Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 1062
zijn ministeriel! omverwierp. Eindelijk be
sloot koning Alexander de medewerking in
te roepen van hetgeen hij voor de meest
gematigde fractie van de radicale partij hield.
Deze medewerking werd verleend, doch onder
de uitdrukkelijke voorwaarde, dat de koning
zich zou verbinden, om, zooal niet de con
stitutie van 1889 weder in te voeren, dan
toch eene herziening der Grondwet van '69
in beslist liberalen geest toe te staan.
Aan pogingen om vervulling van deze
belofte te verkrijgen, heeft de minister-pre
sident het niet laten ontbreken. Maar de
koning bedacht telkens nieuwe redenen voor
uitstel. Eerst werd zijn aandacht en zijn tijd
geheel in beslag genomen door den oorlog
tusschen Turkije en Griekenland; Serviëkon
zich onder die omstandigheden niet gaan
bezig houden met een grondwetsherziening,
op het gevaar van door de gebeurtenissen te
worden verrast. Daarna wees de koning op
de onderhandelingen, die te Constantinopel
waren geopend om »compensatiën" te ver
krijgen voor de Serviërs in Macedonië, die
in hunne belangen waren geschaad door de
concessie van nieuwe bisdommen aan de Bul
garen. Ook deze onderhandelingen zijn
afgeloopen zonder trouwens aan Serviëde
verwachte voordeelen te hebben verzekerd.
Het is te begrijpen dat de heer Simitch
en zijn ambtgenooten dit spelletje begonnen
moede te worden. Dat zij hun ontwerp van
herziening reeds lang gereed hadden, is zeer
waarschijnlijk. De aanhangers van den
koning blijken zelfs alles van hun plannen
te weten, want zij beweren, dat het mini
sterie?Simitch in zijn ontwerp op onduld
bare wijze afbreuk had gedaan aan de
praerogatieven der Kroon. Hoe hetzij, reeds
sedert geruimen tijd en nog voor den terug
keer van den jongen koning (wiens stem
ming er niet op verbeterd moet zijn sedert
hij zijn aanzoek om de hand van een der
Montenegrijnsche prinsessen zag afgewezen),
zijn er harde woorden gevallen. Men spreekt
van een onderhoud tusschen den koning,
diens vader en den minister-president, waar
bij Milan wederom den heer Simitch eene
vijandige gezindheid jegens de dynastie ver
weet. De minister wendde zich tot den
jongen koning, en zeide: »Alleen de eerbied
voor Uwe Majesteit verbiedt mij hier te
zeggen, wie de grootste vijand van liet Huis
Obrenowitch isf:' Dit scherpe, maar vol
komen verdiende verwijt heeft Milan niet
vergeven; ds man, die hem zoo brandmerkte.
moest vallen.
Koning Alexander heeft do samenstelling
van een nieuw Kabinet opgedragen aan den
heer Vladan Georgewitch. Hij deed dit in
een schrijven, waarin hij op den voorgrond
stelt, dat de laatste gebeurtenissen in het
Oosten en de wil van Europa om den vrede
te handhaven, voor Serviëde mogelijkheid
hebben geopend om al zijne krachten te
wijden aan de oplossing der vraagstukken,
die zijne financieele, economische en militaire
macht kunnen bevestigen. Serviëmoet hier
van profiteeren om een einde te maken aan
den onvruchtbaren partijstrijd, waardoor het
reeds te veel kostbaren tijd heeft verloren,
en om in het land eene regeering te beves
tigen, die nauwgezet en eerlijk is jegens
ieder en jegens allen en die bewijzen zal,
dat in Serviëde wet nog steeds souverein i?. ?
De jonge koning schijnt over het hoofd i
te zien, dat dit tijdperk van rust en vrede j
juist bij uitstek geschikt is voor het zoolang
uitgestelde werk der grondwetsherziening, en
dat eene regeering, die nauwgezetheid en
eerlijkheid tot hare leuze wil maken, aller
eerst de door den Koning zelf gegeven plech
tige beloften moet helpen vervullen.
Intusschen wordt de constitutioneele quaestie in
dit curieuze document niet doodgezwegen.
Eerst moeten »de politieke hartstochten tot
bedaren worden gebracht'' zeker door de
wenschen der meerderheid onvervuld te laten
en hare rechten te miskennen ! en dan ...
zal men verder zien.
Opmerkelijk is het slot van dit koninklijk
schrijven: »De taak, die mijne nieuwe regee
ring moet aanvaarden is zóó groot, dat geen
menschelijke kracht die zou kunnen ver
vullen zonder eene gewaarborgde stabiliteit
in staatszaken, zonder den gewilden en
noodigen tijd. Ik waavborg u en mijne regeering
die stabiliteit van regeeringssysteem en al
den voor het succes daarvan noodigen tijd."
Op deze schoone uitvinding van een minis
terie, dat niet kan worden omvergeworpen,
zal de jeugdige koning ongetwijfeld niet wei
nig trotsch zijn. 't Is een nieuwe uitgave van
het volnnlas regis svprema le.r. Maar het
is de groote vraag, of de oppositie deze pant
sering met een koninklijk wachtwoord inder
daad als een «drievoudig erts" zal beschouwen
en eerbiedigen.
imiiMimiimiMiiimmiuti
ccial&
Dames en bakkcrxgeicllen. Moiïfra/ie en
Moorderatie. Vader slaapt. De Ko- j
ningsiiacht. 's Gravenhage en Assen. j
De broodprijs in Frankrijk. Voorstel j
ran B. en W. van de, Y-stad. --Ons Huis"
alhier' te 's Gravenhage en Middelburg.
Ne craignez pas, Madame ! Ce ne sont qu'un
tas de Gueux! Die geruststellende woorden
breng ik aan de amsterdamsche dames in
herinnering, nu binnen enkele dagen een
kloeke groep van gueux zich alom zal aan
melden. Zij bedoelen geen geweld, geen re
volutie, geen wanorde. Integendeel. Zij, afge
vaardigden van de drie
bakkersgezellen-vereenigingen: «Amsterdam," »Ons Genoegen"
en »Ons Beginsel," komen met vriendelijk
verzoek tot steun, tot hulp, tot voorbeeld, in
den strijd ter bevordering van huiselijkheid,
van een geregeld, ordelijk leven voor hen en
voor de hunnen. Zij verlangen voortaan slechts
te werken terwijl het dag is. Stelt hen niet
te leur. Zij leven zoo in goed vertrouwen.
Een hunner »dichters" roept hun daarom zoo
bemoedigend toe:
Welaan onttrekt u niet, als wij mv hulpe vragen,
Komt makkers op! liet unr zal weidra slaan,
Dat ook voor ons ile nachten \vordeu dagen;
Wij hebben reoht op 'n rneiischelijk bestaan!
En zij komen met uitlokkende introductie.
Dit blijkt uit de volgende namen : jkvr. J.
de Bosch Kemper, mevr. G. J. Bakker Korff
Hoogeboom, E. Diepen broek?De Jong van
Beek en Donk, C. Hooft Graafland?Van
der Voort, mej. Th. Des Amorie v. d. Hoeven,
mevr. H. Heineken?Daum, M. E.
Hugenholtz?Mees.JosephusJitta?Cohen.G.Kaiff
Rutgers v. d. Loeff, J. M. Kan?Verweij,
M. W. Korteweg?baronnesse d'Aulnis de
Bourouill, mej. E. Lazarns, Helene Mercier,
S. Meiiboom, H. Mercier, Henriette van der
Meij, H. A. C. Pigeand, C. C. Reijnvaan,
mevr. Sanders?Huidekooper, H.H.Scholten??
Crommelin, Schölvinck?Westerwoudt,
Tilanus?Liotard, A. Tours?Hebbenaar, dr.
CatharineVanTussenbroek,mevr. Treub?Fabius,
T. Westermann?Smithuysen en mej. P. J. De
Witt Hamer.
Men behoeft niet veel bekend te zijn in
Neerlands hoofdstad om, uit de opsomming
van deze namenreeks, de gelukkige gevolg
trekking te kunnen maken dat het kloeke
drietal, aangewezen door de cursiveering, waar
van de begaafde redactrice van Belang en Recht
zeker wel de eerste onder hare gelijken in toe
wijding mag worden genoemd, er in geslaagd
is een kring van dames te vormen waarin
verschillende godsdiensten en zeer
uiteenloopende politieke richtingen worden vertegen
woordigd. Evenals in de dagen der gueux
gaan roomschen en onroomschen, edelen van
naam, maar allen edelen van de daad,
vereenigd op met het verzoek om hulp tot
moderatie van de moorderatie zooals het volk
zegt. Hoe is ongeveer de toestand volgens
mij door een bakkersgezel verstrekte inlich
tingen t In de brpodfabrieken wordt dag en
nacht doorgearbeid door twee ploegen: de
dag- en de nachtploeg, die elke week omwis
selen en wier aantal werkuren wekelijks be
draagt 6 X 12, plus G uren extra pp Zaterdag,
78! Van de 52 weken in het jaar kunnen
de gezinnen dezer rdjvere luidjes slechts 26
het maatschappelijk leven eenigszins ordelijk
meeleven! De helft van hun leven zijn ze
gedoemd tot een wanordelijk bestaan dat een
ordelijk huiselijk leven onmogelijk maakt, dat
demoraliseerend werkt in schier ieder opzicht!
In de gewone bakkerijen is het echter veel
erger gesteld. Daar bestaan geen nacht- en
dagploegen en er wordt toch zes van^e zeven
nachten gewerkt. De gezellen verlaten 's avonds
om 8, 9 of 10 uur hun gezin ; van de gezellig
heid hebben ze niet veel genoten en daartoe
hebben ze niet veel kunnen bijdragen. Eer
het tegendeel. W eest toch stil, vader slaapt!
roept moeder zoo menigmaal den kinderen toe
als ze wat te dartel spelen of stoeien. Vader
wordt een boeman ! De uren die hij thuis door
brengt zijn speciaal bestemd om te... slapen
tot zijn nachttaak begint. De gezellen werken
door tot 's morgens zes uur ; dan vangt de dag
taak aan : ze wasschen en kierden zich en
maken zich gereed orn het brood bij de klanten
rond te brengen, waarna ze nog enkele uren
in de bakkerij werkzaam zijn, zoodat ze per
etmaal pi. m. 15 uren arbeiden. Zaterdags
wordt bovendien de arbeidsduur gewoonlijk
twintig uren en meer ! Dat afmattende, neer
drukkende werk gaat week in week uit, jaar
in jaar uit, steeds door! Van de zeven nachten
per week zijn ze er slechts n nle konings
nacht'' thuis. Zulke stumpers werken niet
om te leven ; ze leven alleen om te werken.
Dat willen ze veranderen. Reeds meermalen
hebben ze het beproefd; steeds te vergeefs.
»Van algemeene bekendheid is het, zeggen
bovengenoemde dames in have circulaire,
dat de bakkersgezellen in hun streven naar
afschaffing van den nachtarbeid, voortdu
rend door de patroons gewezen worden op
den onwil van het publiek, dat het zou
noodzaken de inwilliging van den
rechtmatigen eisch der gezellen te weigeren. Wij voor
ons gelooyen niet, dat de verbruikers zoo
onmenschlievend zijn om de afschaffing van
den nachtarbeid tegen te houden." Welnu,
dames en zorgende huismoeders, protesteert
door duizenden en tienduizenden
handteekeningen tegen die beschuldiging; toont on
dubbelzinnig aan dat ze onwaar, dat ze valsch
is; getuigt van uwe hooge waardeering van
het ordelijk huiselijk leven als een solieden
grondslag voor gezond maatschappelijk leven ;
spreekt het moedig uit: dat zonder deze basis,
de orde slechts een schijnorde, handhaving
van het bestaande, slechts het maintineereii
van wanorde is.' Zes datje.n zult ge arbeiden,
luidt immers liet Oud-Testamentische woord.
De vrouw vermag zooveel. De hoofdstad ga
ook in de beweging voor de afschaffing van
den nachtarbeid, die in Leiden, 's Gravenhage,
Assen, die alom wordt opgewekt, het krachtigst
voor. Schat den tegenstand niet gering. In
de residentie, waar, op initiatief' van mej. S.
Groshans, 13000 handteckeningen tot onder
steuning van der gezellen verzoek zijn ge
steld, hebben niettemin de bakkerspatroons
eenparig besloten zich te verklaren tegen af
schaffing van den nachtarbeid in de
broodfabrieken en bakkerijen.
Voor de patroons is de zaak ook niet zoo
heel gemakkelijk te beslissen. In korteren
tijd zou evenveel brood gebakken moeten
worden. Vermeerdering van het personeel
en van het aantal ovens, zou voor velen
noodzakelijk worden. Yerhooging dus van
productiekosten, die, als de verkoopprijs het
zelfde blijft, slechts mindere winst overlaat.
En of dit overal lijden kan l Welnu, mocht
dit niet het geval zijn, mocht eenige verhoo
ging noodzakelijk wezen ... laten de patroons
daartoe dan, onder overlegging van bewijs,
besluiten. Laat ik hierbij evenwel doen op
merken, dat de coöperatieve broodbakkerijen:
De Hoop, Volharding en Eigen Hulp in den
Haag, den nachtarbeid, eenige maanden ge
leden, zonder verhooging van den broodprijs,
hebben afgeschaft. En op de laatste alge
meene ledenvergadering verklaarde het be
stuur van De Hoop, dat van de 0000 leden,
slechts twee hun lidmaatschap, tengevolge
van de afschaffing van den nachtarbeid,
hadden opgezegd. De resultaten waren dus
zeer bevredigend.
En uit Assen wordt bericht, dat de com
missie zeer gelukkig in haar pogen is ge
weest. Gesteund door den uitslag der volks
stemming, kunnen de bakkers van l October
af eerst te 10 uur versch brood beginnen te
leveren en dus den nachtarbeid afschaffen.
De dappere gueux zullen hun «bedeltocht"
beginnen in district V: de pijp met den gou
den rand. Mogen de «bedelaars'' voor de
moderatie daar reeds algemeen ontvangen
worden met de oude leus : Vive Ie Geus!
Goed voorgaan doet goed volgen.
De oeconomische oorlog in Engeland duurt
nog steeds voort. De publieke opinie is allengs
meer algemeen vóór het werkliedenleger om
de reden zoo eigenaardig door George
Oadbury, een bekend ingezetene van Birmingham,
uitgesproken: Arbeidsoorlogen zijn, gelijk
andere oorlogen, menschen, die Christus be
lijden, onwaardig. In dit geval zijn de patroons
meer te veroordeelen dan de werklieden, omdat
zij weigeren de zaak aan een scheidsgerecht
te onderwerpen. Zoolang zij daartoe onwillig
blijven, of niet op eene andere wijze tot een
minnelijke schikking willen komen, zal ik
wekelijks oO pd. st. aan de A. S. E. bijdragen.
Van alle kanten toonen de arbeiders allengs
meer, dat het begrip van solidariteit ingang
vindt in steeds ruimer, talrijker kring. Uit
schier alle hemelstreken: uit Duitschland,
België, Frankrijk, Denemarken, Australië,
uit Johannesburg. wordt geld gezonden, maar
er is zooveel noodig voor een zóó talrijk leger
van hoofden van huisgezinnen. De secretaris
der engelsche machinebouwers, de heer John
Emerson, schrijft dan ook dat er veel geld
en wel spoedig noodig is om den strijd vol
te houden. Alle remises kunnen aan den
algemeenen secretaris, G. N. Barnes, 89
Starnford St., Londen S. E. gezonden worden.
Deze oorlog is van zoo groote, zoo buitenge
wone beteekenis, omdat het blijkbaar de be
doeling der eene partij is om heti vereen
igingsrecht der arbeiders geheel te vernietigen. Dat
is in strijd met den echten constit.utioneelen
geest die, van het staatsleven uit, allengs meer
in het oeconomische leven begint door te drin
gen. En dat is gelukkig. Constitutioneele rege
ling bedoelt onderdrukking van willekeur van
wien dan ook, hij zij baas of knecht. Beiden
behooren tot het groote en verdienstelijke
arbeidsleger. Hoeveel belangrijke wijzigingen
en aanvullingen in de burgerlijke en in de
handelswetgeving zijn daarvoor niet noodig
in elk land, ook in het onze. Daar moet het
heen, ook in Nederland.
Eenige hoep op onderhandeling wordt ge
koesterd nu de Board of Trad e zijn bemid
deling heeft aangeboden. Hierop kunnen de
patroons zelfs naar de meening van de
Tor}'-bladen geen weigerend antwoord ge
ven, zonder al te groote verantwoordelijkheid
op zich te nemen. De voorwaarden voor
bemiddeling door den Board of Trade gesteld,
luiden:
l o. Het patroon s verbond, afziende van
elke inmenging in het wettige optreden van
vakvereenigingen, erkent geen recht van in
menging in het beheer hunner zaken. De
vakvereenigingen harerzijds, haar
vereenigingsrecht handhavende, zien van elke in
menging in het beheer van de zaken der
patroons af.
2o. De eisch van een 48uurs week, gesteld
door de vereenigde kommissie van de verbon
den werklieden te Londen, zonder een vooraf
gaand verzoek om een bijeenkomst rnet de
patroons, wordt ingetrokken.
3o. Een bijeenkomst tusschen afgevaardig
den van het patroonsverbond en van de in
den strijd betrokken
machine-vakvereenigingen wordt aanstonds gehouden om de werk
uren te regelen.
?lo. De bijeenkomst wordt geregeld door den
voorzitter of andere afgevaardigden van de
partijen.
Het bestuur van den Engelschen
machinewerkersbond heeft reeds aan den Board of'
Trade kennis gegeven, dat de voorwaarden
wél bezwarend voor de werklieden zijn, maar
dat men niettemin tot onderhandeling bereid is.
De minister-president in Frankrijk, de man
van de invoerrechten op granen, wordt in
niet geringe mate bemoeilijkt, vooral van de
zijde der volkspartijen, nu de broodprijzen
zoo beduidend rijzen. Nu antwoordt de heer
Méline wel dat de verhooging in geheel Europa
plaats vindt, maar dat spreekt niemand tegen.
De werklieden wijzen op de kunstmatige bui
tengewone verhooging door de protectie
veroozaakr. Hierdoor, zou Cobden zeggen, worden
jaarlijks millioenen ten geschenke gegeven
aan de landheeren.... en door wie? Door
al wat brood eet in Frankrijk. En voor zulke
cadeaux zijn onze tijden niet geschikt.
In de memorie van beantwoording deelen
B. en W. van Amsterdam mede: Een voor
dracht tot steuning eener arbeidsbeurs ligt
ter indiening gereed.
Uitmuntend. Vroeger hadden de leden van
de verschillende gilden hun gildehuis bewoond
door den gildeknecht, bewaakt door den
gildebond. Daar kwamen 's avonds gezellen
en patroons bijeen ter bespreking van de vele
en velerlei onderwerpen, in betrekking tot
den arbeid; daar konden de werklieden een
overzicht krijgen van de behoeften aan ar
beidskracht; daar waren de patroons van
hun kant in staat de beschikbare arbeids
krachten te overzien. En toen gold het slechts
een zeer beperkte arbeidsmarkt. Hoeveel te
meer is daarom in onze dagen waarin ge
arbeid wordt voor de wereldmarkt die, aan
zoovele invloeden blootstaande, ook zoo
menigmaal verstoring brengt in de
nederlandsche arbeidsmarkt behoefte aan een
arbeidsbeurs. Eiken dag of althans en
kele malen per week behoort een arbeids
beursblad te verschijnen, even belangrijk
voor den werkman en den werkgever bei
den, als de dagelijksche koerslijst van
effecten voor de couponknippers. Dat blad
zal een vertrouwbaar en nauwkeurig over
zicht van de behoeften aan werkkrachten en
van het aanbod daarvan, kan het zijn ook
van andere groote industrie-centra, behooren
te leveren. De arbeiders komen daardoor ook
ietwat in den voordeeligen toestand der onder
nemers en kooplieden; dezen behoeven, om
hunne waar aan den man te brengen, ook
niet zelven alom rond te dwalen zonder
kompas; de beursberichten wijzen hun den
weg. Op die wijze behoort ook medegewerkt
te worden om den werklieden den weg
te wijzen. Verdienstelijk arbeidt reeds in die
richting: De maatschappij voor den werkenden
stand. Volgens het maandbericht van het
statistisch bureau te Amsterdam, kwamen bij
de arbeidsbeurs van genoemde maatschappij
in Augustus 638 aanbiedingen van werklieden
en 208 aanvragen door patroons voor, terwijl
173 plaatsingen worden vermeld.
De vroegere arbeidsbeurs van den
RoomschKatholieken Volksbond en die van het Nederl.
Werklieden-verbond «Patrimonium" zijn echter
sinds lang opgeheven.
Met belangstelling wordt het voorstel van
Amsterdam's dagelijksch bestuur verwacht.
Een ander belangrijk bericht van dit bestuur
is dat van het voornemen nog dit jaar bij
de financieele commissie een ontwerp betref
fende gemeentelijke brandverzekering met
de bedoeling mettertijd de kosten van den
brandweer te verdienen in te zenden.
Er is zooveel noodig, en met bezuiniging
alleen komt men er niet.
>Ons Huis" op de Rozengracht alhier, dat
te 's Gravenhage, onder leiding van mr. A.
Kerdijk o. m. en dat te Middelburg, onder
presidium van den heer Herman Snijders,
zijn de wintercampagne weder met ijver begon
nen. Uitvoerige berichten heb ik dankbaar
ontvangen. Zoodra mogelijk hoop ik hiervan
een en ander mede te deelen. Vergis ik mij
niet geheel, dan worden ook in de Prinsestad
pogingen aangewend voor de oprichting van
een »Ons Huis". Mijne beste wenschen!
Am s t., 27/28 Oct. '97.
D. STIGTER.
fat dan in deze te doen?
(Ingezonden).
In de rubriek: «Sociale aangelegenheden", van
dit blad, no. 1001, eene rubriek, met welker
redactie, sedert eenigen tijd, de bekwame staat
huishoudkundige, de heer D. Stigter, belast is,
komen o a. de volgende regelen voor -.
»Een heel klein stukje sociale historie. Op
»een hulppostkantoor, alhier, kwamen, de vorige
»week, twee aardige juffertjes. De jongste,
ge«leerd door hare oudere vriendin, verlangt een
«spaarboekje. De ambtenaar vraagt o.m. : Uw
«beroep ? Mijn beroep, moet ik dit ook al zeggen,
«raagt het meisje dat betere dagen heeft
»gekend weifelend. Ware de oudere niet
«gereed geweest met het antwoord: nou, zeg toch
«dat je dienstbode bent, dan had Anna, na den,
«eersten stap op den goeden weg naar
Sparen«burg, waarschijnlijk dadelijk rechtsomkeert
ge«maakt. De aardigheid was er nu af. Ze had
»zich zoo verkneuterd, in het voornemen, om
»met het boekje bij hare kennisjes te geuren.
»Is hieruit niet wat te leeren?" Zóó de heer
Stigter.
Klaarblijkelijk werd de vraag, waarmede de
geëerde schrijver zijn «Stukje sociale historie"
besluit, tot den beheerder der Kijkspostspaarbank,
derhalve tot mij, gericht.
Immers, ik en ik allén kan, hetzij
zelfstandig, hetzij langs den weg van een voorstel,
te richten tot de Kegeering, hier (zoo noodig,
en zoo mogelijk) wijziging, verbetering aanbrengen.
Ik zie echter geen kans, om. zonder 't gevaar
te loopen, enkele onderdeelen onzer organisatie
geheel in de war te brengen, zulks ten deze
te doen.
Vooreerst toch, dragen (gelijk den heer Stigter
bekend zal wezen) de spaarbankboekjes, door
onze administratie uitgegeven, het juridisch ka
rakter : niet van titels aan toonder, maar van
titels op naam.
Xu is gelijk men begrijpt , in verband
daarmede, het verkrijgen van een zeker aantal
gegevens, ons onontbeerlijk. Zulks, ten einde
een waarborg te erlangen, voor terugbetaling aan
den richtigen persoon, of diens vertegenwoordiger,
en, na zijn overlijden, aan zijne erfgenamen, of'
zijne rechtverkrijgenden, krachtens anderen titel.
Daartoe nu, heeft men. reeds van het inwerking
treden der instelling af, naast het jaar en den
dag der geboorte, o. a. gekozen: het beroep.