No. 1284 D E AMSTEBDAMMER WEEKBLAD ?V 0 0 R NEDERLAN D. 3 politi«k van het »verdeel en heersch" niet in alle opzichten voor hen voordeelig ie geweest, en als zij ronduit durven zeggen, wat in bun hart omgaat, ontdekken zij daarin niets dan vriendschappelijke ge voelens en begroeten dit feit met blijd schap. Tusschen Engeland en Rusland trachten enkele «eerlijke makelaars' met de meeste volharding een overeenstemming tot stand te brengen, waarvan de gevolgen in bet rerre Oost-en, in centraal A«ië, in den Levant en in Europa van groot be laag zouden zijn. De Temps meent, dat wanneer alle mogendheden tegelijk zoo in het duister elkaar zoeken, elkaar de handen toesteken en die vriendschappelijk drukken, de tegen woordige groepeeringen klaarblijkelijk niet schitteren door eene beproefde soliditeit, en dat eene vernieuwing en vervorming der grondslagen van het internationaal evenwicht allerwege wordt voorbereid. Het kan zijn. De onderstelling is zeker minder gewaagd, dan die welke uit die titances de aanstaande komst van het duizendjarig rijk zou willen afleiden. Maar voorloopig lijkt ons toch de opvatting van den heer Von Bülo w verstandiger eu practisclier, die wij in het nummer van 12 Januari bespraken, en die hare pointe vond in de opmerking, dat de man niet dadelijk boos moest worden als zijn vrouw een onechuldig extra danfje met een ander doet. Niemand zal beweren, dat Duitschland, Oostenrijk en Italiëdoor warme sympathie aan elkaar verbonden, door magnetische aantrekking tot elkaar gekomen zijn. Of liever, zulke beweringen worden alleen gebruikt in toasten, gewoonlijk de minst oprechte van alle nrcaseiieUjke uitlatingen, of als knal* ff eet vaa een taaie politieke redevoering. Hetzelfde geldt van de Fransch Russische alliantie, die indertijd de echoone Marianue een beetje hysterisch heeft gemaakt. Ook die alliantie is een mariage de raisoti geworden. Sympathieën of antipathieën hebben noch op de »triplice", u-een <ep de »duplice'' invloed, alleen belangen. lEn het onbelangrijkst zrfn zeker de omheiningen en kussen van souvereme», wanneer in zulk een eenigszins onaesthetische demonstratie niet de uiting kan worden gezien van een onweer staanbare, aanstekelijke en medesleepende volksgeestdrift. .Frankrijk en Rusland hebben elkander i oodig; Duitschland, Oostenrijk en Italiëook. Zoolang geen feiten voorvallen, die dezen grondregel omverwerpen, raag de onaf hankelijkheidszin zich geruet ia ondergeschikte punten openbaren. Wie zou, zelfs ter wille van de schoonste alliantie, zijn zelfstandigheid geheel willen opgeven? De alliantie is eene soort van vennootschap, waarin elk der vennooten vrij blijft om zijn particu liere zaken uit te oefenen, mits hij daar door de vennootschap niet bindt of' bena deelt. Evenals de meeste vennootschappen is ook het drievoudig verbond aangegaan voor een zeker aantal jaren. Is die ter mijn afgeloqpen of bijna afgeloopen, dan ligt het voor de hand, dat de statuten, zoo noodig, worden herzien. Wij weten niet of ook de Fransch-Russische alliantie voor «en bepaalden tijd is aangegaan, maar al ware dit niet het geval, haar duurzaam heid zou er noch grooter, noch kleiner door worden. Tout pa&se, tout lasse, toul casse, zegt de Franschnaan. Dit geldt ongetwijfeld ook van de bestaande alliantiën. Maar zij zullen niet ophouden te bestaan, omdat de buiten staanders ze hinderlijk of ergerlijk vinden. Integendeel, dat zou juist een reden zijn voor hare handhaving. Het komt ons voor, dat dit laatste door de Fransche pers wel wat al te veel uit het oog wordt verloren. IMtmmitiiiiiiiiiiiiiHHHnitmiiiiiuiiiMiMiimiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiii,mum* Hier ter stede is opgericht een vereenig'ng, genaamd An»,ttrdamsc!ie Wonwgraad, die in den zeer omvangryken arbeid van de verbete ring der woningen, zoowel in Amsterdam als in den naasten omtrek der stad, bijstand wil JHmMllllllMIIIIIMiniltlllllllMIHIMIIIIIIIIIIIIIIIiJIUMtllMllllliiMHIllllllllk MAUD BURTON. Naar 't tratsch. 3) VAN C. DE VARIGNY. -«*?«» (Slot). Toen hy aldus boven verwachlirg rijk ge worden was (een deel van de verworven schatten had hij voor Maud bestemd) hes oot Morgan Virginia City te verlaten en ziih r.aar de Oostelyke S:aten te begeven, waarheen hy w«rd getrokken door 't verlangen naar Miud en de luït om eindelijk te genieten van een welverdiende rust. De opgedane levenservaring, het z*ker-doen, da omgang met ma-tien die door opvoeding en mauieren boven aijn vroegere vrienden stonden, hadden zonder dat bij 't wist den zorgfkojien mynwerker van Las-Apgeles aarmerkelijk doen verarderen. Zyu blik bad zich verruimd, zijn geest was or.tvavkelijk geworden voor nieuwe idtëu. Niets in zijn wij,!e van doen of zeggen veraied den avontuurlijken pionier, den myn-werkw, uit da plactrs'. Het bewustzijn van zyn intellectuaele waarde, de juistheid zijner iiiz/cnten ea de. grcote deugden van zijn hart waren een vergoeding vo: r't=oi;tbrekan van de eigenlijkeAasis van ontwikkeling. ^Zvjn vu«g« wensen w»-» Maud weer te zien wier welzy'n zy;n eenig levensdoel was, voor wie h\j, door zyn werk en zyn verstandig beheer, tea groot iorinin had verworven, en aan wie verleenen zoowel aan particuliere als aan open bare lichamen. ByStand, ook in opwekking tot den arbeid waartoe binnen korten tijd de in voering der Woningwet de gelegenheid zal openen. De stoot tot de oprichting der vereeniging is uitgegaan van het Centraal Bureau voor Sociale Adeiezen, welks voorzitter, m». A. Kerdyk, de eerste voorbereidende vergadering heefc geleid. De vereeniging is Amsterdamsch geworden, en de Amsterdamtche kden van het bestuur van het-Centraal Bareau hebben ver der het tot stand komen der vereeniging be vorderd. Van den aanvang af is, overeenkomstig de samenstelling en den werkkring van het Cantraal Bureau, gepoogd, en met succes, om in de vereeniging stadgecooten van versehillerda politiek en maatschappelijk inzicht te betrek ken, omdat het een onderwerp geldt dat, zoo als reeds de behar deling der Woningwet leerde, de belang»'elling wekt van overigens in over tuiging zeer uiti ealoopende kringen. De vereeniging noemt in haar statuten als doel: de veroeterirjg der volkshuisvesting in Amsterdam en den naasten omtrek der stad. Zy wil dit doel bereiken door: a. steun eu voorlichting te verleenen aan hen, die tot verbetering der wonin^toestanden wil len, mediwerken, o.», door h;t zoeken naar ge schikte terreinen, het maken van planten en het bijeenbrengen vaa de noodi^e fondsen: li Hamen werking met de openbare besturen tot ver!« ering d)r volkshuisvesting; c. veisp.-eiding van kennis, door vergaderin gen en jft-t c driften omtrent hetgeen voor verDetering van woningtoestanden kan worden gedain. Als wyze van werken wordt in da statuten aangewezen de instelling vaa vaste en tijdelijke commissies, die, zoowel voor studie en advies als voor actie de handelingen van de vereeni ging en haar bestuur zullen voorbereiden. De vaste cominitsies zullen voor ziover tot haar instelling thans reed* is besljten, tot werkkring hebben: a de oude toestanden, b. de nieuwe toestanden, c. h'oanciee e overwegingen en d. propaganda Tijielgke commissies zullen worden ingesteld, al naar de behoefte aan spe ciale voorlichting zich openbaart. De contributie is vastgesteld op minstens vyf gulden per jaar, met deze uitzon lering, dat werklieden, gewone leden van werklieden vereenigingen, niet alleen van vakvereenigingsu, die als lid toetreden zullen betalen 1Ücent per maand. Het opstuur bestaat uit: mej. L. Went, de heeren prof. mr. D. P. D. Fab.us, P. L. Tak, prof. mr. M. W. F. Treub, dr. J. Th. De Vis ser, mr. W. S. J. Vaa Waterschoot van der Gracht en dr." J. W. Jenny Weyermar. Djze laatste zal optredea als secretaris. Zijn adres zal als zoodanig z^n aan het Ce.ntraaiBareau voor S)ciale Adviezen, Voor elke der vaste commissies is de vereeni ging erin geslaagd, voor de taak zeer geschikte krachten bereid te vinden. Voorts is de oprichting van den Wonifigraad op zoodanige wyze geschied, dat de Vereeni ging op den steun en de medewerking der gemeente-amotenaren, die met het woningvraagstuk het mee^t in aanraking komen, rekenen. kan; gel^k zij omgekeerd bedoelt, door samenwerking en, overleg, de kansen op vrucht dragendheid van den ai beid dier ambtenaren te vernoegen. Zoo is zorgzaam een organisatie voorbereid en gevestigd, die veel cut kan doen, en op aller sympathie aanspraak maakt. Als de woning wet straks U ingevoerd, wordt een groot veld van werkzaamheid geopend. Economische, hygi nische, technische en flaancieele overwegingen dringen zich op, zoowel aai particulieren, aan vereenigingen als aan de overheid. De Atns'erdauosche Woiungraad" wil een vrijwillige medewerker ?yn aan de grooto taak; wil zoo wel piikke'en tot aanvatten van tal werk, ais cit werk bevorde-e,i door voorbereide, den arbeid en door adviezen beschikbaar te stellen. Da Yereeniging wil ook een openlijk ^etuigeL zyn, uitgaande van alle deeien der bevolking, dat nu da gelegenheid ruimer wor t, het g;ooie werk krachtij moet worden sangeiat. Maarzij vil itfs meer doen dan getuigen, w,arit hare gansene rgav.isaüe U op werken ingericht. Daarom vraagt zij m L t vertrouwen dan steun zoowel van geldelijke contributies voor haar i.oodzakeiijke uitgaven, ais in werkkracht voor het vele dit te doen komt. En zij vraagt rte toefreding van zeer velen, o adat <ie feitelijk gebleken t-ynipattiie van een ruiui aantal stadgen-0'en dan engeren kring i/arer werkars zal fcte nen in het errs'ig pogen ora v.-or het groore wfrk der woningverbetering, voor zoo ver dit zóó kan bevorderd worden, op hare wijze en na*r bare krachten, r.uttij te zyn. Vrouwenarbeid en HuisieziD. Arcachou, 2'2 l 02. WelKdelGib. JL'ereu, In De Atusterdainmtr van l!» Janusri 11. IIIMIIIIMIIIIIIMlntllllllllnll hij, uit bijgeluof des b art er, zijn -welslagen toesc'amf. Was 't niet fer wille van dit kind dat hij zijn ruwe genoegei s had vaarwel gezegd, en zich bad afgewend \a.\ spel en drai.k? had bij niet voor haar, ra^er nog dan voor zichzdt, gewerkt te L :s-A:igala» ? Dat bij 't kamp ver laten en uien gevestigd hai'ie Virginia-City.dat hij 'c geleidelijk van mijnw«rker tot opz:Cüter, ingenieur, kipitaiist Lad georachf. en by den. r*ag zijn u komen en tut van Mau l had zien toeieiu.n, ha.l bij dat net aan Maud zelve te danken, bezie.d »ls liij was met den eenigen wer,sch, hu ar een zekere toekomfct te verschaffen. Hoe zou hij er aan toe zijn zonder baar ? Wa-> de plicht, dien fcij z ch bad opgelegd, hèH niet ten z-'-gen geworden ; en at hij i u millionnair was i. plaats van zoo'n arme drommel, die leeft van do ha d op de tand, wie anders dan Maud was dairvan de oorzaak V En nu scbreef reen hem, zyn pupil was groot ge worden en mooi; hij zou trjt.-cii < p haar zijn. Waarom zou zij hem niet vergezellen op z'n reizen? Siuien zouden zij Europa b.zoaucn; Maud zou hem alles uulegg.-n wat hij niet begreep. Hij zou j;aan waarheen zij 't lielit wilde; bij /ou l>a%r beschermen, haarvader zijn ; hij zou genletca van do hulde d e haar gebracht werd, genieten van haar jongemeifjesgene^enheid, evera's hij genoten lud van haar kinderliefde, en dan op een goeden dag.... later zou Maud gaan tiouwer. Hij zou ?c zo'ó weten te schikken da', tij in dezelfde stad kon woren om ZIJQ verder leven dooitebreng.en in de rai'ijheid van zijn pleegkind. Want zijn kind w«s zij, en alles wat hem was overgebleven van een verleden dat reeds ver achter hem la/. Zijn makkers, hier en daar verspreid, hadden de gemeenschappelijk begonnen taak lees ik pag. 2, rubriek sSociala aangelegen heden" (Vrouwenarbeid en Huisgezin) oen bewerking, of vertaling over het ei operatieve huisgezin" van Lily Braun, door S. Daza vertalei(ster) zegt: »de nieuwe idee van de coöperatieve huishouding"; en bevedlt ons «an «geen geroep" te laten hooren van «onmogelykheid of utopie". Hit zy my vergunt erop te wijzen dat reeds talrijke hollandsche vrouwen in de laatste 10, 15 jaar by herhaling een dergelyk denkbeeld opperden, en dSt ik zelf, heel uitvoerig in 1898 een dergelijke huis houding beschreef, in myne brochure »E?n Volkshuis", uitgave J H. d« Busi-y, met platte gronden en teekeningen. Niemand dacht aan eene «utopie", integendeel, van verschillende zy'den werd mij steun voor die ond°rneming aaigeboden, en irschrijvii gen tot GO mille, toegezegd Mijne gezondheid was toen reeds wankelend en ik durfde de onderneming niet aan. Ik hoop echter van barle, dat ai deren het plan zullen hervatten, 't zou pen weldaad voor de arbeidende kjasse zijn. Het huis docr Lily Braun beschreven, is, als 't ware op 't miine gecalqueerd ; hierby een exemplaar. U dankend voor de opname dezer regelen, met alle hoogachting, CATBAEINA. ALBERDINGK THIJM. ?uiHimiiiliiititiiHiiitHiMUftiiimitiiiiiimMMtmiiiiHiiiimiititiiuttim «a Lu Muziek in de Hoofdstad, Het was my' niet mogelijk 1.1 Zondag de nitvoerirg by ie wonan van »la Daoination de Ftiutst' van B^rlioz en daarom besloot ik Dins dag te gaii . De Oiatoriumvereeijigirg heei't den eersten dag geen voorspoed gehad mot den tenorsolist. Z >oals mtn weet zou de heer Jos. Ty'ssen Jr. de titelparty zingen; daar de heer Tyssen echter sedert eeuigen tij l 01 gestold in, moeht men omzien naar eeu plaatsvervanger. Alle pogingen, die hiertoe in het werk werden gesteld, faalden, zoodat de directeur, de heer de Lïi'ge, besloot een jong zanger, den hjer v. Kempen, tot bet vervullen dier parlij v »or te bereiden. Doch ook deze moest ter eiUer ure, wegens verkoudheid, zijne medewerking afzeggen. Als een ware redder in den nood verscheen toen de heer Jan Dijker, diu zonder eenige repetitie, dus geheel oi.voorbeieid de party van 't blad g^ongen hesft. Het zal wel niemand be>reeoiden dat men,onder die om standigheden, een gedeelte der tenorsoli heeft laten, wegvallen. Zver zeker verdient de heer Dyker bewondering voor zijn energie OQJ een zoo zware party op zich te durven nemen ; doch ik kan mij best begry pen dat hy volgaarne voor den tweeden avond de tenorparty gecedeerd heeft aan den heer Frans Pflilipp^au, die dan. eersten avond elders engagement had. Ojk de heer Philippeau heeft de party zonder voorbe reiding vervuld; doch vroeger had hy haar reeds in het t'ranssh gezongen, zoodat voor hem de Hollandsche tekst slechts vreemd was. De uitvoering van Dinsdag slaagde uitmun tend. Het is en blijft eeo genot te Iu steren naar het werk vau den groeten frarsehen meester. Zeker, de oorspronkelijke tekst vaa Gjetua is verminkt; ztlfs de idtën van den dichter zijn er nauwelijks in te herkennen. In den tegenwoordigen tijd zou zuik zonder ling omspringen toet het litterair eigendom van een ander, iederen componist als esii grove wandaad worden aangerekend en teiecht! In den lijd van B-->rlioz echter waren de meeningen over dergelijke zaken nog niet zoo geiauterd. Dd groote reformator van Bayreutüwas nog pas in zij a opkomst. Hij had zyn beslis sende daden -nog niet volbruüiiten hy had der wereld zijne bi-'g:nselen nog niet geopenbaard. Het voegt ons Uit in aanmerking te neratn bij het beoordeelen van het si-undpunt, waarop Berlioz zich tegenover zijn stof gesteld heeft en ... sr zyn ia B rlioz nog wel iiige.i gebeurd op di1 gebiei', tven trg of nog erger. Men kan echter uit iedere bladzijde der partitie bespeuren dat Beriioz zyn Fuust met ware geestdrift heeft gecomponeerd, dat hij er totaal in is opgegaan en dat hij al de poëzie en al de charme, waarvan xvjn geest verval-A was-., er in heeft neergelegd. Als een onovertrcffdn meesterstuk mag men voorzeker beschouwen het koor »Djrs, htiureux Fansi". Iti slanke, soepele lij:.en beweegt ?,icb da melodie, heerlijk doorzichtig begwleid door murmelende kuursteujtcen an gesteund door een met uiterst fijne distinctie behanddda orehestratie. Hst «ballet d«s Syiphes" sluit zi.;h daarbij aan en maakt dat de uetoovering tot het einde toe voortduurt. Doch ook do »Rof,de des paypanft'' is frisch er. origineel in de hcojste mate. Hoe toont zich Bjrluz hier a's ee i meester der rhythoiiek ! DID het koor »0hrist vient de moetea afbreken; hij had za voortgezet ea tot eer, goei eindt) gebncïr. Hij dacht en rede .eerda als ieman I (He i oudtr is aan werkelijk 't geval ;s. ll.it leven ' had hem vroeg geiijyt en zija eigen beslaan, scheen hem, ie z'u fy,! -«el bestead bad, | lang ioe. Hij had zooveel doorgemaakt ! ; T.icti was bij pas t*e;-en-veertig jaar! ' Kn hoe welzijn g laatst.-ekken en zijn gerimpeld voorin ofd weien op voortdurend zwaren arbe.d en een sterken wil verrieden, spraken zijn i bruine, schituremie oogen, a'n dicht, zwart .' haar nog van jeugd tn tiïssche ge^oj,dhe:d. i Toen hij Maud weerzag, klopte zijn hart. j Was dat hut kind dat op zijn knie had Bezeten, , dat hij in zijn arm n had gedragen V 't Was i wel haar zachte biik, haar lieve, zoete stem, l haar mooie bl .nds haar, niet meer in losse krullen hagende, maar in een wrong op haar , aardig kop j? bevestigd. Hij vond naar veel ( mooier geworden. Uaar elegant toilet o-nsloot , een slank ti^uurijs en een beeldige buste. Haar ' i vergee -mü-j.iet-oogen, waarin een traan blonk i van ontroering, en de tevens lachten \au \ pleizier, zochten de zijr.e; en ia zijn hand hield hij de bevende msifj:s hand gevangen. , Eindelijk -- eindelijk xie 'k u terug na, j zooveel jaren !" i (Jij htrkent mij duc, Maud V | Ja ^eker, ge zijt niet veranderd, lieve ' vriend. Ik vind u terug zc-mls 'k me u her- ! ! iunerde uit mijn kiude'jaren. Ik heb zoo vaais i aan u gcd -.cb.t. Ik cok aan u, Maud, en ik kan je niet zegjjen hoe gelukkig ik ben, je weer te zier." En ge blijft bij me, nietwaar V gij hebt geschre»en dat go voor goed terugkeert, dat ge niet weer w«g zult gaan. Ik wil u hij rnij hnuJen. Ik heb n zoo noodig, en 'k heb niemand dan u!" -l ressusciter !" met zyn fraai mannenkoor aan het begin waarbij zich dan later de sonore vrouwenstemmen voegen. Niet minder geniaal is het »Choaur des soldats et des tüdiauts". Het tintelt van leven en ieder der koorgroepen beeft en behoudt zyn eigene karakteristiek, ook daar waar beide groepen te zamen optreden. De liederen van Brand- r met den rat, van Maphisto met de vloo en de Sere nade van Mephisto zijn ware juweeltjes van humor. Daartegenover staan de zuiver lyrische ontboezemingen van Faust en Marguérite, betioorende tot het schoonste en innigste van wat onze geheele muzieklitteratuur heeft aan te wy'zen. Niet minder waarde bezitten, behalve het reeds genoemde «Ballet des Syiphes", de «Rakoczy-marsch" en het »Menuet des Folletu"; het zijn ware meesterstukken van. instrumen tatie en ieder goed orchest heeft ze dau ook ; op zyn vast repertoire. j D« uitvoering, ik zeide het reeds, slaagde i vgortreffalgk. De koren klonken zeker en beschaafd en de nuances waren met zorg aan gebracht. Hat orchest, het Utrechtsche van j Wouter Hutsthenruyter, heeft zich zelven j overtnff-iri, niet alleen in de zoo even ge noemde fragmenten voor orchest alleen, maar i ook in de begeleiding. Da heer de Lange had den fijnen tact om den eoEcertmenslfer Veerman, in de toej uichingen van het publiak te doen deeien. Wat de solisten boden was alles eerste rangg-kunst en sloot zich dus waardig aan by' het reeds genoemde. Hoe gctroon en innig klonk mevrouw Oldenboom's stem in de ballade »le Koi de uulé'' gesteund door de solo alt viool. Voortreffelijk was ook Patlippeau in zijn dankbare sou; vooral die gedeelten waar hij met zachte stem kon zingen klonken beschaafd en edel; doch ook in de krachtiger nuances was het alles mooi wat hij zong. De heer de Bicker zong de Mephistcpartij. Dat hij een schoone stem heeft, heb ik reeds vroeger kunnen constateeren by de op voeringen van .Puccini's »la Bjhème. Dat die stem een zoo grooten omvang bezit had ik echter niet vermoed ; zoowel in diepte als in de hoogte (de heer de Bikker zong meermalen de hooge ^) is het orgaan van dezen zanger even vol en krachtig en daarbij overal even schoon ontwikkeld. Hat blijft een groot gei ot te luisteren naar die heerlrjke, volle tonen die aan zyn borst ontwallen en zeer zeker heeft de heer de Bleker getoond aan allen die het nog niet wisten, dat wy in hem een zarger bezitten van buitei gewone begaafdheid. Ook zijn uitspraak was zeer te lover; een enkele maal slechts kon men zyn vlaauschen oorsprong baspeurer. De heer de Backer zong o.a. riederkruis voor ridderkruis. Toch mag ik niet ver helen dat het duivelsche, het helsche, het sarcastische in de vertulkirg der Mephistopartij meor op den voorgrond had kunnen treden. Da heer Sol zong wederom voortrtff)lijk den Brander. Taans zsker zoo goed als nimmer te voren. Groote duidelijkheid in de uitspraak kenmerkte zijn xirg. Hit zal zeKer voor den heer de Lange eene groote voldoening geweest zyn, dit werk thans wederom zoo mooi te hebben doen uitvoeren. Nog levendig herinner ik mij den indruk. dien het geniale werk op mij gemaakt heeft. toen de heer de Lange het voor een twintigtal jaren geleden, ter zeifder pljabe hier in het land heeft geïntroduceerd. Onzj muziek- Deoefaning, is sedert dien ty'd, met reuzenschreden vooruitgegaan. Verschillende moeilijkheden die destydj bijna onuitvoerbaar schenen, worder nu schier spelenderwyze overwonnen. Maar toch kan zuiks alleen dan geschieden wanneer een man aan hot hoofd staat die zoo doorge drongen is in hst werk, dat hij in den vclsten zin aes wourds kau herscheppen; en dat was bij de L-inge volkomen het geval. Eere daarom zijne leiding ! Tot mijn leedwezen was de editie van het tekstboek even weinig verzorgd als die der vorige uitvoering. H:t schijM dus, dat het bestuur der Oratorium-vereeniging hoege naamd geen prijs steit i<p correct Nederlandsen ! M» j ff rouw Mirie Seret gaf Ziterdag 25 deaer in do kleine zaal van het Cjrcertg bouw een liederen-avond voor genoodigden, waarop zij zich liat hooren in een twintigtal liederen van dea meest uiteenloopendeii aard. IteeJs voor een paar j iren, toen ik nu j Seret voor het eerst hoorde, was ik getrcffj'u door haar sehoor.e stem. Sedert heeft zij rusteloos vooitgearbeid aan de ontwikkeling harer mid delen en thans gaf zij het bewy's dat zij het reeds op een goede hoogte heeft gebracht. »In der FrsJido" »Mit Myrthen und RJsen" van S:hu(nann, benevens sGaorgite" van litchard Strauss, waren, voordrachten vau een gerijpt kunstenares. In deze liederen stoi:d mej, Sarot boven de tuak die zij zich zelven gesteld had. Hier bodan voordracht, uitspraak en stetnbehandaliüg dat harmonisch geheel, Jat steeds den volkomen artistieken indruk te weeg brengt. Z»l ik nu ieder der acdere stukken afjonderlijk bespreken 't Als ik dat deed, zou Zij .zweeg, in afwachting van zijn antwoord. Hij nacht nog r.a over haar woorden, ontroerd, verrukt. Och, wU hem i.og te doen stond om zyn taak te volbrengen, wa.< gemakkelijk genoeg. Mooi au ze wa-, ea r k, kon Maud een keus doen onder da busten. Maar er was g^en haast bij. Ilij kon, ja hy moest wachten, en haar in de eerste plaats itlicaton, waarop zeaani-praakkon maktn. In haar omgeving was men op de lioogte. Men wist dat Aiaud i-ijk was, zefr rijk, en baar groot vermogen op zicHzelf was al et-n onder werp waarover praaljus zonJer einde liepen in Wa,l-sireet. Hij hchtte Maud in, die eerst verbluft stond en niets ervan begreep; toen drong 't plotseling tot haar door. wat deze man voor naar was geweest; dat hij van wrre over hav.r had gewaakt, voor haar gewerkt, en haar t u een groot vermogen aan bracht. Slechts langzamerhand begreep zij dat a-'les ten volle, op een reis die hy mot haar en een dame van gezelschap door Europa maakte. Zij begreep't uit do hui.ie die men naar bracht e?do achting die men hern bewees; zij zag't aan de toenadcriiig.didiie wereld hun betoonde, aan de .vleierijen die m.en tot haar richtte, aan de vragert! waarvan zy 't oiid'-rwerp #as. .Nog beter begreep zij 't. toen ze, teruggekeerd te New Yjrk,coo gevierd wtird ih de salons, en de fcchitterenditepaityen aan haar voete,i zag. Dit leven van weelde en niets-doen drukie Mor. an. Dac zti hij torrminete, en bij speorde M*u:l aan, een keu» te doen. Hij weld« hoe iu zij'i hart z'n lieidc voor haar groeide en hij wist dat zij die r.ooit zou beantwoüfder. Hy wilde dus gaarne spoedig weer vertrekken; al slaagde bij or zooiioende r-iet in haar te verguten, dan zou hij tenra n&te toch (en on overkomelijke hinderpaal (usïchen hen opwerpen. Dit laa'ste deel van z'n taak: Miud uithuwel;jk;r>, dat hij zich 200 liciit had voorgeottlJ, ik over meer plaatsruimte moeten beschikken dan disponibel is. Zeker waren er in de andere liederen schoone momenten genoeg aanwezig, om er met waardeering op te kunnen wijzen. Als afgerond geheel stonden 7ij zeker ni>n op de hoogte van de zooeven genoemde liederen. Zeer zeker zal mej. Ssret bij al den yv«r, die zij aan den dag legt, er naar streven zich m«e, en meer te verdiepen in de verschillende stemmingen, die in tekst en muziek zijn neerge legd ; zy zal dan van zelf, die onmetelijk groote verscheidenheid van intonatie wetten ta vinden, waarmede onze groote liederen -zargprs en zangeressen zou kunnen tooveren. Z^ker mag men bezield zyn met de .beste verwachtingaa voor de toekomst «an mej. Seret. ANT. AVEBKAST. » * * NIEUWE UITGAVEN. De uitgever A. A. Noske te Middelburg die reeds n zoo groot aantal uitgaven in .Ie wereld heeft gazonden, van compositiën o' zer i nederlandsche toondichters, heeft besloten zijn j fonds-uitgaven met twee belangrijke werken te -vermeerderen Het zyn: Seletteia van Emile von Brucken Fock, het muziek-drama, door mij reeds vroeger hier in dit blad besproken en dat in klavier uittreksel met Nederlandschen en Duitschen tekst zal verschijnen en de Hollandsche Rhapsodie Piet Hein van P G. van Anrooy, waarvan de orchestpartituur sn partijen, benevens een vierhaftdig pianoarrange ment, zullen worden gedrukt. Ik acht het een heugelijk feit dat een nederlandsche muziekuitgaver het durft onder nemen twee zulke belangrijke werken uit te geven en gaarne spoor ik iedereen aan, het streven van den heer Noske te steunen, door zich die werken aan te schsffin. A. m F. M. Melders te Dein. A»n het verzoek van de redactie om deza tentoonstel l in g te bf spreken, wil ik hiermede voldot-n. iïstgeen wat ik van het werk vati den kunstenaar M^lcliers kond?, had mij des'ij (s niet bepaald aangetrokken, en waarschijnlijk wf.s ik er ook niet uit, mij zelf toe gekomen om de tentoonstelling t3 bezoeker. Het vilt mij dvarom zei r mosilijk om -'ets te zeggeu van <eu wark, dat mij niet gelnel sympathiek i?. Moet ik een schilderij of e^ii fquarel uit eeii schildersoo^puat beschouwen of most ik in het werk den measc'i zoekeu : zij-i le»d, zijn s'rijd. zijue vreugd», zijne overwitmm}? Ziedaar wat men zich afvratgt wanneer men het, w; rk van Melchtrs voor de oo^eu krijgt. Wij dien-n ons toch rekenschap te geven van hetgeen wij zien, wa{ wij in een wei k willen zier. Is het d harmo: ie van kleur, van (OJD, vaa vonn of is bet de bedoeling d e in het, werk opgesloten l'gt ? Wannetr li)mbrandt, Vermeer, Jacob Maria schilders zijn, dan is Melciers g,ieüschilder, en waaneer hij het soms trac'it, te zijn, dan is zijn werk veelal z >o onvo'maik^, zoo du-harrmni?eli en valsc'i vaa toon en kleur, dat het, mij spijl^ dat ik hit gezien heb. (Saliipluideo, Vest, Ojstpoott, Molens). Waarom oo'c de-:e wtrken tenfoongeateld, waarom er publiciteit, aangegeven, waarom als' het ware daardoor bespreking verlangd? Daarin ligt de Fou>. Nu wordt het liefste wat een kunstenaar is, zijn ei^eu gevoshleveu, door een vreemde natgeraakt met het ontleedmes dat critiek wil heeten. Een wonderlijk mensch die Mulchers. Hij geeft eene afbselding van de Vol.iersgraeht te Delft, bij avoud : er schijnt ram lijk laraplicht donr d vensters Van de brug, largs deu waterkant wankelt eene jonge vrouwelijke gectalte, d« hand ttcuoend op _de balie, met p()uien lioofdijzer met blauwe japon met strookert en ellenlaugen' sleep. Ik wil niet in meerdtrj details tredtn en de dame verder op hare slaïp»andel ug vol ger, zij mage eene O^helia t,f een d;ch"erlijk tesld van den kunstenasr zijn. Ma»r ik wijs even op de oamogelijkheid om aan het blauw, dat toch een kleurcoot is iu de gamma vaa kleuren, die waarde te geven, die bij er aau geeft. Zoo z!et men geen b'auw bij a rond, evenmin is het mogelijk, dit de roo ie bloempje»! die voor het ram staan zoo fel rood ziju ; dat is valscli, onwaar, even on waa-r als de verlichting van die sleepjapon. Waarom die huifjgs mei veel natuurgetrouwheid nagebootst, met een bepaald strevtn naar juiste toonvcrhouiing eu daar dan die slaapwandelende vrouw in baloostuum als^valsch coutra&t ti bijgesleept? Evinaoo is het eens afwijkirg om op de Camarttten," dat valsch van kleur en toon is, waar het kuis'licht op de straaUteenen dezelfde waarde heeft als op de wolken, cm daar weer d e blauwe dame te brengen, uu ja gezel schap van hnat ?mentlm, d-e blootshoofds -s be.den met lange slepen. Wannetr Melchers schilder wil zijp, dan moet hij breken met fie scheen hem nu bijna boven z'n krachten te gaan Ea Maud?... Ze dacht veel na. Al die pretendenten, aangetrokken door ha^r vermogen schenen haar al heel ileinnelig naast dezen man, die zooveel voor haar h»l gedaan. Z'j ontweek hen, onverschillig en met 'n zekere minachting. Haar hart ging open, zij voelde dat ze bemind werd. Door hem ... die 't hiar niet zou zeggen, die haar liefde niet zou vragen; aan haar, voor wie hrj alles had ge.Han, die zwijgen zou en heengaan. Eu zoo veriiepen dagen, weker, maanden. Wie van hen, hy of zij zou spreken ? 't Was Maufi. Hy was dapper geweest, zij zou 't ook zijn. hij was nederig, zij zou haar trots onder drukken. Eens op een morgen, trad Morgan de kamer binnen, waar Mkiud. gewoonl. k vertoefde Hu hal een brief in de hand. ' ' Ik geloof," zei hij tot 't jonge mei j 3, dat deze brief een eind zal maken aau uw bes ui.eloosheid." L-ilard Stafford vraagt me uw naad Lelaad- Stafford ?" Ja, hij, en ge kunt den rijkste n en meest gezienen jongen man uit New Y...rk er niet van verdenken dat hij, slechts uw fortuin begeer' Denk er esna over na. Maud, en morgen Neen, mijn vriend, ik moet zijn aaczoek afslaan." .Maar waarop wacht ge toch Maud, om een keus tédoen ? ' Ik wacht tot... hij die me lief beeft.. me dit zal zeggen. K u die man?" hernam hij met een stem die trilde van ontroering. Zij stond op en keek hem aan : D'e man zijt gij !"