Historisch Archief 1877-1940
No. 1108
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
zonderingen, kunnen in eigendom aan
een persoon (of meer) behooren;
b. vrijheid tot aangaan van contracten
behoudens de uitzonderingen door de wet
gesteld, en
e. de vermogensrechten van den eigenaar
aan, tenzij de wet anders mocht hebben
epaald, na zijn dood op die personen
over, door hem of door de wet aangewezen.
Prof. Menger zegt *), zoo prikkelend tot
nader onderzoek : De regeling die uit deze
grondslagen is voortgevloeid, mag slechts
beschouwd worden als n der denkbare
oplossingen voor een peconomische orga
nisatie. In den socialistische!! Staat worden
de drie grondslagen juist door de tegen
stellingen gevormd. Alle zaken, behoudens
de uitzonderingen door de wet omschreven,
behooren in eigendom aan den Blaat of
althans aan een staatsrechtelijk lichaam;
de burger of de burger-es kan zich slechts
tot levering van arbeid aan een
staatsrechteljijke autoriteit verbinden ; de door
de wet erkende eigendommen kunnen, r>a
het overlijden van den eigenaar, sltchtsin
beperkte mate ten bate van ar:deren komen.
Wat een uitgebreid onderwerp voor
ernstige en gezette studie wordt hier den
ontwikkelden en ernstigen menschen onzer
dagen, door genoemden hoogleeraar aan
gewezen. Hoe duidelijk wordt hier als 't
?ware de opmerking gemaakt: ernstige,
doeltreffende staathuishoudkundige studie
is, zonder bespreking van het burgerlijk
recht, onmogelijk. Als dit waar is, wat dan
te denken van hen, die in onze dagen van
algernetne schrijverij, sta athuibhoudkundige
boekjes samenfctellen, die den lezer zeif's
niet doen vermoeden, dat de algemeene
oeconomische toestand door de burgerlijke
wetgeving voornamelijk wordt behtstrscht?
D. STIGTER.
Am s t., Alexai.derkade 4, 1-i Sept. '98.
*) Das Lürgerliche Recht und die
Besitzlozen Volksklassen.
Muziet in He Hoofffl.
De Nederlandsche opera heeft het muziek
leven in onze stad heropend ; misschien op
een tijdstip, hetwelk daarvoor niet bijzonder
gunstig was; ten minste hat bleek, dat te
midden der voorbereidingen, waaraan men zich
overgaf om de inhuldiging onzer jonge vorstin
zoo luisterrijk mogelijk te doen plaats vinden,
het publiek niet in een stemming verkeerde
om naar de opera te gaan. De beide voor
stellingen van »Het Vaderland" van Paladilhe,
bleken, wat het bezoek betreft, dan ook niet
aan de verwachtingen ie beantwoorden.
Daar ik geen gelegenheid had deze voor
stellingen hij te wonen, wil ik mijne bespreking
thans beginnen met de «Hamlet'-uitvoering
van Dinsdag !.l.
Aanstonds bleek dat men met een aantal nieuwe
krachten te doen had, die gedeeltelijk zelfs voor
het eerst de planken betraden, die de wereld
beduiden. Het moeten zeker zeer gewichtige
redenen zijn waarom voorname krachten, als
mevr.Madier de Montjan, m> j. v. Gelder, de heer
Orelio en de directeur J. A. Kwast niet zijn
gereëngageerd. Van mevrouw Engelen-Sewing
weet men dat zij een zeer eervol engagement
in Hannover heeft afgesloten, van de anderen
is het, voor zoover ik west, niet bekend dat
zij zich elders verbonden hebben.
Hoe dit zij, stabileteit in de bezetting
deivoornaamste krachten is eene eerste voor
waarde voor een goed ensemble eener opera ;
slechts wanneer men eene betere vervuiling
der verschillende emplooien kan verkrijgen
dan alleen is mutatie, met de onwillekeurige
r.adeelen daaraan verbonden, gerechtvaardigd.
Het is te hopen dat het personeel der opera
spoedig «ingespeeld" moge zijn en dat men
dra wederom met werken voor den dag kan
komen, waaraan werkelijke kunstwaarde is toe
te kennen en die niet gebaseerd zijn op de
krachten van ne figuur ja zelfs van n
persoon als vertolker dier figuur. Zoo toch
moet men. Thomas' Hamlet beschouwen.
