De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1901 23 juni pagina 8

23 juni 1901 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Na. 1252 de Atchison meerderen invloed te kunnen uitoefenen ? Door de Chicago en Great Western Spoorwegmpy. wordt een halfjaarlijksch dividend van 2K pCt. op de preferente aandeelen A en van 2 pCt. op de pref. aandeelen B aangekondigd. De houders van aandeelen Chicago Rocklsland en Pacific kunnen 1J4 pCt. dividend over het laatste kwartaal incasseeren. De bezitters van aandeelen Northern Pacific kunnen een kwartaaldividend van l pCt. incasseeren. De ruime geldmarkt bracht de '2}i pCts. N. W. S. op 80. Die prijs is sinds langen tijd niet genoteerd. Verdere verhoogirg mag, zoo als de Groene reeds voor 14 dagen deed op merken, worden verwacht. Voor Oostenrijkers is eenige verzwakking te constateeren in verband met de uitgifte der 4 pCts. belastingvrije Oostenrijkache btaatsrente Leening. Spanje kon vorigekoersen handhaven ondanks het bericht van nieuwe onderhandelingen van den Spaanschen Minister van Financiën ,over een conversie der Buitenlandsche schuld. Brazilianen ook wat beter. Gunstig gestelde berichten, naar ik meen altijd nog wat g» flatteerd, spreken van de dtfiuitieve beëindiging van het moratorium. Voor de hypotheekbanken is de ruimp geld markt ook aan IJ en Arm-tel een uitkomst. De Westlandsche hypotheekbank heeft op 25 Juni a. s. de inschrijving tegen 991A pCt. op een half millioen 4 pCts. bandbrieven open gesteld. Deze bank wist haar werkkring met vasten tred in omvang te doen toenemen. Haar dividend uitkeering bedroeg van '94 tot 1900 onderscheidenlyk 4% pCt., 6 pCt, G pCt., 8 pCt. 10 pCt, 12 pCt., 11 pCt. De Zeeuwsche hypotheekbark is nog zoo ver niet bly'kena haar laatste jaarverslag. Alle begin is moeielijk. De groote teruggang valt helaas te constateeren voor de N. Z. A. S. M, Mij dunkt de aandeelhouders laten zich te veel ontmoedigen. Daarom verwys ik nogmaals naar mijne opmer kingen der vorige week. Bevendien vestig ik de aandacht op het heden verschenen rapport der deskundigen die toch een gunstige be schikking op het verzoek tot surséance van betaling adviseoren. De Duitsche Rykskanselier heeft van den Engelschen gezant na een langdurig onderhoud de verklaring uitgelokt, dat de Engelsche regeering de Duitsche belanghebbenden by de Z. A. S M. op de leyaalste wyze zou behan delen. Zou het nu wel mogely'k zijn onder scheid te maken tusschen Duitsche en andere houders ? De verzwakking van de noteerirg der aan deelen Ntd. Handelmpij, staat in oorzakelijk verband met de te verwachten uitgifte van nieuw aandeelenkapitaal. De volgende week over enkele jaarverslagen van petroleum- en stoomtrammpyen. Blijkens de rij zing van de aandeelen Inter nationaal-Landsyndicaat die heden tegen / 154 Ji / 155 verhandeld werden, heeft de Groene niet ten onrechte op de introductie van deze stukken tegen / 140 de aandacht gevestigd. Vrouw Fortuna niet de Madridsche Loten in de hand, kreeg drukker bezoek, waardoor ze hare loten tegen hoogen prijs kon afgeven. Eén Juli nadert; dan zal ze van haar grillige voorkeur doen blijken. A'd a m, l 2Q j j 19Q1 D gTIGIEKB u ss u m, J ppMMiiiHliliiiiHiiiiiimiiiiiiilitiimiiiMiniiimmnniiimmiiHiiiiiiiHii HoHciie kist. Op de tentoonstelling die orluigs te Utrecht plaats had van werken van Arnold Koning, Eduard Karsen en mevrouw Bisschop-Robertson frappeerde mij als een bizonder mooie uiting van zuiver Hollandsche kunst het werk van eerstgenoemden schilder, dat mij vrij wel on bekend was. Het was mij aangenaam in de gelegenheid te wezen verscheidene zijner werken te zamen te zien. Tot nog toe had ik slechts hier en daar bij uitzondering een enkel schilderij of aquarel mogen bewonderen, steeds getroffen imiiiiiiiiumttiiiiimitnuM Verkiezing, O, die verkiezingsdagen ; die amusante, die 'droeve verkiezingsdagen. 't Rumoer der strijdende hartstochten in onzen vrcdigen achterhoek or.ze heerlijke land streek rustig en veilig .... afgesloten van 't vüar.dige wcreldgewoel, met zijn kalme, eens gezinde bevolking. Zom. r heelt intocht ge houden, hcog eu green zijn de dichte bosschen heuvelend en dalend de bloeiende, eenzame wegen, glanzend als van Hot kersneeuw de witgebloemde weiden overgebogen aan slootkant de stille koeiekoppen. Zoo sereen en loerloos de wazig blauwe berden .... too zuiver en zacht een btrakblanfce vijver, verscholen tu schen wuivend riet en een ruischiug gaat door 't blonde koren er is windezüeite en zegening van vlam mende luchten dezen wonderen, stralenden avond. En de witte klepurng, nabij t stedeken in verkiezingsberoerir.g langzaam-, langzaam stroomt het water in vuurschijn, onder atscheidskus der zon ritselend even de buigende boomen wegdoeaelencl de bergen . . . Zóó stil, zóó geheiligd . . . alleen een sloif-jiidu boer, spade op schouder, die goedmoedig zijn Genoavenu" rospt ouder 't voorbijgaan. Maar troepen mer.schen, de burgerij van 't stadje stampen de brug op verhit de ge zichten, gesticuleerend de drukke handen. Is u is de buig vergaderzaal, na de meer geëgemle vol jeteverstank en tabak^walm, waar langdurige vergadering is geweest met einde loos debat en de rumoerige gemoederen vechten hier verder ui', ave de eerstvolgende jaren hun meester mag zijn. De gelukkigen hebben te kiezen of ze, ge regeerd willen worden door liberale, chri-lelijkhistorische, antirevoluüonairo of' soc. dem. wet ten. 't Laatste is iets nieuws in onzen achterhoek. Van Koomsche o\erheersching heeft hun district geen vrees dit keer goddank wie gongen joa met makander zoo voort den brandstapel weer op," als een oud verschrompeld mannetje verklaart. Hei 'j ook dat briefken "èzen met den zwaiten kerel derop geteikend?" vraagt een postbode in politiek, ambtsgeheimen uitdeeltnd, over de menigvuldige adressen waar hij 't heeft bezorgen moeten. En waar is het, wat der insteet, zekert de door de liefelijke, vredige stemming en heer lijke kleurschakeerirgen, doch nu werd ik sterker dan ooit aangetrokken door de stille, onweerstaanbare macht die van dezen schilder uitgaat. Zóó dacht ik menigmaal aan my'n land terug bij my'ne omzwervingen in den vreemde, zóó zag ik de heide bloeien en de teere wolkjes langs den matblauwen hemel glijden en zy'n landschapjes waren mij als uit het hart ge grepen, want nooit inniger heb ik de eigenaar dige bekoring van de Hollandsche paysages gevoeld als sedert ik in de gelegenheid was ze met zooveel andere te vergelijken. Daarom was het werk van Arnold Koning mij als iets liefs en zachts omdat het mij weergaf, plotse ling, als een revelatie, de volle, trillende emotie van het lang onbewust dieibare, waar van men afscheid gaat nemer, misschien voor goed. En het rustige, klare, lichtuitstralende werk van den schilder was mij als een symbool. Duizende gedachten doorkruisten mijn ziel, woorden uit Johannes Viator, woorden van innerlijk licht en vrede doorstroomden mij, Hollandsche verzen, half vergeten, klonken mij opnieuw in de ooren en wonder trof het my' dat ik liefhad den gesluierden avondhemel ei den wijden horizon, de vlakke zandwegen en de kleine huisjes met gry'ze en roode daken, de prachtige reuzenboomen en de breede, eindelooze, droomenzware heide. Koning behoort in mijn oogen tot de eersten onzer h*dendaagsche artisten die werken hun kunst getrouw, zich gevend met gansch hun wezen, haar wijdend hun forsche, jonge kracht, fier en onbekommerd, in rustige zekerheid zich hun willen en kunnen bewust. Groote verwachtingen mogen wij van hem koesteren die weergeeft in eerly'k streven, de zuiverste impressies van ons land en daartoe beschikt over een coloriet zeldzaam rijk en genuanceerd als de geheimvolle avondhemel zich uitbreidend over de stille vlakte. Den Haag. CAROLINA. BEEI.OO. «iiiiiimimimMiMmiMiiMiiiiiiiMiiiiiHMMiiiiuiiiuimtitiuiiiiiimiiFiii» izcnc iiiiiiiiiiiiiiiitniitiiiiiii iiiiinifiifuifiMfiiiiifiiiiiiniiiiiiiiiiiiiHii*! Marine Stof, A Ia guerre Comme ;\ la guerre. Hoezeer niet gewoon nota te nemen van ongeteeker.de replieken, ziji.de die dan niet ridderlijk, willen wij aan Z. verklaren niet alleen te persisteeren, maar, dat als werkelijk de nood aan den man kom', zoowel hier als in Indië, marine, ah zij een rol mocht spelen, deze dan een zeer ondergeschikte of onbe duidende zal zijn, zullende alles op landmacht moeten aankomen en ook wel aankomen. Ie. Omdat wij er nooit eene marine zullen kunnen op na houden die maar eenigszins opgewassen is tegen die dor groote mogend heden, dus een landing zal kunnen tegen houden ; 2e. Omdat, de vijand eenmaal geland zijnde, landmacht, voor zoover dat mogelijk zal blijken, hem zal moeten terug drijven, hetzij westwaarts, dus dan in zee, of oostwaarts; 3a. dat op purten waar geen versterkingen zijn aangebracht, zoowel hier, maar vooral in Ir.dië(kunnende vooral op Java op zoovele plekken worden geland) het landen zal ge schieden ; 4e. dat de zeer kostbare doode weermiddelen, zoowel hier als in Indië, te meer zullen blijken weggeworpen geld te zijn, omdat de vijand met zulk een geduchte, met zeer zwaar en zeer ver dragend geschut gewapende vloot zal verschijnen, die de doode weermiddelen spoedig zal onschadelijk maker.. Dus, nieter eene vloot kunnende op na houden van die beteekem's, is een groot deel van hetgeen nu daaraan wordt besteed, weggeworpen hokkende s(em van het oudje, geliek Lè!>t ?e moordeiurs, sluupmoordeners bunt die Jezuïten zie zoilen ons óók ve-geven, a 't ze moar konnen." Lek mien den hakl. e met dem miezerige oldenwievenproat," ruzicën protesteerende stem men, de liberalen en socialen bunt vol slim mer, - dat bunt niclichrerx, godloe.chenders den biebel heb z' ons af'enommen en zie zoilen revolutie schuppen willen, en deiier, de boel." als vooral de bevinding is van een cal vinistisch l uisjesmelker. Zeurend voort, zonder te luisteren n heit et dan es liegen van rtie notariisen eu de spoor wieïui mot der onder, alle (jere/c1- ( mierden het Kneus Jansen niet eiges ge7.pg, dat-o onze karke imtx'hrobben wol met (ieuzenbk -i'.-'" triuinphantelijk: Boe, en't jong van Dulmes is voi.rt an'er.ommen an 'f fp~.or, klaar umdat e Koomsch was"... Eu 't karig, ontevreden geluid van een derde, H-lu-ttcrend. Zie bui.t aliegaar krek eender en allens as den sociaal ons uuteduid b-.-t vau oavond 'k had doar i;;evers zoo straf over noageprakkezierd maar al die grotelu'j -, erneukt oe . . . wie mo;ten ciges regieren de partie van den arbei;!" . . . Joa'; be\esligt een slungelige jodriiijm.gen wat gong c te j klankc over dat pri\aat-bezit" plots hoi op lachend Goddoiue »ut had-c df n fienen meister te paliken, ie kediien oy van 't la<hen" . . . verklarei d tot nieuwsgierige onirgewijde om standers. Den uutg- dr.:iK;fien hurk zei, asilat e stark tegen 't gem>.>er.sehappeiijk eigci.dom was want dat /(ie zien wiet' voor zich alleenig wol holden." Uitbundig gelach . . . neervielkend over 't onberoerde wa'er. D.^n sonalen krig mien stem in der eeuwigkei t j eet" vecht de hui.-josmelkrr er tegen ir. da's mien te ZOT af, peen privaat bezit 'k mot er hard ger.og veur Nvarkcn" . . . cnang-tvisioenen rijzen op \óór hem, waarvan te be staan als die dure trutten lic n ontnomen werden. . . . Die heele scc:aal;lcriëj'3 is ruien niks ge daan" verklaart ec;t eerzaam burgerheer a'w vandaag deilt en ik v.-a'ko mieu 't ld< ó:l o-der de i egels .... en n;ieu noaocr g1.et maar stevig tumig .... dan b u'w joa inaraen weer onge!iek", met een verwaand, uitdagend ge/ic!if. Geschreeuw . . . (-en klein gedeelte virdt cc heden voor 't eerst gehoord S. D. beginselen erg aanlokkelijk. K ik verklaare oe clan" valt forsch een zwartgebaarde boer in da'j mien de klomp te brckken mengt met a uw opstandige prentjes, liae, wie bunt er joa, um de overigheid onderdanig te wezen -- en laat hen ik \ear mien, 'k hebbe en eigen huusken geld en een Marine Staf voorzeker eene sinecure. In de 14 s. 15 oorlogen van de laatste eeuw vooral, is duidelijk gebleken dat marine zeer weinig uitricht en in geen geval beslissing aanbrengt, daarentegen landmacht alles. In de meeste van die 14 a 15 oorlogen was marine zelfs totaal werkeloos gebleven, Wat heeft, om bij al onze Indische oorlogen te blijven, zeemacht van beteekenis of ter beslissing gedaan, naar verhouding van landmacht ? Een zeegevecht vereischt ook niet die wetenschap, die taktiek, die blik, dien persoonlijken moed als een 'andgevecht. Deze is verhevener, trotscher, mooier. Uit dat alles volgt van zelf dat zeeoftisieren, niet op die hoogte van defensiewezen zijn als hunne landcollega's. En zeifs niet van de artillerie, wat toch hun wapen is Wij herin neren onsj den tyd nog, zijnde 7- jaren oud, d&t aan het hoofd van de zee artillerie een hoofdofficier van het leger stond, bijgestaan door twee officieren van de mariniers. Waarom niet van de marine ? Wy zullen volgaarne toegeven, dat wnt het nautische betreft, de zeeofficieren dfarvan goed op de hoogte zijn. Maar dat zy'n de koopvaardijlui ook. Wij herinneren o: s ook den tijd, toer, van de bekwaamheden van eenzeeoiticier gesproken wordende, dan alleen werd uitgebazuind, dat hij goed n nk :eenan was, verder niet. Tegenwoordig speelt stoom hoofdrol. In hoeverre de zeeoificieren die uitgebreide kennis of wetenschap daarvan hebben, als de officieren-machinist en de hoofd-n achinisten, zullen dezen wel weten, wij niet. Wij herinneren ons ook nog den tijd, toen de zeeofficieren er geen eer in stelden als militair te worden beschouwd, maar zooveel te meer als goed zeeman. Zij vonden dat het te veel dan deed denken aan het soldateskp. In dien tijd ridiculiseerden (hoe het nu is weten wij niet, zijnde reeds '22 jaren met pensioen) a! wat landmacht en mariniers was, met betrekking tot de stiptheid in den dienst, het streng volgen van de militaire hiërarchie, het nauw in acht nemen van het militair karakter, het streng handhaven van den afstand tusschen de ver schillende rangen en graden, hoezeer op humane wijze en zoo al meer. Destijds hadden, zelfs de hoogste scheepsonderoflieieren, geen het minste denkbeeld van het woord militair, nog veel minder van militair karakter, militaire eigenwaarde, omdat zij hierin geen voorbeeld hadden aan de zeeofiieieren, hunne meerderen. Deze behartigen ook de belangen hunner onderhoorigen weinig of niet, terwijl dat bij het leger en de mariniers wel het geval is. Een kompagnies-kommandant is een soort vader voor zijne onderhoorigen. Een kommandant van eene divisie matrozen (zoowat zooveel als kompagnies-kommandant) kent nauwelijks de namen van al zijne onder hoorigen. Wel vreemd ook, dat zelden of nooit een zeeofticier tot lid van de Kamer wordt verkozen, zij het al candidaat gesteld, terwijl van beide legers velen en zelfs luitenants. In de a. s. Kamer zullen er wel acht zijn, terwijl nog wel 3 a 4 candidaten zijn geweest, die vrij wat stemmen hebben verkregen. Zelfs een onder officier was candidaat gesteld. Tot slot zij aangemerkt, dat er geen kwestie is van animositeit tegen Marine noch Marine Staf. evenmin van bestaansredenen. Wij wijzen altooa alleen op sinecures en geen zin heb bende zaken of toestanden, even goed bij Oorlog en Koloniën als Marine, waarvan de noodelooze kosten den belastirgpHchtigen meer en meer worden opgelegd. Wij schrijven alloos naar juist- eu waarheden (tastbare). Maar helaas, die worden in den regel niet gaarne aangehoord, want »Ge n'est que la vérité<jui blesse." En zeer terecht. En hiermede onvoorwaardelijk basta. K. II. Koicvr/K, lij Juni. oud-Kniiitcin tier JLarinicrs. Aan den Iteer J. K. cun </<.»' A/r. \Yanrde Vitn der Pel;. De heer Van der Waerden in zijn anhvocrd op uw stuk van 11' Mei l 1. heeft wel eenigszins iiiiiiniiimmiMiiiiiiiiilimniiiiiti maar" woest dreigend maar dat hs'k oedan te zoggen, eers over den dooien Gra:lus Wansiiik ziu'j in mien huus nkommen.'' Ken burgerjuli'rouïv komt de straat uitgaslenderd, en deelt bevindingen mee aan da juü'rouw uit de manufactuiirwinkol. Xeudig mot ze hier de boe! opruijen met eur sociaalderif-je ... 't volk is even al zoo vrij a'j oe roe toch es begiiept. mien lieve mins 'k g<ia ! eet niet leugens um, ie kunt et noavroagen an mien baas, maar gisteren hammen Ironie btui.tjes gegetten en vandage gedrcugde api el'jes en der waren nog vol broene boonea over en net zoo zeg ik tegen Diene in da kuiikene: ., ielai (tcant do warkrrouw was der ook um te se hoeren 't zeet er uut rir,!)-) noc inoar, ik zei Diene, z"g ik, jelui et eerst de boonen op, en as tüispieze de appel j.'s en wat di.ót ze mien ze vret iie app- 1-f op, en laat de boonen aliegaar staan 't is zunde en schande van 't goeie greï- wat ie dan noe en zu'k ondankbaar volk maakt ?/.;? i;i'i'; s'ciaal . . . en dair inkrt ze zich de kop ?/ek mee"... met elleboogstoot tot aandachtige boorster: Wat ie dan wou V" IV- jiill'iouw uit den winkel ij>t en unit dat .-??e r'.ei. chr st. bist. cai.didaat moeten reiner, geheimzinnig lluisterend domineer is met den o!dcri;ng. bie den baas gewest, en is cm ,-tevia; angewe.st ie mot blieven in oew k'irke'. Aan d'andcre bregkant wonien heftiger de stemmen... sterker de stompen tegen antkrsdei.ker.de borst, n of ruggen. - De jndei.slun gel prijst nog steeds den socialist: alles better as 'n papengenoot den tienen m;:ister ligt stevig te no;tcren met den pastoor en iüpzich de K-ene uut het gat motten wie ons deur den paus laaten ringeloore-- ? Wio motten or-s weren tegen mach, boe bei eumen e, 't ook weer ,/roon, beurs en altaar'1. 't Oude ventje knikte vergenoegd toestem mend bij de voorgenomen campagne tegen 't altaar". Wie, wie'', spotlacbt. nab'aiwend de zwaargebonkte hoer ie bunt nog niet flrciij achter d'i oren ie - - 'k zal o'5 u-aken en brtkkcnkoMicn. wol ie 't land rogeeicn'/"... Ue kroegbaa-i van den hoek verklaart zich pertinent Mn'-r den liberaal. Den striedt dan no:' veur den drank, en dat dunt c - - wie hebt der prenten van in huus gekre,;eu . . . waar de wieder van afgestorven kasteleins zit te licpei', omdat ze eur met die nieëwet 't bronil uut den neus 'estooten hebt. ? Daarvan iiuuit de tienen of socialen die bunt deurgaav.s or.der den blauwen knoop" eindigt en nu't aandrang zijn liberale aanbeveling, den paarschen drankkop afvegend met rooden doek. Och" zucht een sloverig moedertje met gelijk zich te bevreemden over uwe opvatting, als zouden de aanstaande bouwkundige ingeni eurs reeds als student in verdrukking komen tusschen de toekomstige civiel-ingenieurs, aan wie door u een »aanmatigendeti geest" in verband met hun aanstaan ie ambtenaars loop baan bij de vooropstelling der »fx«icte weten schap" wordt toegeschreven. Hebt gij met uw artikel willen uitdrukken dat de kunstvakken te Delft min of meer zouden lijden onder het groot gewicht der theoretische vakken dan kan het toch niet in uwe bedoeling gelegen hebben een mogelijke wanverhouding in de onderwijsvakken of da gebreken van het door u besproken artikel (>2 van de W. t M. O, te willen ovt rbrengen in den ouderlingen omgang van de studeerenden in de verschillende vakken aan de Polytech nische School. Uw stuk, moet ik bekenmn heeft rok my' b3\reemd en niet het mimt juist de ei-kble voor B. I. nog aan de P. S. studeerender, evenals anderen die als gediplo meerd architect reeds vandaar vertrokken zin. Bijna dagelijks kom ik met da beide partijen, zoowtl met de aanstaarde bouwkund-'ge als met de eivitl- of werktuigkundige irgcnieais in aanraking en ik kan u geruststellen flat er van een v r.mudmg, als door u be:chre\en, geen spoo1 is maar integendeel een streven na ir gimeens-chappeiijk werken op literair en sjeiaal gebied. Uwe bewering moest dus het protest van den heer v. d. VV. wel uitlokken en de wijze waarop deze, nog kort genoeg uit Delft om voor de juistheid van zijn meening te kunnen instaan, de handschoen voor de «inge ieurinenschen" opneemt, verdient van uw kant een betere waardeering dan dat gij tracht ra de door u neergeschreven veronderstellingen hem met een: bewijs dut, onnoozeh !'' zonder argu menten, in een hoekje te sturen. Mij dunkt, waarde van der Pt-k, gij zoudt u toch voor een keer wel eens vergist kunnen hebben en hebt de lezers van De Amsterdammer misschien wat te eenzijdig voorgelicht'? Dit vreesde ik ook toen ik bij eori vorige gelegenheid uw kritiek las over het werk der Fransche architecten in het gebouw van de JJaatschappij van Bouwkunst tentoon gesteld. Die teekeningen zijn op 't oogenblik in de »IIaagsche Kunstkring" nog eens te zien en ik zou meenen dat knap werk als dat van George Chedanna, een milder beoordeeling heeft ver diend dan tiw eenigszins spottende kritiek. Ik geef u volkomen toe, tusschen iy'n studiën voor de Herstelling van het Pantheon en ziju ontwerpen voor het Elysée Palace-Hotel te Parijs zijn weinig familietrekken, maar zou dit niet te verklaren zijn uit den aard van de opdrachten zelven ''. Denk eens, waarde v. d. Pek. dat gij op een of' anderen mooien zomerdag als alles OM u heen kleurig tintelde van leven en opge wektheid, een rijtuigje zoudt ger.omen heblen en u tusschen het blinkend gewemel van equipages de Chauips-E'yióes hadt laten oprollen om in meerger.oemd hotel een kijtjn te nemen. En als dan een groom op uw rijtuigje wf.s toegesneld die u door een paar lakeien de trappen liet opleiden en een rijk ge-kleed e portier de glinsterende deuren voor u open stiet die u in de vestibule brachten waar een plechtig man in het zwart, kuitenbroek,/ijJen kousen, een zilveren keten om den hals u aan de goede zorgen van een vriendelijke bonne aan beval, die uw hoed en uw stok aan een nieuwen groom ovd'handigde en als gij na onder het hooge toezicht van dep. plecatigen chef docr een paar gairina van thee en gebak voorzien te zijn, eindelijk gezeten waart, tusschen een orkest en vroolijke kleurige groejjc-s van geestig pratende mannen en sierlijk gekleede vrouwen in ruischende toiletten, met zijds en kant om de superbe schouKrs, dan hadt ge toch bij de gew: arwordirg dat deze omgeving weinig IloHandsch was, moeten vinden, dat die Hall zoo'n bont gezelschap beter omlijstte dan een binnenplaats mst baksieenen muren. Is ( aar Gbedanne dus i:iet juist van opvat ting '; Maar icij voelden ons niet op ons gemi.k tmiiiimttitimiHii daar, en hebben toen fpijtig uitgeroepen dat het eigenlijk een malle toa' was ! En als we dan weer langs de rijen van grooras en knechts naar buiten waren gekomen en de 'gaicon aan de deur ons had gegroet met een beleefden glimlach waaruit even goed een sceptische kritiek op het gezelschap bin nen, als een gemoedelijk medelijden met onze provinciale verschijningen viel op te maken, toen zy'n wij toch niet op straat aan iedereen gaan vertellen dat icij het daarbinnen zoo mal vonden, of onze theoriën gaan verkon digen over.... de wuftheid van Parijs.... maar een let j e riemende aan onzen, voor vreemdetingen ten minste altijd Juiftilijken garcon hebben we gedacht dat een «sourire" or.s beter paste dan een »>rire grossier''. Witte Brug, 15 G 1001. K. SI.VIÏKKJIAN. vermoeide oogen en mager gezicht de liberaals l-.(i:it mien óók al gestolen werden /ie belooft oe, God wet wat -- en rechte,oort blieven wie even arm met al ons arbeiten Veur vier jaar'' en een jengelend kir.d wordt op den arm gehesehon heb ze ons vcnrehoiden, dat 't brood goedkooper wol worden, as don liberaal het maken. Jawel", minachtende hoofdbeweging voort r.aa den uutslag t,ong 'k gunt ! aar Bèrei.rije, maar -- met t brood wazzen ze dur nog even wies ron. wat tioe 'k dan met de liueraals'/ 't Is joa veim'ülo V" Rumoer- onder de liberalen. «Maar de p.ipen en do li neu'' komt zeurdrig weer 't ou.ie ma-nlitlj,; wio liii 'j /i'ilt b!o(!:!ei) mottnii veur ker ken en kloosters en aldi rhande doelen en de j ien'-anke . . ." 'n Ei op en kruwagen", minacht een ilirke stem van over de l rugleuning er.dekiikens, da 'j oe zóó in da luren leggo:; laaf", zie verneukt oe, ('en oen met den ander g.iat toch naa huus hen 't zal oo wel even;iil.s wezen, of ie. van den hor.d of de katte \ bet LI n wordt bieten d;tnt x'evcn alk'ir.oale". Xa deze onderbreki;!;'. draait de ph.losool' (aldus S.iefi eld. omdat bij afgezonderd met ziju boeken loeit op eenzaam landgo'd) z:c,h rustig at \a>i de kibbelende mef.igte. om weer krirgfljes te .sj uwen in 't water. De m.m scheen aüarchistischc r.cigingen te hebben, zelfs de», fcuciaal" was hem M'KS gedaan"; hij had blijkbaar met vrurht Multatuii's uiU'onzettiüg van 't i-chert-n (U r schfiien ge lezen. l'e ru-t'ge, vredige landstreek met xijn ccijsgezii.de bevolking --- ru verscheurd <"ror partijtwi-ten vev.ijnig en httend ... de klueke boeren achter bun jiloegen, morren ook stemmctid .. . waarom . . . waarvoor 'i : . . zo:: het luni baten als caar in de Tweede Kamer vir nig werd gestreden do.ir taliocze partijen over leger en vloot en hooge pei sioenen. eu" - - zóó ongeveer was ziju gedaclitengang . . . Hij biu! sol') lietj;Ckregen dit mooie land was gezeger.d en v< rtroiiwd gev or<!,':n met de onbe dorven boererinaturei'. wier r.aieve reinheic. hij i-.i'io gaarne zuiver bewaard wou zier, w>\g van 't besmettend bederf der staden, ver van vuile partij-atmo^pheer. Politiek is goed onder rookende schoorsteen en in vuuzige. btnauwde, bcmoddcrde steden, aan bittertafels in res'aurants; »ict haar walit; over onze zuivere wateren, bezoedelend o; ze stille, witte luchten, niet 'naar geknoi i en gewurni en ge konkel in de eerlijke zuivere harten onzer rustige boeren. Ons heuvelenrl, bloeiend landschap mag niet wortlen tot stinkend moeras. Heb ie óók geheurd" informeert een eerEen ernsüg woord aan de CandidaatNotarissen over de urgentie van het feest. Veil tijd hebben we vermorst met redeneeren over de feestkwestie, d. w. z. over de kwestie of ons fiO-jarig feest zou worden gevierd uit de gelden der broederschap, dan wel uit eigen zak dit wordt gewoonlijk, 't zij dan te goeder trouw, over 't hoofd gezien. Eén mijner broeders, een volgeling van prof. Treub en van het Hoofdbestuur, in zy'n geheel thans, vreest, en raadt op dat fetst niet te strijden. Wat een vrees ! Er zullen toch straks niet twee boo'jes de Zuiderzee opgaan'? Ik weet van «Samenzweringen" niet af, en geloof niet aan dergelijke kleinzielige po'jesplannen. Doch 't schrijven van mijn onbekenden col lega zou idéeijes kunnen verwekken, en daarom vergunne men my' zijn uitstekenden raad een bee'je aan te dikker- En waarom ben ik het met hem eens 'i In onze Broederschap zijn de «zaken" in de laatste jaren steeds opgehouden door die nare »feest-kwestie." De »zaken" zy'n eigenlijk eerst en alleen behandeld in de vergadering der Notarieele Vei eeniging VBII Notarissen en candidaten op oO Maart j.l. Nu is eindelijk gelukkig het feest geregeld. de feestcommissie benoemd, ja aan den wensch van de tegenpartij is eenigszins tegemoet ge komen door "t stellen van de verplichting om. wil men deelnemen, ?3 te betalen weest nu gioot van ziel,-en laat het feest slagen zooals nog nimmer en nergens een feest geslaagd is of zal slagen, bijgevolg stelt thans de »zakeu" ook nog uit tot na het feest ! Doch houdt u dan ook flink, broeders, en niet »zoet'' ! ! ! Wie nog te naargeestig gestemd is over 't bederven van de zaken (de br. een vakverecniging ?, een ondersteuning ?,} door narigheden, om van harte aan dit feest deel te kunnen nemer), b'ijve eenvoudig thuis ! Doch hij bederve den dng niet voor de anderen ! Tot mijn schrik bemerk ik intusschen uit de Groene, dat de aangekondigde »rust" in de Broederschap veel schijnt te gelijken op die door den dokter bevolen aan een koopman. die stampvoetend in zijn huiskamer loopt te snakken naar zijn kantoor; en tot mijn spijt zie ik geen naam or.der het schrijven van mijn Broeder m. i. was vooral hij verplicht dien te noemen, daar n prof. Treub en het Hoofdbestuur het schrijven in de Groene af keuren. Intusschen, theusch, met de beste wenschen voor een genoegelijk feest : S. POSTHI'JIUS, Catid.-Kuturis. Leiden, 10 Juni 1001. Het feest der Broederschap van Candidaat-Notarissen. Als er op een feest gevaar bestaat voor vechtpartijen, dan is er een bit3re raad, dan die door het gewone lid, in het vorig nummer van dit blad, gegeven. Die raad is : biijt wef. A'dam, 10 Juni 1001. J. VKII.SKXMO] i. zaarn kruid r.ifr, of 'onsen liberaal krek eender is as den Doesbergsche.n 'i Den n.ot elan u, r as slim wezen viur Kigen Hulp, wielu 'j mot dor onder met inakander de heele muiden- en winkelstand . . . Loop waar 't lick is. dan val ie nkt" spot de ji.dei'jongen. Afkeurend schreeuw. Boe, daar in der. Haag mot Eiten Hulp recutovoort paleizen hebbeu" verded'gt zica de aangevallene. Dus ie ook. nooit den liberaal" ^eriilijdt zich de ir.steminentle hiii-je-melker, terwijl de kroegbaas vu';: den liberaal" wil, vanwege de 't Ali/cmccn belang" mompelt de plr'osool droi tgc-estij;. En r.og lang schettert voort de brave burgerij van 't s a<'jo en ze lachen over d.i domheid van 'n Roomsen arbe-der, die i, iet Iiad lezen durven de aanbeveling van den Soc. Dein. Zoo dom toch, zoo dom - arme achterlijl e Koomschen." En ~ijn.ïl : uzicën met jor.evermonden in viezen taba!-:s\valm over de goudt n zege langen. nc1 rdalerd over hun wachtende lux IVien nas.r gelang ze zich gebukt hebban onder clericale, liberale o; sociale overteerscliinj;. Papendiender" Geus" Sociaal" de scheldwoorden rinkelen valsch tekort elkaar in. De man over de brugleunirg lacht spottend. weemoid'g -- en terug denkt hij eenigs jarer, toen hvzeit' vurig idealistisch, zich enthousiast geworpen had in den politieken s! rij l toe ji ij uit v as gegaan aïs KidJer der \-ei\hnkiep, strijdend uVir 't Hecht ..... En bitter eu droe vig herdenkt hij hoe, na die illusie, was geko men de verp!e;tere:ide clés-illiijic. dat niet (U'uir v,as de weg tot redding en bevrijding c-n algekeer.l had hij zich niet waigir-g van een si rijd om m nel d die niet was een strijd om littjit .... en n'jd-it zijn zou de weg tot Vrij heid .... De vrome velden liggen uitges'rekt gezegerid door goddelijken avondhemel.... de blanke weidt n glinsteren en de, boom takken ruischen zacht over 't vredige water..... Iltilige (iraatsc! ap arme Graafschap. Ginds komt aanschommelcn een hoevekaare" pas seerend de brug. Op wie stem ie morgen?' en aanbevelingen \oor alle vier c!e candidaten worden den bei ttircnden boerenarbeider luu1ruchtig toegegooid. -l)eze, met breed-uitgetrokken lach Boe, 'k bun joa gaar geen kiezer" en verdwijnt met paard en kar, over eenzamer landweg. . . . naar huis. Gelukkige kerel vrije kerel. JEAXNIITIE Nunuis,

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl