DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1097 Het is dus volkomen begrijpelijk, dat de heer Faure, al is hij zelf een »gematigde," een radicaal ministerie altijd nog beter vindt dan een, waarvan men niet weet of het vleesch of visch is. Er zijn echter lieden, die hem bedoelingen toeschrijven, welke zij zelven ^machiavellistisch" noemen. Zoo de heer Corcély in den Figaro. Deze be weert, dat de heer Faure als »gematigde'' beter dan iemand anders kan weten, dat hij juist aan die gezindheid de achting van Frankrijk en van het buitenland te danken heeft; dat hij dus de radicalen als zijn tegenstanders moet beschouwen, en onder hen vooral den heer Brisson, den eventueelen caiididaat voor het presidentschap der Republiek. Het ligt daarom op den weg van den heer Faure, de radicalen onschadelijk te maken, en dit zal hem het best gelukken als hij hen tot de regeering roept en hen daar hun onmacht laat toonen. De prof fneming met het thans opgetreden ministerie moet derhalve leiden tot »l'aplatissemertt" van den gevaarlijksten onder hen, van l'austère Brisson, waarmede de geheele partij ad terminos non loqui zou zijn gebracht. Zooals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Het is moeielijk uit te maken, of de heer Faure inderdaad geleid wordt door de beweegredenen, welke de Figaro hem toedicht. Maar al was dit zoo, dan zou men er hem geen verwijt van kunnen maken. Als hoofd van een constitutioneelen staat moet hij boven de partijen staan, maar men kan noch van hem, noch van eenig ander verstandig mensch eischen, dat hij voor alle partijen evenveel sym pathie heeft. Toch zal zich meer dan eens voor hem de noodzakelijkheid voordoen, om personen, die hem om hunne richting minder sympathiek zijn, met de leiding der zaken te belasten. En wanneer hij daarbij denkt: »als het mislukt, des te beter," dan kan men hem dat niet kwalijk nemen. Er doen zich echter in dit geval omstan digheden voor, die ons wel eenigszins doen twijfelen, of de laatste regeeringsdaad van den heer Faure verstandig mag worden genoemd. In zijne bovenaangehaalde rede zeide hij o.a.: »Indien de meerderheid der Kamer radicaal is, dan moet het ministerie radicaal zijn en eene radicale politiek toepassen. Wij liberalen zullen dan in de oppositie zijn, wij zullen strijden voor onze denkbeelden en onze leerstellingen, en het land zal ons oordeelen. Is daarentegen de meerderheid liberaal, dan is het haar recht en haar plicht, een liberaal kabinet te eischen." Van een constitutioneel-parlernentair standpunt gesproken, is dit eene waarheid als een koe. Maar is de meerderheid van de Kamer radicaal? De stemmingen, die tot het ontslag van het ministérie-Meline leidden, geven allerminst recht om die vraag bevestigend te beantwoorden. En in de tweede plaats: is het ministerieBrisson radicaal ? Die vraag schijnt wellicht zonderling, als men denkt aan het verleden van den heer Brisson, die steeds ruiterlijk voor zijne radicale overtuigingen is uitgekomen en die juist om zijne eerlijkheid en zijne goede trouw bij vriend en vijand geacht is. Doch reeds nu verluidt, dat het mini sterie in zijn programma de allereerste eischen van het Fransche radicalisme, grondwetsherziening en invoering eener progressieve inkomstenbelasting, niet zal opnemen, en dat het even protectionistisch zal zijn als het ministerie-Méline. Het kan zijn, dat deze zelfverloochening den heer Brisson en diens ambtgenooten door de onafwijsbare eischen eener opportunistische politiek wordt voorgeschreven; in dat ge val achten wij hunne positie weinig be nijdenswaardig. Maar dan kan men ook niet spreken van eene eerlijke proef, met een radicaal ministerie genomen. Men beweert eindelijk, dat de heer Brisson \ERTELLWGE> \AJ EE\ OlD-STliüEn Een n ie t-al l e daags c h middel. DOOR J. N. POÏAPENKO. (Uil list Russisch certaal'l dcor Elli' ecu S3/is/u,-j. De maand Augustus liep ten eiudc, versche.!dene mijner kameraden waren nog niet van de zoinervacautie terug. Grozdine kwam thuis uit het restaurant, voor hem was 't een groote inspanning de 5 3 tage te bereiken van 't groote huis waar hij zijne kamers had, aangezien hij zwakke longen had. Op 't bovenste portaal gekomen rustte hij even, belde en trad binnen nadat men de deur had opengedaan. Er is een dame geweest, zeide de meid. Een getrouwde dame? vroeg Grozdine. Ja, dat weet ik niet of 't een getrouwde of een ongetrouwde dame was. ilaar hoe is haar naam ? _ O, daar heb ik niet naar gevraagd; zij zeide dat, zij nog eens terug zou komen. Grozdine was verbaasd. Er kwamen nooit dames bij hem ; onder zijne kennissen waren geen dames en verder kwam hij ook in 't geheel niet in gezelschap van vrouwen. In de sociëteit Self H si p", ontmoette hij twee toehoordsters van de verloskundige lessen; nu en dan discu teerden ze samen over staathuishoudkunde, een vak dat ze samen beoefenden maar nog had hij niet met haar kennis gemaakt. Grozdine was verlegen, dat zag men hem we! aan; liij had iets meisjesachtiss met zijne blauwe oogen, rose wangen en fijue, zachte gelaats trekken. Zijn gang en houding hadden iets bedachtzaams, Let was als vreesde hij steeds door een te haastige beweging iemand te kwetsen. Hij was van middelbare lengte, téor en slauk ; en zijne ambtgenooten zich hebben ver bonden om de Dreyfus-zaak te laten rusten, ofschoon er onder hen zijn, die zich met warmte voor de herziening van het vonnis hebben uitgelaten, en dat president Faure, die om »redenen van staat" de herziening van dit vonnis wil vermijden, de gelegenheid heeft aangegrepen om in vloedrijke voorstanders der herziening on schadelijk te maken Zulk eene onderstel ling is voor de daarbij betrokken personen weinig eervol; wij hopen dat ze onjuist zal blijken te zijn. Sociale, De duitsche sociaal-democraten. Voor rechten der g'f/ocdcn. De brochure van den voorzitter ran denned. roomschkath. werknmnsbond. Het boetestelsel, Een fout in de fransche ongevallenwet. Was ist? (was ist «rewespn ? wie ist er so geworden ?) und Was Roll Sein ? De beantwoording dezer vragen acht de hekende oeconomische auteur Wilhelm Uoscher terecht van het hoogste belang voor elke wetenschap, die op het volksleven betrek king heeft. Op de eerste vraag wordt thans van schier alle zijden erkend: de maatschappelijke organisatie heeft groote gebreken. De sociale stroomingen nemen in kracht en in omvang toe. Dat is niet, dat kan niet het werk zijn van enkele of van een groep individuen. »Er moet ongetwijfeld iets niet in orde zijn," zegt dan ook nu &e Kölniselie Zeitung, het groote roomsche orgaan, onder den indruk van den uitslag der verkie zingen in Duiischland, Ondubbelzinnig getuigt die van weergalooze vooruitgang. Bij de eerste stemming behaalden de sociaaldemocraten reeds 32 overwinningen, terwijl hun candidaten in 101 d^tricten in her stemming komen. In 133 districten heeft hun partij reeds de meerderheid of is ze althans op n na de sterkste partij ! En het resultaat is, dat de sociaal-demoeraten in den nieuwen rijksdag 50 zetels zullen bezetten, of' acht meer dan in het laatste gedeelte der vroegere periode. Een duidelijk overzicht van den voor uitgang der partij geeft de volgende opgave Jaar Aantal der Aantal leden verkiezingen. stemmen, v. d, R'jksdag. 1871 101927 l 1874 351,070 9 1877 4'j:5,447 12 1878 473151 9 1881 311,901 12 1884 549990 24 1887 70)5128 11 189U 1,427.21)8 35 1893 17S(j 738 44 Ja voorzeker er is iets niet in orde. Dat iets omvat echter veel. Het wordt uitge drukt door de droevige sociale predestinatie. Wie bevolken de gevangenissen ? Voor het grootste gedeelte zij, die behooren tot de lagere" klassen. De heidenen, de Griek of de Romein mocht dit kunnen toeschrijven aan andere afkomst of andere bestemming, voor den christen past dat niet. We zijn allen broeders en zusters, is der christenen democratische leer. Orn die reden worden we verwezen naar de ongunstige omstandigheden voor materieel en moreel bestaan. Daarin zijn voorzeker vele oorzaken te vinden. Wat een voor recht is het toch niet tot een zoo gevaarlijk milieu te behooren. Hoeveel grooter moet de onrust, de bezorgdheid zijn van de ouders onder de «mindere" klassen voor de toekomst van hun kinderen. En wie worden er ouder? Het gunstige antwoord heeft weer betrekking op el-a gegoeden. M. a. w. van de «mindere" be volking sneuvelen duizenden in den strijd om het bestaan, missen tienduizenden weezen hun ouders wier leven door de sociale predestinatie werd verkort! Eenigszins bemoedigend is het, dat roomschen en protestanten, liberalen en antirevolutionairen, radicalen en zelfs sociaaldemocraten erkennen, dat de arbeid door gebrek aan weerstandsvermogen wordt ge drukt, zijn aandeel in de arbeidsvruchten voor een gedeelte hem wordt onthouden. MiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiimiiiiiiiniii zijn lang rood haar was over deu linkerslaap weggekamd. Die damesvisite verontrustte hem en siuts ecu half uur was hij zoo zenuwachtig alsof dit bezoek een groot, ongeluk voor hem was. Hij verwachtte zijn onbekende bezoekster nut onge duld, want hij hield volstrekt niet van //iets dat hem niet duidelijk was." In zijne kamer was geen plaats om op en uê:r te wandelen, daarom stond hij voor 't, raam, inspannend luis terend naar 't- geringste geluid op liet portaal. Op eens werd er gebeld, de meid ging open doen. Is mijnheer Grozdine thuis r vroeg eene vrouwenstem. Ja, dij is jui>t thuis gekomen; deze kant uit als 't u belieft, rechts. De kamerdeur ging open ; er vertoonde zich een heel jong meisje, dat aarzelend op den drem pel bleef staan. Grozdine zag haar oplettend aan. Zijt gij liet Olga Alexandrowna, riep hij met verbazing uit, is 't, mogelijk ! ??? Neem 't mij niet kwalijk wat ik u bidden mag... Ja, ik ben het, om godswil vergeef 't mij, zeide d.: jeugdige bezoekster, blijkbaar ten prooi aan de grootste verlegenheid, op/.achten, kinderlijken, nauw hoorbaren toon, tevens deed zij, waarschijnlijk uit zenuwaclitigheid, vruchtelooze pogingen om haar rechterhandschoen los te krioopen. Grozdme's gelaat en houding drukten ver wondering uit en hij wist niet wat hij zeggen zou. Is dit uw kamer? vroeg de jonge dame, waarschijnlijk om iets te zeegen. Ja ik woon hier. Gaat u zitten, ik had niet gedacht u te zullen zien. ??Ja 't is ook geheel onverwacht; straks vertel ik u alles. Zij ging zitten, blijkbaar kou zij zich niet meer op de been houden. U schijnt zeer zenuwachtig 1e /ijn, wil ik u ecu glas water inschenken r Ik beken dat, ik ook... dat ik ook zenuwachtig- hen. O neen water heb ik niet noodiir.. . Luister eens, ge hebt drie maanden bij ons doorgebracht, en in dien tijd hebben wij nauwe lijks OÜwoorden gc\u,-seld; natuurlijk bevreemdt hei u dat ik regelrecht bij u kom, Een oorzaak is de strijd van allen tegen allen met ongelijke kans. Van die eenstemmigheid getuigt ook de pas verschenen brochure van den voorzitter van den Ned. Roomsch-kath. Volksbond, den heer W. C. J. Pastoors getiteld: Over minimum loon en maximum-arbeidsduur in bestekken, concessies enz. »De werkende stand is ontevreden, wijl hij het noodige mist".... »de middenstand ziet zich afbrok kelen en zijn ondergang snel naderen en alle beschaafde volkeren buigen onder den zelfden last." »De derde siand, meest de Bourgeoisie genaamd, is de overheerschende geworden door de macht van het kapitaal, waarvan zij het monopolie schijnt te bezit ten." »Dat kapitaal, aangegroeid tot groot kapitaal, is gewonnen met arbeid en handel". Als gevolg van de harde werking van vraag en aanbod is het niet te verwonderen dut de aannemer toepast zegt de heer Pas toors: »lk word geknepen, ik knijp; ik word gedwongen, ik dwing.".... ;>op het arbeidsloon valt te pingelen, tot winst ver kregen, schade gedekt is." «Zoolang niet tot basis bij de berekening van voortbreugingskosteri, en dus tot waardemeter van het product, waar het marktwaar betreft, tot beginsel genomen wordt, dat allereerst een loon behoort uit getrokken te worden, waar het benoodigd werklie_denpersoneel naar regelen van ge zondheid, zedelijkheid en eerlijkheid van leven kan, zoolang zal elke maatschappelij se ongerechtigheid, zoowel die der verkwisting, als die der schraapzucht, (ook zonder den opzetteiijken wil des bedrijvers, maar als gevolg van het heersclu'nd monsterstelsel) vallen of' verhaald worden op de onderste rangen der maatschappij, op lieden, die geen kapitaal hebben, dat uitgeput kan worden, dan het kapitaal van hun levens kracht, moreel en physiek, en die dus bij uitputting van dat kapitaal zedelijk en stoffelijk ten ondergaan." »Van boven af komt de druk, gaat de schrijver van de brochure voort; de arbeid voor het d»gelijksche brood heeft dan ook den hatelijkeii naam vau: strijd om het bestaan aangenomen; dat moet nibt, de arbeider is zijn loon waardig. De strijd, dien de arbeider te strijden heeft als zijn levenstaak, ligt al reeds in den arbeid zelven opgesloten, dat is in de ruwheid van de elementen, in de weerbarstigheid van de stof, in de dorheid en distelen bij den arbeid op het veld, in de gevaien vanden arbeid onafscheidelijk, in het buigen onder meesters, in het zweet der vermoeienis, in de berusting bij de nederigheid van een stand, die verwijst tot den zwaarsten arbeid. Dat de werkman onder deze onvermijdelijke lasten nog te kampen heeft met de mach tigen der aarde, die hem in ruil voor dat leven van harden arbeid het loon niet willen toekennen, dat noodig is, om in stand te blijven, en hem dwingen tot afmattenden strijd om liet bestaan, verdient de scherpste afkeuring." »Geheel het tobben en woelen van den werkenden stand is dan ook niet anders dan een worstelen om den last at' te wen telen, dien andere standen op hem neer doen komen ei; waaronder hij wederrech telijk en systematisch van levenskrachten inensclu n waarde beroofd wordt." Ik heb eetiige uitvoerige aanhalingen uit de genoemde brochure gedaan, om den lezer te doen zien dat ook van roomsche zijde ^hartige woorden" worden gesproken, dat men ook van dien kant erkent dat de maat schappelijke organisatie veel te wenschen overlaat, dat de sociale beweging, die al lengs meer de geheele wereld beroert, niet het product is van agitators, on tevredenheidzaaiers, maar van de oeconomische omstandigheden zelven. Wat de brochure ontsiert? Haar beleediguig aan het adres der Joden; haar aanval tegen de liberale partij. Waarom niet consequent aangetoond, dat de demo cratisch gezinden onder rooms-chen en 011roonwhen, liberalen en anti liberalen de ongebreidelde werking van vraag en aanbod willen beperken, normiiliseeren ? Dan toch zou gunstige invloed uitgeoefend zijn op de samenwerking in <ie richting, door den schrijver verlangd, van alle werklieden tot welken godsdienst, tut welke pui tij overi gens behoorend ; dan zou meegewerkt zijn om de verdeeldheid onder de werklieden die zooveel goeds tegenhoudt, te verzwakken, de gezindheid tot aaneensluiting te ver sterken. Menige lezer zal misschien veronder stellen dat de heer Passtoors voor zijn democratische uitlautigen geëxcuseerd hoopt te worden door uit te varen tegen joden en liberalen. Dat kan, dat zal toch niet de bedoeling zijn. Maar waarom dan toch den schijn op zich laden van de tactiek van «verdeel en heersch" toe te passen, elie hij zelf veroordeelt? Dit is jammer. De brochure zou, zonder deze gebreken, heel wat meer waardeering ver dienen. En de heer P. erkent immers zelf de verdiensten van rnr. Treub, van den heer Gerritsen en van het gemeentebestuur van Amsterdam in zake de invoering van regeling omtrent minimumloon en maxi mum arbeidstijd? Niettemin blijft de bro chure een zeer lezenswaardig stuk. Merk waardig zijn de volgende woorden: »In den soeialistischen staat komt de ondernemerswinst aan de gemeenschap, zoo zal deze in staat zijn in ele nood en der gemeenschap te voorzien, maar in den z. g. n. modernen staat verdwijnt de onelernemers-winst in de zakken van particulieren, en de gemeen schap blijft zitten voor alles, waartoe de afgetapte werkruansklasse zelf niet bij ruachte is''. * * De maatschappij van fabrieks- en handwerkriijverheid heeft een goed besluit ge nomen door bevestigend te beantwoorden de vraag: Is wettelijke regeling van beboeten wenschelijk. Vreemei dat de heer van Waalwijk meeeleelde dat hem geen klachten over het opleggen van boete bekend zijn. En dat een man van de practijk en van de sociale litteratuur. Deze kan ik hem recommaiideeren. Er is heel wat over te lezen in het verslag van de enquête; zie o. m. het verhoor van vrouw Kamphuizen : No. 2000. V. Vallen er wel eens zwaar dere boeten ? A- Ja. ik heb vroeger wel eens een gulden boete betaald. No. 2092. V. Wat hadt ge dan voor ergs gedaan ? A. Bijvoorbeeld als ik even had staan te praten. Toen hadden wij den heer Hen driks ; die beboette wel eens met ?3. Als wij ons werk niet af hadden, gaf hij ons gedaan, en wilden wij dan op de fabriek terug komen, dan moesten wij ?3 betalen. No. 2705. V. Krijgen de jonge kinderen ook boeten ? A. Ja, ele meisjes hebben onlangs ieder oöcent boete gehad. Voorts : V. 015!i. De fabrikant had dus geen geldelijke schade? A. Neen. V. 0157. En toch beliep hij dan nog bovendien gedurende l, 2 of 3 maanden een boete van 5 pet ? A. Ja, en dat geld werd gestort in de ziekenkas. V. OlfiS. 'Was die periode van 3 maan den ten /aak van louter willekeur:' A. Ja. Ten slofte schijnt ele heer van Waalwijk zich, door het krachtige woord van den voorzitter, te hebben laten overreden om toch ook bovenstaande vraag toestemmend te beantwoorden. Gelukkig. Dat is_ de goeele richting. In een staat waar zelfs ele Koningin geen boete mag opleggen, waarin de burgers gewaarborgel zijn tegen wille keurige stratlen door de rechterlijke macht, past treen maatschappij waarin de leden aan den willekeur van anelere burgers zijn overgelaten. Zulk een toestanel creëert dis harmonie, die zoo spoedig mogelij k be-hoort te worden vervangen. maar ik ken niemand in Moskou, geen ziel. /ijt ge voor zaken hier r Voor zaken? \Vat zou ik voor zaken hebben? Xeen, het is heel eenvoudig... ik beu gevlucht, . .. /ijt gij gevlucht? waarom? Ja ziet u... ik... ik wil stiuiccren .. . mijn voOL'd vindt, dat . . . nu, ge kent zijne denk beelden daaromtrent... Hij zou voor niets ter wereld toestaan dat, ik ... daarom ben ik weggeloopen . . . Grozdine zou nooit, zoo iets verwacht hebben van het, jonge meisje. Deu vorigen zomer was hij gouverneur geweest bij een gepen sioneerd kolonel in liet gouvernement vau barati.ll', een zekeren Karilini, wiens zoon klaar gemaakt, moesi worden voor de Aiihtaire aka lemie. Olga Alex'iudrowna, cenc verre bloedverwante, tevens pupil van den kolonel, leek hem toen eene beminnelijke j.nigc dame, en nooit, zou 't idee bij hem zijn opgekomen dat zij zulke plannen en verlangens koesterde, l! i j Karilini was zijn tijd zóó geregeld dat hij de huisgenooten alleen bij de maaltijden ontmoette. 'Vel hadden de groote grijze oogeu van het meisje, soms iets gelieimzinniirs; zij was dikwijls in gedachten cu met hare bloedverwanten was zij op fat;iel jk koelen voet. De kolonel was wat men //een lastig mensch" noem', vccleischcnd, zeer op etiquette gesteld; st.eeds klagende over den tegenwoordige!! stand van naken die hem volstrekt niet beviel, over de losbandige zeden vau de jongelingschap en ecu groot tegenstander van de ontwikkeling der vrouw. Toen had Grozdine niet begrepen waarom hij daar zoo tegen te velde trok, uu echter ging hem een licht op. Kijkbaar had hij dit alles gezegd om het, jonge mei^'e zijne opinie duidelijk te maken. Olga A. antwoordde er nooit, op, en was 't niet sonib opgevallen elat. haar voorhoofd >ieh rimpelde, en hare wenkbrauwen zich samen trokken, d;ai zou men hebben kioii.en denken dat zij ele opinie van haar voogd eleelde. De vrouw van den kolonel wa^, ziekelijk en zenuw achtig, zij selr.ikte als er een lepe1! op den grond viel of als t r met de borden ircram:neld werd, llltlllimilllllHIIIIIIIIUIIIHIIIIIIMIIUIIIIIIIIItllI schadeloosstelling krijgen, wat iedereen zal moeten toejuichen. Maar de wijze waarop dit hier geschiedt, moet natuurlijk tot gevolg hebben, dat in Frankrijk de werkgevers bij voorkeur werklieelen zullen j.eiuen, die ongetrouwd of ten minste geen kinderen hebben. De kwade gevolgen van deze wijze van bescherming hebben zich reeds doen ge voelen. Eene groote transportmaatschappii te Parijs heeft eenigen tijd geleden bekend gemaakt elat zij : 1. Slechts personen in dienst zal nemen, die jong en volkomen gezond zijn; 2. Bijvoorkeur alleen hen, die ongetrouwd zijn of tenminste geene kinderen hebben. Verscheiden anelere firma's hebben het voorbeeld van deze maatschappij reeds gevolgd. Am s t., 29 Juni '93. D. BTIGTEE. liiiiimiiiiliiiliiitiiiiiiiiliniiiitiiiiiiininiitiiiiiMiiiiniiiiiiiiimiiiniiHiii Reclames. 40 cents per regel. Terwijl men in Frankrijk maar steeds klaagt, over den achteruitgang der bevolking en xich het, hoofd breekt over middelen om te beletten, dat het vaderland tot een mogendheid van tweeden of' derden rang l afdaalt, doet men emdertusschen allerlei dwaze dingen, die het kwaad meer bevor deren elan tegengaan. Een van de merk waardigste staaltjes daarvan is wel de onlangs aangenomen ongevallenwet. In drze sociale wet wordt bepaald, dat de werkgever aan ele vrouw en kinderen van een dex,r een ongeval gedooelen werk- j man schadevergoeding moet uitkeeren; is de overledene echter ongetrouwd elan behoeft hij zijne beurs niet open te doen. De fout, elie men hier gemaakt heeft is natuurlijk niet, dat de nagelaten betrekkingen een stemming. Toen Grozdine zijne taak volbracht had en zijn salaris kon opsteken, was hij blij te kunnen vertrekken. En daar stond nu op eens O^;i A. voor he'm. Gij zijt, dus gevluchl ': vroeg hij. Maar hoe is (Ut, mogelijk'r \:,\\ uw voogd, de kolonel? Maar wat, ze'ir ik? Natuurlijk zal hij u niet venrc\en . . . \Vat zult ge aanvangen? 't Is een ernstige zaak. Hebt ge al een plan gemaakt? Zij schudde ontkennend 't hoofd. Neen, ik lul) slech's een wensch, ik wil de lessen aan de geneeskundige faculteit bij wonen, maar daarvoor moet ik naar Petersburg gaan en daar ken ik ook niemand. Ik heb er wel invloedrijke familie, maar daar ga ik natuur lijk niet- neen, zij zou-ieie mij onmiddellijk naar huis sturen... Ik heb al anderhalf jaar Latijn en Grieksch gestudeerd en zal denk ik mijn examen kunnen doen ... Ik wil dokter worden ... en u, u is immers ook medisch student... 't Is vreemd dat ge me hier vroeger nooit van gesproken hebt. jN'een, ik heb nergens m::t u over gespro ken ... men kon daar over niets spreken. En, niet waar, er zijn uu vele vrouwen die studeeren ? Of zijt ge er ook tegen, evenals de kolonel ? O neen, in 't geheel niet. Studeeren is uitstekend. Ik studeer zelf ook, elus waarom zoudt gij liet niet doen. leder mensch heeft, het recht zijn verstand ie ontwikkelen, maar men zal u dwinircii 1erut; te k'rren O l ca Ah xandrowna. ])e kolonel zal niet rusten vóór hij u des noods met, geweld terug heeft doen keeren. Dat, zou verschrikkelijk zijn, ja, ziet ge, als mijn va:hr nog leefde zou hij zeker zijne toe stemming geven, hij was zulk een verstandig man. Xu echter hang ik vau mijn voogd af, daarom ben ik hier gekomen ten einde u om raad te vragen. Wat, wilt ge dat, ik u nuVu zal, er is zoo weiniir te doen. Xiet lang geleden is ook een meisje <:\) iiie manier fevlueht ... Haar vader is staa'sraae! te'lambolt ... \Vehiu hij heeft haar teruggehaald . . . Wat moet ik beeimien? Zij zag hem zoo Irj'pcóoov. zoo smeekend aan dat. hij medelijden met. l.a'ir kreeg. ilUschicu kan ik mij ergens TRADE MARK. MARTELUS COGNAC, Dit beroemde merk is verkrijg baar bij alle soliede Wijnhandelaars en bij de representanten KOOPMANS & BRUINIER, te Amsterdam. Pr|zeiraa[/2.5öperFW. MEIJROOS A KALSHOVEN, A r n h e m. Piano-, Orgel- en Muziekhandel. Ruime keuze in Hunrpiano's. Dagelijks vertrekt van de RüYTERKADE naast de Kettinglioot 's morgens 10 uur een Stoomjacht naar >1AUKE,\ via BROEK. IN WATERLAND en MONNIIiEN1JAH, en terug ovr do ZUIDERZEE. Aankomst AMSTERDAM, ca. 430 n.m. DE HAVENSTOOMBOOTD1ENST. Kronings-Menus! Met de nieuwste beeltenis van H. M. de Koningin ! Het nieuwe Koninginnewapen en gouden kroon (en relief). Rijke uitvoering! Origineel Echt vorstelijk! Voor Gelagenheids- en fficieele Diners! Overtreft alles wat op dit gebied geproduceerd is ! Bizo ader geschikt voor fij ne Hotels. Vroegtijdige bestelling aanbevolen ! 40 en 50 Cts. per stuk. -? Tegen inzending van het bedrag bij enkele exemplaren verkrijgbaar. Stoom Boek- en teendrukkerij B".'"vT MANTGEM, HofleverancierT Singel 562, over de Munt, Amst. verbergen: Xeen dat gaat niet. De politie zou u vin den, en dan zou 't nog erger zijn, de Hemel weet waarvan men u zou kunnen verdenken. Neen, u verbergen, dat, gaat niet. Hij dacht na; dit, jonge meisje dat hij ge durende de drie maanden die zij onder hetzelfde dak doorbrachten volstrekt niet. had ieeren kui ken, begon hem nu op eens sympathie in te boezemen. Grozdine was een enthousiast, be wonderaar van de wetenschap, de out wikkel.ng, van alles wat tot veredeling cu beschaving leidde. Op de sociëteit, onder zijne vrienden, liet hij zich zelden hierover uit, hij luisterde liever naar hetgeen de andereu zeiden, want hij be schouwde zich zelfs als een slecht redenaar en w:as bovendien verlegen. Voor de vrouwelijke geestesoutwikkeling was hij bijzonder geestdriftig gestemd en 't was genoeg dat lga Alexandrowiia hem zeide dat zij liier naar streefde, om zijne be langstelling op te wekken en hem te doen trachten een oplossing te vinden. Hij zon op allerlei middelen, maar alle leken h 'in onuitvoerbanr. Hoe oui zijt gij, Olga Alexandrowna, vroeg hij. Xegentien jaar, luidde het antwoord. Dat is erg jong... over twee jaar wordt ge pas meerderjarig. Hoor eens, zeide zij, terwijl een ernstige uitdrukking zich op haar kinderlijk gelaat ver toond"; hoor eens Grozdine, ik kan niet, terugkeeren, ik zou of waanzinnig worden óf sterven ; 't, leven daar ginds is emuitstaaubaar. Ge hebt 't trouwens zelf gezien, maar ge weet niet alles. De kolonel eischt dat ieder hem zonder tegen spraak gehoorzaamt. Xadat ge vertrokken waart zijn er eenige leden van de rechtbank bij ons aan huis beginnen te komen, de substituut vau deu procureur heeft mij ten huwelijk gevraagd en mijn voogd wil dat ik met hem trouwen zal. De substituut, dat. is nog zooveel te erger ; hij zal een middel vinden u tot dit huwelijk te dwingen. Dat, weet ik wel, wat moet ik beginnen ? (Wordt vervolgd/.