Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 1095
waarop de Bond optreedt en met de stellingen
door den secretaris van dien Bond gepre
dikt, is ook sommigen van de voorstanders
van het N. M. een raadsel. Wat ook in
het N. M. moge zijn goed te keuren, dit
achten velen (met mij overigens verschil
lende) althans ten strengste af' te keuren.
Over mijn persoonlijke gevoelens kan ik
dus zwijgen voor het oogenblik. Indien
de wijze van propaganda van den N. M. bond
noodzakeliJK uit het beginsel voortvloeit,
dan is dit voor mij een argument te meer
tegen het beginsel zelf. Indien niet, welnu
wij zijn in onze vereeniging ruim genoeg
voor dit verschil van gevoelen en willen
gaarne vernemen, hoe het dan beter zou
kunnen worden in werking gesteld.
In elk geval, laten wij ons over de eco
nomische kwestie niet uit. De moreele zijde
is ons hoofdzaak. Indien het pauperisme
niet anders is te bestrijden dan door beper
king der geboorten, zoo is daarmede nog
niet bewezen dat die beperking geoorloofd
zou zjjn. Men maakt het zich veel te
gemakkelijk, wanneer men de moraal naar
utiliteits redeneeringen dwingt. De kwesties
zijn zoo eenvoudig niet.
Of pauperisme de vruchtbaarste bron is
van bestialiteit, is ah hans alles behalve
een axioma. Vrij wat meer zou er wellicht
zijn aan te voeren voor de stelling, dat
bestialiteit een zeer vruchtbare bron is
van pauperisme.
Is het bovendien waar, wat door u gezegd
wordt, »dat het weerstandsvermogen inder
daad enorm groot moet zijn om desondanks
(ondanks het pauperisme) nog zooveel
moraliteit te handhaven", dan is de vraag
voor de hand liggend, of dat weerstands
vermogen niet een andereu weg aanwijst
tot veibe'ering der toestanden, dan die het
Malthusianisme aanbeveelt.
Doch ik ga thans op die vragen niet
verder door. Hoofdzaak was voor mij aan
te toonen, dat de woorden van het program
met opzet zoo en niet anders gekozen zijn.
Natuurlijk dat het pro en contra van het
Malthusianisme vrijelii'k door ons kunnen
worden onderzocht en besproken. Zoolang
echter het N. Malthusianisme in ons land
optreedt in den vorm, dien het blijkens de
woorden van zijn secretaris niet schijnt af
te keuren, kan de Ned. Vereen, tegen de
prostitutie daarin niets anders zien dan een
bevordering van het kwaad, dat zij met
alle kracht bestrijdt.
Hoogachtend,
UEd. dw. dienaar,
H. PIERSON.
Zeer aangenaam is mij de erkenning van
den hooggeachten inzender dat de vraag of
zijn vereeniging een ander dan de twee
middelen van mr. N. G. Pierson, door mij
boven vermeld, kende, »voor de hand lag".
Belangstelling was dan ook de eenige reden
tot de opmerking.
Zij is niet zonder goed gevolg gemaakt.
Integendeel. De belangrijke mededeeling
is ontvangen, dat de vereeniging van ds.
Pierson zich niet richt tegen het
nieuwmalthusiarisme, maar tegen den
nieuwmalthusiaanschen bond, tegen zijn wijze
van propaganda.
Dit antwoord maakt de tegenstelling
slechts schijnbaar. Het is van groote
beteekenis, het zal voor velen zeer zeker een
verrassing, een bewijs van grooten vooruit
gang in economische ontwikkeling zijn. Het
doet denken aan Spencer's moreele voor
uitgang : de langzame wijzigingen die de
menschelijke natuur, bij haar aanpassing
aan den socialen toestand, ondergaat.
Vooral voor de leden van den
nieuwmalthusiaanschen bond is deze kennis van
groote waarde. Zij weten nu dat ze vele
ernstige, kloeke en welmeenende mannen,
Een Pelgrimstocht naar Palestina.
DOOR
I. ZANGWILL.
(Slot}.
Dit enthousiasme hield echter niet aan. Naar
mate de herinnering aan de magnetische meeting
verflauwde ging de broederschap van pelgrims
meer uit elkaar, totdat eindelijk Aaron de
eenige was die zijn besluit niet had opgegeven.
