De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1898 12 juni pagina 7

12 juni 1898 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

No, 1094 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD V ,.00 R NEDERLAND. »Maar wie is de componist? «Dat is nog niet bepaald, en daarmee komen vij juist tot de hoofdzaak van het geheele geval: de opera is nog in 't geheel niet gecomponeerd, en juist daaruit construeer ik het succes. Ik begin met in de pers een ballon d'essai op te laten, van den inhoud, dat Mascagni bezig is, de laatste hand te leggen aan zijn nieuwste werk, dat den opzienbarenden titel van Infun?ieria rustiuina draagt...." // Dat zal Mascagni wel tegenspreken!" «Zonder twijfel, dan heb ik dus al twee be richtjes in de couranten. De pers zal natuurlijk haar best doen, het eerste bericht te blijven volhouden, en zal er bijvoegen, dat ook Leoncavallo en Puccini dezelfde Infanterw componeeren. Nieuwe dementia, nieuwe tegen-démentis. Nu worden de namen der groote uitgevers er ook bijgehaald: er wordt verteld, dat Mascagni een proces heeft met Sonzogno, Sonzogno met Leoucavallo, Leoncavallo met Rieordi, Ricordi met Puccini, Puccini met Mascagai, ai fes over de Infanteria. Daarna komen er berichten be treffende verschillende opera-gezelschappsn, een massa verhalen, waarin ttome, Milaan, Venetië, Napels, Turijn, de Scala, San Carlo, Fenici, Apollo, Teatro regio, Argentina met de namen der componisten in alle mogelijke combinaties roiiddwarrelen. Daarna kunt ge lezen dat de teüoor A. met den tenoor B. heeft geduelleerd om de hoofdrol, dat de Primadonca C. in Florence haar contract zal verbreken om in Napels de vrouwelijke hoofdrol van de Infanteria te kunnen crtëoren, dat de kapelmeester D. van verrukking over een der drie partituren krankzinnig is ge worden, dat men nu reeds voor een loge bij de eerste opvoering twee duizend francs biedt, en ten slotte, dat ik zelf als impresario van de Infanteria aan het onderhandelen ben met Berlijn Londen, Weenen en Petersburg. Al die berichtjes worden in Rome uitgebroeid, vliegen uit, en fladderen binnen een paar dagen door de geheele Europeesche pers." «Dat klinkt alles heel mooi en vernuftig, maar de onvermijdelijke tegenberichten komen natuurlijk achterna hinken." ^Daaria vergist ge u. Wanneer de zaak dit stadium heeft bereikt, zijn de heeren niet aieer gewoon tegen te spreken; integendeel, zij laten zich die reclame met pleizier welgevallen. Ieder een spreekt over de Itifunteria de nieuwsfierigheid is opgewekt, de sensatie in tallooze iemen uitgestrooid." //Kortom, gij hebt ket succes van de opera bijna geheel gereed, alleen de opera zelf ont breekt er nog maar aaan." «Die komt van zelf! Zoodra de componisten het in den neus krijgen, dat er een groote triomf in de lucht hangt, komen zij op mij toe stormen, de een biedt nog meer aan de ander om het libretto van mij te ontvangen, en wie op dat oogenblik het meest en vogue is, die krijgt het. Tegen dien tijd zal de tekst ook wel klaar zijn." Ik dacht, dat gij dien al hadt geschreven?" ,Den titel, den titel, het idee, waarop het hoofdzakelijk aankomt; al het overige is maar bijzaak. Het eigenlijke libretto laat ik natuur lijkdoor een It.aliaanscben beroepsdichter maken." «Met andere woorden, het doel van uw ver blijf in Rome is de première vau een opera, waarvan nog geen woord en geen noot bestaat. Gij bebt voorloopig niets dan de natuurlijk voortreffelijke entre-ft«t«. Maar aangenomen, dat alles gaat, zooals gij denkt en hoopt, wat doet ge dan met het werkf' «Om te beginnen zorg ik yoor de mise-en-setne." ??Zou het niet beter tijn, dat over te laten aan schrijver, componist, directeur en regisseur ?" »Dat zou ik doen, wanneer ik noch uit een materieel, noch uit een artistiek oogpunt bij de zaak was geïnteresseerd. Maar daar ik de ge heele exploitatie met aanzienlijke kosten op mij neem', zorg ik natuurlijk ervoor, dat het niet vau het begin af yerknoeid wordt. Gij schijnt niet te weten, dat de grootste auteurs der wereld mij dikwijls orsr de mise-en-scène van hun werken hebben geraadpleegd. Zoo zat ik bij de eerste repetitie van den Falstaff" m de loge naast Verdi, en terwijl de kapelmeester Mascheroni de ouverture dirigeerde, hield ik voor den meester een voordracht over de ?mise-enscï:ne van zijn opera, die ik tot in de kleinste dét.ails uit de partitnur had bestudeerd. «Gedurende de ouverture ?" Gedurende de geheele ouverture, vijftien minuten lang." Oat is bepaald bewonderenswaardig, voor al, omdat de /ïalstaff" in 't geheel geen ouver ture heeft." t Wat zijt gij oreral toch goed van op de hoogte! Het is algemeen bekend, dat elke opera een ouverture heeft, dat elke opera er een moet hebben, minstens een voorspel." Met uitzondering van dagene, die er uu eenmaal geen hebben. In den 1'alstafi"' gaat het scherm bij de eerste tonen van het orkest, dadelijk op, daaraan valt niets te veranderen." Juist! Ik vergat, u te zeggen, dat Verdi oorspronkelijk een ouverture had geschreven, en ze later op mijn raad na die bewuste re petitie eraf heeft gelaten. Dat heldert alles op, gij hebt gelijk, en ik heb ook gelijk. Gij moet namelijk weten, dat VerJi niettegen staande zijn groot talent in de eenvoudigste dingen hulp eu raad noodig he«ft. lij schrijft zijn opera, en daarmee basta; van de organiseering van liet succes heeft hij geen lUuw idee, en in aangelegenheden, die de pers betrtfffii, is hij een kind." Gij gaat dus vandaag nog uw bezoeken aan de verschillende redacties afleggen?" Dat heb ik gisteren al afgedaan." Dan heb ik u zooeven verkeerd verstaan, ik dacht, dat gij vandaag eerst waart aange komen." Neen, eergisteren, liet bezoeken aan de redacties stel ik mij natuurlijk niet tevreden; ik heb de eebeele pers, alle radacteurs eu uit gevers uit Rome voor vanavond om negen uur geiuviteerd voor een souper in de groote zaal van het Hotel Quirinal. .oo iets maakt in druk, dat begrijpt, ge." i En ik dacht dat gij vanavond om acht uur weer wildet vertrekken F" Morgen avond om acht uur." Naar Palermo ?" Wel neen! Ik ga van hier naar Madri], waar ik met den beroemden stierenvechter Guerrita een contract wil maken. In de eerste plaats moet ik hem natuurlijk op mijn kosten laten vormen." «Nu, zeg eens, ik zou denken, dat die niet meer gevormd behoefde te worden." Ja, in zrjn speciaal vak natuurlijk niet; maar ik ben erachter gekomen, dat, hij ceu zeer goede stem heeft. Nu laat ik hem twee j lar bij Mancinelli studeeren, eu dan moet hij op een tournee door alle groote stede." den ]vcaruillo in de 'Carmen" zingen. De grootste ec'ite stierenvechter ter wereld in den rol van den Torero daarmee zijn millioeuen te ver dienen !" Een prachtig denkbeeld' Gij moest eigenlijk ook den beroemden rooverhoofdm-iu Atlianas De Verkiezing voor de Provinciale Staten in Amsterdam. Mr. VAX TIENHOVEN (tot Mr. W. Bn. ROKLL) : »Oók al bezet! Wat een onhebbelijk gedrang! Voor mijn beste Gedeputeerden schijnt hier geen plaatsje meer open te zijn. IHUUIMIIUlnll HMHIIIIIIiniHUIII engageeren en hem als ra Diavolo laten op treden !" Als ik hem maar kon bemachtigen. Ia ieder geval is het principe juist: tegenwoordig is het niet meer voldoende een huurkoetsier met een mooie stem te ontdekken en hem als Postillon van Lonjumeau rond te sturen. Het publiek is ge blaseerd en verlangt opwindende specialiteiten." Hoe reist gij naar Madrid? Over Livorno en Marseille?" *Neen, ik moet den omweg over Parijs maken, waar ik een dag denk te blijven, om mij te engageeren." Zoo '( Dan wensch ik u geluk." De dame in quaestic is de uitmuntende coloratuurzaageres Brillautini. Zij verdient ongehoorde sommen, waarvan ik, volgens mijn contract met haar, helaas slechts tien percent krijg. Dus blijft mij, om de overige negentig percent te redden, niets anders over, dan met haar te trouwen." De zangeres vindt dat, hoop ik, goed'?" «Zij weet er nog niets van. Juist daarom ben ik van plan, een geheclen dag in Parijs te blijven. In vier-en-twintig uur heb ik al dik wijls heel wat moeielijker zaken tot stand ge bracht. En in alle ernst, ik geloof niet dat iemand mij een blauwtje za! geven." Dat hiöld ik ook voor geheel buiten quaestie. Want, de waarheid moet gezegd worden, de impresario Lukas Cranacli is een man met een bijzonder knap uiterlijk en onberispelijke manieren, een specialiteit van den eersten rang in zijn vak, en de wereld die zonder hem heel wat kunstgenot zou hebbeu moeten missen, heeft alle reden, hem vol dankbaarheid het beste toe te wenscken. Daarom kan ik niet laten, met liet oog op de verwezenlijking vau 7. ij u verdere plai.ncn met Marli-t te zepgen: I/iaf, ons hopen, lieve lezer!" imilMUllmi iiiiiiimmmiiiiiiiiiMuimiiiiiMMtmiiMiiiiiuiimiini ALLERLEI. Verslaggevers in het Engelsche Parlement. Menigeen, die de zeer uitvoerige Purlementsverslagen in de Engelsche bladen leest, zal niet kunnen onderstellen, dat het verslag geven van de debatten in het Iloogerhuis en Lagerhuis door een oude verordening ver boden en als Lreitck <// jiririJcrjc straf br.,ir is s'og in de 17e eeuw werden overtreders van dit verbod met gevangenisstraf in den Tower bestraft en de door hen gepubliceerde ver slagen door den beul verbrand. In de l*e eeuw kenden de uitgevers reeds middelen om bet verbod te ontduiken, door bijv. bun verslagen te geven als die van fictieve weggevende lichamen, zooals dat van Lilliput. Dr. Johnson schreef op eigen gezag becle redevoeringen, die hij den conservatieven staatslieden in den rnend legde. Nog in de eerste :!"> jaren van deze eeuw, kwam bet voor, dat verslaggevers de kamerboden omkochten om toegang te verkrijgen tot de vree-mdelingenloge, waar zij heimelijk luuine aanteekeningfm maakten, 041 bet gevaar af van met de sterke hand te worden verwijderd. Na dien tijd liet men de verslaggevers oogluikend toe, maar men dacht er niet aan, hun de taak te ver gemakkelijken, zoodat Charles Dickens bijvoor beeld nog de verslagen op zijn knie moest schrijven, terwijl die arbeid in liet Hoogorhuis staande, in een ellendig hoj.je moest worden verricht. In liet nieuwe gedeelte van bet Parlements gebouw, dat van lbo,") dagteekont, is eene af zonderlijke galerij aar.gcwtzen aan de rcj/oc/r/vj, juist achter den zetel van den voorzitter (speaker) en onder de zoogenaomde »dameskooi". Ongeveer 2GO journalisten hebben het recht om van deze galerij gebruik te maken; in den regel zijn «r slocM? 11-O aanwezig. De galerij is verdeeld in 29 afdeelingen, van welke de Times er drie tezit, de Dailij Neio.i, de Daily Teleijraph, do Standard, de Murning Post, de Atormng Advertiser en de Ditily Cltronicle elk twee, de Press Association en de Central News ook elk twee en vier provin ciale bladen elk n. De Times heeft 15 jour nalisten in het Parlement; elk van hen steno grafeert 10 tot 15 minuten en maakt dan zijn aanteekeningen in eene andere zaal persklaar. Daarenboven heeft het City-blad in het Par lement een overeichtsohrijver en een afzon derlijken reporter voor de cvuloirs. ! De Engelsche journalisten beklagen zich over het verdwijnen der groote redenaars en het overhand nemen van een slordigen, vaak zeer ongrammatikalen conversatie-toon bij de debatten. Gewoonlijk maken de partijleiders een uitzondering op dezen regel. Yoor het comfort der journalisten is tegen woordig goed gezorgd ; zij hebben verseheiden goede zalen, benevens een koffiekamer en een eetkamer te hunner beschikking. In het Iloogeruuis is de galerij der reporters nog steeds klein ; men hoort er slecht, zoodat de goede sprekers, die oen nauwkeurig verslag wenschen, den Lord-Chanceïlor en zijn wolzak den rug toekeeren en zich tot de persgaleiy wenden. Een officieel Kamorverslag l wordt in Engeland niet gegeven. Do zorg is aan particulieren overgelaten (soms mot eejiige regeerings-subsidie) maar in hoofdzaak aan de groote Engalscho bladen. Een landkaart van goud en edelgesteemen. De inschrijving, die op de l'bilippij'-.en, ! natuurlijk onder ile daar wonende Spaansche j ambtenaren, "eopend werd. om de weduwe | van den vermoorden Canovas, Dona .loaquina de Osma. als erkenning van de verdiensten van den grootan staatsman een geschenk te gever, hc-i'ït de flinke som van 1!»0 oo.) prsetas opgeleverd. Dit geld W3s bestond voor den aankoop van een op zich zelf en uit een artistiek oogpunt kostbaar voorwerp, dnt eenige df'gen geleden in M:ul id is aangekomen. Het is ren orogvaphisclie reüefkaart van de 3'hilippijnen, geheel van massief goud. De sleden zijn door robijnen aangegeven. De namen van do steden, rivieren, bergen, zeeën enz. bestaan uit letters, die uit, ingelegde saffieren zijn pamengfstcld. De letters van de opdracht zijn gevormd uit prachtige brillar.ten. Allen, die de in haar soort eenige kaart gezi 'n Jiebben, kunnen de artistieke uitvoering niet penopg prijzen. Mevrouw Canovas moet van plan zijn, de kaart met andere kunstwerken, die aan Canovas hebben toebehoord, in een zaal v:in haar grootsrh, op de C.astellana ge legen paleis ten toon te stellen en a:;n bet jin'dipk tegen entree te laten bezichtigen. Do opbrengst zal dienen tot vermcerderir? van de nationale inschrijving. Eens waarschuwing. Amcrikaai^eLo artsen, die belast s ij n met het oi.derzoek van de gi-sfliiktheid voor den militairen dienst der vrijwilligers, hebben een M'iihiige waarschuw «'g il o u u liooren. YAJ von den i.amolijk bij jons'i'iii.'U'-'n, die aan wieler sport di den, zei r dikwijls long- en hartaandoeningr-n, wi'Jker ooi>prung ?ij eerst konden verklaren, toen zij vernamen dat de personen in ijuar>tie lie slechte gewoonte hadden, de stuurhtarg zeer laag te zetten en dan m*; voorovergebogen lichaam en gekromden rug te rijden. Vele wielrijders verklaarden, dat zij uit gewoonte urenlang in deze bouding hadden gezeten, 't Is waar. dat men overal veel zulke ?nnonkeybaclc tcheeline-n", zooals het volk ze noemt, ziet, en in Washington, dat door zijn voortreffelijke asphaltstraten als het wielrijdersparadijs bekend staat, is zelfs eene stedelijke verordening tegen deze gewoonte afgekondigd. Het verbod berustte daarop, dat de wielrijder, »die met gebogen hoofd, als een bok. die tot stooten gereed is," over de straat voortsnelt, dikwijls de voorbijgangers niet ziet en daar door ongelukken zou kunnen veroorzaken. iMnrumujuiiiimiiiHii llllimillMUIIMHHHIIIt UI 111U H11111U11111 itiMiNiiimiliMliuMnmi De Staflsflniïierij, In het vorig nummer meende de heer Thierne tegen mijn schrijven d.d. 2S Mei 1.1., waarbij ik nis mijne meening uitsprak dat de basis, waarop B. en W. bun voorstel gronden, niet deugde te moeten opkomen. Ik blijf echter bij mijne uitgesproken meening en word hierin nu nog versterkt door den heer Thiemc zelf. want m. i. za! hij wel de eenige sdeskiuidiyc" zijn, die durft beweren dat drukwerk, dat f.jl'.OOO kost in Je thans bestaande drukkerij, in een beter ingericht en ruim gebouw f ^l(MH) goedkooper kan gemaakt worden. Hoe het zij, het bleek mij in de laatst gehouden raadszit ting hoe Let vrij wel bij de loden van den raad in confesso is, dat bet rapport van den heer Thieme niet als basis voor een voorstel mag worden aangenomen. Hierom wordt d.it voorstel, ook al wordt bet voorstel Wormstr en Stei'ck. waarin aan besteding van bet gemeer.tedrulrwerk wordt aan bevolen, verworpen, z°ker iriot aangenomen. Dan zal natuurlijk een nieuw rapport van. nieuwe deskundigen worden gevraagd en zullen nieuwe voorstellen den raad bereiken. Maar hoe ; deskundig1' dat rapport moge, zijn, het is en biijit eene nieening^-uitspraak, waarbij men niet de zekerheid heeft dat in de praktijk de resultaten hiermede zuilen over eenkomen. Het voorstel Wormser-Sterck, waarbij zij zeggen: iBestaed aan, en blijkt de uitslag niet te zijn, zooals wij ons dien denken, blijkt die niet in het financieel belang der gemeente, welnu reconstrueer dan eer,>t de drukkerij,'1?is m. i. dan ook het eenig aannemelijke voorstel. Het komt mij zóó rationeel voor, dat ik mij niet kan voorstellen hoe niet eik deskundige bet toejuicht, tn de heer Gerritsen nog een paar bekwame vakmannen (voorzitter en secre taris van den Typografenbond) heeft kunnen vinden, die j>er «' voortzetting van de gemeente-rxpluitatie wenschon. Do eenige ojilo.-sing daarvoor vind ik in iict bekende steeven van den heer Gerritsen om pei'sonenlielangun" voor te staan, vooral ais dit geldt arbeiders. Hoe loiVilijk dit streven ook is, Let gekit hier het geld van belastingbetalende burgers, waarover beschikt wordt en il:;t niet mag worden geroteerd om enkele personen in hun bedrijf te laten, vooral als dat bedrijf blijkbaar door de gemeente te duur wordt (ingeoefend. Dat de bestuursleden van tien Typognifenbond wel voornamelijk lij hun adres de arlieiuersbelnngen op hot oog hebben, niemand zal het hun, die streven naar iotsvciliütering door iuonsverhoojjing, kwalijk nemen. Ta gaarne verwezen zij telkens naar de loonen, bij de stadsdrukkerij betaald, om niet met kracht en klem voor het behoud daarvan te pleiten. Voorts voelt de heer Gerritsen nog steeds vrees voor eene coalitie. Het doet mij leed dat niet direct krachtig protest tegen eene dergelijke verdachtmaking is uitgesproken. Hij wijst op de hqpge inschrijvingssom voor de kiezerslijsten en meent misschien daarin eenigen grond te vinden voor de door hem uitgesproken vrees. Als de heer Gerritsen echter eerst eens nauwkeurig had nagegaan de wijze der inschrijving voor die kiezerslijsten, dan had hij zeker de samenwerking der druk kers, welke de gemeente in dezen wel wilden helpen, geapprecieerd. Op de vraag, swanneer hebben wij de totale copie?'' kon geen ant woord worden gegeven; evenmin kon het aan tal kiezers worden geschat. liet kon wel 80.000 wezen en het bleek 37.000 te zijn. Waar zulke gegevens worden verstrekt, is het wenschelijk dat de verschillende inschrijvers niet elkaar samenwerken om elkaar voor schade, tengevolge van onvoldoend verstrekte gege vens, te vrijwaren en om elkaar eventueel bij te staan wanneer soms het voor enkelen of een hunner niet mogelijk bleek het werk tijdig af te leveren door bet te laat verschaffen van de copie. De stereotypie acht de lieer Gerritsen niet noodig op grond van het advies der heeren deskundigen, door hem geraadpleegd. Als hij dat advies niet neef* voorgezeten de meeninsr, die zoovele sletterzetters" hebben, dat n.!, de stereotypie oorzaak is dat minder letterzetters werk kunnen vinden, en bet daarom in hun belang is de invoering er van tegen te gaan. verklaar ik dat die adviseurs omtrent de toe passing der stereotypie niet detlnuidiii zijn. In elke drukkerij van gemeente-drukwerk U stereotypie, om van andere en betere methoden niet te gewagen, van voel nut en van groot financieel voordeel. De bemerking in den raad gemaakt, dat de gemeente zooveel extra-eorrectie had te ver richten en de particuliere drukker die hooger berekende dan de gemeente-drukkerij, heeft slechts eenigen schijn van waarheid. Is er veel extra-eorrectie dan moeten daarvoor afzonJei'ijke menschen tijdelijk worden te werk gesteld of moet ar worden overgewerkt, eu dit kost meer. Kost de extra ?correctie nu aan de gemeente drukkerij niet extra, welnu dan is de conclusie zeer logisch dat er te ree! personeel is voor het gewone werk. Extra-correctie zal bij eventucele aanbeste ding stellig wel worden voorkomen, doordat dan nauwlettend zal worden toegezien dat wat de secretarie verlaat «persklaar" is. Of 't waar is, dat thans de copie eigenlijk eerst goetl wordt gemaakt nadat een klad is j;"ezet geworden, omdat dat zooveel ueiiutkka!:jl;cr is, mag ik niet beweren; maar het groot aantal uren voor extra-correctie doet zoo iets wel vermoeden. Ten slotte de wensch dat bij de beraad slaging n.s. Woensdag de zaak snircr zal wor den gesteld en in het belang der burgerij zal worden beslist, hetgeen liet meest is in het oeconomiseh belang van de stad. Dat tijdelijk wachtgelden moet worden gegeven, mag bij eene principieele beslissing in dezen niet van overwegend belang zijn. Enschede, ij.luni '08. K. A. v. n. WI:IM:.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl