- l' t nog tl vooruit, me dankt, in verband met de J V voornitirichten, -vooreerst genoeg. P«teoleumwaarden laten verbetering constateeren voor de: Amat. Rum., Dordt, Holl. Bom. Koninklijke, Rnssian. De Deli Ct. be richt dat de eerste volle Tankatoomer van Bftlm te Brandan is binnengekomen met PerlakOlie. Te Brandan is een der twee raffinaderijen der Koninklijke gevestigd. De bedoeling is de aangeboorde potten in Perlak door een blus leiding aan te sluiten aan een der raffinaderijen in Langkat. De Deli Ct. vermoedt dat deze petroleum van particulieren is gekocht. Betreffende de Hollandsche Rumeensche pe troleum maatschappij wordt bericht dat de pogingen om de bezittingen en schulden aan een andere onderneming overtedragen niet is ge slaagd. In het verslag van de Arnhemsche petroleum-mpij wordt o. m. gezegd: »Wq betreuren dat het afgeloopen jaar geen betere resultaten aanwast. Het is bevredigend dat een hoogere waarde voor het product in uitzicht te stellen is; het zwaartepunt licht natuurlijk in een grootere productie met het natuurlijk gevolg van een verlaging van den gemiddelden productieprijs.t Het is zoo komt het mjj althans voor alsof het orakel van Delphi geraadpleegd is. Groote sprongen voorwaarts zyn te constateeren voor de Arkansas Constr. Cy en voor de Kans. City Gons. Cy. Door den heerJ.de Goeyen Jr. wordt getaxeerd: eert. Arkansas ?98.75 + ?256.65; eert. Terminal ?53.65 + ?20565. De groote vooruitgang in de Singkep tinmp van 109 tot 120 staat in verband met de aan neming van het bestuursvoorstel om het recht tot de exploratie en exploitatie van goud aan J ? een consortium te gunnen tegen zekere in~?;; komsten voor de Singkep. Betrekkelijk weinig ;;?'' winst zonder veel risico, heeft ze blijkbaar ^. geprefereerd boven de toepassing van het ge4 ? vaarUjke: wie waagt die wint. A ' d a m, 20 Dec. 1900. D. STIGTEB, Kantoor Singel 221. HIIHIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIII NIEUWE UITGAVEN. De firma G. J. Slothouwer te Amersfoort geeft onder den naam van «Vergeet m\j niet bibliotheek" een serie oorspronkelijke meisjesboeken uit. De daarin tot dusverre opge nomen deeltjes dragen de titels van May en Rustoord door Fenna en Zuster Polly door Joh. van Herden. «Maatschappij tot Nut van 't Algemeen". De Oorlog en het Scheidsgerecht, door mr. J. M. VAH STIPRIAAN LUÏSCIÜS. Amsterdam, S. L. van Looy. 6üde firma J. Kuiken Jz. te S t. Anna Parochie is verschenen de 44e j. g. van De Goede Raadgever. Almanak van de Nederlandsche Vereeniging tot Afschaffing van Alcoholhou dende Dranken, voor het jaar 1901. Het boekje, 5 vel drnks, bevat, behalve het gewone kalenderwerk, naamlijsten van drankbestrijders Julius Prnüelman Brommeijer, Mijn hemel, wat was dat een be weging in huis ! Dinsdag' begon het lieve leventje al ____ Toen ik Jacob schelde, hij liet op zich wach ten; hij was er op uit, om zich een plaats te ver zekeren bij den intocht van Kru ger. ... en de meid, die me dat kwam vertellen, lachte zoo, omdat Jacob er niet genoeg aan had, den president hier door de Bocht te zien trekken, maar dat hij ai drie plaatsen be; sproken had bij vrienden van hem, in andere deelen van de stad, in het sous terrein of op zolder. En toen ik hem later op den dag zelf interpel leerde over zijn onbehoorlijke vrijpostigheid, om ter wille van die uitheemsche beroemdheid zijn pa troon in den steek te laten, zei hij: ja mijnheer, ik zou de eer niet waard zijn, dagelijks een groot man als u te dienen, wanneer ik niet mijn bewondering betoonde voor iemand, die de Engelschen zóó gepest heeft als hij. Dat antwoord droeg maar ten deele mijn goedkeuring weg. Ik zei: ja jongen, laat de Engelschen de Engel schen maar, het nut van dat ras gaat boven jou begrip ---- , als er geen En gelschen waren, zou de Bocht nooit zoo goed Engelsen hebben leeren spreken en zoo met een schuif beweging van vinger en duim liet ik hem gevoelen, hoeveel ook hij aan dat volk verplicht was; toch spreekt er gezond verstand uit je respect voor dien grooten man, en zóó geen gezond verstand, althans instinct : een besef van het noblesse oblige, iets watikinjouhoogHaarlemmerdijks onmogelijk vertalen kan. Daar hjjj natuurlijk opeen sjas gerekend had, viel hem mijn verschoonend woord niet weinig mee. ' Hij haalde een grooten groenen strik te voorschijn met de Trans vaalsche en Vrijstaatsöhe kleuren, en af hangende linten, als moest hij Thérèse naar 't Stadhuis rijden, afdeeling burgelijke stand; en vroeg nu of' hij morgen hier in gala op stoep mocht staan ; waartoe ik hem genadiglijk verlof verleende en tig ging bij me vandaan niet minder op getogen, dan wanneer ik hem n van de goudmijnen van den Rand cadeau had ge daan. Toch opmerkelijk, dacht ik bij me zelf, hoe . bij een volkomen absentie van denkkracht en koopkracht, er bij het min dere publiek zich gevoelsstroomen ont wikkelen, als had de natuur er behoefte aan de ledigheid aan te vullen, die zoo'n onbeschaafd individu altijd iets aapachtigs geeft en hem tot een min aangenaam ge zelschap voor iemand van positie maakt. Maar niet alleen Jacob was van streek. 't Werd 's middags aan het diner duidelijk merkbaar, dat de vrouwelijke bevolking hem maar weinig toegaf in een opgewondenheid, vereunigingen in Nederland enz. enz. een rijk afwisselend mengelwerk.' Beknopte handleiding voor de beoefening vcm de Beginselen der Staathuishoudkunde, door mr. A. SLOTEMAKER L.Hzu. Arnhem, P. Kluitman. Arbeiders Jaarboekje voor 1901, uitgegeven door de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij, derde jaargang. De Goede Raadgever, almanak van de Ned. Vereeniging tot Afschaffing van Alcoholhou dende Dranken voor het jaar 1901, uitgegeven op last der algemeene vergadering, 44e jaarg. St. Anna Parochie, J. Kuiken Jz. Een Taak in betrekking tot het Prostitutievraagstuk, door E. HULST. Almelo, W. Hilarius Wzn. Indiëby de stembus van 1901, door BLANDA. Uitgave van de exploitatie «De Controleur", in den handel gebracht door C. Daniels, Amsterdam. miiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiHiMtiiiiniimiiiifi Haagsche Zaken, De menschen, die zich onledig houden met het verstrekken van lafenis aan het publiek, hebben gemeenlqk een goeden kijk op de maatschappelijke nooden en behoeften. In de eerste plaats natuurlijk de leveranciers van geestelijk voedsel, maar pok niet te vergeten de menschen, wier gastvrijheid sedert de uit vinding van »het dogma der drankwet" zeer wordt miskend, het meest dikwijls door hen, die er het ruimst van genoten. De vergunningsmenschen dan hebben een fijnen neus voor wat >troef" is. Ik kwam dezer dagen langs een proeflokaal, dat plotseling »0om Paul" gedoopt was, ter eere van den man die zelfs ministertoosten beantwoordt met een glas melk. 't Zat er echter maar dunnetjes op. met van die witte verf, welke heel gauw loslaat en dus gemakkelijk te vervangen is door een andere actualiteit. De groote vaklui weten dat nog beter; die houden er een heeJe vlaggenkamer op na, waarmee ze gedurig stormsignalen geven. Als je 's morgens door de Lange Poten gaat, dan weet je van het pavoiseeren aan 't «Hotel Central" terstond, te wiens eere de dronken lui des avonds in dat centrum van »Grosstadtluft" zullen bakkeleien. Maandag- ochtend was de »vierkleur", die er ruim een week lang den weg naar 't buffet en de extase gewezen had, vervangen door een voor onze oogen weinig harmonisch kleurenmengeei, dat op Mecklenburgsche gemoederen zeer vaderlandslievend moet werken. Und richtig ! Maandagavond stond de schare aan het Staatsspoor in 't gelid en op Hertog Hendrik te wachten, de jongetjes van de Teekenakademie voorop, die nu weer loyaal geworden waren en de agenten al wachtende heel ge moedelijk voor den gek stonden te houden. Want 't oproer is nu gedempt en het verbroederingsfeest met de politie kan de feeste lijkheden in Januari of Februari besluiten. die bij dat soort van volk, dadelijk zich doet kennen in een gebrek aan plichts betrachting;. Een aangebrande haas en een half gare uit mekaar gezakte pudding waren nog welsprekender dan Jacob's gescharrel boven met den vlaggestok, waarmee proeven werden genomen of al die Neder landsche, Transvaalsche en Vrijstaatsche kleuren, niet tot n regenboog konden worden omgezet, ten bewijze, zooals Thérèse in haar waanwijsheid later ver telde, dat na dezen Engelschen zondvloed er nooit weer een zou komen om oud of nieuw-Holland te verdelgen. En mijn vrouw en Thérèse waren, hoe zeer ze zich ook intoomden, omdat zij wel weten, dat ik niet van overdrijving houd, aangezien de ware beschaving in gematigdheid en be zadigdheid haar bloeipunt bereikt al even goed aangestoken, als het personeel in de keuken en het sousterrein. Want zij spraken niet over Kruger, maar hielden, eenstemmig,' bij kris en kras, vol, dat die haas nog niet gaar was en de pudding daarentegen eer wat te lang dan te kort op 't vuur had gestaan. En nu behoef ik niet te zeggen, dat ik de warmste sym pathie heb voor al wat Boer heet en vooral voor den grootste der Boeren, die onze concurrenten een aanzienlijk aantal ponden sterling heeft gekost; maar als je al den dag vóór zijn komst^je eten bedorven ziet, en de hoofden zóó op hol, dat het op een compleete ruzie in een deftig koopmanshuis in de Bocht uitloopt want daar liep het op uit, te meer daar ik de pudding met al te veel vaart terugschoof', zoodat de wijnflesch omviel dan is mij dat wat te kras! In de juiste stemming kon ik dien avond Sjoerd ontvangen, die nog eens even wilde informeeren hoe ik over zijn houding dacht. Hij wist van te voren wel, zei hij, dat ik, evenmin a!s hij, het initiatief' zou genomen hebben voor een officiëele ontvangst, en ietwat vleiend voegde hij daaraan toe: dat vond ik te minder gepast voor een stad die eiken dag reden te over zou hebben, om u zelf eens zulk een hulde te bewijzen een hulde, die geen enkelen regeerenden vorst tot jaloerschheid zou mogen verwekken, en ons allerminst op gespannen voet zou kunnen brengen met onze buren aan de overzijde van het kanaal. Een mensch is zoo niet of zulk een vriendelijk woord vindt een goede plaats, en daarom achtte ik het, hoewel alle vleierij verre van me is niet meer dan gepast Sjoerd nu te vragen: en wat is er toch eigenlijk aan van dat gerucht, volgens hetwelk Victoria jou als burgemeester van de hoofdstad, zijdelings, naar men zegt, zou hebben aaneiboden je te vereeren met den Kouseband? ch, antwoordde Sjoerd, daarvan is niets aan dat was, zooals men het noemt, eenvoudig uit den duim gezogen ---- U moet weten, mijnheer Brommeijer, de Kou seband is uitsluitend bestemd voor vorsten, vorsten van den bloede, zelfs u ---- Ik liet hem niet uitspreken; dat zullen we daarlaten, zei ik, houd mij persoonlijk buiten deze zaak. . . . Maar, ver volgde Sjoerd, naar mijne meening is de Kouseband een geheel verouderd en waardeloos geschenk, al blijft hij nog voor vorsten, van beteekenis ; ik zou hem niet kunnen aanvaarden, ik draag sinds lang geen kousen meer ik ga op sokken, u gaat op sokken, de heele wereld gaat op sokken .... nietwaar, Er mag wel iets van dien aard bij; want ik verwacht niet, dat er veel te kijk zal wezen. De collecte moet niet meegevallen zijn, al strekte men die ook uit tot scholen, wier kinderen in de termen vallen van «kinder voeding" de Haagsche onderwijs-autoriteiten houden er, zoo ge weet, een eigen pedagogie op na en er is b\j den gemeenteraad aan geklopt om ? 15,000 crediet, wat ongetwijfeld zal worden toegestaan. Nu, 't is nog wel zoo goed, op die manier de «spontane" goedgeefgchheid een duwtje te geven via het hoofdelijke omslag-biljet dan de centen, bestemd onder meer voor een >iiefdadigheidsdag", te trom melen uit de blauwe winterhandjes van stakkers, wier vader of moeder niet eens meer op steun van »0ome Jan" kunnen rekenen. Ik moet nu na de mededeeling, dat »in verband" enz. heden eenige jachtwagens van het Loo alhier zijn gearriveerd, zooals een ooggetuige mij verzekerde, stap ik voorloopig van het feestterrein af. Wij hebben vandaag een herstemming voor den gemeenteraad gehad, die nog al merk waardig was. Er werd dit is zoo vreemd niet een antirevolutionnair gekozen in een vacature, opengelaten door een antirevolutionnair. Maar ten eerste, wijl we nu een echt demokratisch antirevolutionnair hebben, den heer H. de Wilde, en tevens een journalist. Wat het merkwaardigste is ,van deze merkwaardigheid is wel het argument, door een blad, dat anders graag demokratisch en graag onpartijdig is en steeds juicht in elke eer, die de Nederlandsche journalistiek treft: het argument, dat een jour nalist het te druk heeft om raadslid te zijn. Maar, ziet gij! de journalist De Wilde is tegen het openbaar onderwijs en de vrijzinni gen hadden een man, die vóór onderwijs is, nog wel een oud-directeur van O., E. en X. in Indië. De koloniën blijken een uitstekende oefenschool om bekwaamheid op te doen als raadslid in een Nederlandsche gemeente. De tegenstand tegen het openbaar onderwijs in den Raad uit zich het meest in lydelyk verzet en dat is krachtig genoeg. De bevolking is echter vrij onvast in de leer; en 't wil mij voorkomen, dat men van onderwijslievende zijde beter deed, wat meer te letten op het opwekken van de sympathie der burgers voor de scholen zelven dan zich uit te putten in doelloozen stembusstrijd voor onbekende candidaten. Men lette, als ik spreek van doelloos, eens op de cijfers van deze stemming. Bij eerste stemming kregen de heeren: de Wilde 891, Van der Kemp (vrijzinnig onderwijscandidaat) 499 en Beelaerts (de man van mr. van Houten en een paar conservatieve clubjes) 406. Bij herstemming steeg de Wilde tot 1380, v. d. Kemp slechts tot 772. Als 't nu nog niet duidelijk is, hoe weinig «Grondwet" heeft in te brengen, wanneer het er niet in slaagt, 't vrijzinnig »'s-Gravenhage" te verschalken, wanneer zal 't dan duidelijk worden. Toch zit Den Haag in spanning te wachten op een nieuwe krant, waarvan de mare wil, dat »Grondwet's" voorzitter, mr. S. van Houten, de politieke schutspatroon zal zijn. En niet alleen dat Den Haag spant, heel de deftige Nederlandsche pers raakte er zoo door van streek, dat de groote ooines een edelen lliimiifiiiiiiiiiMiiiijiiiiiiiijmimiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiimiiififimiii dat is de groote v ooi uitgang van onzen tijd. Sjoerd blijft altijd diepzinnig, ook als hij het allereenvoudigste zegt. Maar het kwam spoedig uit, waarom hij mij een be zoek bracht. Zijn eigenlijk doel was heel iets anders dan mij een beetje te pluimstrijken. Hij wou me zijn speech even voor lezen. Hij gaf' me dat ruiterlijk te kennen, want, zei hij, bij deze gelegenheid, nu alle natiën dezer aarde aandachtig zullen luisteren naar hetgeen wij hier aan Amstel en Y gaan spreken, Albion ten nadeele, dient er op elk woord gelet. Immers niet een Kouseband is de inzet van het spel, maar onze naam, die de faam gedurende zoovele eeuwen door de wereld draagt. De naam der stad met een keizers kroon vereerd... vóórdat oud Engeland aan iets wat op glorie mocht gelijken dacht. Ja, antwoordde ik, nu zou je er een mooi dubbeltje voor willen geven, als je een inval hadt, waardoor je precies niets te veel en niets te weinig zei, zooale Böhringer dat zoo uitstekend kon bij de bevestiging van ouderlingen en diakenen; of' Quack als hij op een bruiloft of bij een graf' zijn hart uitstort; maar de welsprekendheid, Sjoerd, is bij jou nog niet gekomen met de sokken. Toch zijn er modellen, liet hij zoo bij zijn neus neerglijen, naar 't scheen om mij eens te polsen, of ik het hem ook zou kwalijk nemen, als hij zich aan eene imi tatie schuldig maakte. Jawel, hernam ik, op gempedelijken toon, maar dan moet dat voor jou er een zijn met merg in het gebeente b.v. zooals Thorbecke sprak ; of wil je den meer def'tigen kant uit als Gleichman en wijlen jhr. Hartsen? Borgesius zou niets voor je zijn, ofschoon hij als redenaar, om zoo te zeggen, geknipt is voor de Boeren. Laurillard is ook jou genre niet, evenmin als Jaap van Hall, wiens kop je ten minste het heelemaal doet vergeten, wanneer zijn brein hem in den steek laat. Bij jou moet het woord, het preciese woord het doen want de natuur heeft je als re geerder gezegend, maar als orator mis deeld en nu, zooals je zelf opmerkt, komt het juist op je spreektalent aan. Sjoerd knikte, maar gaf volstrekt geen teeken van mismoedigdheid. Zie je, zei hij, het beste spreekmodel voor dergelijke gele genheden schijnt mij steeds toe keizer Wil helm. Jawel, antwoordde ik, die zet althans de puntjes op de i. Juist, hernam Sjoerd, en zelden heb ik een regeerder-reden eerder gevonden, die zooveel i's in zijn alphabet heeft. En nu komt het mij voor, dat hij in zijn kabinetsorder aan den rijkskanselier over het vergaan van de Gneisenau, juist de woorden heeft gebezigd, die ook ik met een kleine variatie zou kunnen gebruiken. Sjoerd nam zijn handschrift voor zich. »Het heeft moeten zijn, zoo zegt de keizer, dat de kracht der golven de Gneisenau heeft vernietigd. De marine heeft wederom een zwaar offer gegeven. Maar de marine zal zich daardoor niet ter neer laten slaan in haar stout beroep van strijd en vol harding." En als ik nu eens zei tot Kruger: wellicht zal het zoo moeten zijn, dat de kracht der roovers- en moorden aars benden Transvaal en Vrijstaat vernietigt. De beschaafde wereld heeft dan weder een zwaar otfer gegeven. Maar de beschaafde wereld, de groote Mogendheden, Duitschlaud vooraan, zullen zich daardoor niet lai en ter neerslaan in haar stout beroep van strijd en volharding. Daarvan ben ik overtuigd!" wedstrijd begonnen om de lieve abonnements gelden voor een groot deel door de ruiten te gooien, steunende op de zeer logische hoop, dat het, bq toenemende concurrentie, heel ge makkelijk zou vallen, hooger advertentieprijzen te bedingen. Onze brievenbussen zijn een tijdlang met gratis-exemplaren gebombardeerd, en in wijken waar anders niets te zien is dan een »Hagenaartje'' liepen de jongens het »Vrije volk" te zingen met Van-dag-tot-dag-steken op, die werkelijk, als ze een poosje in 't vocht gelegen hadden, een oranjekleurtje vertoonden. Sedert echter 't «Handelsblad" te Amster dam de handen vol kreeg met de «duizenden" nieuwe abonné's, is 't hier wat geluwd. Nog wachten wij op 't «Nieuwe Dagblad"; de aannemer van het gebouw, waarin het merk waardige huwelijk van bezadigde politiek en uiterst-radicale reclame moet gesloten worden, heeft wat al te zeer gewerkt in den «vooruitstrevenden" geest, die het orgaan bezielen zal; zij is huiverig geweest van al te groote over ijling, zoodat 't aantal exemplaren, dat z\j, die met Nieuwjaar abonneeren, tot dat tijdstip gratis krijgen, zal uiterst gering zijn. In de Journalistieke Godenschemering, welke ons prepareert op een nieuwe eeuw, is een lieflijke fictie te gronde gegaan. De lezers van «Vooruitgang", die zich mochten verbeeld heb ben, dat de heeren Heldt, Fokker, Veegens, Mol en Eringaard beurtelings de stukjes uit knipten en opplakten, waaruit dit orgaan werd samengesteld, hebben die illusie verloren. De «.medewerkers" zyn uit het hoof d van het blad verdwenen, zoodat men voortaan weet dat de enkele curieuze oorspronkelijke bijdra gen uitsluitend de meening vertegenwoordigen van den heer J. Hoogendijk Jr. Indien de vijf heeren het publiek eerder uit den droom had den geholpen, ware er veel reclame voor dat blad achterwege gebleven. Je weet toch maar nooit, waar een Eerste Kamer goed voor is ! Spectator. ?llllllllfIffllllflIIIIIIIIIIMHIIIIflIlUfllffIMIIIIIIIIItt IIIIIIIIIIIIIIIIIIHIflIIIIIIIHIIIIIimitUHI Odeon. By den overgang aan Hellingman's Bouw maatschappij is Odeon geheel opnieuw geres taureerd. De groote marmeren vestibule, de wanden en zoldering zijn by afwisseling voorzien van doeken, muurschilderingen, van den kunst schilder Michels. De keurige en gezellige in richting der salons, biedt voor deftige feest maaltijden, receptiën en trouwplechtigheden een bijzondere goede gelegenheid aan, temeer omdat het gebouw, gelegen in het centrum der stad, een gesloten gebouw is. Aan het einde van de ruime marmeren gang geeft de mooie artistiek bewerkte opgang, toegang tot de con certzaal, die door hare goede acoustiek b\j H.H. Musci reeds een bijzondere vermaard heid heeft. Het vroegere bezwaar, dat men alleen van ?iiiiiiiiiiiiHiiiimiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiii, Wat zou je daarvan denken ? Wat ik daarvan zou denken Sjoerd, is nog heel iets anders als wat ik daarè^' zou deuken maar, me dunkt, jij moet dien kant niet uit. Je publiek zou het aanstonds merken bij wien je ter schole was geweest en je liep nog gevaar, dat Kruger je zou ant woorden: Mijnheer de Burgemeester, ikz&\ me niet laten terneerslaan, «in mijn beroep van strijd en volharding" al gaf ook heel de beschaafde wereld ons aan Engeland en Duitschland present. Och kerel, wees toch voorzichtig! Wek geen onberaden woord van dien ouden man. Wees diplo maat.... en houdt een toespraakje, waar niemand iets uit halen kan. 't Is al erg genoeg, dat je dien president officieel moet ontvangen. Ja zuchtte Sjoerd, mijn burgemeestersketting moet ik wel om doen. Nu, zei ik dat zullen ze in Downingstreet niet merken; maar Sjoerd schudde zijn hoofd even: och Brommeijer, 't is zilver, en zij blinkt zoo, ze is pas gepoetst! Later is mij gebleken, dat Sjoerd zich geheel naar mijn advies gedragen heeft, en een toespraak heeft gehouden, die hij gerust Victoria ter lezing kan zenden, zonder eenig gevaar te loopen den Kouseband te moeten missen indien er toch nog een voor hem bewaard mocht zijn. De betrekkelijke kalmte van Sjoerd deed me weldadig aan, maar 't duurde niet lang of de invloed van zijn bezoek was geheel geweken en had een tegenovergestelde uit werking op de mijnen. De verschijning van Vening had de nieuwsgierigheid gewekt. Mijn vrouw en Thérèse begrepen, dat het gesprek over de receptie van morgen moest hebben geloopen, en zoo werd mij naar allerlei gevraagd, waarvan ik niets wist. Vooral wilden zij de zekerheid hebben, toegelaten te worden op het perron en in het Afrikaansch Huis, al moest dat dan ook stikem, en in de Nieuwe kerken het Paleis voor Volksvlijt. Natuurlijk, Mevrouw Brom meijer en dochter hadden maar te kikken, en alle deuren stonden voor haar open. Gelukkig hadden Sjoerd en Sauvage dan ook er voor gezorgd, dat aan al die wenschen vol daan kon worden. Maar wat die \Voensdag pp zpo'n manier voor mij geworden is, behoef ik niet te zeggen. Al dagen te voren wer den opnieuw al die heftige psalmverzen bestudeerd, die een mensch in onze weigeordende maatschappij van wege beleedigingen en vervloekingen in de gevangenis zouden brengen, als zij niet oud-t estamentisch waren en op rijm gesteld. Meer dan eens heb ik mijn hart vast gehouden, dat zij van woorden tot daden zouden over gaan, en heb ik mijn vrouw en Thérèse verboden naar de Prins Hendrikkade te gaan, om daar aan 't hoofd van meer dames voor 'tEngelsche Consulaat de bede van Nicolaas Beets te zingen: «Verplet, verplet ons weerpartij!" En wat het ergste was, den geheelen dag zag ik niemand, die naar mij omkeek, uitgezonderd het oogenblik, dat de optocht mijn raam passeeren zou, en zoo ging het Donderdag ook. Eerlijk gezegd: het overschreed alle maat. 't Had er iets van of die Kruger, zoo al niet de wereld geschapen, dan toch het buskruit had uitgevonden, en bij allen eer bied voor zijn capaciteit, daar heeft het immers maar weinig van, Wat trekt juilie zoo aan in dien man ? zei ik tot Thérèse.... je bent gewoon dagelijks om te gaan met het eêlste soort van menschen, dat onze lieve uit de zaal op het podium kon komen is op geheven; men kan thans achter het podium, door een afzonderlijk daartoe gemaakte gang, waaraan tevens eenige kleedkamers zijn verbon den, buiten de zaal komen en zoo is in dit onge mak op behoorlijke wijze voorzien. Het geheele gebouw is rijkelijk geïnstalleerd voor electrische verlichting door de firma Mnschler & Co. alhier zoodat thans overal electrisch licht kan worden gebezigd. Het gebouw is voor belangstellenden van heden af ter bezichtiging opengesteld. Hollandsche kaas-export maatschappij De directie der Hollandsche kaas-export maatschappij voorheen D. H. van Blankenstein te Rotterdam, Gouda en Antwerpen, heeft een nieuw pakhuis met kantoor laten bouwen op een terrein 890 M2, groot, aan de Admirali teitskade 72, in de onmiddellijke nabijheid van het station Maas te Rotterdam. Het ge bouw dat nu volkomen gereed en volgens alle eisenen des tyds ingericht is, bestaat, wat het benedengedeelte betreft uit pakhuis, pakkamersj en stalling. De zes verdiepingen zyn geheel voor kaaszolders ingericht en kunnen elk 35.000 Gouda of 100 000 Edammerkazen be vatten, terwijl langs alle stellingen, rails ten behoeve der transportwagentjes loopen. Het gebouw is overal electrisch verlicht ' en de bewerking der kaas (het zoogenaamde schrap pen) geschiedt door schrapmachines, die door electriciteit in beweging worden gebracht. Een electrische lift zoowel ten dienste van personen als voor transport der kaas naar de diverse zolders, loopt tot de zesde verdieping. Deze lift kan 800 KG. omhoog brengen en op de eerste verdieping over een breedte van 30 M. in het front bevinden zich de kantoren. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiii 7nae&onb&n. ?uiiuiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiuiiiii Geachte Eedactie! In antwoord op het schrijven van den heer James Howden in uw blad van 15 December erken ik gaarne de onjuistheid van mijne bewering als zouden de Yarrowketels van de «Zeeland" met «Howdens patent geforceerden trek" uitgerust zyn geworden. Het daar a/b gevolgde systeem lijkt in vele opzichten op dat van Howden doch mist n der grootste voordeelen hiervan: dat de lucht niet verwarmd wordt vóór de intrede in het vuur. Aan den heer Howden dus myn beleefde excuses. Overigens zal men, naar ik meen, inzien dat het aan de strekking van mijn schrijven over de «Zeeland" niets afdoet. Hoogachtend, B. RAM. iiiniiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii IIIIIIIIHIlltlllllllltlll heer op aarde een plaatsje heeft willen geven. Daar heb je, om niet eens te spreken van je vader, die over twee dagen, als die Kruger weer weg is, de attemie van allen vraagt, den fijnbeschaafden Quack, den bescheiden maar degelijken Sauvage, den in zaken doorkneeden Altes, den welsprekende en wei schrijvenden Levy, den geleerde Treub, die nu zelfs een wetenschappelijk boek schrijft, den internationalen Asser en dan nog mijn speciale vrienden, als Gijs, Klaas, Sam, Charles, Willem, enfin, ik noemde er zoo een stuk of twaalf op; wat wil je eigenlijk meer? Iemand, die zich de weelde mag permitteeren zich mijn dochter te noemen, behoort iets meer haar aangeboren hoogheid te bewaren bij het zien van een vreemdeling, die dan toch op de keper beschouwd niet in de schaduw kan staan van een dier rijkbe gaafde lieden, die zich om je vader ver dringen, teneinde hem het hof te maken, omdat zij wel weten, dat hier in onze Bocht het oude en jonge hart van de Hollandsche natie klopt. Thérèse echter sprak lasterlijke woorden, die ik haar tracht te vergeven, wijl zij in opgewondenheid haast niet meer toe rekenbaar was maar die mij toch zwaar op het gemoed liggen, omdat zij, wat ik ook moge vergoeilijken, gekomen ziin over de lippen van mijn eigen kind. Wat ik in dien man zie, riep zij, met vlammende oogen. een man.... heusch een man! Een man, zóó krachtig, zóó moedig, dat hij zijn eigen duim heeft afgehakt! en als 't noodig is ook zijn eigen hand zal afkappen, ja, dat zelfs gedaan heeft, toen hij, oude droeve grijze, op vijf en zeventigjarigen leeftijd zijn huis, zijn vrouw, zijn land verliet, en heel Europa ppschreide om toch nog te beproeven of zijn volk te redden was. Kom, zeg ik, wat is dat nu? Zijn eigen duim ? Wat dat is ? Dat is iets, wat u en al uw vrienden niet zouden vermogen uw eigen duim ! 't is al wel, als iemand van uw soort op tijd zijn eigen nagels knipt! In zulk een gemoedstoestand is rede neeren onmogelijk. Ik beproefde het dan ook niet. En ik vertelde haar niets van hetgeen ik alzoo gedaan had en ook niet van wat anderen deden. Hoe b.v. verleden week Vrijdag Tobi bij mij is geweest en ik hem heb uiteengezet welke de weg is, dien wij behooren in te slaan; hoe voorts Tobi daarop al een uur met Kruger heeft zitten te praten, en ook dat Kuyper mijn advies is komen inwinnen, over een gemeen schappelijke verootmoediging van Neder land en Zuid-Afrika. Nu ^hierover later, thans alleen de mededeeling, dat mijn vrouw den volgenden dag bij mij is verschenen blijkbaar bevreesd, dat Thérèse's woorden een te diepen indruk konden hebben ge maakt; want al pratende, nam zij mijn handen.... keek eens naar mijn duimen, en zei toen, zoo recht gemoedelijk en har telijk als zij dat kan O, lieve, je hebt ze nog ... zie toch datje ze nog wat houdt... Och, antwoordde ik, voor m*?' bestaat er geen gevaar, maar dat.... meisje ..., die dochter van jou! Jawel, zuchtte mijn vrouw die heeft iets in haar bloed van de... Nederlandsche Maagd. Ze zou eerst tevreden zijn als ze met een leeuw zat in den tuin. In onzen tuin!! Meer zei ik in mijn droef geestigheid niet.