No. 1236 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Kleine martelaars en jengflie misdadigers in Italië. ntleeud aan Die Frciu. ,Ik was begonnen uw boek over Kinder mishandeling te lezen, maar ik kon het niet verder dan een paar bladzijden brengen. De vreeselijke dingen, die daarin beschreven worden, noodzaakten mij het werk terzijde te leggen. Zulke gruwelen kan men niet lezen, men kan ze niet gelooven...." ?Ge hebt gelijk, mevrouw ! menige bladzij uit mijn boek doet u rillen, eu juist daarom heb ik het geschreven maar ik zie, dat ik mij vergist heb, toen ik van de veronderstelling uitging, dat gelukkige, goede moeders deze bladzijden, lezen zouden en dat van haar de stoot zal uitgaan tot bevrijding der arme, ongelukkige schepseltjes. Neen! die treurige, hartverscheurende waarheid is niet voor zachte, gevoelige zielen, vergeef mij, mevrouw! uw rust verstoord te hebben en tracht den droeven indruk van mijn boek zoo spoedig mogelijk uit te wisschen door litteratuur in verguld op snee, en het visioen van gemartelde kinderen te vergeten in het vroolijke spel met uw eigen kleinen!" Deze briefwisseling werd gevoerd kort na het verschijnen, vau het boek (/Ontaarde moeders" tusschen den schrijver, den procureur-generaal Lino Ferriani, en een dame van zijn kennis. Men is bij ons te zeer gevoelsmensch, om zich met energie het lot der mishandelde kin derea aan te trekken en legt liever de beschrijving van hartverscheurende feiten op zij. Waarom zou men zich ook het leven laten vergallen met zulke treurige indrukken !" Dat is het standpunt van sentimenteele egoïsten. Maar naast die onverbeterlijke egoïsten, bestaat een veel grootere kring van onwetenden, die over deze vragen nooit hebben nagedacht, omdat hun de drama's van het kinderleven onbekend zijn. Hier is dikwijls alleen noodig de belangstelling op te wekken en daarom moet het onderwerp telkens maar weer behandeld worden. Het moet allen duidelijk worden gemaakt, dat kindermishandeling geen misdaad is, die zelden voorkomt, maar dat in alle landen jaarlijks duizende onschuldige schepseltjes in de huiselijke folterkamers hulpeloos lijden en dat hunne klachten ongehoord wegsterven. Slechts het kleinste deel der misdaden komt aan het licht en vindt voor de balie zijn afrekening. Dikwijls echter dient de wettelijke straf alleen om bet lot der kleine martelaars te verergeren, de haat hunner beulen aan te wakkeren; de bestraffing van den schuldige moet daarom gepaard gaan met het verwijderen van het kind van zijne vervolger?, of door een geschikt toe zicht om te zorgen dat het verder geen leed geschiede. De grondregel der Engelsche en Amerikaansche vereeniging «Socitey for the prevention of Cruelty to Children" is, zooals uit den naam blijkt, kindermishandeling te voorkomen; hoe vaak komt de hulp te laat, wanneer het ongelukkige kind door langdurige mishandeling en kwelling reeds heeft geleden. Zelfs daar, waar men geslaagd is physiek lijden door zorgzame verpleging te bestrijden, is het menigmaal onmogelijk de onuitwischbare indrukken, die mishandelingen op het teedere kinderzieltje achterlaten, weg te nemen. Vrees, haat, wantrouwen, leugenachtigheid, wraakzucht dat zijn de onvermijdelijke gevolgen der wreedheden, en daarom wordt het aantal jeugdige misdadigers grootendeels gerecfuteerd uit het schrikbarend groote aantal verwaarloosde en mishandelde kinderen. Ferriani geeft in. zijn vroeger werk //Minderjarige misdadigers" interes sante gegevens over de afkomst van jeugdige delinquenten; ook in zijn nieuwste werk //Nel mondo dell' Infanzia'' zijn twee gewichtige artikels gewijd aan kleine gevangenen en martelaars. Een der meest gewone antwoorden der jeugdige veroordeelden, als men. hen naar de moeder vraagt, is: //Ghe, ne importa poe' de mi!" Wat geeft zij om mij ?" Ligt in die weinige woorden niet al hun ellende, hun verontschul diging? Slechts bij uitzondering hebben de jeugdige misdadigers een ordelijk, liefderijk thuis gekend, de meesten van hen zijn letterlijk opgegroeid in een school van ondeugd en verdorvenheid. Ferriani, is evenals de meeste Italiaansche criminalisten (Lombroso, Marro, Garofald, Ferrero, Eerri) een aanhanger van de erfelijkheidstheorie en wenscht de misdaden te verminderen door personen met misdadige neigingen het recht te ontzeggen een huwelijk te sluiten. Theoretisch kan het een uitstekend voorschrift zijn; wanneer echter de Italiaansche auteur het argument, dat dan de misdadigers eenvoudig geen huwelijkstoestemming zouden vragen, deukt weg te cijferen met het antwoord: Best, laten zij zich voortplanten zooals zij altijd gedaan hebben, maar dan zullen zij dat ten minste niet meer doen met toestemming van deu Staat", dan heeft hier de ambtenaar Ferriani den denker Ferriani een leelijken strik gespannen. Of die ongelukkige kinderen van misdadige ouders met of zonder toestemming der Regeering in de wereld zijn gekomen, is voor het nageslacht volstrekt onverschillig, maar aangezien men de misdadigers niet verhinderen kan zich te procreeeren, daarom is het noodig den invloed der erfelijkheid ten minste zooveel mogelijk te verzwakken. Het is volstrekt niet bewezen, hoe groot deze invloed over 't algemeen is, en feiten als de volgende, dat uit n misdadig paar in drie generaties zijn voortgesproten 2 moordenaars, 6 dieven, 15 prostituees, l krankzinnige, l zelfmoordenaar, l brandstichter, l kleptomaan en 8 bedelaars, zijn geen overtuigende bewijzen, zoolang men niet voldoende oordeelen kan, hoe deze nakomelingschap onder gunstige sociale omstandigheden zich zou hebben ontwikkeld. Onze opvatting van recht en zedelijkheid zijn ons door opvoeding en voorbeeld ingeprent, het is dus natuurlijk, dat kinderen, die iu spelonken van ellende en slechtheid opgroeien, omringd van cynisme en beestachtigheid, dikwijls in hun prille jeugd mishandeld door een ruwe hand, afgeranseld om ze tot bedelen te dwingen, aangemoedigd tot huichelarij en diefstal, en als eenige en grootste belooning een slokje jenever of brandewijn (de meeste jeugdige misdadigers hebben reeds als kleine kinderen drank geproefd) dat die kinderen geen onderscheid kennen tus schen goed en kwaad; gevoel van schaamte, berouw, zachtheid, medelijden.... Al deze gewaar wordingen zijn in hen verstikt geworden, nog eer zij tot de jaren van onderscheid zijn gekomen. Troosteloos is meestal de jeugd der misda digerskinderen. In een zeer interessante psycho logische studie over misdadigerscorrespondentie, die eveneens door Perriani verzameld werd (Delinquente che scrivono) komen er dikwijls brieven voor, waarin de tot tuchthuisstraf ver oordeelde vader zijne vrouw door middel van dieventaal verzoekt dat zij hun dochtertje toch vooral moet aansporen tot diefstal en prostitutie en hem de opbrengst, te zenden. Italië, het land welks arbeiders in de treurigste sociale omstandigheden verkeeren, het land waar het volksonderwijs het slechtst geregeld is, zoodat in enkele Zuidelijke provinciën 72 pCt. analphabeten te vinden zijn, het land welks industrie volgens een statistiek van het jaar 1889 nog 310,000 arbeiders telt onder de 14- laar (daaronder kinderen van S jaar) heeft ook het schrikbareudste aantal jeugdige misdadigers. Dnar worden ge middeld 5.500 beueden den leeftijd van 14 jaar jaarlijks veroordeeld, en dit verschrikkelijke getal is volgens de jongste onderzoekingen nog aan merkelijk gestegen. In 1892 werden alleen in het arrondissement van Milaan 3000 veroordeelden onder 18 jaar naar de gevangenissen vervoerd en 500 afgeleverd aan de verbeterhuizen. Wat moet er worden van deze jaarlijks ver oordeelde 5500 kinderen ? Degenen onder hen, die voor verbetering in eerlijken arbeid vatbaar zijn, worden in de gevangenissen tot het peil der onverbeterlijken meegesleept en toonen weldra leerzame volgelingen te zijn van doortrapte boeven. Ruwer, meer verdierlijkt en brutaler dan weleer, worden deze jeugdige misdadigers, na hun straftijd uitgediend te hebben, wti"r de maatschappij in gejaagd, gewapend tot grootere misdrijven en bereid om een nieuw opkomende generatie als leermeesters in het slechte te dienen. Wie durft het betwijfelen, dat die duizenden, als zij van jongs af aan in gunstige levens omstandigheden verplaatst waren, grootendeels tot normale measchon zouden zijn opgegroeid? Kinderbescherming, kinderopvoeding dat is de gewichtigste taak van iedere cultuumatie: zoo menig gered kind wordt weer een gezonde stam van nieuwe, gezonde nakomelingen. E. K.?H. De TOtiimeB en c efle, In de vorige week was er een meeting in het Palais d'Orsay te Parijs, waaraan vele vredesapostelen uit alle oorden der wereld deelnamen. Een tweede samenkomst, gevolgd door een diner, had plaats vanwege don Inter nationalen Vrouwenbond voor den Vrede, waar van de presidente is prinses Wiszniewska. Eenige maanden geleden werd door mevrouw Meulemans, de echtgenoote van den hoofdre dacteur der Revue Diplomatiqiie een ode ge schreven, opgedragen aan prinses Wiszniewska. Een exemplaar van dit gedicht, werd toege zonden aan de regeerende vorstinnen en andere hooggeplaatste vrouwen. Tal van antwoorden werden aan het adres van prinses Wiszniewska ontvangen. Enkele hiervan, worden hier medegedeeld. Koningin Wilhelmina liet het volgende schrij ven : »De koningin heeft met zeer veel belang stelling kennis genomen van het gedicht. Z^j wenscht met u, dat de vrede steeds bewaard mocht bly'ven ! Maar zij vreest, dat men wel geduld zal moeten oefenen, voor het zoover zal zyn gekomen !" De koningin van Spanje geeft slechts hare bewondering te kennen voor de mooie en reine gedachten, die in het door mevrouw Meulemans vervaardigde gedicht zy'n uitgedrukt. Carmen Sylva, de koningin van Rumenië, wenscht van harte, dat al meer en meer de vredesidée de hoofden en harten der souvereinen mogen binnendringen ? Zij hoopt, dat de vervulling van de wenschen, geuit in het gedicht, naby zal zy'n. De koningin van Zweden spreekt ook in vriendelijke bewoordingen, haar wensch voor den vrede uit. De aartshertogin Maria Theresia van Oosten rijk, vergenoegt zich met loftuitingen op het gedicht. Minder angstvallig om haar opinie te zeggen, is de koningin van Wurtemberg. Zij uit niet alleen haar bewondering voor het gedicht, maar roemt het werk op het gebied der Vredebeweging van de Ligue des Femmes in het algemeen en dat van prinses Wiszniewska als stichteres, in het bijzonder! Zij hoopt dan ook, dat daardoor de vredesidée al meer en meer doordringen zal tot in het hart der natie. De keizerin van Duitschland heeft geen ant woord gezonden. In hare plaats deden dit echter haar tante, de groothertogin van Baden en hare schoonmoeder keizerin Friedrich. De eerste liet schrijven dat zij met belang stelling kennis had genomen van het mooie gedicht, en met den inhoud er van ten zeerste instemde. Keizerin Friedrich uitte haar bewondering voor de dichteres, en hare groote belangstelling in alles wat de vredesidée betrof ! Bij al de ingekomen antwoorden is er n, dat niet anders dan met pijnlijke verbazing kan worden gelezen. Het is dat van groothertogin van Darmstadt. Haar secretaresse schrijft: ;>Hoewel hare hoogheid met veel belangstelling kennis heeft genomen van het gedicht, zoo is het mij, helaas, niet mogen gelukken, de ideën daarin uitge sproken bij hare hoogheid ingang te doen vinden !" Een groote tegenstelling daarmede vormt de verklaring van de vorst van Montenegro die schrift: »AIs men van nabij de gruwelen van den oorlog heeft aanschouwd, dan moet men wel de innigste sympathie koesteren voor een Vrouwenligue tot het behoud van den Vrede." Er is Goddank, reeds een groote schrede voorwaarts gedaan, sinds de dagen dat Eugénie lachend zeide: »J'ai ma petite guerre&moi !'' Ieder moet in oigen kring zooveel mogelijk medewerken, om den afschuw voor den oorlog, en de liefde voor den vrede, vooral ook bij het jongere geslacht aan te kweeken. En, als Vorstinnen daarby' voorgaan, dan zal de vredesengel, wellicht spoediger dan wij denken, boven onze planeet zweven .' VEKA. Uit Engeland, Zooals het gewoonlijk gaat: wanneer n schaap den dam oversteekt, volgen er meer. Nu in den laatsten tijd in elke gemeente vaa Engeland dames als gezondheids-inspectrices worden aangesteld, volgen er meer dus danige benoemingen. De gezondheidscommissie te Bradford heeft twee gehuwde dames tot een dergelijken post benoemd, de dames Johnson en Stephens. De corporatie van Sheffleld stelde vier gezondheids-inspectrices aan. De benoemde dames, Edith Downing, A. Littlewood, F. Grifh'ths en Franks, de laatste is gehuwd, ont vangen voorloopig een salaris van 52 p. st. per jaar. Zij ontvangen bovendien een uni form, te dragen wanneer zij dienst doen en hebben te verblijven in de districten waarvoor eventueel aangesteld. Bij de voorstanders van vrouwenkiesrecht onder de leden van het Engelsche Lagerhuis» bestaat het voornemen, om in deze zitting op nieuw eene poging te wagen, het wetsvoorstel tot verleer.en van het stemrecht voor parle mentaire verkiezingen aan vrouwen, doorge voerd te krijgen. Een aantal liberale dames in Londen hebben een kernachtig manifest gericht aan de vrou welijke kiezers in de Metropolis, om bij de 4 Maart te houden verkiezing voor de County Council, als n »man" hun stem op de progres sieven uit te brengen. Vrouwen kunnen aan de verkiezing deel nemen, wanneer ze een eigen huishouding hebben en in de belasting bijdragen. Zij kunnen echter niet gekozen worden. En bovengenoemde dames baseeren haar beroep, om de vooruitstrevenden te steunen, op het feit, dat dezen herhaaldelijk, reeds drie keeren, het parlement verzochten de wet dermate te wijzi gen, dat zij tevens als raadsleden gekozen kunnen worden. De conservatieven hebben echter steeds het verzoek van den hand ge wezen, en de gematigde leden van den Council hebben zich steeds tegen het verzoek verzet. Bovendien, hebben de eersten veel gedaan, om jonge meisjes in de technische scholen voor diverse vakken op te leiden ; zy hebben vrou welijke doctoren aangesteld voor de gestichten van krankzinnige vrouwen, zoowel als inspectrices om de vrouwelyke winkelbedienden te beschermen. Reclamediensten. Meisjes of jonge vrouwen bjj haarkappers of kapsters voor de ramen te zien zitten, bezig heur haar naar de nieuwste mode te frisearen, is in Londen al zoo'n algemeenheid geworden, dat zij, zelfs al draaien ze op haar zetel rond, tenauwernood nog bekyk hebben. Evenmin trekt de openlijke tentoonstelling van type-writende of machine-bordurende en stikkende jonge meisjes, nog veel attentie. Een modetnagazijn in Londen is thans op een nieuw idee gekomen om zijn artikelen te adverteeren een idee die, dunkt mij wel aan eenige bedenking onderhevig is. Het zendt jonge meisjes uit, van 15 jaar en onder, meestal om vice versa te rijden met den nieuwen ondergrondschen spoorweg of op omni bussen, gedekt met buitengewoon hooge en vreemd gevormde hoeden, die getooid zijn met linten en kaarten waarop de adverteerende artikelen met vergulde letters aangegeven zijn. Om nu publiek's aandacht op de bedrukte linten en kaarten te vestigen, voeren de meisjes een groote bouquet met zich, dien ze bij wijle aan het uitstekende deel van haar hoofd brengen. Zooals zich denken laat, zijn deze sandwichgirls niet weinig het voorwerp van publiek's vroolijkheid. Er zijn al reeds protesten geuit door vrouwen die in deze soort reclame voldoende redenen zien om degenen, die haar toepassen, niet hare klandisie voorbij te gaan. Van Vrouwen uit het hooge Noorden. In Engelsche bladen circuleert een bericht, dat onder de vrouwen in Noorwegen een adres ter onderteekening rondgaat, dat aan de zusteren in Kngeland zal gezonden worden en van den volgenden inhoud is: vAayi de Vromcen wn Engeland: »Xoorwegen heeft altijd sympathie en be wondering voor Engeland gevoeld. Wij, Noorwegensche vrouwen, hebben onze kinderen geleerd Engeland te beschouwen als een natie van een fier, onafhankelijk en eerwaardig volk, een volk van gentlemen, die edelmoedig er kennen voor en geven aan hunne zwakkere tegenstanders het recht dat dezen zedelijk toebehoort. «Met droefheid echter volgen wij de ge beurtenissen in Zuid-Afrika. Ook in ons land, ook op onze kinderen zal den invloed gevoeld worden der voortzetting van dezen gruwelyken oorlog. «Vandaar smeeken wij het Engelsche volk en bidden wij alle Engelsche vrouwen ons bij te staan, opdat onze stem door allen in Engeland moge worden gehoord : ?»'/.ijt edelmoedig '. /.ijl rechtvaardig!'' l »Wij vragen dit, niet alleen in het belang j van de kleine staten der Burgers, wij vragen het ook in ons eigen belang, liet zou een onherstelbaar geestelijk verlies zijn, waren wij niet langer in staat tegen Engeland op te zien j ais het land, waar liecht hooger dan Macht geldt en grootmoedigheid tegenover een vijand eens gentleman's eersten plicht. »Bied den Boeren arbitrage aan. Of, bied hun vrede onder voorwaarden, die voor een onaf hankelijk gezind volk aanvaardbaar zyn. »Wij verzoeken U onze woorden in vriendelijken geest te ontvangen, ter wille van de goede nagedachtenis Uwer Goede Koningin, wier dood wy met droefheid vernamen en voor -wie deze oorlog in Z.-Afrika een bron van smart en verdriet was". Edel, bescheidene taai! De Daily Express was zoo vrij, in een uiterste jingo-extase, aan de vrouwen van Engeland een antwoord voor haar zusteren in Noorwegen in de pen te geven. Het blad drukt daarin o. m. af: «Zegt (uwen kinderen), dat de eer dien ?wy', vrouwen van Engeland, het dierbaarst achten, is die van het land waarvoor onze dapperen sterven, en dat de eenigste voorwaarde, die wij door de mannen van Engeland den Boeren willen zien aanbieden, die ons Ry'k beleedigd hebben, onze gezinnen ontvolkt en die elke wet van oorbaar krijgvoeren geignoreerd (!) hebben, is, dat onze viag hoog wapperen zal over het land waar onze dierb'ren rusten." En op een andere plaats: »Leert uwen zonen, dat het van hunne moeders is dat onze zonen leerden, dat groot moedigheid eens gentleman's betooning is voor een gevallen vyand; maar leert hun tevens, dat onze zonen van hunne moeders leerden, dat een Engelschman zich nooit zwak toegeeflyk toont voor een vy'and, die de verraderlijke moordenaar zijns broeders is, de laaghartige belasteraar van de staatslieden zijns rijks en oen intrigant en samenzweerder tegen de welvaait van zijn land". Dit proefje van menschelijke rede, is onder »Vrouwenrubriek" in de Express opgenomen. Of het /emale geschryf is? Neen. Dat is Jingotaal, en »Mafeking"-taal, maar niet de taal van vrouwen.' Volgens het jongste JSfo. van The Englishwoman's Review, zijn thans 43 dames lid van schoolraden in verschillende steden van het Britsche rijk, waarvan !',( gehuwd. Van deze 43, zijn 20 pas bij de laatste verkiezing enkele maanden geleden gekozen. Een prachtstuk van bindwerk, door de »Guild of "Women Binders" in Londen, op de Parijsche tentoonstelling geëxposeerd en dat met andere werken de Guild een zilveren medalje be zorgde, werd voor een paar weken, bij eene openbare verkoop, voor niet minder dan ? 150 50 verkocht. Het was een »Recuyell of the Historyes of Troye", waarvan de band geteekend en eigenhandig gemaakt werd door miss Moore. Andere bindwerken van de dames Macdonald en Casalis e. a., brachten nagenoeg zooveel op. V. D. V. iimiimimiiiiMiiiüiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiMimiiiiHiiii Toiletten. Voor e.c-millionnmrs. Ge heim out luncj te leren. --- Een luil'felijjk man. Dr<iga Machin. Een vorstelijke dichteres. Mooie toiletten in de zaal du Gymnase te Parijs, bij de «première" van »Domaine". Een kostbare verzameling van prachtige kant; meer dan ooit worden dwaasheden gedaan om zich de weelde te veroorloven, op partijen, diners en in schouwburgzalen te verschijnen gehuld in wazige tulle met application, in Chantilly, Cluny en lersche guipure. Het onderkleed wordt gemaakt in teere kleuren »Liberty silk'". liet record van toilettenweelde ?/erd geslagon op het tooneel. Jeanne Rolly was bekoorlijk in haar toiletten, vervaardigd in de ateliers van Doeuillet Eerst verscheen zij in een toilet van exquisen smaak, het geheel bestond uit mous seline en chantilly, zwart-op-wit aftoonend. Het tweede toilet van zacht geel crêpon ry'k gegarneerd met clunykant was niet min der mooi. Mejuffrouw Mégard, de heldin van het stuk, had haar kostuums by Fred doen vervaardigen. Haar kostuum van zwart zibeline droeg een merk van zoo grooten eenvoud, dat de waarde van het toilet bepaald werd door de buiten gewone distinctie van het geheel. Hok, glad over de heupen, zich verwijdend tot in den nog wijderen volant onderaan den rok. Op het corsage een zeer groote kraag van lijn geplisseerde tatl'stas, met herhaling van de smalle lluweeltjes, die ook om den volant van den rok waren aangebracht. Fluweelen das; lederen ceintuur. Tweede japon; strenge rouw. Schotsch cachemire en Engelsch krip. Corsage heel even blousevorm accentueerentl, versierd met drie rijen krip. Rok met breeden rand krip en (laarboven drie piissés van het zelfde krip. De »chapeau claque", een tijdlar.g om onna speurlijke redenen, verbannen, wordt in eere hersteld. Das te beter. Wat een gezoek en ernbarras in kleedkamers naar al die »kaehelpy'pen". De «claque" geett een zekeren chic aan hem die er sierlijk mee weet om tó gaan. Bij ontvangdagen wordt nog veel werk van 't toilet gemaakt, zoowel door gastvrouw als bezoeksters. De gastvrouwen leggen een voorkeur aan den dag, vriendinnen en kennissen te ontvangen in «panne" in aïle tinten en versierd met die eenig mooie borduursels genaamd »style mo derne", ledereen weet hoe de mode vereischt, dat u zonder struikeion voortschrijdt in veel te lapge rokken en dat Je boléro nog in hooge gunst is. Schuifel-voetend treden dank zij die lange rokken de bezoeksters binnen. Lange mantels en capes worden by voorkeur in kleedkamer of gang uitgetrokken. Kleine, elegante man teltjes houdt men tijdens het bezoek aan. Mantels van zwarte «panne" garneert men door het aanbrengen van kraag en revers van kost baar hermelyn. Van alle tijden zy'n de Yankees aan den gang, met guitigheid en vernuft dingen te bedenken en in 't aanzyn.te roepen, die zonder eenigen twijfel voldoen- aan verschillende nooden en behoeften. Koning Milan heeft het niet mogen beleven, maar anders zou hij wellicht gedacht hebben: »als alles en iedereen my' in den steek laat, ga ik naar Amerika en meld mij als pensionnaire in het kasteel Poughkepsie bij New-York." Een zekere Richard Ferris, een man, die gedurende vijftig jaar president was van de New - Yorksche bank, heeft het slot Poughkepsie aangekocht met gelden hem voor dit doeleinde vermaakt door zy'n vriend Samuel Pingle. Poughkepsie is hervormd in een toevluchts oord voor ex-millionnairs, voor lieden, die hun fortuin gemaakt en verloren hebben. Ondanks de ruime localiteit waarover Pough kepsie beschikt, acht ik den dag niet al te zeer verwyderd, waarop men aan den ingang van 't kasteel een bordje zal moeten plaatsen, met het eene veelzeggend en zaakrijke woord van den eleetrischen. Amsterdamschen tram: .Vol". De beroemde chemist Nathaniel Wells is onlangs op zeer hoogen leeftijd te Washington overleden. Hij is 107 jaar oud geworden. Om zulk een ouden dag te bereiken, schryft hy een recept voor. Geen geheimzinnig elixer, geen kunstig, chemisch praeparaat, toch een recept dat vrijwel onder het bereik valt van iedereen die gaarne stokoud wordt. Nathaniel Wells zegt: »0m honderd en meer jaren oud te worden, moet men altijd goed gehumeurd zy'n, met graagte eten en lederen dag een bad nemen." Langen tijd heeft men der juriste Jeanne Chauvin het recht betwist evenals haar mannelyke collega's, openlyk voor de balie te pleiten. Maar nu is zy er! Jeanne Chauvin heeft meer dan den voet in den stijgbeugel, zij zit rustig in 't zadel. Donderdag j.l. pleitte zij voor de recht bank te Ctmteau-Thierry, in het departe ment Aisne de geboorteplaats van den onnavolgbaren La Fontaine. Een aangename, zeer verrassende hulde wachtte der correct in haar toga gekleede Jeanne. De president van de rechtbank, de heer Magnaud, heette haar hartelijk welkom. De hott'elijk rechtsgeleerde zei, dat het hem innig verheugde, mej. Chauvin hier als verdedigster voor de balie te zien optreden. De heer Magnaud achtte het een gelukkig verschynsal, dat men ook in de waardigheid van mej'. Chauvin eindelijk erkent, hoe moeilijk het wordt, de vrouwelijke krachten en het vrouwelijke intellect langer te willen verdonkeremanen of wegredeneeren. Vriendelijk en rustig antwoordde Jeanne Chauvin, dat het haar welkom was, ter wille van hare cliënte, het woord te mogen voeren, want voegde zij er aan toe, ik ben overtuigd, dat het dikwijls makkelijker is voor een vrouw, zich geheel vrij uit te spreken tegen iemand van haar eigen sekse, dan tegen een mannelijken verdediger. De nieuwe, helaas niet jeugdige koningin van Servië, van wie wij in geruimen tijd niets hoorden, wordt in eenige dagbladen genoemd, naar aanleiding van een in Mei te houden internationale tentoonstelling voor voeding, kookkunst en hygiëne, te Belgrado. Dr;iga heeft het patronaat over deze expositie aan vaard. Mij dunkt, met een verruimd hart. Men moge niet veel sympathie gevoelen voor de echtverbintenis van Alexander niet deze veel oudere vrouw, toch is het onvervalscht ?menschelijk, dat de koningin van Serviëbij het hooren van schoonpapa's doodsbericht een harsgrondig oef! zal geslaakt hebben. Waar schijnlijk niet in 't bijzijn van haar jongen man, daarvoor kent zij te goed haar wereld. zegt dat binnen kort het licht zal zien een bundel gedichten van de hand van de schoone Helena van Montenegro, koningin van Italië. De gedichten zouden geschreven zijn in haar moedertaal, in 't Italiaansch en iu 't Fransch. Misschien heeft Helena hst poëtisch talent geërfd van haar vader, van den gemoedelijke!), vroolijken vorst, Nicolaas van Montenegro. Hoe Italië's koning oordeelt over de geestes kinderen van zijn gemalin weet ik niet; maar dat de aanstaande geboorte van een prins of prinsesje, hem voor 't oogenblik met grooter vreugde en teerder bezorgdheid vervult dan het verschijnen van de schoonste poëzie, zou ik wel haast zeker durven beweren. Da naamlooze vennootschap der Vereei;igi!e Zeepfabrieken te Rotterdam brengt een nieuw artikel in den handel, dat ter wille van zijn uitnemende hoedanigheden, niet aan de aan dacht der huisvrouwen mag ontgaan. Dit nieuwe artikel bestemd om ds tot dus verre gebruikte soda te vervangen heet sodex. Sodex biedt der huisvrouw de volgende voordeelen: Sodex is zeer sterk, doch brandt en bijt niet; is zuiver, watervrij en onvervals;;ut; is altijd van dezelfde samenstelling; is hagelwit eu o tot 4 maal sterker dan de beste soda; is in bet gebruik vee! goedkooper dan soda. Sodex kan door den winkelier verkocht worden voor pi. m. -l cents per pakje. o.za.J5i?t:nci. © r is£tolx©ncl© d is