DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.1312 4 t' tanten zgn voor de cflotsirg, boven bedoeld, bwtemd.' Onder de petroleum-ondernemingen ondergclfeidt zich de lutern. Ram, waarover ik de vorige week uitvoerige beschouwingen gaf, op aangename iwjjze door een koers verbetering «?n 92% tot 95«. Het wgearingaveórstel aan de m pjj Stiriname, veertien dagen geleden reeds meegedeeld, ia gugenomen. Zoi als toen reeds in de rubriek werd opgemerkt was eenige toeschietelijkheid van de . zyde der aandeelhouders wanschaIjjk. Toen was de koers 75; nu is deze 82. Indien ik hiorhy doe opmerken dat de aan neming van het voorstel waarschynlyk 90 v C t. voor de aandeelhouders beschikbaar zal stellen, na verloop wellicht van ongeveer ten jaar, dan schijnt deze koergverbeifing goei gemoti veerd en eou eeniga verdere prijjsverhooging niet onwaarschnnljjk zyn. In de groep der diversen zie ik wat hooger genoteerd de eojnmoxs van de Steel Gorporation. Ook hiervoor is, om de redenen,. da vorige week vermeid, goede reden. Kon ik mij - van de volle waarheid der gepubliceerde cijfers, aangaande de schitterende resultaten van deze ? grootsche enderoeniog, door eigen onderzoek overtuigen, dan zou ik haast mijn laatste penWkgake voor den aankoop besteden. Nu mag deze goede kans de .gtfjrtaneerde zich alleen veroorloven. By 4e uitvoerige bespreking van de Intern. handsyndicaten in de kroniek dar vorige week, werd gevezen op een <e w.oaiische wet, die het causaal verband aanwijst tusschen grond bezit en een toenemend aandeel in de maat schappelijke opbrengst van landbouw, handel, nijverheid, scheepvaart. Wat leeg ik nu in het rapport, door de Russische regeerings gedelergeerde Gnlisbamban ff omtrent de Russische petroleum-industrie in het bijzonder, uitge bracht ? De rapporteur beeft zy'n onder zoek ook tot andere werelddeelen nitgebreid. Hy spreekt daarin van de ontdekkirg van een groot aantal rjjke oliebrormen in T t x»s, in de nabijheid van de golf van Mexico. Gsproduceerd werden in Februari 687000, il April 851000 «U jn Mei 932000 barrel». Da olie wordt met, weinig kosten naar zee vervoerd en de pro ductie-kosten ry'n geringer, dan die van de overige Amerib aar sche, de Russische en van déNederl. Indische olie, zegt de rapporteur. Voor het grondbezit, das voor de hand«yndicaten en voor de Kans. City Southern Spoorweg kan deze rrjke onderaardsche schat eiet anders dan vocrdeelig zrj". Amst., Marrixatr. 409 Borneo". 14. 8. '02, D. STIGTEB fBimiiiiiiiiiiMiiiMniiiiHiMiiiiiiiimiiiiijmiiiiiimiiiMHimiiiiiiiiiiimi Een Oranje-cmiosnE De overleden kroor prins Willem was indertijd leerling op 't instituut «Noorthcy'1, destijds bestuurd door dr. De Raadt. In dezelfde jaren was ook mijn vader aan ?Noorthty" verbonden, en gaf den prins les _ in Vaderlandsche Geschiedenis en Duitsch. Onder de door mijn vader nage laten papieren vond ik onderstaande lijst met vacantiewerk dat Jt koningszoontje -wag opgegeven. Vacantie werk. 1852. Dagelijks: tien regels uit .Nepos in het Hpllar.dech vertalen, te beginnen bij Miltiades; een thema van Reit?., . eerste klasse No. 4. G 9, 12, 14, 1G, 18, 20, 22, 24, 2G, 28, 30, 32, 34, 30, 38, 41, 43, 45, 48, 50, 52, 56, 58, 01, C3, 65, 67, 70, 73, 75, 77, 79, 82; een half th^ma uit Buudet VI, te beginnen bij Srction III; beurtelings vijf regels uit..Peter, te beginnen Orthographitche bungen, blz. 65 of tien regels uit Sadler Exercicea Arglai», te beginnen bij Ttème XXVII pag. 100; beurtelings een voorttel uitSlrootman Cijferkunst, tweede deeltje,' te beginnen bij No 111 of uit S rooiman, Algebrp, te beginnen bij No. 40. W. N. A. K. H. F. van Oranje, Noorthe y, 25 Juny 1852. Hoe lang de vacantie op Nporthey toen duurde, is mij oiibekend, uitdethemaas van Reitz mogen we misschien 35 dagen aannemen maar zelfs voor een week of 8 .is 't een behooilijke dü?i=, en de prins heeft niet kunnen zeggen dat hij van geen kwaad geweten heeft. Misschien strekt het menig m de vacantie zwoegend knaapje ten troost dat zelfs een »doorluchte Oracjetelg" in zijn vacant iet ijd werd ge plaagd met themata ReiUii en dergelijke foltertuigen. EDWARD B. KOSTER. S N U I F J E S. HETSJES A'aar het Engelach, van SOFIB SPIEGEL. Salve" riep Hendrik Roland op vroolyken toon uit. Gjdda- k, dat ik weer hier ben, hier in 't oule, gezellige home ... En jij lieve, bekoorlijk* gastvrouw, van harte gegroet,hoor! Deze laatste woorden werden, terwijl de spreker zich van zijn handschoenen ontdeed, tot het levensgroot portret van eeii mooie jonge vrouw gericht, die van uit de fraai vergulde lijdt welke het portret omgaf, lachend op hem necrblikte. Het hel opvlammend houtvuur in den gezelligen haard wierp een roodachtig schijnsel op het beeld, waarvoor de jonge man eenige cogeublikken in stü'.e bewondering bleef staan. Uet ruime vertrek was half a's atelier, half als bib'iotheek ingericb' ?, langs de wanden za^ men kasten vol boeken, op den fraaien vleugel l<gen da laatstuitgekomsn muziekwerken en by het venster stond e^n fchiJdersezel, waarop een nog . onafget-erkte, met een doek halt bedekte bchilderjj rustte. Hendrik Roland hal zich weder van het portret afgewend en thans gleden zjjn blikken over de zoo welbekende voorwerpen rondom hem. Een belageiyk gevoel van zicb-thuisvoeleu" kwam over hem. Ka een afwezigheid van acht lange maanden eindelijk weder hier terug, zag hjj met verlangen het oogesblik tegemoet, dat hy' zy'n ouda vriendin Toeklft, in w.er huis hij aliy'd zeker was van harte welkom te zy'n, zou terugzien. Hij en Tnekla kenden elkander .reeds van af hun eerste kinderjaren. Toen zy zestien j»ar was geworden, nam haar vader haar mee op reis en toen ze weer terugkeerde, was het j jngfl, vlugge ding de mooie jonge vrouw ge worden vau een man, die wel driemaal zoo oud was als zij Haar vader had gewild, dat dit huwelyk tot stand kwam en tegen zijn Vjzeren wil had het mei>J3 zich onmogelyk kunnen verzetten. Eenige jaren kon Hwidrik de vrierdin uit zyn j?ugd met wie hij na haar terugkeer, op denzvltdtn hartelijkm voet als voorheen, wm blyven omgaan, in haar kwaliteit van gracieuse, lieftallige huisvrouw bedonderen, toen ver'.oor zij onverwacht haar man en na diens dood begaf ze z'ch naar het buitenland, waar zy geruimen tijl vertoefle. Ia het vaderlai d teruggekeerd, werd zij door al ha&r vrienden en bekenden met epen armen ontvangen en het ontbrak der frissche, levenslustige en geestige vrou", ofschoon ze weduwe was, niet aan tal van vereerders en aanbidders, waaronr)<r velen, die ernstig naar hart en hand dongen. Doch zy had haar «rijheid te lief, naar het scheen, om die voor een tweede maal en ru vry'willig aanbanden te leggen. Hendrik R >!acd, den tot tn toe ongetrouwd gebleven speelinakker van vroeger, was een lit f hebber van sport en litteratuur, terwijl hij als auteur zich een niet ocaanzienlijktn roem had weten te ver warven. Hy bezat geld genoeg, om te leven, geheel raar eigen zin en gerofgen; de dames bewonderdt-n en aanbaden hem a!s om strijd, ondaika z\j ?wisten, hoe Toekla altijd en altijd voor hem i umirer n bleef. Dag Henk l welkom hier! E. n slanke, trotsche verschijning sto d onverwacht voor Koland eu reikte hem de tijae, b'anke hand tot ec-n welkoojfctgroet. Met haar mooie, bruine oo jen keek ze hem sch Iks aan, Dag T hel: la ! wat Hef vsn je me 'ö.h te willen ontvangen, oi.danks het btrenge bevel, dat je vandaag voor ui macd te sjreken was. M'n hartelyketi dank daarvoor ! Voor my'n ouden speelkameraad ben ik altijd te spreken ! klonk het eenvoudig, maar welgemeend van bpar irisch-roode lippen en te wi,l 'e dit z'i, zette zy zic'a behagelyk neer in een laag stoil'j? bij den haard. Zoo, zoo, vtrvol,.de zij steeds ocdeugerd met de oogen lachend, is mi-neer eindelijk wier terug ? Zooals je ziet. Ik kon het niet larger uittouien. Uadt je dan al zoo gauw geroeg van de rust en de kalmte, die je ging zoeken ? Och., wat ! rust en kalmte. Ik heb geen dag, geen uur zelfs niht gehad. Voortdureid kTjaai ik van het eene vrouhjke gezelschap ia het ar de- re. En waarom je dan niet in een stil afge legen plaatsje teruggetrokken, ver van het gewoel en de drukte der menschen. Omdat m. n mij daar toch ook niet met rust zou gelaten hebben ! ... U 'land had onder het uiten dezer woordf-n zijn gvlaat in een ruelankolieke plooi gezet f- n was juist van plan ee>n diepen zucht te slaken, teen zys oog pp het spottend gezicht en de gsappige wargkuiltj^s van de tegenover he-m zittei.de jorge vrou v viel. Haastig, om haar n;et aan 't woerd te *) St. Valei-tirisdag wordt gevierd op 14 Februari' Ik weet wel) de pf rs i? gehouden zooveel mogelijk OES van alle belangrijks, zoo van het ergerlijke als van bet verkwikkelijke, dat ergets in de wereld voorval', op de hoogte te brengen, maar nu voisd ik toch iets vermeld, dat, dunkt n:e, beter verzwegen ware geworden Ik bedoel de mededeeling van het tchatdeiijk feit, waardoor/en zitting van de Duitfcche tariefcommissie is ontluisterd : hoe namelijk de socialisten een voorstel indienden om bij de paragraaf, harsdelerde over kiiider?pee!goed, ook een invoerrecht op ridderorden teh« ffen. «Ridder orden, zoo luidde het, zijn, ook wanneer ze door souvereinen worden verleend, te belasten met een invoerrecht van ten inii ste duizend mark per ttuk, naar verhouding van de waarde van het mateiina), zonder te letten op het gewicht. Ik kan mij begrijpen, dat in tic vtrwaide en verhitte breiutn van socialisten dergelijke heiligschennende denkbeelden opkomen eerlijk gezegd, ik heb nooit iets anders verwacht doch wat mij ten zeerste verwondert, is. (lat in het oidelijk, door wet en wapenen besclifcrmdDuitfchlarul, zulk een grobei Unfug niet aileen in het parlement gepermitted'd i?, maar in de zittiugsverslsigen en in de dagbladen werd g; boekstaaf «l, zoo lat hij zelfs ter kennisee komt van een voor slechte indrukken zoo licht ontvankelijk gemoed. Evenals ti« or de rechtbanken zekere z&ken met giV-tA'.en deuren worden behandeld, zeuden ook de pailementen dit behoortn te doen, vooral_sed?rt door het afvaardigen vsn socialisten d; nrheen, zoowel de toon der debatten, als e'e waarde der onderwerpen die^ ti wosden aangeroerd, maar al te dikwijls dalen be neden het peil op wel Sïs behoud een recht schapen man moe! p?ijs sullen en op vtelks verhei Ha g «.Ike beschaafde zich ais van nature toelegt. W>.t echter eleze zaak, voor mij althar s, bij::orider pijnlijk nsaakr, htt is, dat je ervasen ruoist, hoe niet alleen in Duitscliland, n-aar ze-if» in or.s vader land, die aarslng op «ie iroi.en er. scf-pters, want anders is het i iet, dadelijk g/publiceerd werd, eu d K l je iu ja beate, in ja edelste kringen da: s-cialisten-kabaal moest zien to-ju!c!.o:i, aL hadden die laten komen, trachtte hij 't gesprek op eea ander onderwerp over te brepgen en met de hand naar den tchildersezel wyzende, vroeg hy: En je schildery ? Bg'na niets aan gei?an. Het is my al net gegaan als jou, het eene amusement volgde op het andere. Mag ik rooken ? Gi gerust je gan^, how. Jj lievelingscigaretten liggen op de gewone plaats. Hendrik stond op en, liep naar het hem wel bekende sigaren kas'j 9. Je beat een jiiw«e', Thekl», zei hy', meteen weier tegeu over haar pl'<at»nemend: Ei wat zou jullie mannen wezen, zonder sigaar ? Ja, dan zouden we, geloof ik, : ^ verve'er.der zij"1. O, zo1, dus je b-'kent «3u3 zelf, dat jelui onuitfttaanbure wegens bent. Dat 's ten minbte nog eens verstandig van je. Och, .OLuit^ luiifcaai1, dat hangt er maar van af. Als 't om ons heen vervelend en onbehagely'k is en wij met een val che vrouw te doen hebben, kloiik het eenigszins geraakt uit R )land's mond, daa ... En wat moeten wij met een valschen man doen ? viel Toekla hem haastig in de rede. O, dien stuur je op rei^! I)at heb ik gedaa-1, maar het b«a te niet. Ik zag heai overal weer terug en '4 mWdags aan (ie tible u'hote, zat hy byna geregeld naast me. Maar a propos Henk, vertel me nu eens eerly'k, in w;lke groote stad voel jy jezelf 't meest ep j i gemak Ja, z.e je, dat is nu een vraag, die niet zoo heel gemakkelyk te beantwoorden is, want ik ban nog al tamelijk kosmopolitisch in mijn smaak. Als ik -oor een fijnproever een menu zou moeten opmaken, kijk dan koos ik Veneti voor de viscb, Logden voor het p :;e de ré-,i-tance, hot roastbe.ef. Weenen, Rarae, D;esden, Budapeat en Flor ;nca konden het wild leveren, t'alermo en Athene liet ik voor de s'.a in aïwmerking komen PariJB, het heeriyke, lieve Parijs voor de zjetighedan en het dessert, Stockholm en Sï. Petersburg vjor de verschil lende yssjorten, Mïdras en Caïro voor de vruchten, Peking en Yokohama v.;or thee en kuffi;, Elii burg en Dublin voor likeuren en Berlijn voor bloemen. En de soep, waar moat die vandaan komen ? Natuurlijk uit New-York. Neraens hebben ze zulke verrukkelijke soep a's.' aa\ Alleen is het maar jammer, dat ze a!tij3 vast : te kou-l, of te heet wordt voorgezet. Nu oatator.d een kleine pam;?, gedurende welke Hendrik ach'eljos blauwe, duane rookwollij^s uitblies en Tar_'kla als iu gedachten veriouken, naw da punten vaa hi&- verlakte la&rïj s staard". Tbïk'.-i verbrak het eerst de stilte. En vertel me nu esus wat vau J3 zu'f, riep z* uit. Waar laef j j nu toch eigenlijk voor, en wat voer j-} zoo'n ganschea landen dag uu ? Is ? Ot-h, niets bizonders Ik bestudeer zou'n bse'jïde mensctielyke natuur en vooral die der scnoone sekse. O j*, dat 's waar. je maakt studies van de vrouwen, is 't niet ? Pr-.cies, en jij d et LetZ'-lfde !en opzichte van ors, mannen, idet waar ? Ik heb met alle mog«l?ke krachtsinspaani*:g geprob-erj joa voorbeeld kam.'raadachsppelyk te volg«;n. Natuurlijk, wij gelooven be-iden aan p'atonische po'y^ainitó. Biecht eens eerlijk op, wie ie j a iaa ste held ? ... of overwonnene V ... Wat een overdrevenheid. H-jH, overwon nene . . . Zoj'n titel is veel te mooi, antwoordde Tü'kla achteloos, 't Is heel gewoontjas een domkop ... een fransche gratif. Uie tellen tegenwoordig niet meer mee. Had dan liever een eiigelsehen hertog genoiuer1. Wsarom juist een hertog 'i Je weef, ik ben met een lord ock tevreden. Deze laatste woorden werden WJ<i-r geuit op eeiJg-;zit:s spotteuden toon en mat schalkscie flikkering in de oogen. Hendrik richtte zich plotseling kaarsrecht overeiijd. Is lord Bjb weer eens komen opdagen ? viO g hij en ziju stem k!o k ontevreden. Als je daarmee lord Mo..moutu bc-doeli-, ja l Ik heb hem den laatsten ty'd verscheidene malen gesproken. Zoa, hm! En wie zijn de andere aanbidder^? O, ' daur zijn er iog 1.00 vee)... twee hebben me ten huwelijk gevraagd. De ce;i, baron von Thorra, heelt me zsit's beiood, zicb van taat te zullen maken, als ik m'n toe.4era:uijig n ot gat Wat nummer t.vee doen sal, a!s ik wei^-r, is nog 'n verrastii.g voor mo ... Eu ru j m beurt ! Wie is jou ieatate vlam V Wat heb jij op j3 geweten ? Eer, paar onfchuliigs hofmakerij'jes vin n ijn kant, en twee huwt'Jijk-atnvrageii ia nptiui» forma van den kaal dar schoort sekf-e". Dat 's hojgst vleiend voor j >, zei Tbekla, met iets spijtigs in haa- stem Djcn onmiddellijk vervolgd; ze op den gcwoutn toon: Nu kan ja toch 's zien, hos wij, \rouwen, in de.i laatste.n tijd vooruitgaan, He k H..t eene aanzotk kwam van een oude jongejuffrouw, die me bad en smeekte, haaT eenzaam levea op te vroolyken, en het ander vaa een vervelend, ryk weeuw j J, dat, zooalze beweerde, doodelyk van me was en geen gelukkig uur in haar heele leven meer hebben znu, als ik niet steels in Inar nabjheid was Of 'k gauw m'n bieden gepakt hal l dat begry'p ]e De jongs vrouw begoa hwtely'k te lachen en dreijend den vinger tegen den vriend'opheffend zei ze : Omslaat, ondankbaar msn:cb ! En is dat alles gesveeat. Hoeft niet .i vaa a'len ]i onkwetebiar hart w -ten te treffin ? Even aarzelde Rjland met antwoorden ; toen kloik hel, (ea in zyn woorlen viel voor een aandachtig toehoorster a's Thakla ieta toeders op te merker,.). H<a zóó ;er is tiet *èi gskom^n. G8lre>tf)n ben ik zeker... ma-.r niet doo-ielqk, gelukkig! 't Was 'n allerl'.efst, airdlg-onschul dij; meinje met mioie donkerblauwe oogen, roode lippen, oj den heelen dag te zienen, als ze met Z:JQ aardig wisten te babbelen en een paar wangen zoo zacht en zoo tij i alseeperzik. Ea geestig I. .. 't Is maar goed, da^ ik zoo hard naar ni'n oude vrier,den en m'n speel kameraadje v rlangie, wie weet, wat er and.ra gebeurd zou zy'n ? E1, ei, was het j5 heu'ch en»t ! Op m'n woord, 't was byna te laat gewee«t, maar ik ban bytij Is ea als gentleman teruggekeerd. Wel bob ik baar vandaag een sou?e..iertja gestuurd. Je weet toch iuimers, dat het heden St. Valentin's dag is. Och, natuurlek, hoe kaa ik zoo iets \ ragen, eeu van je aanbidders zal ja wel met een geschenk hebben vereerd Juist geriden, manr.efje. Von Thorm was zoo attent, ze zag hem bij het uitspreken dezer woorden eenigszins onde» zoekend a w. Och, js begrijpt, hij, als neef en ernstig pretendent naar rnyn hand, liet ze er q'ivn on/ertchilüg op volgen vergeet me op der gelijke dagen niet licht. Hy' stuur Ie m-> al heel vroeg een p-achtig Sachet, dat ia blijkbf ar zelf met bloemen en vogels beschilderd hac-ft. Ik won, dat iemai d mij ook eens zoo'n Valentins geschenk cadeau maakt», 't Is nog eea oula gewoonte, hè? Och, ik tnost eerly'k bekennen, ik voel wel wat voor die dirgon. Zoo'n bo rden- of haiïdsch endoos met een groot geschilderd hart en daarboven twee kleine, saa'ngevou^en hardiea met daaronder de woor den I lova y >u". JA, ik vir:d er wel iets poe tiach in. Maar .mot die soort van aardigheten, verwent men jn\j niet brg. Nu, a!s ik gewe'en hsd, dat jïerg op zoo'n attentie gesteld was, dan zou ik heusch mijn hart eu n*y'n palet wel eens voor je hebbea laten spreken, lactrte Thekla har'eüjk. Rjlaiid zag haar misr,oe,.,d aan. Waarom moeten mijn gevoelens toch a'ty'd ia zoo'n be lachelijk daglicht gesteld worden ? vroeg bij geërgf-rd. Foei, Heek, doe ik dat dan ? Ik stel je ideeën juibt op hooien prijs en waardeer z^ ten volle. Maar we zijn vaa ons chap'tre ajs;edwaald, ja weet wal, dat rharmai t', blauwpogige onschuld ge kind! Z'g, ben JT nie: blij, dat ji j3 vnjbeid nog niet kwijt bent'? Dat moet jij noodïg vragen ; me dunkt dat Th&kla Williau«on h-\ar vriJQei'l toch ook nog al _op hoogea pry's tchijr.t te stellen, klotk hec bijf.end antwoord. Ji.. . wel ts verstaaa m'a vrijheid in denken ea handel.-n. Je h;rbt gelijk, ging Ro:aüd schijnbaar kalm weur v:ort. Vdj>eid is ook een heerlijk iels. Wat 'a beriijdsrs^aardig nipnich ben ik toch eigenlek, d:.t ik zoo maw alles doen en laten kan, vat ik wil, zonder iemand rekentc'jap te geven >,ai of verlof te vragen voor mijn da en. Hoe zou ik anders zoi gemakkelijk hebben Simmen toestemmen in het voorstel van een zekeren meneer Karlsloh, om met hem en diens zooi; een rei j'j raar de Noordpool te maken. Wij ... [lenk ! .. Do wsa'er, waarmede Th&kla haar gezieht te>gea den al te feilen gloed van het hiavdvuur beacherrad hield, viel haw eeissklsps in den schoot. Ontsteld zagen de donkere oigen den sjirtfktr aan. Ja, vervolgde R /land, die zich hield of hij haar plots»lingun fchrik niet had b-merkt, J,\, je tiit te vertellen, v?as htt e'gcnlijke dufl va i mijn komst. Door de vreugd} van j3) weer te zien en al prateiid over nonsens di'-gen vergat ik het totaal. Ik heb er alle machtig ve-1 idee in ; we makeu het ons zoo gemakktjl.k mogelijk, h-aiten ons niets en keere:>. mlssuhiea piür,a een j jar of drie terug. Wou j« firis jaar wegblijven V 'i Is geen kleinigheid. En wamieer (ter.h j'! heen to gaaa 'i Daarover bfcn ik het uiei me ielf nog niet heriimaal eens. O,... ik dacht a', of dit soms meteen ja afacheiJsbczook was, lacht; Ta-k!a, maar in haar lachen klonk ie's gedirongei.s. Misschien ben j j a', lai'g van je huwclyksreis t cru/, als ik i og bezig b?,p, teebere'.dso.len te maken voor u:ijn A'ootdpoolreis, smaalde Rolaüd. Best mogelij i I Een klei1 e jitaze onfs'ond Thekla staarde peinzend in het vuur. De sc^alkache uitHriikking in haar oog n had plaats gemaakt voor iets weemoedigs. l ?l-'^.'Ii^^ kwaadaardige roerviiikea een onschuldig grgpje uirgebanld. tot vermaak van aile opgeruimde mei »cherizie!ep. Ik moet eerlijk verklaren, toen ik las wat het llanddsbiid zijn BjilijnscUeii covrtt ponden t veroorloof de, aangaai ele d?8 g> mee: e hakkerij op «Ie scliooiii-te bloempjes die aan den Gi?zagsboom grocian, te schrijjen. heb ik e'r aan gedacht a&niioirds niijn ab«!nutmeul op te zeggen, wijl ik meeijdj niet langer mijn teTuii te n.ogen geven a^n een orgaan, dat bij den schijn vaa ko'.iingegeziadlwid er toe medewerkt om de heerlijkheid te ver duisteren van de li.rfste f.ave, wanrmre een gekroond hoofd de deugden van ji.len (:ie heru die..en beloont n kan. Of welke andere beteeke: is zou m-;n kunneu liecateti aan de v;ie:.dtlijke woorden, wolke de medodeeliüg vau h^l feit voorafgaan? »De Duii-che socirflisten zijn grappen makers eerste klas. (j-x-n vervolgingen, al waren ze nog zoo scherp, geen achieruitzetting, al was /.e nog zoo grievend, heeft hun den zin voor humor en satire kui.nen ontnemen. \Yoens iag hebben ze daarvan een merkwaardig ftaabje afseleg i in r!e tarlel'commissi?. E--n siyaitje dat heel wat opschudding en verontwaardiging hrett geiv.-kt bij «l n voorzitter, bij de heeren van de regeerii-g, mi'agaiiers b'vj ceri aantal leden, doc.'i dat «It-galnitUemin on weerstaanbaren invlj-el za! oefe'.'en op de lachspieren van Pillen in en buiten Duitschland, die het laci'.eu ! og niet veileerd hebben". ilu'xor, satirr-, riie verontwaardiging wcki bij »J.e htcrt.i va;, de Iv'gceiing" . . Zeg een», begon Hendrik plotseling weerr hoe staat hot nu toch eigenlijk tusschen jou. en lord Bob ? Je vraag herinnert me in eens weer aan dat oue spelle'je, dat we, doen we nog kinderen waren, wel eens speelden, gaf Taekla, zonder echter den luchtigen too.i ran daar straks te kunren temgvinden, ontwijkend ten antwoord. Ken J9 't np^ ? 't waarheids«pel noemden we 't. R>'and herinnerde het zich eveceeEs. Ieder moest op zijn geweten af elke vrw, die hem gedaan wer.i beantwoord--n, zonder dit antwoord aan een derde te verraden. Willen we 't, nu we noe se'en geworden zijn, nng eens doen, Thekla? -, c eg de j)Ege in in ernstig. Mij goed, maar eyen ecrlyk r.u, als toert we nog kinderen warea en op voorwaarde, dat ik beginner, mag, was het antwoord en meteen begoa hot fpel. Was je wérkelijk niet op dat mooie onschuldige kind verlufd? Niet genoeg om met haar te (rouwen. B;n j>, met brd B>b geëngageerd? Nog niet, maar ... Maar dat zal niet lang meer dure", bedoel je ? Dat heb ik niet gezegd, klonk het eenigszins uitdagend. Er was iets in Taekla's s'em, dat Roland hinderde en hy sto: d met een heftige beweging op Komaan, ik moet nog eenige visites maken, 't wortt miji ty'd: Met onze kameraadsch&p zal het wel voor goed uit zy'n, als je mevrouw Bib geirord-n ber, zei hy op bitteren toon. Dit zie ik volstrekt nog niet in. We zullea elkander niet zoo dikwyls meer ont moeten. Niet zoo dikwijls meer I... zeg liever bijna nooit, anwoordda hy' somber. S el j j toch niet zoo mal aan, Henk en ga weer zitten, klonk het eenig&zii s bevel n d uit Ttuk'a's mond. Je maakt me heusch aan 't lachen ! Ik vind het geval anders z:io belachely'k riet. Kom, laat me gaan. Misschien begin ik vandaag tnija keffers nog te pakken. Vandaag nog ? Waarom ei t? Z?g 's Té1, wanneer wordt J3 ergsgeaent publieL ? Pncies op den dag van jiu vertrek. Alsof het jou wat zou kunten schelen, of ik heenga daa wel of ik blijf. Je zoudt me erg mnseyj, fl .li&terde ze zacht. Niet 70) erg, als jij mij ... - Denk a»n o. s t.pel, Henk, waarhe'id vcor alles.,. Zie van lord Bob af, dan zal ik n yn reis nog eens in bedenking houden. Maar ik kan toch zoo alleen tiet meer W\JYf>n voertleró). Ze'.üde beste, trouwste kaneraad kan niet voortdurend by een goeie vriendin zijn. Je vergeet, Taekla, boe graag ik die reis in jou gezelschap zou willen do( n, spiak Hendrik. Ik geloof toch, dat ik m:er verliezen zou, als ik mijn man" opgaf, dar. jij wanneer jy'je reis znu it opgeven L .rd Bob,.. Liop nasr den duivel met ja lord Bob ! viel de j inga maa haar toornig in de rede. Is mijn gezelschap ja niet genopg ? Datz ifde zou ik j >u kunnen vragen. Je gaat immers uit eigen beweging drie jaren vai me vardaan, antwoordde ze kalm. Van die reis ben )k al afgekapt, die hoort tot het verleden ! -s- Maar lord Bjb hoort nog tot het heien. Taek'a, laat Ay het heden, je toekomst zijr. l De woorden waren hem onUlo 'en, Vvor bij er zich zdf recht bewust van was. Renk ! sprak Taekla bewogen, Henk, we spelen vaarhed", deak er aaa l Ea hut is waarheid', klonk het stormncïitig =an zy'n lippen. Op dit oogenblik pa\ leer ik m'a eigen hart kenr ea, i weet ik, wat het wil. Het wil niet, dat jij eefl anderen maa toebehoort dan mij, my alleen ... M-iar we zy'n kameraden. .. btamelJe ze verlegen. En dat zullen we blijven, eerst geënga geerde, dan getrouwde kamerader*. Ei ja reis? vroeg ze bevend, overstelpt door de aandoening vaa het oogenblik. Die doen we samen, lievelirg. Hei.k, liefste Hsnk, ft sterde zij en hief bet van vreugde stralend gelaat van zyn schou| der op, ji eprak daar even van St. Valentins1 dag, heb ja ... Ik hè1», sprak bij op inrigen toor>, haar i in de re^le vallende, ik heb i . wat ik ine zelf ' r.og gesn hslf uur geleden toewensehte, het ' ouderwetsche «n daarom zoo zcldsame kleinooi ] het groote hatt en de twee kleine han: den, alleen ontbreken no^ do woorden: Ik ; htb je lief! maar die liet llandil.iblad in goede luim brengt, zoodat het uitroept: houd op of ik zou me ziek lachen ! Graaf Pjeadovvsl y, walgei.de van die humor en sa'yre, noemde het schardelijk ... «ridderorden in verbindingte brengen met kinde-r?peelgotd'',het was een «grove beletdigirg der rnoi.aichale ge vorlei.s" ... en zoo dachten er meer, maar het liuiLtldsllad blijl't daarbij glitnlachen en «=pri-t;Lt var. »lt- ii )lc-n huus to.>rr.s, die '/.ij r: keiijk uitstortten over de zoi.<daarshuofio;!! d» r heel vergenoegd zich in de handen w:ijf'üiide S«i" a!s stond het geheel aan de zijde dor laatsten, en als waren de monarchale gevoelens, de ridder ordes, de zielïonrust en de diepe verontwaanti^ing van FosodowsKy, Paasche en Areinit. haur niats. Neen, geen woord van utkeuui g, vau droefheid, van gekwetst mor,arclu<al gevoel... Iliriderorden kindt-rspeelgoed ...! Istfct het blad, «ïn dan besluit het: «iuahr het doel was bereikt^ de ridderprdemariie belachelijk te maken'' Hoe is zoo ieta me>gelijk 1 Zou nu, heb ik al hooren vragen met, dat afbreken van het oude huis, waarin in^ vroeger dagen de woorden »il\dderorde-Kindcrspeelgotfi'' ala helsche taal zouden xijn uitgeLreteu. de waarheid en hoogheid der denkbeelden, waar mee men o: s zoo dikwijls verkwikte reed) gele«U'ir hebbeu .... en komt er nu werkelijk in hei Keiie-riijk eene nieuwe koers, was.m-n zulk een uiting aangaaLde het heiligste wat de monarchie Leeft aan te wijzen een eereblijk van vorst of vorstin al een vooipruefje geeft? Intussdien heb ik ri« g een andere vei klaring van dii hemcltergend gemis aan ernst ve-rnpmen. Onmogelijk, zei me iemand, dat Boissevain, die zelf een Orar je "Nassau met fiere dankbaarheid d)aagt, zou kunnen meeren, dat de rang schikking van ridderorden onder kinderspeelgotd een onschuldig btaaltje van humi^r is; neen, dit kon op x.yn lachspieren niet werken.... ik houd het er zeker voor met diepe droefheid heeft de lezing van dien bootaardigen uitval hem vtrvuld. Maar, xooals je weet, hij was op reis, bui ten zijn yooikeniJs hebben ze in zijn blad di'en Duifschen corre*poi dei.t htt woerd gegeven. Was de hoofdredacteur thuis gewce&t, een krachtig woordje tot kas tijding van zulke onverlaten zou i:iet ontbroken hebben. En «iat g» l» of ik ook. Jammer, jammer dat hij abfei.t was! Etn' hoofdredacteur moest eigenlijk nooit zich van zijn post verwijderen ... .er hangt van zijn toezicht te veel af. Maar wat de zaak r,og erger maakt dan ij ppaichzelve reeds i*, deze geheele geFchiedenis viel voor op het? uoodluttigtt oogenhlik, dat men zich de; ken kan : in de maai.d Augustus... . se<!ert vele jaren juist de ridderorden- maand. Eerstdaags krijgen we weer den gouden regei': de lintje.-.fabrieken werken bij Hag en nacht.... ze kunnen oi.mogfHjk, en dat verheugt me, weer ttopgeztt worden \óór30 Augustus; daar koire; eerstdaags minstens een paar honderd ridders en broeders kant en klaar aanwandelen op ons staatetoor eel en bij erlt groofsche schouwt pel zal ik maar half kunnen gecieteo, want ik weet at kt r, dat akelig h ff'e wooid «kinderfpeel£,0£d'' spookt mij dan nog door het hoofd. l