Bijna !;lles beweegt zich om den persoon
van Hamlet. Hadde men bij de allereerste op
voering van Hamlet te Parijs niet iemand
gehad (Joan Baptiste Faurt) die den zwaar
moedigen Doenschen koningszoon even goed
wist uit te heelden als te zinger, dan zouden
alle latere vertolkers dier party hunne
praestatie niet naar diens geest behoeven in te
richten ten einde hem te evenaren, en dan
zou dus ook deze ondramatische opera ver
moedelijk een niet zoo lang leven beschoren zijn.
Het is van den belgifchen zanger Florissen
niet te verwonderen dut hij zich aangetrokken
gevoelt tot deze echt fransche baritonpartij.
Zij leent zich dan ook uitstekend voor zijne
omvangrijke, fraai gotimbroerde baritonstem.
Ook weet de lieer Florissen, met zijne lenige
tn slanke gestalte, het opera-type Hamlet
goed te triifen, zonder echter in spel en ge
baar ons ''en wanhoop to kar.npn Jflf n
tne:logevoelen,als een enkele zijner fransche collega's.
De heer Florissen beijvert zich het
Hollandsch goed uit te spreken. Meer aandacht
zal hij echter nog moeten besteden aan de
verscheidenheid in klankkleur onzer
Nederland.'che vokaalcyUnder. Allo klinkers hebben
nog te lijden aan een zucht tot het geven van
een donk«r stemtimbre, hetwelk op den duur
aan de duidelijkheid in den weg staat.
Mi-jufl'r. Fannia Fra cisca als Ophelia bleek
eene coloratuurzangt-res te zijn, waarmede onze
instelling ten zeerste geluk gewenscht mag
worden. Hare stem is sterker dan men zulks
gewoonlijk in de vervulling van haar emplooi
aantreft, terwijl hare coloratuur reeds een
hoojje mate van afgeroüdhoid heeft verkre ;er>.
Alloen zal /ij zich 1,0,^ meer in hare partij
moeten inle<en en zal zij nis tooLeelspeelstcr
zich %rijer op de planken moeten leeren
beweaen.
Mejuffrouw Irma Lozin hei ft een schoon
orgaan. De beheersching daarvan is echter nog
niet voldoende. Haar piano klinkt mooi en
ook haar fwte mits niet te ruw aangezet,
want dan wordt het vaak te laag is schoon
van klank ; doch met de verbii ding van die
twee uitersten in de nuancen der dynamiek is
het veelal treurig gesteld. Dringende studie
zij haar daarvoor nog aanbevolen.
De weinig belangrijke partij van den koning
werd vervuld door den heer Joh. A. Hoes.
In den heer Hoes is de Nederl. opera een
bas rijker geworden met een ze-r schoon,
omvangrijk en egaal geluid. Da heer Hoes
is nieuweling op het tooneel; dat was aan
verschillende dingen, vooral wnt het spel be
treft, te bemerken. Doch de heer Hoes heeft
talent, dat ble>-k reeds onmiskenbaar uit zijn
sKoning'1; hij studeere dus onafgebroken door
en de resultaten zullen niet uitblijven. Thans
reeds klonk zijn stem in de weeke, lyrische
gedeelten zeer fraai, terwijl hier en daar in
drarnatiKche oogeriblikken moer energie kon
aan den d;: g gelegd worden.
Da Ueer Caaueren vervulde met zijn licht
aansprekend tenorgeluid de partij van Laërte
uitstekend. Eveneens werd de ntoonige partij
van don v.;ee'it' met schoon1'', k lat krijke steni
door den heer Palache gezongen. Men zal goed
cloen hem spoedig eene grootere parlij toe te
vertrouwen ; zijn sonoor geluid en duidelijke
uitspraak geven hem er recht op. Fe heeren
Hilla, A', xanders en Broekhuizen zongen de
kleine paitij'j''S van Horatio, Marcellus en
Pollonius.
II t koor hield zich flink, de decors waren.
goed verzorgd en het orchest bewees dat het
uit goede elementen, gedeeltelijk zeif's uit zeer
goede, samengesteld was. Verzwegen uw gechter
niet worden dat die goede elementen nog niet
een schoenen orehestklank teweeg brachten.
Men vergete aan de leidende plaats toch
vooral niet, dat een goed orchest het
voornaatiisto bestanddeel ecner opera is; maar
dan ten orchest waarbij men aile bekoorlijk
heden en klanksehakeeringen van dit veel
kleurige instrument kan genieten !
De voorstelling was niet zoo bezocht als
gewenscht was. Men bedenke toch vooral dat
de entrees vn.u h^t opera-be/oekemi publiek
de eenige waarborg, de eenige subsidie zy'n
tot instandhouding der instelling.
AST. AVEBKAMP.
iliililMliiliiiMiiiimitittiimnniiHiiiilliliillltmii
Siertet op fis Nationale Tentoonstelling
van Vrouwenarbeid,
Niet zoo makkelijk vindbaar en daardoor
niot bijster in het oogvallend, behoort do his
torische afdeelirg toch zeer zeker tot het meest
bezienswaardige op kunstgebied van deze ten
toonstelling. Want wie zal niet, bij het binnen
treden van dit rustige zaaltje niet zijn getem
perd licht, onmid'Jelijk bekoord worden door
alles T, at hier is uitgestald ora. ons een denk
beeld te geven wat vrouwenhanden, met noeste
vlijt en groote kunde, in vroegere tijden ver
mochten tot stand te brengen'i
En het eigenaardige van het hier te zier.e
huist zeker vo ,r oen goed deel o.jk daarin,
dat het niet alleen door vrouwen vervaardigd
werd, maar in de meeste gevallen tevens tot
ei^en gebruik gebezigd werd. Als wij h-:;t
merkwaardige oude drukwerk, het leven ver
halende van de II. Liduina, en dat wel meer
een verheerlijking van de daden eener groote
vrouw, dan wel onmiddellijk vrouwelijke
haiidenarbeid zwl zijn, buiten het geding laten ; dan
meen ik dat er hier al heel weinig aanwezig
is, wat niet onmiddellijk positief vrouwenwerk is.
Onder de oude merklappen. zijn er eer,i»o
van groote be'angrijkheid en zij, die de zui
verheid van constructieve behandeling en de
zorgvolie toepassing van harnionieusa kleur
hierin hebben opgemerkt, zullen met mij be
treuren, dat dit handwerk oni op zuivere gron
den, jonge mer.schen goede begrippen in te
prenten van het wezen der versiering.'Jiunst,
in onze dagen zoo verwaarloosd wordt en zoo
gedegenereerd is.
Andere merkwaardige uitingen van vrouwen
arbeid zijn te vinden onder son.mige heel
mooie kaatwerkcn, waarvan het alleen jammer
is dat ze niet op een onderlaag van zwart
lluweel zijn gelegd, dan wa:e:i ze stellig
or._*)
"-£-.?*?"
~
De saineöis popnlaires in net (Méonüieater,
De rjverige directeur, de heer Paul Ginisly,
meenende dat i og Liet genoeg ge laan werd
voor de bezoekers van zijn theater, kwam op
de gedachte deji Zaterdagmiddag te gel>miken
voor voordrachten de poésie ancience et
moderne" teneinde aan het publiek alle pareltjes
van vroegere en latere dichtkunst in hun voile
waarde te leeren kennen.
Kort voor het winterseizoen 1896-97 werd
eene proeve genomen met dergelijke samedis
populaires. Ze vingen om \ijt uur aan en
duurden ruim een uur, de prijzen waren zoo
biüjjk gesteld, dat men voor n frank slechts
een fauteuil u'orchestre of een balkonplaats
kon hebben en voor 50 centimes de andere
plaatsen, zoo laag mogelijk te beginnen, waut
plaatsbespreken ging hierbij niet; men moest
vroeg er bij zijn en faire la queue, dit was
het eenige middel om zijn koninkrijk a si bon
marchéte veroveren. Alleen de baignoires,
waar men juist slecht en warm zat en meuigen
versregel verloor, werden voor twee franken
verhuurd; daarheen werden dan de laatkomers
verwezen.
De prachtige opkomst, het dringen der me
nigte voor het plaatsbureau lang voordat dit
geopend werd, bewees schitterend hoezeer deze
nieuwigheid in den smaak van het publiek viel.
In den 'afgeloopen winter kwamen dan ook
dadeJrjk bij het openen van het seizoen de
samedis populaires op het programma en men
stelde zeita het publitk in de gelegenheid een
abonnement te nemen op een vasten fauteuil
d'orchcsi rp, ook voor n frank per voorstelling.
Vele dames van goede Parijsche kringen, ge
wend voor een dergelijken zetel veel hoogere
pryzen te betaien, maakte van deze gelegen
heid gcb.uik.
Ze zijn dan ook zeer aantrekkelijk, die eamedi".
Men kan zoo pret'ig daar even binnenlooper,
bekende geliefkoosde of wel nog geheel nieuwe
poëzie op uitstekende wijze hooren vertolken
en dan i og heel kalm voor het diner een visite
gaan maken, binnenkomen en zeggen: Je sors
enz. en er over uaprater, of wel door een
wandeling in het Liixembonrg uf een rit in hot
Bosch zich wat ga:m ont.-pannen.
Op de eerste programma's zag men bijna
uitsluitend bekt mie namen, doch weldra ging
de onvermoeide direct, ur verder, in twee rich
tingen. Aan den eenen kant trachtte hij ge
lukkige grepen te doen in de gryse oudhe;d
om het publiek in kennis te brengen met veie
onbekei ele schatten van poëzie en gat hij eens
wat van Charles van Orleats, van Villon, Marot
of Malherbe en dan van de Piéiade vooral.
Aan den anderen kant kregen we oek
.-uiernieuwste poëzie en droeg het programma vaak
dichteri:amer>, zoo nieuw en jong, dat die
van Veilaine als een veteraan er tustchen stond.
En dan kon men eens hoe-ren hoeveel miuiek
vaak stroomt uit die vreemde onregelmatige
verzen, qui font perdre leur latin aan aüe
brave ,,bourgeois", door getrouwen eener andere
richting gewoonlijk diep veracht worden, en
waarop alle geconsacreerde d> n'nities van wat
nu eigenlijk verzen en poëzie zijn, het jammerlijk
afleggen. Waaili^k, het hooren van zooveel
metriek op en na elki.or moet het oordeel
scheipen, het gehoor verfijnen en smaak en
een eüchtgevoel, waar bet wel reeds bestond
doch sluimerde en daardoor ook de gewoonte
geven die velen reeds hebben en anderen toch
nooit zullen krijgen om geen poëzie te zien
of geen poëzie te lezen zonder er ook werkelijk
of denkbeeldig den muzikalen klank van te
hooren.
Hoeveel ijverige en oplettendj vreemdelingen
bij zulk een voordracht kunnen leeren ten op
zichte van dictie en uitspraak, behoef ik voor
zeker niet verder te betoogen. En de artiesten
van het Odéon zijn juist zulke uitstekende
leermeesters omdat zij gewooi lijk zelf eerst
sedert kort het Conservatoire" verlaten hebben.
Sommigen geven dan ook nog privaaCes, tegen
cog wel te bereiken prijzen.
Het heeit me gespeten de artisten wel eens
met een stuk papier in de hand op de planken
te zien verschijnen. Wanneer degcen, die mo
mooie gedachten in mooie vormen moet ver
tolken, niet tot me spreekt, met zijn mond
niet al'een, maar met zijn gansche trekken,
zijn oogen vooral, dan gaat voor mij een groot
gedeelte van elen indruk verloren. Doch, men
moet billijk zijn, het is waarlijk geen gebrek
aan ijver van de meest jonge artister, die aan
I
het Odéon verbonden zijn. Als men bedenkt
de krachten die ze moeten geven, 's avonds en
op de matinees, Dond rdags en 's Zondags en
dan nog de repetities, het herhaald crtëercn
van nieuwe rollen on men neemt in aanmerking
het uitgebreide en wissele; de p;ogramma der
Samedi", dan iuagmcn waarlijk niet meereischen.
De acteurs, die ik hoorde, zeggen allen goed,
al hebben ze niet de stem van Mounet Sul'y;
hun optreden vind ik altijd wat vreemd eu
liever hoor ik een gewoon redenaar, mair in
elk geval geef ik ze allen graag met hun ver
zen en dramatische dialogen, want die gaven
de heeren ook wel eens ten beste, voor n
sonnet, n fabeltje rein en zuiver als het or.s
tegenklinkt van de goed gw fende mondjes
der actrices, welke hier bewijzen, d»t volmaakte
techniek en ware kunstzin van het een.omlijste
een juweeltje maken.
En zij zelven hechten een hooge waarde aan
die juweeltjes. Dit is r.u even een
buiteulandsche reis van het Odéon nsar de Frargaü,
maar wat was de ex d< yenne, Mlle Reiciiemiierg
niet trotsch op haar fabeltjes van La Fontaine
er, al heeft ze nu wa-;r:ijk van de pUnken
afscheid geromen, zeker zal ze deze nog wel
eens in een of and-'ren salon ten beste geven.
Maar ook in het O.léon hechten actrices
zooals Mme Segond Weber en Mlle Rabuleau,
eene groote waarde aan de twee of drie stukjes,
die ze op een Zaterdagmiddag moeten zt-ggau.
Ze bewijzen dit niet a.leen door de zorg die
ze besteden aan de voordracht zelv, maar ook
door htt bestellen van nieuwe toiletjcs voor
de gelegenheid.
Bij den eersten Samedi populaire verscheen
Mme Segond-Weber niet, al moe.-t zij, volgens
het programma, er zijn. Maar het a!lerla:itst
kwam ze nog op en gaf ons toen achtereen
volgens Ie régal de son tribut", wat zeker
niet nadeelig wts ,.pour conscrver Ie bon
gout". Doch dit late «.ptreden had, gelijk ik
naderhand van goed ingelichte zij e vernam,
een andere reden. Haar taillense had het lijf
van haar nieuw toilet nog r.iet gebracht en
in haar loge zat ze hierop ie wachten, gelukkig
toch niet te verteets, wart ze verscheen oj
het laatst, adorable bepaald, met baar fijn,
intelligent k pje, omsloten door strenge
bar,eleaiix, in d;H zwarte gedecolleteerde toilet,
waarop zoovele duizendkb uri:,'e parels schitter
den. Ze werd tweemaal gebisseerd en. viTiiende
het. Als actrice is ze wel eens wat stijf; voor
eene bocreiiheibergieroter ia Ee chemineau"
was ze bepaald 01 .geschikt, doch bij e>-n op
treden in gewone kl.edij I.omt al bet fijne en
gedistingeerde van baar persooniji: tut zyn
recht, en haar voordracht is sympathiek, ha»r
stom, mits niet oversld.ai.de, melol.eus. ba?r
dictie zuiver.
Haar zoo voor ma ziende, in baar eii:er,p,
aantrekkelijke schooi hè'd, heb ik wel eei« wat
stootends gevonden in het uitbundige g'juich
der Parijsche studenten, wanneer deze haar
bisseerden en tofk'ap'C'i er, gilden luidko l-:
Bravo pour Segond \Veber", alles op een toon
waaiurt meer overmoedige spothist dan ware
bewondering sprak.
Parapattan, 2S Juni 'luS. VOVAOHUS:-;.
!n erkenning der vrouw als mondig Staats
burger, dan voorzeker zou Uwe il'.'getring
gezegend zijn."
Vrouw ciüfe floktcrs in fle
Vrouwenkiesrecht.
Bij gelegenheid van de audiëntie op 7 S^pt.
te Amsterdam door II. M. de Koningin ver
leend, is door de presidente en de secretaris
der Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht aan
Hare Majesteit overhandigd een adres, waarin
wordt uitgesproken de «hoop fin blijde ver
wachting, dat de wijze, waarop Hare Majesteit
Haar hooge plaats aan het hoofd der natie
zal bekleeden, het bewijs zal leveren van den
veredelenden invloed, die uifgaan kan van de
vru »«?.''
Voorts: >»Zij verzoekt Fwe Mijosteit eer
biedig Haar hoogen invloed te willen aan
wenden bij Hare raadslieden om hun aandacht
te vestigen op de ondergeschikte positie, die
de vrouw inneemt in den Jfederlandschen
Staat en hoopt, dat het Uwe Majesteit moge
behagen, zich te doen vof-rlicbtcn omtrent de
bezwaren, die de vrouw heeft tegen de
bostaande maatschappelijke orde en Staat in
richting, welke bezwaren hun grond vinden
in haar gemis aan politieken invloed.
Als onder Uwer Majesteits lïegeering
Xederland de andere Europeesche rijken voorging
Een opmerkelijk verhaal wi rdtdoor llyginus
ongeveer OO n. C. gedaan. !)_ar de ouden
geene vroedvrouwen 1 1' vrouwelijke arts- en
kei. don, kwamen vele vrouwen, die mai neiijke
hulp afwezen, t m het leven. Lr was toch etne
we; te Athene, die slaven en vrouwen van de
studie der geneesku' do uitsloot. Toch was er
een jorg md jf , Agnodike g- naamd. dat lust
kreeg, zich aan gere< sïrunde te wijden; zij
schoor haar haren »?, hukh zich in ma sgewrad
en volgde de l.vseu van dea geneesheer
Ilierophilos. Toen zij hare studie voleind had,
ging zij tot de vrouwen u.';- ;i&, c nc'/dig hadden
en ve schatte aan <kze J.ulp, nadat zij haar
gezegd haf', wie v, ij wa*. Maar de geneesheeren,
ziende dat men hen wti J> rJe en haar tjeliet,
klaagden haar aan en beweerden dat zij een
knaap was, die van zijn teedere gelaatskleur
gebruik maakte om zich voor eeue vrouw te
doen doorgaan, en die de v^ouwc-n zelven tot
zijn medeplichtigen maakte. Ag: odike moest
dus, na ele vrouwen overtuigd te hebben, ook
de rechters overtuig' r ; maar toen dit geschied
was ook veranderde d-; Are pagus de wet, in
liet vrij ..el/oren vrouwen tot de studie en Jj
uitoefening der geno.-'skund; toe."
Ondanks ilo^o omwenteling bleven ook de
artsen nog vele vrouwelijke patioi.ten houder< ;
er waren ook beroemde specialiteiten in
vrouwen ziekt en. Martiaiis in spottenden z'n,
Soraiuis in nrnstigen zin, maken er melding
van; Seneca Inuilt eei.e eenstemmige uitspraak
van vijf medicae" aan.
Kon tweede vraag is, in welke consideratie
deze vrouwen stonden : op de hoogte van bakers
of van weteniciuppeirke autoriteiten. Te Uouic
waren zij, als zij vrij-eb;.ren waren leden
van een gilde, dat la'er de nobilitas verkreeg.
Er is een grafschrift over van eene Valeria
V'erecunda, eerste medica obstet'ix van haar
district1'; en van eene Ju-ia Saturnia, die door
haar man genoemd wcrdt mijne onvergelijke
lijke gade, do voortnfl'odjke doctores, de
eerbiedwaardigste vrouw.'1 /'j waren dus niet
ei. kei geacht, maar konden ook geliefd en
getrouv;d worden.
Tot.-'i is het aantc.l plaatsen waar van
doctoressen 2'^proken wordt, btel gerini.'. Dat
ze i.iüt ei.ki.l vrouw oh.k.! patiënten hadden,
M'bijnt te biijk, MI uit ' wt c recepten, die Galenus
a:t:,haa!r, ais door e,e?, zckoie Ai:;ioch:s
uitgevondf-ji, ca v/elke tv, ec i'u'.'i pten n:en bijna
\v ordeüjk oo!c in Arai'i.M.'lie rt coptei.bü* ken,
die vo< i aan Galorms oi.iUeid hebben, terug
vii dr. liet '/.ijn t<voe zulvcn voor kwalen die bij
vi'o:iwen weinig voorkomen.
Oj'mcrLi'Iijk ;:eno'-g lm.it mou weinige jaren
gek-.lop, in \K'.l'i, don ; aam van die Aotioebis
weer vcrnv !?! gevcüdei). l'oer eei.e
Oostenri;ksche ( xped'tio in KU'in-Aziëwerd in cie
n.ï'ien der s*ad Tion het voi-tsUik van eeri
sta; diieeld p,evoi;de", uit de tweede eeuw na
Cb. (Ualemu' ? !ijH) i.fkonis'.ij'. waarop stond:
Anti' chis, dochior vr.n i;iodo'us uit T!os,
v/ier i rvarir'g als doctores door raad en gemeente
van de stad TK-s eiketid is, tiei it zich het
haar vei leende standb eld op eigen kosten
doen oprichten."
In dit ervaring" zit eene aanduidirg van
de K-hool, waartoe Antiochis behoorde, die der
empiric;, die te AKxandriüblooido, en steeds
in coi.flict was met de scholen eler dogmatici,
rdectioi en anderen. liet oprichten van
staiuüieeldi n op <-i^en kosten, nadat het
stadsbestuur daartoe de vcrecrende toestemming
had gcgrven, was niets biL'ei'gewoons.
Antiochis hei ft zekirniot kur tien virnioeden,
dat 1700 jaar later, in Juni 1SIH, de
Arzter.tag" tn WiOsbaden als /ijn ec-iistemmij gevoelen
zou uitspreken, dat de vrouw voor de studie
der medicijnen, y.oof.tl als voor de dokters
praktijk, ongeschikt is.
mitmitiiiiuiitiimmi
Over het leven der dames-studenten te
Oxford vindt men in de I''rotu/e enige
bijzonderheden. »IIet leven in het internaat
heeft a! bed weinis; bekoorüjks. Da voor
schriften, op oud-Engelscha tradities gegrond,
gelijken mei-r op kloosterregels dan op
imiversiteitsbepaliüjjeri; bij voorbeeld: eene
studento moet 's avonds oni zes uur binnen
xijn, v; av. nee-r ?.ij i;k-t bijzonder verlof tot
langer uitblijven gevraagd beeft. Vóór vijf
uur niii» zij in de zalen an gangen der
universiteit geen van hare vriendinnen kannen
of groeien. Eerst r.s. de live o'elock-tea openen
zich oog en rnoni!; de dames mogen elkaar
kannen en samen praten. Het is ook verboden,
meer dan tweemalen met dezelfde vriendin
naar da kerk te gaiir>; alle uitsluitende
vriendschappen tusschen twee m isjes worden
tegengegaan.
De collfgas wordnn door studenten en
studeuüni e-n bezocht, maar de meisjes zitten
aan don e- r.en kant, onder hoede van eenige
chaperons. Da jungc, rcüisjss van bet internaat
mogen nooit ergens tegelijk mat studenten
gtïnviteerd worden; van uitsta;.je=, pienic?,
soireeijes, geen sprake; enkel joi.gedames-teas.
Dit strenge leven, dat alleen door den
ijzeren wil om wat te leeren, duldbaar gemaakt
kan worden, is ook jaren lang geleid door
twoa arme Indische prinsesjes, die er geen
lust in hadden. Za konden de Europeescho
geleerdheid maar iiiet in haar mooie bruine
hoofdjes krijgen, daden nooit con examen, maar
moesten toch te Oxford blijven, omdat het er
goedkoop is, en de «grand old lady", die de
zorg voor haar op zich genomen had, behalve
aan haar familie niet gaarne heel veel geld
besteedt.
* *
*
Eun bijzondere vermelding, waar sprake is
van »sweating systems" rnr.g wal ann da
zijdaindustrio in Anatoliügageven worden; de
toestanden moeten daar treuriger zijp, dan
men zich in Europa kan voorstellen. Een
rciiigur, E.lunrd Mygrnd, vcrU-ll v,ïn zijn
ondervinding te Biledjik, met Kiiplu er, S'hi'ul,
hat centrum van de zijdespinnerij aldaar; in
dat district zijn niet minder dan 1-000 hectare
mat moerbezieboomen beplant.
»Ik ben in mijn leven reeds in menige
fabriek geweest; dat overal Hink gewerkt moot
worden, en dat men arbeiders en arbeidsters
streng op de vingers moet zien, houd ik voor
van zei f sprekend; dat in vola het loon niet
in evenredigheid is met hat werk, is heiaas
een treurige waarheid; dat vele industrieën
i-chatleüjk voor de i^.'.oiuUier.l of so.ns /.el f i
levensgevaarlijk z;j:i, is bekend ; maar dit
:i!k-s wordt ;u Furop'M'Sche lande-i meestal
door sanitaire maatre^"len verz.ieht of door
hoe«t-r loon vergoed. W nar echter het maest
ingspanncn werk, het geringste loon, da langste
:i' baidstijd, da wül^eHjk'stP, gevaarlijkste
i bezigheid bijeenkomen, daar is het erg gesteld,
| i'n sedert .ijn bezoek aan de zwnvelinynen 10
j Caltanisütta berinnor ik mij niet iets zoo ergs
l gezien te hebben als da ellende in do
zijdesjtinreiijon te Kiiplu au Biledjik.
Wij treden in een der sjvunerijün, m de
diie dorpon zijn ar veertig. Van buiten maakt
hi-t gebouw geen slechten indruk; het is hoof,
helder »;cwit, met talrijke vensters, dia open
staan, awulat licht en lucht vrijen toegang
hebben. Maar zooJra men binnen is, wordt
men aangegrepen door dan walgelijken,
afschilw.-'lijkcn damp van hat warme water waarin
de cocons geweekt worden. In het mkUen.
is een smalle g*nj;, aan beide zijden zitten
dicht naast elkaar de werksters aan de onaf
gebroken snorrende spinnewielen. Daar zitten
kinderen, nog lang niet aan de school
oi.twiissan, mci'jas, vrouwen, weduwen die sinds
lang stompzinnig geworden zijn, en aiian
vertooneii dezelfde moeda, vale, bijna dierlijke
uitdrul.kina; van berusting en hr.polooza
ellende. Het werk begint met bet aar-brnken
van den d.ig en duurt, niet een half uur voor
liet middagmaal, tot de schemering. Voor dcizon
arbeid geiuiddeld dertien uren da:\as
ontvangen da vrouwen nominaal .'i tot <i piasters
(?!i! a 7:.' centen) maar de patroon, meestal
een Armeniër, weet er onder allerlei voor
wendsels h', t grootste deel van te krijgen. Hoe
hat in deze fabrieken moet zijn, als regen of
koude de ventilatie tot een minimum beperken,
kan men zich niet voorstellen; maar onvol
doend voedsel, overwerken, verpeste lucht zijn
oorzaak, dat al dezo vrouwen vóór kaar twin
tigste jaar verwelkt en oud zijn, en allerlei
ziekten ze in grooten getale wegmaaien.''
Te Barmen had het ziekenfonds e?ne in
Zwitserland gediplomeerde doctores, ilr Moest;',
tot behandeling van vrouwelijke patiënten
aangesteld. Daar in Duitschland intusschen
aan vrouwen nog niet het afleggen van een
medisch staatsexamen veroorloof J is, hè,, ft de
regeering te Dusseldorf aan het bestuur van
hot fonds doen weten, dat het voor ieder lid
eene boete van 10 mark per dag zou moeten
betalen, wanneer dr. Moesta bare geneeskun
dige praktijk ,nog lar.ger uitoefend-?.
* *
*
Te Berlijn zal eene doctores als deskundige
bij de politie worden aangesteld tot het
onderzoeken van die vrouwen, die voor da
eerste maal voor de »Sittenpolizei" verschijnen.
* *
*
De Parijsche bloemanschilderes Madeloina
Lomairo heeft eene henoomir.fi; als leerares
aan het historisch museum te Eo. Jeu aan
genomen.
***
Da Engelsche grootèwereld heeft een slechten
naam wat moraal, en zeif wat behoorlijkheid
van taal en uitdrukking betr. ft. Ken
cor| respondent in Jilacktcood, de heer Winterley,
l geeft top, dat wat de t;al betreft, die der
! aanzienlijke jongelui en zelfs die van vele
aanzienlijke dames bet naast komt bij die dt-.r
minst sJontlemarachtige" arbeidersklassen ;
maar hij wil aannemen dat dia dames en
heeren da vulgaire taal schilderachtig en
pikant vinden en niet altoos precies wete-n,
wilt er mede bedoeld wordt. Daarenboven,
voert hij aan, was nog pas dertig of vesirtig
jaar geleden »de groote wereld" zoo beperkt,
zoo aan aile kanten door huwelijken verwant,
dat alles eau familie scheen, en gemeenzaamheid
van taal tot in het overdrevene er geen aan
stoot gaf; en ook: in dia kringen ze'.f w~as
het een soort van kunst, die tot volmaaktheid
gebracht werd, met bedekte termen aan tafel
te kunnen spraken over onderwerpen dia een
welopgevoed burger zich nooit zou durven
veroorloven. En nog: wat kan men uit da losheid
van spreken van eene grande dame opmaken ?
Immers volstrekt niet, dat i:ij los van zuilen
zou zijn? Integendeel. Erger is het. dut on
afhankelijk van die losheid van taal, d.; los
heid van zeden, de onverschilligheid voor
schandaal, met lederen dag toeneemt. L»es de
romans door groote dames geschreven, lens de
kronieken der tijdschriften en vooral de
vern!ag«n iler pro essen, die met wanhopige
regelmatigheid elkaar opvolgen. Zia welke
histories schoonmoeders in het leven van hare
schoonzonen of schoondochters tntchtu'i te
ontdc'kkei1. ! Eu terwijl ze bet eene zoeken,
vilden ze het andere. L',t dia processen komt
niet altoos de beschuldigd-', maar hnol vaak
zijn kannissen, zijn familie, en vaak zijn be
schuldiger met shjk bespot ta voorschijn. De
geiiaale caste lijdt er onder.
Ea vooial bedroevend is dit, dat de laidande
factor in al die dingen niet p\s-dw, cr'gjvoal,
of verdwaaldheid of teleurstelling i^, maar
een vaal mindere stimulus, gew>onlij!c.k'a;;,ling,
verkwisting, een enkela maal speeUucht of
drank. Do modiste-rakening is de val van een
aantal aanzienlijke familian geweest. Maar,
de heer Winterley zoekt telkens verontschul
digingen, ook hierin is het niet de eigen
lijke aristocratie die zondigt, het zijn dn
nouveaux notie?, dio, opgenomen in den
buitenrand der «society1' haar verderven, haar den
smaak voor onzinnige waalde gaven, haar de
taal der mijn\verker»kroegan of er^ar leeren,
en met gretigheid op allo ondeugden ingaan,
omdat zij zien hoe alleen in deze de mogelijk
heid tot aanraking tusschen hen en de wereld
dia zij benijden, te vinden is.
* *
*
l'<.rcn in <<~.'ij>i. Niet te zachte peren,
bergaruotten, blanches, worden geschild en gehal
veerd, fntusschen klaart men in wijnazijn (l
liter op '2^-1 kilo peren) de suiker (op l liter
1)00 gram) en laat daarin de peren zacht
koken met wat kaneel, kruidnagelen en
citroenschil. Als da peren zacht zijn legt men ze in
de llescb, kookt do azijn wat in, zeeft za en
giet za heet op de vruchten ; laat deze een
paar dagen staan, met een lapje bed. kt voor
het stof, kookt de azijn nog eens op, lant hem
bekoelen en giet hem op de peren ; na 7 a S
dagen doet men dit nog eens, sluit de
tlesschen en zet ze op een koele plaats.
E?e.