D E A M s T;EJR DAM ME R WE EKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1093 En' wat zegt nu de staathuishoudkundige .naamgenoot van den onvermoeiden prefiiident der geneemde vereeniging ? »Het ge middelde inkomen zou vrij belangrijk kunnen zijn, wat baat dit echter aan het talrijkste deel der bevolking, aan de arbeiders, indien dat gemiddeld inkomen nooit hun inkomen kan worden omdat de bestaande inrichting der maatschappij een ongelijkmatige verdeeling met zich brengt'' en ten aanzien nu van den voet van verdeeliog, getuigt de schrijver, wordt door de toeneming der bevolking de toestand ongunstiger. Om die reden blijft de andere heer Pierson overtuigd dat geen waarachtige verbetering der oeconomische toestanden Jian verwacht worden, zoo niet de aanwas van bevolking trager wordt, ja, zijn ideaal zou zijn dat elke aanwas ophield. Na op het ontoereikende van volksver huizing te hebben gewezen, vraagt de tegenwoordige minister-president: Wat blijft ??er over? Niets dan de moral restraint waarvoor Malthus heeft geijverd en het .zoogenaamde neo-malthusianisme, dat door sommige, zijner hedendaagsche volgelingen wordt aangeprezen. Een derde is er niet. Maar de moral restraint, wie gelooft er aan, dat hij ooit in ruime mate zal toegepast worden ? De drang, die de seksen tot ?elkander brengt en die niet alleen in lagere hartstochten zijn oorsprong neemt .is gewoonlijk te sterk, dan dat vermaningen met hoeveel ernst ook voorgedragen, in staat :aijn hem te keeren"'. (Zie mr. N. G Pierson, Leesb. der Staathhk. deel II bl. 104). Op deze en .andere gronden neemt de oiid-hoogleeraar Pierson het neo-malthusianisme in bescherming, acht hij in het doel, dat de neo-malthusianen beoogen, niets onzedelijks gelegen, verklaart hij dat hun ? stelsel zelfs uit de edelste bedoelingen ontsproten is. .De vereeniging van ds. Pierson, met haar verklaarbaren afkeer van het neo malthusianisme, komt in dit opzicht overeen met de socialisten van alle schakeering. Ook zij erkennen met den ouderen heer Pierson dat de tegenwoordige inrichting der maat schappij een ongelijkmatige verdeeling ver oorzaken moet, afgescheiden van der menschen individueele vlijt en werkzaamheid. Om die reden willen zij allereerst die maatschappelijke inrichting, de burgerlijke wetgeving die haar beheerscht, veranderen, wijzigen, naar zij hopen, verbeteren in het belang van een verdeeling naarmate van den geleverden arbeid en voorts ten bate van grootere productie. Dan eerst zal blijken, concludeeren ze, of er een bevol?kingsvraagstuk wezen zal. Marxzegt: Mit der durch sie selbst produzirten Akkumulation des Kapitals produzirt die Arbeiterbeyölkerung in wachsenden Umfang die Mittel ihrer eigenen relativen Ueberzahligmachung. Het ernstige onderzoen van den oudhoogleeraar Pierson leidde tot de slotsom : er blijft niets anders over dan moral restraiut of neo-malthusianisme ; een derde is er niet. Zou nu de vereeniging van ds. Pierson een derde gevonden hebben of zou zij de redeneering der socialistische den kers zijn toegedaan ? Van de beantwoording dezer vraag zal, naar ik meen, veel afhan gen voor het succes der vereeniging, die door haar doel groote belangstelling vraagt en verdient. * * # Onze goede IJ- en Amstel-stad zal wel dra een monument, dat getuigt van komende hoogere sociale ontwikkeling, rijker zijn. Dat mag gezegd worden van het nieuwe bondsgebouw der vereer igde diamantbewerkerp, dat, ontworpen door den bouw meester H. P. Berlage, weldra de parklaan zal verfraaien. In het pas verschenen verslag van Ons V ROUW E^TACTIEK DOOK GUY BOOTÜBY. Een beetje geld heeft men noodig in de wereld wil men pleizier hebben, 't zij om gewoon te dobbelen als de jongens op straat, of om op te klimmen tot den hoogsten sport van den maatschappelijken ladder. In der lïtyfhfdnlcany zeiyt sich der Meister is allemaal goed en wel vsat de kunst betreft, maar wie oog heeft voor mooie dingen, wie houdt vau weelde en com fort om zich heen, laat die Beschiuiikung liever aan anderen over. Dat is de reden waarom er jaarlijks zoovelen uit Engeland naar Australi trekken. Er zijn dritërlei soort van menschen die hun toevlucht nemen tot de Koloniën. Ten eerste; die er heen gaan om geld te verdienen ; dan, die het hopen te trouwen, en ten slotte die het per se willen verliezen. Ileury Aikeuhead behoorde tot de tweede categorie. Zijn familie deden wat ze kouden om hem een mooie betrekking te bezorgen, wisten hem eindelijk geplaatst te krijgen als secretaris van een Gouverneur die zeer gezit n was, en brachten hem, eer hij Yoikthire verliet, goed onder het oog dat het zijn dure plicht was een meisje met geld" te trouwen, eu wel: een met vél geld! De secretaris van den Gouveneur is een hoogst gewichtig personaadje, want niet alleen is hij de tusschenpersoon tusschen het publiek en zijn Exellentie, maar, wat veel gewichtiger is, hij heeft het beheer ov< r de uitnoodigingen, eu begrijpt met n oogopslag de cabalistische teekens op de lijst, die enkele families buiten sluiten. Van daar dat de secretaris door een ieder het hof gemaakt wordt. Meneer vertoont zich zelden in het publiek, om reden dat hij van negenen tot vijven zijn tijd doorbrengt achter den lessenaar, en daarna. zijn ideutiteit verliest in de bespiegeling der lichtblauwe tressen zijner uniform. Daar hij zich de spil voelt waarom heel het administra tieve bewind draait, beweren de menschen, die er geen verstand van hebben, dat hij een in gebeelde gek is. Maar ik vraag u: kan een leek beoordeelen hoeveel overleg en inzicht er noodig zijn om geregeld de stukke", die men in 't moederland uit de Koloniën verwacht, gevuld te krijgen! De eci.tgenoote vau deu Gouverneur, nog Huis over de jaren 189596 en 1890/97 wordt o. a. de volgende opmerking gehaakt: Dat, in verhouding tot de overige be- i roepen, dat van diamantbewerker voort- . durend, ja zelfs bütoeneming vrij sterk | bij de lessen in O. H. is vertegenwoordigd, i In '95,-96 telt men onder de geplaatsten bij de lessen 17 dus 4 6 pet. diamantbewei kers ; ' in '96,97 27 dus 7.4 pet. (Heeft men hier j te denken aan meerdere behoefte aan alge- ' meene ontwikkeling bij de beoefenaars van j dezen tak van bedrijf, dan bij die van andere vakken, of moet rekening worden \ gehouden met de omstandigheid, dat het ' diamantvak te Amsterdam meer beoefe naren telt dan eenig ander handwerk ? Of zouden beide oorzaken hier in het spel z'f n?/' De redactie van het weekblad der diamant- | bewerkers gelooft dat de eerste verander- | stelling de juiste is, en dat het werken der organisatie aan de meerdere behoefte aan j algemeene ontwikkeling niet weinig heeft bijgedragen. * Onder de vele leerzame clubs die in Ons Huis haar domicilie hebben, vraagt de nieuwe debatingclub bijzondere aan dacht. Zij telt 13 leden, ieder met een verschillend beroep, als: l stratenmaker, ' l seminarist, l sergeant, l hortulamis, l j zuiveraar, l amanuer,sis, l diamantbewerker, l student in de medicijnen, l letterzetter, l bakker, l leerling-machinist, l mireraal- j waterf'abrikant en l kantoorbediende. Een waar allegaartje! Wel een bewijs dat de behoefte om zijn gedachte op voldoende wijze te kunnen uitdrukken zich in alle kringen der maatschappij doet gevoelen. Van de gelegenheid in Ons Huis tot i het bekomen van gralis rechtskundig ad vies werd steeds druk gebruik gemaakt. Een blik in het register, dat daarvan is aangelegd en dat geregeld werd bijge houden, doet zien, dat het aantal dergenen, die consult kwamen vragen, van lieverlede j aanmerkelijk is toegenomen. j Wat vroeger uitzondering was, nml. dat de twee zittinghoudende adviseurs zich moesten splitsen, ten einde alle aanwezigen nog denzelfden avond te helpen, werd vrij wel regel. De vermeerdering van werkzaamheden op dit gebied heeft dan ook de heeren Mrs. van Stockum en Abbring Hingst doen uitzien naar versterking van krachten, hetgeen ten gevolge had, dat de heeren Mrs. Slirigenberg en van Rossum sedert den zomer van 1897 hunne gewaardeerde medewerking verleen en. Huur- en erfeniskwesties, alsmede zaken betreffende echtscheiding en scheiding van tafel en bed waren het meest aan de orde. Wat het gehalte der zaken betreft, aan gaande welke advies werd gevraagd, op bijna alle kon worden ingegaan. Een enkele, die raad kwam vragen tot doel einden, die den toets der eerlijkheid niet konden doorstaan werd, met behoorlijke opmerkingen daarover, heengezonden. Wederom bleek opnieuw, dat velen hulp kwamen vragen in zaken, waaraan niet veel meer te doen was. Contracten met dubbelzinnige en bezwarende bepalingen, ' waarvan men de strekking in't geheel niet begrepen had, waren maar al te dikwijls bundeling, en op goed vertrouwen geteekend. In dergelijke gevallen werd hun, die daarvan het flachtolfer waren, onder het oog gebracht, hoe verkeerd zij daarmede handelden en de raad gegeven, in het ver volg geen stukken te teekenen, alvorens den inhoud aan de beoordeeling der advi seurs te hebben ot derworpen. De handelscommiezen, vereenigd in drn naticnalen bond, zijn het op hun algemeene vergadering nog niet eens kunnen worfJen iiiiiiiiimmmiiiiiiiiimiiMMHiilHiiiiiiinitiunliMiiiiiiiiiiiiMiiiiiiitlltH omtrent de door Haarlem voorgestelde uit sluiting van dames-commiezen. Hoe is 't toch mogelijk, 't Is niet galant, niet redelijk, niet ridderlijk. De uitersten schijnen zich in dien bond te ontmoeten. Reactionairen, die de dames commiezen bemoeilijken willen om zelf standig en onafhankelijk te worden, voorts mannen, die hun tijd misschien duizend jaar vooruit zijn, mannen van communisti sche gevoelens door wie vtrdeeling van de arbeidsvruchten naar behoeften verlangd wordt. Om die reden wellicht kon voor het goede voorstel van de prinsenstad, om ook voor de dames-commiezen te doen gelden : voor gelijken arbt-id, gelijke belooning, nog geen meerderheid gevonden worden. Dat zal, hoop ik, toch wel den volgenden keer gelukken. De bond make een goed entree in de sociale beweging. Hij heeft veel te doen voor zijn h den. Daartoe kan een tactvol optreden, in het algemeen veel bijdragen. * * * De vereeniging inzake verwaarloosde kinderen, de vorige weok bedoeld, zal wor den opgericht door liet Nut. Door de alge meene vergadering is het hoofdbestuur daartoe opdracht gegeven. Hulde aan 'tNui! Ook een ander besluit hetft de algemeene vergadering genomen in de goede richting. Walmen iii Engeland University extension noemt en in Belgiëreeds zoo gunstig werkt, zal het hoofdbestuur ook hier in toepas sing trachten te brengen. Wat te zeggen van de sociale vertellin gen van jhr. Rochussen ? Een aantrekkelijke titel. Hij herinnert aan de boeiende en leerzame romans van den laatsten tijd. Wat mag men van een sociale vertelling verwachten ? Is 't niet de analyse van een stuk realiteit, beheerscht door zeden, ge woonten, beschreven en onbeschreven recht, b. v. als: drankmisbruik in verband raet de toepassing van de vergunningswet en volkswelvaart, zondags- en nachtarbeid, gedwongen winkelnering in samenhang met de eischen der gezondheidsleer en van het huiselijk leven, de toenememle afkeer van het despotisme in het oeconomisch leven onder den invloed van gelouterd rechtsgevoel, het groote sterftecijfer van de lagere volksklasse in san.enhang met voeding, woning, reiniging, de yerdeeling der arbeidsvruchten, het gemis van be hoorlijk geregeld volkpcrediet in verband met het eigenaardig ontwikkeld rechtsgevoel van woekeraars, het huwelijksleven in causaal verband met de wet, de zeden en ge woonten omtrent de opvoeding der meisjes en de velerlei verhindering voor de onge trouwde vrouw tot het verkrijgen van eigen verdiensten. Aan die voorwaarden voldoen de vertel lingen niet geheel, al doet de schrijver daarin individuen, die hun levensomstan digheden niet weten te beheerscheu eu wier handelwijze geen verklaring geeft van het complex van oorzaken en gevolgen, op treden. En welke individuen! Een paar »rooden", die bij hun redevoeringen en op hun ver gaderingen de keel »'at al te nat houden, een verlooperi godsdienstleeraar als president van een sociaal-democratische vereei/iging, ef-n Calvinist, die in n adem spreekt over God te bidden en .... van de boeventronie van zijn vorigen patroon, een ontrouwe bankier, een noiaris en een huisbaas, die de tusschenkoms-t van de vrouw van een werkman gebruiken om hem op slinksche v\ijze een kcopacte te laten teekenen, zon der den inhoud te kennen. Zulke personen zal de schrijver toch niet als type willen voorstellen. On beleefdheid mag van dezen schrijver niet verwacht woreen verre nicht van de familie, had Mrs. Aikenhead beloofd dat ze voor haar zoon zou doen wat ze kon. Om meer dan eene reden was dit een dwaze belofte, maar tot hare ver ontschuldiging dient gezegd dat, toen zij ze deed, haar eigen positie nog spiksplinternieuw was. Wat Henry Aikenhead's karakter betreft, er was geen haar kwaad bij, 't was een beste vent, alleen hij had te veel romannetjes eu seutimenteele verzen gelezen om, tegenover de vrouwen, op eigen beenen te kunnen staan. En toch verbeeldde de goeie jongen zich dat hij zelf een vrouw kon kiezen; waaruit genoeg blijkt, beter dan door een elleulangcn uitleg, van welk hout hij gesneden was. De grav u kreeg het al gauw in den kijker eu liet hem beloven, dat hij vooreerst aan niets andirs den ken zou dau aan zijn werk en zijn gnlf, vooral dit gaf ze met bijna ronde woorden te kennen mocht hij niet verliefd worden dan met haar toestemming. Nog geen maand was Henry Aikenhead iu de Kolonie, of ze kon hem even netjes het binnenste buiten keeren als de vingers van haar handschoen. Niet voor niet stond ze bekend als de slimste vrouw in Australiëop n na l Toen ze vond dat het tijd wen), om hare belofte aan Mrs. Aikenhead ges'and te doen, ging ze allereerst de namen der jonge meisjes op haar iuvitatielijst na, eveuwel zonder tot eeu besluit te komen. Op eens ontdekte ze in een afgelegen, vergeten uithoek, op end'op het meisje dat ze hebben wou. 't Was een wees, 'n tamelijk lief gezichtje, met roode wangetjes, en... juist meerdirjarig. Haar fortuin bedroeg ongeveer .C 100,000 wat uu wel niet zoo veel betcekent als men deukt aan het vermo gen van een kleurliiig-erfgeuame, maar dat ruim voldoende was om deu vervlogen roem en de glorie van den huize Aikeuhead te herstellen. We gaven naar deu bijnaam vau Miss Mom ybags (goud klompj ). Ik geloof niet, dat zij ooit in een stad geweest was, stellig nooit op een partij. Maar de vrouw van den gouverneur zorgde er voor, dat ze gepresenteerd" werd, nam het dui'je onder hare bescherming en binnen acht dagen kou men goudklompje overal ontmoeten. Haar eerste triumfen behaalde ze op het bal ter ecrc van maar dat vertel ik later. De Secretaris van deu Gouvcrnf ur deed vier dansen met haar; of zijn fraaie uniform van invloed is geweest op de gevolgen, wie zal het zeggei^* Wat hiervan zij, iedereen zag duidelijk dat Aikenhead mooi op weg \\as zij u hart. te verliezen. De. jongelui hadden gelegenheid genoeg om nader kennis te make», eu Hare Excellentie voelde zich zoo zeker vau haar zaak, dat ze een brief schreef aan Mrs. Aikeuhead, en reeds daciit nver het geschenk, dat, ze bij 't huwelijk geven zou. Maar... ze verkocht te vroeg de huid van den beer, want juist toen de zaken züó stoudeu, keerde Mis. Torn Gmlfi-y uit den, wél een voorbeeldig goede toon ook, ja vooral, ook tegenover den tegenstander. De zinnetjes over de afschaffing van privaatbezit zijn te onbeduidend, te opper vlakkig, om ernstig .gemeend te wezen. De sehrijver doet het voorkomen alsof hij geen betere argumenten heeft. Dat vooral is jammer. De oeconomiot past het om zijn stof onpartijdig te behandelen; eenandere taak heeft de politicus. Niettemin doet de ve_rteller de belangrijke en leerzame mededeeling, dat een dubbele naam geenszins het kenmerk is van aristo cratische afkomst. Hoe gelukkig voor de heeren Soep, Kool, Kolf, Mees, Vink e. d. g. Nog btlai-grijker is de mededeeling om trent het nadeel voor het algemeen, van staa'sschuld. Jammer dat de sehrijver betn ff'ende dit onderwerp ook geen ontle ding geeft. Laat ik het nu maar zeggen: Ik lees veel liever des schrijvers ver handelingen over de standaardkwestie, over den samenhang der dingen, bekend onder de uitdrukkingen: de wet van Gresham en die van Newton. Maar zijn sociale.ver tellingen, ze zijn ? naar het mij voorkomt niet sociaal, niet sympathiek, doen zelfs niet denken aan oeconomische of psychi sche ontleding. * * * Ontvangen: Staatsexploitatie onzer .spoorwegen door mr. M. W. F. reub. jeenk Willink, Haarlem. Verslag over den toestand van de Ambachtpchool te Leeuwarden o_ver 1S97 8. Over minimumloon en maximum arbeids duur in bestekken enz. door W. C. J. Pas?stoors; uitgave van het centraal bestuur van den ned. roorutch kath. volksbond. Over deze laatste uitgave wellicht de volgende week. Engeland teru?1, en 't was bij walletje langs of de familie Aikeuhead had de honderd duizend pond er bij ingeschoten. Let wel: ik beschuldig Mrs. Guilft-y in de verste verte niet dat ze iets, hoe weinig ook, gedaan heeft om de oogen van den secretaris tot zich te trekken. Een spelbreekster was ze i,iet, verre van dien! 't Was eenvoudig een wonderlijke speling van het lot, waardoor zij, een week na haar terugkomst, op 't Gouvcrnemeutshuis dineerde en Aikenhead aan haar linkerhand zat. Hij bezwoer zichze'vcn bij hoog en bij laag, dat hij nooit zoo'n mooie vrouw gezien had, en had enkel oogen voor haar. Het arme goiidklompje, aan zijn rechter hand, stonden de tranen in de oogen, waut zij was doodelijk verliefd. Hare Excellentie at zich dien avond op van ergernis toen ze zaïhoe haar pro/iyézich aan stelde. Na afloop van 't feest, zei ze aan Xijn Excellentie, dat, zijn secretaris eeu uilskuiken was, en niet verdiende dat ze zich zooveel moeite voor hem gaf; wat harde woorden waren, iu den mond eei,er zoo algemeen erkende allerliefste vrouw." Mrs. Guilfi'v's ]t,ur was Donderdag, en zij //ontving" vau drie tot zes uur. Deu eersten deu bisten Donderdag, volgend op het straks genoemde diner, maakte ook Aikenhead zijn o, wachting. Hij verorberde een paar sand wiches, dronk eenige kopjes thee, eu was in den zevenden hemel van verrukking; geen wonder, want iedere mau was bekoord door dat aardige vrouwtje ! Wat haar betreft, gceu haar op 'r hoofd dacht er aan hem of zijn dwaas hei l aan te moedigen, integendeel, ze was juist in die dagen vervuld vau heel iets aiiders, haar eigen huiselijk leven betreffende, wat ik u óók al later vertellen zal maar omdat ze hem met ':aar gewone, natuurlijke, vriendelijk heid tegemoet kwam, verbeeldde het, jonge mciistli zich dat zij bijster met hem ingenomen was ! Hoe meer hij haar sprak, hoe meer hij bevestigd werd in die belachelijke overtuiging. Welke illusies de mau zich al niet maakte, we zullen er ons maar niet in verdiepen. Misschien verbeeldde hij zich wel, dat zij man en kind zou verlaten, om hem //gelukkig te maken." Intussehcu ft at hij ook gedacht moge heb ben hij gaf kajii|-j;s alle hoop op de geld zakken van goudkionipje op en bekommerde zich evenmin om haar hondi rd duizend pond, alsof 't een hoopje k< lüebooneu geweest ware. Zijn Excellentie gaf hem een paar malen ecu wenk, Haar l'xccliemie nam al haar welsprekendheid tegenover hem te baat, zijn keuuisseu vertelden hem, dat zoo'u manier van doen niet te pas kwam, 't hielp a,lemaal niets. Wat, ter wereld ir in dien jongen rnau stak dat zooveel verstandige mcLschen zich aan hem lieten gi legen liggen, ben ik nooit te weten gekomen. Maar de Gouverneur Leeft mij later Amst., l Juni 98. D. STTGTKR. limiuimmiimuMMiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiimiiiiiiiiiiitiiiitiiiiiiiil ! De 4-jaarlijMe tentoonstelling te Rotterdam, Als naderende regenbuien slecht wier aan kondigen en zware wolken, die het zonlicht weinig of geen toegang verkenen, het landschap overwelven, het ft de vriend der natuur in deze streken veel te zien eu te genieten. Do stemming van het landschap wordt in zulke oogenblikkeu indrukwekkend, en zij houdt op zulke dagen aan gedurende den geheelen morgen, hoewel zij bij helder Wi er in dit jaargetijde reeds om negen uur aan schoonheid en rijkdom verliest. De morgen van 1-1 Mei bood eene goede voorbereiding om de Hollandsche .kunst te genieten, de tinten waren diep verzadigd en . krachtig. Niettegenstaande de piasregens die de op< uing der tentoonstelling, welke aan schilderijen, teekeniugen en beeldhouwwerk 41S stuks bevat,?vergezelden, was de deelneming groot; de zalen waren rivol. Vele artiesten waren tegenwoordig, Jacob Maris, Mesdag, Gabriel uit 's llage, Ncuhuys, Breituer en Bart v.r<n Ilove e. a. uit Aaistird'im en omstreken bevonden zich onder hen. De omvang der verzameling is oorzaak, dat de collectie veel middcliua'igs bevut; toch ontmoet, men meerdere gotde doeken, die de eer onzer se. ilderschool handhaven. Drie kunst werken z!ju aangekocht door //voorstanders der schoone kunsten te Rott> rdaui", om te worden aangeboden aan het musjuui-lioyinaus: een verteld dat mevrouw zich iu die weken half ziek maakte van ergernis over wat zij noemde zooi- »aartsdomhtid." Niettemin spande, ze haar hersens in om haar beschermeling op het recht e pad terug te bren gen, eri . . - kreeg een prachtigen inval. Ze liet geen minuut verloren gaan, schelde om haar rijtuig eu reed naar Mrs. Thomas \Vyndham Guilfoy. Bij het knappende vuur gezeten, elk in een gemakkelijken stoel, deed ze haar verhaal; hing ze een tafereel op van de armoede die er heerschtc in Aikei.shead Hall, vau de oude mocdej, wier eenige hoop v\as dat haar zoon, door een rijk huwelijk, de g:orie vau het ge slacht herstellen zou; met tranen in de oogen sprak ze vau het arme Goudklompjp, en nam, toen ze het huis verliet, de belofte ui' c dat Mrs. Guilft.y haar helpen zou. Wel tien pond lichter reed ze i.aar Dia's /V/v!: om een c.illoieel bezoek af te leggen, eu 't was alsof alle goede geesten helpen wilden, zoo trof alles samen! Lady Dives namelijk zat juist te peinzen over eeu fet^tje, dut ze ons, jongelui, geven vil.le, ze kon 't niet met zichzelve eens worden van weiken aard liet wezen zou. Natuurlijk raadpleegde zij uu de ech'geuoote vau deu Gouverneur eu deze opptrde, als iets dat buiten liet gewone viel een g.'ma.-k( rd bal. Lady Dives vond dit eeu uitstekend dei.kbeeld, eu verzond den volgenden dag de uitnoodigingen voor deu gisten. Als de gravin er niet op aangedrongen had, Goudklompje zou niet naar het In l ///.-que ge gaan zijn ; lederen avond haast schreide ze zich in slai'p; ze was liever terstond teruggi keerd naar liaur eenzaamheid in de prairie, v*aar een meusch althans geen teleurstellingen heeft! De secrefaris nam de uitnoodigiug aan toen hij wist, dat Mrs. Guilfiy ging. In vertrouwen vertelde deze hem dat ze op den linkerschouder vau haar domino drie licht rose rozen zou dragen, in hij met, een veelbeteekenenden haeddiuk en eeu verliefden blik fluisterde dat hij 't niet vergeten zou. Deu volgenden dag schreef hij haar ecu bru f die hem biji.a zijn COULC bezorgd had. Mrs. Guiif-y was woedend; 't scheelde niet veel of ze had hem h:>ar man laten lezen; doch bij nader iiizitn triomfeerde haar goed, moederlijk har'; ze begrei p, dat- hij eigenlijk 'n biaag vau 'u jongen wa--, en gaf te kennen, dat hij den ijkten, ouder deu zevenden dans, antwoord krijgen zou. La.lv Dives ontving ui de kleine zaal, waar door men iu de salons komt. Zooiira de (iouvi rni ur met zijn gevolg gezeten was, mengde de secretaris z:c!i onder de gernaskerden, zoekend i,aar eeu domino, met lic..te rozen op deu schouder. Na de twee laatste dansen v.ïór het souper op haar ba;kaart ingcvuid te hebbeu cu uo. 7 er i ;\, giug hij zijn schilderij van Gabriel en van de Bock en eene pastelteekening van P. Dupont een jong Hollandscli kui'stenaar te parijs woonachtig. Met het bezit van het, eerstgenoemde doek mag men voornamelijk het Rotterdamsche museum geluk wensehen; Gabriel's landschap bij Overschie" heeft fijne kwaliteiten. Het gekozene is het eigenlijke veld van dezen kunstenaar, die in den grond de molens in zijn landschappen i.iet missen kan, noch wil. Zijne keuze en zijne neiging zijn gezond en waar, want de molen heeft in het Hollaudsch landschap veel beteekenis en verhoogt zijne poëzie. Maar zooals Gabriel deze onmisbare werktuigen, die het water van uit de sloten in de vaart opmaten, weet weer te geven ! Zoo is ook dit doek van pakkende opvatting; op den voorgrond aanschouwen wij tw< e molens en over verre vlakke, lijn getinte weiden ontwaart men iu het verschiet er nog iiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiMiiMiiiiiiinitiiiiiMMiiiMMMiituiimiii 40 cents per regel. IIIIIIIIIIIMIIIIIIIHIIIIIIIIIIHIII TRADE MARK. KlARTELL's COGNAC, Dit beroemde merk is verkrijg baar bij alle soliede Wijnbandelaars en bij de representanten KOOPMAXS «fc BRUIX1ER, te Amsterdam. IHEIJROOS & KALSHOVEK, A r n h e m. Piano-, Orgel- en Muziekhandel. Ruime keuze in Huurpiano's. Dagelijks vertrekt van de RUYTERKADE Daast de Kettingboot 's morgens 10 uur een Stoomjaeht naar MAKÜEN via BROEK. IX WATERLAND en MOXNIKEN1>AH, en terug ov.-r de ZUIDERZEE. Aankomst AMSTERDAM ca. 430 n.m. DE HAVENSTOOMBOOTD1ENST. Uitgave van S. L. VAN LOOY, Amsterdam. B l ij s p ei in 3 Bedrijven, DOOK DOCTOR JURIS. TWEEDE DEUK. Prijs f l, Voor leesgezelschappen bij zonder aanbevolen. iiiiimmiiiiimiiiimiMic.iiiiiiiiiiiimi dansplichten vervullen. Terwijl hij zijn tweeden dans met Mrs. Guilfoy deed, vroeg hij botweg om aut.woord op zijn brief. Fluisterend klonk het: //Wacht tot den 7e." Toen het souper begon, wist zij ongemerkt te komen, waar goudklompje zat, en met Laar beidjes verdwe nen ze in de toiletkamer voor de dames. Juist speelde de antieke klok halverwege de staatsictr;'p kwartier voor twaalf een kwar tier dus nog voor het démasqué??, de muziek begon liet voorspel voor no. 7, toen Aiken head de orai'jerie instormde om zijn dame te zoeken. Zij gaf hun den arm e:: liij bracht haar, zonder een woord te spreken, de bulzaal door, naar een salonnetje. Daar deed hij de deur dicht., g»!' haar een stoel, ging knie aan knie bij haar zitten, nam haar hand in de zijne, en declameerde, alsof hij op 't tooneel stond: Ik bi min n! Hebt u't niet dadelijk gevoeld? Jk aanbid u, van het eerste oogenbhk af, toen ik u gezien heb. Heb erbarmen en vergeef mij !" 7.\] stuud op; bevend over al haar lede», deed ze haar best haar hand les te krijgen. Doch hij vervolgde: //\Vat, kan or s de wereld schelen ? Wat geven wij om de menscheii ? Ik houd zielsveel van u . .." //Houdt je weikelijk van mij r'... stamelde zijn dame, met ei n ui'drukking in deu toon harer skm, die hem i u zijn opgewonden toe stand, ontging. O, ik bezweer je. .." Maar ik dacht dat een andere..." O, hoe kun je zoo wreed zijn mij daaraan te hoiniieren! Dat is alles voorbij! Ik dacht dat ik van haar hield; maar toen jij gekomen bent, toen eerst heb ik gevoeld wat liet is een. vrouw lief te hebben! O zeg toch dat je mij een klein beetje lief hebt. .." Sst, sst! Als liet waar is wat je daar zegt Henry, dan wil ik je vrouw worden. .. ." Eu ze trok haar masker R f, wierp zich in zijn armen, eu . .. het was 't Goudklompje! De klok sloeg twaalf, de deur werd geopend en Mrs. Giulfoy, aan den arm van deu Gou verneur, stond voor hen. Zij hadden alles ge hoord; zonder het te willen, natuurlijk! * * Aiki-.uliead had gelukkig wel zooveel ver stand om zich groot te houden en te doen alsof hij niet begreep dat men hem had beet gehad. En deu volgenden morgen kreeg hij van Mrs. Guilfe-y < en briefje, dut hem een klein beetje de oogen opende voor hetgeen zij van hem voi d en dacht, en waarin ze hem tevens verzekerde, dat zijn meisje nergens van wis*-. Allemaal woonden we 't, huwelijk bij ; velen zelfs brachten hen naar de boot waarmee ze naar Eiiireland gingen. Ik hoorde onlangs dat oudklompje een uit stekende vrouw voor hem is en hoewel hij geen lichte rozen duldt in zijn tuin noch in /ijn huis, maakt hij als echtgenoot geen slechter iLiuur dau de met sta mannen.