Historisch Archief 1877-1940
No. 1050
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
ZWEE05CH GENER^M. DUITSCH ADMIRAAL SOUVLRAlN v COISGO
Grand Musée Tintamarresque Royal.
JEFKE : Bravo! Bravo! iel scheun, Polleken, ge moakt verdikke 'n óarige figuroasie
in dat pèksken moar als ge seffens weer 't keulinksmantelken oandoet, zulle we oe
bekans nie meer kennen!
?4tiiniiiiinn)niniitininnniniinntintiiitïiniitnittnnitniitnniinttnitiiiiiiiiiiiiinn)ttniiittitituiinnuiiiinintniininiiiiiiitinii
iitiiinimnttitiiiiminmiMinnmitmtmniniiiuimi
proef dit ook eens, 'n miniatuur Pa:n-de-luxe. 'k Ben nog
pas weer een uurtje hier en ik zit al bijna stikvol. 't Is hier
een Dorado, als ik alles vooruit geweten had, was ik niet
gaan dineeren. Je kunt je hier voor een minimum te
goed doen!
Ik zag aan Schransberg's verhoogde gelaatskleur, dat hij
?congestie had. Heb je, vroeg ik, soms bij Bijsterveld een
advocaatje gebruikt?
Eén? Karel keek me min of meer verontwaardigd aan.
Wat denk je wel van me? Ik moet toch eerlijk en trouw
verslag uitbrengen voor de Provinciale Dwarskijker. Eén ?
'k Zou me schamen om zóó lichtvaardig een oordeel te
?vellen. Neen! ik onderzoek alles grondig; ik heb er vier
gebruikt en ga er straks nog ntje bijnemen om zeker te
zijn dat ik weet wat ik recommandeer. je begrijpt als ik
een gunstig oordeel afgeef in mijn Provinciale is dat de
beste reclame voor den fabrikant. Ga je mee, je komt toch
zeker ook voor een blad ?
Neen ! ik kom als agent voor mijn huis.
Ah zoo ! dus voor een exposant, welk artikel ?
Dat zal ik je later vertellen, laten we eerst eens rond
kijken.
Uitstekend!
Schransberg stapte vooruit, 't Was erg vol en we hadden
?werk om tusschen de menigte bezoekers voort te komen.
Karel had intusschen zijn tijd al goed besteed en wist
den weg. Hier zijn we in de Kalverstraat, leuk idee hè?
om dit nauwe passagetje zoo te noemen maar er zit spirit
in dien naam, want de heasche Kalverstraat is ook nauw en
je vindt hier precies dezelfde artikelen. Ja. eigenlijk zoek ik
hier naar de reclame, maar dat's minder, de zaak zelf is al
reclame genoeg. Kijk eens even door die gaten? Jij hier
ik daar. Kerel! wat ben jij een grappig varken en ik ben
de zeug. Verduiveld aardig! dat hebben ze van 't musée
Wiertz te Brussel afgekeken maar dit is fijner! Echte
WORSTFAKRIEK-RECLAME ! Eigenlijk 'n beroerd koopje als
je er doorziet, want je krijgt zoo 't idee: ik ben compleet
«en zwijn als ik me goed bekijk. Jammer dat ze je hier
geen saucijsje of' een leverworst presenteeren als souvenir.
't Werd hoe langer hoe voller, zoo'n openingsavond heeft
altijd een bijzondere aantrekkelijkheid voor 't publiek. Je
ziet en hoort er altijd iets anders dan op gewone avonden;
't is veel feestelijker," zei Schransberg, die intusschen een
zware reclamesigaar van de firma Boele had opgestoken
hij blies me den rook toe. «Lekker hè! pittig, zwaar en
geurig, ja, 'k heb er van middag al een paar weggeblazen
ik ben bij de opening ook geweest. Allemachtig aardig
waren ze, die speechen ! Zie je, daar hou ik van, dat doet
je reporters hart goed en je vaderlandsch gevoel komt in mou
vement, 'k Heb dadelijk de heele openingsrede aan mijn
blad geseind, dat is voor de abonnés een tractatie. Vrij wat
aardiger en interessanter dan 't geklets van onzen gemeen
teraad of de debatten van de kamers. Maar welk huis re
presenteer jij toch? Je kijkt zoo weinig belangstellend rond.
Later, amice! later zal ik 't je vertellen, eerst alles zien.
Best! kijk hier, die's allemachtig goed, die reclame voor
de Inbraakverzekering. Eerst kijk je ingatno. 1; daar zie je
hoe je met je vrouw uit de stad kunt gaan, dan kijk je in
no. 2, om te weten hoe nagemaakte inbrekers er uit zien, wat
' 'n dieventronies, je ziet zoo direct dat ze willen voorstellen
wat ze niet zijn en nu in no. 3 zie je duidelijk dat je
gesjochten bent, als een paar schurken, terwijl je wandelt,
je boel weg halen. Nu mankeert er nog « gat aan.
- Welk dan ?_
Wel, waar je. in zien kunt hoe je van zoo'n Maatschappij
je boel terug krijgt, daarvan geven ze geen voorstelling.
Enfin! het geheel is aardig gevonden i God bewaar me
kerel wat heb ik een dorst, laten we asjeblieft even een of
andere vochtigheid gaan gebruiken.
Best! ik ben je man, 'k voel ook wat droogte in de keel.
Even naar de Champagne Bar, uitmuntende wijn hoor!
'k Heb ze van middag al geproefd. Ze is dol goedkoop:
75 cents een glas beste en 50 cents een glas gewone, ik
neem altijd gewone, tenminste als ik betalen moet of
neen ! laten we eerst een kwast drinken, in 't kwasten-paleis.
- Hè?
Ja, dat's allemachtig geestig gevonden, in den tuin
kun je lemonsquash drinken en om aan te duiden waar je
wezen moet hebben ze die gelegenheid georneerd met wit
kwasten en citroenen. Verduiveld intelligent uitgedacht; 'n
kranige woordspeling en ze staan heel ornamentiek ook
die kwasten-guirlandes. Van middag heb ik me daar dol
geamuseerd; 'k heb me slap gelachen, ze hebben ook zoo'n
geestigen kellner!
Wel zoo?
Ja! 'k zat 'n bittertje te drinken, om de ffauwigheid van
die kwasten wat weg te spoelen, toen er drie jongelui kwamen
van die echte gigerFs weet je? Met hooge boorden,
puntschoenen, geruite dassen, pince-nez, dikke knuppels
in de hand en lange demi saisons. Ze spraken zoo van
,,mèmèen pèpè" en kollossief en pirèrnidèl" afijn
je kent dat soort!
Ennème! riep de n. Kellner! schreeuwde de andere ;
de derde zei niets, maar toen de kellner kwam zei hij: n
kleintje pomeranz en op de anderen wijzend: twee kwasten.
Jawel zei de kellner, dat zie ik, maar wat zullen de
heeren gebruiken? 'N leuke kellner hè! Die kerel is een
reclame voor z'n patroon, want hij zal af en toe wel meer
van die moppen verkoopen.
Schransberg nam een kwast, toen een cura<;aotje en aan
de champagne-bar een glas van de gewone. Zijn gezicht
begon te glimmen en zijn oogjes werden klein, maar hij
werd hoe langer hoe spraakzamer en gezelliger. In den
tuin leidde hij mij rond en liet me ik stribbelde wel
tegen, maar zonder gevolg de onversneden oude klare
proeven. Hij schijnt een kenner te zijn, want reeds bij 't
derde glaasje wist hij voor zijn Uwarskijker te noteeren dat
die jenever de allerbeste, eenige onversneden, oude schie
dammer is.
In de zaal nam hij om wat af te koelen een portie ijs:
,,voor 1U centen meneer, heerlijk best vanille-ijs, room-ijs
puike kwaliteit, dat geeft i u eens zoo'n reactie in je
maag" en omdat liet toch per saldo wel wat koud was,
goot hij er een glaasje Elixir d'Anvers over. Dat scheen
hem totaal te restaureeren want hij kreeg trek in een kop
chocolaad en een sigaret. Hij had bepaald een royale bui,
die goeie Schransberg, want zij presenteerde mij ook een
sigaret van den Jerusalemschen fabrikant, ik aanvaardde
die met genoegen en wandelde weer met hem den tuin
in. We kwamen juist bij tijd* om de reclame optocht
te zien. Voorop de hellebaardiers, dan het tentoonstellings
orchest, roode uniformen met veel goud, en daarna de
reclame poppen. Keuzenhoofden op kinderlijven en beentjes,
wandelende monsters en artikelen.
Die wordt met de fiesch groot gebracht, zei Karel, op een
gebaarden zuieeling wijzend en dat is de advocaat van
Bijsterveld. N.15. een deftig heer in toga en bef'! Ik amuseerde
me met de ruiterij papiermachépaarden met, menschen
erin, die liepen alsof ze last van likdoorns hadden en daarom
van den eenen voet op den anderen huppelden. Is 't niet
om je slap te lachen riep terugkomend Schransberg, die
even weg was geweest om een kleintje toddy met een schijfje
te drinken je zou zeggen hoe halen ze de nonsens bij
mekaar!
Ik zal van avond nog even seinen aan mijn blad dat de
reclame-optocht nig is, dat ze togen de Kroningsfeesten
bij ons, die costumes moeten zien te huren. Voor onze
provincialen is zoo'n optocht allerleukst, dan veranderen
we allén de opschriften bv. we maken van Blookers
cacao «Leve het Vaderland" en we geven dien
wandelenden Haring een banier met »Hulde van de
Nederlandsche Visscherij." Och! bij ons hebben ze die dingen
toch niet gezien, en ze willen alles bij zoo'n gelegenheid op
een koopje hebben. Als we dan die groote lachende koppen
er bij konden krijgen en daarop verschillende inscripties
zetten, als «Leve het nationaal gevoel," of »Hoezee voor
Vaderland en burgerij," of «Trouw aan onzen dierbaren
geboortegrond," zouden we een schitterend succes hebben!
Ik zal er toch eens met de tentoonstellingcommissie over
spreken; allicht dat ze, als alles is afgeloopen die dingen
wel goedkoop willen afstaan. Gewoonlijk komt er per saldo
toch nog geld te kort en dan helpen alle beetjes. Kerel!
kerel! je houdt me aan de praat ik krijg zoo'n drogen
mond laten we in godsnaam een biertje pakken.
Ik heb 's nachts om half n mijn vriend Schransberg
naar huis gebracht, hij was meer dan légörement mu en
hield tegen het monument op den Dam een speech vol warm
vaderlandsch gevoel. Hij sprak van Eendracht, trouw aan
Nederland en Oranje van chocolaad van Blooker, van
advocaat van Bijsterveld, ouwe klare, champagne en beste
leverworst ik geloof dat alles wat hij in zijn maag had
een reflex-werking uitoefende op zijn hersens, want zijn speech
was n gloeiende, schitterende reclame, voor de Reclame-Ten
toonstelling.
Den volgenden dag vond ik hem in zijn kamer met een
doek met Eau de cologne om 't hoofd, zijn voeten in een
warm bad met mosterd en op zijn maag een pleister Rigollot,
bleek als een doode.
Kerel l riep hij me toe, 'k ben katterig in de n-de
macht weet jij geen raad ? Ik barst van de hoofdpijn,
en 'k heb een gevoel in mijn maag alsof ik op de Zuider
zee ben bij Noordwestenwind, allemaal door die lamme
tentoonstelling!
Toen heb ik mijn handtaschje opengedaan en daaruit
een doosje pillen genomen : Xeem dat zei ik; ik geef
het je cadeau 't is een reclame doosje van mijn huis!
Neem om 't uur vier pilletjes! van middag kom ik terug
dan zullen we elkaar nader spreken.
Drie uur later zat Karel alweer in Suisse bij zijn bit
tertje, hij stak mij beide handen toe en riep :
Wónderman ! wees welkom ik ben zoo lekker als kip ! Wat heb
je me toch gegeven ?
BKECIIAM rn.i.s! de eenige onovertrefbare, de wonder
baarlijke! en doe me nu plezier ga weer terug naar 't
Paleis voor Volksvii.it en huur een tentje. Mijn huis zal je
schitterend dét'royeeren, als je duur maar elk uur eenmaal
wil vertellen hoe ik je heb gecureerd !
Kerel ! riep Schransberg jij begrijpt wat reclame is,
maar mijn waardigheid als reporter verbiedt me, wat de
dankbaarheid me eigenlijk voorschrijft maar ik zal alles
seinen aan de Provinciale dwarskijker!
J. C. Pi-w;o,
Acje.nl cnn BeecJiam-I'ills.