De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1901 8 september pagina 9

8 september 1901 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

Na, 1263 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Het vijfent wintig-jarig bestaan van de Kon. Vereeniging Het Ned. Tooneel. De Verzoeningsprins en Wilhelm. (Fifchietto). Prins Tsjoen heeft in Duitschland tranen vergoten ter nagedachtenis van Von KeUeler. Wel een weinig laat maar dat verandert niets aan de waardigheid en grootheid van den Keizer. BABNUM en BAILEY (tot den Raad van Helieer): «Geachte kunstbroeders, wy wilden helen op uw feest niet ontb'eken. Gely'k gij nu 25 jaar, hebben wy 50 j tar gestreefd, eerst voor de kunstenaars en dan voor de kunst;... maar leert dit van ons: geen succes zonder reclame." Twee aan 't bod! (Fischietto). Voorbereidselen. (Hermans Paul in Figaro). En wat zal u doei als de dar komt, patroon 'i Om te beginnen, de prijzen verhiogen. Trans-atlantisch. (Noterellc). Kinderen dat je l ent! Galoof je niet dat ik in staat ben jelui allebei tevreden te stel'ea ? \ De ware liefde is blind en wel zoodanig, dat de twee Amerikaansche republieken, vereenigd, niet zien hoe Uncle Sam zich meester maakt van het beste brood. De triomf van het Christendom. (£iinpli:isiimu$). Vrye vertaling. I. Tot Li Ho in 't Chineescha land Kwam 'n M^sionair met groot verstand, En sprak : Li Ho je moet je bekeeran, 'k Zil 't KATHOLIEK GELOOF je leeren. Opdat ge, komt ge as te eterven, De Hamelvreugde kunt beerven. III. Toen kwam een derde Zend'ling aan, Met Li Ho's domheid zeer begaan. En sprak : 'k Zal 't GEIEKSCH GELOOP J3 leeren, Tot onze Kerk moet ge u bekeeren! Allén door dat, komt g' eens te sterven, Kunt g\j de Zaligheid beerven. II. Li Ho was bijna half bekeerd, Toen kwam een ander heel geleerd En sprak : Li Ha \i moet j^ bskeeren, 'k Zal 't PKOTESÏANTSCH Gti.oob' J! leeren. Opdat ge, moet ge eenmaal sterven De vreugd des Hemels kunt beerven. IV. Toen trachtte ieder Missionair Li Ho te brengen tot den Haer. Ze trokken hem aan staart en ooren, Op zij, van» acht'ren en van voren, Intusschen scholden ze op elkaar; Li Ho werd boos, en vond dat ras r! Li Ho, die nooit bekeering vroeg, Z=ü: Danig % Heeren ! 't Is genoeg ! Ik vind het lief van u, meneeren, Dat u zoo graag mij wilt bekeeren, Maar, daar de leeren met mekaar 't Niet eens zijn," is 't my ook niet k'aar. k blijf dus liever maar Boeddist, Dit 's beter dan 'n verenig Christ! NaUw bad Li Ho dit woord gesproken Of ;t ruziemaken was gebroken. Eenstemmig riepen zij terstond : Wat ondank van zoo'n vuilen hond ! Li Ho werd boos, en, by de hand, Joeg hy het drietal uit zijn land! V L Dat vond de Eur<;;, s; hèOri-fenbeid Een erg gemeer e, geuieenigheid, Ea om Li Ho beschaving te leeren, Kwamcii ze met FHhels, pistool en geweren. En R. hoteri en staken, in rianm van God, Li IIj en de zyren, eenvoudig kapot! En toen Li Ho dood was en neij°s begraven Gingen de Christenen weer anderen beschaven!

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl