Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 1090
De iyel en de Spjaail
(Juóge.)
In troebel water vissclien.
(La Silhouetle.)
Joiix BULL: «Wat zou ik tusschen al die wrakken wel
voor me zelf kunnen ophalen?''
(Supplement du Journal.)
Jeune veuve, jol., am., caract. désint., ch. union
ou mar. C. II. G7.
VeilacM.
(l'ick »ie tti>
^\v?5^m®wm$
J^lifeB
- -'S-^vfei
JANTJE (bij het bedje van klbin broertje): »Ma zegt de dokter heeft
het gebracht, Pa zegt de Engeltjes hebben het gebracht en
de kindermeid zegt, de ooievaar. Wie zou nu jokken?
Amstertecli Knnstnieuws.
De veiling van Hollandsche kunsr, welke
de firma C. F. Roos en Co. op 24 Mei e. k.
in de ^Brakke Grond" zal houden, verdient
reeds nu vermelding, daar de omvangrijke
verzameling een doek van Jacob Maris bevat,
dat tot de krachtigste uitingen van den be
gaafden kunstenaar te rekenen is. Het werk
ontstond ongeveer in de jaren 1889 of 1890,
en vertoont een kijkje op eene vaart met dam ;
tamelijk op den voorgrond ligt een schip, de
achtergrond sluit af met meerdere lage arbei
derswoningen en een molen; het geheele tooneel
wordt overwelft door een met wit-grauwe wolken
bezwangerden hemel. liet is een meesterstuk
van schildersarbeid, dat in intimiteit van op
vatting en pit en kracht van koloriet de beste
werken der school van Fontainebleau evenaart
en aansluit aan creaties onzer
zeventiendeeeuwsche kunstenaars. Evenals in het Hol
landsche landschap alles diepe beteekenis ver
raadt, zoo ook in Jacob Maris' arbeid, die
zich gunstig van zijne latere producties on
derscheidt, welke misschien in ietwat te don
kere tinten gehuld zijn.
Hoe groot is de kunstenaar, die in onzen
woeligen tijd zich zóó aan diens invloeden
weet te onttrekken, dat zijn creatie, even
als de natuur zelve, slechts kalmte en rust
uitstraalt!
Een klein schilderijtje van Maris uit het
jaar 18G7, een meisje bij een fontein in ge
dachten verzonken, wordt tevens ten verkoop
aangeboden.
Belangrijk en interessant voor de ontwikke
ling der laatste jaren van Mauve, is een
gedistingeerd gepenseeld schildery een
strandgezicht waarin de kunstenaar den
grooten blik op de natuur, welke zich steeds
in zijne heiden met kudden schapen openbaart,
ietwat schuldig blijft, maar dit rijkelijk ver
goedt doov de fijnheid etv volledigheid der
voordracht. De vloed der stille Noordzee is
aan 't opkomen; een schelpenvisscher ziet men
aan het werk; kar en paard staan achter hem.
Mauve geeft een van die oogenblikken weer,
waarin water en lucht in zilveren toon zich
voordoen. Teer gevoeld en schynbaar teer
weergegeven, echter met vaste hand zonder
aarzelen is elk onderdeel en het geheel;
de kunstenaar bereikt eene uiterst schoone
kleurenharmonie. Bewonderenswaardig is voor
namelijk de spiegeling van het voertuig en
het paard in het water, de ineensmelting van
den horizon met de lucht, met hare zware
vochtige wolken, niet het minst het weergeven
der zilte atmospheer in het verschiet. Ook
oni dit precieuse werk zai, evenals om den
Jacob Maris, ongetwijfeld de strijd der
kunstvrienden ontbranden.
Eene groote Blommers kinderen spelende
aan 't strand eene kleine Bakker Korff en
vele andere stukken completeeren de collectie
die circa honderd stuks bevat.
Eene alhier onbekende groote
waterverfteekening van Neuhuijs, welke slechts in «Pulchri"
op de groepententoonstelling te zien was, bezit
nu de firma Wisselingh. Voorwaar een waarde
vol eigendom, dat interieur, hetwelk door ryke
lucht- en lichtwerking slechts op
Nederlandschen bodem kan ontstaan. Het motief is een
voudig: aan het venster, waarin op een
zonnigen morgen, het volle daglicht invalt,
zit eene boerenvrouw, die hare twee kleine
meisjes onderricht in het breien geeft. By
deze lichtspelingen, die nog verhoogd wor
den, doordat ook achter de personen door
eene deur de vroolijke. warme en rijke ver
lichting toegang heeft, is toch elk eft'ekt, dat
den ernstigen toeschouwer zou kunnen aflei
den of ontstemmen, vermeden, alles is
intiem; kalm, bevredigend en verzadigd is de
indruk. Vol kleurenglans en van meesterlijke
behandeling is vooral het meisje, dat tegenover
ds moeder op de stoel gezeten, geniet, dat ze het
onderricht begreep en nu alleen breien kan.
Van denzelfden kunstenaar is de firma
Wisselingh dezer dagen bezitster geworden
van een groot onbekend schilderij, dat in 1897
ontbtond: eene moeder die aan twee kind eren
aardappelen toedient; de figuren zijn zeer
karakteristiek.
J. II. S.
llUMtlMMUUMtlllll
Mix Bnlot t
Plotseling komt mij het bericht verwonderen
van den dood van dezen schilder-etser, die na
een paar maal op tentoonstellingen van de
Nederlandsche Ktsclnb geëxposeerd te hebben,
in de Hollandsche kunstwereld een gunstige
bekendheid had verkregen.
Buhot was geen geniaal schepper, geen
machtige creator of vurige virtuoos, maar een
bescheiden, uiterst gevoelig, werkzaam en zeer
sympathiek zoeker. Een gestadige vooruitgang
in zijn werk is het resultaat geweest van zijn
actief en overtuigd arbeiden, ondanks alle
tegenspoeden en misère», die elk etser kennen,
en hun werkzaamheid dikwijls zoo verbitteren
kunnen.
l'élix Buhot was geen latijnscheFranschman,
maar afkomstig uit Valognes, een oud
Normandisch stadje waar hij zijn jeugd doorbracht.
Wellicht is aan zijne ras- verwantschap met
or.s ras de aantrekking toe te schrijven die
hij had, zonder ooit in Nederland geweest te
zijn, voor onze groote schilders Mauve en de
Marissen, die hij vooral te Londen had leeren
kennen, n zijn voor een fransch kunste
naar zeldzaam fijn begrip van toon.
Onder generaal Chanzy deed hij den geheelen
veldtocht van '70 mede, en werd hij tot sergeant
majoor benoemd.
Zoodra de oorlog geëindigd was, ging hij
zich weer aan zijn kunst wijden, in een dorpje
aan het Kanaal, maar spoedig daarna vertrok
hij naar Pary's. Hier gaf hy teekenlessen,
i doch, weldra ontmoedigd, gaf hij zich geheel
j aan de etskunst. Hij begon, aangemoedigd
door Burti, een reeks platen te maken naar
Japansche bronzen voorwerpen, waaronder
zeer fraaie, doorwerkte prenten voorkomen.
Evenals Willem Witsen ten onzent, be
schouwde Buhot de ets-procédés als middelen
om elk zijner composities als een geheel op
zich zelf uit te werken, daarbij alle hulp
middelen, als zwarte kunst, aquatint of droge
naald toepassend en gebruikend, met zóó veel
begrip en smaak als weinige etsers het hebben
gedaan.
Do Ned. Etsclub stelde van hem ten toon
in 1888 te Amsterdam, o. a. »Westminster
Palace" en »Westminster Bridge", twee zeer
karakteristieke en knap gedane Londensche
stadsgezichten; »les grandes" en »les petites
Chaumières", en de grootsche compositie, mis
schien de compleetste plaat van Buhot, »la
Falaise, Baie de St. Maio".
Drie jaren later waren van hem in den
Haag geëxposeerd »la liseuse" een etsje, dat
veel overeenkomsten vertoonde met
hollandsche etsen door de gevoelige en juiste
verlichting; de groote plaat »Cloek Tower" en
de »Voitures dans la pluie"; deze laatste
behoorende tot een serie studies van fiacre- en
omnibuspaarden in den regen, een genre van
onderwerpen dat ook meermalen W. de Zwart
aantrok, en die Buhot eu hij met ongemeene
juistheid van toon en van eiïact hebben weer
gegeven.