»Jij hebt alleen maar voor je eigen te zorgen,''
zeiden zij die hem ontrouw waren geworden om
zich vrij te pleiten. Wij hebben vrouw en kin
deren."
vlk heb meer dan mijzelven," antwoordde
Aaron. »Ik heb geloof."
Zijn geloof aan de verwezenlijking van zijn
droom was inderdaad onwankelbaar. Daar ieder
mensch toch zijn eigen Messias was, wilde hij
althans de hand, die hij reeds aan den ploeg
had gezet, niet terugtrekken. Hij bad geld op
zij gelegd voor de reis en om de eerste dagen
van ziju verblijf in Palestina op zijn gemak naar
werk te kunnen uitzien. Als bij eenmaal in het
Heilige Land gevestigd zou zijn, zou hij door
middel van brieven en krachtige bewoordingen
tot het hart van hen die te weinig geloof had
den, spreken! Zij zouden bij hem komen. Hij
de verachte Aaron, een der nederigste zonen
van Israël zou een rol hebbeu gespeeld bij
de herstelling van hun rijk.
Je komt terug," zeide de poelier sceptisch,
toen zijn medehuurder hem vaarwel zeide en
den spot drijvende met zijn verheven aspiratie
voegde hij er schertsend bij ; //Het volgende
jaar zien we elkaar hier weer teiug!" De
vrouwfn die weer bezig waren liet gevogelte te
plukken lachten hartelijk, terwijl de fijue, don
zige veertjes in de lucht roudwarrelden.
Neen," zeide Aaron, //ik kan niet terugko
men. Ik heb mij u zaak aan Jozeph Petowski
overgedaan en hem bij al mijn klanten aanbe
volen."
Enkele afvallige leden van de broederschap,
die nu met een gevoel van bewondering en
wroeging tot hem opzagen, bevonden zich bij
zijn vertrek op het perron om hem goede reis
te wenschen.
Het volgende jaar zien we elkaar weer in
Jerusalem," voorspelde hij hun om zich schade
loos te stellen voor het profane swpticisme van
den poelier.
Hij ging over land tot Marseille, en vandaar
met de boot naar Klein-Azië. Het was een
vreeselijke reis. Zijn godsdienst verbood bom in
tot medestanders hebben in die invloedrijke
kringen, waar velen van hen slechts vijan
den of althans tegenstanders hadden ver
wacht. Medestanders evenwel, die nog van
verre bleven staan, omdat ze de wijze van
propaganda, vergis ik me niet, vooral met
liet oog op het zedelijk belang der onge
huwden, afkeuren.
De manier van propagandamaken behoort,
in woord en daad, hoogst kiesch te zijn ; dat
zal,vermoed ik.elk ernstig lid van df n
nieuwmalthusiaanschen hond vorderen. En onge
twijfeld heeft mr. N. G. Pierson
hetnieuwmalthusianisme slechts in bescherming ge
nomen onder de bepaalde voorwaarde,
dat de anti-conceptiemiddelen aan streng
moreele en hygiënische eischen zullen
kunnen voldoen.
Welnu de wijze van propaganda betref
fende dit moeilijk te behandelen en zoo
gewichtige onderwerp kan aan een
nauwgezet onderzoek door de leden van den
ond worden onderworpen; wellicht wordt
dan de juistheid van verschillende aan
merkingen der crititk erkend. Niet onmo
gelijk zou het dan wellicht zijn den grond
slag voor onderling overleg tusschen de
twee groepen te verkrijgen tot invloedrijke
samenwerking in den zin der woorden van
den waarlijk vromen Malthus Hhat, in
any old and well peopled state, to assist
the poor in such a manner as to enable
them to marry as early as they please,
and rear up large families, is a physical
impossibilily. (An essay on the population
by the rev.'T. R. Malthus. Ward, Lock &
Co., Londen 1890, pag. 541).
Dan voorzeker zou het antwoord van
Ds. Pierson wiens particulier gevoelen
niet ter sprake was gebracht en dat ik
dan ook buiten bespreking laat bijzon
der groote waarde hebben en veel kunnen
bijdragen tot bevordering van den ver
dienstelijken arbeid zijner vereeniging voor
de zedelijke en geestelijke verheffing van
het algemeen, waarvoor een hooger ma
terieel bestaan der lagere kla sen, zoo
nuttig en noodig is.
* *
*
A. D. H. alhier. Dank voor uwe
waardeerende woorden.
Am s t, 15 Juni '98. D. STIGTER.
litliiiiliilMimmtiiii
tTtNSCHAP
Sylse Hoekstra Bz.
In memoriam.
Als ik het waag, op uitnoodiging der Redactie,
enkele woorden te wijden aan de nagedach
tenis van Prof. Hoekstra, die den 12den dezer
te Ellecom overleed, dan is 't niet omdat ik
meen zijn groote verdiensten tegenover de
wetenschap, de Amsterdamsche Universiteit en
het Doopsgezinde Seminarie ten volle te kun
nen waardeeren daartoe zijn anderen veel
meer dan ik bevoegd en evenmin omdat
ik 't mogelijk acht in een vluchtig weekblad
artikel zijn veelzijdige persoonlijkheid naar
eisch te schetsen, 't Is alleen om uitdrukking
te geven aan het gevoel van eerbiedige vriend
schap, dat mij bezielt jegens den man, die op
mijn eigen voelen en denken een grooten
invloed heeft geoefend en dien ik jaren lang
van nabij heb mogen kennen.
Al heeft Hoekstra geen bepaalde school ge
vormd, toch zy'n er onder theologen van ver
schillende richting velen, die aan de diepzin
nige geschriften uit zijn eersten tyd veel te
danken hebben. Wie met mij uit de school
van Opzoorner voortkwam, werd een tijd lang
meegesleept door diens welsprekend voorge
dragen empirisme. Hoekstra was de man die
mijn en veler oogen opende voor de zwakke
zyden van Opzoomer's leer, met i;arae van zijn
theorie over het godsdienstig gevoel, als een
van de vyf kenbronnen der waarheid. Hij
stelde daartegenover het geloof aan de waar
heid van ons eigen wezen als den grondslag
der religieuse verzekerdheid en bouwde zijn
levensbeschouwing niet op empirischen, maar
op idealistischen grondslag.
iHiiiiiHniiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiniiiiiiHiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiiiiiii
gezelschap der heidenen of uit hunne borden en
schotels te eten. Zijn valies hield een kleinen
voorraad levensmiddelen en eenige stukken aarde
werk in en droog brood was het eenige wat bij
onder weg kocht. Na van alle kanten door
herbergiers en koetsiers te zijn afgezet eu overbluft,
bevond hij zich eindelijk aan boord van een der
goedkoope stoombooten der Middellandsche Zee,
die, bij het stormachtige weer dat gedurende de
geheele reis aanhield, onophoudelijk heen en.
weer werd geslingerd eu geschud. Ziju hut was
een ellendig hoekje van het open dek, waar
heel wat uitschot van de maatschappij men
schen van allerlei ras, godsdienst en kleur
bij elkaar waren eu daar in schilderachtige vuil
heid op het bettje beddegoed dat zij zelf mee
hadden genomen in hun kleeren sliepen. Plet
krioelde er van kinderen, van huisdieren, van
hoenders in korven, van menschen, die men als
zij lang uitgestrekt lagen, voor balen goed zou
hebbeu kunnen aanzien, als er niet hier en daar
een arm of been had uitgestoken. Er waren
Bedouïnen, Armeniërs, Spanjaarden, een Turk
met verscheidene vrouwen in een geïmproviseerde
tent, eenige Grieksche vrouwen, een partijtje
Syriè'rs uit den Libanon. Er waren ook vele
joden van beiderlei sekse. Maar Aaron deed in
den beginne geen pogingen om met deze
laatsten iu kennis te komen zij lagen zoo ver
van hem af en hij was meer dood dan levend
van zeeziekte en g<;brtk aan voedsel. Hij had
er op gerekend zelf thee te kunnen zetten in
ziju eigen trekpotje, maar de kok wilde zich de
moeite niet geven hem af en toe wat kokend
water te bezorgen. Alleen het grootsche visioen
welks vcrweziulijkiug met het uur naderde, gaf
hem kracht.
De poging eener half waanzinnige Egyptische
jodin om met haar pasgeboren kind overboord
te springen was de aanleiding zijner kennis
making met zijn joodsche medepassagiers. Hij
vernam hare geschiedenis. Het was de gewone
geschiedenis (ener vrouw die in Kev-York vol
gens de in htt Kew-loiksche Ghetto gebruike
lijke wijze gescheiden was eu nu, nog nauwe
lijks van het kraambed opgestaan, zouder een
penny op zak naar haar geboorteplaats Caïro
terug was gezonden. Hij vernam ook de ge
schiedenis der vriendf lijke, goedhartige jodin,
die haar nu verzorgde en niet van hare zijde
week de niet minder alhdaagsche geschiede
nis van het mooie judinnetje, dat door een
gewetenloozen jood met slechte bedoelingen naar
Marseille was gelokt. Dit tweetal droeg er met
zijn mannelijke geloofsgcnooteu een Russische
jood uit Chicago eu een Duitscher uit lirindisi
het hunne toe bij (in aan Afiron een nieuwen
objectief denkbeeld te g( ven van de groote
tragedie van het zwervende Israël, dat onop
houdelijk geslingerd wordt tusschen vervolging
eu armoede en door beide er onophoudelijk toe
wordt uebracht valsch te zijn tegenover zich
zelf: de tragedie, die nu Goddank spoedig1
sccindigd zou ziju. Egyptei:aren, AnncLiürs,
Galizyn reusachtige belezenheid en zijn zeldzame
gave om een citaat gelukkig te pas te brengen.
In de Grieksche dichters wag hy evenzeer
thuis als in de poëzie van Göthe, en beiden
waren voor hem onuitputtelijke goudmijnen,
waaruit hy telkens nieuwe schatten opdolf.
Wat hen, die hem niet van naby kenden, vaak
verbaasd", soms ontstemde, was de overmatige
openhartigheid, waarmee hij, in welke omge
ving dan ook, in een stroom van geestige
woorden, uitte wat hem op 't hart lag. Alleen
zijn vrienden wisten, dat hij met zijn levendige
scherts nooit iets kwaads bedoelde. Zij kenden
In zijne hoofdwerken De geschiedenis
der Zedelyke idee en Bronnen en
grondslagen van het godsdien
stig geloof ontwikkelde hij deze zijne
lievelingsstelling. Zyn boek over De hoop
der onsterfelijkheid, dat daarop
volgd», gaf een krachtig getuigenis van zijn
geloof aan persoonlijke onsterfelijkheid, een
f«ioof, dat men al of niet met hem kan
deelen, maar dat hier in elk geval met hoogen
ernst en warme overtuiging verkondigd werd.
De bijdragen door hem geleverd in de
Koninklijke Academie van Wetenschappen over
D e grondslag van het
onvoorwaardelijk plichtbes e, f en over D e a f g u n s t
der goden behooren mede tot zijn ge
schriften van blijvende waarde. Dat zijn laatste
boeken, waarin bij met koortsachtigen haast
een deel van zijn wetenschappelijk testament
wilde achterlaten, wetende dat de dood hem
ieder oogenblik verrassen kon, niet staan op
hetzelfde hooge peil als zijn vroegere ge
schriften, kunnen zijn vrienden betreuren,
ontkennen kunnen zij 't niet.
In al zijn werken nochtans bewondert men
lllllllilliltlllllllHiiimtHHimciimiiiiiimi
ciërs, Engelschen, Russen, Hollanders, allen stond
nog slechts een groote emigratie te wachten
die tot welke hij, Aiirou, nu den doorslag had
gegeven. Tot zijn groote vreugde koesterde een
zijner nieuwe vrienden de Rus dezelfde
illusie als hij. Het was een jonge man meteen
ppfferig gezicht, grijze ooien en wenkbrauwen
en een rossigen baard. Hij had dufl'e kleeren,
en droeg een ouden gedeukten hoed en een
inorsigen, katoenen kiel, maar hij kende alles van
buiten wat een godsdienstige jood van den ouden
stempel behoort te weten eu wist tevens een
levendige verklaring van al de formulieren te
geven zoodat het einde van Aiiron's reis tot
het oogenblik dat de Rus iu Ali xaudriëaan
wal stapte niet weinig veraangenaamd en
verkort werd door eerbiedig aan de voeten van
den idealist te zitten luisteren naar zijne aan
halingen uit IJachja's Plichten A au lu t Hart"
of uit Saiidja Gaou's ..Hoek van Geloof."
Iemand die de rol van Sauclio Panza speelde
was ook aanwezig want de uitsche jood, die
op het overvolle dek, in tegenwoordigheid van
iedereen, in alle vroomheid zijn p .vlacterium
om den arm placht te binden, ging graag door
voor een man met veel gezond verstand, vrij
van alle bijgeloof.
//De eenige reden waarom de menschen naar
Palestina gaan," hield hij vol, is omdat zij
gelooven dat wat de psalm ze[;t waar is en
dat het land de zonde vergeifr. Eu zij dei keu
ook dat al de doodrii, die niet in Palestina be
graven zijn bij het laatste bazuingeschal van
den Messias door de aarde heen en onder de
zei en door zullen rollen om in Palestina te
komen. Daarom willen zij er liever nu heengaan
om den onderaardschcu tocht te vermijden.
Bovendien,Maemonideszegt dat het Mcssianisehe
tijdperk slechts veertig jaar duren zal.
Mi--schien zijn ze dus bang dat de pret al voorbij
zal zijn en de Leviathan al opgegeten is tegen
dat ze aankomen."
Gekken ziju tr altijd in de wereld geweest,"
antwoordde de Rus, ,,cii hunne vroomheid heeft
hun geen hersens kunnen geven. Die menschen,
die alles zoo volgens de letter opvatten, denkeu
ook dat de tempel zich op een wonderdadige
manier uitzette omdat, er in den Talmud staat
dat er altijd plaats giiioeg in zal zijn, al willen
er ook nog zoo veel mcnschm aan de gods
dienstoefening deelnemen. Zie je niet wat een
mooie beeldspraak daar in is? Volgens dit zal
de derde tempel zijn vau den Geest, eu niet, van
het Vuur, zooals die materialisten, die zich aan
den letter houden, de profetie uitleggen. De
profeet Joel zegt: «Ik zai mijn gc'cs.t uitgieten;
uwc ouden ulliii droouu u droomcn. u\v< jonge
lingen zullen gezichten zien," en die Geest werkt
nu. Maar door onze i'iu'fcn zielen De hemel zal
zich niet openen om den Messias op ons to laten
neerdalen. Als een Cl risten iels verkeerds doet,
krijgt hij het alleen op zijn uak, mar,r. doet een
jood iets verkeerds dan be-ulaihlint uien dadelijk
de gchcclc natie. Eu waarom ': Omdat we geen
zijn beminnelijke goedhartigheid en zijn kin
derlijken eenvoud; zij waardeerden zijn harte
lijke vriendschapstrouw.
Dat hij voor velen, die in geleerdheid en
gaven ver beneden hem stonden, een waar
vriend was, kan ik bij ervaring getuigen.
Hoevelen vonden in zijn vriendelijk Ellacomsch
buitenverblijf, waar hij met zijn trouwe gade
onuitputtelijk was in gastvrijheid, een wel
kom rust- en toevluchtsoord ! Hoe gaarne ver
toefden daar onze onvergetelijke Kuenen en
A. D. Loman, zijn veeljarige vrienden! Hoe
herinnerde dat huis, in andere vormen en
omstandigheden, aan Franz von Sickingen's
«herberg der gerechtigheid!"
Zoo is Hoekstra voor velen veel geweest.
Zoo rijst hij ons voor den geest, gelyk hij was
in de jaren zijner volle kracht, de oorspron
kelijke denker, de grondige geleerde, degeestige
prater, de trouwe vriend. Wie zijn beeld ten
voeten uit zich voor oogen wil gesteld zien,
die leze de degelijke en waardeerende studie
die ds. I. Molenaar, een zijner leerlingen, in
de Mannen en vrouwen r«n beleekenisn&nbeia.
heeft gewijd. Mij was 't alleen te doen om
een eenvoudig woord van nagedachtenis, ge
tuigende van de hooge waardeering en de
oprechte vriendschap, die ik hem toegedragen
heb. P. H. HUGENHOLTZ Jr.
llllllllilmiinniiiiiiiiiiiimiiiiiiilliililHiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiimiiHHiiH
NIEUWE UITGAVEN.
Over Gymnasiaal Onderwijs, door dr. F. J.
L. KKÜMER, hoogleeraar te Utrecht. Groningen,
J. B. Wolters.
De Millioenenstudie van den heer G. Roessiwg
van Iterson, toegelicht en beoordeeld door J. A.
VAN DOKSSEK, Oud Hoofdamtenaar in Neder!.
Indiës' Gravenhage, W. P. van Stockum &
Zoon; Batavia, G. Kol ff & Go.
Vademecum voor Wielrijdsters, met 37 afbeel
dingen van Wielrijders constumes. Utrecht,
J. G. Broese.
Beter Ondencijs en Betere Onderwijzers,
zonder ranr/eksamens en zonder hoofden van
scholen, door J. W. GEBUAKD. Amsterdam,
L. J. Vermeer.
Verbeterde ltranl;zinni(ien<cerpleging door
Staatszorg en vereenvoudiging ook in openbare
en particuliere gestichten, door Mevr. Wed.
J. STUTEN?TE GEUIT, Van Rosendaelstraat 24,
Nijmegen.
Rozenknopje, door Mevrouw JOH.
GERSIENHAUEB, P. den Boer, Utrecht.
Mozaïek, door F. W. DRIJVER. Tweede om
gewerkte druk. Noordhoff, Groningen.
niiMiiiiiiiiiiMiniMimiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiimiiil
40 cents per regel.
IIMMIIIMMMIIMItlflIMIIlmilmllmlmlIIIIIIIHIIIIIIIIIIMIIIIIUIIIIIIIIHItlll
TRADE
MARK.
NlARTELL'S COGNAC.
Dit beroemde merk is verkrijg
baar by alle soliede
Wgnhandelaars en bij de representanten
MOOFMAXS & BRUINIER,
te Amsterdam.
Prijzen van af ? 2.50 per FlescL
MEIJROOS & KALSHOVEN,
A r nhe m.
Piano-, Orgel- en Muziekhandel.
Enime kenze in Huurpiano's.
Dagelijks vertrekt van de RUYTERKADE
naast de Kettingboot 's morgens 10 uur een
Stoomjacht naar MARKEN via BROEK
IN WATERLAND en MONNIKEN
DAM, en terug over de ZUIDERZEE.
Aankomst AMSTERDAM ca. 430 n.m.
DE HAVENSTOOMBOOTDIENST.
iiimiiiiimuillllllimiiiiiiliiill i rtiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiitn
llllilllllllillllitllliilli
eigen land hebben en daarom in ieder land op
ons zelf staan. Maar een land moeten we en
zullen we hebben. Het feit dat we nog altijd
droomen van dat land is reeds een bewijs dat
het ons weer zal toebehooren. Zonder land zijn
we dood. Zouder ons is het land dood. Het
heeft op ons gewacht. Hoe komt het anders dat
geen ander volk er zich heeft neergezet om het
te bebouwen?
Och, waarom gaan de ganzen blootsvoets?"
De Duitscher .haalde de joodsche spreuk op
smalendeu toon aan.
Het land wacht ons," herhaalde de jonge
Rus hartstochtelijk, zoodat wij onze zending
zullen kunnen volbrengen. Jeruzalem waar
van de naam alleen reeds : erfdeel des dubbelen
vredes" beteckent moet de wachttoren zijn vau
den vrede op aarde. Men zal den volken leeren
niet de kracht van hun staal, van hun wapenen
of van hun goud met elkaar te meten, maar
met elkaar te wedijveren in waarheid eu rein
heid. En ieder inenseh zal geleerd worden voor
anderen eu niet voor zichzelf te leven; anders
ziju de menseheu gelijk aan de beesten. Dan zal
eindelijk de kennis van God zich over de ge
heele aarde verspreid hebben eu haar bedtkkeu
als de wateren de zee."
/?Als die maar binnen de oppervlakte van de
zee bleven!1' zei de Duitscher oneerbiedig toen
het schuim van een hoog opgaande golf ziju
matras hc.-patte.
Zij die hun geloof verloren hebben, zijn geen
joden meer,'' antwoordde de Rus kortaf. Zon
der die hoop is de instandhouding van het
joodsche ras niets meer dan eeu bijgeloof. Als
de joden door de andere natiën worden ver
zwolgen dan mag de zee mij verzwelgen.
Als ik wist dat Israël1» hoop eeu leugen- was
zou ik overboord springen."
De Duitscher haalde meewarig de schouders
op. //Jij en de Egyptische zouden eeu goed
paar zijn."
'J'e Alexaudriö, waar een gedeelte van de
lading en eeujge joodsehe medepassagiers aan
wal giniren, werd Aiiron door de quarantaine
i verscheidene dajien aan dezelfde plaats
gekluistird zoodat hij, lang nadat hij gemeend hadde
gewijde slrateu vau Jeiuzalem te zullen
betredi-n, zich nog aan boord vau het, schip zat te
verkniezen. Maar eindelijk was hij werkelijk op
weg i aar het Heilige Land, en op eeu
onvergeiflijken dag staarde de blceke, vermagerde
i peigrim in vrome verrukking op de grauwe lijn
j der rotsen, die lantrzainerhai d overgingen in
j terrassen, met roode schuine daken, door
palmboomeu overschaduwd. Jall'a ! Maar een
mecdoogeuloozc, schuimende zee bruischte en kookte
Diiy lunchen hem en de heilige kusten, die door
de rots van Andromeda in door de onstuimige,
woelige U'olven werden bewaakt; eu liet sciiip
zelf bleef buiten de reede, terwijl zware booten
door .?-toen' Arabieren en byiiërs met rooden fez
en gordel geioeul, het tegemoet kwamen. Aiirou
l werd op het, oogenblik dat hij het schip moest
verlaten er zonder eenige ceremoniën afgeduwd
zoodat hij geheel met schuim bespat maar uit
gelaten van geluk in het bootje tuimelde. En
terwijl htt vaartuigje, dat heftig door de golven
heen en weer werd geslingerd, hem nader bij
de kust bracht, woei een heerlijke geur van
oranjebloesem hem tegen, en den uitgeputten
pelgrim geleek dit een symbool vau het huwelijk
dat hij met Zion sloot.
Het land zijner vaderen daar was het
eindelijk! eu in zijn extase kreeg de reiziger
voor het eerst zijns levens een denkbeeld van
de rustige waardigheid vau een ouderlijk tehuis.
Maar terwijl het bootje, met de golven worste
lend en zonder dat men zag dat het vooruit
kwam het smalle kauaal naderde, dat de zwarte
rotsen scheidde en waar het schuim hoog iu de
lucht opvloog, kreeg hij plotseling een somber
voorgevoel dat een ironisch noodlot hem nu,
dat hij het einddoel van zijn reis in het gezicht
had, zijn dood in de golven zou doon vinden.
Met gesloten oogen bad hij in stilte en ziju
smeekbede ging in een h flied over toen de boot
met een slag tegen de landingsplaats stiet en
hij de oogen opende om een bonte, oostersche
menigte en een werf, waar tallooze vaten op
elkander waren gestapeld, te aanschouwen. Zijn
haveloos valiesje, dat hem zoo licht geleek als
een veertje, op den schouder nemende, strom
pelde hij opgetogen het glibberige trapje, dat
naar het steeneu platform voerde op en reeds
had hij een voet op den bodem van het Heilige
Land toen ten Turksche beambte in een ver
sleten, zwarte uniform hem tegenhield.
Uw paspoort':" vroeg hij iu liet Arabisch.
Aiiron kou iitni uiet verstaan. Een voorbijganger
diende voor tolk.
Ik heb geen paspoort," zeide hij met een
angstig voorgevoel van iets kwaads.
Waar gaat ge heen ?"
Ik ga mij in Palestina vestigen."
En waar kouit ge vandaan ?"
uit Engeland," antwoordde hij zegevierend,
gevoelende dat dit een machtig paspoort was
over de gchecle wereld.
Maar ge zijt geen Engelschman r"
Xcen," zeide hij met zwakke stem, maar
ik heb eenige... 'k heb verscheidene jaren iu
Engeland gewoond."
Wat voor een landsman ben je dan?"
Eeu Rus."
Genaturaliseerd ?"
Xeen," zeide Aiiron toen hij begreep wat
dit h'teckcude.
En een jood natuurlijk?"
Ja."
Russische jodeu hebben geen toegang in
Palestina."
Aiiron werd zonder complimenten naar het
bootje teruggeduwd en bevond zich weinige
minuten later weer veilig aan boord van het
stoomschip.
l