DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1091 UllillllIlllMIIUMIMIIIIIIII c/'atillcl'cu. Sie verstrooi! is. DOOK. JEROME K. JEROME. christelijk sociaal congres in 1891 gehouden ia de»e woordeo: »Is al verder, niet enkel door den colketivist maar ook door de mannen der landnationalisatie, een afzonderlijk geschil punt gemaakt van den Bodem, dan voegt het ons ook hier, als christen niet, om of alzulk denkbeeld laatdunkend te belachen.of, als gaf Godswoord ons ook hier geen leiddraad, over zoo netelig vraagstuk de eenouders op te halen." »In 's Heeren wetgeving voor Israël vindt ge voor het landbezit dan ook wel ter dege een geheel afzonderlijke regeling. De vruchtbare akker is door God aan heel het wik gegeven, opdat alle stam in Israël er op wonen en er van leven zou; en elke agrarische regeling, die met deze stellige ordinantie niet rekent, verderft land en lurjden". In f en der vele zaakrijke en van buiten gewone groote belezenheid op qeconomisch gebied getuigende aanteekeningen, zegt dr. Kuyper minder gereserveerd: »dat de regeling van het gebruik van den bodem niet onder het gemeene recht van den eigen dom kan vallen. Dit nu blijkt uit den eigen aard van den bodem, die geen pro duct van menschelijken arbeid is en door den mensch slechts wordt bewerkt". «Immers nog in strenger zin dan dit bij roerend goed geldt, is God zelf Sigcnaar van den bodem '. «maar wel maakt zich aan opper vlakkigheid en ongeloof schuldig, wie hoog hartig al zulke plannen en denkbeelden (JaDdnationalisatie en van Houten's voorestelde wijziging van onteigening worden tdoeld) bespot en als socialisusch brand merkt". De meerdere aandacht die nu, ook aan die zijde, door de arbeiderskringen aan het j grondbezit wordt gewijd, blijkt uit het pro gram van actie dcor den frieschen bond van Patrimonium voor de a. s. verkiezing van leden van de provinciale staten vast gesteld, waarvan een gedeelte luidt: . De Prov. Bond van «Patrimonium'1 in j Friesland, van oordeel zijnde, dat het nood zakelijk is dat de woeste gronden worden ontgonnen, ter bevordering van de welvaart en ter bestrijding van de werkloosheid in onze Provincie en overtuigd van het belang dat dfxe gronden blijven in eigendom der gemeenten, opdat de voordeden komen ten algemeenen nutte: vraagt u, of u, als lid der Staten van Friesland gekozen zijnde, wilt medewerken dat dit sociaal belarg worde behartigd, en de gemeentebesturen, die deze zaak ter hand nemen, ivilt nleurten ? Ligt in de door mij gecursiveerde woor den niet een toenadering tot de richting van George en St< tfel 'i Mij dunkt, ja. 't Zou niet erg te verwonderen wezen als de patrimoniumers, in verband met de woor den van den grootmeester, over eenigen tijd rondborstig zich verklaarden voor volge lingen, ten opzichte van landnationalisatie, van wijlen den geloovigen Henry George en diens navolger, den heer J totfel die meermalen voor den door hem verlangden maatregel streed met den bijbel openge slagen bij Leviticus 25 : 23: »Het land ook zal niet voor altijd verkocht worden, want het land is Mijn, dewijl gij vreemde lingen en bijwoners bij Mij zijt". *** Aanstaarde Zondag is 'n gewichtige dag voor Belgiëen Frankrijk. Dien dag worden in het land van den wijn de herstemmingen .gehouden ; in het rijk van Pieter de Coninck en Jacob van Artevelde hebben dan de ver kiezingen voor het parlement plaats. De verkiezingen worden allengs meer een soci aal onderwerp; de strijd daarvoor, is op sociale en oeconomische belangen steeds meer gericht. De staatsvorm, de rrgeeringsvorm isdan ook van minder beteekenis dan de burger lijke wetgeving in den staat, hij zij monar chie of republiek, groot of klein. Die les geeft ditmaal de ervaring van het verefnjgd Italië, waar honger-oproer spot met staalkundige vrijheid en staatkundige eenheid. Ook daar is de politieke her vorming niet als een VQOJ afgaanden maat regel voor sociale en oeconomische verbe teringen beschouwd, maar als einddoel Gij vraagt hem a.s. Donderdag bij u ten eten met een paar andere vrienden die graag kennis met hem zouden maker. Maar onthoudt liet nu eens," drukt ge hem op het hart, en kom niet Woensdag.'' Hij lacht hartelijk om die veronderstelling en zegt, terwijl hij rondkijkt i aar zijn notitieboekje: /k Zou Woei sdag niet eens kunnen; dan moet ik in 't Ahwsion lloute zijn, om de toilet ten op te nemen voor the Grap/tic; en Vrijdag ga ik naar Schotland, 't is Zaterdag opening yan de tentoonstelling, .deze keer is er dus geen sprake van vergissen of vergeten. \Vaar drom mel is toch m'n boekje! Maar 't komt er niet op aan; 'k zal 't hier even noteeren. Nu ben je er getuige van dat ik 't opschrijf." Gij ziet met eigen eigen oogeu dat hij uw nitnoodiging op een stukje papier noteert, en dit met een speld tegen zijn bureau vaststeekt. Gerustgesteld neemt gij afscheid. »Ik hoop dat hij komt...'' Zegt gij Donder dagavond ouder' 't kleeden tegen uw vrouw. »Je hebt het hem toch wel goed gezegd? antwoordt «ij ietwat wantrouwend, en een vaag bewustzijn komt over u, dat ze u de schuld zal geven, wat er ook gebeuren mag. Het is acht uur ; de andere gasten zijn er. Te half negen verdwijnt uw vrouw op een wenk van het linnenmeisje en wordt haar uit naam van de keukenmeid meegedeeld, dat deze (figuurlijk gesproken) haar handen wa?cht over het eten als ze nog langer wachten moet met opdoen. Uw vrouw komt weer binnen en stelt voor, al vast aan tafel te gaan. Iets in den toon Larer stem zegt u, dat ze u verdenkt van niet goed met hem afgesproken te hebbeu en dat ze 't royaler van u gevonden liadt als ge er ronduit mee voor den dag gekomen waart. Onder de soep en de visch houdt ge uw geprezen en toegejuicht. Teleurstelling kon niet uitblijven. Vóór eeuwen reeds is dit ook op Italie's grondgebied gebleken. Op de partijen der patriciërs en plejebers volgoen immers die der optimaten en populares. In Frankrijk hebben de socialisten goeden moed. Zij hopen op ongeveer 45 afgevaar digden. In de oude kamer telde hun partij 32 leden. Het stemmen aantal is grooter dan ooit te voren. In Parijs en omstreken het departement der Seine kregen de candidaten der verschillende socialistische vereenigingen van de 5G1079 stemmen er 210038. derhalve 37H pCt. Over het gehcele Fransche rijk werden bijna een millioen stemmen uitgebracht, tegen COO.OUO in 1893. Ze verhelen echter niet het verlies der twee bekende leden Jauiès en Guesde. Dadelijk is de partij, door het terugtrekken van een anderen candidaat die in her stemming komt, in de gelegeheid gesteld Jaurès een andere candidatuur aan te bie den. Hij heelt evenwel geweigerd. De socialistische redenaar schrijft o. ra.: >Gij weet dat ik aan den verkiezingsstrijd en aan de werkzaamheden in de kamer groote waarde hecht, maar het zou gevaarlijk zijn het volk te doen g 'ooven dat zijn vrienden het alleen in de k, uer kunnen dienen. Er is een onmetelijk <rk van socialistische opvoeding te voibre gen. Vele jonge lieden der arme burgerij: g< trden, scheikundigen, ingenieurs, toekoms i^e onderwijzers, zijn van het socialistische denkbeeld doordron gen; zij zijn evenwel niet voldoende toe gerust om het te ven-preiden. En hun kennis blijft vruchteloos omdat ze met de revolu tionaire wilskracht van de welbewuste en strijdende werklieden niet in aanraking komt. Aan dit organisatiewerk, aan de samensmelting der werkliedenpartij, met de bedoelde intelkctueele krachten, wil ik thans mijn krachten wijden." Omtrent de neerlaag van Jauiès te Roubaix, zegt La Pelile Republique: «Sedert eenige maanden zijn al de patroons vereenigd in de Union Sociale et Patriotique. Men noodigete de werklieden uit er deel van te maken, zonder hen te dwingen. Maar al diegenen die weigerden zich te laten inschrijven, werden onder het een of ander voorwendsel ontdagen. Deze vervolging was mogelijk omdat er een geweldige crisis in de nijverheid heerschte. De vervolging was zoo erg, dat onze partijgenooten zelve'n aan de werk lieden moesten aanraden lid te worden dtr Union Sociale et Patriotique, om ergere vervolgingen te voorkomen. Allen, beloofden toch voor de socialisten te zullen stemmen en de vlag gtUouw te blijven. Zij hadden helaas gerekend zonder den waard. Zondagmorgen werden zij op een zeker uur, vóór dat ele verkiezing begon, naar de fabriek geroepen. Daar verdeelele men ze in groepen van. 4 a 5 werklieden, die in hetzelfde bureau moesten stemmen en aan hun hoofd werd een korporaal geplaatst, een oudburgtr van Koubaix. Allen moesten hunne steinkaart toonen en daarin wtrd een stembiljet gevouwen met den naam op van Motte of Montalembert en dat stembiljet tm ciiten zij niet openen, alvorens het in de stembus te steken." Als dit waar is, dan 13 het niet te ver wonderen dat La Reveil elu Nord spreekt van: de onteigening van het algemeen stemrecht door het kapitalisme. * * * Ook in Duitschland is het werk, ten bate der verkiezingen op 10 Juni voor de rijks dag1, in vollen garig. Einstiger wordt van reactionaire zijde op beperking yan liet algemeen kiesrecht, door verhooging van den leeftijd o. m., aangedrongen. Niet te verwonderen. De statistische geographische atlas van het duitsche keizerrijk, door prof. Hickman ea . engesteld, bevat een graphische voorstelling van de ontwikkeling eler verschillende politieke partijen van 1871 tot 1803, aangaande het aantal leden van den rijksdag en dat der uitgebrachte sternman. De vordering der sociaal democra tische partij wordt door de volgende wel sprekende crjfers aangewezen: gasten bezig met eenige anecdotcs omtrent zijn vergeetachtigheid. Als de entree wordt binnen gebracht, heelt die ledige stoel reeds een minder opgewekte stemming gegeven, en als de ossenhaas rondgaat is het gcspiek ongemerkt op begrafenissen gi komen. Den volgenden dag, Vrijdag, houdt er te kwar tier over icilt, een rijtuig voor uw huis stil eu er wordt hard gesclcld. Daar ge zijn stem iu de gang hoort, loopt ge hem te gemoi t. //k iien 'n beetje laat, hr ':" galmt hij u tegen, die stomme-rik rijdt me waarachtig ^naar .Uj feil Place in plaats van ..." Wat moet je hier'r . . . om dezen tijd van den dag::' valt ge hem alles behalve vriendelijk in de rede. Daar hij et u oud vriend is, kunt ge gerust lomp zijn. Hij lacht zijn gullen, hartelijkeu lach, slaat u op den schouder eu zegt: //Ik moet hier eten beste vriend, en goed ook ; ik heb honger als 'n wolf." //Hm," bromt gij. Dan zou ik je raden zoo gauw m-'gelijk naar een restauratie te gaan, want hier krijg je niets !" Ben je gek, kerel r" barst hij uit. En je hebt mij ten eten gevraagd !" Geen quaestie van ! wederlegt ge. En, met nadruk; Ik hèb ]tDoinJef/Jiig gevraagd, niet Vrijdag. Hij ziet u ongeloovig aan, stil voor zich heen prevelend : //Hoe kom ik dan aan Vrijdag ? . .." mdtt jij je gedachten nooit bij mekaar houdt, eu ze komen laat waar ze niets te maken hebben," zegt ge ontstemd, 'k Dacht dat je Vrijdagavond naar Edmburg moest," voegt ge er bij. Groote goden! dat 's waar ook l" roept hij. En zonder verder een woord te spreken, rent hij de deur uit, de straat op en gij hoort hem de vigilante terugroepen die juist omgekeerd is. Terwijl gij naar de huiskamer gaat, stelt ge u voor hoe hij de lange reis naar Schotland moet maken in het fijne lakeuschc pak eu zoo dra hij in zijn hotel aankomt voor een ander costuum zal hebben te zorgen, wat hij, vindt ge, verdient. Veel erger is 't als hij zelf gastheer wezen moet. Ik herinner me dat ik hem eens opzocht op zijn huisboot. *) *) In den zomer brengen de Engelscheu we ken en maanden door op een huis-boot, waar zij geheel huishouden als tuin den wal, waar de Jai'er. Aan'al ledeD. 1871-74 2 1874-77 9 1877?78 12 1878-81 9 1881-84 12 1884?87 24 1887-90 31 1890- 93 35 1893-98 47 De vier sterkste partijen 1893-98: de sociaal-democraten 47 het centrum loO de conservatieven 01 de nationaal-liberalen 49 Aantal stemmen. 124,000 352,000 493 000 437 000 312,000 550,000 703,000 1.427,000 1,786 000 behaalden in l 780,000 1.408,000 1038,000 997,000 Totaal 257 5,289 000 Deze cijfers zijn zeer belangrijk. Zij tooren aan dat door toepassing van het pro portioneel kiesstelsel, de sociaal-democraten 85, in plaats van 47, zetels in den rijksdag zouden bezetten. De amerikaansche socialisten hebben een kamfraadtchar-pelijk schrijven tot hun spaansche geestverwanten gericht, waarin ze aldus spreken : What quarrtl have you with us, or we with you? None. Ruskin schrijft in de Coming Kation, naar aanleiding van d< n oorlog : «America is so rattled over the Maine question, that she forgets the main question is industrial justice at home, and r.ot a brutal and degrading vengeance upon Spain." *?* De werkstaking der mijnwerkers in ZuidWales duurt nog on veranderd voort. Geene van beide partijen is tot toegeven geneigd. De werkgevers blijven e.ischen dat de com missie, die met Jien zal onderhandelen, eene onbeperkte volmacht zal krijgen tot het sluiten van eere overeenkomst. De arbeiders hebben echter reeds twee maal geweigerd eene volmacht aan de commissie te geven. De bereidwilligheid om de stakers te helpen, is grooter dan bij den aanvang van den stiijd werd verwacht. Maar het is meer dan onzeker of' wel voldoende middelen bijeengebracht zullen kunnen worden om de stakers en tevens hen die door de sta king werkloos zijn geworden, tegen den nood te vrijwaren. Er moet voor 150000 werklieden met hunne gezinnen worden gezorgd en dan zijn zelfs zeer aanzienlijke bedragen als een druppel water op een gloeienden steen. De stakers moeten alles uit vrijwillige bij dragen krijgen. LitusEchen heeft deze loonsirijd hen de onmisbaarheid vaneen weerstandskas doen inzien en mag men, naar de verklaringen der woordvoerders, als zeker aannemen dat een der gevolgen van de werkstaking zal zijn ele vorming van eene geregelde vakvereeniging ondtr de ruijnwcikers van Zuid-Wales. Het pas verschenen verslag van Ons Huis wijst op den on verflauwden ij vtr waarmede de dinctie volhardt om die «utiige sociale iusttlling steeds meer ten bate der misdeelden vruchtbaar werkzaam te doen zijn. Belang en Tiecli! vraagt, door interessante artikelen, in toenemende mate de aandacht van ontwikkelde vrouwen die in sociale za ken belangstellen. Met bijzonder veel genoe gen las ik daarin het hoofdartikel van de hanel van mr. M. Jaeq. de Wilt Hamer te Middelburg, getiteld : Bescherming van minderjarigen. Daarover de volgende week. Mocht dit opstel van den heer H. bekend o. m. door zijn dissertatie : Over coöpera tieve vereenigir gen, door zijn »Allemanssterarf cht," niet te vergeefs de verwachting opwekken, dat deze logische denker de soci ale zaken wederom gaat behartigen. Aan zulke mannen is groote behoefte in onze dagen. Zijn tijd is gekomen. Kome ook hij. -X W. alhier. Met genoegen zal ik U maan dagavond hall' rif gen wachten voor de bespreking der Kamers van Arbeid. «MuMtiitiiiiiiiiiiiiiitimnmmiiiiiiiiiiiiiMi lUltlllllMtllllllllllllllllll 't Was even twaalf uur; we zaten op den rand van 't vaartuig, de voeten bengelend in het water, 't Was een verrukkelijk plekje, halver wege Day's Lock en Walliugford. Op eins zag ik twee roeibootjes een hoek om komen, beiden met zes personen, allen keurig gekleed, /oodra zij ons zagen, begonnen zij als gekken met parasols en zakdoeken te wuiven. //Zeg eens," maakte ik hem opmerkzaam, daar zijn lui die een groet van je willen hebben." //O, dat ge wuif zie je hier altijd,''antwoordde hij, zonder op te kijken; zeker van 'u vacantickolonic of zoo iets." De schuitjes kwamen dichterbij. Toen ze een paar honderd meters van ons af wan u, stond een oudachtig heer, die voor.in het eeiste zat, O]) en riep ons aan. Mac Qnae hoorde zijn stem en schrikte zoo geweldig dat het wtiuig scheelde of hij was iu de rivier gezculd. (iocie hemel! 'k Had't heelemaal vergeten l" Wat vergeten':" vroeg ik. //Wil, 't zijn de PalmVrs en de Graliams en de llendersous! 'k Had ze gevraagd om te lunchen en 'k heb niets aan boord dan dat stuk koud vleesch en wat koude aardappelen. En de kuecl.t heeft vrijaf. . . ." Iedereen zei dat hij nooit trouwen zou, dat het de giootste ongerijmdheid wezen zou te denken dat hij n den eïag, cu de kerk, en het meisje, alles op n morgen, onthouden zou; dat, gesteld hij bracht het tot voor den preek stoel, hij vergeten zou hebben de reden waar voor hij kwam. Haüvard, een vriend van ons beiden, geloofde dat'hij reeds getrouwd, maar dat het feit hem door 't hoofd gegaan was. Wat mij betreft, ik hield me overtuigd dat, zoo hij al trouwde, hij 't den volgenden dag vergeten zou zijn. Maar allen hadden we misgerekend. Door een wonder liep alles goed van stapel en werd het huwelijk behoorlijk gesloten, zoodat,a's Ilallyacd's vermoeden bewaarheid wordt?wat ik volstrekt niet onmogelijk acht lu m nog heel wat te wachten staat. Overigens voor hetgeen ik gevreesd had, hoefde ik niet bang meer te zijn, zoodra ik met zijn aanstaande kennis maakte. 't Was een alleraardigst, vroolijk schepseltje en ze scheen niet te be'iooreu tot het genre van bakker en de slager komen vragen enz. enz. Verveelt het hen, dan varen, z;j verder. Vuursmid. Uw brief is mij niet duidelijk. Durft ge uw naam niet noemen, gij, een vuursmid ? Een beetje kwaad geweten ? Amst. 18 Mei 1898. D. STIGTEK. Müzicfc in fle Hooltad. Met de geweldige Gotterdammerung" heeft de Waguervereeniging bare tweede uitvoering i 11 dit seizoen gegeven en daarmede tevens liet dramatische gedeelte van OLS muziekleven vóór den zomer, afgesloten. Aanvankelijk zou »<lie Meistersinger" opge voerd worden, t'och de ernstige ziekte, die den heer Viotta verhinderde ook de vorige uitvoering te leiden, belette hem thans de veel omvattende voorbereidingen Ie houden welke voor die Meistersingei" gebiedend noodzakelijk zijn. In alle opziihten mag men de WagnervereeLiging dankbaar zijn, dat zij ons daaiv orin de])iaats eene uitvoering der Gütterdiimmeruug" aangeboden hetft, waut dit werk is slechts een maal hier uitgevoerd, verleden jaar en kwam door zijn grooten omvang en buitengewone beteekeuis in de Hing-trilogie, zeker het eerst in aanmerking voor eeue herhaling. Men weet dat //Siegfrieds Tod" hot oor-sproukelijke drama was, waaruit Wagner Jater de geheeie trilogie ontwikkeld heeft. De lieer Viotta is gelukkig geheel hersteld, doch mocht van zijne krachten een zoo groote inspanning, als de leiding van een dergelijk \verk vordert, nog niet vergen. Wien zou hij dus beter zijn taak kunnen opdragen, dan zijnen vriend \\illem De Haan uit, Darmstadt, die ook de vorige iegfiied-uitvocriug met zoo enorm groot succes heeft geleid. Bij de bespreking dier uitvoering heb ik in het breede aangetoond, dat het artistieke wel slagen voor het grootste gedeelte afhangt van den directeur. Ik kan thans dus volstaan met te verklaren dat l.et groote genot, hetwelk allen bezoekers ongetwijfeld is ten deel gevallen voornamelijk te danken is aan Ue liaan, die, toegerust met groote keunis van het werk, overal de juiste tempi wist te kiezen en met bewonderenswaardige zekerheid elke nuance van den grooteu meester wist weer te geven en buitendun alles zoodanig beheerschte, zoowel iu het otchest als op het tooneel, dat men zieh ongestoord kon oveigeven aan het genieten van het reusachtige werk. Uf er dan niets gebeurd i.«, dat de absolute aardacht vuil het werk wel eens afgeleid heeft? O, zeker; vlekjes zijn er voorgevallen in liet orchest, zoowel als op het tooi. ei l; doch die leeren ons, dat niets volmaakt kan zijn en buitendien, kleine vlekjes zijn op eene zoo hoog staande reproductie slechts van voorbijgaandeu invloed, /ij doen geen ufnn.uk aan den geest, die het werk tot heerlijk leven verwekt! i)e twee hoofdrollen Siegfried en Biüiinhilde werden vervuld door den heer Alois Burgstaller en mevr. Ellen d'ulbrauson. De eerste is een goede bekende van vroeger; Lij zong ook ;leu //Siegfried" bij de eerste voor stelling in dit seizoen. Zijne voortreffelijke eigenschappen kwamen ook tüans op zijn voordee-ligst uil; als daar zijn: ecu elastische, jeug dige gestalte, goed<', duidelijke ui!spraak en het ongedwongeue, losse in spui zonder hetwelk rnen zich nu eenmaal geen goeden Siegfried dei.ken kan. Ditmaal viel het mij op dat het leyiilo zingen thans meer op den achtergrond trad, dan vcor die partij wenschelijk is. De heer Burgstaller stoot dikwijls zijn woordenen klan ken uit, zonder ze de noodige draagkracht te verleer.eü. lu den Siegi'riud," waar de jonge held dol overmoedig is en waar ook de muziek met zijn sterke accenten en korte rl.ytlimen zich tot zulk eene wijze van ingeu eerder leent, mag men zulks kunnen plaatst 11; inde »(.ottcrdiiiiimerung" moet de rijper geworden held de melodische phrase in zijne partij meer recht laten wedervaren, ok mist liargstaller die gernakkelijklieid in de hoogte nog steeds, waar mede b v. de ./Kivii'ilung" in de tierde acte be hoort gezongen te worden; hiervan staat mij nog steeds als een heerlijke herinnering voor den gr est, de creatie van den münchener zaager Heinrich Vog'. Ware het fauet van Burgstaller wat beter ontwikkeld en voller, dan zou hij hierbij voortrtffeiijk partij kunnen trekken ; thans begint hij menigmaal te fistuleeren en ...... daarmede vermag geen enkel zanger grooten indruk te maken. De stem van Mevrouw Gulbranson bezit alle eigenschappen om eene prachtige Biünnhilde te vertolken. liet valt echter niet te loochenen, dat hfcre armzwaaiingen, l are standen en weinig gracieuse bewegingen op de planken, met wee moed de herinnering levendig roepen aan vroegere Biünijhildes, die met hare stemmen den tol moes ten betalen aan den onverbiddelijken tijd. Hoe jammer dat zij niet, al ware het maar voor een gedeelte, den adel b.v. van een Rosa Sucher wist aan den dag te leggen; want indt rdaad haar s'em en voordracht waren bijzonder frisch en warrn en aan hare uitspraak kom men evenmin iets len laste leggen. De slot-mono loog Starke Scheite schichtet mir dort" heb ik nog zelden zoo schoon hooren weergeven. Mevrouw Gulbranson heeft, sedert ik laar in '90 te Bayreuth hoorde debu'eeren in deze paitij, nog belangrijke vorderingen gemaakt. In ieder geval mag men haar beschouwen als een belangrijke aanwinst onder de jeugdige Wagnerzangeressen. Hatr land^man Elmblad zong, evenals de vorige keer, //den grimmen Hagen". Als type en vrouwen, dat zich vergeten laat. Ik had hem sedert zijn huwelijk, dat in 't voorjaar had plaats gehad, niet weer gezien. Ik wa* op de terugreis van Schotland cu bleef een dag of wat in Scarboro'. Na de table d'höte sloeg ik mijn regenjas om en ging er op uit. 't liegende dat het goot, maar wie een maand in Schol land geweest is, let niet op slecht weer iu Engeland en ik had behoefte aan frissche lucht. '/Ma tegen den wind in langs de zee loopend, viel ik bijna over iemand die tegen den muur als een bal ineengedoken zat. Ik verwachtte een stroom vloekeu of verweuscliiiigen, maar hij scheen te versuft om zicli Over ieV of iemand te bekommeren. //Pardon," zei ik dus," ik zag u niet." Hij liet hooren van mijn stem vloog hij over eind met een luid; //Hemel, ben jij dat!" Mc. t|iuuu!" riep ik verbaasd. //Goeie hemel, uooit van mijn leven heeft het zien van een oud vriend, me zoo'n plezier gedaan!" zei hij, en 't \vas of mijn hand er af moest, zóó werd hij gedrukt en geschud. Haar wat in 't hemelsnaam voer je hier uit ? Je bent doornat, kerel I" Hij had 'u ilanellen pak aan en zijn tennis-jas. Och ja, ik dacht niet dat het zou regenen. 't Was 'n prachtige morgen." Ik begon te vreezen dat hij zich overwerkt had en overspannen was. //Waarom ga je niet naar huis?" vroeg ik. Dat kan ik niet, v/as het antwoord. //Ik weet niet waar ik woon. Ik heb 't adres vergeten. Maar neem me als je blieft mee," vervolgde hij," en geef me wat te eten. Ik verga van den honger." Is je geld dan' op r" vroeg ik, terwijl we naar mijn hotel liepen. ,,'k Heb geen cent meer. Zoowat om elf uur zijn wc hier aangekomen, mijn vrouw en ik. Wc hebben ODZG bagage aan 't station gelaten en zijn op kamers u'tgegaan. Ik heb me direct verkleed, en ben gaan wandelen; zei aan Maud dat ik vóór 't lunch thuis zon zijn. Maar ezel die ik ben! ik heb vergeten den naam van den straat eu 't No. van !t huis te vragen, heb er zelfs niet op gelet van welken kant ik ge komen ben . .. 't Is gek genoetr," ging hij voort. Hoe ik haar ooit terug zal vinden, 'k begrijp het niet! Ik hoopte dat ze tegen den avond hicr40 cents per regel. HIMMMHIIllltlllMllimilll TRADE MARK. MARTELIS COGNAC, Dit beroemde merk is verkrijg baar bij alle soliede Wijnhandelaars en bij de representanten KOOJPJIAXS A BKUOFIER, te Amsterdam. Prijzen ian af ?2.50 per Ftal MEIJROOS & KALSHOVE», Arnhem. Piano-,, Orgel- en Muziekhaadel. Ruime keuze in Huurpiano's. Dagelijks vertrekt van de ROYTERKADE naast de Kettin^boot 's morgens 10 uur een Stoomjacht r.aar MAKIiEX via HROKK. IX WATERLAIW en MOTVMKEXI>A*I, en teriid OV.T de ZUIDERZEE. Aankomst AMSTERDAM ca. 430 n.m. DE HAVËNSTOOMBOOTDIENST. Uitgave van S. L. VAN LOOY, Amsterdam. Blijspel in 3 Bedrij ven, HOOR DOCTOR J U RI S. TWEEDE DRUK. Prijs ? 1. Voor leessezelseliappen bij zonder aanbevolen. »mnMnnm((ifninim[rHni{m(innnfftmmnn(nttrnmiit(tMiinmtlfU heen zou komen om wat frissche zeelucht te happen, daarom bleef ik bij dien muur zitten. Van zes uur af ben 'k hier al." //Maar heb je dan geen de minste notie meer van het soort van straat of huis, waar je in geweest bent?" vroeg ik. «Niets, niemendal weet ik er van," kiosk zijn antwoord; //'k heb-"t hcelemaa! overgelaten aan Maud; 't kan mij niets schelen." //Heb ju al eens hier en daar geprobeerd, waar ze kamers verhuren? vroeg ik! //Geprobeerd? riep hij, met een uitdrukking van wanhoop op zijn gezicht. Den ganse'ien middag heb ik niet anders gedaan dan aausehellen en vragen of Mrs, Mc. Qaae hier woont, maar ze gooien je de deur voor je neus dicht. Ik heb zelfs een politieagent in den arm ge nomen, in de hoop dat hij er iets op zou weten te vinden, en waarachtig, de kerel deed niets clan lachen; ik werd zoo razend, dat ik den vent in mijn drift, een slag in z'n gezicht gaf; ik moest dus maken dat ik wegkwam. Ik wed dat zo me zoeken. .." Nadat hij wat gegeten en andere kleercn aan getrokken had, werd hij kalmer en kon ik de zaak rustig met hem bespreken, maar het was wezenlijk een ernstig geval. Zij hadden hun huis gesloten, en alles wat zijn vrouw aan fa milie had was op reis. Er was niemand wie hij op 't oogenblik schrijven kon, niemand tot wien hij vermoeden kon dat zij zich zou ver voegen om raad of hulp. Hun kans om elkaar in deze wereld weer te zien scheen hoogst gering. Ook kreeg ik den indruk dat, hoeveel hij ook van zijn vrouw hield en hoe verlangenel haar terug te vinden, hij niet weinig tegen dat wederzien mocht liet ooit plaatshebben opzag. Ze zal 't zoo vreemd vinden. . . prevelde hij, terwijl hij, op den rand van het bed zittend, zijn sokken uittrok, »ze zal er niets van begrijpen. . ." Den volgenden dag, 't was Woensdag, togen we naar het Commissariaat van politie en vertelden haarlijn het geval; er werd een onderzoek ingesteld in alle mogelijke pa/nioas, en liet gevolg was, dat Mc. Quae Donderdagmid dag kon terug keeren tot zijn huis en zijn vrouw. Den eersten keer toen ik hem daarna weer ontmoette, vroeg ik wat zij gezegd had. Och, net wat ik dacht," antwoordde l ij. Maar hij voegde er niet bij \\ at hij gedacht had.