Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 1119
».
Een nobel Tiertal.
(JutJy).
ZWIJGEN. IS T CONSIGNE
Da getuigenis van deze heeren was overtuigend !
Van liet Spaart?Amerikaanse!! YMeconflikMoofleei
(Ulk).
De Heeren worden verzocht geen meubels te vernielen er
staan knuppels ter dispositie achter den kachel.
Prins deorp ?aii Grieïenlaiiil Regent yan Creta,
(Pandt).
De Turken hebben ons een goede rammelirg gegeven, toen
we probeerden dit eiland ta krijgen msmr in beu er toch
gekomen !
of e flrie Krooiiprelenileiiieii,
(Lii<i(je JUnttcr).
'^'.r'3i\&£fi\
ge teeken d door den weibekenden accountant
te New-York, den lieer John Scett.
Nu de geheelfl weg, dank zij ijzeren volhar
ding, van Kansas City rechtstreeks zuidwaarts
naar Port Arthur aan de Guit' of Mexico
geree.d i?, EU doet een blik op de kaart
dadelijk de voordeelige, praktische richting
van dezen spoorweg opmerken. Zij is de
kortste weg zoowel tusschen het noorden en de
haven Port Arthur als tussehen Galveston en
New-Orleans. Bovendien loopt de lijn, wier
lengte met den afstand tusschen Amsterdam en
Marseille wellicht vergeleken kan worden, door
een buitengewoon veelbelovende streek. Hierbij
moet nog gevoegd worden dat het transport
zich over het algemeen mér richt naar de
Golf.
In verband hiermede behoort gewezen te
worden op de veertiendaagsche stoombootdienst
tusschen Port Arthur en mexicaansche havens,
alsmede op den geregelden stoombootdienst
tusschen het eindpunt van den Golf-spoorweg
en. Rotterdam en Amsterdam, die door do
rotterdamsche firma de Poorter & Co. zal
tot stand gebracht worden. Bovendien heeft
de londensehe firma Furness, Witby & Co.
zich verbonden tot een geregelde verbinding
van Port Arthur met verschillende europeesche
havens. Niet te verwonderen dat de grootmach
ten, bij de oostelijke en westelijke lijnen belang
hebbende, op allerlei wy'zen den volledigen
aanleg hebben tegengewerkt. Hierbij kwam
de antipathie van Wallstreet, omdat
definancieele regeling by het bouwen van deze lijn
toegepast van haar standpunt gezien zoo
oneigenaardig van de gebruikelijke manier
afweek.
De overwinning is er des te eervoller, het
genot der zelfvoldoening, des te grooterdoor.
De ontvangsten nemen veel belovend toe,
vooral wanneer ik doe opmerker, dat het
rollend materieel tot nog toe uit de
maandelijksche ontvangsten werd betaald op de lease
warrants, waarbij G pCt. interest berekend
wordt, en dat nu het voornemen bestaat om
deze uitrustingskosten, door 4 pCta. obligatiën
over langere tijdruimte dan de gewone
cartrust-overeenkonasten, te verdeelen.
Geheel verklaarbaar is het daarom dat de
beurs meer attentie voor de Guli-waarden
begint te toonen. Zij heeft wel gelyk. Dat
de Kansas City, Pittsburg en Guit' voor een
overeenkomst met de Chicago & Alton, die
hare ontvangsten onder de toenemende con
currentie ziet verminderen, niet al te
toesehietelyk is, vloeit uit de gunstige ligging
van haar lijn voort. De Chicago & Alton mag
wel zorgen niet te laat te komen, er zullen
wel aanbiedingen tot transportovereenkomsten
van andere zyden gedaan worden.
* *
^
Enkele weken geleden deelde ik een en
ander aangaande de hulp, die de
Financieele mpij voor nyverheids-ondernemingen
aan de Nederlandsche petroleum mpy zou
willen verleenen, mede. Aanst. dinsdag hebben
nu de aandeelhouders in genoemde mpij gele
genheid tot inschrijving bij de Amsterdainsche
Bank op 3SÜO aand., elk groot ?250.?, in
de Nieuwe Nederlandsche petroleum mpij,
tegen 100 percent, tegen overlegging van het
dividendbewijs no. l van het aandeel in de
oude mpij. Prospectussen, enz. zijn bij het
inschrijvingskantoor voornoemd verkrijgbaar.
Over de uitgifte der Mitteldeutsche
BodenKredit-Anstalt te Greiz, de volgende week.
<?? *
*
Petrol. te II. Per unit van oT1/,-, liter was
de verlsooppiijs in 18U7 gemiddeld /'l.-lfi/i.
S. It. te A. Nog houden. Voor nieuwen
aankoop zie de kroniek in dit nummer.
S. A. Omtrent de mpy., bij uwe certif. van
premie-oblig. bedoeld, kan ik, beter gezegd,
behoef ik niet veel te zeggen. Op myn ver
zoek om balans, winstrekening en jaarverslag
ontving ik ten antwoord: »De certificaathouders
hebben daarmede volstrekt niets te maken".
Een eigenaardige opvatting en een oneigen
aardig antwoord. Zou de directeur reden
hebben om bang te zijn? Voorloopig wil ik
liever nog niet publiceeren.
Aangaande N. T. mpij, wacht ik nog be
richt,
A. S. te d. II. Laatstl, Dinsdag heb ik U
bericht gezonden.
* *
*
Brieven, prospectussen en verslagen, bestemd
voor deze rubriek gelieve men ie
adresseeren aan D. STKITJÜI.
Ambt., Alexanderkade 4, 10 Nov. '9ö.
Het ,,¥i
En zoo gaan wij in Parijs marcheeren.
En daar willen we ons geluk probeeren.
" in Vlaanderen.
Voor weinige dage», op .'>! ctober nl., hield
het n\\ illeuis-l''omls'' te Gent zijn jaarhjksche
algernecne vergadering. Deze instelling verdient
meer gekend te zijn dan zij is eu heeft recht
op deu zedelijken steun van al wie de belangen
voorstaat van de stamgenoot en buiten Nederland.
Nederlanders buiten Nederland" dat zijn
immers de \ iaininge:i, en tot iXedeilanders
groeien ze meer eu meer op, vooral nu zij, in
administratief opzieht, met, den dag mimler als
vreemdelingen worden behandeld in bun eigen
land. Vromer, cl. i. na de glorieuze" omwente
ling van Jb-jM, welke Belgiëvan Holland
losseheurde een smet op de geteluedems van
J5c!g t', y.orifils tegenwoordig meer en meer door
verlichte lïeigen wordt ingezien was geheel
de administratie van Belgiëfranseli : /nthscli, liet
onderwijs franse;;, het parlementaire leven;
(1'ahseh, de justitie, die zonder wroeging de
Vlamingen belmeUe eu coudemueerde, ai ver
stond ut; tlelu queut geen enkel woord vau al
wat over ziju geval werd uiteengedaau.
Ue Vlamingen hadden, wegens liun ligging
nevens l'ranknjk, alsook wegei.s de ee,uwenltiuge
vreemde ovtrhcersühinif, leeds onverschilligheid
genoeg aangekweekt om hun girniaauschen
oortproug nagenoeg geheel te vergeten en
ihtcgcudeel meer dan een stap gtdaan in de nehting
van i'raukiijk, zoodat hun uationalitc itMrevoel
door du negeering van iiun taal in 1SÏU niet
werd gekreukt. Zij waren toeüiuaals over liet
geheel een zeer onwetend eu achterlijk volk. in
de laaUtu vijftiy jaar heeft, zich echier de/e
toet tand aanmerkelijk gewijzigd, liet
uationaliteitsgeve, i ,-ciiiji. t ontwaakt te zijn en de
vroeger aig-.'meene onverschilligheid voer het
Neuerirthüseh de taal des volks in de meest
bevolkte nelft vau liet rijk, de noordelijke
lieefl plaats gemaakt voor een ernstig streven
tot liet ^rüi^diger keimen der eigen taal, tc^t
oiitnjkkeiuig duur middel van de volkstaal, d. i.
langs iia'.uuiiijkeïi weg. Uor.-pronkelijk is deze,
verandering het werk van eeuige weinigen, welke,
in '37 i.aar ik meen, zicli tot een kleinen kriiu;
aaneei.sioun met het doel het Nederiandseh te
beoefenen. I)e ziel van dezen kring was Jau i'rans
IV'illems. Oi.der de ledeu moge alleen Conscknce
vermeld wordt», welke gedurende zijn vrij lange
letterkundige loopbaan vetl gedaan keelt voor
de ontwikkeling ran het Vlaamsche volk. Van
een kritisch standpunt is er, ja, heel -wat op
zijn walken af te dingen, in 't opzicht -yan den
vorm zoowel als van de gedachte; docb
Conseieoce schreef voor een volk dat sedert laag
bet Nederlaadsch-lezen vergeten was ea was
zelf een maa van middelmatige wetenschap: zija
o&g«meene populariteit in Vlaanderen ligt dan
ook juist ie d«zen samenhang, teu gevolge waar
van hij zoo goed dea volkstoon wist te treffen.
Het zaad, rondgestrooid door dien kleiüe
kring van moedige mannen, ontkiemde langhaam
docli bevredigend, ea weldra dook in Vlaanderen,
bij de meer ontwikkelden welke belang hadden
leeren stellen in de eigen taal, het bewustzijn
op, dat de Vlamingen m de administratie van
het geunieerde vlaainsehe en waalsche land,
totaal waren weggecijferd. Intusschec was een
maatschappij tot stand gekomen, welke zich ten
doel stelde de emaucipeering vau het vlaamsche
volk, door het Nederiandsch, te bevorderen en
zich, iu dankbaar herdenken aan Jan Frans
Willems, genoemd had: het Willems-Foads."
De middelen, welke het » Willems-Fonds" ia het
werk stelde, waren vele: het stichtte volksboe
kerijen, het richtte leergangen iu, het gaf werken
uit over wier vorm eea comitéhet oog hield
een gansch niet nuttelooze voorzorg iu Vlaan
deren het liet voordrachten en lejingeu
houden, «n gaf het volk gelegenheid de taal iu
zuiverder vorm te hooreu. Deze pogingen werden
op prijs gesteld : de talen waren spoedig te
klein; de boekerijen werden stuk gelezen, en
overdreven is het allerminst, wanneer men de
diensten welke deze maatschappij aan het
vlaamsche volk heeft bewezen en nog immer
bewijst, eenvoudig onschatbaar noemt.
Het «?Willems-Fonds" deed meer.
Het nam de leiding in handen van de pogingen
welke thans werden aangewend om de
verfranschte administratie in een meer rechtvaar
digen zin te wijzigen, llekweet op rekwest zand
het Willems-Fonds" naar de regeering, om de
nederlandsche taal te herstellen in de plaats
welke toekomt aan de tweede landstaal ; zonder
verpooziüg stond het /i-Willeais-Fouds" op de
bres, kampende tegea routine eu kwaadwillig
heid; en indieu de Vlamingen op dit oogenbhk
?wetten bezitten welke het gebruik van het
l'ransch en vau het Nederiandseh regelen in de
aangelegenheden vau onderwijs, justitie eu admi
nistratie, zoo is d't het werk vau het
cVVTitlemsFoads". De volledige gelijkstelling van het
Nederiandseh nevens het l'/aosch als oiïicieole
taal, was de laatst verkregen triomf, bevochten
in deu loop van het verleden jaar.
Men ste.lt zich gemakkelijk voor, dat het
,/Willems-Fondo" thans, na een zoo lang bestaau,
uitgedijd is tot een machtig lichaam. iJe maat
schappij telt niet minder dan 2J 71 leden, ver
spreid over de vijf vlaaij.sche provinciën. Elk
jaar vergaderen de gezamenlijke afdeelingen te j
Gent, waar de moederafdeeliug ontstaan was. i
Het »Willems-Fouds" was vroeger machtiger j
dan tegenwoordig; sedert 10 jaar ongeveer neemt
het gelal zijner leden gestadig af: het heeft er j
omstreeks Sü-4 een goede vier duizend geliad. j
p grond zijuer vrijzinnige strekking wordt, het
sinds jaren heftig tegenwerkt door de klerikale
regeering. j
Ook in Nederland bezit het Willems- Fonds"
twee afdeelingen: te Utrecht en te Groningen. De '
stichting dezer (vooral studenten-) afdeelingen j
was het werk vau vlaamsche sprekers, welke de ,
Noord-Nederlanders eenigszms ziju gaan iulicü- :
ten over den strijd welke bezuiden den Moerdijk
wordt gestreden, over de pogingen gedaau om de
Vlamingen te onttrekken aan den machtigen
franscheu invloed, eu aldus dezen talrijken
voorpost der Germanen weer terug te breugen |
in den schoot der groote gerinaausche familie, l
redericq, Vuylsteke, ijol de Mout-, liooses, aube i
ziju naaien vau ieverige H illeins-i'ondsers, namen i
waarmee elk bezoeker der nederlaudsche taal- i
congressen vertrouwd is. De vlaamsche taalstrijd
behoorde iu Nederland beter gekend te zijn, eu
al te, vaak weten de Nederlanders niets omtrent
de Belgische toestanden; algemeen nemen zij '
Belgiëvoor een geheel fransen land, eu zoodra
zij het grensstation E-sehen vooruij zijn, komen !
zij voor den dag met l'"ransel;. Uat Vlaanderen i
intusschen nog niet vtrlortii is voor de ned< r- j
landsche nationaliteit, bewijst, de vitaLttit van i
het 7/Willcms-Fonds", betuigd nog eens Zondag i
laatst door de talrijk opgekomen afgevaardigden j
tu ledeu, weike bij huu scueidiiig naar rechts j
en links steeds met nieuwen moed aau 't weik i
tijgen, nu het einddoel d<r viaamsjhe beweging?j
de vrijmaking VKH liet viasimMjüe laud vau den j
franseheu invloed eu ziju vnje ontwikkelu gdoor i
eigen taal zich in et u steeds minder afgelegen
vertchiet begint af te leekenen.
10 Nov. ''J
Aiu
geen tyd ba<3, daar bij r oor zijn vader
een
boodschap moest doen bij den pottenbakker.
De andere stelde to«n vwr, dat Ckosaka be
proeven zou, de knikkers terug te winnerv
terwijl hij de boodschap zou doen. \ Chosaka
stemde toe en ging knikkeren, terwy'l de zoon
van den koopman de noodlottige boodschap
aan den pottenbakker overbracht. .»?
Deze trok den jongen in huis, sneed hem
in stukken, deed ze in een kruik en zette
deze in het vuur, -i:»e;
Toen Chosaka een groote massa knikkers
gewonnen had, begon hij naar zijn broeder
uit te kijken. Toen deze niet kwam, ging
Chosaka naar den pottenbakker, en toen hij
hem daar ook niet vond, ging hij naar huif,
waar de slechte koopman tot de vreeselijke
ei varing kwam, dat zijn eigen zoon in plaats
van zijn aangenomen zoon was verbrand.
Schiller's Gang nach dem
Eisenhammer"een Boeddhistische ;
legende. \
[n bet laatste cleel van het Journal of the
ltüi/al Axiiittc Society- deelt prol. E. llardy i
een iioeddhistische legenda mede, waarvan do
inhoud de grondslag van Schiiler's gedicht
»(iang nach dem Eisenhammer" zou kunnen
zijn. Du vertaling luidt:
In Kosambri leefde in koning Udena's tijd
een koopman, die een hooge waardigheid in
de stad bekleedde. Op zekeren dag werd
hem voorspeld, dat een knaap, die dezen dag j
geboren werd, later zijn plaats zou innemen, i
Daar de koopman ee'ii zoon had, dien ij i
natuurlijk zijn betrekking wilde nalaten, be- ;
proefde hij op alle mogelijke wijzen, den j
eeingen ki.aap die op den dag uer voorspelling j
geboren was en dien hij in ziju bezit had weten i
te krijgen, te dooden. Jlaar alle pogingen om
den jongen Chosaka zoo heette de knaap
uit de wereld te helpen, mislukten. Telkens j
werd ('hosaka als door een wonder gered. Zoo j
groeiden de zoon van den koopman en Chosaka i
als broeders met elkander op.
Eens dacht de koopman er weer over na,
boe hij den gehaten Chosaka kwijt kon raken. |
Hij ging naar ziju pottenbakker en zeide j
' tegen bern : >-ln mijn huis is een knaap van
l lage afkomst; deze knaap moet gedood worden."
! DU pottenbakker hield zich do ooren toe, j
l want hij wilde hier niet van hooren en zeide:
! j./ulk een boos woord moet ge niet spreken !''
Da koopman zeide nu, dat hij het niet voor
niets behoefde te doen en bood hem HlOi)
goudstukken, waarop de pottenbakker zicli
j bereid verklaarde. Op een bepaalden dag zou
, hij zijn oven zeer hard gaan stoken; de
koop| man moest Chosiika dan maar sturen. Toen
[ de afgesproken da;j kwam, zeide de koopman
i tot Chosaka: >AVe zullen spoedig zeer veel
vaatwerk noodig hebben. Ga naar onzen pot
tenbakker en zeg hem, dat hij vandaag moet
doer, wat je vaüer hem bevolen heeft."
Cliosaka ging been. Onderweg ontmoette hij den
zoon van den koopman, die juist aan het
knikkeren was.
Deze kwam naar hem toe en zeide:
»Broeder, ik heb veel verloren; wil jij bet voor mij
terugwinnen';" Chosaka antwoordde, dat hij
lUUUIMIIIIMMIIilfttllllMHtMf'IKIHMKlUIIJIHIIMIItll
BOEKAANKONDIGING.
Les Petits. La Hollande par DJMIESVAK
DELOKME (de la Republique Haïti),
Editépar ia SocitéBeige de Libraire
etc. Bruxelles 1898.
De heer Delorme, oud afgevaardigde en ge
volmachtigd Minister bij den H. Stoel en het
Hof van Berlyn, heeft getracht een beeld van
ons land en van iaze geschiedenis te geven.
i'etite terre, grande nation" vangt hyaan.en
hij eindigt eveneens ! »Dat mijne landgenoten
dit Holland in d« gedachte houden, en steeds
zullen zeggen: petite territoire,grande nation '.
Over Prins Willem I is de heer Delorme
niet best te spreken, doch hoor hem eens over
Maurits en Frederik Hendrik.
Niet altyd even juist z\jn schrijvers' beschou
wingen of gevolgtrekkingen, maar zijne liefde
voor ons land doet ons hem zyae tekortko
mingen vergeven.
Nu en dan geeft de heer Delorme ons de
gewaarwording van den gast op een heeren
diner, welke door een der medegasten in eea
gloeiende toast zóó werd bespeecht, dat hij aan
het slot uitriep: »hoe jammer dat m'n vrouw
er niet bij is, dan kon ze eens hooren, aoa
voortreffelijk ik ben!"
Haagsch Jaarboekje voor 1880, onder
redactie van A. J. SEBVAAS VAX
ROOIJEN, elfde jaargang. (Orgaan der
vereeniging: »die Haghe") 'a
Gravenhage, Mouton & Co., 1898.
Het Haagsche Jaarboekje is allengs ui'gedijd
tot een boek van ongeveer 600 pagina's en de
inhoud o.a. meer dan 450 bladzijden tekst
bevattende is er bovendien niet op ver
minderd. Vele van de artikelen, welke ditmaal
dien tekst vormen en meest allen bijdragen zyn
tot de geschiedenis van het Huis van Oranje.
hebben eene blijvende waarde, terwyl een keur
van goedgeslaagde reproducties naar oude gra
vures e. s. dit Haagsche Jaarboek recht geven
op een blijvende plaats in een bibliotheek,
even goed als in de boekenkasten onzer huis
kamers.
De zoogenaamde officieele opgaven dragen de
sporen van dia overhaasting, waarvoor de redac
tie haar verontschuldiging aanbiedt; o. a. zoekt
men er te vergeefs naar gegevens omtrent htt
Koninklijk Huisarchief, en draagt de zetter
schuld, dat onder de Fonteinen der lloft-tad
(bl. LXXX) worden vermeld; de Treve zaal.
da Ridderzaal, ja... zelfs de vergaderzalen
der Eerste en Tweede Kamer, misschien wel
als bronnen der Welsprekendheid.
Toccaltreffers door N. VAN HAM-EN.
Schrijver van »eene eerste schrede"
en -.Losse en scherpe patronen".
Met :-'! penteekeningen van H. M.
KiiAiiisK. Amsterdam, L. J. Veen.
De lieer van Harpen biedt ons in dezen
bundel een negental schetsen aan uit de mili
taire wereld, waarin hij zelf heeft geleefd niet
alleen, maar waar hij ook goed heeft waar
genomen. Aan zijne gelukkige gave van ver
tellen danken wij nu die aurdige kijkjes in en
om de kazerne, wel is waar de kazerne uit
een tijd, die voor een goed deel achter ons
ligt, doch die daardoor ook typischer figuren
ryk was.
Zeer gelukkig is de auteur geweest in zyc
schets van de moeder der compagnie, van dien
oubolligen sergeant-majoor, welke zooveel hait
toonde voor zijn minderen en zooveel slag had
om met miliciens om te gaan ; aandoenlijk »de
treurige herinnering" aan den kapiteins- wees,
te Kaïnpen in de inlirmerie stervende ; humo
ristisch dat tafereeltje bij het instructie-batal
jon, waar de gerevaccineerde jongeling zich
ziek meld en iri do ziekenzaal zoo'n honger
krijgt; historisch de dokter van vóór 20 jaar.
welke zijn patiënten in het hospitaal muziek laat
copieeren en de inspectie van een generaal
voorkomt door een bordje»besixiettelijkeziekte".
Na Brunipgs eijn de schetsen en novellen
uit het militaire leven ten onzent zeldzaam
geworden ; de beer van Harpen zijn wij alzoo
te meer dank schuldig voor dezen nieuwen
bundel.
A. N. J. F.
liet lioj te 's-dnu-cnhttrjc. De prinsen
van Orarge op het stadhouderlijk kwar
tier door An.Mii.D Isisu. 's-Gravenhage.
W. l', van Stockuui & Zoon, is'.is.
Dit werkje moest, helaas, het laatste zijn
van den llaagsehen letterkundige, die de ge
schiedenis van het Binnenhof kende ais weini
gen, en aan wiens nasporingen wij het danken.
dat wij thans brtrekkelijk nog zooveel weten
omtrent het eeuwenheugend grafelijk verblijf
van weieer.
Van het intieme leven der prinsen van
Orarje in dat deel van het Binnenhof, hetwelk
het stadhouderlijk kwartier werd gebeeten, is
weinig betrouwbaar» tot ons gekomen. Niet
temin gelukte het Ising nog vftle bijzonderheden
bijeen te brengen, opgehelderd door goede
reproducties .van oorspronkelijke teekeniugen.
Wat nu in het bijzonder de reproductie
betreft van de schilderij, waarop Jeroom Jans
sen (de danser) het bal, in ICfJO dom do prinses
Royaal gegeven, afbeeldde, meen ik te mogen
opmerken, dat de dansende mannelijke figuur
zeer vermoedelijk zal voorstellen Ivarei II.
Van deze schilderij gaf eenige jaren geleden
The Grajiltic eene zeer mooie houtsnedo.
, De alrijd om den u'crcltlcrcde in 1^0!).
Vrij bewerkt naar het Engelsch van
LOL is Tit.u v, (met platen). Haarlem,
de Erven F. Bohn 18'JiS.
De bekende Haarlemsehe ftrraa Bohn geeft
thans uit het verhaal van een dier in de toe
komst mogelijke gebeurtenissen, profetiën op
staatkundig gebied waarvan the Uattle of
Dor'kinij in de 2e helft dezer eeuw een der voor
naamste is geweest.
Slechts de eerste aflevering van de
voor