De qualiteiten van deze ets, die in vele
opzichten de tederheid van doen van Mauve
evenaardt, blijken duidelijk uit de opmerking
die Edmond de Goncourt, de smaakvolle en
kundige prentenliefhebber, in zijn Journal
aanteekent: »aujourd'hui, a l'enterrement de
Lavoix, j'étais frappe du rendu illusionnant
d'une pluie battante, dans l'eau-forte de Buhot,
ayant pour titre »les Fiacres'1.
De bekende New-Yorksche prent-handelaar
Fred. Keppel, hield in 1888 een complete
tentoonstelling van etsen van Buhot, die, met
inbegrip der verschillende »staten" zijner pla
ten, een 215 nummers telde.
Zijne zoo grondige kennis van het métier,
van alle procédés, de bijna eenige wijze waarop
by ze deed samensmelten en medewerken tot
het verkrijgen van n geheel, deden hem
door de Amerikaansche kenners een »wizard
of the copper" noemen.
Buhot leef Ie rustig 's winters te Parijs,
's zomers in zijn villa »l'Abri", te Dinard;
hij was gehuwd met een sympathieke Engel
sche, en besteedde veel zorg aan de opvoeding
van hun eenig kind Jean.
Een groot, populair succes heeft hy nooit
gehad. Hiervoor was zijn kunst te subtiel,
te fijn.
Hij voelde zich, evenals alle etsers, erg
ongelukkig en soms zeer gedrukt door de
onwillekeurige verraderlijkheid der drukkers,
voor wie het zoo uiterst moeielijk is een plaat
geheel naar den zin van den maker te druk
ken en zijne bedoelingen te begrypen.
Kenschetsend zijn de regels die hij mij nog
onlangs daaromtrent schreef, en die zijn
moedeloosheid teekenen: «... je suis isolé,
dégouté. Je ne puis plus, et cela depuis
longtemps, mettre Ie nez dans mes cartons
d'épreuves sans tre malade; je vois bien que
pendant des années, les imprimeurs, ces
barbares et bourreaux aveuglas, ont massacrémes
planches, etjevoudrais pousoir détruire presque
tout' J'ai depuis lors, acquis Ie savoir,
l'expérience, les découvertes, la prudence, mais
c'était trop tard ! . . ."
Deze regels doen hem tevens als een gevoelig
schrijver kennen.
Féx Buhot, te weinig bekand en te weinig
gewaardeerd gedurende zijn leven, zal, zoo niet
een der allereerste plaatsen, een hoogst eer
volle blijven innemen onder de vrij talrijke
zeer verdienstelijke etsers die onze eeuw
heeft voortgebracht.
Pu. Z.
Maatschappij »Arti et Amicitias".
Door bestuuruoren der maatschappij >>Arti et
Amicitias'' is een prijs uit het fonds «.Willink
van Colleii'' toegekend aan den heer P. Dupont,
kunstschilder, en dit naar aanleiding van zijne
inzending op de tentoonstelling van teekeningen
enz. welke thans in de kunstzalen der maat
schappij wordt gehouden.
Men deelt ons mede : II. A. van Daalhoff,
de werkman, de bakker die het bakkersvak
vaarwel zuide en schilder werd, een nieuw
procédévoor steendruk heeft gevonden; door
hem zelven is een teekening op steen gebracht
en gedrukt en dit alles met gunstig resultaat.
Binnen enkele dagen zal een tentoonstelling
in Hotel Polen in de Kalverstraat worden
georganiseerd, uitsluitend toegankelijk voor de
Pers en genoodigden, alwaar men met het werk
van den artiest zal kunnen kennis maken.
Keizer Wilhelm en do Manu r
nzangvereenisjinK? ;.
De Duitsche keizer heeit. ter aanirocui^ir?
der «Concoursen" of wedstrijden van
manncnzangvereenigingen een zoogenoemden
!!'«»tier/min" uitgeloofd. Elk jaar zal die wedstrijd
in eene andere stad worden gehouden; voor
het eerst, in den zomer van 1899, in Kassei.
Op de keuze van deze plaats is wellicht de
omstandigheid van invloed geweest, datWilhelm
II te Kassei de lessen aan het gymnasium
heeft gevolgd. De commissie, aan welke de
regeling dezer wedstrijden is opgedragen en
van welke graaf llochbergr, 's keizers rechter
hand in muzikale aangelegenheden, voorzitter
is, heeft reeds de volgende bepalingen bekend
gemaakt.
Tot den wedstrijd (?Wettsingen" heet het,
zeer vredelievend) kunnen alleen worden
toegelaten die mannenzangvereenigingen in
het Duitsche rijk, die er met meer dan honderd
leden aan deelnemen. Beroepszangers zyn
uitgesloten, eveneens leden der vereeniging,
behoudens het geval dat zy meer dan twee
jaren vóór de aanmelding als leden zyn
toegelaten. Uitgesloten zyn de zangers en de
vereenigingen, die in de stad wonen, waar de
wedstryd zal worden gehouden.
Bij de aanmelding moeten worden vermeld
de namen en de woonplaatsen der leden, die
aan het concours zullen deelnemen. Slechts
die personen, welke op het tijdstip der aan
melding werkende leden zijn, kunnen worden
toegelaten.
H-et »wedgezang" begint met een voor die
gelegenheid vervaardigde, vrij omvangrijke
compositie, («verplicht koor") welke den toe
gelaten vereenigingen zes weken vóór de uit
voering in partituur en stemmen wordt
toegezonden.
Hierbij sluit zich aan de voordracht van
een lied in den volkstoon, dat aan de mede
dingende vereenigingen n uur voor haar
optreden in partituur en stemmen wordt
verstrekt. Deze beide nummers zyn a
cappellakoren en bevatten geen sol i.
Een derde nummer wordt overgelaten aan
de vrij 3 keuze der vereenigingen. Het moet
ook een a cappella-koor zijn, mag geen soli
bevatten en niet langer dan tien minuten
duren. Uitgesloten zijn de compositiën, met
de voordracht waarvan de vereeniging reeds
by vroegere wedstrijden een prijs heeft behaald.
De \Vanderprevi" bestaat uit een kleinood,
dat, zoolang de zegevierende vereeniging in
het bezit ervan blijft, door den voorzitter bij
plechtige gelegenheden om den hals moet
worden gedragen. Heeft eene veresniging drie
maal gewonnen, al is het ook niet in achter
eenvolgende jaren, dan mag zy het zegeteeken
behouden; ino*t zij het aan een andere
vereeniging afstaan, dan wordt haar naam en
het jaartal van de overwinning er op gegra
veerd. De jury, die dq,or den keizer wordt
benoemd, zal uit musici van grooten naam
bestaan. Het concours mag, met inbegrip
van alle feestelijkheden, niet langer dan
twee dagen duren.
Gezelschap v/d Tivoli-Schouwburg
van Rotterdam.
Gaarne vestigen wy de aandacht van alle
tooneel vrienden op do a. s. voorstellingen in
den Stadsschouwburg door bovengenoemd ge
zelschap, te geven op Dinsdag 17 Mei enz.
Opgevoerd zullen worden de echt nationale
stukken: Ale^ander de Groote op het Po
etenmaal, van Pieter Langendijk, Josef in Dotkan
door Vondel, enz.
NIEUWE UITGAVEN.
Internationale Bibliotheek. JOUN SirAHr
MJLL. De slavernij der vrouw. Naar de vierde
Engelsche uitgave bewerkt door M. ELIZAEKTH
WOEST. S. L. van Looy, Amsterdam.
Benjamin's Vertellingen. Een gelicht door
W. L. PKXXIXG JK. Amsterdam, S. L. van Looy.
Verslay van het Genootschap «Liefdadigheid
naar Vermogen'' over het jaar 1897. Amst. 1898.
Liederen roor het Kroningafeest. Uitgave van
de Vereeniging tot Verbetering van den Volks
zang, Amsterdam, W. VEUSLUYS.
Oranje Nassau en Nederland, door O. BOAS.
P. Noordhorf, Groningen.
H. Thomas van Aquino, door dr. H. J. A.
M. SCIIAEPMAX, Utrecht, Wed J. IJ. van Ros&nai.
i'en vijl jarig strecen. Nieuwe wegen tot
welvaart voor de Indo-Europeesche en tevens
voor de Moederlandsche Maatschappij, door
dr. W. VAN L i NOEN, Batavia, H. Prange & Co.
Slaats<!j'i>loita/He onzer Spooriveqen, door mr.
M. W. F. TKEU», Haarlem, H. D. Tjeenk Willink.
Vakonderwijs voor Politieambtenaren. Eea
eisch des tijds door W. L. H. KOSTEB HEXKE,
A. Schaafsma, Dokkum.
Vragen en Antwoorden orer Schoollujgifne
door J. NORD en J. F. TUINSTHA, artsen.
Amersfoort, G. J. Slothouwer.
»De werken van kapitein Marryat". l.De
Lotr/ecallen van I'Uter Simpel, Geïllustreerd. Van
Holkema & Warendorf, Amsterdam.
De bewoners der Vreemde Werelddeelen, door
dr. II. BLISK. Aflevering 5, Amsterdam, Uit
gevers-Maatschappij »Elsevier".
M. T. II. PEKELAEH, J{oinunliscJie werl'en.
AH. 20 en 21. Amsterdam, Uitgevers-Maat
schappij Elsevier.
The Joitriuil of the -Ki.'-iï'frrtsSoci'efi/.London.
Leerilifaiif/. Rapport aangeboden aan de
Vereeniging voor Christelijk-Xationaal
Snhoolonderwij-, door II. BI.II.EVELD. Prof Mr. I).
J. D. FAUJI.-S, Mr. TH. HKOISKEKK, Prof. Dr.
P. WÜI.TJEK en II. J. VAN WUI.EX. Amsterdam,
W. Kirchner.
II. J. A. VAN VOORXEVHI.D, arts. Tubei'ciiiofc.
Amsterdam. F. van Kussen.
~\Vuurtleitnchtit, verklaring van woorden on
uitdrukkingen, onder redactie van T.M.> II.
UK BEEU en Dr. E. LAIUHLLAHD. 's Gravf-nbage,
Hap.gsche Boekhandel- en Uitgevers-Maats.
Aflevering 14.
Inhoud van Tijdschriften.
Woord en Jleeld, (Mei). Het schaap, door
J. Vriesendorp. Schetsen van J. Toorop.
Edamiana, door W. J. Turn, met teekeningen
van K. W. P. de Vries J r, De kikker,
door v. N. Bernard Zweers, door Wouter
HutscLcnrnyter, met portret, door H. J.
Haverman. Russische schetsen, door Chr. van
Nifterik. Landschap, naar Willem Maris.-~
Ziet gij de zes ? Muziek van Bertha Koopman.
Xu de oorloj tus^c'ien Spanje en de Vereenicr'e
S'aH'ii wet r de aandacht heeft gevestigd op //'ie
parel der Antillen", zal liet den lezers var. t/c
AmslerJiii.iiiiff zeker welgevallig zijn, een en
fchdcr te vernemen uit de geschiedenis van
liet schoone eiland Cuba, dat, na een paar
sr.iwen lang rijke schatten te hebben geleverd
.Tui C"anje, eerlang voor dit rijk verloren dreigt
t j ?a:'.n,
Zn de gelegenheid gekomen tot kennismaking
rast eea paar uitgeweken Cubaner, hebben wij
ons laten inwijJeu in het verleden van het
eiland, hun vaderland, eii tevens getracht een
en ander te vernemen omtrent de stemming,
die er thans ouder de bevolking van Cuba
heerscht. Ziehier eenige korte bizonderheden :
Het eiland Cuba werd wat men noemt //ontdekt"
door ChristopUorus Columbus in 1492. Dit wil
natuurlijk niet zeggen, dat er vóór het jaar 149-2
op Cuba geen meuschen woouden. Wanneer
de schoolknaap eea vlinder «-ontdekt", dan valt
or enkel uit dit feit af te leiden, als zijnde
waarschijnlijk en overeenkomstig de natuur van
den schoolknaap, dat hij zal grijpen naar zijn
muts, om die te werpen op het gelukkig ontdekte
diertje. Op dezelfde wijze duidt de ontdekking
van Cuba in het jaar 149:2 enkel aan, dat vanaf
dit jaar liet eiland onmiddellijk kwam onder
SpaanscLo heerschappij.