Na 1318 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. AMSTERDAM. AMSTERDAM. OUVERTURE DE LA SAISOIU «IMlTTOlTI \I] ET d'HIVER Pour en garder 1'exlusMté, nos modèles de Costumes et Manteaux ne seront exposés que dans nos salons du 2me Etage. ?iiiiiifirltiiffirirfiiiiiiiiiiifiiitifiiiiliitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiHiiiiiiiiti werd medegedeeld, hoe 't best deze melk te gebruiken, hoe de «speen" schoon te houden: zelfs wordt tegenwoordig dit laatste ook al TOOT de moeders gedaan. Eindelijk staan de zuigelingen onder voortdurende controle, en worden ze geregeld elke week gewogen. 't Eerste jaar werden van de 400 zuigelingen 13 dus gevoed. In 1895/6 73 van de 429 pas geborenen : nu is hun aantal 180, wél 'n bewijs) dat steeds meerderen van 't nut dezer instelling zijn overtuigd. 't Sterftecijfer wordt er merkwaardig beter door: in 1898/9 stierven van de zoo verzorgde kinderen 5.76 pCt., van de anderen 22.07 pCt. Nemen we alleen darm-katarrhe in aanmer king, dan blijkt het resultaat nog gunstiger *e zyn. In 't zelfde jaar toch waren de cijfers reap. 1.28 en 9.76 pCt. In 1900 vielen slechts van de eerste categorie 3 op de 180 zuigelingen aan deze ziekte ten offer: zeker 'n schitterend resultaat.' 't Is dan ook zeer natuurlijk, dat elders dit voorbeeld navolging vond. In de allereerste plaats Parijs (topneel der werkzaamheid van prof. Budin en zijn staf.) 'n Vrij groot aantal m'elk-verdeelingsdepöts treft men er aan, krachtig ondersteund door Henri de Rothschild's «Oeuvre philanthropiqne de lait" met zgn (nu) 13 filialen in verschillende arbei derswijken der Fransche hoofdstad. Toch ia hu niet eer tevreden, voor er in elk arrondis sement ten minste l of 2 van deze depots bestaan. In 1900 trof men over gansch Europa 40 zulke instellingen aan, in de eerste plaats natuurlek in Frankrijk. (In Nantes gaat het van de stad uit, die jaarlijks 3000 francs subsidie verleent. Nanzy geeft 3500 francs voor 't zelfde doel.) Welke nu z\jn de voordeden, van een derge lijke instelling in hoofdzaak te verwachten 1 1. Natuurlijk zal de kindersterfte tot op 't bereikbare minimum zinken. In 1898, in Juli, toen in Parijs als we zagen 550 kinderen aan darm-katarrhe overleden, ging van dr. Budin's kunstmatig gevoede kleinen geen enkele te gronde. Van 1892?1899 had Bndin onder zijn toezicht en voedde by 435 kinderen gedurende meer dan l (én) maand : de algemeene sterfte bedroeg 7.3 pCt. Aan darm-katarrhe stierf er slechts l van, en wel, wijl 't in een crèche overvoerd werd. Heel zelden treft men bij zulke kleinen rachitis, scrophnlose aan. Dr. Dnfour zegt: >Bq onze kinderen nemen we geen opgezette buik, geen rachitis, geen scrophulose, geen eczeem waar." 2. Elk door de instelling met succes gevoed kind zal om zoo te zeggen een paedagogisch middelpunt vormen, van waaruit de principes eener juiste kindervoeding naar alle zijden als stralen zullen uitloopen. 3. Ze zal een centrum van kindervoedingswetenschappen vormen. Want trots 'n om vangrijke literatuur hierover staan we nog maar aan het begin van het begin in dezen. Nergens geldt misschien meer het «straks komt een wijzer, die 't weg redeneert." Biedert, Ranke, Stovs, Cameres, Schlossmann, Escherich, Meinert, Soltmann zijn juist op dezen grond zoo groote voorstanders er van. Wat eindelijk de beste wijze van inrichting aangaat: aan eenig kinderziekenhuis zij 't instituut verbonden. Dadelijk na 't melken wordt de melk er gebracht. Voor alles gelde als voorschrift, dat slechts dezulke als kindermelk kan worden geleverd, die van stallen en koeien komt, welke onder controle van vee artsen staan, beesten overigens van bepaalde rassen en onderworpen aan herhaalde tuberculine-inenting in afwachting ten minste van wat de toekomst leeren zal omtrent Koch's nieuwste theorie. (Londensch congres tegen tuberculose) De voeding hebbe uitsluitend plaats met voorgeschreven voer. (Uitstekend is 't desbetreffend rescript van de stad Dreaden.) Mocht op deze voorwaarden geen leverancier geneigd zijn, melk te verschaffen, dan worde van gemeentewege een kleine stal (voorbeeldig in elk opzicht) in eigen beheer genomen. Deze melk nu wordt gegynaeficeerd. Naar bekend is onderscheidt zich de moeder melk in hoofdzaak hierdoor van de koemelk, dat ze aan eiwit en zouten armer, aan suiker echter rijker is. Verschillende methodes van correctie zijn reeds aangegeven. De meeningen van de auteurs hierover loopen zeer uiteen. Toch is wél te verwachten, dat binnen niet te langen tijd de beste weg zal worden gevonden in dezen. En in ieder geval zal men streng individualiseerend te werk moeten gaan. Volgt dan het bewaren, door steriliseeren, beter waarschijnlijk nog pasteuriseeren. In Fécamp voorloopig 't beste voorbeeld verhit men de melk tot op 102°C. gedurende 3 kwartier. Zoo wordt ze in 9 flescbjes gedaan en met een genummerde speen, gesteriliseerd boven dien, thuis bezorgd: waarbij tevens terugge nomen word.en de den vorigen dag gebruikte flescbjes en speen. 't Best zou zijn, in de woning van den zuige ling op te hangen een kleine tabel met gedrukte voorachriften, b.v. in dezen geest: 1. Hoe hard 't kind huilt, geef het nooit binnen de 2 of 3 uur. 2. Geef 't zelfde fleschje, is er wat in over gebleven, nooit voor den tweeden keer. 3. Bewaar de speen altijd in goed gekookt water. 4. Huilt het kind erg en «zoekt" het, dan is dit niet steeds 'n bewijs van honger, maar zeer vaak een teeken van pijn en onlekkerzyn tengevolge van onzindelijkheid. Van tijd tot t\jd komt een huisbezoekster nagaan, 1. of de melk goed wordt bewaard ; 2. of 't kind zindelijk is; 3. welke kennis de ver zorgster heeft van kindervoeding. Eens per week moet 't kind aan 't zieken huis onderzocht en gewogen worden, 't Gewicht wordt genoteerd in een boekje, waarvan de moeder thuis 'n exemplaar heeft, wat zeer gunstig werkt op haar ijver. Ook kan door wenken van den arts zoo ovenoedinf, die hoofdfactor van de sterfte der kunstmatiggevoede zuigelingen, vermeden worden: de moeder toch is maar al te gauw geneigd, wanneer ze ziet, dat haar kind afneemt, 't wat extra's toe te stoppen. De Franschen zijn over de werking dezer «Consultations de nourrissons" (Budin's stichting) eenvoudig in de wolken. Maar dat alles kost geld, merkt ge op. En veel geld ook. Zeker, en toch by juiste uitvoering zal het wel wat meevallen. Een deel der aldus toebereide melk kan aan welgestelde lui met winst worden verkocht, de bereiding thuis zou hun zeker duurder komen. De middenstand kan ze tegen den kostenden prijs krijgen. De arbeiders betalen er minder voor, tervrijl de behoeftigen ze op medisch voorschrift gratis kunnen ontvangen. Gezegend is in dezen de toestand in Duitschland met zyn heerlijke zieken-verzekering. Overal wordt daar de melk ala geneesmiddel geleverd door de «Kranken-Unterst tzungskassen." Zeer belangrijke sommen worden daaraan znlfs besteed. De Dresdener «Ortskrankenkasse," die per L. 16 pfg. betaalt, gaf uit: bij een leden- totaal voor per ! tal van melk. hoofd. m"!898' ~79.930Te«~~Ï3-44rM" "16.8"M". » 1899 77 851 » 17.404 » 22.4 » » 1900 81142 » 22.690 » 280 » Die voor Leipzig betaalde: in 1898 voor 123 256 L. melk 11.343 Mark. » 1899 . 127.718 » » 13.020 » Hoeveel daarbij gespaard wordt aan allerlei medicamenten enz., dat zegt ons de statistiek niet: maar dit moet voor een belangrijk be drag zyn. Resumeerend, moge dit by de instelling er van in het oog gehouden worden: 1. In alle groote steden dienen instituten te verrijzen, die zich met de toebereiding enz. van zuigelingen-melk bezighouden en wel voor die kinderen, welke kunstmatig- of bijgevoed moeten worden. 2. Ze stellen de kinderen, voor wie de melk tegen verminderden prya of gratis gele verd wordt, onder medisch toezicht. 3. Ze worden voorzien van chemische en bacteriologische laboratoria, ten behoeve van de wetenschappelijke oplossing der by de zui gelingen-voeding opkomende vragen. 4. Principieel dienen ze in verband gebracht te worden met de kinderziekenhuizen, wien ze ook de noodige melk leveren. 5. Vermogenden wordt de melk slechts voor den kostenden prys of voor meer geleverd. 6. By invoering der zieken-verzekering dient de gesteriliseerde kindermelk als geneesmiddel te worden beschouwd. 7. Steden en vereenigingen verleenen haar steun. (Naar 'n voordracht van dr. Alex. Szana, chefarts van 't Vondelingenhuis te TemesvAr op de «Wanderversammlung ungarischer Aerzte nnd Natnrforscher" 1901. Afgedrukt in: «Die Jngendfürsorge," III. 8, S. 449-446). De tninlioiiwscuool te Swanley. l)e school werd gebouwd in 1889 met het doel om in een degelijk onderwijs ia tuinbouw eji aanverwante vakken te voorzien. Aan het hoofd staat een direkteur. Ze is 17)4 mijl van Londen in Kent ge legen, een vruchtbare gezonde streek, bekend om hare kweekerijen en moestuinen. De leerlingen ontvangen niet alleen eene op leiding voor groentekweekers en tuiniers, maar ook voor rentmeesters, leeraars in tuinbouw, colonisten enz. Het onderwijs tracht in de be hoefte te voorzien van een wetenschappelijke opleiding voor het kweeken van vruchten. Het collegegebouw bevat een ruime leeszaal, schoollokalen en laboratoria. Er zijn 15 broeikassen, ieder 100 voet lang, voor het kweeken van vroege marktgroenten en vruchten, terwijl twee nieuwe nog in aanbouw zijn, verder stallen, werkplaatsen, gelegenheden voor zuivel bereiding, hoenderfokkerij, bijenteelt enz. Het staat te midden van een uitgestrekt terrein ongeveer 43 acres groot, waarvan 2 acres gebruikt worden voor bloementeelt, 12 acres voor groententuin, 17 acres voor boomgaard, en de rest bestemd is voor tennis en cricketveld. Het beheer over de inrichting is opgedragen aan den directeur, die in het collegegebouw woont en de studies der leerlingen regelt. Hij is verantwoordelijk aan het bestuur, bestaande uit een tiental leden, waaronder 4 dames, bij gestaan door een sub-comitévan 9 dames en 6n heer. Het onderwijs bestaat uit theoretisch en prak tisch werk, zooveel mogelijk gecombineerd. Er wordt vooral veel werk gemaakt van de lémen taire opleiding van eiken leerling. Geen tuinarbeid wordt te gering geacht en het praktische werk geschiedt onder de bekwame leiding van een leeraar. Gemiddeld wordt er 2 uur per dag les ge geven in boekhouden en in die natuurweten schappen, welke op de algemeene grondbeginse len van den tuinbouw betrekking hebben, als : chemie, botanie, geologie, entomologie en der gelijke vakken. 's Zomers gaan de leerlingen om half zeven en 's winters om 9 uur 's morgens aan het werk met de gewone tusschenpoozen voor de maal tijden. Bij slecht weer wordt er in de broei kassen, in de bergplaatsen voor bloempotten, op de timmerwerkplaatsen gewerkt, of de leerlingen mogen thuis wat voorbereidend werk doen. In het eerste jaar werken de leerlingen in kleine groepen onder de leiding van een tuin man. Dit praktische werk wordt om de beurt in 5 verschillende afdeelingen verricht, zoodat de groepen den zesden dag weer in dezelfde afdeeling terug komen. Aan het eind van het eerste jaar kunnen de leerlingen kiezen in welke tak van tuinbouw zij zich verder willen be kwamen. Er zijn twee cursussen lo. die ter verkrij ging van een volledig diploma en die voor een certificaat. Beide cursussen duren 2 jaar. Ter verkrijging van het diploma (dat het hoog ste getuigschrift is door het college verstrekt) of van het certificaat, moeten de leerlingen ge durende de 2 jaar bewijzen leveren van goed gedrag, ijver en stiptheid in het bijwonen der lessen. Verder moeten zij een dagboek inleveren over het tuinbouwwerk, dat zij gedurende dien tijd verricht hebben. Het examen in praktisch werk is voor beide examens hetzelfde. Het examen ter verkrijging van een diploma wordt 's zomers afgenomen door leeraren, die niet aan de school te Swanley verbonden zijn. Het 1ste graad-diploma kan alleen worden verstrekt door de Koninklijke Tuinbouw-vereeniging na een voor haar afgelegd examen. De verplichte vakken voor dit examen zijn: kennis van praktischen tuinbouw, de grond beginselen van den tuinbouw, botanie, chemie (praktijk en theorie) benevens boekhouden. Zij kunnen ook geëxamineerd worden in elk ander vak, dat gedurende de 2-jarige cursus behan deld is, en zij moeten minstens drie van de volgende vakken kiezen (behalve de bovenver melde verplichte vakken) waarin ze examen wenschen af te leggen: entomologie,landmeten, ontwerpen van tuinen, bijenteelt, hoenderfokkerij en zuivelbereiding. Ter verkrijging van het certificaat worden dezelfde eischen gesteld als voor het diploma met uitzondering van de 3 vrijwillig te kiezen vakken. Nu en dan worden er uitstapjes georganiseerd voor de leerlingen om verschillende tuinen, kweekerijeu en bloement&ntoonstellingen te bezoeken. Elke leerling krijgt een stukje grond, dat hij naar believen in zijn (haar) vrije uren kan bewerken. In verschillende cricket, voet bal, hockey, tennisclubs, muzikale, litteraire vereenigingen en debatingclubs vinden de leerlingen een afwisselende ontspanning. Nieuwe leerlingen kunnen bij het begin van elk termijn na de vacanties worden aangenomen. Wenschelijk is het echter, dat zij in September, bij den aanvang van de nieuwe cursus, komen. Zij moeten den leeftijd van 16 jaar hebben bereikt. Het college-gebouw, waar de manne lijke studenten onder toezicht van den directeur gehuisvest zijn, bevat tevens een eetzaal, recreatiezaal en slaapkamers. Studenten, die buiten het collegegebouw wenschen te wonen, moeten daartoe speciale vergunning hebben van den directeur en van het bestuur. In geen geval is het een vrouwelijke student beneden 25 jaar en een mannelijke student beneden 21 jaar vergund buitenshuis te wonen behalve bij eigen familie. De vrouwelijke studenten wonen verdeeld in verschillende villa's, slechts weinige minuten verwijderd van het collegegebouw. De directrice en haar assistent wonen met eenige vrouwelijke leerlingen in Southbank en in de andere villa's Nortb-West en East-Banks zijn de anderen onder toezicht van een vertrouwd persoon gehuisvest. Het schooljaar is in drie termijnen verdeeld ongeveer 13 weken elk, beginnende op 16 Januari, l Mei en 11 September. Het school geld bedraagt 80 pd. 'sjaars, fl. 960; daaronder is niet begrepen een afzonderlijke slaapkamer, geneeskundige behandeling, verwarming in de slaapkamer, wasch, boeken en een kleine bijdrage voor het gebruik van microscoop en gereed schappen. Ex terne-studenten betalen fl. 480. Het kostgeld moet bij het begin van elk termijn vooruit betaald worden. Bij het verlaten der school moet daarvan voor het begiii van het termijn kennis worden gegeven aan den directeur door den mannelijken student en aan de directrice door de vrouwe lijke student. Jaarlijks worden na afloop van de cursus prijzen en medailles uitgedeeld aan de beste leerlingen. Een tentoonstelling van groenten, bloemen, gevogelte, insectenverzameling enz. door oud-leerlingen van Swanley, geeft een denkbeeld van de verschillende werkkringen die zij gevonden hebben. Bij deze gelegenheid wordt ook de jaarlijksche wedstrijd gehouden in bouquetten, kransen en tafeldecoratie. Ik had het voorrecht de laatste prijsuitdeeling in Juni en de daaraan verbonden «.Gardenparty" bij te wonen. Geen bezoek aan Londen's vele nuttige instellingen heeft zoo'n aangenamen en blijvenden indruk op mij gemaakt als dat aan de Tuinbouwschool te Swanley. Het was een lust de vroolijke blozende ge zichten der jonge meisjes te zien, in hare lichte zomertoiletjes als bloemen te midden van bloemen. Zij schenen haar werk lief te hebben. »It is a delightful and healthy business, I like it so much" zei een van haar toen ik vroeg, hoe ze het vond. Een dame uit Britsch-Indië, met wie ik kennis maakte, vertelde me, dat zij een jaar geleden haar 17jarige dochter, die zwak en ziekelijk was, naar Swanley zond, met het doel haar eenige bezigheid te geven, niemand zou nu in this country-g'irl" het zwakke bleeke kind herkennen, zie, daar loopt ze, naar haar dochter wijzend en waarlijk ze was een toonbeeld van gezondheid. »Kan men zich ook een aangenamer, gezonder werkkring voor de vrouw bedenken als bloemen kweeken, zei een der sprekers, de ex-premier van Nieuw-Zeeland Sir John Cockbnrn, die de prijzen uitdeelde, de vrouw is als het ware ge schapen voor de ,nnrseries." Planten en kin deren moeten met zorg, geduld en liefde be handeld worden. De vrouw voelt als bij intuïtie wat ze noodig hebben. Als ik een bloem was, zou ik het liefst door vrouwenhanden verzorgd worden." De prijsuitdeeling had plaats in een ruime zaal. Door de ramen stroomde het licht van den zomerdag langs de zacht-kleurige muurschilde ringen, verhalend van de Gouden Eeuw, die zijn zal, als de mensehen vreugde scheppen in gezonden landarbeid en in de glorie van den jongen dag. De bloemen en guirlandes, de frissche zomertoiletten, de stralende gezichten der prijswinners(sters) dat alles droeg bij tot de opgewekte stemming. Na afloop gingen wij in den tuin, waar op een ruim grasveld, beschaduwd door eeuwen oude eiken, beuken en olmeu keurig gedekte met bloemen versierde tafeltjes gereed stonden, waarop behalve thee, koffie, gebak en andere ververschingen, een rijkdom van de heerlijkste vruchten uitgespreid lagen: druiven, perziken, kersen, aardbeien, frambozen enz. alles te Swanley gekweekt. Weldra verdeelden de ongeveer 200 bezoekers zich in groepjes om de tafeltjes en hun opgewekt discours, terwijl zij zich te goed deden aan al de goede gaven, bewees dat zij genoten van hun namiddag te Swanley, begunstigd door verrukkelijk weer. De direkteur, mr. Wilkenson, was zoo vriendelijk mij een poosje rond te leiden. Hij deelde mij o. a. mede dat er 73 studenten waren waaronder 57 dames en 16 heeren, dat het volgende jaar alleen dames worden aangenomen en hij door een directrice zal worden vervangen. Op mijn vraag of al die meisjes na volbrachte studie een betrekking vinden, antwoordde hij, dat een groot deel der dames-studenten daar komen om later haar eigen land, hoeve of tuin zelf te kunnen beheeren of bewerken, maar de anderen meestal lucratieve betrekkingen vinden. O. a. werd er verleden jaar een geplaatst als hoofdtuinierster op 100 pd. st. (?1200) salaris met kost en inwoning. 5 als particuliere tuiniersters. 6 aan kweekerijen. 4 als assisteut-tuiniersters. 5 als onderwijzeressen in den tuinbouw. l als tuinierster aan de koninklijke tuinen te Glasnevin. l te Edinburg. 3 tijdelijk geplaatst als tniniersters. Ouders, die hun dochters een degelijke oplei ding in tuinbouw wenschen te geven, kan ik de »Swanley Horticultural College" ten zeerste aanbevelen. Mochten zij nadere inlichtingen wenschen, dan is ondergeteekende gaarne bereid die te geven. E. KUNST-HEYNNEMAN. S a f f r o n-W a l d e n (Essex). llllllllimmillMIIIIIIIIIHlllllllllllllllllllllimi Modes. Mevrouw Versluys- Poelman. Vrouwelijke studenten te Melbourne. Margaretha, Sofia, Hertogin van Wurtemberg, Aartshertogin van Oosten rijk. Dank zij de vernuftige, soms bizarre bedenk sels eener mode-koningin, een Parysche tooneel-ster zijn de dames grif ingegaan op een modetje, door haar gecreëerd, namelijk het versieren van ijle stoffen, zooals chiffon, mousseline-de-soie, batist en fijn linnen, met applications van laken, en omgekeerd wollen en laken japonnen te garneeren met het wazigste van het wazige. Men houdt vast aan de grond-idee, aange geven door de gevierde, fransche actrice. De zoo in-trek-zynde toiletten van zwarte taf-zijde worden versierd met geappliceerde motieven van gekleurd linnen of laken, met breede schouderkragen van rag-fijn batist met madera borduursels. Het dllernieuwste modegrilletje schrijft voor: borduursels schel af stekend tegen het fond, waarop zy bewerkt zyn. Zoo worden op een fond van reseda-groen motieven geborduurd met scharlaken roode of kanarie-geele zijde. Wit op lila fond staat beeldig en maakt met de zwarte taf-zijde een smaakvol en harmonisch geheel. De kant-industrie en de handbordnursels blyven een »rage", tot dusverre van onschul digen aard, waarop de Pasteur-methode nog niet van toepassing is. By de robe princesse en liet reform-kleed worden Grieksche randen geborduurd. Voor het overige blijft men trouw aan de pointde-rose, point-de-sable, de nopjes, de blaad jes, de bloemtjes, de sterretjes, de vlindertjes. Vooral de vlindertjes. De lingerie van Eva Humbert, de dochter der sluwe oplichtster Thérèse Humbert Daurignac, zich schrijvende »d'Aurignac", was geborduurd met wit zijden vlindertjes. Zwarte taf-zyden japonnen en redingotes, geborduurd met kleurige, fleurige applications worden ook door jonge meisjes gedragen voor bezoeken en avond-uitgangen. Voor avondtoiletten zyn de geheel gegaufreerde rokken >le dernier cri". Voor slanke vrouwen een prachtmode. Geplisseerd chiffon, of mousseline de soie op een zijden fond staat verrukkelijk. Bruidsjaponnen worden veel gemaakt van louisine, of van de heerlijke, nietkreukende, prettig-aanvoelende en zich-willig-plooiende non-pareil-zyde. Bruidsmeisjes dragen groote, platte hoeden, met achterwaarts afhangende sluier van witte of crème tulle. De sluier reikt tot even aan het middel. Van trouwen gesproken. In onze eerste kringen blijft men bij die gelegenheid ?Engelsen doen". Wanneer onze aristocraten, zonder blikken of blozen naapen wat men aan de vet-walmige, rookerige Theems- oevers vertoont, wanneer zy gedachteloos prijs geven den grondtoon van het Nederlansche karak ter, de deftigheid wat moet er dan van ons worden? Moeten wij met Transvaal in John Bull's muil verdwijnen? Een zoon Albion's zou zich op 't oogenblik niet voor >all the worlds and their wives" in rok of «smoking" bij daglicht vertoonen. Huwe lijken worden overdag gesloten. De bruid verschijnt in een gewaad van maagdelijke blankheid: wit kleed, witte sluier, witte bloe men, witte handschoenen, witte schoentjes; de bruidegom vergezelt haar in gekleede jas met gekleurde das. De dames uit den trouwkring, allen in prachttoiletten van teere of schelle tinten, gaan zy-aan-zy met heeren in gekleede jasjes, geruite pantalons en schelle dasjes. Reeds vroeger hebben wij op dit feit ge wezen en betuigen nog eens onze verbazing over dit gemis aan decorum, omdat wij onlangs weer zulk een malle vertooning van vol -bloed Hollanders bijwoonden, in de kerk. Onze-lieve- Heer moet ook dien onzin maar voor lief nemen. In Frankryk maakt men geen toilet, pour passer devant monsieur Ie maire. Goed. Maar de trouw -plechtigheid in de kerk is plechtig. Het laffe, Engelsche gewoontetje, om handen vol rijst en oude schoenen te werpen achter en over het rijtuig waarin het jonge echtpaar vertrekt om de huwelijksreis te aanvaarden, wordt nu ook bij ons gedaan. Wanneer zullen wij onze ouders gaan be graven, gezeten op een ry wiel met een jockey pet op het hoofd? *.* Mevrouw Verslnys-Poelman, presidente der «Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht", die in December a. s. aan de beurt van aftreding is als lid van het hoofdbestuur, wenscht niet meer in aanmerking te komen, noch als presi dente, noch als gewoon bestuurslid, omdat hare steeds toenemende particuliere bezig heden niet langer zyn te vereenigen met het eveneens steeds drukker wordende vereenigingsleven. Ook mevr. Godefroy en mej. Galléwenschen zich uit het bestuur terug te trekken, om particuliere redenen. De dames-studenten te Melbourne, die haar eigen club hebben, entameerden onlanga het onderwerp «vriendschap". Een rijk gegeven, waarover men vooreerst niet uitgepraat is. De rappe tongetjes klaterden dan ook als lustige De een voor de ander na stond op, om haar meening te zeggen,, haar inzicht uit-én te zetten, haar stelling te verdedigen, haar beschouwing nader toe-te-Iichten. Wat een geluk, dat Melbourne zoo ver uit de buurt ligt, want, o weel heeren l gy komt er niet goed af! »By mannen geen zweem van zelfopoffe ring." Daverende bijvals-betuigingen. «Vriendschap sluit zelf-opoffering in, sluit dus de mannen uit". Met jubel werd ook deze tirade begroet. «Mannen spannen hun «zoogenaamde vrienden" steeds voor hun eigen karretje. De vrienden moeten helpen aan een betrekking, aan een titel, aan een lintje" ... (Homerisch gelach). De dames oordeelden haar onderlinge vriend schaps-betrekkingen a toute preuve! Zij be sloten echter »als n man" elkaar niet meer in het publiek te kussen. Een der aanwezige blauwkousjes, een parmantig studentje in de medicynen, verklaarde op haar woord-van-eer, dat zy zich in geen vier jaar aan die onzin nige gewoonte had schuldig gemaakt. Dés te betert Die bewaart waarschijnlijk haar liefkozingen voor haar aanstaanden echt genoot. Gelukkige sterveling l *,» In paleis en hut sluipt de Onverzoenlijke binnen en verglijdt met zyn prooi in het geluidlooze schimmenrijk, waarheen onze blikken niet volgen. De blonde, lieftallige, prinses Margaretha Sophia van Wurtemberg door de Oostenrijkers op de handen gedragen, om haar eenvoudigen zin, om haar beminlyk karakter, om haar gratie, was dezen zomer tot herstel van gezond heid, gelogeerd bij haar schoonmoeder, op een prachtig slot te Gmünden. In Januari 1893 werd haar huwelijk met Albrecht, aartshertog van Oostenrijk met grooten luister in de Hofburg gevierd, Het jonge paar was in-gelukkig; zes kinderen werden uit hun huwelyk geboren. Het oudste prinsje is nog geen negen jaar oud en het jongste kind, een meisje, heeft haar eerste levensjaar nog niet voltooid. Een van het zestal ging de jonge moeder voor en stierf twee jaar geleden te Meran. Hartroerend was het afscheid dat de stervende vrouw nam, van den man dien zy zoo liefhad en van de kinderen die zy hem schonk. Men hoopte de arme, geduldige lyderes te redden door een operatie. Het mocht niet zyn. Vyf dagen na den ingrypenden maatregel, legde zy het blonde hoofd voor eeuwig ter ruste. ? CAPBICB.