Historisch Archief 1877-1940
No. 1057
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
JIAISOA II l ItS 4 II A
IE
-A. TUL S T E
Mardi prochain
Septembre
lASilSON
d'Automne & d'Hiver.
L'Exposition générale des Nouveautés, aura lieu Dimancne 26 et Lundi 27 Septembre.
Voir nos etalages.
Les magasins et bureaux resteront fermés les deux jours de l'exposition.
DAMEjS.
,t, O
MntnalitéMaternelle.
Ze is dan eindelyk opgericht, onze Nederland
sche MutualitéMaterneUe. De stem van onzen
te vroeg ontslapen Socius is dus niet de stem
eens roependen in de woestyn geweest, al had
het lang den schy'n; al moesten er drie jaren
overheen gaan, voor zijn wensch werkelijkheid
worden zou.
Geschoeid op de leest van de Fransche Mutualit
MaterneUe, onder patronaat van mevrouw Carnot
en met medewerking van Jules Simon en vele
andere aanzienlijke Franschen opgericht, is op
l Juli te Rotterdam gesticht, de vereeniging
«Onderlinge Vrouwenbescherming", welke ver
eeniging den 4den Augustus de koninklijke goed
keuring op hare statuten verkreeg. We hoorden
nog niet van eene hooggeplaatste, invloedrijke
vrouw hier te lande, die mevrouw Carnot's voor
beeld volgde of van mannen van naam, die met
raad en daad steunden. Ook niet van bydragen,
zooals die welke de Mutualitéal kort na hare
oprichting werden toegezegd: eene van 1000 fr.
van den Raad der Seine en eene van 2000 fr.
van den gemeenteraad van Parijs.
Maar wat niet is, kan komen!
Mocht de Onderlinge Vrouwenbescherming
evenveel steun ontvangen, als hare Fransche
zuster! Dan zou zij, die zich volgens art. 2 der
statuten ten doel stelt: «ouderlingen steun te
verleenen aan kraamvrouwen en hare kinderen/'
evenals de Mutualitévooral vél kunnen doen
voor de rampzalige slachtoffers onzer tweeërlei
moraal, voor de ongehuwde moeder en voor haar
arm kind.
Wy' kunnen goeden moeds zijn. Het adres in
zake onderzoek naar het vaderschap, ten vorigen
jare aan de Koningin-Regentes aangeboden, heeft
10637 handteekeningen gedragen. Tien duizend
zes honderd zeven en dertig Nederlanders (en
veel mér nog, natuurlyk, want hoevelen, die
wél instemden met den inhoud, verzuimden te
teekenen of misten de gelegenheid er toe), meer
dan tienduizend Nederlanders, die het een
gruwel vinden, dat, waar twee gely'kelyk zon
digden o, ik weet, hoe weinig juist deze term
is, maar laat ze my gemakshalve behouden,
de geheele schuld op ne en nog wel op de
zwakste wordt geworpen. Tien duizend en meer
Nederlanders, die diep beseffen, dat de arme,
verleide, soms nauwelyks den kinderschoenen
ontwassen, reeds te zwaar wordt gestraft, dan
dat ons vernietigend vonnis hare straf nog zou
moeten verzwaren. Nietwaar ? in het kritieke
oogenblik, wanneer zy, zooals men zegt, »met
het eene bean in 't graf staat", voor haar geen
steun, geen medelijden, geene koesterende warmte
van een trouw, liefhebbend echtgenoot. Als de
bange ure voorby is, voor haar niet het geluk
de oudervreugd te deelen en ze daardoor te
verhoogen; immers: gedeelde vreugd is dubble
vreugd met den vader van haar kind. Voor
haar niet de moederweelde, die uw deel was,
gelukkige, fatsoenlyk getrouwde moeders, toen
het rozepopje u in de armen werd gelegd en gy
met den vader van uw kind heel stil, maar
heel, hél ernstig de gelofte deedt, al en al uwe
krachten te zullen wyden aan den kleine, het
tot een braaf mensch te zullen vormen, uw
koninkje in linnen doeken. Wél voor haar, voor
haar de zwakke, de zware zorg voor de opvoe
ding van het kind; die, voor haar allén.
O, hoe gelukkig, dat daar zijn tienduizend
Nederlanders en mér, die gevoelen dat de wereld
boos, snood onrechtvaardig en hardvochtig is;
die haar ly'den nog wil verzwaren, die haar en
haar kind wil laten boeten het gansche lange
leven voor een oogenblik van zwakheid, die haar
en haar kind brandmerkt levenslang; tienduizend
en meer Nederlanders die begrijpen, dat zy, instêe
van smaad en vernedering, steun en opheffing
behoeft, opdat ? zy niet bezwyke, opdat zy niet
in haar wanhoop het pad der ontucht opga,
opdat zy bewaard blyve voor daden van
vertwyfeling, als zelfmoord of het dooden van haar
kind. Óók, menigmaal opdat zij bewaard blijve
voor wat diezelfde wereld herstelling in hare eer
noemt: een huwelijk met den onmensch, die haar
en hun beider kind liefst aan hun lot overliet,
bewaard voor het wie-weet-nog-hoe-vaak moeder
worden door zóó'n vader. Zij moet er de voor
keur aan geven als ongehuwde moeder de wereld
door te gaan boven het nog ontelbare malen de
wettige medeplichtige zy'n van een nietswaardige.
Maar dan moet zy ook met opgerichten hoofde
kunnen gaan; dan verdient zij onze achting in
plaats van smaad en hoon.
Meer dan tienduizend landgenooten, die het
vorige jaar met ons vraagdet om recht voor het
natuurlijke kind, toont, dat het u ernst was!
Helpt mede de ongehuwde moeder, de gevallene,
die men nog trapte na haar val, op te heften en
te steunen. Helpt mede het logge blok, dat
publieke opinie heet, te bewerken, opdat het
niet langer als eene versperring ligge aan den
ingang van het smalle pad, dat toch al vol
distelen en doornen is ; opdat zij niet het breede
insla, dat ten verderve leidt.
BERTIIA VAN 'T STICHT.
Men kan toetreden tot de «Onderlinge Vrou
wenbescherming" : als lid tegen betaling van
minstens /" l, als begunstiger tegen betaling van
minstens / 2.50, als donateur tegen betaling van
minstens /' 10.
Men kan zich opgeven bij : mevr. H. Bosman
Frank, pres., Plantageweg 97; mevr. J. M. H.
van Loon?van den Berge, secr.-penningm., Ger.
Scholtenstaat 44; den heer dr. J. Rutgers, Haring
vliet 52. De secr.-penningm. verschaft gaarne
verdere inlichtingen.
De Ameitaansche en haar mannen,
»Toen de oude monsignore, die my met de
beambten van het Vatikaan in kennis bracht,
hoorde dat ik voor vrouwenrechten was," vertelt
Stead, »haalde hij de schouders op en zei: Och !
dat is omdat ge meent dat vrouwen goed zijn !
Ge kent de vrouwen niet; wij wel.' Wij weten
dat ze slecht zijn!"
De oude geestelijke zou, wanneer hij Engelsch
las en het artikel van miss Gertrude Atherton
over haar zelve en hare zusters zag, in de
Contemporary Iteview van September, zich met
zijn juiste meening althans wat de Amerikaansche
betreft geluk wenschen. Het fraaiste is, dat de
dame meent, een schitterend tableau op te hangen
van haar zelve en hare gezellinnen, en niets
schijnt te voelen van het onbehagelijke dat haar
optreden heeft.
Zij heeft het vooral over de echtscheiding, en
heeft daaromtrent dezen stelregel: »De Ameri
kaansche vrouw is vastbesloten, gelukkig te zy'n,
ten koste van alles, en daarvoor niet met n
poging te volstaan, maar zoovele te wagen als
de omstandigheden het kunnen eischen." Dat
wil zeggen : Wanneer man no. l niet aan haar
verbeelding past, wordt hij op zij gezet en
probeert men man no; 2, no. 3 of «zoovelen als
de omstandigheden het kunnen eischen." Mrs.
Gertrude Atherton schrijft deze gewoonte toe
aan de «zedelyke en verstandelijke superioriteit
der Amerikaansche vrouw boven haren man."
Echtscheiding is dan ook regel in Amerika,
zegt zy', en de eischeres is bijna altoos de vrouw.
Met ieder jaar neemt de percentage toe; de
humoristische bladen maken er al geen grapjes
meer over, zooals vroeger; niemand vindt het
meer opmerkelyk. Onlangs daarentegen wenschte
een blad te San Francisco, zonder eenig idee
van spot, zy'n stadgenooten geluk, dat in het
afgeloopen jaar tegenover de 2000 huwelyken,
slechts 641 echtscheidingen gestaan hadden. Een
derde van de huwelyken was dus ontbonden.
De eisch berust meestal op: ontrouw, ruw
gedrag, onmatigheid, gemis aan levensonderhoud
of verlating; het is intusschen al heel
gemakkely'k uit een van deze vy'f breede begrippen een
voorwendsel te zoeken, wanneer de vrouw
scheiden wil.
Eene reden is zeker het groot aantal vrouwen
die haar eigen brood verdienen in de Vereenigde
Staten; men stelt het getal op meer dan 4
millioen, en ook, dat met het algemeen worden der
echtscheiding, deze op zich zelf geen maatschap
pelijken smet meer werpt op de vrouw, zooals
in Europa feitelijk het geval is.
»De vrouw in Amerika," zegt mrs. Gertrude
Atherton, »is den man verre boven het hoofd
gegroeid, in zedelijk en verstandelijk opzicht.
De mannen in Amerika hebben eenige goede
eigenschappen, maar niet ten opzichte van de
vrouw. Hun belangen en belangstelling zijn zeer be
perkt, en niet in staat op den langen duur de meest
rustelooze, fantastische en algemeen ontwikkelde
vrouw van de drie vastelanden te boeien. Zij
hebben de ziel niet ontwikkeld, waarmede hun
vrouw, gedoopt in de litteratuur der oude en
nieuwe wereld, den idealen man gevuld denkt;
onvermydelijk dus vallen zij tegen zoodra de
gloed der passie voorbij is."
»De typische vrouw der Vereenigde Staten is
in het geestelyke eene anarchiste. Zij stamt,
zooal niet in bloed, dan toch in inzichten, van
alle rassen ter wereld af. Zij is het product
eener experimenteele democratie, en evenals haar
land, streeft zy' blindelings maar kloekmoedig
naar een ideaal. Zij heeft geleerd op zich zelf
te vertrouwen; zij heeft zich zelf leeren denken.
Zy leeft in eene electrische athmosfeer; zij is
een bedorven kind. Zij vindt zich een element
van het steeds veranderende leven, en verandert
zelve steeds; zij vindt zich zelf dan ook het
belangrijkste element in dat leven. Zij is een
kind van het uur, van de minuut; zij is onaf
hankelijk en individueel tot in het buitensporige.
Is het dan te verwonderen dat zy, den man met
wien zij getrouwd is onvoldoende vindend, hem
ter zijde slingert («tosses") en het leven op
nieuw begint?"
Inderdaad, zou men bijna zeggen, moeten de
Amerikaansche mannen zedelijk laag staan om
met dit zelfzuchtig, ruw en verwaand wezen te
trouwen.
Aan zee. Jie -/Hifi de den,c.
De trouwring. Het fooienstclscl.
In een harer beroemde brieven vertelt mad.
De Sévignévan eene vriendin die voor het eerst
was gaan baden in zee. »0h ma tere, z'ai etc
zette toute nue au beau milieu de la mer!"
Tegenwoordig zou dat niet meer opgaan; van
het «toute nue" blijft niets meer over. Weinig
jaren geleden nog bestond een zwemcostuum uit
een grooten kiel met band om het middel, een
rechten breeden pantalon zonder eigenlijke coupe,
en een mutsje van wasdoek of geolied linnen.
Dit is uit. Zoowel blouse als pantalon moeten
nu elegant van coupe zijn; de blouse liefst met
matrozenkraag, berthe, geborduurde plissés,
plastrons, volants; de pantalon sluit aan de knie,
men draagt er dus zwarte kousen by. In plaats
van het geolied mutsje heeft men een aardig
elegant kapseltje, van een foulard gemaakt, waar
onder al het haar verstopt wordt, maar waaraan
eenige krulletjes zijn bevestigd, indéfrisables
die bij sommige gezichten noodig geacht worden.
Onder het badcostuum wordt nu geregeld het
corset, waarover eerst veel gespot is, gedragen.
Van bloote voeten is geen quaestie meer, zelfs
niet meer van de sandalen, die vroeger gedragen
werden; zy zijn nu, over de zwarte kousen,
vervangen door sierlijke geregen laarsjes van wit
zeildoek, met zolen van touw.
Men spreekt van een pas de deux, Aie&enpas
de qtiatre moet vervangen. Te Toulouse en in
de badplaatsen in de Pyreneeën wordt hy al
gedanst, hij is gemakkelyk en gracieus. De
cavalier geeft de dame de hand als by' den pas
de quatre, de dame neemt met de rechterhand
den rok een weinig op, de cavalier steunt de
linker op de heup en heft den arm der dame
bijna tot aan zijn hoofd op. Men groet elkaar
in de maat, maakt eenige figuurpassen, dan vier
passen galop en twee polka, groet dan en danst
eindelijk een paar passen pavane, waarby' dame
en cavalier een weinig het lichaam achterover
buigen en den voet vooruitsteken. In het muziek
nummer van den jrws de deux, wordt dit alles
uitgelegd.
***
Onlangs maakten wy melding van de pogingen
der redactie van de lïeview of Ilevieius om dames
en heeren die trouwen willen met elkaar in
correspondentie te brengen zonder de onaange
naamheden en het cynisme ran een
huwelyksbureau. De vereeniging is opgericht en het the
Wedding Hing Circiilar. Tweehonderd dames
en heeren correspondeeren reeds met elkaar door
middel van een geschreven zendblad, waarin zij
omtrent hun gevoelens, eischen, meeningen het
een en ander vertellen en zonder voorloopig hun
naam te vermelden, naar sympathie zoeken. Een
jaarlijksche contributie van G gulden is ingevoerd,
als waarborg voor ernstige bedoelingen en ter
vergoeding van bureaukosten. Ook zal er eene
ledenlijst worden gedrukt en verkrijgbaar gesteld ;
dit schijnt intusschen weer met het eerste beginsel,
zielverwantschap zonder zich maatschappely'k te
compromitteeren, in strijd te zijn.
# *
Er is wel eens beweerd dat het fooienstelsel
een inkruipsel van onzen tijd was; het tegendeel
is waar. In Frankrijk is het woord »pourboire"
nog niet zoo heel oud, maar »le vin du valet"
ging vooraf, wat op hetzelfde neerkomt; deze
»vin du valet" werd door iederen edelman gege
ven aan het personeel van het huis waar hij gast
vrijheid genoten had. Er werd met de bedienden
op gerekend, vandaar dat sommige families zonder
buitengewone kosten een enorm personeel er op na
hielden. Maar veel sterker dan in Frankryk was
het in Italië, waar de groote heeren hun bedien
den in 't geheel niet betaalden, of in Engeland,
waar volgens liabeau (Artisans et domestiques
d'autrefois) »al de bedienden in een lange rij
met uitgestoken hand aan de deur stonden,
zoodat het veel goedkooper was in een herberg te
logeeren dan bij een aanzienly'k heer". Volgens
Tallemant des Reaux ook in zy'n ifistoriettes
dienden bij den financier Montauron de lakeien
voor niets, en betaalden nog 10 pistolen entree
aan den maitre d'hötel.
In dit zooals in vele oude gebruiken intusschen,
nadert tegenover de overdrijving de reactie. Nor
maliseering, assurantie, afschaffing van het toeval
is de geest des tijds. Vele kellners zouden wen
schen hun winst genormaliseerd te zien in den
vorm van loon; veel klanten zouden wenschen
niet altoos wisselgeld terug te krijgen, zoo listig
afgepast, dat de kellner feitelijk zelf zy'n fooi
bepaalt; in de enkele hotels in Zwitserland waar
de fooien geheel afgeschaft zijn, is de toeloop
van reizigers in het saizoen zoo groot, dat lang
niet allen kunnen geborgen worden.
iiiiiiiiiiiiiiiijjiijiiiiijiiimiimiumiiiiimjiimiiiimiimiiiiiiiiiiiffifiiifiiffift
BlilllllllllllJiJiJJJJJJIliiflillilllilllillllillltllttllimiiiliiillliiiHillliiiitiiiHtHU
Aan Mevrouw l', r. H.
Geachte Mevrouw ! Indien de Redactie 't mij
toestaat, wil ik gaarne met een enkel woord u
antwoorden op u schryven, van 5 Sept. j.L, ge
richt aan mijn adres.
In theorie zy't u de zaak met my' eens, in de
praktijk echter is de door mij aangeprezen sa
menleving van meesteres en dienares in een stad,
volgens u, onuitvoerbaar, Dit nu ben ik volstrekt
niet eens met u. Vergeef mij, waarom zon in 't