fo. 1318 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. teiug .te houden, dan dient hij ti bedenken, dat er evengoed eene collectieve als eene iadividueele ministerieele veran t woordelij kfaeid be»ta*t. Eene krachtige regeering, ?ooak die van den heer Cjmboj wil zijn, en in vele opzichten ook is, mag geen elementen bevatten, van welke hij zelf moet erkennen, dat hunne openbare ver klaringen niet'ernstig behoeven te worden opgenomen. Ook zondereene «absorbeerend? persoonlijkheid" te zijn, dient de Premier te waken voor de homogeniteit van het Kabinet. De praktijk heeft, zooals men ziet, den heer Cotnbes in moeilijkheden gebracht. Maar de theorie, door welke hij zich uit die moeilijkheden tracht te redden, is niet minder gevaarlijk dan de oratorische zij sprongen van enkele zijner collega's. uit den gemeenteraad. Een herinnering aan vroegere jaren. Niet aesthe.tisch aangelegd. De gevötgen van bybaanfj:s. X. Eendrachtig! ij k zaten ze daar weer bijeer>, -de vier wethouders; uu de heer S.-rrurier ak wethouder voor de publieke werken weer TJJB oude plaats had ingenomen, ^as het een oogenhiik of tusschen het voorheen en thans, tusschen de naasting van de tele foonmaatschappij en het vertrek van den .heer Gerritsen, geen groote spanne tijds lag, waarin geheel de gemeentelijke politiek de koers was ingeslagen, waarheen de meer deBoooratigche stroomirg der tijden haar yotrie. Maar sinds 1894 hadden een m«seter in de rechten en een med- chir. et art.obst. doctor publieke werken baheerd, onoerwijs, handelsmrichtingen en de gemeentebedryven waren in andere haaden gekomen, een nieuwe burgemeester was opgetreden, «oodat het alleen de heer Seriurier en de oude plaats ter linkerzijde van den burge meester waren, die een oogenblik de illusie vtrqorzaakten, dat er nie;s was veranderd. In ieder geval mag de gemeente den heer Serrurier dank zeggen, dat hij hoewel lang niet geheel de gemeenteraad hem had ge roepen, wier een taak op do schouders wilde nemen, waarvoor twee der kuudigste mannen in den. raad, toen zii gepolsd werden of zij den door den heer Gamtsen verlaten zetel wilden innemen, waren terug gedeinsd. Sinds 7 Juni ji. stond in afdeeling I van het Gemeenteblad een voordracht, welke tot opschrift droeg : «Wijziging, verordening Dienst Publieke werken", waar van de hoofdbeteekeriis was, dat het aantal ambtenaren van hoogeren racg order verschillende benamingen nog al aanmerkelijk werd uitgebreid, de directeur eter P. W. twee onder directeuren naast zich kreeg: en de administratieve dienst, die in 1895 om zekere redenen, toen naar het schijnt, zooals de heer Vaa Arkel zeide, »heteeaegat met het andere werd gestopt'1, geheel ven den technischen dienst was gescheiden en onaf hankelijk daarvan optrad, thans weer ging reesorteeren onder den directeur. Dv',ze »»ijz<ging" was duseenigszins <en reorgani satie van den dienst van P. W. die echter dit voordeel had, dat zij uiet,zooaU andere reorganisaties, veel geld kostte, maar de begrooting slechte rtet f 4000 meer be zwaarde. Nu heeft de dienst van P. W. a! tij l dit voordeel gehad, om zich ? vooral nu, einds het ontslag van den heer Weissman, de functie van Scala- architect niet meer werdt vervuld te verheugen in de bij zondere belangstelling der beoefenaren van de edele bouwkunst. Die belangstelling was tiet altijd welwillend en richtte zich ook wel eens tegen den persoon van eien wethouder. Nog dezer dagen kon men van 3) KRYSTA. Poolse h e Novelle, VANMARIA KONOPMCKA.. Naar het Duitseh, door M. v. O. De jwge man stond gehset verbouwereerd ; zich benauwd achter nat oor krabbelend, stot terde hij : Ik w »u alleen... ik wou alleen... dat 't in 't dorp tiet zoo aigemeen. bekend we:d Op nieuiv barstte de oude vrou» los: wat mag r.iet bekend worden? Ei voor wie mag 't niet bekend worden '? Denk jfl dat ik maar de eersten, de bestea tot peetoomszou nemen? Of 't. kind met 'n wilgentak zou doopen? 't Heele dorp w.et imm< rs wat met Krys'a gebeurd is zonder inzegening en buiten don heiligen haweiijkabatd! ledween denkt ook, dat de andere nooit meer terug zil komen... . Du1, maak EU maar zoo gauw mo gelijk wei k van de afkoaligi g! Je nek draai ik je oui, als je 't met doet l Je ofgen zou ik je uitkrabhen!!'' Za was heeacii geworden van het schreeuwen en dreig-la hem in haar opgewondenheil met da fui ten. Da jonge knecht luisterde oplettend toe. Zijn gezicht klaarde op, en met voldoening bedacht hij: 't akkerveld dra\;t buste rog*a op 't pas ontgonnen »(uk gvond kon uw n 't aecs met tarwe probseren. Op stal stonden de noodiga (rekdieren, twee gezo; dj krac'atige kaaèeesten, verder jonge kalvers 15 schapen. ? Flinke schuren waren er ook. Op de^e hoeve heer en meester worden ... sappsrioot! dat was geen kleii-ighdidl I'J i van K y.sta hield hij vél vuur en vlam was hij voor hsai I Hij boog sic!?, omvatte dj krJeë.i der oude ea ku-;te ha*r hand. li vind 't goeJ, moe der," zei hij en wil niets liever. DJ hemel moge roe straffen ais ik 't niet irisug m ec. Maar K'yria a!s K yita ma maar habben wil! ' De oude vrouw was door de deamoe ghe'tl van den aanstaanden schoonwoon gekalmeerd : Waarom zou zy niet willen?" riep ze. Zorg jij er maar zelf voor, d»t ze wi!. Bjn jij niet mana genoeg om 'n vrouw voor je te winnen? ' Tirwijt ze sprak, sidderde ze er inwendig voor, dat Krysta zich versetten en hem beslist atwyaen zoa. Door hair zwijgen moedig gewordr. Blooker in De Opmerker lezen: »Deien geneesheer die te onzaliger ure zijn zaken in den steek lief, om zich aan zaken te gaan wijden, waarvan hij geen verstand had, zien de architecten met vreugde vertrekken eu zij geven hem het heilig kruis acht-raa.1' Zalf* de instelling van een zoogenaamle «Schoonheidscommissie", die B. en W. ad viseert in aesthetische vraagstukken en waarin voornatne architecten zitting hebben, scheen hun, die daarvan geen lid waren, minder gewenscht toe. Er moest en zou komen een gemeen te-architect, een aaslheticus bij uitnemendheid, die vooral niet zulke leelijke dingen zou ontwapen, als een paar particuliere architecten, waar zij door B. en W. geroepen waren om voor een paar groote bouwwerken plannen te ontwerpen en uit te voeren, volgens de mee ning van vele hunner collega's hadden gedaan. Z-K> sprak men in de werel i der bouwmeesters, die er thans over uit zijn. Amsterdam met bouwwerken te tooien, we-l&e getuigen van hun modernen geest en reus achtige oorspronkelijkheid. Toen nu da voordracht omtrent de reor ganisatie van P. W. verscheen, maakte het raadslid Van Arkel, die, zooals men weet eenige aardige geveltjes in Amsterdam heeft ontworpen, zich lot tuik der Arnsterdamache bouwmeesters en stelde in een missive aan den Raad voor ooi een «bevoegd architect" aan de Gamtente Ie verbinden, waardoor »het verwijt van ongeoorloofde begunstiging" van particuliere architecten zou worden ontgaan en de «schoonheidscommissie" zon kunnen worden opgeheven, en tevens het voordeel zou worden verkregen «Jat de particuliere architecten niet langer af hankelijk waren vau het ooideel hunner cullegaV, dat onmogelijk geheel onpartijdig kan zijn." Deze opmerkicg was zeker niet vleiend voor de heeren van de «Schoonheidscommissie', maar toont al weer aan dat de bouwkunstenaren dit met andere artiesten gemeen hebber, dat zij ook Kef'ct geen contiöle over hun werk hebben. B en W. brachten over h; t voorstel van den heer Van Arkel praeadvies in ong-unstigen zin uit. Dd «Schoonheidscommissie", die indertij l nog wel in het leven was gerofpen op iniatief van de 3Iüitschciiii>'j tot bevordering der Bouwkunst en van het ge nootschap Arcliiteclura ti Amintia wil.len zij wegens haar goede verrichtingen i.iet misken en zij ontkenden verder ook dat de eischen der aesthetica bij den bouw van gemeentegebouwen, voor zoover dit met een gepaste zinnigheid was overeen te brenger;, werden verwaarloosd. De heer Van Ark--l, die door adressen vau bovengenoemde maatschappij en vau bovengenoemd genootschap krachtig werd gesttund, liet zich echter door dit praeadvies niet vervaren, maar stelde in een tweede missive een gewijzigde regeling van den Technischtn Dienst voor, waai01;der ook was begrepen eeii architect op een bezoldiging van /'GOOO. * * * En nu was de heer Serrurier Woensdag jl geroepen om de voneliaciu van B. en W. te verdedigen,terwijl de architi u::-nwereld van hem verwachtte, dat hij, aleer B. en W. de voordracht op de agenda brachten, 20 wis in De Opmerker stond te Ie «en, de voor gestelde reorganisatie ziiiier aldeeUng nog eens goed zou bedien. Nu toch An/iileclura ea HouwlMiixt zich voor de voors ellen-Van Arkel verklaard hadden, en dus bezig waren haar eigen kind de»Sj!iooiiheidscommissie'' te vermooiden, moefcieii B. en W. wtl bes'öcn dat hun praeadyies «kant nog wal raakte". Moeilijk' was die tank niet voor den nie.uiven wethouder. A!s de welbespraakt heid van deii hewr Vau Arkel gelijken tred had kunnen houden met zijn goeden wil, dan ware wellicht de uitslag anders geweest en had hij ten slotte zelf niet, na den, keerde ze zich met gebalde vui>ten naar het bed en vervolgde: «Als ze jou niet wil hebben zal ik hair wsl anders loeren ! Tot moes zou ik haar slaan! DJ djiers zou ik van 't be l rukkc.n en haar met haar k nd 't hu's uit j-tgen! Ea t do Heere Jözes haar s(raffen zou vjor 't verdriet en de schande die za me aangedaan heeft op mijn ouden d*g ..." Haar schort hield ze voor het guzicat <n begon te snikken, haar boostieil ver smolt in tranen en ze wa3 diep b-wogen ortir ziehzedve en haar lot. K-ysta b3woo,j ongeduldig haar hooi l heea en weer o;> het kussen en steunde af eu tee zach jes. P.twel za,^ m-k stralende oo jen i aar baar. Nu, K>y»ta," waagde hij eindelijk schutter, zuh ge in.jn vrou,v willen worden V" Zij zffceg. tiy naderde hè: bed en wilde haar lobliggr.nd haar slrcelen. Zj wt-erdf hem heftig at" en s-rek'e tie araien uit: U.1.!'' riep z?. Ga h.:eu!" Wat is dat nu, Ivyi's?" vroeg hij zachf', wztsrom ben je zoo o s op tae? Vroeger wa^i j'i ti.ch ieal aniV-rc, ;a 't niet?'' Hoe ik viocgor tiyen je was <i*t is voorbij; i.u ben ii uni-j.B t u daarbij blijft 't! Ja moet imasra i,t^ i.aar d^ii muien Ga dan toch!" In dan j.mgor, raa'i koa'-.to bet! MJ' oon driftiga be'jïegp'g kecrda bij a'ch oiu en gin;^ rasr het vans e/1. Als 't <ia i movt da;i ga ik ma:»'-/' aui hij na eau k-jit s:iU>v/i,":,-i, aar komt ook d^ maan al a-.'iiter do :chu:ir te voortCïija. Bcr!: ' IJ;j ?i.'j;ia ido aic-s ud:^ als wilde hij ai het varariet di de erg^rr.is dij op hom druktan van zich i,fw;vpjp. Do ou lo vrouw bedacht zich op c-jj..< dj', dszo '.iiitcur, dU r,o;; uoalt on l'.oa jjüyrii'l hal, [^f.;\ psJsJM bczaf. Zj Jiot de punt van haar .ïdui t zakken ei ki_ek met baai' ioad bebchrridc cogen naar Pawel. Rij i ja zonder pch nj.ttr d-ta. mjion, ni'n goede Paireiy' Ja, gewoon in m'n kiel," aniroTdUi h j kortaf. Ouk hij bedaolit alc'i «lat ii:j f! .C.u; li.'on arbei id^, geen kop'.k o'.itv';.;;, aUyeu wat eten Ireeg. Zyn e^e;i.i'i werd er i iet ILI der om Da oulüzng b:.komrncrd r.u oen-, r a,1 r baar dochter dan naar l'^wcl en foen \,t»:-T Laar den haak asn d;; z idering, waaraaii da ver schillende k-esdin-jüiukke:! hiiijsjn. Kytu!" riop ze na uoii o.-göi-blik zwij:',tfnti uii ,or V, K'j'ita! Alli;8 is na e:i"!a,Ki too j.-ein)i.i:-ii a'j 't is ! H f:-j i»..,j j! 't viiileu als wc ;Us. Ibeio Jes-ja 'n (.if'-r brr.chlen, «5:1 ::is Paji\l inaiir dj pelsjas van A'.itek aan'rü'i':'1 Zo bracht dir \oorstr' ir aarriJenr1. met onzekere stem ut. Kiyti richitu z:c'.i r« eens wê?r recht oi>. sh e da lmnc'(?n i:! o'kaar zijn ongewone taak zich het voorhoofd afwisschende, voor de voordracht gestemd. Zrjn uitgedrukt veilargen, dat er zou komen «een aestheticus in den vorm van een architect*', bracht hier en daar een gli nlach oru de lippen d«r raadsleden. De heer Van Arkel heeft niet eens e>pgemerkt, dat de voorzitter zijn voorstel, vervat in zijn «nadere missive" dat tcch als een amenelement kon worden beschouwd en dat hij den raad aan het einde van zijn eerste speech van beteekenis verzocht aan te nemen ztlfa niet eens in stemming bracht; en waar de heer Kruseman namet s de cjmmitsie van bijstand het woord voer de n er zich tegen verzette, dat de behan deling der voordracht z iu worden uitgejresteld voorstel van den heerSutorius. klonken er alleen mogelijke riuaacieele be zwaren, die (chter voor dit raadslid wel te overkomen waren, maar bleef men voor een «aeitheticus in den vorm van een architec.," koud. Alleen de h-er Strrurier roerde hetaisthttische vraagstuk even aan, waaraan vol gens fcem voor de gemeente groote finaiiciede bezwaren we-rden verbonden. De eigeiilnke q'iaestie was dan ook of de directeur van F. \V. door een of door twee onderdirecteuren zou worden bijgestaan. Art. 5 der voorgestelden Verordering, die en bloo is aangenomen., laat daaromtrent ruimte, maar de toelichting sprak van twee directeuren, ieder op een bezoldiging van ? 4000 Wij kunnen niet beoordeelen of beide ambtenaren zoo brooJnoodig zijn, als door den heer Serrurier werel beweerd, die o. a. wees op de drukke bezigheden van den directeur ook in andere futictiën, waartoe hij door B. en W gerospeii werd maar toch meen en wij dat de nieuwe wethouder toeu hij zeide: »vvaar de directeur twee onder directeuren vraagt, geloof ik dat de Kiael niet wijs zal doen die weigeren,"zijn stelling wel wat nader had kunnen toal.chten. Dank zij den gemteEtjbedrijven ia de gemeente in het gelukkige beiit van tal vau dirtcteureu, ea wanneer nu maar aan hua vruotcheti o/n plaatsvervangers moet worieu voldaan 6 adat zij dit vragen, dan is WodLsdag j1, een antecedent ge schapen, eiat vé'htrekkeiide gevolgen kan hebben. Slechts de heer Schut stemde t»gen de voor dracht. Dd aestheuua droeg daaraan echter &eea fcchull. Hij w.lda zoo weii.ig moge.lijk ambtenaren, eu z« i!a,ii alleen lijdelijk aanstellen, indien de beho J':edat meebracht. Waarom heeft de hè; r Schut, die lid is van de commissie van bijstand en tevens eeii man van de practyk, ziin meening niet in een voorstel belichaamt? Dtn heer Sarrurier echter hebben wij be wonderd, dat hij reeds dadelijk den moed heti't gehad, om het tegeu de architectenwereld op te nemen, di-3 nog wtl wij citeeren hitr weer L)e O/inioker van hem ho.^pt^, »Jat hij zijn tjnus ego zul lütea hoorei', WB.nneer do weiti.sjhappelijke ambtenareu, waarmede zijn V'jor^ango.r de hoofdstad rijk maukte, de pracuj'i wat til te veei uit het oo^ veilieien." Dit is zeker, de nu:el was voor 't, oogen blik niet, aet-iheüi-ch 8ang<-lej-d. Zelfs de heer Fabius zwce;.'. M.t ttn b.'giooü^g ft-ite'ij-i jutt ee\'! tyk,-.'t VHM ii>,<>i- dau een luillioen in 't zicht, zwijgen dn Muzs-n. Djn heer Satoiius, die feonjs ook in'g w» l eens aan aestnelica eiott, waren tils elie vierduizend gulden meer nog te vee!. N >x een kleine opmerking: >le d e-ist <br Publieke werken, werd in zyri orgniiit-atie vergeleken met die der getueji tebedrij/wn. M--u vergat echter daarbij, dat d.-ze in mee." ot mindere m.-Ue proiljctief zijn. Pu blieke werken brengt echter g-.en c.jnt, in t!e gerueeiitekria, dtiiiromdivuit diiariu vooral zuinigheid op den voorgrond te i-taau en verdient zeer zeker de vraag o.Terwegi:>g of inou niet mi-t a or.eltidirecteu:' zju kunr.eüvolstaan. en riep nog driftiger dan van te voren: Wa>! nu 1103 Antek'a p«la? Neen, om Gadswil riet!" DJ oude was booa: Wees niet zoo dwaas e.i schreeuv z >o nisi ! 't Is of j.-) vrr.iKOrJ wordt, dom kir.d ! WLCC ju d-in Liet dat PU wel 'u jïar laüg voor niets gewoikt heeK helemaal gejn ioou vrat*... en d.« h J geen pels b&zit 't" Dan hai hij maar om loon raoatfïn vragen, wa.,ro3 hae-ft uij dat ni«t «aia^'i? ILj hueiie r.iai '.oor niets te werkj". Liat h«m 'c gaid van 't ^osieita varken toch nemen; bij kan ook myn blooJkjralei krij^on en veikonpsn. Maar A'.tek's pels al hij niet k'-ijgen, in der eeuwigheid riet! Pibtt?!" f'n met -n ruk, truk ze ee i snner grs.rc ko alen van haar hal", waarvan 't koorrj; brak, zuoda;; ze o,t-r het bed BÜop den gro-:i l rolden. Ue oud,', vrouw w;o.'i^ haar tanien: V,ra.t doe js toc'i, dichter ! Wind je 201 niet 0;.'! ... Ante k z-üdie p-.'h immers nooit ;rieer draden! Met hem 11 't vour goed gedaan !" Laat 't met hem yej.vjn ijü! ' rif-p K-y-itJ, Laat hij 'KI nooit ivcr draden! M.;ar dit^n pels geef ik niet weg i Neen, en Log eens iiesn !" Xe aloijg <ï« geba'de vuisten tegen el kaar, uic haar v.iu K>.*rn gloei-, iidi oogen struomie ;;en vNe.i v, n trr.:;ea. Dit de duivel ze h3.!o!" vio:Kte de j-inge ma:i, B\;OO.; midden i.i het verirt-ic eri ging haastig r.;>ir biii.'e.!, At i:ei;r ia :t c;sn harden al^g ac'uter zich tocs!a.>.i.de. 11 j oule lii.-'.o^ii'i H!- p r.:).; vast op den dj.; ra het do-o)t,fecs'-, .«/ kürt. n--t du vorige K-iboii.-tei.ibs'-n g'jvk-r i w i* s;t worden, toen K-yita's s"'.:.ii hc,a-.' vvtk'e. Moederij..!1' SV.u i; e", dochter V" Ik v ou ;?ra'.l;{ ops'P.ai." V/asrvoof f och 't b^ijt stil in bed en wees mr.ar bij dit jij er 200 \vanapj»s iuiigt.1' i< 'Aou tucügraag op-iaar, moeder!" herbjiai ie Kry-i.a. \Va.-.ru,J hi;b )??, zoo'n hsar.'i' NK'rus-.d j;a;;t j? i,V.K-ra Jinar 't werk. Da kmncr is k;u: -- 't vm.r uit Wüisrom zou je EU al op-.-!ain ':'' Ik moot u'.*-, modder. Vandaag is 't all-rzieu-u. Ik wil den pa-.toc-r ':i rwis voor Antek J,ïte«i lo^ee, dun aal 't r;e l'cht-, r «"orden.'' De O'.jd.; MOUW werd i.u geheel v/akkir en &in;{ in bed oi iui.e;i; h,t:ïr co6c-u begonnen te g;a-iïrn. "sV'.t '<ê'i~r, <l'o dal"... Dm armen joegen ral 'c Kek1, r iithter w; r J n, tli er een O-n 2-0v?i! ..- voor iie.u g-:be.~e\\ wjrJf, /eker, zek'*". M;j, mij zal 't verlichte.-', moed.:r!"' Zj zu:;!if!u divp a't druk'e een -.wsr-e la-1 < p haar en t'jii'&k iar'Kzaaivi: ,,Mo.j<) bij dan a-'aar Ju ver onder deii gio:id li:',e'ii; hu iilies KÓ > iei-fji Misfchien was de opmerking vau den heer Van Arkel niet geheel orjuist toen hij zeide, dat men den directeur dannoaar niet allerlei biibaantjes moet opdragen. A m s t., 25 Sept. SECANS. door JAN VAN 'T STICUT. WOÜTE.H fc UTSCilENRUIJTER Directeur cctnlut Utr.c'itfch SUdifyk Oichmt. Geboren te Ritterdim, den ]5;n A 'gustus 18f)9, gir g Wouter, toen hij nog Wouter j * wa-1, aldaar ter bc'aool I4j meester Luc'oif. 2\jn vader, die wel iets in den knaap zag welk cuder ziet LU niet iets'' in zijn kinderen i am in den beuinee zelf zijne muaickale opleidirg ter hand. £Iy was tiouwens voikorii n gerechtigd goede verwac jtinn<n van zijn zo m te koestere->, war.t hrj stamde uit ee/i muz'!>aïi geslacht. Zyn overgrootvader reeds eer. link handels man in de Maasstad was een zeer vt rdieastelijk dilettant als hoornist en dit kwam hem zoozeer te stade, ('at toen in der Franschen tijd zij:.e zaken als zoovelen 'n die dagen haast gehvel (e gror.de werden gericht, hij, met xrjn zoo.i, plaa's vond in het erkest van de FranschB komedie- en daar behoorlek hot brood verdieiide voor zich en de z\,nen. DJ z o% die op deze wijze zijn ranüekale loopbaan aanving ook een Woufer llutschenruy er leeft in Rj.'.erdam nog in d; vr.'eudslyks herini eri g van velen viert, ah de suchter van E.iditio en als de man op wien ze-:er een kwart-eeuif het gcheele muiiekale leven in die sted gedreven hèft. De zo''n van dezen verdier.ste!yken man alzoo Wouters vader, die zulke goede verwachtingen vaa zi.,nen telg ko3ster,-ie was kapelmeester \an de mu^uk der schutterij te Rotterdam. Dezs vader werd niet weii.i» onlv.uehtc-rd (otn ele destijds zeer bekende muziekb-otfcnear K 't3 >an de S.ü.dt hjm toevoeg Ie: ,'ait de;i j^r«..-n liever ko"kebakker wordeji. a:jd rs lomt er Djeh Jiietj \au hem terecht." De^e ongunstige voon pelling heefc Wouter ze,f al zeer »p edig zjo energiek geloget.scraf't eïat dezelf-ie K.es van de S*ndt met groote toewij-ür'g zijn« studiën op de p aio leid J.1. B;j den leeraar Wirth aan de Hultir«'armche Mudek-'hooi (ihans jrot'essor nan de Hoei'i ehule te B;rlrjr.) studeerde hij viool en reeds op K-Sjarigen leeftijd legde hij zich onder leiding van rten beken..ten profess r G;rcsheim op de rheore i:che we'eLschappen toe. fi n tijdlarg wa-; Wouter op de m mekschcol leeraar en le.rlirg tegelijk. Op 20j.-»rigen Ie., fujd asci; teerde hij zijnen vader a!s '2i kapeliuei stor l-ij de Kjtleniamxc'M schut'.erijruuziek, wellse betrek-ing hij 5 jaar l is. Mo^e 't gras over zijn graf heuvel groeten! Gelukkig dit hij dan raad.:1 i-ie's meer zien of hooren kar, nu 't :ói ^e'vcrde-i U!" Zeker, dechte'-, z-ker! ji he,br. gelijk!" herbaalde de ou ie, < ie ij'ij was d-.t Kiyüa's gfïdachten cen« andere wending g no.-aei; iiaddep. <J'-ker, . . . we raytien oi;zca l t-yen lieer Jezus nu;t do vi^f .voniteekt-n j h^el vroom 'n i il'r breide:: a-i za! aiies zich nog scbikke-n. G s'eren htb ik rog met o: ne g-ie.le Viienden oveilegii, en aüemaal h.'.üben ze f o't gezfg'ï, dat d.it 't b.sto was wat w-: do.-n konden." K y^ta zweeg en h"KO'.i zith met lieverige harden aan te kioeden ia d; l«_uie on;p,ereiderde kamer, die i-o;; alle sporen va M h-t daar <).eu votigen mroi,d g hou .en dcoidoasf, aantoonde. Ze had haist o::i Y.\-J te iiuEsr.. om zsjo ^pnftdi^ -.. o-.;«i\;k vviai' Atitek cv.', n,is t'-: laten lezf-n. 't Was J»iar g's'eren zoo voocgckorao?1, ali-i bal m-;n hem begraven, o.i ai-; we d hier i-rogeien en geJr;iiUj-i na eijn be grafenis. Haastig gin-r As onie K ub/wiak. die in haar scbik was ov;.-r haai1 d :c'iti-:r's Vüra^deri fe(em;a:'rg, a,\n h.c werk. Er was h:el w.-it te doen. De gast»vn ware;! ze-, r laat ver rolilc.ü). tot opruiinen was ze niet meer gekomen : ii'j den gekruider, b.-ar.de :ji', wa-i de oud", x-rhif. ?,» in een licatnn roes, zó i ali ze reible en jieiidc, in bei geroU ea had (Ja-leiij.k batr otve;'. gesloten, die aioe warm va:i 't arukke lachen tn tchreien d.it /.n gej-ian ha.i. Z.: was niij over iieu goeden tlbop va-i hot tieojifee.i*, bl:j els.t h.t z*aft2uai' va. Ie ei' h^n aliü.'i z:>j be3'. gesmaakt hs.l, dat de j,";s;en ir, bs:t «jeiiuï-l gee:i aanstoot aan iets fjei.ounn i;.-t:!ea eu z:.-o vrouiijfe geweest v,-a;ü' ; -/B hal Ai-n a. u's zoo vriende'ijk gekiiikt &!.'n.t l'&x?l resils \verk f,3 maakt ba;l van da afsjoiidigi; g van he-c L\UJ.Olijk. Nu ji, een enkele na-.t -wel erni r.e.i toe:-.pe!ii;g oj) da aa;istfia;ide bruiiv fc garnaak'", en dat was ook maai' heel go. u g;-j,\:<;-t ! Gj'.Ma^k ! nu zou er t-,ch eind''ijk ; cti eir.de komen aan d.it eeuwige hu.!,-:; en j-mimi ren ! . . . En de go:.d.-! God ziai Ofk vereerd xij", en i.iemand zi;ii iets iae;.r 3in te me;ken iü-'tben . . . Zos ovuïegde de or.de K-irl)3,ii. k, ?tr*rijl ;\\ bedrijvig ruLilrij-ppJdo ei. h«ai- jnoivcngtbsd machiiiaal opzegde. p eens scheen haar iets in to -, allen en bleet' ze mideten in de ki:nn- htaa'i: 't ld waar ook ! , .. Hoe nioi.t d.'it i u met do ;aarraarkt gaar', K:y,*a'? Ik h;.b j;i.-.ieis^ ir.ef KI i nissen ats-^proken om te kamen ras.r :Jr: 6 iea te gaan. [K v..,u ia-meis de ti Jialvf-is, veikcopen en l'dvtl heefl eei.e e^,,e nooèijj. ilee aioet dat r.ii't" Ga gerus', a!s 't ncodig i?. rvceJtr'.'1 En wi-i fijoet dan op 'i kl-:ir,!j:> paL-wr, nu j:j beknelde, daarbij tevecs vervullende die van directeur der gemer/gdezangFereenig. Euphemia. In dio jaren kreeg hij zooveel zelfvertrouwen, dut hy reeds op 23j%rigen leeftyd het onder nam een eig,en huisgjin te vestigen, en in het huwelyk trad met eene * *, die hun sedert een trouwe gezellin en krachtige steun op zijn niet altyd met enkel rozen bestrooid levenspad is geweest. Reeds een paar jaar na z£n huwelijk wachtte hem de eerste bittere tekuntellii g op z\jn kunsteraarsloopbaan l Een vete, die ontstond ttS;C;ien het bt stuur van de Oftic'erensocieteit en den toei maügen kolonel der schutterij, was oorzask dat deze laatste het oppermachtig bevel uitvaardigde : het schut tery orkest wordt ontbondea l Daar stonden vader en foon wel riet als koningen zo: der laLd, maar als ksp lintesters zonder hapsd. Daarmede brtktn moeil^ke tyden voor den jonggehuwde aan: vijf jaren, die bij zooals hy zegt doorbracht met van 's Maandagsmorgees half acht tot Zaterdsgs&voridu half tien les te geven. Maar tij liet dtn moed i iet zakken. Het \ruchtiiia0end onderwi. P, d»t hij op de piano en in de theoretische vakken gaf, verhoogde ziJLen goeden nsarn ais talentvol musicus; de gelegenhtid bood zich ook nog vaak gecoeg voor hem aan oai inhetr.pe-r.bsar op te treden en zoo k»am het, dstt toeii Kes de eerste direct/ ur van het Coi.certgeb; nw dtn nauw Jijks SjJjan'gen artist leerde kenner, deze everals indertijd zijn vader wel »itts" in tem zag en hem engageerde als 2e orchestdii igei t aan het Cnrcertgebouw, welke betrekking h\j den Icn Augustus frï)J aan vaardde. S.'ech's twee jaren ble<f bij die ver vullen en het is inderdaad aargenaam om te hooren in dezen tijd vooral, waarin ieder zicb, netzu uit eigen aandiif', ef do r de oms'andigheden caaitoe gedvoi gei), zeo gaane op dtn \oorgrocd tracht te dringen, zij 't ook tin kotte van anderen het ip, zeg ik, aangenaam om te h; oren uit den mond van dezen ihai.s zeif zco beteijdeii en ge waardeer den orkeïtdirect( ur, met hoeveel eerbied hrj over dien K s f preekt. De twee jaren, die bij onder zijre Jeidirg Letft doorgebracht, hebben, zoo erkent bij otomwocd' n, eene orscha'bare waarde g' had voor ziji.e veijere voriiiii g en daaraan schrijft hij het vooral toe, dat hy in s'aat gewees-t is, het mu:Ukle\en in Utrecht zco tot in den groi.d te hervormen, ais by dat in zijn biji a lOjstrig verblijf' hier gedaan heelt. Toen hy hier kwam voud hij een orlebt, dat boofdztkeiyk zijne kracat zecht in h?.rmoniemuziek. Hutschenruijter keerde dat geleel om en onder zijn behetr werd het Uimhtich Stedelijk Orche^t een der beste iy^nphonieorkesten, die bekend zij:i. In Rotterdam ver schaft hij san de bes^aai de groote ir.ricLtii gen : TconLunst noowel als Erudiiio met zij'-. o;kest de muziek en het is wel eigeraa dig. dat op de E:uditio concerten, v or i O juten door den grootvade-r gesticht, de kleinzton thans ep diens plaats staat en den dirueerstaf zwaait. O, k in de hoofdstad des fcrjks w, T .t Hutschenriiijter zeer gewaardeerd. A.'in cie beide insteUirgen van de Maatschappij ter b" v. van TüOrkunsl: het Conservatorium en de Muziek school alc"aar, is bij als leeraar v<rb>.>ndcn en er is in den laatsten tij i ook spreke van dat hij daar eene serie concerten met zijn oikest zal gaan geven. Zoo wijd hij zijn gehee;e?e»cn aan de kur.s*-, die hem lief is, de muziek. Wa t bn spaart geer e moeite c- m haar en ue b;lrrga;"var, het hem toevertrouwde corps zoo goed mogelijk te dienen. En dit juist hetft \a.i den b gu.i.e at' ziji e verhouding, zoowel met .-ijne mecidercn als nut de leden van hit erk>st zoo aangcnaïni gemaakt. MPII zag eit erkende in bem )i't aüetn den meeste-, maar ouk den werkzarfen man, die zich geheel gaf, zoowel aan de beiangen vau de zaak als van depersor.en. Dit verzekerde hem de fynipathie van at'en uut wie bij omging; en het publiek le;^de allengs dea f-.chrooua «f, ^is elke ieu#e zïdk cf e)ke in grijper, dis ve.'andjring in pen oud--», !a;;g b:s?aaii(ic, veroorzaakt en h; t kotat thars eten aandachtig r air flut schenruötcr's schooLe muaiak lu'isteren, als het voorheen de klanken van btt naar de kerk van Koscielnica gaat. Hij zal schreden, zoo alleen, en borger kri;'gjn..." Dat kan me niet scheler,'' zei K yi'a onverich:llig. De oude vrouw overlegde: Zouden we de deove Anna halen? Ze tan dar; aard appelen voor z.ch koken, op den kleine patsen en zija mdk sa:rn maken, vind je Li«t,~i2Lch.terV" Mij wel. ' Ja, da' z.J 't beste zjn. Want naar de m&rkt heer, is de weg kort maar terug lijkt bij heel ws,t langer .... Je ontmoet dan deze en gene rnct wie j ; w.it staat te praten en op eens is 't donker etr j; 't weet.... Hoe lang der.k jij wel weg te blijven. docLter V" Dat wec-t ;k Liet: 'c In 'n teel eire! en z»ak ben ik oA geworler, dat n,erk ik LU al . . ." ,,T[m hm . ." begon 't ouf j' > weer, asrzelei.d zw je dochter, eigev.lij'i . . . zou j 3 ook best morgi n . ..." Neen, moeder, r.cen ! Ik nioet vsndafig rog gaan. 't Is he.len Allerzielen .... Ik laat ern>c Liet van afbreng»?!." Zs wikkel, lo '; pairgeMs' ukken in een Jap, stopte «hit in haar hemd en bo g >,ieh over <!e hund d. r mojdeï. Dt.t G..id u behoede, moedfr ! ' G >d zegene j-> dochter! a!-i 't da:; 'oc'j moet!... \Vil j^ niet nog 'a naar don klein-M jonger, zien V' Ucli, waarvoor V hij s!aspt zeker !... kat hfci slap -n." Ze ging raar buiten. Ds ou-Je vr. uw stoi-.d in gedachten v«?rzo;.lf.-n, mot de kin op da h;-.i!.i [iosteutd. ,Nu :'s G wsorcü'ia'.iri Londer oi k maar eve: fits i aivr don t'.eiti-- tt/iti. ! Aeb, lieve oi ! eiaar 7.3,] ;,c..r Ké! viatni,vfcii Kevi-n-en, voordat hier b: uii, !t gevierd woïdt .... Urh Heen,'. . ." *u«v,t;e .;e, i., rw^l i;e , ?> d-^i drei-ipel ttord en Kiy-ta Ehblik'.;. De morden was nevelig, zoidii- 2a:\ > Uu-', r stil en warm, v:m eun rr. i .ïir-id die' tof m-t en kaliLlo Kbest nfearnir:. T.ch Lig er ev:i gediuk:« ti.ra'-frhaid over de cer,.;a;i3e? -- <-lr!en ; reeds hef-ru-hte dat r de gvoote stii ". (!;e I..HU den v.;1, t rsisap \ooiatj.a.i-: Z. o ver h c G .t re:kte v.-«s Let gtheeb Jsi-i.itc'aaj) ir. tf\\vr,i:. >, blauw prycig Hebt |;i:hu!.i en .ri (lis jj. ,-jj- "-' fcciEuurJiig g'acsae t'« st;s< m fii b« t J:°:ne in rom' gehoon lijn di'ors:.-.<..! a'n cei: s.kke'ï. Daa'nfast wtrs-n de 1. a-gf:iV-g«n »e;;a, d: \\ eveEalöguwo&:.ii;k in cl; IL i:;jf-r, ove.s*r:;f,c .-l'. Ken populif.r«nla:sri (.tri k; o Hch ic-i. '.er in 't wctitea uit, in '«.'« heidtie vivta bö.-r^e tiet torviitjo van eer, op een h.iue! s;a-:!;d keiije z'.c'a in de luc.r. (Wordt