DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1237 Rusland en Mandsjoerije. Er zijn men dient dit wel te onder scheiden twee overeenkomsten, welke door Rusland met China o ver Mandsjoerije zijn gesloten. De -eerste dagteekent reeds van Nov. 1900, en stelde dit uitgestrekte gebied geheel onder de administratieve en mili taire controle van Rusland. Russische troepen zouden de hoofdstad Moekden en eenige andere belangrijke punten bezetten, naar het heette alleen om de door Rus land reeds aangelegde of nog aan te leg gen spoorwegen te beschermen; de Chineesche troepenafdeelingen zouden worden ontwapend en ontbonden en ook uit de niet door Futland bezette arsenalen zouden de oorlogsbehotften geheel aan de Russifche militaire autoriteiten worden uitge leverd; verdedigingswerken en kruitmagazijnen, w;lke door de Russen niet bezet zijn ea voor hen *van geen belang" zijn, zouden in tegenwoordigheid van Russische ambtenaren worden geslecht; de verdrags haven Nioetchwang en »andere punten" zouden door de Russen worden beheerd, totdat volgens de Russische regeering het land voldoende zou zijn gepacifi ceerd. Ten slotte zou een Russisch »resident" als gouverneur-generaal of stad houder te Moekden worden aangesteld, ten einde alle de beide landen betreffende aangelegenheden af te doen, tot welke de betrekkingen tusschen den Tartaren-gene raal en den Russischen opperbevelhebber op het schiereiland Liaotung aanleiding zouden kunnen geven. Men weet, hoevele en scherpe kritieken van niet-Russische zijde deze overeenkomst heeft uitgelokt. Maar had men iets anders kunnen verwachten? Het samengaan der mogendheden is reeds zoovele malen niets meer gebleken dan eene leuze, waarachter elk harer de eigen baatzuchtige bedoelingen trachtte te verbergen, en de verzoeking van spelbreker te worden was voor Rusland, dat aan de grenzen van China de be schikking had over eene aanzienlijke troepenmacht, terwijl de andere mogend heden zich met bescheiden contingenten moesten behelpen, waarlijk al te groot. De gdegenheid maakt den dief. Rusland zelf begreep echter, dat althans de schijn moest, worden bewaard. Niet door te beweren, zoo als de overgedienstige Fransche vrienden deden, en zelfs nu nog doen, dat de gansche afzonderlijke onder handeling met China alleen had bestaan in de fantasie van den Times correspondent te Peking, Dr. Morrison, maar door er bescheidenlijk op te wijzen, dat de over eenkomst een tijdelijk karakter had en dus allerminst als een annexatie kon worden voorgesteld. Ongetwijfeld. Precies even tijdelijk, als de verhouding tusschen Engeland en Egypte, die nu al bijna achttien jaren duurt en aan welker moge lijke wijziging geen schepsel meer gelooft, allerminst de Engelsche regeering zelve. En nu is de Russische regeering voor den dag gekomen met een nieuw traktaat, of, zooala het alweder wordt genoemd, met een nieuw ontwerp-traktaat, waarvan wij hier de voornaamste bepalingen laten volgen. De czar van Rusland »veroorlooft'' den Chineezen, in Mandsjoerije weder het ge heele burgerlijke bestuur over te nemen; het aantal der voor de bescherming der Russische spoorwegen noodige soldaten wordt vermeerderd, tot dat het land ge heel gepacificeerd is ; ingeval van onlusten liimiimmiitntiilliiiitimiimntiuiiiiiuiniiniiiiii tfiuilkton. iniiiiniiiniiiniiiniitntnnnnniinnniitiiuinninniuiiiimtuinnnnitti ScMMfintenis, Uit het Franscli, door A. M. Aan den lieer ,fac<i\ies Rumieu, lid van de Frantche Académie. Mijnheer. HouJ mij ten goede, dat ik de vrijheid noem u te schrijden. Het zal u zeker verwonderen een brief van m;j te ontvangen, omdat ik u volkomen onbekend ben. G'j zijt een beroemd en gelukkig man, omringd door een liefheb bend gezin, overladen met roem, op een leef tijd, waariu men rijk is aan ervaringen, een algemeen bekend roman; chrij ver een dichter, wien-ïliederen iu alla wereldstreken gedongen worden. Daan ntegen ben ik maar een eenvaidig meisje, tw,ee-en-twintig jaar oud; ik sta aan 't begin van mijn loopbaan, ik zou bijr.a zeg gen op den drempel mijner droomenwereld. Ik heb geen talenten; ik ben schrijfster noch dichteres, en van het leven ken ik alleen de smart van het alleen zijn. En tóch schrijf ik u. G.j -zult mijn brief zon der twijfel inet tal van andere ontvangen, die u iederen dag toegezonden worden en die gij waarschijnlijk niet leest. Och, ik bid u, maak met den mijnen eene uitzondering, want het handelt hier over ernstige zaken en ik heb uw raad noodig. Al kent gij mij niet, mijnheer, ik ken u, want ik ken u uit uwe werken, die van uwe innigste aandoeningen getuigen. Ze zijo. mij een blijvende toevlucht en troost Wat daarvan de reden isïIk weet het niet. Mogelijk omdat ze droefgeestige ver halen b: va!ten, en dat ik ze!f droevig ben, Misschien omdat ze een diepe kennis verraden van het vrouwenhart en dat a"e vrouwen tot u komen, als tot een vertrouwd vriend .... Ik heb u gezegd, dat ik alleen stond. Dit is niet het geval in de eigentiijke beteekenis van het woord, want ik leef te midden van een groot, luidruchtig gezin, maar in dat ge zin ben ik :als vreemdelinge gekomen, om on derwijs te geven aan een onverschillig kind en ik ga gebukt onder de meest drukkende verlatenheid, die er bestaat, die van volkomen gemis aan geestverwantschap. Ik lees veel. Boeken zijn mij een troost en soms sleepen hunne phantasiën mij mede naar hoogere sferen, Maar het schijnt mij toe, dat ze dwaasheden en zullen de Kussen de Chineezen he'pen bij het onderdrukken daarvan ; Chineesche troepen mogen niet worden opgesteld op punten, waar de bouw van den spoorweg nog niet voltooid of nog niet begonnen is; de sterkte der Chineesche politie patrouilles zal door Rusland worden vastge steld ; de invoer van wapenen in Mand sjoerije (voor de Chineezen !) en het gebruik van artillerie (door de Chineezen !) is ver boden ; Rusland zal bepalen, van welke wapenen de Chineesche politie zich mag bedienen. Green onderdaan van eene andere mogendheid mag in Mandsjoerije eene openbare betrekking bekleeden ; geen v; Benadelingen, behalve Russen, niogen .gel.ruikt worden voor het drillen van Chineesche troepen en rnaru.esol'laten in noordelijk China. In Mandsjoerije, Mongoli en Chineesch-Turkestan mogen geen spoor weg- of naijnconces&iën worden verleend aan de onderdanen van andere mogend heden-, China zelf mag in de genoemde landstreken geen spoorwegen aanleggen. In de omgeving van Nioetchwang mag aan buitenlanders geen land worden ver pacht. Wat de betaling eener oorlogs schatting betreft wil China gemeenschap pelijk met de andere mogendheden optreden, maar de schadeloosstelling voor de ver woesting der Trans-Maneii-j-.mrijsche spoor wegen moet met de Russische regeeriug worden geregeld. De betaling daarvan Jtan in contanten of in haiidelscoiieessiën geschieden. Zeer terecht merkt de Frank f. Zeitur/g op, dat de Russische regeeriug nu nog verder gaat dan in November van het vorige jaar ook, doordat zij de door internationale traktaten verzekerde rechten van de buitenlanders aantast en beperkt. Nioetchwang is een verdragshaven; de invoerrechten aldaar maken ongeveer twee vijfden uit van het geheele bedrag, dat door de Chineesche regeering is verpand als waarborg voor vroeger aangegane ver plichtingen. Doch, gelukkig voor de mogendheden, geldt het hier nog slechts een onlicerptraktaat. Het is dus nog tijd om te protesteeren. Niet bij Ruslaud, natuurlijk ; daar zou men zeer zeker met een kluitje in het riet worden gestuurd. Maar bij China, dat in de klem zit en dus het recht niet heeft om zulk een protest kwalijk te nemen. Men wil der Chineesche regee ring onder het oog brengen, dat het niet aangaat, staande de vredesonderhande lingen, die natuurlijk moeten uitloopen op het betalen eeuer enorme schadeloosstelling, een hoogst belangrijk deel van het Chineesch nationaal vermogen te vervreemden ten behoeve van ne enkele mogendheid. En mocht China, onverhoopt en onbe grijpelijker wijze, dit niet inzien, dan zal men de quaesiie der compcnsapën aan de orde stellen. Wie is die »men?" Hier omtrent schijnt nog een zekere twijfel te bestaan. Men roemt Engeland en Duitschlaud, ook de Vereenigde Staten. Japan schuift zich eveneens als verongelijkte partij op deii voorgrond, Frankrijk alleen vindt in de voorstellen van Rusland niets ontrustbarends, maar acht ze volkomen gewettigd. Het »houdt den dief" roepen, dat onze teekenaar deze week in zijn plaat hetft voorgesteld, geschiedt natuurlijk iu diplo matieke vormen, dus met de noodige bezadigdheid. Of het veel helpen zal, be twijfelen wij. China schijnt het 1102 het voordeeligste te achten, zich door zijn goeden vriend aan de Newa te laten plukken. Mogelijk helpt die dan naderhand een handje. of Icuger.s vertellen en ik leg ze ter zijde, zonder ze ooit weer op te nemen. Alleen de uwe lees ik telkens weer. Ze hebben mijne jeugd gevormd; ze hebben i hoe zal ik zeggen ? mijn ziel langzamerhand ontwikkeld en uit ieder der drama's, die gij bobt bthandekl, heb ik iets geleerd. £n zie, nu heeft erin mijn kluizenaars-leven een groote gebeurtenis plaats geüad. Iemand heeft aan me gedacht. Er is iemand tot mij gekomen, die me in oprechtheid heeft gezegd: Gij zijt aliecn en ik ik heb u lid! Mag ik tracht-:n u gelukkig te maken V' Die ietcaad had sinds langen tijd een plaats j in mijn hart. Ik dacht aan hem. zonder bet j mij zeil' te durven bt.kei:ncn en zonder me met j die hoop ie durven vleien. Mijn /even is dus [ plots.-.iing veraiidtrd. IK; toekom-1 lachte mij j \riendehjk toe en op de v.'ang, die mij vtvr.l :' gedaan, zou ik hebben willen antwoorden rut t de vreugdekreet, die weei klank vui.d in mijn i hart. Ik wüde ju" zeggen, toen piot^elin,*; mij uw naam in de gedichten ij gekomen t-n j daarmede de lange reeks van weiken, die ik j van u heb gelezen. 't Is vree m l, nietwaar 'i Ik zag ze alie terug, die buc-ken in s.lapalooze nachten ver slonden bij het llauwe schijnsel van mijn kleine lamp en daarmede kwam mij ook hun inhoud, hunne verwikkelingen, hunne droeve schilde ringen in de gedachten. Ken hemel van liefde l opende zich voor mij c:, ik hoorde in mijn hart uwe liederen weerklinken. Maar al die gedachten waren droefgeestig; al die romans, de gemoedelijkste, de hartstochtelijkste, de j boeiendste waren in den grond uitingen van j eeuwigen wathoop, van troosteloos lijden. l En ik heb aan hem, die mij gevraagd beeft, j dat afschuwelijk koude antwoord gegeven: Ik j zal er over nadenken.'' Ik heb een p:ozaï->che j termijn gesteld, op wat een geestdriftig ant woord had moeten zijn. Ja, ik had behoefte om na te dekken, te overleggen,enkele bladzijden van u te herlezen. Ik htli ze herlezen en ze hebben mij angstiggumaakt. Is het dan waar, dat de lielde, de oprechte liefde, die heilig mo st zijn, zooals alle dingen, die van God getuigen, zoo dikwijls ontheiligd, dwaas en bedriegelijk wordt 'i Is het waar dit het geluk niet Instaat voor het min nende hart en dat eene belangeiooze, innige lufde, eene wederzijdsche vurige genegenheid inbeelding i-V Is het waar, dat al die drama's, die gij beschrijft, mogelijk, zelfs waarschijnlijk zijn ? Ik wilde andere boeken ciaa de uwe lezen; hooren, wat die mij hadden te zeggen. En ik doorliep er van verschillenden inhoud: teedere, lichtzinnige, wereldscue, godsdienstige, die me vroeger boeiden. Sipaleieiiten, door JAN VAN 'T STICHT. G. WITTE V EEN, Kommandant van liet Srandweztn, van Juli 1879 tot September 1SS7. Het gezelschap Utrechts Brandweer" viert deser dagen (den 6«n Maart) zijn 50-jarig bestaan en de groote en algemeene belang stelling, die bet bij deze gelegenheid onder vindt, toont wel aan dat de gewichtige diensten, welke onze brandweer in de laatste jaren be wijst, naar verdienste gewaardeerd worden. Want dit gezelschap, dat niet alleen de kern ?vormt van ons geheeïe brar.dwfzen, maar, men maor wel zegden, ook van orze burgerij, vereer.igt in zich tal van flinke mannen, die be langeloos, maar moedig, er steeds hun hoogste roem in gesteld hebben om in oogenblLkken van brandgevaar door hun kordaat optreden, de stad voor groote onheilen te behoeden. Toch kan slechts van de laatste 20 jaren getuigd worden, dat ons brandwezen tegen zijne taak is opgewassen. Vóór 1879 was het in den waren zin des woords een warboel. Doch dat lag niet aan de menschen, maar aan de geheele oucierwetsche inrichting, aan de brandbluschmiddelen en nog andere omstandig heden. Zoo had bijvoorbeeld onze onvergetelijke wethouder Jhr. de Muralt (zaliger gedachtenis), die hier op aartsvatlar^ke ?«ijze den scepter zwaaide, jarenlang de gewoonte de koramandeurs der brandweer aU zijne verkiezings agenten te beschouwen en te gebruiken. Daarin bestond eigenlijk hunne hoofdtaak; het overige, het blus=chen van brand, was wel geen bijzaak; dat vereischfB veel persoonlijke moed en toe wijding, die dan ook in woorden altijd zeer ge apprecieerd werden, . .. mair da heeren moasten daarbij loeren rooien met de riemen die zij hadden. En ach. die riemen waren zoo broos! Da aai jagers" waren geheel onvol doende, zoo'lat het water met tonren en emmer tjes naar d<3 spuiten moest worden gsdragsn, hetiiren geschiedde d-xir houtschüden en zatkedragers, ton paar gillen die nu j'iist niet om hun matigheid en soliede levensgedrag vermaard waren. De spuiten waren ook al niet van het beste allooi en h<>e hpt, met d-; discipline ge steld was kan men begrijpen als men weet dat het niet zeilen voorkwam dat. de kommar,deur van oen spuit, die door een zestig man bediend werd, tien a vijftien gulden decla reerde voor gedurende den brand door het personeel genoten ververs-ebingeu". Dat moest spaak loopen en toen er dan ook in eenige iiiiMiiniHinuHtinniininmiiinn:mm Maar neen, neen! Ze .schenen mij ditmaal te gfclijk-n op Blazen klokken, die wel geluid geven, maar waarvan de k'ar.k niet doordrirgt. Hunne ziekelrke opvattingen hinderden me en ik heb ze weggeworpen. Waarom ik dat (leed V Van morgen heeft het toeval mij een dagblad onder de oogcn gebracht, waarin eeu bekend cri.icus uw laatste boek beoordeelde. Volgers ziine mcening waren t\? werken, van Jr.il'.ies Komhu de incest reaü>,ti-cl.e" der wereld. 11; heb con woordenboek genomen, en, even als een kin;', dat niets weer, hel) i!c het wior.i tvai'snie" npgc,: c!it. O:M te welen, wat het (iei!'cko:i;i >. Ik :lfi|> de/.e verklaring gevor.'K'ii: /'"'f/ ir i'n' ;,-; Dus w .-i*. ni\y Moet ik cor <ie na'niir.'ijkt! i spraak van mijn h.vt t>! v,,:/cn, lic/ }( den (,. L.r,:r ,;t .;<n\. y Mtie! d o i; ik een v/i;; ;i'w n>!';;iii!;eMinn«n \v><r;t'-n. e ".!'i v.in die ;i!^:?ti;b;i;' /iele", waarvan de iieiile niet bevalt, als er op aarde niets te verwachten K d,tu o;i:dt;io<.'S verdriet, zou het da» niet vcrs-ies'iik z>j'i, dat ik mijn vrCvigilekiMC taak vervolg. zu«i>.:er iets ander» te hopen c.t t4 verwarden y Antwoord mij, mijnbe- r, ik smeek u, ant woord mij .... (Jij hebt verstand en onder vinding van zulke gemoedsstemmingen en gij kunt mij den weg wijzen, dien ik heb te volgen . Xdgruaa's. vergeef mij, dat ik u lastig val. Verbrand dezen bri:,-f r.a lezing. Anna V. i'osto restante, lionlevard ilaiis.vuann. jaren achtereenvolgens verscheidene groote u aaden plaats vonden waarvan de meest belangrijke was die der Willemskazerne op 11) October 1877 waarbij de volkomen on macht van onze brandweer bleek, kwam er protest van de zijde der burgerij en moest het gemeentebestuur wel ie s doen om ver betering in den toestand te Brengen vooral toan nog een toenmalig kommar.deuv de on beschaamdheid had om het gebruik van jene.er te verdedigen door in de krant te schrijven: ik blusch ee-der een brand met eea emmir jenever dan met vier singels watei". Er werd een raadscommissie benoemd bestaacde uit de heeren Havelaar, Krecke en Kamperdijk alleen de eers e van dit drie al feefc nog en de laatste werd al spoedig ver vangen door den heer Wittevten aan welke ds opdracht gegeven werd tot het ontwerpen van een aigeheele reorganisatie Toen ceze o irgesteld en aangei omen was had het toen malig rsadslid Witteveen den moed, om de uitvoering van nit ontwerp op zich te nemen en werd tot kommandant uer.oemd. Mdt welk een tegenwerking, stilie «n openlijke, deze kommar.daut te kampen heeft gehad, weten alten zich nog te herinneren, die toen reeds atin de brandweer verbonden waren Maar die herinneren zich oik hoe hij, de gewezen genie-officier, het gezag toonde noodig om zijn wil door te zetten. En al < uurde het ander half jaar, tot Januari 1081, eer de nieuwe organisatie was ingevoerd, toen legden zij dan ook allen hot hoofd er bij neer, erkennend* dat de genomen maatregelen goed en aan goede handen «phedra^en werden en was htt alles pais en vrtêbij onze brandweer. Tot Sept. '87 bleet Witteveen de betrekking vervullen en hy mag met fierheid op zijn bijna 8 jarigen diensttijd terugzien, want wat hij in di«n tijd tot stanl bracht of voorstelde bestaat nog steeds of is ingevoerd en hij werd door al zijne opvolgers steeds gepreaen. Twee ziyner opvolgers, de heeren W. J. Rut;g«rs Sr. eu D. L. de Leur, hebben na ,hetn betrekkelijk slechts korten tijd de betrekking wairgenomen en vouden hun weg vrijwel ge baand, ofcchooa van den heer JJe Leur nog altijd met veel lof wordt gesproken over de strenge tucht, die bij onder htt personeel wist te handhaven en over den persoonlijken moed dien hij in oogei.bükken vaii groot ge,aar aan den dag legde. Aan het hoofd van onze fee tvieren.de brand weer staat thans de heer C. J. VAN VELD HUIZEN. Reeds sedert 2J Juni 1876 aan de brandweer verbonden, eerst als pomper, daarna als kommandeur, welke betrekking hij l Juli 1893 voor die van raadslid nederlegde, was hij wel dra de aangewezen man voor de vaceerende betrekking van kommandant, vooral ook omdat Witteveen, bij zijn aftreden reeds de aandacht op Van Veldhuizen had gevestigd als een man die bij plotselinge gevaren het h..ofd niet verliest. 15 Octjber 189G werd hij door den Raad benoemd en dat hij in dien korten tyd reeds getoond heeft wat hij is en kan, en dat men daarover te-«reden is, blijkt wel het best als men in dezen materialistische!! tij?', de beirekk;i,g tot dubbeltjes reduceert. De som, die zijn maximum-bezoldiging aanwees tot n hij werd aangesteld, is thans reeds na pas vier jiren tot zijn minimum vernederd, terwijl het maximum niet / IJUO is verhoogd. En da burgerij! ... Ja, wat zou die er tegen kunnen hebben dat er bijna geen brand meer is en als er nog eens een uitbreekt, dat die dan in een minimum van tijd gebluscht is. De heer Van Veldhuiz -n stelt er op het voetspoor van den heer Witteveen zijn hoogsten roem in brand te voorkomen en is daar toe voortdurend op het pad, bij alle nieuwe bouwwerken, hij alle bedrijven, waar meer dan gewoon brandgevaar kan bestaan. Dat kost hem veel werk en tijd en het is bovendien een ondankbaar werk, want hij zou \e'l meer lof inoogsteii als er maar eens een flinke brand uitbarstte en hij ditn spoedig vist Ie bius-chen. Matr bij her, die nadenken e:, de resultaten van de statistiek gadeslaan wordt zjn optreden zeer geprezen. Ondanks hare voortreffelijke inrichting kost onze brandweer jaarlijks niet meer dan o g:imnmunnmnn En toch is het <le waarheid. Ik heb iederen regel nauwkeurig gelezen en op mijn beuit heb ik nagedacht, terwijl ik om u te a:'woorden, raar woorden zocht, die den st-mpel zdiilen dragen van wat waar is", en een waarborg zouden zijn van geloofwaar digheid. Ik heb ook in gedachten de boekenrij gevolg:!, die de arbeid van mijn geheeie leven [ bevat, en ik heb mij zelf angstig atgevraag-.i j ut' het ver-ledigbaar is, om, ais eenige vruc.it j van zooveel insuaiinirij;, den twijfel in het hart van een jong meisje te zaaien. J L5 l De heldiii \a;i mijn eerste roman, ^ylvette, waardoor ik naam tie') gemaakt, is L-ejiO lief! hebiioiiiio UHige vcou*', die iu hs.ar liefde gcj looide, leltiu-,;esteid wordt eu steil'. Men i verzekerde, dut bet \vorkeiij!; was ycbeitr.i, en j Züii.1 dat bot de gesciiiedeius vun mijn leven .., lifi"!i't:a, tl //imxsimuw. Mi jii;ironi;-. J», ik v.il u F.ntwoDivlen, nrm ki;;d, en wel dadeiijk. Ik h<;;> uw bnei' gelezen, zooals ik aile brieven lees, die men imjri zuidt ; brieven in de incest vleiende bewoordingen, waardoor zich mijne ijdelheid gestreeld "evoel>i. Ik moe*: bekennen, dat de inhoud van uw' brief mij ze<:r beeft geuxü'eu en dat ik tot tranen toe bewogen was .... Het verwondert n, niet waai V dat Ja mies Komieu. de oude man van 7."> jaren, de bfker;de .schrijver, die zooveel i r.do.-.-chc-iding te bi urt viel, omdat zijn vlugge pen het meiisciielijk l)art ontleedt, dat l'ij, aan zijn schrijftafel gezeten iu een gemakkclijken stoel bij ee:i guzeliig- haardvuur, zóó diep werd geroerd door een' eenvoudigea brief V lUKiul geu:c.ia'ii, u|> nnju g n-'.diil't -a iipg.riVdiideuiiOiu.' /-.: bev.ii geu tiroetnc.ii eu roUA'. godsdienst eri wereld^clig i ZLiidiiuid. Mo:i heelt ze allen op muziek gu| bradr. en terwijl ze door beroemde zangeressen ! werden U-r. gehoore gebracht, ontlokten ze i iiienigen iraan u u u de talrijke U.diddnlcrs. Dan volgt een lange M.VKS van werken, in een harden, : pottenden toon geschreven, die mij eei'.e piaats in de akademie bebbe:; bezorgd ; ik Leb y.e getiteld: ..Vrouwenharten", maar ik had beter gedaan u: Bloedende hateii" te noemen. Men verzekert dat ze de diepzini.ij,ste ziel! kunde beha .ueicn. in het tijriote, edelste gej nioeusleven ingrijpen. i ile:a s, ja! (.rij hebt gelijk, mijn kind, iedere liKilige aandoening, iedere verwikkeling, die ik mei voorliefde bei) ontleed, loopt uit op lijden. Met koortsachtig ongeduld heb ik de boeken dourbiaiitni, in de hoop er althans enkele zin sneden in te Oi.Ujideteii, die van eens; blijmoe dige, gezonde levensopvatting getuigden, zouder bijlende -pot o l ahchuwelijüe twijtelzucht. Het was te vergeefs. Ku ik ben aa;i het belangrijkste gedeelte gekomen van mr,ne wtrken, die ik op lateren leeitijd hei.) ire-ilireven eu ik vind er ui-nzi.ifden treungeii tuüii in terug, die mijne vroegere gescbrirte;,1 kenmerkt en. Eu toch heb ik in een der laden van mijne sc'iirijttatel s'apels en stapels brieven, die ik met wei ebagen de Iieiii[ iien" oveiblijtsels van mijn roem uoem. Het zijn ueleetdslieidbetuigingen, -jvefdrcven loftuiting, bekentenissen | zeits. Zt zijn mij door vrouwen toegezonden l en ik maakte mij zelf diets, dai dit. de eigenj lijke, de ware beiooning van mijn arbeid was. j Ik heb er eeiiige gelezen. Zy schenen mij opgesmukt of leugenachtig toe. Ik heb er niet veer 26000 gulden, wat neerkomt op 25 ds. per hoofd der bevolking, terwijl zij in Amster dam een uitgave \ai bijna 3 ton of ongeveer het dubbele per ! o fd verelschf. Geen wo; dW dus dat we fetstfi-ren bij den gewicht gen gedenkdag van onze brandweer en dat de assuradeurs vooraan konnpn met een stoffelijk blijk van waar 'eer ng. (Waarom be talen die assuT8ntie-mxatschappijen de brand weer eigenlijk nitt geheel?) Dan komen n g ond rsc' e'dsre dankbare particulieren en uok de gemeente zal niet achterblijven. De eereleden zouden een diner aanbieden aan de Vereerd;.'n; e i in ruil daar voor een serenade i ntva ge'1, maar dat lumi neuze denkbeeld gaat niet duor. Toch zal er «en groote fakkeltocht van h^t geheele brandbluschmateriaal nu t al het pe soneel >gehoudf n worden en zullen (r ook nog andere feestelijk heden plaats vinden. De kowmaridant zal ook nog een ten'oocstelling oreaniseeren van alleraardigste geschi; dkundige d cumenten betreffende onze brandweer en m.sschiea krijgen we i aar ook nog wel te zien de geverfda leeren hooge hoeden, die vroeger de kommandeurs en de pijpgasten droegen, de lar-taarn met de stadsklturen, die de stadbJjaHKrhewairder naast den burgemeester en de Tij nmeesl eren op een standaard geplant hiel«i, of d"- pikkransen waarmede het terrein verlicht werd. De trom pet waarmede de torenwachter om het half uur zijn waakzaamh id deed blijken en de sch'epsroeper waardoor hij zijn ak«Hg bDandgebrul over de stad bulderde, zullen zeker niet ontbreken. En de wensch. dat de heer Van Veldhuizen nog vele jaren het beheer over de brandweer moge voeren, heeft bij voorbaat al in verschüterde Jsranten gestaan. HmiMimtinifmimtiiriiiiiMimiimiiMiimiiiMiinifimittMittfiiiiflilttm c/Uclawm. 40 cents per regel. IIIIIIIIIMIIIIIMIIIUIIllllllUlllllllllllMtlllllllllllMIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIMIMIIM alleen echt, indien direct van mij betrok ken. Zwart, wit en gekleurd van -45 ct« tot fl l U l O per Meter. Aan teier franco en vrij i an invoerrechten in huis. Staten ommeg-aand G. Henneberg, Zijde-Fabr. (k. & k. Hofl.), ZBrich. Hoofd-«Uepöt VAK Dr. JAEGER'S ORIG, Noriaal-WolariteieL K. F. DEÜSCHLE-BENGEB, Amsterdam, Kalverstr. 157. Eenig specialiteit in dese artikelen in geheel Nedeil. VICTORIAWATER. FRICKE & C°. 1JESTE ADKES VOOR SPAUSCHE en PDÏTÜ6. IJNEB. KEIZERSGRACHT 18, AMSTERDAM innfi- flrffpl- PU MnvioH lllliU , Ulpr uil IfiüiMii Arnhem, Koningsplein. VLEUGELS en PIANINO'S in Koop en in Huur. Kepareeren Stemmen Ruilen. den oprichten tot n in gevinden. die mij in uw woorden zi.o heeft tetr> il'en. Toen heb ik tot mij zelf gezrgd: Ge htbt iets verkeerds gedam en dat gedurende je gcheeie kpvcn: het zijn al de werken, die ge hebt geschreven en waarbij ge je talenten hebt ge bruikt om twijfel te zaaien Neen, mijn kind, nogmaals neen; gij moet mijne boeken niet geluoven; wat ik er in heb veikondig'.l, is verdichtsel en hersenschim en. j terwijl ik nog bij machte ben, om het onheil | te voorkome", dat deze roodlottige verbalen ? op bet punt i-taau te veroorzaken, leg ik de i exriijke bekentenis af: Ik hcrr;,cp alles, wal l ik heb gösi.hrcvsn '. Ach, al: gij kadt kuni'ien l weter, als gij ba H kiinr.en vermoeden .....; rue'. Jk'l.oonkniikende woorden over droefheid en trant-!;, moe'er, wij oi.s broo.1 verdienen ; wij spelen <:r mie, tracliten > i't'ect te maken, aar.'i'.iei.irgen iip ;e wekken, die ons succes ut' i'ch;( ten geinige ln.ldiLt-. Ivi dan, weel ge,, het ware geluk, de hcog.-te Helde, laten zich niet weergeven. Er is op de gi-heelc wereld geiui enkele romarischrijver, die ze heeft kunnen schilde: en. Antwi'ird spoedig aan dat jonge memeh, dat pij hem beiniht. Geniet van uw gciuk! Die heerlijke, heilige aa.uiuer.ingen, wairran in mijne werke:i geen gewag wordt gtmaakt, bestaan; ik 7we*;r het v. Maar ze zijn zeldzaam en worden dik wijls niet begrepen. Jlemin! bemin! met al uw krachten, met geheel uw ziel. Lach om mijne romans! lic ben oen grappenmaker, die op stuk van faken slechts aardigheden heeft willen vertellen. Ge( f aan uw echtgenoot uwe teedere, ge trouwe li'otiie. Bezie liet ieven van de licht zijde en aanvaard uw lot met zijn lief en leed, terwijl gij met een beiiiinnelijkeu glim lach uw opgeruimdheid behoudt. Zij, die bedrog plegen, die lafhartig en mis dadig zijn. btiniiinen nief, en zoo zijn er vele. maar er zijn aimeren, die elkander eenvoudig aanbidden . . . Behoor gij onder dcicn. Misschien is het beter, dat ik in mijne hoeken hierover niet heb gesproken; het leven zal u nieiivvir schijnen, vol gelukkige verrassingen. Vergeef mij liet kwaad, dat ik u heb aan gedaan. Ik boet er wel voor. En bedenk, hoeveel het mij moet hebben gekost orn tot de bekentenis te komen: ,,Ik herroep, wat ik heb g> zegd." Ja, ik verloochen mijne boeker, ik verloochen. mijn roem, ik vc-ricocBen alles . . . Ook ik verzoek u mijn brief te verbranden. J-Ui'lES liOJUEl. Er is nooit meer iets van JaciiuesRotuku in druk versckeueii !