Na. AMSi'D'HK'.iyAMM'ER Tv7EEKMïLA,D V 0*0 R Ai N Di , sprak. b~$, maar züp. hoofd. Mferd :«o i den roap gSklonfl; Tb ijöwrwitt» . ko» Siert Montelbaan ztfn topt. Wee oxer Amsterdam ma! En alles, ia; (WS Anstei* ;w«V, BeteBBcaêtm^Ofcd Diemens val, EiL.nwt.eea aakli&, rouw«e,kla& Zushite., alles. OJB. diea..zwar.ea.BLag» Wee. over Am&terdanuue! En ia hM,z.w»rt gewaad, Dootiup;. 's Stads» voogd de. straat, En kermde dag ep nacht, Met wedindrjfee klacht. Wee A'mstels Vesting wetten! Vrjj. naar de «Moorsche Weeklacht.op de Teroveringj, van Alh»u»ai',,door Lord BYKON, -vertaalde dtrarra* £u»ji vaNFÜBBtu*? a* to«gepast op A'nwtels-eracttwel lirt: P. N; M. NEUSJE S Tli1 'Wnktnf-fhih tl* uv I'UluiBlrLuUU lu had ook de in de inleiding plaat» vaa den op zgn- litte raire kundigheden, zoo tretschan, afgevaardigde, Pompili. Toen Pompili dien avond bet buiten-gewooa belezen, gezelschap had verlaten, zond menhenit»fctoe»tden pfftciëelen zwartmater'' Achterna, en deze gaf' den verblutten man een ?opheldering vanvdffgrapv Baa voJgendWMaorgea. ging, het verhaal" alS een loopend vuur'j e door ?dé- Kamer der afgevaardigden, en leverde eenwelkom onderwerp van gesprek in de couloir». Doch*- Pompili, als man van geest, nam revanche. Hu noodige de Tolstoïanen uit tot een werkelrjk diner, en wel in een der beste osteria's «op den Monte Mario, en werf zelf op «taanden voet een \jverig Dimitrich. _ Langzamerhand nam. de secte toe io omvang ?en bioai; ook finaneiëel gedijd» zy, waotr men , had" een beter belastingsysteem ontdekt, dan ?dat van Italiëzdft Niet te vergeeft had- men 4te geiteime taal: boa langer hoe meer tot vol?tnaaktbeid gebracht, immers, op die wijze kon men d«s te vaker een vergrijn tegea. ha** grammatica beboeten. Bijzonder ingewikkeld -was de woordenschat, zooals de volgende voor?%«eidaa uit de Tolstoïaanscke dictionnaire oiogen bewy'zen: werken"'beteekende drinken, mijn", wijnberg, lediggatig", werk, vader van alte kwaad", uarlteBeni,, moeder -van alle kwaad", telegraafzaal op het hoof dpostkantoor. Het van niadre dei vizi afgeleide werkwoord madire ziaire beteekandft daa: teleafzenden; werkplaats" beteekende fiehuis. Ook de plaataaamea wcr.dfia veiaiL?dbrd, meest»! gepussificeeijd, alleen. Frascati do .fcaofdbron var, dea wijn als. .ruwe grondstof",, tod den Eagelschéa naam Cardift1'" enz. Ds kroniekschrijver van dan Popato Bbmano -w«rt op, een keer gestraft wegens dichteritia." Du Tolstoianen hadden reeds sedert esnigen trjd tot hun gioote ontevredenheid opgemerkt^ ?dat Clement! niet. meer met den waren ftver ^werkte", en tot haa groate ontsteltefits werden 24 plotseling verrast door de tijding, dat ?Clemente «m «m* kwl T' A nmm** JU BW* dhfr M *--*? v U ./If/flBMMBE VW JBM ,^ VHH VK Vi% Manzov z«* worito» opgevoerd. dadeliji, Aa» uusdaad tttemg t» stndb». de prwBÖcw Kiarihtiima tfftg talende- tMMfcMMarv en ?«g betaler* TèMmHMB, tf*«* ah door d« getolde «aal wwtuMtm. Bog toet scttana. vfgarq,. «eed w «l on, geroep*», «t «at »5(i luid en Acingmi, «tot l» wel geivcsga» WK aieii t» vartaoM*. JSüMt! zoo !" w«c4 hè» van. alle kaateo, taMgnrmpea. Nu k«nt n »ei weer weggaan. Wetwuitaa om .alleen naar evea er van overtuigen, dat gg nog ni«t bet hazen pad Ikadt gtkoaeri.*' Het mnte bedrij, begint. Tiea minuten lang is allea doo<is'il; dan hoort ineu plotseling van het schellinkje een stem roepen: .Neena mij niet kwal(jH, menheer d« eerste tooneelspeler, gjj spreekt te zacht! Wilt gij zoo vriendelijk zyn, dat laatste claui-je nog eens te herhalen t De acteur geeft gehoor aan dien ^wenscb, doch vyf minuten later staat een ander Tolstoiaan vau zyn pliats op, en steekt zijahand in de hoogte, aeoals de gerworenen plegen te doen, wanneer z\j het verhoor niet kunnen volgen. Neem mij niet kwalyk, mejuffrouw de eerste actrice. Hoe zit de zaak eigen !yk. in elkaar? Treuwt de oom m«t ZÏJQ nicht, of om gekeerd ?" Och wat l" roept een darde Tolstoiaan, de majoor trouwt met den overste!" Dat komt 'den anderen Tolstoianen te onbegrijpelijk voor, zij gaven elkaar aitarlei wenken en seinen, en komen bijeen in hst parterre, wnar zij een. vergadering beleggen en een comitéafvaardi gen, om den dichter achter de coulissen te gaan verzoeken een authentieke interpretatie" van de duistere plaats te geven. De geplaagda anteur is buiten zich zelf van ergernis en roept den afgevaardigde toe: Wacbt dan toch tot het laatbte bedrijf!" Onder die tallooze stoornissen sleept het drama zich verder, en aan het einde van elk bedryf wordt de acteur herhaalde malen voor het voetlicht geroepen. Maar gedurende het laatste bedrijf is het plotseting doodstil geworden in de zaal. De Tol etoianen z\jn verdwenen, want men heeft bun verteld, dat dementi na de voorstelling door ?een geheimen uitgang wil ontsnappen. Hetgefaeele blok huizen wordt omsingeld, en de menti, die ziet, dat zijn vlucht verijdeld is, vliegt plotseling uit het voorportaal te voorsch\jn. en breekt door de omsingeling heen. Maar de straat is steil, hij moet zijn schreden vertragen, en i\j» vervolgers z\jn hem dicht -op de hielen. Er ontstaat een vreeselyk ge schreeuw en getier, overal vertoonen zich voor de vensters der huizen de ontstelde gezichten van uit hun rust opgeschrikte burgers en bur geressen. Poüie-agenten komen van alle katiten toegesneld. Wat is er te doen ?'' Houdt den dief l" tchreeuvt de bende. Gnjpt den moordenaar I" Wien heeft hij bestolen?' Mjgt een Guardia. Sardou!" is het ant woord. Wien heeft hij vermoord?" vraag! een ander. De poëzie !.... Daarschiei <iit een zijstraatje een bekende stille" te voorschijn, en een oogenblik later is de arme dichter gegrepen. Onderwijl komen z\;n vervolgers naderbij. Maar de .stille" politie beambte verstaat geen gekscheren, en al de welsprekendheid van Casali, den koning der reporters, is noodig, om den on gelukkigen Martelaar der poëzie uit de handen der politie te bevrijden en te doen overgaan in die zijner vrienden, die hem naar de naastbijzijnde groote ostsria sleepen, waar hij door zy'n ydelheu moet boeten;, door: gedwongen rnggevigheid. Dsalgemeen» vrooljjjthêid weid nog, aaninwke'ftkx verhoogd, door de aanwezigheid "van ve scheideae. lettackoadige» gsoothedca vam, den z«ot veelsten rang, klerken van advocaten of 'onder geschikte beambten aan ministerieel- departe* men ten, die gewoofez^iAft&bunscfciföiiaBenaaiM ter sluiks uiting te geven aan hun lyrische gdvoelensv met geen' ander resultaat, dan dat hun- litteraire voortbrengselen een alles behalve roemrijken- dood vinden in de- prollemanden van de tijdschriften- De*vrt»elpe Apollö"1 of' De verheven dichtergod". Deze sterren aan den poëtische» hemel waagden bet sehuohter, een w-einig naderby te komen, om kennis te maken met dea> gevierden dithter dementi., en waren zeer verheugd, toen men hun een plaatsje aan den feestdisch inruimde. Wie beschrvift hun verrukking, toen dévrienden van den dichter welwiü«nd gf traag; wMe% zich; aam. hea re laten, voamUlWn^ e» oa«e&" ai» d!Atmunci«, MWM; firaga? Salrateve; Bafin% Bavetta-, Steedïett},. enz; hett in-, dte ooren klonken:! Den volgenden, dag, gaven o> dagiil»d«n opgeTswutón. recensies war hsrj geniale werkt van GtenwirÖ; dw* in- de- ruWiefr St»d«me«w»',' werd meiêins; gemaakt va& de gevangenceaaing van den, opgêlnkkig/ec dichter. D* Folcketto ging aelfg, zpe ven, bet; publiek aan te bevelen, uit, da gebeurt eniseen. van dien nacht moed te 1 sehep^en voor oemaltoemeene dichtervervolging. QceB' iiri»eeW«ni*BeimJrg- wa»- ooit- zoo- gerecht vaardigd geweest. Wanneer de politie op den ingeslagen- weg- voortging,* zou: er gauw genoeg eea einde komen aan al dut ongeoorloofde dichten en rymelen, enz. eo*. Clement! had een week noodig, om- te bekomen van de ge?noigpn. van de jachtpartij. lipt vermakely'kste van het geheele geval was, dat verscljeiden theater- a jen t uren in Weenen en Berlyn de ironie der critici niet doorgrondden en on grond van de loffelijke recensies in alle courabten dementi overstroomden met aanvragen om.het recht van vertaling. Onder dergelijke grappen en aanUghe-Jen. ontwikkelde het secteoleven zich vrolijk ver der. Een tijd' lang hield men zich: met de vrijmetselarij bezig, omdat het Vadcaan toen juist zijn wldtocüt tegen Leo Taxil begon. Of, die periode volgde de Abessioiachie- endaarop de parlementaire, die taaelyk lang dhnrdê. De- parodieën op de kamerzittingen, > de parlementaire regeling1 vaa zaken,, op e schandalen en düeussiën waren dikwijls gelooflijt, rhetoriache kunststukken werden ? in dien t^jd geproduceerd! Jubelende jvalsbetnigingen weerklonken van alle kanten anneer een correspondent van eon MUaansch ad Zanardelli, een Oostenrijker CÏiejl's medeBrker van den Times", en een schilder uit smia CavaUata voorstelden. Dan. werd de diak gestoken met het parlementaire jargon, rat de stemmingen, met de parlementaire e^uêtes. NatuurJyk volgde, de sectie ook met di meeste nauwgezetheid h«t parlementaire zooala blylit uit het register der waardigwen. Hield, de Kamer zich byV. met sociale gen heden bezig, dan. was de secte ook aal,, en deed veel aan; gociale* voorzorgsmttregetea. Men iteldfe bijv. een beroepsgeieeheer aan die den tiv«l van Custode dei carbonati" voerde ;. zjja taak was het, de inxiden. van den arheids" te owJe»»teup«o,, enlaarom was hu op hoete verpftcht, altijd (dubbeUcoolzun» soda) hij zich te draa. Ook btelde men, een perito del grisou tteutott^* ^or de ontplofbare stoffen * m^W., %ft wi in den peraoun van den dbw «fokte» Monteccbi. Voor de iuv«j» dfert sabM werd ook nog gezorgd, hjMt bcnoemm van den roptanschrijver tot iGttstodte: clegli indirizzi'' (opzichter «WB «er, die hij te damken had Man rekende er op, dat, fvameM d» .Yiermoeiden'' als beschermhtó» had gebracht, de poedel hem tie&lttAi0B«t zou bewijzen. d* »wte«Wit!»ire episode volgde een jarsch*. Verscbeklsn groote schandaalproce». haiH%ad*a eowespondenten opsluiting en eid ia de gerechtszaal v-a» meer dan da$ftB bejorgl. Uit wraak werden dei proc«twftn. geestig geparodieerd, waarbij befcatuurlijk niet ontbrak aan scherpe uit val tegen, de taliaansche justitie. j _ l kon niet uitbleven, dat de Tolstoi-club '? xidangzamerhand ook tot de provincie uitbrde. warit de redacteurs der groote proviaciabladerj. komen dikwijls ia Rome. De secte vord.ua al spoedig overal zoo»eel aanhangers, dafet voor da Romeinsche broeders een waar gargen wa», hutten de stad rond te rsizea, aóélfa, dat het eigenlijk volkomen overbodig wat a t de club eiken Deinitricb, die op reis gimn rang verhoogde, om hem in vreemde plaen eea des te betere ontvangst te verze ker De daarby gebruikte titels waren djkwijzeer zonderling: zoo werd bijv. de bemde caricatuui teekenaar an humorist Va», toan h|j eens voor eeni<en tijd naar Flace ging, b9:»oemd tot Qitslade de.Ua, ton dl Demidoic." Het bekeoda gedenktee. van vorst Demidow te Florence was naijk in dien tijd, in strijd u»et alle tradit: ter baschutting van den regen voorzien varen reusachtig dak. De Florentijnsche dabden hadden daarover gemopperd, doch de ilstoi club zag in die waterkeering een ecblstoiaansche handelwijze en een prachtige aading tot het instellen van een nieuwe watgheid, die dan ook officieel aan de Flctijnsche bladen werd meegedeeld. Bij eendere gelegenheid werd de Florentijnsche perok weer gebruikt. In en om Florence wamelijk een werkstaking der stroovlecbtsters (tnnale) uitgebroken en een Dnitsche collega, diwens zijn groote werkt acht" den titel van Zi Vermoeidheid" (Sua Stamelwiza) had verven, kreeg van zijn courant de opdracht, op plaats zelve de zaak te gaan onderzoekeflet romeinsche synedrion bad niet verzui den broeders ; ; in Florence, de komst varn hooggeplaatsten broeder ; ; uit Rome te ichten. Toen deze in Florence uit dea tretapte, zag hij met verbazing dat er een bijier sterke politiemacht op de been was. en alle reizigers scherp werden opgei. omen. '» ids toen hy gezel'ig met de broeders" by'' z»t, lieten deze heul lachend hun courai zien, de in den tijd van Crispi minis tee Nazioite en de cldricale f Unit a catiulicin beide was het volgende bericht op^eno: Terwijl de politie zich ijverig bezig hornet de werkstaking der stroovlechtsters, heij waarschijnlijk geen tijd, z ch er mee te bem«, dat heden een afgevaardigde van den feofer oude werklieden in Florence is a»ngeen, om hier te a^iteeren. Volgens onze inaties kunjien w\j echter verzekeren dat dfcvaarlijke individu met grooten ijver aan herk zal gaan". . . is wel mogel ,k, dat men in hf t ernstige Nen, waar men geen carnaval kent, medelil glimlacht over dit voortdurende Tolstoid»<) B«r Steatsspoor en het Entrepot, en cffr Wetüoudtm voot» Kandelsiprichtiogeo, Mr. Scuöi^viNCK: Dat wurrja, wat je er ook aan doet, het schreeuwt maar altijd door ; ik wou d* ik het kwijt was HimiimiiiiimiiiiiiimmntiijMiiiKiiMitn IIIIIIUIHIIIIUIMIimilimillllllll carnaval der romeinsche journalisten, het kan wel zijn, dat men in plechtig-ernsüge journalis tenkringen er over spot, dat dezelfde collega's. die in hun couranten op de meest hartstoch telijke wijze met elkaar twisten en. strijden, 's avonds kameraadschappelyk, ja, zelfs vriend schappelijk met elkaar omgaan Nu ja, men ij in Rome nu eenmaal niet alleen lichtbloediger, maar men gaat er o.ok va.u aet staadpunt uit, dat een lid van de tegenpartij toch ook een mensen is, en dat menschelvjk met mensehea omgaan toch altijd iets goeds is. Oirerigens verdienen de Italiaansche journalisten het geer z,eker- ook, in naderen omgang te worden bestudeerd, iets waarbij het voordeel zonder twijfel aan de zijde van de tegenpartij zal zijn. Want de journalisten van Italiëzijn niet voor een vierde deel zoo erg, als de oppervlakkige beoordeeliqg vaa Hjenschen, die wel eens" in Italiëzijn geweest, b,en dikwyls hebben afge schilderd. De gebreken, die qns Duitschers ergeren, zijn gewoonlijk niet aan de personen der journalisten, maar aan het systeem der pers eigen. Men mag ook nooit uit rjet oog verlieaen, dat de groote meerderheid der Italiaanse h dagbladen arm is, d»ar het Italiaansche publiek noch adverteert, i och zich abonneert. De Tolstuiclub i$ dood. Juist, toea stoute dwepers de grootgche gedachte koesterden, de secte tot een wereldsecte te maken, stortte het luchtige gebouw ineen. De schaar der geloovigen was te groot geworden, en te veel niet-uitverkorenen hadden zich aaar binnea weten te smokkelen. Daarom besloot het iynedrion tot zelfmoord ; want een waardige dqqd ia te verkiezen boven een onwaardig weg kwijnen. De ideeën der Tolstoi club waren te verheven, om te kunnen toelaten, dat z\j door ongeloovige volgelingen werden be zoedeld. Zoo trokken dan den 15en Augus tus 1897 de gezellen tot het houden van een laatste expeditie" naar Veiletri, om voor het laatst te werken'1 in de mijnea" van die plaats. Na de slotplechtigheid ging mea naar eene eenzaam in het veld bibberende ruïne van een prieel, wijdde die tot l&atste isba" en delfde een graf, waarin men onder droefgees tige ceremoniëa een perkament neerlegde, dat in korte bewoordingen de geacbiedeus der secte schilderde. Toen trokken de rouwdragenden stil, maar gelaten, weer aaar Veiletri terug. ?mniMiiiiiiiniiiniminmii.n.tiiiimiiiiiiwiiMiitiiiiimiiiiimiiiiiwn ALLEBLEI. Geïllustreerde Briefkaarten. Het gebruik van geïllustreerde briefkaarten (»Ansichtspostkarten") heeft ia den laatsten tijd een bijna ongelooflijke uitbreiding onder gaan. Er zijn talrijke fabrieken, die deze brief kaarten en de albums om ze te verzamelen ver vaardigen, terwijl bekende kunstenaars wedy'verea in het maken van teekeningen voor »Ansichtskarten". Tegenwoordig sturen zelf groote firma's reizigers naar verschillende deelen van de wereld met de opdracht, uit veelbezochte plaaUen geïllustreerde briefkaarten te zenden aan alle personen die zich bjj haar geabonneerd hebben voor het ontvangen van zulke briefkaarten. Het is intusschen niet overal geoorloofd, geïllustreerde briefkaarten d. w. z. briefkaarten, die door particulieren zijn vervaardigd, te verzenden. Verscheidene landen laten slechts imiiiMMilimiMimiimiiiiiu de verzending toe van briefkaarten, die door den staat zijn uitgegeven, Zy kunnen dit doen volgens de internationale postconventie. De bepaling hieromtrent luidt: »De dopr parti culieren vervaardigde, gewone of met betaald antwoord voorziene briefkaarten mogen voor het internationaal verkeer gebruikt worden, indien de regeering van het land, waar zy gemaakt zijn, het veroorlooft." Tegenwoordig zijn particuliere briefkaarten nog niet voor internationaal verkeer toegelaten in : Argentinië, Bolivia, Bulgarije, Chili, Columbia, Guateniala, Honduras, Japan, den Kongostaat, Mqnlenegro, Mexico, Nicaragua, Neder landsen-tndië, Nederlandsch-Guyana, Paragusy, Perzië, Siam, Ucnguay, Cuba, de PhilipPÜnen, de Portugeesche koXoni&n, en verder de volgende Engelsche bezittingen en koloniën : Kaapland, Natal, Britsch-Guyana, BritschHonduras, Cyprus, de Goudkust, Lagos, Gibral tar, Hongkong, Mauritius, Britsch-West-Indië, de Falklands-eilanden, de Bermudas, de Sarawak- en de Fidji-eilanden. Van de bovengenoemde landen laat Mexico particuliere briefkaarten voor binnenlafld^ch verkeer toe. Enkele landen laten gewone par ticuliere briefkaarten toe, maar niet die met betaald antwoord; het zijn Canada, Ceylon, Griekenland, Italië, de Oranje-Vrijstaat, Servi en de Vereenigde Staten. De firma H. Bogaerts & Co. te Boxtel bericht de ontvangst van ? 300, met de bestelling van een portret van H. M. de Koningin voor dien prijs., te zenden aan het invalidenhuis «Bron beek". Tevens geeft zij te kennen, dat zij gratis portretten van af i-50 cents tot / 400 per dozy'n zal uitdeelen op verzoek van hen, die op voorstel van »Justitia", door wie de / 300 haar werd geschonken, haar daartoe in staat stellen. iiiiiiiiiiiiiiiiiiininniiiijimKiiiiiiiiiiiimniiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii Het een doen en net ander niet nalaten, (Een woordje aan Dr. H. J. Betz.) Hooggeachte Heer! Niet uit zucht tot tegenspraak, maar tot ver duidelijking van het vroeger door mij geschre vene, val ik andermaal de Redactie wie geeft daar eens een goed hollandsch woord voor? van dit blad lastig met het verzoek deze regels wel te willen overnemen. Dat het gevaar te verduitschen voor ons grooter is dan te verfranschen, kan ik u tot myn spijt niet toegeven. Ik weet wel, onze geschriften ook de dag- en weekbladen krioelen van Germanismen, maar daartegen over staan legio Fransche woorden, leukweg en onveranderd opgenomen in onze taal. Dat het »A!g. Ned. Verbond" niet veel, zeer veel zelfs, tegea 't heergchend wapgebruik zou kunnen doen, moet ik mede ontkennen. Elke afdeeling heeft genoeg middelen ter beschik king om het kwaad, dat steeds voortwoekert, tegen te gaan. Zij kan gelegenheid geven tot het verkrijgen van inlichtingen, zy kan, ook ongevraagd voorlichten: alleen reeds op't ge bied van opschriften en uithangborden is zoo veel te doen. De leden eener afdeeling zouden overeen kunnen komen kaartjes met Monsieur et Ma dame " niet te reciproceereu, ik wil zeggea onbeantwoord te laten of ander» wei te be antwoorden met een kaartje, waarop ollandsche woorden staan, onderstreept met blaijw,. (tusschen haakjes: ik, heb my met nieuwjaar al weer eenige. malen aan die %/longifwr-ejt,Madame's geërgerd, misschien vindt gij 't niet heusch, aan zoo menige madlle!) Zoo erger ik my steeds aan de Henri's, die Hendrik, de Henriette's, die Hendrika, de Thérèse's, die Therfiaia. de. Pierjte's, d.ie Piet heeten en die meenen dat grootheid en aan zien verhoogd kunnen worden door een aaam ... och. wat is eeu naam! Van eene afdeeling van het »Alg. Ned. Ver bond" zou kunnen uitgaan eea verdoek aan B-H. notarissen en deurwaarders het abraca dabra pp hun aanplakbrieve.B ea dagvaardin gen ia verstaanbaar nederlandsch te ver,apderen; gen soortgelyk verzoek zou gericht kun nen .worden aan onze winkeliers e. a. Oo.k aan d,e Rechtbank is het ip dit opzicht niet pluis, en ons Leger! *) En dan de Pers, dpor u genoemd! Z^j, de Koningin der Aarde, bewijst te zeer helaas, dat zy over alle volken en talen heerscht, wat de laatstea betreft, door ze zooveel mogelijk dooreen te mengen, daarbij eenige voorliefde voor het Fransch aan den dag leggend. (De advertenties, oftewel aankon digingen met hun reflecteerenden, internen, externen, natuurgebleekte en fantasie-artikelen, hun affaire, branche, tage, pension, hun soliditeit ea verder den gëheelèn inventaris laat ik maar buiten bespreking). De Pers hare opperste dienaren noemt zy directeur en administrateur, redacteur enz. En dan ergert mij ook dit, dat wij er op nahqudea een Hollandsphe Revue 't is goecj gezien dit adjectief er bij te zetten, anders zou men natuurlyk eea fransoh blad ver wachten, een Maandelijksche Revue, eea Hollandsche ea een Catholieke Illustratie enz. Waarom houden de abonné's, de inteekenaren of inschrijvers niet aan op naamsverandering ! Dit laatste ka# moeilyk uitgaan vaa n, voor wiens bede men aan het bureau kan dat woord ook niet veranderd ? minder gevoelig zal zijn dan voor den drang vaa velen, wier kracht ligt ia den band der gemeenschap, die de leden eener afdeeling verbindt. Intusschen wil dit alles niet zeggen, dat ik bedoel, dat de werkkring van het Alg. Ned. Verbond ligt op het gebied der taaizuivering, een wanbegrip, dat hier en daar schijnt te heersenen. De verbetering van de toekomst onzer jongelingssehap, de uitbreiding onzer handels betrekkingen, de verbreiding van onze kuast en letteren, dit moet voorop staan, maar.... men kan het een doen zonder daarom het ander na te Ja^en! Met verschuldigde gevoelens van hoogF. W. . Grosthuizen (N.-H.) Nieuwjaarmaand. *; Zoo juist lees ik, dat de Duitsche keizer bij kabinets-order heeft gelast, dat voortaan de graadnamen enz. bij het leger zooveel mogely'k Duitsch zullen luiden: »FahnenJunker" moet b.v. in de plaats treden van ^officier-aspirant", «beförderung", van .avancement" ea »dienstalter" van aaciennetüt enz. F. W. D. l