Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 1271
toepassing zal zijn, mst het o~>% op den buiten
fabrieken en werkplaatsen te verrichten arbeid.
Ia aanmerking genomen dat hierto?. bedrijven
behooren, die een zeer talrijk personeel te werk
stellen en tevens veel gevaar vo )r ongjvallen
opleveren msn denke bijv. aan het spoor
wegpersoneel, dj bootwerkers, da visschers en
tc'aippers, sommige takkeo der bouwbedrijven
ea dergelijke dan spr ngt in het oog hoe de
in dd verslagen d;r inspecteurs voorkomende
opgaven vaa ongevallen slechts een zeer on
volkomen beeld geven van het aantal gevallen,
waarin ondersteuning krachtens de ongevallen
wet zou moeten zijn verleend. Toch zijn de
daarop bitrekking hebbende cijfers reeds belang
rijk geno?g, om de groote beteekenis der wette
lijke ongevallenverzekering in het helderste lie'it
te stellen.
Het aantal ongevallen, waarvan krachtens de
veilig'ie;dswet aau de inspecteurs van den ar
beid gelurendi de be'.de vorige jaren
mededeeling is gedaan, was ais volgt:
Jaar. Aantal Waarvan nvït
ongevallen- doodelijaen
afloop.
Ie inspectie N.-Brabant 1S99 401 6
1900 491 6
Lim'mrg 1S99 101 10
1900 130 10
2e inspectie Z.-Hjlland 1899 785 16
1900 709 11
Zeeland 1899 113 4
1900 102 2
3e insp:ctie Z.-H)lland 1899 854 8
1900 778 12
utrecht 18.)9 272 6
4e inspectie N .-Holland 1899 1506 13
1900 124S 21
5e insp'Ctie 1900 271 5
fie inspectie utrecht 190) 309 5
7e inspectie Gelderl.md 1899 355 13
190 i 390 6
O.e/ijasel 1899 446 7
8e inspectie 1900 449 4
Drenthe 189J 3i l
1900 34 l
Groningen 1S99 209 2
1900 221 8
Friesland 1899 100 3
9e inspect e 1900 123 3
Totaal 10183 fg
Bij de beoirieeüig d^zer getall»n dient in
het. oo^ te worden gehoudin, dat m»,t l Juli
1000 bet aantal insp:ct a met drie is uitge
breid ea daari)or, m t uitzondering der bside
eerste, in da grenzen der reeds bestaande
inspectiJn een wij/.ighg is gak^msn.
E- is dus een totaal van 10,433 personen,
die zei'en of wisr nagelaten betrekkingen in
den tij! vaa twee j»,-en voor ondersteuning
krac'iteas de ongevallenwet in aanmerking «ouden
komen ea dez; vormen, het kan niet genoeg
herhaald worden, nog slechts een betrekkelijk
gering onlerdeel dfigmen, die in het zelfde
geval verkeere i. Iitu sc'ien, hoewel dit cijfer
alleen reeb welsprekend mag worden genoem l,
ter juiste bioordeeling van de wairde daarvan,
kom°n t.ch tal van ai-ders bijzonderheden in
aanmerkiag. Z.-lfs kan mei m ;t eenigen groid
beweien, dat voor het doel, dat ons hier bezig
houdt, de absolute cijfers gsheel ac'ater gesteld
mietsn wjrden bij de relatieve, m?t anlere
woorden, dat niet het aaital ongevallen, dich
de aar! en de gevolgen daarvaa het meeste
gewiclit in dl scbaal leggen. Zio heeft een
ongeval met doodelijken afl iop slechts econo
mische gevolgen, wanaeer de getruffme
betrjkkinren na'aat, wier kostwinner hij was,
terwijl dete voor aadere nauw verband hou len
met dia duur van geheel of gedeeltelijk ver
hes van het arbeidsvermogen. Ojk het aantal
der geheel of gedeeltelijk blijvend invaliden kan
hierbij iiiet buiten beschouwing blijven, terwijl
het eindelijk van de grootste be'.eekems is, te
weten, of. en in welke m»te de door een onge
val getrjff n-^n worden ondersteund. O )k hieroij
is trouwens weer onderscheid te maken tusschen
vrijwillige en verplichte ondersteuning, dit
laatste niet zoozeer in den zin der burgerrech
telijke verantwoordelijkheid d ;r werkgevers
dan wol in desen zin, of de uitkeeriig geheel
van het goedvinden dier werkgevers afaankelijk
is, of, zooals bijv. altijd in het geval van ver
zekering, aan vaste regelen verbonden wordt.
Hoewal nu dj verslagen omtrent al deze punten
wetenswaardige bijzonderhjden bevatten, zoo
geschiedt dit, jammer gsnoes*, niet in deu vorm
van systematische tabellen, doc'a bij wijze van
mededeelingea in hei t x ueel gedeelte, waar
door niet alleen eenvormigheid worde genvst,
doch ook het nnk^n van algemeene
g-voltrekkingen niet worit vergemakkelijkt. Tjch kan
men, zij het dan ook menigmaal bij benadering
of door te werken mst gemiddelden, wel
eenigszins ua^am hoe het ten opiic'ite van al de
bovengenoemde omstandigheden is gesteld. Al
maken de hier volgende in percenten uitgedrukte
cjfers dan ook geen aanspraak op volkomen
ju stheid, zij zulleo toch ook wel niet zoo ver
van de waarheid af*ijken, dat de daarait te
ma'ien gevolgtrekking :n er hunne waarde door
zouden verliezen.
Bij de beschouwing van het totaal a'.ntal
ongevallen valt in de eerste plaats op te merken,
dat er vai 1899 op 1900 in het algemeen een
vermeerdering valt waar t': nemen. A! kan dit
ongetwijfeld vsor een groot deel op rekening
gesteld worden van het groote aantal onder
nemingen, waarvan opgave is geschied, zoo volgt
er toch uit dat het doel der veiligheidswet, om
door het nemen van beschermende maatregelen
ongevallen zooveel mogelijk te voorkomen, nog;
niet geheel tot zijn recht gekomen is. Ojk
hhrvoor kin de invoering der ongevallenwet
in de goede richting werken, daar het aantal
in een onderneming voorkomeade ongevallen
natuurlijk van grooter invloed zal zijn op de
rangschikking en daarmede op de premie, die
door de werkgevers zal moeten worden voldaan.
Er bestaat dan ook m 'er uitzicht dat de in
menig verslag g constateerde handelingen van
werklieden, die vaak ve lighcidstoestellen onge
bruikt laten of verwijderen, niet langer door
de ondernemers oogluikend zullen worden toe
gelaten, wanneer dezen er in de eerste plaats
de geldelijke nalieten tan onlerrinden. O >k
waar het de ernstige ongevallen, althans die
met doodelijken afbop betreft, geldt in hoofd
zaak hetzelfde. Ojfc hier een numaierieke ver
meerdering, die echter over de verschil! e ade
provinciën vrij onregelmatig is verdeeld. Dit
laatste is ook het geval de verhouding tusschen
het geheele aantal ongevallen en die met
doodelijken afloop, waarbij Limhurg met ca.
10 pCt. in 1899 verreweg het ongnns'igste
figuur maakt. Daar de algemeeue economische
toestand in die provincie teveas een achterlijke
is, valt hieruit de gevolgtrekking te maken, dat
die ongunstige verhouding aan andere dan
natuurlijke oorzaken moet worden toegeschravei
en dus door een scherpsren prikkel om het
nemen van veiligheidsmaatregelen te bevorderen,
mogelijk wel te verbeteren zou zijn.
De vrij spaarzame mededeelmgen over de
nagelaten betrekkingen der slachtoffers leiden
tot de algemeene conclusie, dat dezen voor het
meerendeel gehuwd waren en dus als kostwin
ners moeten worden aangemerkt.
lan*er dan 6 maanden cir3a l
van 3 tot 6 maan len , 3J
van l tot 3 maanden » 26
Ter b'oordeeling va^ de econo-nische gevol
gen der ongevallen zonder doodelijken afl >op
zou in de eerste plaats een splitsing gemaakt
moeten worden tusschen die, welïe blijvende
en die, welke tijdelijke invaliditeit ten gevolge
hebben, terwijl, wat de eerste groep betref',
weer tu schen geheele en gedeeltelijke invalidi
teit moet worden onderscheiden. Ojk daarvoor
ontbreken jamnvr genoeg de systematisch ge
ordende gegevens, wat mogelijk wel hieraan zal
moeten worden toegeschreven, dat in vele ge.
vallen een juist oordeel hieromtrent, eerst
geruimen tijd na het ong-val kan worden geveld.
Tjch treedt het eene verslag in dit opzicht in
veel meer bijzonderheden dan het andere, ter
wijl bij enkele zelfs elke aanduiding omtrent
dit allergewichtigste punt ontbreekt. De daarop
betrekking hebbeade cijfers wisselen van nog
eeen 2 pCt. in de negende iasp c'ie tot circa
7% pCt.. in de achtste, zij ide dit de verhou
ding tusschen het geheele aantal nader onder
zochte omgevallen en die met geheele of gedeel
telijke blijvende invaliditeit, in het eerste geval
loopt de waarneming echter slechts over een
betrekkelijk geriag aai t il gevallen, wat uit den
aard der zaak aan het gunstige
verhoudingscïjfer veel van zijn waar Ie ontneem*. De duur
der a-beidsverbir dering bij o::geval!en, die geen
blijvend let .el vero irzaaktjn, wordt door de
volgende cjfers in gro;e trekken weergegeven:
van het
gepCt. heele aai,tal
nader onder
zochte on
gevallen.
Alle overige g>vallen en vermoedelijk o ik
die, weke niet nader oaderioclit zij i, hebb:n
dus slechts een verluiden ig om te werken van
mind-r dan een miaid veroorzaakt. Valt hier
uit af te leiden, dat het aantal ongevalle i van
ernstigen aard betr ;kki-lij^ gering is, tocli dient
niet uit bet oo^ te worlen verloren, dat een
loonderving vin enkele wek-n in menig
arbeid rsgezia «els beel wat ellende verooriaken
kan. Nu dient da ir dadelijk bijjc70'gi te wor
den, dat in d ?? overgroote meerderheid der
wairgeno n"n gevall n, d t door een ongeval
getroff :üen niet zonder on lersleuning zijn gebleven.
Hoewel de m^es'.e verslagen om*r.<nt deze aan
gelegenheid vrij u tvo r.ge mededeeliGgen
bevaHen, niet alleen wat den omvang, docti ook
wat den aard der o .dersteuning betrtft (of deze
d)0r werkgevers, door fairieksfondsen, do ir
ziekenkassen of do ir verzekeri gsrmatscliappijen
is uitgekeerd), zoo it het toc'i onmogelijk een
algemeen over'.icht van d; op dif. ge>i;d
bes'aande verhoud ngen t; geven, daar d: vorm
d er mededeeling n te veel uiteet.1 ,opt. Ia tiet
algemeen kan ech'er veilig aangeno nen word-n
dat ondersteuning regel, onthoud ng
u:tzondering is, al zal die ondersteuning ook in veel
gevallen blijven b;ned^n de uitkeeriig doir de
onge-allenwet g;wiarbo-gl. T >c'> zijn die uit
zonderingen nog talrijk geno'g om spïedige in
voering d'r ongeva'lenw :t gebi 'dend
noidzakelijk te maken. De g za uenlijke verslagen
maken m :\d ng van ru:m 400 g vallen, waarin
geei ondeis'euniug werd verleerd of
hierontrent niets b -kei d wa?, wat wel op hetzelfde
zul neerkome i. Daarenboven bep'rkt! d:e on
dersteuning zich so ntijds tot verstrekking van
geneeskundige hulp of een bijdrage in de
beg'afeaiskostej. Hmlt mea verder in h t oog
dat hierbij in hoofd'.aak sprake is vaa arbe ders
in min of meer va-te dien toetrekking werk
zaam, die ie d,t opzic'it o getsrij'elJ ii veel
gunstiger onditie verke>Te_i dau losse
werklie ten, dau za' het wel g 'en gewaagde veron
derstelling zijn, dat de verhouding bij de ta'rijke
aan de ongevallen veriekering on 'er vorp 'n arbei
ders, op wie de verslagen geen betrekking
hebben, ve4 ocgunstijer za! zijn. Hierbij kom'
nog dat de o-'ergiiusto ^stanl, waarin m.-n op
d,t oogenblik ten op lichte dtr ongevallen
'erzeker lig verkeert, eeaon^unsMg n invloed rn iet
ui oefenen. O'er h't algem°eu verdient eene
u tkeering volgens vaste rejelen, alzoo ui~, fo
dsen of door versekeringsma itsc'iapp jen onge
twijfeld de voorkeur boven eeiie willekeurige
ondcrsteutünz door deu werkgever. N.et alleen
blijft dit laatste meer het karakter van een guust
b;hiudm, dat aan dergelijke ondersteuningen
naar hedenda'gsc'ie begrippen tocli mo-ilijk kaa
worden to:gekend, doch bovendien stait mea
dan altijd voor de mogelijkheid, dat fiuinci'ee'e
onmacht den werkgever zal weerhouden da'gene
te doen, waartoe hij de zedelijke verplichting
niet ontkent. Na zulien, hingen Ie de invoering
der ongevallenwet, wel geen nieuwe verzeke
ringen meer afgesloten worden, zoo lat meii in
dit opzicht ac'iteruit zal ga^n. Dnt overigens
de particuliere verzekering uiet altijd soIdo.'Lden
waarborg oplevert voor toereikende en vooral
voir tijdige hulp, ook dat wordt door de on
dervinding der inspecteurs van d. n arbeid weer
helder in het licat gesteld. Z >o w'.jst dtze
ambtenaar in de eers'e insp c^ie er op dat, al
zijn werklieden verzekerd tegen ongevallen, de
daaruit voortvloeiende ondersteuning dikwijls
niet voldoende is, terwijl ook meermilen van
bezwiar tegen of geschillen ove' de uitkeer.ng
mei iing moet worden g-e naakt. Zijn amb'genoot
in de ze»e.ide inspectie maakt een opmerking
van gelijke strekkiag, welke door zoader
commentadr gegeven berichten in aniere verslagen
nog nader wordt versterkt. Do eerstgenoemde
inspecteur spreekt dan ook zijne nu'euing uit,
dat de ongeva'lenwet ee:i heilzamen invloed kau
doen gevoelen eii aan velerlei ongerechtigheden
ee,n einde maken ka11, wat door voorbeelden
uit zij-i prak'ij'< nid ;r wordt aangetoond.
Trouwens ook zonder de in al de verslagen
voorkomende, mQ,er of minder s'erk sprekende
voirbeelden van door een ongeval veroorzaakte
treurige gevolgen in bij«onderheden te vermel
den, spreken de boven weerg 'geven cijfers reeds
duidelijk genoeg. Waar jnarlijks duizenden ge
durende kort.-ren of langeren tijd van hunne
eenige b zitting, hun arbeidskracht, worden be
roofd, terwijl dan thans toch bij de wet is
bepaa'd, dat. liet daardoor viroor ;aakte g ildelijk
verlies behoort te komen ten laste van het
bedrijf waaraan die arbeidskracht is dienstbaar
gemaakt, daar kan s Ik u.tstel m de toepassing
van dit wettelijk erkende recht niet anders daa
schromelijk onbillijk werken. O <k zoader het
noemen van cijfers ea getallen is deze stelling
onbetwistbaar en deze zijn ook niet noodig om
het voor ieder bij oppervlakkige wairneming
gemakkelijk te constateeren feit vast te stellen,
dat elke dag, dat langer met de invoering worde
gewacht nieuwe slachtcff;rs worden gevormd
en nieuwe onbillijkheden worden begaan. Toch
kan het zijn nut heboen door het noemen van
die getallen eens de aandacht op den omvang
van het kwaad te vestigen. Het op zich zelf
zeker verblijdende feit, dat in veel gevallen
reeds vrijwillig datgene wordt gedaan, waartoe
weldra elk werkgever zal zijn verplicht, moet
zelfs als een verhoogde aansporing om spoed te
betrachten werken, eensdeels omdat de dan toch
in ied;r geval nog vrij talrijke uitzonderingen
de onbilhjkheid, die begain wordt, nog sterker
doen uitkomen, anderdtels omdat thans de min
der goed gezinde werkgevers een financieelen
voorsprong genietin, die hoogst bedenkelijk
werken moet.
Het in de jongste troonrede aangekoad'gde
voornemen der regeering, om de ongevallenver
zekering ook op de zeevischerij en den land
bouw toe te passen, zou, boe wenschelijk die
u tbreiding ook anders mogn worden geuosmd,
alleim'nst waardeering verdienen, indiende wette
lijke vjorziei.ug voor de overige bedrijven zou
moeten wac'iten, totdat men met de omvangrijke
voorbereidende maatregelen, door die uitbreiding
vereisen?,, sereed gekomen i«. Het zelfde geldt
van de voo g nom-n verplichte ziekteverzekering
Ongetwijfeld grijpen b;ide maatregelen in el
kander in en zou met name de niet zonder
bedenking zijnde korte waelittijd aanmerkelijk
verlengd kunnen worden, indien inm ddels op
ondersteuning uit ziekenkassen kan gereketd
worden, wat, uit een administratief oogpunt
aanbeve iag zou verdienen. Hat voorschrift dat
voor elk ongeval, dat langer daa twee dagen
ongeschiktheid tot werken veroorzaakt, van
weg« de rijksverzekeringsb nk een onderzoek
moet worden ingesteld, dat practisch niet altijd
gemakkelijk uitvoerbaar zal zij», wanaeer men
met dit onderzoek althans niet een zeer groote
staf van ambtenaren wil be!asten, zou dan ver
moedelijk gewijzigl kunnen worden, door dit
onderzoek te beperken tot de veel zeldzamer
ongevallen van meer ernstigen aard, die een
langduriger invaliditeit ten gevolge hebben.
Doch al kan dit alles aanleiding geven om het
laatste woord op dit gebied ) iet, gesproken te
achten, zoodra de thans bestaabde wet in wer
king is, nimmer kunnen deze en mogelijk nog
meerdere bedeukingen tegen de vastgestelde
regeling een langer uits'el wettigen en elke
poging tot verbetering, die zulk een ui'stel met
zich zou brenger, mo t nnvuorwaar lelijk van
de hand gewezen worden. Ook hiervoor gelden
en mogelijk met nog meer r'.-cht de oi;laags in
dit b'ad in een ander verband aangehailde
woorden /,iij kunnen niet langer wachten, geen
dag en geen nacht."
Eotterdam. C. v. D.
MuM in de Hoofdstad,
Inderdaad, de sameinstelling van het pro
gramma, Donderdag 24 Ootober in het Con
certgebouw, getuigde van grooten smaak en
buitendien was het zeer belangryk wederom
drie nieuwe nummers te hooreo.
Het meest heeft m\j geïiteresseerd de
»Symphonie sur un cbant montagnard frarc^us"
(op. 25) van Vincent d'Indy, voor orchest en
piano Een allerliefst motief heeft de componist
hier afgeluisterd van de bewoners der
bergBtreken van Vivarais en zooals hy dit bewerkt
heeft in drie gedeelten, verkrijgt het een
bekoorlükheid en een afffisselin», die tot het
laatste toe de aandacht gaande houden en
tevens den toehoorder een hoogen dunk geven
van 's componisten vaardigheid. Als instru
mentale bewerking vooral staat dit opus 25
van den franschen meester (hetwelk reeds in
1886 is gecomponeerd) enorm hoog. Inderdaad
hier worden alle rybdommen en schatten, die
in het orchest verborgen liggen voor den dag
getooverd ; maar ook met welk eene oneindige
verscheidnnheid wordt het pastorale thema niet
aangewend. De kennismaking met d'Indy's
synphonie was my eene zeer aangename.
Een gedicht van Victor Hugo »L?s Djinns"
heeft tot onderwerp gediend van een «Poême
sy nphorrq ie" van César Franck, mede voor
orchest en piano Het gedicht van Hugo
beschryft hoe de Djinns, demonen in den gods
dienst der Arabieren, langzamerhand in een
zwerm naderen:
C'est l'essaim des Djinns qui passé,
Et tourbillonne en sifflint,
Lis ifs, q ie leur vol fracassa,
Crnq lent comme un feu bnVant.
L°ur troupeau lourd et rapide,
Volant dans l'espace vide,
S imble un nuage livide
(,* li porte un clair au flinc.
Le mur fléchit sous Ie noir bataillon
La maison crie et chancelle pinchée.
-Voorts leest men :
lis sont passés! L3ur cohorte
a'Envole et fuit, et leurs pieds
Cessent de battre ma porte
De leurs coups mulüpiiés.
Eindelijk :
Tout passé;
L'espace
Efface
Ij? bruit.
Meesterlyk heeft Franck in zy'n I'uêne
6ynpb.oniq-.ie de verschillende
stemmingsmomenten van het gedicht weergegeven. Man
hoort het gonzen en dreunen aankomen en
later weer wegsterven. Toch is my de stof
niet zoo aantrekkelijk als die vandTndy'a werk.
Beide compositiën stellei hooge eisenen aan
het orchest, die echter schitterend werden
overwonnen door den heer Mengelberg en zy'n
schare. Da heer Wijsman speelde in beide
werken de pianopartij op voortreffelijke wijze
en ondersteund door een uitstekenden
P.eyalvleugel. Het publiek had vermoedelijk ver
wacht, dat de pianoparty' meer concertant zou
behandeld worden dan feitelyk het geval was ;
dit maakte de taak des heeren Wijsman er niet
dankbaarder op ; maar zooveel te meer waar
deering verdient het, dat hij zich beschikbaar
heeft willen stellen om de uitvoering van b jide
belangrijke werken mogelyk te maken.
Tasschen baide werken in zong mevrouw
Nina Fdliero-Djlcroze eene scène lyriqie »la
mort du Printemps" van haar gade E. Jacques
Dalcroze
Door de zwaar geïistrumenteerde werken
van d'Indy en Franck werd de vriendelijke
compositie van den beminnelijken Zwitserschen
componist wel eenigazins verdrukt. Toch waren
er verschillende episoden in die getuigden van
poëtische stemming, o.a. by de woorden,:
Mon fine s'enivre de printemps comme un
oiseau des bois Maïs voici: sous mes pas
l'herbe jaunit, flétrie !
Mevrouw Dalcroze wist aan de woorden (even
eens van dea componist) veel relief by' te zetten.
Zy' zong het stuk met veel uitdrukking. Haar
stem klinkt in de zachte tonen zeer schoon,
in het forte echter eenigszins schril Ia de
liederen die zy op haar programma had gezet
(van Caccini, Paradies,Saint-Siëns en Gounod)
kon men evenzeer de groote voordrachtskunst
der kunstenares bewonderen.
Da avond werd besloten met de ouverture
Paèire van Massenet, een ietwat lawaaierig
stuk, dat zeer geschikt is om het verschil
tusschen de nieuw- ea oui-fransche school in
het licht te stellen.
De eerste kamermuziek-avond van Toon
kunst verschafte ons een Beethoven-programma,
waarop het Trio in G op. l, de vioolsonate in
G op. 96 en het Q lintet voor
stryksinstrumenten op. 29, bijgenaamd het Siurm q lintet,
voorkwamen.
Daze uitvoering gaf ons reeds een voorsmaak
van hetgeen men in den loop van den winter
zal kunnen genieten
Baite.igewoon veel genoegen verschafte my
Beethoven's Q ntet (Ie heeran: Eldering,
Spoor, Hofmeester, v. Adelberg en Mossel).
Het was reeds lang geleden dat ik dat
heerlyke werk had gehoord en nu hier schoonheid
van klank en adel vaa styl zoo in hooge mate
samengingen, viel aan dit werk een uitvoering
ten deel, die aan de hoogste eischen kon be
antwoorden.
Da G-dur Vioolsonate ontmoat men meer
op de programma's. Haerlyk werd zy gespeeld
door de heeren Eidering en Kö.tgen. Het
opus l van Beethoven is niet een werk waarin
de meester zy'n eigen styl reeds heeft gevon
den. Mjzart en Sihubert hebben in hunne
eerste werken reeds zooveel
eigendommelykheid ten toon gespreid en zich reeds dadelyk
een z.iodmigen persoonlyken styl eigen ge
maakt, dat hunne latere werken meer eene
voorzetting dan eene ontwikkeling van dien
styl beteekenen. Niet alzoo by Beethoven.
Hy laat in zy'n opus l slechts vermoeden
welke dad<m men later van hem mag ver
wachten. Toch is er reeds zooveel rieuws in,
bezien in het licht van den tyd, waarin het
is ontstaan, dat het geen bevreemding wekt
wanneer men leest dat de drie trios, die
samen opus l vormen, by hunne verschyning
opzien baarden.
Overigens heet het bij Taayar, dat de Trio's
eigenlyk Beatuoveu's zesde werk zy'n. Het
was in 1793 dat zy' voor het eerst werden
uitgevoerd. Ries, een leerling van Beethoven
vmhaalt ons het volgende hierover: Die drei
Trio's von Beethoven sollten zum erstenmale
der Kunst- Walt in einer Soiree beim Fürsten
L;chnowbky vorgetragen wedden. Die meisten
Küristler und Liebhaber waren eingeladen,
besonJers H.yin auf dessen Udheil Alles
gespannt war. Die Trio's wurden gespielt und
machten gleich ausserordentliches Aufsehen.
Auch Haydn sagte viel schöies daiüoer, rieth
aber Beethoven das dritte in C moll nicht
heraus zu geben. Dleses fi il B .-ethoven sehr
auf, ii.dem er es für das Beste hielt. Daher
machte diese A^usserurg Haydn's auf Beethoven
t i en t n,en Eindruck una liess bei ihm die
Idee zu -.k: Haydn sei neidisch, eifertüohtig
und meine es mit ihm richt gut."
Het is bekend dat Beethoven by Haydn
onderricht genoot tot het einde van het jaar
1793 Hoewel de leerling niet byzonder goed
overweg kon met zy'n leermeester en diens
tweede reis naar E-igeland, Beethoven aan
leiding gaf om zich onder de leiding van
Albrechtsberger te stellen, bly'kt het toch uit
Beethoven's dagboek, dat het uiterlijk verkeer
tusschen beide mannen niet onvriendschappelyk
was. Mar> leest o a. ('aarin op 24 en 29 Oet.
1793, »2?x lür Haidn und miei Caokolade :"
«Khffee Gx lür Haida und mich." Biethoven
heeft zich overigens Liet gehouden aan den
raad van vader H>yln en dat de Trio'x, welke
aan vorst Lichnowsky opgedragen zy'n, eerst
twee jaar later, in 1795 werden gelrukt zal
wel voortspruiten uit Baethoven's
conscientieusen aard om vooral eiets te vroeg in het
licht te geven.
Het tweede dezertrio's.datin G,bleek Zaterdag
nog byzonder frisch en in geenen deele ver
ouderd te zijn. E i al zullen de gezichten der
gasten van vorst L'chnowsky wel meer ver
bazing hebben uitgedrukt over het nieuwe
va:i het opus, dan die der toehoorders van
Zaterd;igavor.d wy kunnen de he;ren Röilgen,
E dering en Mossel zeer dankbaar zyn voor
hun prachtige vertolking van het fraaie werk.
ANT. AVERKAMP.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiitiifii
Amsterdam.
Maandagavond hield de heer Veth in het
Oudheidk. Genootschap voor een talryken kring
leden en geïatrodueaerden een lezing betref
fende een voor onze stad zeer belangrijke
aangelegenheid. Het was een warm en tevens
scherp pleidooi tot afwending van het in de
lucht hangende plan, om de Raguliersgracht
van hare boogbruggen te berooven en mogelyk
ook tot de demping der gracht zelve over te
gaan.
D«J bewindhebbers meenen daarmee natuur
lijk weer te behartigen de belangen der burgery,
door verruiming der verkeerswegen, en mis
schien ook de exploita'ie van tramwegen ten
gunste te zijn.
De heer Veth wees er op, hoe reeds op andere
plaatsen beachikkingen om gelijke redenen
een resultaat van nihil hadden opgeleverd Bij
den aanleg van. het Centraal-Station werd het
noodzakelyk geacht de N. Z. Voorburgwal te
dempen, opdat de breede stoeten reizigers by
hun intocht binnen onze stad, een ruime
Avenue begaanbaar zouden vinden. T ar andere
zy'de werd ook tot hst gedeeltelijk droogleggen
van het Damrak overgegaan. E i, de uitkomst
was, dat het legio reizigers zy'ne intrede doet
door den smallen Nieuwendy'k!
De N. Z Voorburgwal, nu geschonden tot
een karakterlooze keienstraat, een doode vlakte,
bleef verlaten; de ruimte, gewonnen op het
Damrak, kwam ook al niet tot haar rechte
bestemming, en werd weer pry's gegeven door
het plaatsen van loodsen of ty'delyke
geJouwen, totdat ze nu definitief in beslag i-geno
men door het verrijzen van de nieuwe Bjurs.
Die kostbare fragmenten van het monument,
door het oude Amsterdam in zy'n bouw ge
vormd, bleken dus ter wille van een
misrekende praktijk, voor altijd verloren.
Vervolgens nam spreker in 't visier, het
eigendunkelijk optreden van de praktyk, en
wees op het inconsequente van haar handelen.
Immers, als voor alles op den voorgrond
treedt het materieele belang, moet de taktiek
ook strak worden doorgevoerd. Evenwel, indien
het te berde werd gebracht door een enkele,
om, ter wille van het verkeer in de benauwde
Paleisstraat, het oude Stadhuis weg te breken,
zou er van alle zy'den gealarmeerd worden,
en het praktische oogmerk in een hoek gezet.
En toch zou het wegbreken van dat eerwaar
dig monument nog niet een daad van zoo
verstrekkend vandalisme zy'n als het dempen
der grachten en het verminken van bruggen.
Hierdoor wordt het karakter van Amsterdam
veel ernstiger geschaad. Ten bate der welvaart
zou de stad ook enkele van haar schilderyen,
de Staalmeesters b.v., tegen fabelachtigen prys
kunnen verkoopen, maar ook hieraan zal in
den Riad wel nooit gedacht worden. Inconse
quent genoeg: en by het Paleis en by de Staal
meesters wordt het gevoel van piëteit levendig
jegens de werken der voorvaderen, die hebben
meegeholpen onze geschiedenis groot te maken;
maar voor den eerbiedwekkenden arbeid van
een heel geslacht, dat de bewyzen van zyn
geestkracht en oorspronkely'ken schoonheidszin
ons zoo duidelyk merkbaar heeft nagelaten in
een algemeenen stedenbouw, bly'ven alle ge
voelens van veneratie achterwege. Tot kennis
name werd door den spreker aanbevolen het
geschrift van Buis, den vroegeren burgemeester
van Brussel: l'Estétique des Villes, waarin
door dien burgervader zoo nadrukkelyk en
overtuigend gewezen wordt op de geestelyke
belangen en zedelyke verplichting van een stad
in het handhaven van haar karakter.
De lezing werd met geestdriftige by'val door
de aanwezigen begroet; repliek van een enkele
was te weinig gewichtig en te onnoozel om
hier te worden medegedeeld. Aan het slot
sprak de heer' Veth nog even zyn spy't uit,
dat de heer Van Hasselt, diricteur van publieke
werken, niet op de vergadering was verschenen
om met hem, als de technicus die zoo rauw
bij de zaak is betrokken, van gedachten te
kunnen wisselen.
Met dit stukja heb ik nu niet de bedoeling
als me j e werker aan een krant, een verslag te
laveren van een lezing, die gehouden werd.
Als zoodanig zou het ook te onnauwkeurig en
te onvolledig zyn. Maar ik mag niet nalaten
i aar mijne krachten ook de publiciteit van
deze heel by'zondere zaak te be.'orJeren,
Rieds op al te veel plaatsen, helaas, is het
cachet waarin ons Ansterdam aantrekkelijk
is, onherstelbaar gehavend. A! sinds jaren,
zy'n herhaaldelijk voorstellen van slooping en
demping ingekomen en toegestemd zonder
merkbaar verzet. Voor het al te laat is, mogen
de protesten heriger worden tegen dat roeke
loos vernietigen in naam van publieke
belllllllllillllllHIII
40 cents per reg «L
?iiiiiiiiiiiiittiiiiiitimmmiiHiiiiiHiiiiiHiiiiiiiiiitimiimi
TRADE
MARK
COGNAC,
Dit beroemde merk is
verkrjjgbaar bij alle Wijnbandelaars en
bij de vertegenwoordigers
MOOrUIAXS A Bttl'lNIRR,
Wjjnhandelaars te Amsterdam.
K AM S T R A's Matrassen-, Bedden- en
Slaapkamer-Meubelfabriek, Sneek.
BED DER TOEKOMST met 10}targaran
tie. Lever .Ie sedert 1896 pi. m. 7OOO
stellen. Geïllustreerde Prijscourant grcdit.
Honderden bewyzen van tevredenheid.
Specialiteit in ENGELSCHE LEDIKANTEN.
Piano- en Muziekhandel
H. RAHR, te Utrecht,
Opgericht 1835. Telephoon No. 443.
Amerikaanscha, Duitsche en
Fr arisch e
PIANINO'S ea ORGELS.
Groote keuze in:
II l l II ?? l A V O ' *.
Oude instrumenten worden ingeruild.
Reparatiën worden in ds Fabriek ten spoedigste
uitgevoerd. Gelegenheid tot stemmen in en
buiten abonnement.
Doofd-Depöt
VAN
Dr. JAEGER'S ORIG,
K. F. DBÜSCHLK-BENGEB,
Amsterdam, Kalverstr. 157.
Eenig specialiteit in dei*
artikelen in geheel Nederl.
:ÊeHT
VICTORIAWATER.
GRAKD MARNIER.
Cordon Jaunc & Rouge.
IJQUEVR ROYALE.
Agents-GenerauxB.A.RIPPING&Co.,Amsterd.
Piano-, Onel- en MmetaJel
METIK.O3 «& K ALS SS OVEN,
Arnhem, Koiiingsplein.
VLEUGELS en PIANINO'S in Koop en in Hu».
Repareeren Stemmen Ruilen
Boa's
SKUNKS
MARDER
NERZ
WALLABY
PERSIANER
SITKA VOS
GRIES FUCHS
Au Chapeau d'or", 100/101 Kalverstraat.