeconomischen toestand ten goede kan komen door van de afdeeling Koloniën wat goeds te maken, daartoe spannen de vereenigde commissieleden alle haar ten dienste staande krachten in. Op deze wandeling wordt door Onderwijs een der laatste zalen in beslaggenomen, alle leer middelen en onderwijsmethoden, door vrouwen ontworpen, zullen daar bijeen zijn. De zaal Confectie zal duidelijk maken, dat ook ernstige vrouwen geen toiletverwaarloozing najagen, maar tevens hoezeer ze prijs stellen op de vereeniging van fraai en doeltreffend. De com missie zal trachten de oplossing van dit moeilijke vraagstuk te vinden door een prijsvraag voor het smaakvolste toilet, dat het best beant woordt aan de eischen der hygiëne. Als bewijs van instemming met dit voornemen heeft een vrouw /100 geschonken ter stijving der premie of premiëu. Het streven naar reinheid zal in de Was o h-, Stijf- en. Str ij kinrichting in beeld worden gebracht. Wie zal na lezing van 't bovenstaande nog het vermoeden uitspreken, dat de Tentoonstelling wel niet veel anders zal zijn dan een uitstalling van zoogenaamde fraaie handwerken, hetgeen veeltijds beteekent: prullen, wier vervaardiging veel tijd kostte en veel oogen hielpen bederven;" of half luide den twijfel uitspreken-, «kunnen de Nederlandsche vrouwen met de voorgenomen tentoon stelling zich wel iets anders dan belachelijk maken?" In het debat bleek, dat zelfs een goed deel van 't moreele werk der vrouw nog aanschouwelijk is voor te stellen, terwijl van het overige de ge deelten met oeconomisclie waarde zullen uitge drukt worden in cijfers en tabellen. Amst., 22 Mei '97. ELTSK A. HAKIIITOX. «iiiiiiiiiiuimmiuituiiiiiiiiiiitiiiimiiiimtiiimiiiHiiiiiuiuuiiiimiimiiiiii Etincelle. Zeven of acht jaren geleden was zij op het toppunt van baar succes, de beminnelijke en elegante barones Doublé, die onder het pseudo niem »Etincelle" de wereldsche kroniek leverde in Figaro, Matin, Moniteur unn-ersel, Keir- York Tribune en Gaalois, en deze week gestorven is. Zij had het zeldzaam geluk, in dien tijd alle elementen van succes te gelijk te bezitten en er in volheid van te genieten. Zij gold als wetgeefster op het gebied der wereldsche mode; werd gelezen en geprezen als opgewekte, geestige schrijfster-, haar romans, l'Impossible, L'Archiduchesse, werden werken van litteraire waarde genoemd, Josette werd in de Kcvue f/es clex.i: Mondes geplaatst en door de Académie bekroond. Haar fortuin en honorarium was voldoende om haar eene positie te doen ophouden; in haar salon kwamen mannen van naam en talent, Raoul Duval, Anatole France, Edouard Ilervé, Deschanel, Doucet, Daubré, samen met vrouwen van rang, de hertogin d'Üzes, de prinses de Braneovan, Gyp, de markiezin de Beauvoir, de vicomtesse de Janzé, en vele andere getitelde of artistieke bekendheden. De salon zelf, zuiver Louis XV (met op den schoorsteenmantel de »vazen van Fontenoy", die op 100,000 francs geschat worden) is geschilderd door Horace de Callias; van de eigenares, een blonde teere figuur, gepoederd en op een porseleinen markiezin Louis XV gelij kend, bestaan een aantal portretten. Etincelle had een zeer eigenaardig talent; haar mondaine chroniek was tegelijk oorspronkelijk, levendig, kleurig en smaakvol; niemand verstond zoo als zij de kunst om met variatie en distinctie te prijzen, zonder ooit te vervelen; zy had eene uitmuntende memorie voor historische anecdoten en voor al de bijzonderheden die in hare wereld van belang waren. In het bijzondere leven was zy behalve om haar geest en vroolijkheid en gratie, ook om haar goedheid bekend. Zij is heel ongelukkig geworden. Men weet dat de man, met wien zy' meende in Duitschland getrouwd te zy'n, later zelf het huwelyk ongeldig deed verklaren, en op hoogen leeftijd een andere trouwde; zy' verloor daarmede fortuin en positie en was eene déclassée. Hare veerkracht was ge broken, en eene pynlijke zenuwkwaal, waaraan zij toch nog drie jaar heeft geleden, maakte een einde aan haar leven. Hare herinnering zal blijven als aan eene der vriendelijkste, talentvolste en smaakvolste vrouwen van dezen tijd. HuniiiiHiimiiititiniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiuniiniiiiiHiiiHHiiiiiie Mode. Veranderingen. Kappen cngrimecren. Feministen-congres te Brussel. Veiling van paarlen. ??Servies. Het leven in de Parijsche groote wereld heeft zeer geleden onder de ramp van de rue Jean Goujon; allerlei partyen zijn afgesteld, in de opera ziet men de loges waar anders de grootste toiletten zich vertoonden, ledig; aan de wedrennen ontbreekt een deel van het publiek dat er door distinctie de opzichtigheid van goedmaakte. Wat de garden-parties in de groote oude tuinen van den faubourg Saint-Germain betreft, daarvan is het niet jammer, want het weer is te Parijs bijna even guur geweest als hier; men heeft er de vorige week winterkleeren en bont zien dragen alsof het Januari was, naast het barège en neteldoek van de stoutmoedigen. Neteldoek is trouwens niet luchtig meer, nu men de geheele japonnen met gekleurde zijde voert. Men ziet nog steeds veel collets, maar de vorm schijnt zich in zoover te veranderen, dat ze van voren en van achteren meer aansluitend worden, en alleen op de schouders wijd golvend; een bewijs ook van deze richting zijn de variaties in stola-vorm (met lange einden van voren) en in den Marie-Antoinette-vorm (met gekruiste charpes die zich op de rug vereenigen); bij beide vormen is eigenlijk alleen de schouder vrij. Ook houdt men ze door zwaar gitten passement van voren en van achteren glad. Voor oudere dames ziet men weer lange kanten of tulle mantels, op een schouderstuk van rijk gegarneerde zijde. Voor jonge meisjes maakt men collets die niet veel meer zijn dan een hooge kraag met een artistiek gegolfd zijden plooitseltje ervan afhan gend, weinige centimeters lang, nog korter dan het schouderstuk van een Empire-japon. Een paar aardige zomercostumen: parelgrijs barège op roestkleurige taf; de rok collant om de beupen, van onderen maar vier meter wijd, zonder eenige godets, maar met eenige rijen hoog rouleaux; het corsago fijn geplooid onder een bolero van guipure met groote revers van roestkleurige faille; van den hals tot het middel een afnemende cascade van zwarte zijde en witte kant; mouwen niet meer dan gerimpeld. Het andere: hemelsblauw wollen krip, plissé-soleil; bet corsage, geboord met pailletten van rose paarlemoer, op een chemisette van wit geborduurd neteldoek; hoog slap ceintuur van crème surah; hooge wijde kraag waaruit een golf van Valenciennes; platte effen mouwen met kleine dra perieën aan den schouder, van neteldoek door regen met ruban-comète. * * yIn de 1^'meteenth Cenlitry van April was een aardig artikel van Sir Algernon West, over »Eenige veranderingen in het maatschappelijk leven, ge durende de regeering van Koningin Victoria," een artikel vol echt-Engelsche bijzonderheden. Vijftig jaar geleden kwam bij een diner in Enge land altoos als middenschotel een reusachtige tarbot op tafel, met een rand van kreeften er om heen; aan het eene einde stond een half schaap, dat door de gastheer werd voorgesneden, aan den anderen kant een paar kippen met een tong er tusschenin en blanke saus. Voorts nog zes kleinere schotels en twee zilveren champagne koelers. Eerst na het tweede gerecht werd deze champagne gepresenteerd; de eerste die tegen de hooge smalle champagneglazen protesteerde, was Lord Alvanley, die vroeg: »zoudt ge ons niet liever uit thermometers laten drinken V" Na het diner werd het tafellaken weggenomen en op de glimmende mahoniehouten tafel zette men het dessert en den dessertwijn. Het was de gewoonte dat men eerst dronk op uitnoodiging van den gastheer om met hem te drinken. Een gastheer die het vergeten had, en aan een dame vroeg of zij geen wijn dronk, kreeg van haar ten antwoord : «Verwacht u, dat ik ze met den bottelier zal drinken V" De bisschop van Oxford had de gewoonte, als hij groote diners gaf, en niet veel wilde drinken, een tiesch wijn en water bij zijn bord te laten zetten ; toen hij nu aan een der jonge geestelijken vroeg, wat deze drinken zou, meende deze den bisschop te vleien door te zeggen: >een glas uit de tiesch van uw Lordschap." >(!eef hem mijn Hesch," zei de bisschop tot den butler. Ken andere bisschop uit dien tijd werd door zijn gastheer gevraagd: »7,al uw Lordschap nog wijn drin ken ?" De bisschop antwoordde op plechtigen toon.: »Dank u, niet vóórdat we hebben opge dronken wat nu op tafel staat." De opmerkingen over het vloeken en de tafelanecdoten in dien tijd verliezen bij de vertaling allen geur. Daartegenover stond eene vormelijk heid, die nu ook verdwenen is. Oudere dames noemden nooit haar man's voornaam als er iemand bij was. »Ik zelf heb nooit mijne moeder mijn vader bij zijn voornaam hooren noemen,'' zegt Sir Algernon West. De naam van eene dame kwam in opspraak, toen men bij het overlijden van een minister een brief vond, waarin zij hem bij zijn voornaam noemde. De jongens te Eton kenden eikaars voornamen niet, en degenen die bij elkaar aan huis kwamen, zorgden dat ze ze niet op school verklapten. Lord Westmoreland noemde zijn dochter nooit anders dan Lady Lonsdale ; de hertog van Portland zeide tot zy'ne zuster, als zij elkaar aan het ontbijt ontmoetten : »Hoe vaart your ladyship dezen morgen ?" En zij antwoordde: »Heel wel, ik ben Uwe Genade zeer verplicht." Daarentegen waren deze zelfde menschen gebelgd, wanneer een mindere fatsoenlijk behandeld werd. De hertogin van Somerset kwam by de firma Swan en Edgar spreken over iets dat zy gekocht had, en men vroeg haar of zij geholpen was door den »jongen blonden mijnheer." »Neen," zei ze, «door een ouden edelman met een kaal hoofd !" Zy' vertelde het overal en wilde nooit weer in een winkel gaan, waar men de bedienden «mijnheer" noemde. # * * De kapper van den Engelschen auteur Henri Irving heet Clarkson; hy is een eerste grimeur en heeft zijn gelyke niet in het maken van een karakteristiek masker. Hij levert ze ook buiten het tooneel. »Ik maak gezichten," vertelde hij onlangs, »die hun eigen moeder niet herkennen zou. Onlangs verscheen bij mij een der bekend ste beauties van Londen, over wier bekoorlijk heden de mannenwereld half dol is. Ze wou als bloemenmeisje worden opgekleurd. Het was een schande, zeg ik u, hoe ik de teerste wangen van Engeland met grove verf bestreek, het rechtste neusje misvormde en het bekoorlijke kind ten laatste steenen in den mond stopte om de vormen der wangen grover te maken; maar het moest gebeuren. Zij had gewed, dat zy twee uur lang in Piccadilly op straat bloemen zou verkoopen zonder herkend te worden; en zij heeft de wed denschap gewonnen. Dezer dagen viel eene dame van haar fiets en kwam met de oogen tegen het stuur terecht. liet was den dag voor haar trouwen; toen zij den volgenden dag wakker werd had zij de »mooiste blauwe oogen ter wereld". Ik smaakte het genoegen een uur vóór het trouwen de sporen van het ongeval weg te tooveren, en ik verzeker u, dat de gelukkige bruidegom er niets van be merkt heeft. Wij hebben den koning der Maori's in een blanke omgeverfd. Maar ten slotte zal ik u een autogram laten zien, dat u meer dan alles zal bewijzen en getuigen wat de tooneelwereld aan mij heeft." Clarkson haalde zijn album en onder de handteekeningen van tal van beroemde mannen en vrouwen vond men het volgende: ->Mijn besten Willie Clarkson, den vertrooster en verjonger van mijn snel dalend leven, zijn dank bare Mrs Lillie Langtry." Dus zelfa de onvol prezen lelie van Jersey laat bare schoonheid door Clarkson oppoetsen. Het Brusselscbe feministen-congres zal op 5 Augustus worden geopend; 4 Augustus 's avonds zullen de congresleden door het bestuur worden gerecipieerd. De vier volgende dagen zullen aan de werkzaamheden gewijd zijn. Fransche en Duitsche vrouwenvereenigingen zullen hare beste spreeksters zenden. * * * In het Hotel Drouot te Parijs had deze week weer een van de juweelenveilingen plaats, die door de teekenaars van het Parijsche leven van tijd tot tijd als iets karakteristieks geschetst worden. De eigenares, eene demi-mondaine, heette op de affiches Kathinka; de verkoop was sinds lang aangekondigd en heeft op den eersten dag al 30(1,7G7 francs opgebracht. Vooral werden groote prijzen behaald door de paarlen en ge kleurde steenen, waarvoor de liefhebbers uit Parijs en bet buitenland waren toegestroomd, ook allarlei Parijsche groote en andere dames hadden laten bieden. Het voornaamste stuk, een snoer van n rij paarlen, is door een Parijsche juwe lierster Mad. Martin, voor H'2.000 frs aanvaard; voorts gingen een snoer van 53 parels voor 17,350, een paarlen ketting voor 32,000, een andere ketting van diamanten en gekleurde stee nen voor ii'2,000, twee paarlen als oorhangers voor 18,000, twee dito zwarte paarlen voor 19,750 frs, enz. enz. * * * Het is te verwachten, dat in de toekomst het tafelservies hoe langer hoe uitgebreider en persoonlyker zal worden. Voor den grooten bokaal of drinkhoren is ieders glas in plaats gekomen; voor het groote mes van den gastheer ieders mes; voor de waschkom met de »dwale" ieders vingerkommetje. Het nieuwste is nu ieders aspergetang, ieders aspergebord en ieders aard beienmandje. Men maakt kleine aspergetangen, van zilver, cbristorle of métal plaque, in den vorm van kleine suikertangen of de kleine tangetjes die in sommige bonbonzakjes gevonden worden, zoodat ieder daarmee de asperge op zijn bord kan vasthouden, terwijl hij haar onthoofdt of de rest in de saus dompelt. De aspergeborden wor den gemaakt met een afzonderlijke holte voor de saus, of met twee, een voor de saus en een voor de asperge-einden. (Vier verschillende modellen, Grand Depot, '21 Uue Drouot, Parijs). De aardbeienmandjes, ieder met wat aardbeien gevuld, worden op een zilveren blad of een grooten platten schotel, waarop een fraai gebor duurd servet gelegd is, gepresenteerd. Men neemt ze van zilver of metaal of porselein; ook worden er schoteltjes in den vorm van een viooltje, een madeliefje, een wilde roos voor ge maakt (assiettes-tieurs van faïence de Vallauris); ook in de eenvoudige soorten van Japansche mandjes worden ze gediend. E-e. L

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl