De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1898 11 september pagina 6

11 september 1898 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

6 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. fto. 1107 Spanje en Amerik (Jiidge.) Altijd nog de oude Don Quixote ! De tooide poMen. (Lustige Matter.) Pruisische hofgeschiedfcJir ijver : »Het is toch eigenaardig, hoe langer men staart, des te grooter schijnt deze schaduw te worden !" Een praciicns T>unne : «Jantje, je hebt jam op je wang." Jantje: »Is 't nog de moeite waard om op (e eten ? Geïllustreerde Dictionnaire, CoïNcniKNTit : Het samenvallen of ontmoeten van twee of meer lichamen of l\jnen op n punt. ken avanceerden van 20Vs tot 23 ; de 41/3 pets. kleine tickets verbeterden van 28% tot 33. Van buitenlandsche invloedrijke zyde schijnt men aan het werk om den koers op te zetten. Allerlei veelbelovende verhalen betreffende een bemoedigende schuldregeling, werden door het geduldige en lankmoedige papier, dat zich met alles laat bedrukken, verspreid. Ook de Spanjaarden waren met hun geld gebrek niet verlegen. Er zijn lieden, die ook voor deze fondsen veel bemoedigends van een schuld regeling verwachten. Positieve berichten zijn nog niet bekend; met de verschillende ge ruchten zal ik de lezers maar niet vermoeien na de afmattende drukke feestweek. De nieuwe columblaansche schuldbrieven zijn nu verkrijbaar ten kantore van de heeren Vermeer & Co. alhier. De aflevering gaat ge paard aan de verrekening der coupons van Januari en die van Juli 11.. De houders van Venesuelanen kunnen de schaar voorloopig nog laten rusten. Een pokkenepidemie veroorzaakt steeds slechts geringe douane-ontvangsten. De 5 pets. iJrasilianen verhoogden in prijs van ruim 00 tot ruim G2 en de 4i/3 pets. 81'gers zelfs van 'nV/2 tot 54. Wat betere wisselkoers en wat hooger koffieprijzen zullen daartoe hebben bijgedragen. Goeden moed heeft de min. van fin. in Argentinië. Bij da indiening der begrooting voor 1899 verklaarde hij dat geen verdere uitgifte van papiergeld met geforceerden koers noodig was en dat de uitgaven minder zijn. Eenige belastingen, door de wetgevende macht uitgeschreven, zouden de ontvangsten met l G millioen verhoogen. Russische Staatsfondsen en Russische Sporen weinig veranderd en vast. Een nieuwe zeer korte russisch-oos^enrijksche spoorwegverbinding tusschen Lemberg en Warschau zal door een nieuwe naamlooze vennootschap, aan wie de regeering van Jtusland concessie daartoe heeft verleend, tot stand worden gebracht. Wel heeft de regeering de concessie voor 85 jaren gegeven maar met voor behoud van de bevoegdheid om reeds na twintig jaren den spoorweg te naasten. De MarienburgMlawkaer spmij. zal door de nieuwe lijn groote kans op meerdere graantransporten verkrijgen. Morgen zal waarschijnlijk de prospectus voor de inschrijving op ruim 44 millioen mark russische zuidoost spoorwegobligatiën gepubli ceerd worden. De werkelijk vredelievende ge zindheid van den czaar, zoo krachtig, zoo kranig, zoo moedig uitgesproken, zal het succes wel ten goede komen. Van de bank- en credietinstellingen ver anderden alleen de aand. Anmttrd. Ji'.ink en wel in de goede richting door verhooging van 202 tot 204. Tabakken over 't algemeen beduidend hooger. Jjj.nijki.it 'J'a/iak-nipij. maakt echter een on gunstige uitzondering door ongunstige berichten aangaande quantiteit en qualiteit. Van de jictroleninicnarden blijft nog steeds de Koninklijke aan de orde van eiken dag. Twee weken geleden was de hoogste noteering nog 343, de vorige week 314 en nu 310; de laagste prijs was respectievelijk 331, 21)1 en 300. Als de machthebbers werkelijk groote koersschommelingen tengevolge van kwade praktijken wilden tegengaan, wat ze vroeger verkondigden, dan zou er toeb geen bezwaar te maken zijn tegen het doen publiceeren van een rapport van onafhankelijke en onpartijdige deskundigen omtrent de laatste balans en de winstrekening, die zoo ernstig zyn gecriüseerd. De gewone aandeelhouders hebben echter hun macht afgestaan ondanks de herhaalde waar schuwingen en beschouwingen ook van de Groene. Dat is bekend genoeg. De meerder heid is r.iet te beklagen; de minderheid ver dient evenwel medelijden, maar daarmede komen de benadeelde aandeelhouders niets verder. De aandeelhouders der stervende Xederl. y.uid-Ajrik. Diamant mij n-mpij mogen den vol genden keer wel wat talryker opkomen. Op de eenige dagen geleden gehouden algemeene vergadering toch kon geen besluit genomen wor den in zake het belangrijke voorstel betreffende de likwidatie. Dit onderwerp komt dan aan de orde ; eveneens de balans en de winstrekening die nu nog slechts voorloopig waren opgemaakt. De overleden Ooit Hor neo-mpij is door eon nieuwe onder gelijken naam vervangen, vooral door de medewerking van vele aandeelhouders der oude mpij die van het preferentierecht voor de aandeelen der nieuwe mpij, hebben gebruik gemaakt. Een behoorlijk werkkapitaal is nu verkregen om verder te beproeven een loonende hoeveelheid steenkolen te produceeren. Daarop schijnt allengs meer gegronde hoop te bestaan. De koersen stegen zeer belangrijk. De petro leum-boringen gaven evenwel ook nog geen voldoende uitkomsten. Een telegram bracht dezer dagen het bestuur der Mijimijiij ^ociniiluta een bericht omtrent de in de tunnel gesneden noord-ader. Het rif is een voet breed. De analyse gaf tot resultaat :>2 giam per ton of ruim een engelsch ons Eveneens ontving de Noord-Cchlies mywupij een gunstige tijding: de analyse van den outcrop dor zuiderader is ruim een ons per ton, die van de r.oordader 5 (i ons. Onlangs zoii in de onmiddellijke nabijheid van de Tokoa-rivier nog een outcrop ontdekt zijn waarvan de analyse (i ons per ton opleverde. Oi-er 't algemeen zijn de mij uu-aarden in veel beter doen. De houders van 5 pets. certificaten pecons. j ob!. en aand. Oreijon ]i//t>rumtn'»t. uitgegeven j door het adm. kaï.toor van Broes & Gosman c. a., kunnen deze stukken verwisselen tegen certilicatcn van aand. der 'l':<ci/'c ('onpt <'i»iij»nii/, die in stukken van D. l»oo en D. 50» worden uitgegeven, /ij mogen dadelijk no. l van de dividendbewijzen knippen. Pit is, van de eerste preferente aandeelen, betaalbaar met / 121.G» van stukken van D. l o»» en met / 21 :'>» per certificaat van tweede preferente aandec-jen van gelijk bedrag. Inmiddels zal voorloopig/ 2O..SO | onkosten betaald moeten worden per certiti- j caat groot D. KMI. Voel sneers beeft de Kedirt-xtofimtram mpij. gehad. In Mei '97 is toch eerst de dienst begormen. Toch keert zij reeds een dividend van '-' ]>ct. uit. Hierbij moet in aanmerking ger.ompn worden dat, daar aanleg en exploitatie geeombiuren1, waven, de exploitatiekosten niet juist Ix-keiïd zijn en rui daarvoor SO pet. der bruto-ontvangsten berekend zijn. lic-kend is bet evenwel dat de exploitatiekosten gewoon lijk slechts f)(> pet. ilrr bruto-oiitvang.sten be dragen. De nar.doulhoudcrs kunnen dividend. bewijs no. l knippen en inwisselen tegen/'20, j betaalbaar ten kantore van den bankier Th. Gillisber, alhier. Wed. D. te A. Als voor den aankoop van 3 of i stuks slechts een zeer klein gedeelte vau uw vermogen noodig is, dan kunt u het wagen. Zie voorts bovenstaande mededeelingen. De bedoelde bankinstelling is nog jong. Haar directeur acht ik een bekwaam en zeer ijverig man. Vertrouwen verdient de onder neming zoover een outsider het weten kan wel. Mej. R. alhier. Aanraden durf ik niet. Zie bovenstaande berichten. Ge kunt daarom wel eens een kleinigheid wagen. De noteering is inmiddels beduidend gestegen. B. Zie boven. Toch mag aankoop van Lonisville niet ontraden worden; eer het tegendeel. Jammer dat u my niet gevraagd hebt vóór den oorlog. Op de eerste vraag kan ik nog geen antwoord geven in verband met mijn beschikbaren tijd. * * * Brieven voor deze rubriek te zenden aan mijn adres. D. STIGTKK. A'd a m, Alexanderkade 4, 8 Sept. '98. Hmiilltinuiiimiiimiiimnim iimniiimimiiiuniiumimiHiMiii De heer E. von Saher, conservator van het museum en directeur der school voor kunst nijverheid te Haarlem is uit Indiëteruggekeerd en heeft zijne functiën aan genoemde inrich tingen hervat. De boekery van het museum is thans weder geopend voor belangstellenden die boek- en plaatwerken, betrekking hebbende op kunstgeschiedenis, alsook de verschillende kunst-ambachten wenschen ta ontvangen. Inhoud van Tijdschriften. Nooi'd en 'Anid. No. 5 : Prof. Dr. J. Verdam, De werking der bijgedachte in de taal; A.M. Molenaar, Bloemlezing uit het Woordenboek der Nederlandsen* taal ; A M. Moolenaar, Oog om oog, en tand om tand ; N. N., Hubert Corneliszoon Poot ; Met een portret naar de schilderij | van T. van der Wilt, gegraveerd door Houbraken ; P. Visser, Poot als natuurdichter; Taco II. de Beer, Naschrift; Dr. II. Beets, Eene veer van den mond blazen ; G. E., Ter onderzoeking? Mr. C. B., Weerga. Wetensc/iaji/ielij/ce Bladen. September l S9<8. China en Japan: Het voorspel van den zeven jarigen oorlog (1754?'5<;); Overzicht van het voornaamste, dat in 1807 ovor beschavings geschiedenis is geschreven: Atnerikaansche dames ; Oostenrijk-Hongarije en de»Ausgleich" ; Hongkong; Het acetylène met het oog op de hygrë'ie; Een eerste congres voor onderwijs in de sociologie; Korte mededeelingen uit bui tenlandsche lijdschriften; Bibliografische kro niek; Nieuw uitgekomen boeken. NIEUWE UITGAVEN. Oranje en Nederland, dramatisch tafereel, in een bedrijf. Eene bladzijde uit de geschie denis des vaderlands, door II. J. SCIII.'U-MMI... Schiedam, II, A. M. Ilaelants. Vniirffeit en de Maas, Deze dag, van vroegen morgen fret laten avond van feestend bawegen val, is door vuurwerk waardigst besloten. Als de zon het net van oude, smalle straten feestelijk vult met neerzevend goud-licht, dat vrooljjk opgloeien doet de kleuren der vlsggebanen, der vloeien giorno's, der guirlandes, schuiven de meiischendrommen onophoudelijk langs e kan d er, opmerkelijk ordcli.ik, als kamraderen d' eene drom in d' ander pakken schijnend, d' een zacht stuwend voort den ander, zingend Oranjeliederen, vullend de kroegen, waar SOP.IS een aamborstige harmonika droefmelancholisch begeleidt lustig gezang. Tot de schemer neerpoedert over do stad, dichter en dichter; tot duisternis samenpakt in de straten, sluierend den hemel; tot duizende brandende vetglazen gaafjes slaan in het duister, giorno's bleek-roode tranen schreien in bet flit kerend licht gepinkel der illuminaties, als zacht-lijdzaam tranendruppelen eener treurende vrouw. Dan vloeien uit de straten langzaam, lang zaam de trage mei.scherstroomen naar de rivier, de breede kaden vullend met een onaf zienbare, donkere korst, waarin bleek-vlekken duizende gelaten. Daarvoor, even rimpelend, zich wijd uitstrek kend als een rustige reus, de brer.de, stille watervlakte waarin spiraleud licht van maanweerspiegpling, als pinkende zilverloovers. In de vlakke lucht de maan s'atig drijft in een sluier van mat licht, r u en dan even glijdend achter grillige wolkjes, zilvergerand. En in den doi keren band van huizen en vaartuigen aan de overzijde, gansche rijen kleu rige lich'Stippelen en zacht- weei.ende giorno's daartus dien als vloeiende l:chtdrcj>pelen. En al die kleuren, rood, groen, blauw, \iolet, goud geel, wecrspiegplfii in de kalme watervJakte, in tinten, Kacht-gewasschen. Tien uur. Op de kaden een starre stilte van afwachting, lang aanhoudend. I'an plot seling alle stoomfluiten op de rivier hevig lawaaien, van triest di un-zingen-als-een-theekete.l tot snerpend, hysterisch gillen; een helsrh concert van duivelen en boksen, dat de roerlooze zwoele luchtmassa ruw van een schijnt te scheuren. Maar daarna het leven plotseling wegzak kend een vreemde, doode stilte, onvoldaan. Vuurpijlen d' c-en na den ai, der statig de lucht ir.-vedcren, torenhoog, ontploffen dof-kiiailend in waaierregens van vuur of in uitspruitende klcurenkogcls ; muziek aan d' overzijde gaat beginner., ver. ver- weg; de tonen over de wij'le waterplas stoot-hijgen ons t .o, en nu en dan o:.derscheidcn we een brok melodie. En telkens, als standaardstukken: tempel*. regens, boeketten van vuur fM kr.ettereml ontploften, stijgt een spontaan hé'.'' boven de menschenkorst uit als een ijle wolk, die dra wea-vloeit in de oneind gheid. En als een nummer van glanzende, frotK'he kleurenstatie weggezakt is in druiligarmcedig lichtvinken, komen de vage tonen der teestmuziek in de vreemde stilte over het water tut ons glijden: kermisdeunen, 't Wzen neerlandsrh bloed, wee-sentimenteel, Tot de laatste apotheose geweUVg knallend en knetterend rie lucht in vuur gezet heeften na trotscb gepr?al stil-ontluitterd staat als een toonet:lkoningin onder de hanebalken. Dan vangt weer aan het sinister concert der stootnboi/t- signalen als van booze machten, a; gstigimpozant, en de mensdienruassa gaat traagkalm in bewegen, glijdend weer door stegen en straten naar de oude stad; die vullend. Dan z'jn de kulen ledig, ontmanteld, de waterspiegel met maangeglans ligt in de rustige nacht als een blanke maagd, sluimerend, en de lichtstippen en giorno's aan de overzyd» glanzen in een breeden gordel van tintelend vuur. Rotterdam, l Sept. '98. A. VAN VEEN. tiiMiiiiiiiiiMiiiunTriiiiiiHiiiiniliiiiiiHiimiiniiiiMiiiiiKHiimiïiiiinin» De Vreemdeling. 't Fransch van MAÜIUCE LBBLAHC. i Ze stonden bekend als twee nobele mannen van energiek karakter en onaf hankelijken geest, professor Ardol vaa het College de Franco en zijn zoon Jacquet, een op jeugdigen leeftijd r^eds beroemd advokaat en talentvol schrijver. Zij hadden elkander grenzenloos lief en het was een zeldzaamheid, den een zonder den ander te zien. In verscheidene oplichten kwamen zij met elkander overeen, maar toch schroom den zij niet er een eigen aeening op na te houden, over de in hun leve» voorkomende gebeurtenissen en over de verschillende per sonen, die hun levensweg kruisten. Zij dwongen er zich steeds toe, door hun eigen oogen te zien, met hun eigen verstand te oordeelen, de inspraak van hun eigen hart te volgen en nree te leten in alles. Alteen op deze w^jze slaagt men er somtyds in, zijn individualiteit te bewaren. Op zekeren morgen zat Jacques in zijn studeerkamer te lezen, toen de bediende hem een kaartje kwam brengen van ees heer, die dringend verzocht om een onderhoud. Jacques nam het visitekaartje aan en las : Lucien de Berny ; hij herinnerde zich niet, dien naam ooit vroeger gehoord te hebben. Laat meneer binnen komen, zei hij. Toen de bezoeker, een reeds bejaard man met grijze haren, was binnen getreden, bleef hij op het gezicht van Jacques een oogenblik bij de deur staan. Hij staarde hem eenige seconden stilzwijgend aan, doch met zulke doordringende blikken, dat de jonge man on willekeurig het gelaat afwendde ; vervolgens zichzelf geweld aandoende liep de grysaard naar hem toe en vroeg : Mijn naam za' u zeker wel geheel onbe kend zijn, ge zult dien wel nooit hebben gehoord ? Nooit, mijnheer, was het antwoord. Des te beter, des te beter, mompelde de bezoeker. Hij blikte het vertrek rond, liet de oogen gaan over de hem omringende voorwerpen, zonder er echter veel acht op te slaan en eindelijk haalde hij met een snelle beweging een pakje brieven uit zijn zak, liet ze Jacques zien en vroeg hem op doffen toon : Kent u dat schrift? Jacques ontroerde. Zeker, ken ik dat schrift, het is de hand van mijn moeder. Juist, van uw moeder, van uw moeder die twaalf jaar geleden getierren is. Maar .... wat zijn dat voor brieven, en hot komt u daaraan ? De oude man scheen zeer aangedaan, zijn gelaat droeg de duidelijkste sporen van een heftige gemoedsbeweging. Ik ben hier gekomen, om u een mededeeling te doen, die u waar .-chijnlijk veel, zeer zeer veel verdritt zal veroorzaken. Nog een laatste aarzelende beweging, (oen opende hij bat zorgvuldig bij elkander gebonden pakket, nam er een brief uit en reikte dien met bevende hand aan Jacques over. Lees .' Het was een minnebrief, geschreven door zijn moeder, een hartstochtelijken vurigen brief, die aan duidelijk niets te raden overliet. Hij las hem geheel ten einde, zonder de minste ontroering te laten blijken en zei toen rustig: Zoo .... dus u is hier gekomen, om mij het bewijs te leveren, dat mijn moeder nog iemand anders heeft liefgehad dan haar man .... En die iemand kan satuurlijk niemand anders zijn dan u .... is het niet? De ander stamelde met nauwelijks hoorbare stem: ? Ja . . . ., die ben ik .... Ik heb haar zieUicfgehad .... innig en oprecht .... Hij wilde nog verder voortgaan, doch Jacques legde hem met een onverwachte beweging de hand op den schouder en sprak : Maar mijnheer, wat heb ik te maken met uw avonturen; u begrijpt toch wel, dat die mij in het geheel niet interesseeren. Als het mijn moeder behaagt heeft, u lief te hebbeu, is dat niet mijn zaak, maar de hare. De Berny was onthutst. llieldt u dan niet van uw moeder. Stelt u dan geen belang in haar nagedachtenis? Ik zie niet in, antwoordde Jacques, waarom ik mijn moeder minder liefhebben eon, na de wededeeJinj^ejj, die u mij bant komen doen. Ik had haar lief, omdat zfj goed en zacht was en vol toewijding. De rest kan. mij weinig schelen. De rest moet u juist kunnen schelen. Weer zocht de Berny in het pakje brieven, dat hij nog steeds in de hand hield, haaide een tweeden er uit en stelde dien, zonder iets te zeggen eveneens aan den jongen man ter hand. Jacijues las ook dozen, doch evenals de eerste maal zonder eenige ontroering aan den dag te leggen. Toen hij hem gelezen en langzaam weder dichtgevouwen had, sloeg hij de oogen op naar zijn bezoeker, die hevig ontroerd tcheen. Dus ... a is mijn vader . . . was het eenige wat hij r,a eon paar seconden van doodclijke stilte op kalmen, afgemeten toon tot den grijsaard zei. Ken oogenblik bleven beiden elkander spra keloos aanzien, de een bleek en bevend, de ander met de grootst mogelijke onverschilligheid. i Eindelijk nam Jarques het woord : En zou u nu zoo goed willen zijn, mij te zeggen, waarom u mij dit alles kom* ver teilen ?{ Waarom, waarom, zuchtte de aange sprokene, ik weet het niet, ik weet het zelf' niet. Ik heb een moeielijk, eenzaam leven achter den rug ... ik sta geheel alleen op de wereld, ik heb niemand meer dan u, ... ik heb u van uit de verte gadegeslagen, my verhiiigd in iiic roem en ik was trots op uw r.aam ... O, ik heb lang, lang geaarzeld, al vorens ik er toe kon o'vergaan u deze beken tenis te doen, maar ik voelde mij ze o vreeselijk verlaten; en daarbij drukte mijn geheim mij ais lood op het hart. Toen begon ik mijzelf wijs te maken, dat ik u niet langer de waar heid mocht verborgen houden, dat ge alles weten moest. En nu ben ik hier gekomen, u traeekend om een weinig toegenegenheid . . . als het kon zijn om uw vrierdtchap.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl