Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
Na. 1252
de Atchison meerderen invloed te kunnen
uitoefenen ?
Door de Chicago en Great Western
Spoorwegmpy. wordt een halfjaarlijksch dividend van
2K pCt. op de preferente aandeelen A en van
2 pCt. op de pref. aandeelen B aangekondigd.
De houders van aandeelen Chicago Rocklsland
en Pacific kunnen 1J4 pCt. dividend over het
laatste kwartaal incasseeren.
De bezitters van aandeelen Northern Pacific
kunnen een kwartaaldividend van l pCt.
incasseeren.
De ruime geldmarkt bracht de '2}i pCts.
N. W. S. op 80. Die prijs is sinds langen tijd
niet genoteerd. Verdere verhoogirg mag, zoo
als de Groene reeds voor 14 dagen deed op
merken, worden verwacht.
Voor Oostenrijkers is eenige verzwakking te
constateeren in verband met de uitgifte der
4 pCts. belastingvrije Oostenrijkache btaatsrente
Leening.
Spanje kon vorigekoersen handhaven ondanks
het bericht van nieuwe onderhandelingen van
den Spaanschen Minister van Financiën ,over
een conversie der Buitenlandsche schuld.
Brazilianen ook wat beter. Gunstig gestelde
berichten, naar ik meen altijd nog wat g»
flatteerd, spreken van de dtfiuitieve beëindiging
van het moratorium.
Voor de hypotheekbanken is de ruimp geld
markt ook aan IJ en Arm-tel een uitkomst.
De Westlandsche hypotheekbank heeft op 25
Juni a. s. de inschrijving tegen 991A pCt. op
een half millioen 4 pCts. bandbrieven open
gesteld. Deze bank wist haar werkkring met
vasten tred in omvang te doen toenemen. Haar
dividend uitkeering bedroeg van '94 tot 1900
onderscheidenlyk 4% pCt., 6 pCt, G pCt., 8
pCt. 10 pCt, 12 pCt., 11 pCt.
De Zeeuwsche hypotheekbark is nog zoo
ver niet bly'kena haar laatste jaarverslag. Alle
begin is moeielijk.
De groote teruggang valt helaas te
constateeren voor de N. Z. A. S. M, Mij dunkt de
aandeelhouders laten zich te veel ontmoedigen.
Daarom verwys ik nogmaals naar mijne opmer
kingen der vorige week. Bevendien vestig ik
de aandacht op het heden verschenen rapport
der deskundigen die toch een gunstige be
schikking op het verzoek tot surséance van
betaling adviseoren.
De Duitsche Rykskanselier heeft van den
Engelschen gezant na een langdurig onderhoud
de verklaring uitgelokt, dat de Engelsche
regeering de Duitsche belanghebbenden by de
Z. A. S M. op de leyaalste wyze zou behan
delen. Zou het nu wel mogely'k zijn onder
scheid te maken tusschen Duitsche en andere
houders ?
De verzwakking van de noteerirg der aan
deelen Ntd. Handelmpij, staat in oorzakelijk
verband met de te verwachten uitgifte van
nieuw aandeelenkapitaal.
De volgende week over enkele jaarverslagen
van petroleum- en stoomtrammpyen.
Blijkens de rij zing van de aandeelen Inter
nationaal-Landsyndicaat die heden tegen / 154
Ji / 155 verhandeld werden, heeft de Groene
niet ten onrechte op de introductie van deze
stukken tegen / 140 de aandacht gevestigd.
Vrouw Fortuna niet de Madridsche Loten
in de hand, kreeg drukker bezoek, waardoor
ze hare loten tegen hoogen prijs kon afgeven.
Eén Juli nadert; dan zal ze van haar grillige
voorkeur doen blijken.
A'd a m, l 2Q j j 19Q1 D
gTIGIEKB u ss u m, J
ppMMiiiHliliiiiHiiiiiimiiiiiiilitiimiiiMiniiimmnniiimmiiHiiiiiiiHii
HoHciie kist.
Op de tentoonstelling die orluigs te Utrecht
plaats had van werken van Arnold Koning,
Eduard Karsen en mevrouw Bisschop-Robertson
frappeerde mij als een bizonder mooie uiting
van zuiver Hollandsche kunst het werk van
eerstgenoemden schilder, dat mij vrij wel on
bekend was.
Het was mij aangenaam in de gelegenheid
te wezen verscheidene zijner werken te zamen
te zien. Tot nog toe had ik slechts hier en
daar bij uitzondering een enkel schilderij of
aquarel mogen bewonderen, steeds getroffen
imiiiiiiiiumttiiiiimitnuM
Verkiezing,
O, die verkiezingsdagen ; die amusante,
die 'droeve verkiezingsdagen.
't Rumoer der strijdende hartstochten in onzen
vrcdigen achterhoek or.ze heerlijke land
streek rustig en veilig .... afgesloten van
't vüar.dige wcreldgewoel, met zijn kalme, eens
gezinde bevolking. Zom. r heelt intocht ge
houden, hcog eu green zijn de dichte
bosschen heuvelend en dalend de bloeiende,
eenzame wegen, glanzend als van Hot
kersneeuw de witgebloemde weiden overgebogen
aan slootkant de stille koeiekoppen.
Zoo sereen en loerloos de wazig blauwe
berden .... too zuiver en zacht een
btrakblanfce vijver, verscholen tu schen wuivend riet
en een ruischiug gaat door 't blonde koren
er is windezüeite en zegening van vlam
mende luchten dezen wonderen, stralenden
avond.
En de witte klepurng, nabij t stedeken in
verkiezingsberoerir.g langzaam-, langzaam
stroomt het water in vuurschijn, onder
atscheidskus der zon ritselend even de buigende
boomen wegdoeaelencl de bergen . . . Zóó
stil, zóó geheiligd . . . alleen een sloif-jiidu
boer, spade op schouder, die goedmoedig zijn
Genoavenu" rospt ouder 't voorbijgaan.
Maar troepen mer.schen, de burgerij van 't
stadje stampen de brug op verhit de ge
zichten, gesticuleerend de drukke handen.
Is u is de buig vergaderzaal, na de meer
geëgemle vol jeteverstank en tabak^walm, waar
langdurige vergadering is geweest met einde
loos debat en de rumoerige gemoederen
vechten hier verder ui', ave de eerstvolgende
jaren hun meester mag zijn.
De gelukkigen hebben te kiezen of ze, ge
regeerd willen worden door liberale,
chri-lelijkhistorische, antirevoluüonairo of' soc. dem. wet
ten. 't Laatste is iets nieuws in onzen
achterhoek.
Van Koomsche o\erheersching heeft hun
district geen vrees dit keer goddank
wie gongen joa met makander zoo voort den
brandstapel weer op," als een oud verschrompeld
mannetje verklaart.
Hei 'j ook dat briefken "èzen met den
zwaiten kerel derop geteikend?" vraagt een
postbode in politiek, ambtsgeheimen uitdeeltnd,
over de menigvuldige adressen waar hij 't heeft
bezorgen moeten.
En waar is het, wat der insteet, zekert de
door de liefelijke, vredige stemming en heer
lijke kleurschakeerirgen, doch nu werd ik
sterker dan ooit aangetrokken door de stille,
onweerstaanbare macht die van dezen schilder
uitgaat.
Zóó dacht ik menigmaal aan my'n land terug
bij my'ne omzwervingen in den vreemde, zóó
zag ik de heide bloeien en de teere wolkjes
langs den matblauwen hemel glijden en zy'n
landschapjes waren mij als uit het hart ge
grepen, want nooit inniger heb ik de eigenaar
dige bekoring van de Hollandsche paysages
gevoeld als sedert ik in de gelegenheid was
ze met zooveel andere te vergelijken. Daarom
was het werk van Arnold Koning mij als iets
liefs en zachts omdat het mij weergaf, plotse
ling, als een revelatie, de volle, trillende
emotie van het lang onbewust dieibare, waar
van men afscheid gaat nemer, misschien voor
goed.
En het rustige, klare, lichtuitstralende werk
van den schilder was mij als een symbool.
Duizende gedachten doorkruisten mijn ziel,
woorden uit Johannes Viator, woorden van
innerlijk licht en vrede doorstroomden mij,
Hollandsche verzen, half vergeten, klonken
mij opnieuw in de ooren en wonder trof het
my' dat ik liefhad den gesluierden avondhemel
ei den wijden horizon, de vlakke zandwegen
en de kleine huisjes met gry'ze en roode
daken, de prachtige reuzenboomen en de
breede, eindelooze, droomenzware heide.
Koning behoort in mijn oogen tot de eersten
onzer h*dendaagsche artisten die werken hun
kunst getrouw, zich gevend met gansch hun
wezen, haar wijdend hun forsche, jonge kracht,
fier en onbekommerd, in rustige zekerheid
zich hun willen en kunnen bewust.
Groote verwachtingen mogen wij van hem
koesteren die weergeeft in eerly'k streven, de
zuiverste impressies van ons land en daartoe
beschikt over een coloriet zeldzaam rijk en
genuanceerd als de geheimvolle avondhemel
zich uitbreidend over de stille vlakte.
Den Haag.
CAROLINA. BEEI.OO.
«iiiiiimimimMiMmiMiiMiiiiiiiMiiiiiHMMiiiiuiiiuimtitiuiiiiiimiiFiii»
izcnc
iiiiiiiiiiiiiiiitniitiiiiiii
iiiiinifiifuifiMfiiiiifiiiiiiniiiiiiiiiiiiiHii*!
Marine Stof,
A Ia guerre
Comme ;\ la guerre.
Hoezeer niet gewoon nota te nemen van
ongeteeker.de replieken, ziji.de die dan niet
ridderlijk, willen wij aan Z. verklaren niet
alleen te persisteeren, maar, dat als werkelijk
de nood aan den man kom', zoowel hier als in
Indië, marine, ah zij een rol mocht spelen,
deze dan een zeer ondergeschikte of onbe
duidende zal zijn, zullende alles op landmacht
moeten aankomen en ook wel aankomen.
Ie. Omdat wij er nooit eene marine zullen
kunnen op na houden die maar eenigszins
opgewassen is tegen die dor groote mogend
heden, dus een landing zal kunnen tegen
houden ;
2e. Omdat, de vijand eenmaal geland zijnde,
landmacht, voor zoover dat mogelijk zal blijken,
hem zal moeten terug drijven, hetzij westwaarts,
dus dan in zee, of oostwaarts;
3a. dat op purten waar geen versterkingen
zijn aangebracht, zoowel hier, maar vooral in
Ir.dië(kunnende vooral op Java op zoovele
plekken worden geland) het landen zal ge
schieden ;
4e. dat de zeer kostbare doode
weermiddelen, zoowel hier als in Indië, te meer zullen
blijken weggeworpen geld te zijn, omdat de
vijand met zulk een geduchte, met zeer zwaar
en zeer ver dragend geschut gewapende vloot
zal verschijnen, die de doode weermiddelen
spoedig zal onschadelijk maker..
Dus, nieter eene vloot kunnende op na houden
van die beteekem's, is een groot deel van
hetgeen nu daaraan wordt besteed, weggeworpen
hokkende s(em van het oudje, geliek Lè!>t ?e
moordeiurs, sluupmoordeners bunt die
Jezuïten zie zoilen ons óók ve-geven, a 't ze
moar konnen."
Lek mien den hakl. e met dem miezerige
oldenwievenproat," ruzicën protesteerende stem
men, de liberalen en socialen bunt vol slim
mer, - dat bunt niclichrerx, godloe.chenders
den biebel heb z' ons af'enommen en zie
zoilen revolutie schuppen willen, en deiier, de
boel." als vooral de bevinding is van een cal
vinistisch l uisjesmelker.
Zeurend voort, zonder te luisteren n heit
et dan es liegen van rtie notariisen eu de
spoor wieïui mot der onder, alle (jere/c1- (
mierden het Kneus Jansen niet eiges
ge7.pg, dat-o onze karke imtx'hrobben wol met
(ieuzenbk -i'.-'" triuinphantelijk: Boe, en't
jong van Dulmes is voi.rt an'er.ommen an 'f
fp~.or, klaar umdat e Koomsch was"... Eu 't
karig, ontevreden geluid van een derde,
H-lu-ttcrend. Zie bui.t aliegaar krek eender en
allens as den sociaal ons uuteduid b-.-t vau
oavond 'k had doar i;;evers zoo straf over
noageprakkezierd maar al die grotelu'j -,
erneukt oe . . . wie mo;ten ciges regieren de
partie van den arbei;!" . . . Joa'; be\esligt
een slungelige jodriiijm.gen wat gong c te
j klankc over dat pri\aat-bezit" plots hoi op
lachend Goddoiue »ut had-c df n fienen meister
te paliken, ie kediien oy van 't la<hen" . . .
verklarei d tot nieuwsgierige onirgewijde om
standers. Den uutg- dr.:iK;fien hurk zei, asilat
e stark tegen 't gem>.>er.sehappeiijk eigci.dom
was want dat /(ie zien wiet' voor zich alleenig
wol holden."
Uitbundig gelach . . . neervielkend over 't
onberoerde wa'er.
D.^n sonalen krig mien stem in der
eeuwigkei t j eet" vecht de hui.-josmelkrr er tegen ir.
da's mien te ZOT af, peen privaat bezit 'k
mot er hard ger.og veur Nvarkcn" . . .
cnang-tvisioenen rijzen op \óór hem, waarvan te be
staan als die dure trutten lic n ontnomen
werden. . . .
Die heele scc:aal;lcriëj'3 is ruien niks ge
daan" verklaart ec;t eerzaam burgerheer a'w
vandaag deilt en ik v.-a'ko mieu 't ld< ó:l o-der
de i egels .... en n;ieu noaocr g1.et maar
stevig tumig .... dan b u'w joa inaraen weer
onge!iek", met een verwaand, uitdagend ge/ic!if.
Geschreeuw . . . (-en klein gedeelte virdt cc
heden voor 't eerst gehoord S. D. beginselen
erg aanlokkelijk. K ik verklaare oe clan"
valt forsch een zwartgebaarde boer in da'j
mien de klomp te brckken mengt met a uw
opstandige prentjes, liae, wie bunt er joa, um
de overigheid onderdanig te wezen -- en laat
hen ik \ear mien, 'k hebbe en eigen huusken
geld en een Marine Staf voorzeker eene sinecure.
In de 14 s. 15 oorlogen van de laatste
eeuw vooral, is duidelijk gebleken dat marine
zeer weinig uitricht en in geen geval beslissing
aanbrengt, daarentegen landmacht alles. In
de meeste van die 14 a 15 oorlogen was marine
zelfs totaal werkeloos gebleven, Wat heeft,
om bij al onze Indische oorlogen te blijven,
zeemacht van beteekenis of ter beslissing
gedaan, naar verhouding van landmacht ? Een
zeegevecht vereischt ook niet die wetenschap,
die taktiek, die blik, dien persoonlijken moed
als een 'andgevecht. Deze is verhevener,
trotscher, mooier.
Uit dat alles volgt van zelf dat zeeoftisieren,
niet op die hoogte van defensiewezen zijn als
hunne landcollega's. En zeifs niet van de
artillerie, wat toch hun wapen is Wij herin
neren onsj den tyd nog, zijnde 7- jaren oud,
d&t aan het hoofd van de zee artillerie een
hoofdofficier van het leger stond, bijgestaan
door twee officieren van de mariniers. Waarom
niet van de marine ?
Wy zullen volgaarne toegeven, dat wnt het
nautische betreft, de zeeofficieren dfarvan goed
op de hoogte zijn. Maar dat zy'n de
koopvaardijlui ook. Wij herinneren o: s ook den
tijd, toer, van de bekwaamheden van
eenzeeoiticier gesproken wordende, dan alleen werd
uitgebazuind, dat hij goed n nk :eenan was,
verder niet. Tegenwoordig speelt stoom hoofdrol.
In hoeverre de zeeoificieren die uitgebreide
kennis of wetenschap daarvan hebben, als de
officieren-machinist en de hoofd-n achinisten,
zullen dezen wel weten, wij niet.
Wij herinneren ons ook nog den tijd, toen
de zeeofficieren er geen eer in stelden als militair
te worden beschouwd, maar zooveel te meer
als goed zeeman. Zij vonden dat het te veel dan
deed denken aan het soldateskp. In dien tijd
ridiculiseerden (hoe het nu is weten wij niet,
zijnde reeds '22 jaren met pensioen) a! wat
landmacht en mariniers was, met betrekking
tot de stiptheid in den dienst, het streng volgen
van de militaire hiërarchie, het nauw in acht
nemen van het militair karakter, het streng
handhaven van den afstand tusschen de ver
schillende rangen en graden, hoezeer op humane
wijze en zoo al meer.
Destijds hadden, zelfs de hoogste
scheepsonderoflieieren, geen het minste denkbeeld van
het woord militair, nog veel minder van militair
karakter, militaire eigenwaarde, omdat zij hierin
geen voorbeeld hadden aan de zeeofiieieren,
hunne meerderen. Deze behartigen ook de
belangen hunner onderhoorigen weinig of niet,
terwijl dat bij het leger en de mariniers wel
het geval is. Een kompagnies-kommandant
is een soort vader voor zijne onderhoorigen.
Een kommandant van eene divisie matrozen
(zoowat zooveel als kompagnies-kommandant)
kent nauwelijks de namen van al zijne onder
hoorigen.
Wel vreemd ook, dat zelden of nooit een
zeeofticier tot lid van de Kamer wordt verkozen,
zij het al candidaat gesteld, terwijl van beide
legers velen en zelfs luitenants. In de a. s.
Kamer zullen er wel acht zijn, terwijl nog wel
3 a 4 candidaten zijn geweest, die vrij wat
stemmen hebben verkregen. Zelfs een onder
officier was candidaat gesteld.
Tot slot zij aangemerkt, dat er geen kwestie
is van animositeit tegen Marine noch Marine
Staf. evenmin van bestaansredenen. Wij wijzen
altooa alleen op sinecures en geen zin heb
bende zaken of toestanden, even goed bij
Oorlog en Koloniën als Marine, waarvan de
noodelooze kosten den belastirgpHchtigen meer
en meer worden opgelegd. Wij schrijven alloos
naar juist- eu waarheden (tastbare). Maar
helaas, die worden in den regel niet gaarne
aangehoord, want »Ge n'est que la vérité<jui
blesse." En zeer terecht.
En hiermede onvoorwaardelijk basta.
K. II. Koicvr/K,
lij Juni. oud-Kniiitcin tier JLarinicrs.
Aan den Iteer J. K. cun </<.»' A/r.
\Yanrde Vitn der Pel;.
De heer Van der Waerden in zijn anhvocrd
op uw stuk van 11' Mei l 1. heeft wel eenigszins
iiiiiiniiimmiMiiiiiiiiilimniiiiiti
maar" woest dreigend maar dat hs'k oedan
te zoggen, eers over den dooien Gra:lus
Wansiiik ziu'j in mien huus nkommen.''
Ken burgerjuli'rouïv komt de straat
uitgaslenderd, en deelt bevindingen mee aan da
juü'rouw uit de manufactuiirwinkol. Xeudig
mot ze hier de boe! opruijen met eur
sociaalderif-je ... 't volk is even al zoo vrij a'j
oe roe toch es begiiept. mien lieve mins
'k g<ia ! eet niet leugens um, ie kunt et
noavroagen an mien baas, maar gisteren hammen
Ironie btui.tjes gegetten en vandage gedrcugde
api el'jes en der waren nog vol broene
boonea over en net zoo zeg ik tegen Diene
in da kuiikene: ., ielai (tcant do warkrrouw
was der ook um te se hoeren 't zeet er uut
rir,!)-) noc inoar, ik zei Diene, z"g ik, jelui
et eerst de boonen op, en as tüispieze de
appel j.'s en wat di.ót ze mien ze vret
iie app- 1-f op, en laat de boonen aliegaar staan
't is zunde en schande van 't goeie greï- wat
ie dan noe en zu'k ondankbaar volk maakt
?/.;? i;i'i'; s'ciaal . . . en dair inkrt ze zich de kop
?/ek mee"... met elleboogstoot tot aandachtige
boorster: Wat ie dan wou V"
IV- jiill'iouw uit den winkel ij>t en unit dat
.-??e r'.ei. chr st. bist. cai.didaat moeten reiner,
geheimzinnig lluisterend domineer is met den
o!dcri;ng. bie den baas gewest, en is cm ,-tevia;
angewe.st ie mot blieven in oew k'irke'.
Aan d'andcre bregkant wonien heftiger de
stemmen... sterker de stompen tegen
antkrsdei.ker.de borst, n of ruggen. - De jndei.slun
gel prijst nog steeds den socialist: alles better
as 'n papengenoot den tienen m;:ister ligt
stevig te no;tcren met den pastoor en iüpzich
de K-ene uut het gat motten wie ons deur
den paus laaten ringeloore-- ? Wio motten
or-s weren tegen mach, boe bei eumen e, 't ook
weer ,/roon, beurs en altaar'1.
't Oude ventje knikte vergenoegd toestem
mend bij de voorgenomen campagne tegen
't altaar".
Wie, wie'', spotlacbt. nab'aiwend de
zwaargebonkte hoer ie bunt nog niet flrciij achter
d'i oren ie - - 'k zal o'5 u-aken en
brtkkcnkoMicn. wol ie 't land rogeeicn'/"...
Ue kroegbaa-i van den hoek verklaart zich
pertinent Mn'-r den liberaal. Den striedt dan
no:' veur den drank, en dat dunt c - - wie
hebt der prenten van in huus gekre,;eu . . .
waar de wieder van afgestorven kasteleins zit
te licpei', omdat ze eur met die nieëwet 't
bronil uut den neus 'estooten hebt. ? Daarvan
iiuuit de tienen of socialen die bunt
deurgaav.s or.der den blauwen knoop" eindigt en
nu't aandrang zijn liberale aanbeveling, den
paarschen drankkop afvegend met rooden doek.
Och" zucht een sloverig moedertje met
gelijk zich te bevreemden over uwe opvatting,
als zouden de aanstaande bouwkundige ingeni
eurs reeds als student in verdrukking komen
tusschen de toekomstige civiel-ingenieurs, aan
wie door u een »aanmatigendeti geest" in
verband met hun aanstaan ie ambtenaars loop
baan bij de vooropstelling der »fx«icte weten
schap" wordt toegeschreven.
Hebt gij met uw artikel willen uitdrukken
dat de kunstvakken te Delft min of meer
zouden lijden onder het groot gewicht der
theoretische vakken dan kan het toch niet in
uwe bedoeling gelegen hebben een mogelijke
wanverhouding in de onderwijsvakken of da
gebreken van het door u besproken artikel (>2
van de W. t M. O, te willen ovt rbrengen in
den ouderlingen omgang van de studeerenden
in de verschillende vakken aan de Polytech
nische School. Uw stuk, moet ik bekenmn
heeft rok my' b3\reemd en niet het mimt
juist de ei-kble voor B. I. nog aan de P. S.
studeerender, evenals anderen die als gediplo
meerd architect reeds vandaar vertrokken zin.
Bijna dagelijks kom ik met da beide partijen,
zoowtl met de aanstaarde bouwkund-'ge als
met de eivitl- of werktuigkundige irgcnieais
in aanraking en ik kan u geruststellen flat er
van een v r.mudmg, als door u be:chre\en,
geen spoo1 is maar integendeel een streven
na ir gimeens-chappeiijk werken op literair en
sjeiaal gebied.
Uwe bewering moest dus het protest van
den heer v. d. VV. wel uitlokken en de wijze
waarop deze, nog kort genoeg uit Delft om
voor de juistheid van zijn meening te kunnen
instaan, de handschoen voor de «inge
ieurinenschen" opneemt, verdient van uw kant een
betere waardeering dan dat gij tracht ra de
door u neergeschreven veronderstellingen hem
met een: bewijs dut, onnoozeh !'' zonder argu
menten, in een hoekje te sturen.
Mij dunkt, waarde van der Pt-k, gij zoudt
u toch voor een keer wel eens vergist kunnen
hebben en hebt de lezers van De Amsterdammer
misschien wat te eenzijdig voorgelicht'?
Dit vreesde ik ook toen ik bij eori
vorige gelegenheid uw kritiek las over het
werk der Fransche architecten in het gebouw
van de JJaatschappij van Bouwkunst tentoon
gesteld.
Die teekeningen zijn op 't oogenblik in de
»IIaagsche Kunstkring" nog eens te zien en ik
zou meenen dat knap werk als dat van George
Chedanna, een milder beoordeeling heeft ver
diend dan tiw eenigszins spottende kritiek.
Ik geef u volkomen toe, tusschen iy'n studiën
voor de Herstelling van het Pantheon en ziju
ontwerpen voor het Elysée Palace-Hotel te
Parijs zijn weinig familietrekken, maar zou
dit niet te verklaren zijn uit den aard van
de opdrachten zelven ''.
Denk eens, waarde v. d. Pek. dat gij op
een of' anderen mooien zomerdag als alles OM
u heen kleurig tintelde van leven en opge
wektheid, een rijtuigje zoudt ger.omen
heblen en u tusschen het blinkend gewemel
van equipages de Chauips-E'yióes hadt laten
oprollen om in meerger.oemd hotel een kijtjn
te nemen.
En als dan een groom op uw rijtuigje wf.s
toegesneld die u door een paar lakeien de
trappen liet opleiden en een rijk ge-kleed e
portier de glinsterende deuren voor u open
stiet die u in de vestibule brachten waar een
plechtig man in het zwart, kuitenbroek,/ijJen
kousen, een zilveren keten om den hals u aan
de goede zorgen van een vriendelijke bonne aan
beval, die uw hoed en uw stok aan een nieuwen
groom ovd'handigde en als gij na onder het
hooge toezicht van dep. plecatigen chef docr
een paar gairina van thee en gebak voorzien
te zijn, eindelijk gezeten waart, tusschen een
orkest en vroolijke kleurige groejjc-s van
geestig pratende mannen en sierlijk gekleede
vrouwen in ruischende toiletten, met zijds en
kant om de superbe schouKrs, dan hadt ge
toch bij de gew: arwordirg dat deze omgeving
weinig IloHandsch was, moeten vinden, dat die
Hall zoo'n bont gezelschap beter omlijstte dan
een binnenplaats mst baksieenen muren.
Is ( aar Gbedanne dus i:iet juist van opvat
ting ';
Maar icij voelden ons niet op ons gemi.k
tmiiiimttitimiHii
daar, en hebben toen fpijtig uitgeroepen dat
het eigenlijk een malle toa' was !
En als we dan weer langs de rijen van
grooras en knechts naar buiten waren gekomen
en de 'gaicon aan de deur ons had gegroet
met een beleefden glimlach waaruit even goed
een sceptische kritiek op het gezelschap bin
nen, als een gemoedelijk medelijden met onze
provinciale verschijningen viel op te maken,
toen zy'n wij toch niet op straat aan iedereen
gaan vertellen dat icij het daarbinnen zoo
mal vonden, of onze theoriën gaan verkon
digen over.... de wuftheid van Parijs....
maar een let j e riemende aan onzen, voor
vreemdetingen ten minste altijd Juiftilijken
garcon hebben we gedacht dat een «sourire" or.s
beter paste dan een »>rire grossier''.
Witte Brug, 15 G 1001. K. SI.VIÏKKJIAN.
vermoeide oogen en mager gezicht de
liberaals l-.(i:it mien óók al gestolen werden /ie
belooft oe, God wet wat -- en rechte,oort
blieven wie even arm met al ons arbeiten
Veur vier jaar'' en een jengelend kir.d wordt
op den arm gehesehon heb ze ons
vcnrehoiden, dat 't brood goedkooper wol worden, as
don liberaal het maken. Jawel", minachtende
hoofdbeweging voort r.aa den uutslag t,ong 'k
gunt ! aar Bèrei.rije, maar -- met t brood
wazzen ze dur nog even wies ron. wat tioe
'k dan met de liueraals'/ 't Is joa veim'ülo V"
Rumoer- onder de liberalen. «Maar de p.ipen
en do li neu'' komt zeurdrig weer 't ou.ie
ma-nlitlj,; wio liii 'j /i'ilt b!o(!:!ei) mottnii veur ker
ken en kloosters en aldi rhande doelen en
de j ien'-anke . . ."
'n Ei op en kruwagen", minacht een ilirke
stem van over de l rugleuning er.dekiikens,
da 'j oe zóó in da luren leggo:; laaf", zie
verneukt oe, ('en oen met den ander g.iat
toch naa huus hen 't zal oo wel even;iil.s
wezen, of ie. van den hor.d of de katte \ bet LI n
wordt bieten d;tnt x'evcn alk'ir.oale".
Xa deze onderbreki;!;'. draait de
ph.losool' (aldus S.iefi eld. omdat bij afgezonderd
met ziju boeken loeit op eenzaam
landgo'd) z:c,h rustig at \a>i de kibbelende
mef.igte. om weer krirgfljes te .sj uwen in 't
water. De m.m scheen aüarchistischc r.cigingen
te hebben, zelfs de», fcuciaal" was hem M'KS
gedaan"; hij had blijkbaar met vrurht Multatuii's
uiU'onzettiüg van 't i-chert-n (U r schfiien ge
lezen.
l'e ru-t'ge, vredige landstreek met xijn
ccijsgezii.de bevolking --- ru verscheurd <"ror
partijtwi-ten vev.ijnig en httend ... de klueke
boeren achter bun jiloegen, morren ook
stemmctid .. . waarom . . . waarvoor 'i : . . zo:: het
luni baten als caar in de Tweede Kamer vir nig
werd gestreden do.ir taliocze partijen over
leger en vloot en hooge pei sioenen. eu" - - zóó
ongeveer was ziju gedaclitengang . . .
Hij biu! sol') lietj;Ckregen dit mooie land was
gezeger.d en v< rtroiiwd gev or<!,':n met de onbe
dorven boererinaturei'. wier r.aieve reinheic. hij
i-.i'io gaarne zuiver bewaard wou zier, w>\g van
't besmettend bederf der staden, ver van vuile
partij-atmo^pheer.
Politiek is goed onder rookende schoorsteen en
in vuuzige. btnauwde, bcmoddcrde steden, aan
bittertafels in res'aurants; »ict haar walit; over
onze zuivere wateren, bezoedelend o; ze stille,
witte luchten, niet 'naar geknoi i en gewurni en ge
konkel in de eerlijke zuivere harten onzer rustige
boeren.
Ons heuvelenrl, bloeiend landschap mag niet
wortlen tot stinkend moeras.
Heb ie óók geheurd" informeert een
eerEen ernsüg woord aan de
CandidaatNotarissen over de urgentie
van het feest.
Veil tijd hebben we vermorst met redeneeren
over de feestkwestie, d. w. z. over de kwestie
of ons fiO-jarig feest zou worden gevierd uit
de gelden der broederschap, dan wel uit eigen
zak dit wordt gewoonlijk, 't zij dan te
goeder trouw, over 't hoofd gezien.
Eén mijner broeders, een volgeling van
prof. Treub en van het Hoofdbestuur, in zy'n
geheel thans, vreest, en raadt op dat fetst niet
te strijden.
Wat een vrees ! Er zullen toch straks niet
twee boo'jes de Zuiderzee opgaan'?
Ik weet van «Samenzweringen" niet af, en
geloof niet aan dergelijke kleinzielige
po'jesplannen.
Doch 't schrijven van mijn onbekenden col
lega zou idéeijes kunnen verwekken, en daarom
vergunne men my' zijn uitstekenden raad een
bee'je aan te dikker- En waarom ben ik het
met hem eens 'i
In onze Broederschap zijn de «zaken" in de
laatste jaren steeds opgehouden door die nare
»feest-kwestie." De »zaken" zy'n eigenlijk eerst
en alleen behandeld in de vergadering der
Notarieele Vei eeniging VBII Notarissen en
candidaten op oO Maart j.l.
Nu is eindelijk gelukkig het feest geregeld.
de feestcommissie benoemd, ja aan den wensch
van de tegenpartij is eenigszins tegemoet ge
komen door "t stellen van de verplichting om.
wil men deelnemen, ?3 te betalen weest
nu gioot van ziel,-en laat het feest slagen zooals
nog nimmer en nergens een feest geslaagd is
of zal slagen, bijgevolg stelt thans de »zakeu"
ook nog uit tot na het feest !
Doch houdt u dan ook flink, broeders, en
niet »zoet'' ! ! !
Wie nog te naargeestig gestemd is over 't
bederven van de zaken (de br. een
vakverecniging ?, een ondersteuning ?,} door
narigheden, om van harte aan dit feest deel te
kunnen nemer), b'ijve eenvoudig thuis ! Doch
hij bederve den dng niet voor de anderen !
Tot mijn schrik bemerk ik intusschen uit
de Groene, dat de aangekondigde »rust" in de
Broederschap veel schijnt te gelijken op die
door den dokter bevolen aan een koopman.
die stampvoetend in zijn huiskamer loopt te
snakken naar zijn kantoor; en tot mijn spijt
zie ik geen naam or.der het schrijven van
mijn Broeder m. i. was vooral hij verplicht
dien te noemen, daar n prof. Treub en het
Hoofdbestuur het schrijven in de Groene af
keuren.
Intusschen, theusch, met de beste wenschen
voor een genoegelijk feest :
S. POSTHI'JIUS,
Catid.-Kuturis.
Leiden, 10 Juni 1001.
Het feest der Broederschap
van Candidaat-Notarissen.
Als er op een feest gevaar bestaat voor
vechtpartijen, dan is er een bit3re raad, dan
die door het gewone lid, in het vorig nummer
van dit blad, gegeven.
Die raad is : biijt wef.
A'dam, 10 Juni 1001. J. VKII.SKXMO] i.
zaarn kruid r.ifr, of 'onsen liberaal krek eender
is as den Doesbergsche.n 'i Den n.ot elan u, r
as slim wezen viur Kigen Hulp, wielu 'j mot dor
onder met inakander de heele muiden- en
winkelstand . . .
Loop waar 't lick is. dan val ie nkt" spot
de ji.dei'jongen.
Afkeurend schreeuw.
Boe, daar in der. Haag mot Eiten Hulp
recutovoort paleizen hebbeu" verded'gt zica
de aangevallene.
Dus ie ook. nooit den liberaal" ^eriilijdt
zich de ir.steminentle hiii-je-melker, terwijl de
kroegbaas vu';: den liberaal" wil, vanwege de
't Ali/cmccn belang" mompelt de plr'osool
droi tgc-estij;. En r.og lang schettert voort de
brave burgerij van 't s a<'jo en ze lachen
over d.i domheid van 'n Roomsen arbe-der, die
i, iet Iiad lezen durven de aanbeveling van den
Soc. Dein. Zoo dom toch, zoo dom - arme
achterlijl e Koomschen."
En ~ijn.ïl : uzicën met jor.evermonden in
viezen taba!-:s\valm over de goudt n zege langen.
nc1 rdalerd over hun wachtende lux IVien
nas.r gelang ze zich gebukt hebban onder
clericale, liberale o; sociale overteerscliinj;.
Papendiender" Geus" Sociaal"
de scheldwoorden rinkelen valsch tekort elkaar
in. De man over de brugleunirg lacht spottend.
weemoid'g -- en terug denkt hij eenigs jarer,
toen hvzeit' vurig idealistisch, zich enthousiast
geworpen had in den politieken s! rij l toe
ji ij uit v as gegaan aïs KidJer der \-ei\hnkiep,
strijdend uVir 't Hecht ..... En bitter eu droe
vig herdenkt hij hoe, na die illusie, was geko
men de verp!e;tere:ide clés-illiijic. dat niet (U'uir
v,as de weg tot redding en bevrijding c-n
algekeer.l had hij zich niet waigir-g van een
si rijd om m nel d die niet was een strijd om
littjit .... en n'jd-it zijn zou de weg tot Vrij
heid .... De vrome velden liggen uitges'rekt
gezegerid door goddelijken avondhemel....
de blanke weidt n glinsteren en de, boom
takken ruischen zacht over 't vredige water.....
Iltilige (iraatsc! ap arme Graafschap. Ginds
komt aanschommelcn een hoevekaare" pas
seerend de brug. Op wie stem ie morgen?'
en aanbevelingen \oor alle vier c!e candidaten
worden den bei ttircnden boerenarbeider
luu1ruchtig toegegooid.
-l)eze, met breed-uitgetrokken lach Boe, 'k
bun joa gaar geen kiezer" en verdwijnt met
paard en kar, over eenzamer landweg. . . . naar
huis.
Gelukkige kerel vrije kerel.
JEAXNIITIE Nunuis,