De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1902 19 januari pagina 7

19 januari 1902 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

No. 1282 BÉAMSTERDAMMER WEEKBLAD ? VOOR ERL AND. B Tabletten.?Bollen van B Tabletten. de IIIMirilHllllllllllllllllltllMIIIIIIIIIMMIItlllllllllllMIIIIIIIIIIIIIMIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIlllllllllllllllIllllMIIIII MIIIMIMMMIIIIIIIIIIIUIIimillllllimiMllllllllllllllllll lllHllilimiiiiiHiiiiHlllMHliiiiiMimiiiiiiiimiiiiiiimmiMimtiiiiiiimiiiiiiimiilllliiMHiiiMMiiiiiMiiiiiMMitii onderwüs YOOL meisjes, II. (Slot). Maar omdat mannen Jden toon aangeven in de ;commisaies en omdat, ondanks de statistiek, de oude theorie dat iedere vrouw trouwen moet, nog niet is uitgestorven, wordt er voor de jongens een onrechtmatig deel van het geld uitgegeven. Van de 128 commissies vooi technisch onder wijs ia Engeland en Wales, zijn er maar 14 waarin Trouwen zitting hebben. Het gevolg is dat de scholen bijna altijd alleen voor jongens zijn en dat de meisjes worden afgescheept met een paar lezingen over koken of verplegen hetgeen in 't geheel geen technisch onderwijs is. Neem de Loiidensche commissie voor technisch onderwijs: zij bestaat uit vierendertig mannen en ne vrouw, mrs. Sophie Bryan, die feitelijk geen invloed kan geoefend hebben. In de handels- en kunstwereld nemen de vrouwen haar plaats in en behoorden n zelfde gelegenheid tot opleiding te hebben als de mannen. Zelfs in 't kleine Finland staan negen Handels scholen, die subsidie ran den staat ontvangen, open voor de beide seksen. Toch zij a er maar zes handelsklassen voor vrouwen in Londen en de klasse voor boekbinden aan the Central School in Regent Street en de afdeeling voor pastei bakkers aan the Borough Polytechnic, zijn alleen voor jongens bestemd. In net boekbindersvak is volgens den laatsten census de verhouding: Vrouwen op elke 100 mannen: 1861 1871 1881 1891 82 95 111 124 En volgens den census .van 1891 waren er 28,875 vrouwelijke pasteibakkers tegen 17,691 mannelijke. Toch mogen vrouwen haar vak niet leeren, alle gelegenheden tot ontwikkeling en alle opleiding zijn voor het overheerschend geslacht. De kaad van Beheer voor het technisch onder wijs stond verleden jaar een subsidie van £. 9120 toe voor jongensscholen tegenover £ 3040 aan meisjesscholen. De geheele geest van dien raad blijkt misschien het best daaruit, dat de secretaris er van opperde dat het geld, door Lady Holtes nagelaten voor de opvoeding van meisjes, ge geven zou worden aan een polytechnische school, ingericht volgens het gewone systeem, dat den ' jongens alle voorrechten en de meisjes niets dan een huishoudschool geeft. In andere landen krijgen de vrouwen de opleiding, die haar in' Engeland ontzegd wordt. In Frankrijk, België, vooral in Denemarken is het kosteloos onderwijs voor meisjes in bloemenmaken, projectie, (ont werpen) kantwerken, costuumnaaien, borduren, textielwerk, pottebakkerij, zilverwerk etc., goed georganiseerd; en in Duitschland is er ook speelgoedmakei), weren, mandemaken en landbouw i<T"sSpgenon}en. Oostenrijk heeft vrije handels scholen voor meisjes in stroovlechten, houtsuijdéu, het maken van muziekinstrumenten; in Italiëheeft men een cursus voor telegrafie eu typografie. Esn geschikt punt van vergelijking biedt het vak van kunstbloemen maken zeer be paaldelijk een vak voor vrouwen, waarbij geen vereeniging van arbeidsters bestaat. Volgens de laatste volkstelling in Engeland waren daar 4436 bloemenmaaksters; volgens de commissie van industrie voor vrouwen was, in de gevallen die zij onder zochten, het hoogste loon dat bloemenmaaksters in Londen verdienden, 2 shillings per dag, het laagste 8 stuivers per dag. Al de bloemen waren van het goedkoopste en minste soort en werden betaald als volgt: primulaveren met knoppen. 75 ets. per gros 1) viooltjes 7X u r n rozen 1.50 « In ne kamer waren een grootmoeder, een moeder en drie kinderen allen te zamen aan 't werk; zij begonnen 's morgens om vijf uur en gingen voort tot 's avonds elf. De kinderen worden, als 't maar eenigszins kan, van school gehouden om te helpen, zij moeten de bloemen wegbrengen en dikwijls laat de fabrikant ze uren wachten. Ze moeten zelf zorgen voor de instrumenten, ijzers en gomelastiek en moeten vuur aanhouden om de ijzers warm te maken. Elke bloem moet ongeveer twintig maal behan deld worden; gevoerd, gevouwen, gegomd; het ijzerdraad er in gebracht, stijf gemaakt, het ijzerdraad omwoeld enz., eindelijk moeten ze in dozijnen gebonden en naar de fabriek worden gebracht. Is het werk niet onberispelijk, dan wordt het afgekeurd. Deze twee vrouwen ver dienen, met behulp der kinderer, nog geen pond sterling in de week. Dit geval is gelijk aan vele andere. Ondertusschen voert Engeland jaarlijks voor bijna 3850 pond sterling aan arti stieke kunstbloemen in, uit Frankrijk. Vóór 1870 moest ook Belgiëkunstbloemen invoeren, maar sedert dien tijd hebben zij een vierjarigen technischen cursus in 't bloemenmaken voor meisjes opgericht een cursus die gevolgd is door vele andere, die nu alle zich zelf bedruipen, en nu voert Belgiëkunstbloemen uit. In Parijs zijn zes Ecoles Professionelles Ménagères, waar meisjes die fieurislet willen worden, gedu rende vier jaar eene opleiding kunnen krijgen. Het werk is volmaakt en de bloemen worden naar de natuur gecopieerd. Dus levert Parijs al de dure, artistieke kunstbloemen, die men ziet op de sleepen in de salons, of op de hoeden in Hyde-Park. De Parijsche werksters verdienen een goed loon en leveren goed werk, omdat zij een behoorlijke opleiding gehad hebben, terwijl de Engelsche bloemenmaaksters slecht, machi naal werk leveren voor een hongerloon. Om nu nog eens terug te komen op het onderwijs in de huishoudkunde, het eenige waar van vrouwen vrij gebruik kunnen maken, ook deze wordt uiterst onvolkomen onderwezen. In October 1893 toen de Commissie opperde daar voor eene school op te richten, werd als doel genoemd, om meisjes te vormen tot huisvrouwen. Daarvoor zouden kinderen van dertien jaar, die pas de lagere school verlaten hadden, vijf maan den lang worden opgeleid. Ze hebben daar al een beetje koken, wasschen en huishouden ge leerd en ze dan nog eens vijf maanden een 1) Gelieve te bedenken dat een gtos een dozijn dozijnen is. beetje ran alles te onderwijzen, ksn men geen technisch onderwijs noemen. In Parijs duurt de cursus in huishoudkunde drie jaar, in Belgi drie of vier jaar, te Milaan en Rome in de scholen, waarvoor de vroegere Koningin Margarita zooveel deed duurt hij vier jaar. En natuurlijk leveren die buitenlandsche scholen jonge vrouwen van zeventien jaar, die eene op leiding hebben gehad, geen kleine meisjes die zich alleen verbeelden iets te weten. Nergens in Engeland is gelegenheid om keu kenmeiden, die haar vak verstaan, geschikte tweede meiden, bekwame kindermeiden op te leiden, geen dezer vakken worden grondig of technisch onderwezen. De Commissie voor tech nisch onderwijs houdt alleen onbeduidende lezin gen over de Verzorging van het jonge kind" en ^Ziekenverpleging te buis," waarbij het geld wordt vermOrst. Zeer weinig geld wordt dus, zoowel in Enge land als bij ons te lande, besteed aau technisch onderwijs voor meisjes; voor beide landen kan men aannemen, dat de volgende toestanden bestaan : 1. het grooter aantal vrouwen dan mannen; II. het lage loon en slechte werk van vrouwen; III. het vele geld, dat naar verhouding, be steed wordt aan de technische opleiding van jongens; IV. het geld, dat wordt weggeworpen aan dilettantisch onderwijs voor vrouwen; V. het ten achterstaan bij de concurrentie met viouwen uit andere landen, die beter onder wijs hebben gehad. En daar veel van het bovengenoemde vatbaar is voor verbetering, ligt bier nog een ruim veld ter bearbeiding. H. M. K. Marperite Drai te Berlijn. Mevrouw Durand, de bekoorlijke en gracieuse redactrice van het bekende, geheel door vrouwen geschreven en gedrukte Parijsche blad La Fronde, en die tevens deel uit maakt van den troep, met welken Coquelin te Berlijn gastvoorstellingen geeft, heeft in de Pruisische hoofdstad eene voor dracht gehouden over de vrouwenbeweging in Frankrijk. Anna Plothow deelt hier over in het erliner Tageblatt het een en ander mede. De receptie en de lezing hadden Zondagmiddag plaats in het Hotel Bristol. De schoone Parisienne kon er zeker van zijn, dat in de eerste plaats haar toilet kritisch zou worden bekeken door de vele voorstanders of moeten wij voorstandsters zeggen? van de reform-kleeding, die Berlijn telt. Mevrouw Duraud droeg een een voudig costuum van wit, met zijde geborduurd, cachemir. De hooge staande kraag was in den ban gedaan, en de japon was heel eventjes en heel decent iets uitgesneden, zoodat men de schoone lijnen van den hals kou zien. Het mooie, lichtblonde haar was in een eenvoudigen wrong opgenomen en droeg een hoedje van roode en witte geraniums. Een paar brillantringen waren de eenige sieraden, die de spreekster zich veroorloofde. Bijzonder gracelijk kwam de blonde en witte figuur der elegante Franeaise, met haar fijne, intelligente, een weinig vermoeide trekken, uit tegen de portière van donkerrood fluweel, voor welke zij op eene kleine verhooging zat. Mevrouw Durand las met aangename stem, zonder eenige onnoodige beweging, langzaam en duidelijk. Zij gaf een zeer zakelijk overzicht van den tegenwoordigen stand der vrouwenbeweging in Frankrijk. Onder hare toehoorderessen trokken vooral Hedwig Dohms, Hermione van Preuschen, Gabriele Reuter en Lina Morgenstern de aandacht. Voor deze en eenige geestverwanten heeft mevrouw urand waarschijnlijk niet veel nieuws verteld. Maar de heeren der schepping, die vrij talrijk vertegenwoordigd waren, zullen misschien met eenige verwondering hebben ge hoord, dat in Frankrijk de vrouw reeds allerlei kiesrecht" bezit en voor vele openbare betrek kingen verkiesbaar is. Wel is waar oefenen de Fransche dames deze rechten nog slechts in zeer bescheiden mate uit, maar La Fronde toont zich voor haar een ijverig kampioen en eene degelijke opvoedster. Zij eiscbt, dat ook vrouwen voor de rechtbanken als deskundigen" in industrieele en handelszaken zullen worden ge hoord. Zij wil aan de getrouwde vrouwen de opbrengst van haren arbeid verzekeren. Zij wil de vaders van onwettige kinderen dwingen tot het verstrekken vau onderhoudsgelden voor hunne spruiten, in tegenstelling niet die feministen, welke op het in 1901 te Parijs ge houden vrouwen-congres voor de ongehuwde moeders en hare kinderen ondersteuning van gemeentewege eischten. Mevrouw Durand besprak nader bet op dit congres behandelde en verklaarde zich tegen alle maatregelen, die voor vrouwelijke arbeid sters, voor meerderjarige althans, eene uitzonderings-wetgeving in het leven zouden roepen. In deze uitzonderingsmaatregelen ziet zij eeue verkorting van de persoonlijke rechten der vrouw, en eene aanleiding tot overtredingen, tot verlaging van den loonstandaard en tot ontslag uit den dienst. De arbeidstijd moet voor biide geslachten op dezelfde wij ze geregeld zijn; voor hetzelfde of gelijkwaardig werk moet gelijk loon worden betaald. Daar de wetten in Frankrijk den nachtarbeid voor vrouwen ver bieden, moest mevrouw Durand ten behoeve van de letterzetsters van La Fronde een aantal processen voeren, die tot het resultaat leiddej, dat zij voor de employees van hare drukkerij eene vakvereeniging oprichtte, waardoor deze van arbeidsters ondernemers werden. Verder hadden zoowel het congres als de dames van La f ronde zich verklaard voor gemeenschappelijk onderwijs aan jongens en meisjes, voor afschaf fing van de reglementeeriug der prostitutie, voor eene gelijke moraal voor mannen en vrou wen, en voor een dienstjaar" der vrouwen, als equivalent voor den militairen dienstplicht der mannen. Deze vrouwelijke dienstplicht zou moeten DAMEjSf. worden volbracht in weeshuizen, ziekenhuizen of opvoedingsgestichten. Ook over de kinder sterfte sprak zij, en zij zocht daarvoor de eerste oorzaak in het bij beide geslachten voortwoeke rend alcoholisme. Met beslistheid verdedigde zij haar blad en hare geestverwanten tegen het verwijt, voorstanders van de vrije liefde te zijn; deze zou volgens haar aan het leven der vrouw alle zekerheid ontnemen en haar met bare kin deren aan onberekenbare ellende prijs geven. Ook de toiletvraag kwam ter sprake, en hier over vatte zij haar adviezen samen in een paar woorden: il faut tester femme et tres femme. En ten slolte eischte zij voor de vrouw dezelfde politieke rechten als voor den man. Het weg nemen der grenspalen moest leiden tot verbete ring niet slechts v»n het lot der vrouw, maar van dat der geheele menschheid. Een zeer geanimeerde »conversazione" volgde op deze in vele opzicht iuteressante voordracht. ,Het was maar goed" schrijft Fraulein Plo thow »dat Mad. Durand verwacht werd op een feest van de Berlijnsche pers, anders zou de lunch, die men de spreekster aanbood, tot het volgende ontbijt hebben geduurd." GezoMlieiisleer, j mej. J. C. Arbous en mej. C. A. de Roo. Adres der zusters: Kerkstraat 150. Wyk III, 3de Oosterparkstraat, 1ste Ooster parkstraat, Weesperzy'de, Binnen-Amstel (onevennummers), Nieuwe Amstelstraat (evennuminers), Muiderstraat, A. C. Wertheimpark, Parklaan, Franschelaan, Kerklaan, Middenlaan, Muiderpoort, Mauritskade, Pontanusstraat, Noordstraat, 3de Oosterparkstraat. Namen der zusters: mej. C. Jaski en mej G. Zuidema, Adres der zusters: Plantage Middenlaan30A, Wyk IV, Amsteldyk, Rustenburgerstraat, Roelof Hartstraat, Johannes Verhulststraat, Cornelis Schuytstraat, Willemsparkweg, Vondel park, Stadhouderskade, Amsteldyk. Namen der zusters: mej. E. G. Akkerman en mej. E. Ligtenstein. Adres der zusters: Kerk&trvat 150, Wyk V, Gedempte Rozengracht (evennummers), Raadhuisstraat (evennummers), Dam, Damrak, Prins Hendrikkade, Westerdokstraat, Haarlemmer Honttuinen, Haarlemmerplein, Marnixstraat, Gedempte Rozengracht. Namen der zusters: mej. H. 8. J. Molenaar-Reeder en H. G. Schaafsma. Adres der zusters: Ktizersgracht 165, huiee ?Thugater". Telefoon nummer 4162. Aan alle aanvragen buiten de wijken zal zooveel mogely'k gevolg worden gegeven. De zusters zy'n gewoonlyk tusschen 41/2 en G'/s uur thuis. I. Herhaaldelijk leest men gevaarlijke acci denten, ontstaan door het dragen van gekleurde kousen, schoenen etc. en het waren doorloopend de aniline-kleurstoffen, die hiervan de schuld kregen. Vooral wanneer die aniline-kleurstoffen zuiver waren, is dat byna niet te begrijpen, daar in de geneeskunst zelfs anilinebereidi ogen (pyoctanine enz.) in- en uitwending gebruikt worden. Ziet men tegenwoordig de groote magazyn-étalage's van dames- en heeren artikelen, dan wordt wel, als du dernier chie, aangeboden een soort fijne geel zijden kousen. Die zjjn niet met aniline gekleurd, doch ook niet onschuldig. Een Weener geneeskundig blad verhaalteen geschiedenis van een jonge dame, die pyn in de beenen kreeg, een gevoel, van zwakte, albuminnrie. Toen zy de gele kousen uitliet werd zy beter, toen zy' ze echter, verrukt over die -r eigenlijk meer chineesche modekleur, weer aantrok, kwamen de ziekteverschijnselen terug. De dokter nam toen de kousen mee naar huis en liet ze scheikundig onderzoeken. Een uitgebreider onderzoek leerde toen, dat sommige fabriekanten van gele zijden kousen, die voorwerpen drenken met oplossing van *z'«-chloruur, om het gewicht ervan te vermeer deren en ze het voorkomen te geven van een ?article de première qualité". Hier ziet men wel het spreekwoord bevestigd: schijn bedriegt l Zooals het by' de kousen is, zoo gaat het met de..,. schapen. Ziet men laat in 't jaar met nat en koud weer de schapen nog in 't land van den hardvochtigen boer, dan ziet men daaronder herhaaldelijk beestjes met een dikken buik ... Die dikte is echter van on gezonden aard. »Ze hebben de bot", zegt de boer. Die »bot" is een klein wormpj e, (Distomum) dat in de lever der schapen dringt, waardoor ze waterzuchtig worden. Het is nu eenmaal zoo in de natuur, dat elk grooter beest door een kleiner in'zy'n existentie bedreigd wordt. De mensch door de bacterie, de kool door de rups, de rups door de wesp... ja zelfs de oester door een worm, van l millimeter lengte, ook Distomum geheeten en familie van den schapenworm. Hy tast den oester in de maand Augustus dikwyls aan. Na korten tjjd worden rondom het wormpje kalkzouten afgescheiden, als een schaal. Lost men die kalk in zoutzuur op, dan komt het wormpje weer voor den dag. In 't begin van den volgende zomer smelt die korst dan ook in den oester van zelt en het wormpje leeft en vermeerdert zich. Was het gestorven, dan groeit die kalkkorst aan, in concentrische ringen, kry'gt een prachtvollen glans en wordt, met andere dito's aan een snoer geregen, als parelen verkocht en cadeau gedaan aan de lieftalligste onzer lezeressen. Sedert l Jan. 1902 is het verpleginggebied der Vereeniging Amsterdamsche Wijkverpleging met 2 wijken vermeerderd, terwijl de bestaande wyken zy'n vergroot en 4 nieuwe zusters aan gesteld. De grenzen der wijken, de namen en adressen der zusters zy'n hieronder aangegeven Amsterdamsche Wijkverpleging. Verdeeling der W ij ken: Wijk I, loopende van Hugo de Grootkade, Nassaukade, Gedempte Rozengracbt, (onevennummers), Raadhuisstraat (onevennummers), Singel, Wyde Heisteeg, Heerengracht. Leidschegracht (evennummers), Marnixstraat (onevenDummers), Leidscheplein, Stadhouderskade, Zandpad, Verlengde Vondelstraat, Anna Von delstraat, Overtoom, Gerard Brandtstraat, Pieter Heyestraat, Grens der gemeente, Hugo de Grootstraat. Namen der zusters: mej C. M. A. Tromp en mej A. E. Schipper. Adres der zusters: Vondelkade 125. Wy'k II, Leidschegracht (onevennummers), Heerengracht. Koninggplein, Heiligenweg, Rokin, Langebrugsteeg, Grimburgwal, O. Z. Achterburgwal. Oude Hoogstraat, Nieuwe Hoog straat, Snoekjessteeg, Boutkoopersburgwal, Nieuwe Amstelstraat, (onevennummers), Biauwbrng, Binnen- Amstel (evennummers), Sarphatikade, Galery, Nicolaas Witsenkade, Wetering schans, Leidscheplein, Marnixatraat (even nummers), Leidschegracht. Namen der zusters: iiiiiiiiniuiiiii Ijjksfeesten van Lord Crewe met de millionnaire Peggy Primrose, waarby' Juliette Lowther bruidsjuffer was. Bescherming van vogels. De Nederlandsche Vereeniging tot bescher ming van vogels verzoekt iedereen vriendelyk de vogels by dit ruwe weder niet te vergeten en door eenig voedsel te geven ze te helpen koude en honger te trotseeren. iiitmiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiuiiiiiiiiiiiiiimil llllltlllllllllllllllllltllllllllllllHIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIim Kroning van Engeland's koning. Toi letten van Engehche edelwouwen. Voorgeschreven costuum eener Peeress". Brieven van Keizerin Frederik. -jTen bate van jonge kunstenaressen. Modes. Eindelyk is de datum vastgesteld. Dinsdag, 26 Juni zal de gewichtige dag zy'n waarop Edward VII gekroond wordt. Het gewaad dat hy by deze gebeurtenis zal dragen, stralend in zilverglans, schitterend van goud, doet denken aan de kleedy van een vorstelyken telg uit tooversprook of legende. Het onderkleed is geheel van goud-laken waarop palmtakken geborduurd zy'n en de bloem-emblemen van zy'n drie vereenigde koninkryken, Engeland's roos, Schotland's distel en lerland's klaverblad. Op de stola, weder geheel in goud gebor duurd, het kruis van St. George, de koninkly'ke kroon en de zinnebeeldige planten. De kaproen, een prachtige middeneeuwsche hoofdbekleeding, is versierd met zilveren adelaars en lelie's, en weer in kleine motieven zich herhalend en slingerend door adelaars en lelies, de roos, de distel en het klaverblad. De lelie wekt de heugenis aan de tyden, toen Albion's heerschers den scepter zwaaiden op Gallisch grondgebied Wanneer de brave Eddy op 26 Juni e.k. aldus onder zy'n beste tuig zal liggen, is het wenschelyk voor die poes-mooie spullen, dat zij niet in aanraking komen met de rijlaars van Chris de Wet! De vrouwen van Engeland's pairs hebben in haar eigen land en in Frankryk haar be velen gegeven voor het vervaardigen van de toiletten die zy' bij de kroning zullen dragen. De costuums der dames zullen bestaan uit een bovenkleed van rood fluweel openend over een onderkleed van wit saty'n of zilver, waar van de tablier geheel zichtbaar moet zy'n. Alleen het onderkleed mogen de dames naar eigen keus, opvatting en persoonlyke smaak doen vervaardigen. Al het andere van haar toilet, laagte van décolletage, lengte van sleep inkluis, zy'n geheel volgens voorschrift. De meeste dames zijn overeengekomen op de tablier van het onderkleed haar wapens te laten borduren. Het rood-fiuweelen boven kleed is omzoomd door een breeden rand wit hermelyn. In het bont, aangebracht onder aar. het kleed en op het corsage, als berthe zich slingerend om het décolletéen over de mouwen mag geen enkel zwart stipje zyn. Geheel wit, luidt hét voorschrift. Een kleine cape van hermely'n met zwarte staartjes hangt op den rug en is met gouden kwasten aan de schouderbladen bevestigd. Op het hoofd dragen zij de tiare met breed golvenden witten sluier achterwaarts aan het kapsel bevestigd. Te midden van het goud-gewiegel der unifor men en het kleurenspel der toiletten zullen streng en rustig afsteken de vier jongste hof dames van koningin Alexandra die in vlekke loos wit zullen verschijnen. De vier jongste hofdames zijn de zusjes Vivian (tweelingen) Mary Dyke en de allerjongste Sylvia Edwardcs, die een gedeelte harer kinderjaren in Frankryk doorbracht en vloeiend fransch spreekt, zeker wel een bizonderheid voor een Engelsche. Sylvia werd op zeventienjarigen leeftyd als hofdame aangesteld. Het aardig viertal doet veel aan muziek wat door Engeland's koningin op hoogen prys wordt gesteld. Lady de Grey, een der oudere hofdames, is een speciale vriendin van Alexandra geworden door haar virtuositeit in komediespelen, voordrachten houden en musiceeren. Juliette Lowther, Lady de Grey's oudste dochter, een kind uit haar eerste huwelyk »paraisseerde" verleden jaar ty'dens de huweVoorgeschreven costuum eener Peeress". (Bekroond model op een poppen-tentoon stelling). De littéraire nalatenschap van Kate Greenaway, zal binnenkort bij H. M. Spielmann in druk verschenen. Hiertoe behooren een aantal brieven van de moeder des Duitschen keizers. Keizerin Frederik onderhield gedu rende een dertigtal jaren briefwisseling met de wereldberoemde Engelsche teekec aars ter. Aesthetische en paedagogische vraagstukken worden in de epistels der beide vrouwen be handeld. Onder het protectoraat van prinses Earel van Hohenzollern, zal in Berlijn een «Tehuis" voor jonge kunstenaressen worden geopend. De stichting is in navolging van het «Oeuvre de soutien moral" te Brussel. Jonge schilder| essen, tooneelspeelsters en zangeressen in i den regel meisjes zonder fortuin moeten na afloop harer studies verbeiden wat het lot haar zal brengen. Zy krijgen niet dadelyk een aanstelling; met tooneelspeelsters zonder rou tine, met zangeressen zonder naam wordt by hooge uitzondering een voordeelig contract i gesloten. Zonder arbeid en zonder geld zy'n j kunstenaressen in den dop, aan allerlei ver| leiding en gevaar blootgesteld, wanneer zy in i een wereldstad op eigen wieken moeten dry ven. i Aan mevrouw Dora Bauer?Sachse komt de eer toe, den eersten stoot te hebben gegeven tot de oprichting van een huis, waar de meisjes kunnen wonen, totdat haar geldmiddelen toe reikend zy'n in haar onderhoud te voorzien. Ten einde een kapitaaltje voor het sympathieke doel bijeen te krijgen, zullen onder anderen tegen het einde van deze maand in Berly'n, een weldadigheidsvoorstelling en concert worden gegeven. Kanten voor het oogenblik bizonder in trek zy'n de »point d'Arabe', de lersche guipure en de Carrick. De «Claxton", een dun, ongekleurd masker van soupele stof, wordt gedragen door dames, die in een automobiel rijdend, geen gevaar willen loopen, dat haar huid ruw, rood of barsterig wordt. Over het masker draagt men een gewone voile, liefst met dikke moezen, dan is de zeer geprezen en allernieuwste ge laatsbedekking onzichtbaar. CAPKICB. Waarde Caprice! Mag ik u een culinarische vraag doen, naar aanleiding van uw artikeltje over de cacao en haar bereiding ? U spraakt daarbij slechts van een der oudere soorten, maar kent u ook de Cacao van Veen & Co., uit Sneek ? U geeft wel tevens een recept voor de bereiding van «Veenco", maar hebt u ze zelf geprobeerd ? Toen ik de Veen's Cacao voor het eerst by' een vriendin proefde, dacht ik aan een fransch fabrikaat, zóó fijn en buitengewoon geurig is de smaak er van. Ik heb ze sedert steeds in gebruik en zon der dat ik zelf er vanille byvoeg, roemt ieder, die ze proeft, steeds den fijnen geur; toch ge bruik ik maar lal/a lepeltje per kop, in plaats van twee, zooals u. Puddingen of vla's maakte ik er nog niet van, maar ik denk, dat ze juist om haar byzondere geur daarvoor zeer geschikt zal zy'n. Ik weet wel, met den sleur ons eigen, bly'ft men graag by het oude, maar toch raad ik u, probeer ze eens, als ge ze niet kent, en zeg me dan of ik gelijk heb of niet? Voor mij is zo als drank op dit gebied, tot nog toe, onovertroffen, zoowel wat qualiteit als smaak aangaat. Een huismoeder.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl