De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1902 26 januari pagina 5

26 januari 1902 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No 12§3 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. BOEKAANKONDIGING. Myn Commando- en Guerilla-Commando leven, door D. S. VAN WABMELO. Amsterdam, W. Versluys. Reeds de simpele aankondiging van dit boek moest belangstelling wekken, want de Van Warmelo's hebben een goeden naam in ZuidAfrika. Hun vader was een bekend Hollandsch predikant, die in 1880 de zaak der Boeren trouw was gebleven. Hun moeder is een geest driftige Afrikaansche. Haar dochter en zonen verloochenen hun bloed niet. In zy'n schetsen uit den Zuid-Afrikaanschen oorlog vertelt Jean Carrère van het bezoek dat hy aan mevrouw Van Warmelo en haar dochter gebracht heeft, na de bezetting van Pretoiia door deEngelschen, en met al de opgewondenheid van zyn Fransch karakter getuigt hy in bewonderende woorden van de vaderlandsliefde dezer beide eenzame vrouwen, wier naaste bloedverwanten nog in het veld waren en die zy wellicht nooit zouden terugzien. De Van Warmelo's zijn trouwe, eerlijke, oprechte vaderlanders. Helder van oordeel en met een besliste eigen overtuiging hebben zij nooit geschroomd hun meening te zeggen, waar dit pas gaf. Toch kenmerkte hun optreden steeds een aangename bescheidenheid en ingeschapen eerbied voor ouderen en het inzicht van anderen. Al die karaktertrekken vinden wy' terug in dit boek. Dietlof van Warmelo spaart niemand. Hy zegt zyn meening over de verschillende Boeren-generaals, over de tactische fouten der Boeren, over den Uitlander-optimist, over de verraders en hands-uppers, over ieder en alles. En hy behoort niet tot de zachte chirurgen die kwalyk-riekende wonden maken. Hy is vaak hard in zyn oordeel. Doch juist die oprechtheid geeft zyn boek zoo bizonder groote waarde. Hy verplaatst zich in ieders omstandigheden en somt ons de redenen op die een man deden handelen. Vry is zyn geheele boek van elke overdryving, vry' van den haat die redeloos maakt en dingen doet neer schrijven die niet te verantwoorden zyn. Tooh gloeit zyn werk van liefde tot zyn volk en zyn land. Om die bezadigdheid zou ik het wenschen in handen van alle vijanden der Boeren. Doch de hier en daar al te onvoorzichtige open hartigheid zou de goede zaak schaden. De vyanden zouden uit vele opmerkingen een gif kunnen zuigen, dat Dietlof van Warmelo zeker niet de bedoeling heeft gehad er in te leggen. Hy wist b.v., den 3n April van bet vorig jaar toen hy gevangen werd genomen, niet wat al pynigende ellende er in de concentratiekampen geleden werd; anders had hy zeker niet ge schreven dat het leven in die kampen voor de vrouwen verre te verkiezen was boven het herhaalde vluchten voor den vyand. Hy wist niet, toen hy dit schreef, dat vrouwen uit de kampen ontsnapten en liever al de ontberingen en gevaren van den oorlog met de mannen wilden deelen dan langer in deze moordholen te blyven. Zoo zouden er nog enkele bemerkingen tegen dit boek te maken zyn. Sommigen noemen de uitgave van dit werk om de vrymoedige kritiek ontydig. By de eerste lezing was ik geneigd het zelfde te denken. Doch ik heb herhaaldelijk bevonden dat de Jingo uit elk pro-Boer-geschrift wapenen tegen denAfrikaner kan smeden, en ik vrees dat de Jingo ook na den oorlog niet minder verblind zal zyn. Moeten wy dus daarom geheel zwygen ? Het is een moeilyke vraag, en het zou misschien overweging verdienen de Engelsche uitgave van dit boek uit te stellen tot na den oorlog. Aan onze Engelsche naburen mag het echter geenszins worden onthouden op den duur. Doch den Boerenvrienden, hun die eerbie dige bewondering voelen voor deze reuzenworsteling, moet dit boek een kostbaar dokument zyn. Dietlof van Warmelo schildert zoo aangrypend al de ontberingen, het lyden, de ontzenuwenden invloed van het guerilla-commando-leven; een lyden en een ellende die wy wel vermoedden, doch nooit zoo pynly'k begrepen hebben. Die schildering dwingt ons tot grooter achting voor zooveel heldenmoed en leert ons dat de ontzenuwing by deEngel schen sneller en vernietigender moet werken omdat zy niet ala de Boeren opgebeurd worden door dezen wetenschap dat zy voor het heilig recht van een onafhankely'k bestaan leven en sterven. Wars als Van Warmelo's boek is van over dryving, is het geen bemoedigende lectuur voor de wankel moedigen, die het rotsvaste geloof van een Eruger missen en zich laten beïn vloeden door de Engelsche berichten. De schryver verdiept zich niet in voorspellingen; vaak is zyn boek zwaarmoedig; maar zyn eigen geloof spreekt uit het slot, waar hy de vlag van het vereenigd Zuid-Afrika teekent. | historici vooral moeten zich zyn werk aanschaffen. Het weerlegt de Britsche legende dat president Steyn en De Wet, De la Rey, Louis Botha en andere generaals hun burgers met allerlei leugens in het veld houden. Het verklaart nadrukkelyk dat de onzinnige vredespraatjes onder de Boeren te velde uitzondering zyn (blz. 192). Het geeft de beschrijving van de Faardekraalplechtigheid, het heilig verbond van dezen tweeden Vrijheidsoorlog. Het ver spreidt licht over den inval in de Eaap-kolonie enz. enz. En welk een bewondering toont de schrijver voor president Steyn en generaal De la Rey. By een man die in heel zyn geschrift zoo duidelyk toont alle hartstochten in bedwang te hebben waar het de beoordeeling van anderer daden geldt, daar is die opgewonden geestdrift dubbel merkwaardig. Ik zou over Van Warmelo's boek kolommen kunnen schryven. Overal treffen weer vermel denswaardige bladzyden. In zyn bescheidenheid, zyn eerlijkheid, zyn getrouwheid is het in alle opzichten een bizonder boek. FBEDEBIK ROMPEL. lao 6 Tabletten. ? Rollen van 6 Tabletten. l O dubb. Capsules «oor pPeD IIIMIIIIIMMIlllllllinHIIIIIIIIIIIIIIIItlllMIIIIIIUniHIIIIIIIIIIIUIIlllllllllllltlllllllllMllllUIMIIIIIIIIllllMllllllllllllllllllllI DAMEjS. DB woiuu'swomrs11 te Denver, In het verre westen van Amerika hebben de vrouwen tin de laatste jaren mér tot stand gebracht dan in eenig deel der wereld. Men heelt wel eens gezegd, dat, als de om kiesrecht roepende vrouwen haar wensch zouden hebben verkregen, de door haar betoonde werk zaamheid op velerlei gebied, dan wel spoedig zou verslappen. De vrouwen in den staat Colorado in het algemeen en die van Denver in het byzonder, hebben juist het tegendeel bewezen. Sedert acht jaren hebben zy het kiesrecht verkregen, en met onverflauwden ijver hebben zy gestreden voor al wat goed was. Zy hebben een werkzaamheid getoond, die zich niet alleen uitstrekt tot haar naaste om geving maar met haar, menscftverklaring voor de wet is haar blik verruimd geworden, en zy hebben zich aangegord om met vereende krach ten te trachten sociale misstanden te verbeteren, en verder werkzaam te zyn ten algemeenen nutte. Het mag als iets zeer verblydends worden vermeld, dat in Denver zoovele vrouwen aan het hoofd der beweging staan, die wat haarzelve betreft, nooit hebben ondervonden wat het zegt, als. mindere van den man te worden beschouwd. * Integendeel, de leadingnomen behooren tot de hoogste standen. Zy hebben ie ge zien, dat het verkrygen van het kiesrecht haar zware verplichtingen keeft opgelegd. Terwy'l zy tot nu toe slechts indirect konden werken op de inrichting en het bestuur van den staat, hebben zy met het kiesrecht de macht verkregen, een directen invloed uit te oefenen. Een van de pionniersters is zeker wel mevrouw Campbell, die reeds in 1868 door den staat Colorado trok om lezingen te houden, ten behoeve van de vrijmaking der vrouw. ? Colorado was toen een territory, dus nog niet als vrije staat erkend. En nu was by haar de gedachte opgekomen, met de erkenning van Colorado als vry'e staat, tevens de vryma king van de vrouw te vragen. Maar zy bagreep dat dit doel slechts kon bereikt worden, als zy de vrouwen in Colorado zelf opwekte om het voordeel van die vrymaking te herkennen. Met het doel in de verschillende, toen nog zeer primitieve dorpen, als spreekster op te treden, trachtte zy toegang te kry'gen tot kerken, daar andere lokaliteiten tot het houden van redevoeringen, niet aanwezig waren. Maar de meeste kerkbesturen ontzegden haar hun gebouw, zonder zy hoorden wat het doel van haar optreden was. Zy moest zich daarom meestal vergenoegen met het houden van voordrachten in zooge naamde saloons, die, ondanks hun wydschen naam, niet anders zyn in de meeste gevallen, dan drink- en speelholen. Meermalen gebeurde het, dat mrs. Campbell eerst bevel gat de dronken mannen te verwyderen, voor zy zou spreken, maar als dit bevel niet werd opgevolgd, haar rede aanving zonder er verder op aan te dringen. Hoe zy de reis deed langs ongebaande wegen, dikwyls op den rug van een buffel, vertelde zy op een meeting die onlangs gehouden werd te Denver in een van de kleine kasteeltjes, in welken vorm de Denversche ingezetenen by voorkeur hunne huizen laten bouwen. Op die meeting waren veel womanworkers, in idealistischen zin. Niet werksters om den broode, maar arbeidend in de maatschappij! Mrs. Campbell is een intelligente vrouw, die juist door haar bedaard maar zeer beslist op treden, veel heeft bijgedragen om de Wetgevende Macht van haar goed recht te overtuigen. Zy zelve woont in het Gisten en het doel waarom ze nu in Denver optrad, was voorna melijk om haar zusters in het Westen op te wekken, zoolang te stryden voor haar zusters in de Oostelijke Staten, totdat ook deze haar volle rechten zouden hebben verkregen. Als iets zeer eigenaardigs, vertelde mrs. Campbell, dat zy te Denver zy'nde in 1868 eerst veel moeite had een kerkgebouw te harer beschikking te kry'gen, maar toen zy eindelijk de permissie had, geen der dominees te bewegen was, de bijeenkomst met gebed te openen, om dat uit de zaak die zy voorstond, onmogelijk iets goeds zou kunnen voortkomen. Nadat zy in 1868 haar rede had uitgesproken en te kennen gal, dat zy gaarne het woord zou laten aan de tegenstanders, was er niemand die iets te zeggen had. Echter werd haar gevraagd, een dag te be palen, waarop een erkend debater, een advo caat, zou tegenwoordig zyn om haar te woord te staan. Mrs. Campbell gaf haar toestemming. Maar op den bepaalden dag was de debater niet verschenen, om de eenvoudige reden, dat hy HÓÓ2 dronken was, dat hy onmogelyk in de vergadering het woord zou kunden voeren. Daar zich blykbaar geen ander manspersoon geroepen achtte, de plaats van den debater advocaat in te nemen, gingen de opgekomenen teleurgesteld huiswaarts. Nog vele andere staaltjes verhaalde mrs. Campbell van haar ondervindingen opgedaan gedurende haar pionierstocht in het verre Westen. Men moet de dappere vrouw bewonderen die met een grootsch doel voor oogen den moed had, niettegenstaande alle hindernissen, toch voort te gaan met strijden tot het bereiken van dat doel. Wel had zy een trouw gezel in haar echt genoot, die van ganscher harte de zaak was toegedaan, maar slechts heel enkele vrouwen zouden hebben gedaan wat zy deed. Langs ongebaande wegen, op den rug van een buffel gezeten, omdat geen paard die ge vaarlijke plaatsen zou durven overgaan, enkele nachten doororengen in een onherbergzaam oord in de open lucht! Welke vrouw in onze beschaafde oude wereld, zou zoo iets over hebben voor het bereiken van een doel dat zy wist het nog verre van haar lag. Barst dertig jaren daarna werd dat doel bereikt, en met onvermoeiden y'ver gaat de nog flinke vrouw door met het propageeren voor de vrymaking harer zusteren! Na haar spraken vele dames over hare onder vindingen, opgedaan gedurende de laatste dertig jaren, in zake de kiesrecbtbeweging. De vrouwen uit de Nieuwe Wereld, hebben bewezen, hoe met vereende kracht veel te be reiken is. Wel is waar hebben alle Oostelyke Staten nog niet verkregen het vrouwenkiesrecht maar het zal komen, waarschy'nlyk eerder dan in de Oude Wereld. Sedert zeven jaar bestaat de Denver Woman's Club. JNu reeds telt zy reeds zevenhonderd leden. Op velerlei gebied zyn de leden van de club werkzaam. In het laatste jaarverslag staat o. a. dat 18,000 dollars zyn gegeven, ten behoeve van de verfraaiing der volksparken. Zesduizend dollars werden besteed om de scholen te verrijken met platen en kunstvoor werpen. i»e Young Womens Christian Aasociation kreeg zeven honderd dollars en verder werd er veel geld gegeven voor pnilanthroplscae doel einden. De aankoop van platen en kunstvoor werpen heeft vele besturen van scholen op de gedachte gebracht, voor hunne inrichtingen hetzelfde te doen, en het gevolg daarvan was, dat er zoo vele aanwezigen om informaties inkwamen, dat het bestuur van de Women'sclub zich genoodzaakt zag, het antwoord op die vraag te laten drukken. i)e afdeelingen zyn vier in aantal: 1. Opvoeding en ouderwys 2. Kunst en literatuur. 3. Sociale wetenschap. 4. Muziek. Ieder van deze atdeelingen heelt haar eigen bestuur. Aan de afdeeling opvoeding en onderwy's is het te danken, dat er meer dan zeven honderd kinderen gratis hebben leeren koken en tot flinke huishoudsters werden opgevoed, terwyl vierhonderd betalende leerlingen iii de door de club gestichte gaarkeukens.onuerwy's ontvingen. e commissie voor verbetering der sociale toestanden, ligt steeds als een wachthond op de loer, om het gemeentebestuur opmerkzaam te kunnen maken, als er tegen de wetten der hygiëne of moraliteit wordt gezondigd, of de van regeeringswege gegeven bevelen met wor den opgevolgd. Zij heeft een bibliotheek gesticht, een tehuis voor vrouwen, een naaischool en op verschil lende plaatsen van de stad zalen waar de werkmansvrouwen te zamen kunnen komen. Op deze plaatsen worden mooie concerten gegeven. iJehalve de genoemde werkzaamheden steunt de club alle inrichtingen die medewerken om het lot der vrouw, en vooral dat der zooge naamde loonslavicuen te verbeteren. Tot nu toe heeft de Women's club altijd de vergaderingen gehouden in een der keiken, door haar voor dat doel op bepaalde dagen gehuurd. Nu zal er echter een mooi gebouw verrijzen, opgetrokken naar de teekening van een der leden, mrs. Finn Ernest. In dat gebouw zal o. a. een groote gvrnnastiekzaal zyn en een zwembassin met bad kamers. Het geheel zal op grootschen en vooral praktischen voet worden ingericht, zoodat ieder lid zal kunnen vinden wat haar het aange naamst en nuttigst voorkomt. Het is geen wonder, dat waar zoo goeden invloed van een club uitgaat, het aantal leden steeds toenemend is. Denver (Colorado) VERA. l GezonillifiiuSleer. i IL Het wordt tegenwoordig mode om de menschen met licht te genezon. We bedoelen daarmee niet speciaal de zonnebaden, die ook in ons land, en vooral om de droge warmte daarvan, tegen rheumatiek gebruikt worden, doch de licht-kuren. Van de uitwerking van gekleurd licht hebben wy reeds dikwyls genoord in ver band met zenuwziekten: hysterie, melancholie, prikkelbaarheid, etc. De eerste vertoont een voorliefde voor rood, byv. in de keuze der costuums; rood werkt by de tweede opwekkend, blauw bij de derde bedarend, zoodat in som mige inrichtingen reeos kamers met rood en blauw glas of Lancaster rolgordyn worden gebruikt. In Parys bestaan inrichtingen voor lichtbaden, algemeene by constitutioneele ziekten van het gestel , plaatselyke bij zekere huidaan doeningen. Daar het licht een nadeeligen iuvloed heeft op zekere bacteriën, byv. der tuberculose, heeft men reeds voorgesteld met behulp van lenzen, spiegels de borstkas te doorlichten. Op analoge wy'ze geschiedt dat reeds door onze chirurgen met lucht, die voor die bacteriën ook ongunstig kan zyn. liig tuberculeuse peritonitis (tuberc. buikvliesontsteking) worat de buikholte eenvoudig geopend en dadelyk daarop weer gehecht, dikwyls met zeer groot succes. Het gebruik van licht als verdoovend middel is echter een nieuwtje. In een geneeskundig weekblad, schrijft prol. A. W. Minin, een be roemd Russisch dokter, dat hy' blauw electnsch licht in plaats van cocaïne gebruikt tot het gevoelloos maken van de huid, byv. vóór kleine operatie's. Tot dusverre spoot men die, volgens Schleich, immers in met verdunde coca neoplossingen, of bevroor die door bespuiten met een straaltje vloeibaar aethyl- ot methyi-caloride. Bovendien nam Mium een genenenden invloed ervan waarmj brandwonden, sommige huid ziekten en dgl. Wat den gevreesden kanker betreft, die wordt in Frankryk, Engeland en Amerika tegenwoordig behandeld met meer dan blauwe", d. i. onzicatbare en wel X-stralen; er zyn nl. nog onzichtbare stralen in soorten. Vroeger werden ze alleen gebruikt tot het doorlichten van het lichaam tegen een gevoelig scherm, met platinacyanuur etc. bestreken, om oeen-breuken, caries, longziekten etc. te ontdek/een. JJr. Horace Manders (in The Lancet") beveelt X-stralen, met voorzichtigheid natuuriyk aangewend, als algemeen middel aan by Kanker, dien zy nl. zouden bestryden door de witte bloedlichaampjes aan te zetten tot uitscheidicg van stoffen, die de kankerkiemvergitten (toxmen) vernietigen. Onder den titel van «Kanker en Röntgen stralen" heeft dr. P. H. Eykman, directeur van de Pnysiatrische Inrichting te Seheveningen, in de «Bladen voor Hygiënische therapie" een artikel geschreven, waarin hy mededeelt, sedert eenige maanden te zyn Degonnen de X-stralen toe te passen voor de genezing van kanker. Hy maakt meldirig van drie gevallen. Het eerste was een vergevorderd geval van borstkanker, waarbij eene operatie niet meer raadzaam was en ook van andere middelen geen hulp meer verwacht kon worden. Zeer spoedig na het begin der behandeling van de 61-jange patiënte vertoonde deze feiteiyke ver betering en in enkele maanden tyds waren alle algemeene, zoowel als plaatselyke ziekteverschynselen genezen of veel verbeterd. Het tweede geval betreft een 73-jarige vrouw, by wie men ook te doen had met een hopeloos geval van kanker. Ook hier vertoonde zich van den aanvang af een voortdurende verbe tering en voor dr. E. bestaat gegronde reden aan te nemen, dat nog betere resultaten zullen worden bereikt. De tyd van behandeling van de derde patiënte is nog te kort, om daarvan iets te kunnen mededeelen. In het belang van velen wekt dr. E. de geneeskundigen op, by vergevorderden kanker de nieuwe behandeling algemeen toe te passen, opdat de wetenschap spoedig ervaring en klaar heid verkryge. * * * Van Olive en Herbert Vivian verscheen een boek: The Romance of Religion. Mrs. Bedford Fenwick, de kampioen voor v rouweiyke ziekenvei pleging in dat land, dat, buiten de politiek, zooveel in-goeds in zich ziet leven, deelde onlangs mede, met hoeveel belangstelling zy dat boek had gelezen en ik voeg er by, dat de studie ervan ons opnieuw doet zien, hoe enorm populair, en betrekkelyk soms nuttig, de gtneeswyze door suggestie kan zyn, door invloed, ook door geloolsmvloed. /elfs Charcot heeft eens aan dit oi;cici werp een btudie gewij en we zien in Krüger's Boeren een voorueeld, hoe een vast en orthodox, als 't ware kinderlyk vertrouwend geloof de vitaliteit, de levenskracht, in 't algemeen kan sterken. Zooals aan vele groote sterren, is ook aan deze verschijnselen exuberantie, overdryving. Niet alleen een badreis naar St. Sauveur, doch een geheele volkerenstroom kan plaats grijpen in die richting; hier dansen de vrome derwischen, das r hullen zich de strenge Trappisten in een voortdurend stilzwygen. In Rome nu is geen arts meer populair dan de beroemde kleine Dokter", de Santissimo Bambino, in welk's genezende kracht elke vrome Romein gelooft: een onbe schroomde, kleine, dikhoofdige, roodwangige knaap, uit hout gesneden. Vrome mildheid plaatste een juweelen kroon op zyn hoofd en, behalve die, zyn hem nog talryke edelgesteenten en andere kostbaarheden vereerd. Ook maakt de kleine oktei" visite's : gehuld in prachtig geborduurd wit saty'u, wordt hy soms 3 a 4 malen daags naar patiënten gereden. Die hem wenscht, zendt een rijtuig. In vroeger ty'den echter was dat anders. JJe Italianen, verzot op prachtvertoon, behandelden hem in 't begin der 19e eeuw als een prins, met eigen civiele lyst, stallen, koetsen, paarden, etc. Toen in 1848 de Paus uit Rome verjaagd was, nam het volk diens schoonste koets en gal die aan Bambino. En Pius IX, later terugkeerende, voelde zica bezwaard om haar terug te nemen. Q. rniiiiiiutiiiiiiiiMniiiiiiiimnHiiiiiMiiiiiuiii Max llecM. Aduiaïde Htston. Doeltreffende maatregelen van Mevrouw lioosemtt. Hubermann bi/j Carmen Sytua. Van den Engelschman Max Hecht, zyn by de uitgevers Field, Pearson en Co. te Londen, een bundel framche fabels verschenen. Fransch en fabels in den vorm van la Fontaine, van een Eugelschman! Het is zér merkwaardig en wyst op een zeldzame vertrouwdheid met het, Gallisch taal-idiooin. .Even als by zyn eminenten voorganger la Fontaine, zyn by Max Hecht meestal e dieren aan het woord. Verder zegt hy leuke, rake dingen, met schalk vernuft hekelend de dwaasheden van onzen tyd. Een enkel voorbeeld moge hier volgen: LE CKIT1QUE ET L'AUTEUR. Un jeune auteur tat assis Au Kesiimraut, buvaiit sa bièrc_; Uu (.Tuiqut; tait vis-a-vis, Sorti IT j uur saus muselière ; Lu crilique dit: liulal Yous rcsscinblez a Zula. Seulemcnt, "" mi! ut (^ue vous maiiquez u'esprit." li'uuleur nu smiltla mot, Mals, [irenant uu ;rus pot, Lul liMüUU'a Ja Iclu: l'as bete: M o r a l e. Coutrc la i-riuque. Cel argument est saus réplique. * * * De Italiaansche tragédienne, Adelaïde Ristori, hoopt den ^9aien van deze maand, haar tachtigsten verjaardag te herdenken. Groot zyn in Italië, voural in Rome's artistieke kringen de toebereidaelen voor dien feestelyken dag. Op Ristori's uitdrukkelijk verlangen, zullen de opbrengsten der dramatische avonden die te hare eere zullen plaats hebben, gestort worden in de kas ter ondersteuning van oude, behoeftige artisten. In de feestcommissie te Rome, hebben o. a. zitting, de minister Nasi, en de afgevaardigde Morpurgo. Tot de medewerkende artisten uehooren: Eleonora l)u»e, Marim, Tina dl Lorenzo, Novelli, Saivini, Zacconi en Andó. Adelaïde Riston, die hand en hart schonk aan den markies del Grillo, draagt als staats burgeres ook diens naam, maar op de vleugelen der taam maakte zy haar meisjesnaam wereld beroemd. De meeste lauweren verwierf zy als Medea, Judith, Lady Macbeth, Deborah en Camille. * * * Sedert eenige weken is het bar koud in Amerika. Wie weet, wat ons nog te wachten staat l Wy hebben onze winter-portie nog te reu. In >the glorious land of freedom" waren long ontsteking, bronchitis en pleuntis aan de orde van den dag. Arme daui<.s, die met bioote hals, schouders en armen de lange sessies van gaütmaleii of muziekale avonden moesten mee maken I Zy' rilden, bibberden, hoestten, maar durfden niet breken met de ingeroeste gewoonte van het alles behalve puriteinsche décolleté. Mevrouw Roosevelt wist raad. Zy het voor zich een allerkeurigst, hoogst elegant diner jakje maken, een zeer flatteerend kleedmgstuk, dat men niet in de vestiaire afgeeft, maar waarmee men gedurende het feest schouders en rug beschermt tegen venynige luchtstroomingen. De vrouw van deu president gaf hiermee een voorbeeld, dat oniuiddeliyk door de Amerikaansche beau monde werd nagevolgd. Binnen kort zal in het «Witte Huis" een groot bal gegeven worden; by die gelegenheid zal de oudste dochter van dun president der Vereenigde Staten «paraisseeren". Mevrouw Roo sevelt zendt 350 uitnoodigingen aan heeren en 150 aan dames. Zy\wügeen muurbloemetjes in haar salons zien; zy bezit tact en menschenkennis, en wil jonge meisjes en jonge vrouwen het verdriet besparen te blyven zitten. Dames die niet ten dans genood worden, verkeeren in een zenuwachtige, prikkelbare stem ming; worden afgunstig en gaan kwaad spreken van haar die lustig ronddwarrelen. * * ? Bronislaw Hubermann hield de vorige week in Rumeniëeen waren triomftocht. lu Bucharest, waar hy het negende concert van zyne Ruineensche tournee gaf, speelde hy m ue groote coijcert-zaal, waar geen muis meer in kon. De koningin en de geheele hofhouding waren itgenwoordig. De Rumeensche bladen zyn nen-al verrukking over den jeugdigen viulist. De «Indépendance Roumaine" noemt hem den Bubinstem op de viool; het dagblad van Bucharest beweert, dat vóór hem, niemand zooveel innigheid in vioolspel wist te leggen. Zooals by een vorig bezoek aan Rumeniëwerd Hubermann ook nu eenige malen ten hove genood. Carmen Sylva begroette hem hanelyk en vroeg met groote belangstelling naar zyn gezondheid. Broniblaw Huueriuanu had zich overwerkt en was daardoor gedwongen geweest een tijd lang rust te nemen. De koningin zei: >Ik ben zoo dankbaar, dat u uw kunstenaarsloopbaan niet vaarwel hebt moateu zeggen. Ik heb den geheeleu zomer hél vlytig ge studeerd, in de hoop, u nog eens te mogen accompagneeren." Men weet allicht, dat de talentvolle schryfster ook eene pianiste is van den eersten rang. Voor een uitgelezen hofkring speelde Huburmann eenige sonaten met klavier-begeleiding van Rumenië's artistieke koningin. By het afscheid bood zy' den jongen kun stenaar eigenhandig haar portret aan, met het volgend byschrift: »Iu den geest luister ik nog steeds naar n en zegen u." Elizaoeth. CAPEICE. Aan eene Huismoeder, Op uwe culinarische vraag, wil ik u gaarne, doch by uitzondering antwoorden. Het preparaat »Veenco" is iny niet bekend, doch ik hoorde het zóó roemen, dat ik niet kon nalaten het Veenco-recept als slotakkoord te geven op myne loftuiting over in Nederland bereide cacao. Als het u genoegen kan doen, wil ik u wel mededeelen, dat ik Veen's cacao en geconcentreerde waterchocolaad zelf gebruik en voortreffalyk vind. U is vau meening, dat puddingen of vla's van genoemde cacao gemaakt bizonder geurig moeten zyn. Dat is zeer goed mogelyk. Persoonly'k kan ik er niet over oordeelen. Chocolade in dien vorm viel nimaier in uiy'n smaak. Reeds als kind liet ik die lekkerny onaaugerobrd. i>at zegt alles l Over alle onderwerpen die ik behandel, wil ik desverlangd gaarne nadere toelichtingen of verklaringen geven, duch niet over culinarische vraagstukken. De recepteu in >de Groene" worden door my' genomen uit een kostelyke verzameling en uit twee uitmuntende kook boeken. Het Haagsche Kookboek van mej. A. C. Manden en het kookboek van mevr. WlUerink?Jansen. Nadere onthullingen zou ik moeilyk kunnen geven; my'ue persoonlyke ervaringen ten opzichte der verschillende, aangeduide spyzen blyven voor IL ij te mendelyae lezeressen een open vraag. Ik kan my'n maag niet beschikbaar stellen, tot het nemen van zoete en zure, kuuiio en warme, zoute en laffu, gekruide eii flauwe proeven.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl