Historisch Archief 1877-1940
Nou 1820
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
liM Tan Meren.
Dat kinderen mishandeld worden, moge
algemeen* verontwaardiging vinden, dit neemt
niet weg, dat men zich even algemeen aan
mishandeling van kinderen schuldig maakt,
door B J. kinderen te laten deden in de genoegen»
va» vohoaatnen,
Zoo bestaat bjj concerten vaak een goed deel
van het publiek uit kinderen, zoo wonen
kinderen tooneehoonteüingen bij (zoowel bg
Ibsen!s Nora als bq Asselyn's Jan Klaasz
waren kinderen tegenwoordig), zoo worden
bals door kinderen bexocht (ils deelnemers of
als toeschouwers), 100 bevinden zich kinderen
bij spectalialiteüen-voorsteUingen (als in Flora
of by Carré), zoo zitten inde ca/fi's vaak genoeg
kinderen met hun biertje .voor zich, zoo . . .
maar het aangeroerde is voldoende, om te
toonen, dat de publieke vermakelijkheden even
goed döetr. kunderen als door volwassenen
begoeht worden.
Met het bezoeken der publieke vermakelijk
heden wordt trouwens slechts voortgezet, wat
in het hnitgezin begonnen is: op een gezellig
avondje of partijtje is het henach geen uit
zondering, dat kinderen als volwassenen met
sigaar en glas wgn (bier) ieaavond passeeren,
ja, bq bruiloften gebeurt het, dat er «oor de
kinderen in de familié(s) - een afzonderlijke
tafel is -aangericht, waarop .flesschen en glazen
prijken (en niet als sieraad alleen), terwijl
kinderen zich bedienen met een handigheid,
die onaangenaam aandoet
Hoe algemeen echter het deelnemen van
kinderen aan de genoegens der volwassenen
ook zqn moge, het bljjft mishandeling van
kinderen, en wel om de eenvoudige reden, dat
Jtet nenumUlstl van kinderen op den duur dit
deelnemen niet toelaat, dat het er door geiehaad
wordt. Geen wonder trouwens! Het zenuw
stelsel van het kind is niet gelijk aan dat van
den volwneene het verschilt daarvan in menig
oplicht (de centrale dealen tijn zwakker, niet
volgroeid enz.) en met dit verschil heeft
men rekening te honden b$ alles, wat het kind
te danken, ? te gevoelen of te doen* wordt gegeven.
Wordt dit verzuimd, wordt het kind hetzelfde
aangeboden (opgedrongen) als den volwassene,
dan wordt van het zwakkere, onvolgroeide
MBBWstel hetzelfde geeischt als van het ster
kere, dan, gaat het met het zenuwstelsel van het
kind als met een veer van bepaalde draagkracht,
die steeds bovenmatig belast wordt: de veer
verliest haar spanning en het kind den gezonden
toestand van hot zenuwstelsel, het wordt
sennwlqder.
In welke mate dit hot geval zal zijn, laat
zich natuurlijk niet met wiskundige zekerheid
bepalen, wfjl do vererfde toestand van het
zenuwstelsel ook grooien invloed oefent, maar
zeker is, dat het kind door dit zenuwlijden
later vrn 'wat b$ anderen achter cal staan, dat
de str|jd om nat bestaan m door verzwaard
wordt, dat de mishandeling blijvende nadeelen
bewerkt.
In het belang van het kind hebben de ouders
alzoo ar TOOT te zorgen, dat hun kinderen niet
aan de ontspanningen voor groot* menseden
deelnemen, «n j», dit i» niet zoo gemakkelijk,
maar ...
?Srfma «feofrts is hot zegepralen,
Waar de worsteling v leidt"
en daarom «5 de verleiding kloek weerstaan.
Liever thuisgebleven, al wenkte d» ontspan
ning nog soo vriendelijk, dan met kinderen
naar concert, bal of schouwburg gegaan, liever
de geheel-onthouding betracht, dan kinderen
laten meeproeven van bier, wijn of sterken drank l
Maar aan den anderen kant, nooit vergeten,
dat het kind (als de volwassene) behoefte heeft
aan ontspanning, al moet die hoofdzakelijk in
bet spel gelegen zqn en daarom: >Weest kind
met de kinderen, maar laat nooit het kind
volwassene z$n met volwassenen l"
W. A. W. Moio!.
Maatschappelijk ml onder LoMensdie
Verscholen in het hartje van de fabrieksbuurt
der City, in een der enge zijstraatjes van
Clerkenwell Road, staat een bescheiden
philanthropische stichting die in alle stilheid eenige
rozen strooit op het sombere levenspad van
dnizende vrouwelijke miserables dezer wereld
stad. Zn draagt den omslachtigen naam van
Indostrial Training Home of the Crippled Girls
of the Watercress and Flower Girls' Mission",
(gesticht voor industriëele opleiding der ver
minkte meisjes van de waterkers- en
bloemenverkoopaters missie).
ledere ochtend, heel vroeg, bij het krieken
van den dag, wanneer het overgroote deel van
Londen's millioenen nog in diepen sluimer
ligt, staan honderde vrouwen en meisjes, van
14 tot 50 jaar oud, de opening van de
bloemenmarkt in Govent Garden af te wachten. Groot
is het gedrang onder dien schamel gekleeden
menichenhoop. Ieder wil haantje de voorste
zijn bij den afslag die ongeveer half vijf aan
vangt. De strnggle for life" gedoogt geen
consideratie voor het belang van den naaste.
Honger blaast allen in het oor: Maakt dat je
er bij komt. De Mndntost is een prooi voor
den devil. Is de afslag afgeloopen, heeft ieder
haar mager kapitaaltje in een mand met bloemen
belegd, dan verstrooien deze armen zich naar
hare vast bezette plaatsen' in de .City of het
West-end om het ontwaken van Londen af te
wachten en de kooplustige ladies m. gentlemen
hare bloemen, .fine and fresh" en .a penny
< a bun' " te offreeren.
Droef en bitter is het lot der
bloemenverkoopsters. Altoos voor dag en dauw in de
weer, dik wei f aan kou. en regen blootgesteld,
meestal van koude maaltijden levende, achten
zij zich gelukkig wanneer de dagelijkache handel
haar een netto winst van drie of vier shillings
oplevert; meestentijds is die minder. De aard
van haar beroep leidt er toe om het met de
zedelijkheid van haren levenswandel niet zoo
nauw te nemen. Dronkenschap komt veelvuldig
voor onder deze vrouwelijke klasse. Prostitutie
ia lang geen zeldzaamheid. Haar taal en ma
nieren zijn niet van de beschaafste. Kan het
anders ? Kan er beschaving uitgaan van het
straatleven eener wereldstad ? En tot overmaat
van ramp, brengen vele dezer vrouwen den
nacht door in een of ander goedkoop volks
logement van het Eatt End, broeinesten .van
ondeugd en slechte zeden.
Langen tijd heeft niemand zich om deze
schepselen bekommerd. Men kocht hare bloemen
en dacht er zelfs niet aan hoe weinig behagen
de verkoopsters zelf in die lieve kinderen van
Flora vonden, hoe kleur- en geurloos haar
bestaan was. Totdat, nu ongeveer 40 -aren
geleden, een menschlievende man met name
John Groom, met haar lot begaan werd en
naar een weg en middelen zocht om deze
in ellende verzonken zusters lichamelijk en
geestelijk wat op te beuren. Hq vond een weg
en hij vond de middelen. En zoo ontstond,
aanvankelijk veel kleiner van inrichting, het
bovengenoemde tehuis, alwaar de
bloemenverkoopsters voor het openen van de markt en
daarna tot de bedrijvigheid van het straatleven
aanvangt, .een warm en gezellig onderkomen
kunnen vinden. Met enkele vrouwelijke
medeDelpers, begon de heer Groom bijbellezingen
voor deze vrouwen te houden die de
ongelukkigea voor .het meerendeel waardeerden om
het tijdelijk onderdak-zijn daaraan verbonden.
Alle pbilanthropisch. werk heeft in dit schijn
vrome land een godsdienstigen ondergrond.
Zonder religie schijnt den armen nu eenmaal
geen wel gedaan te kunnen worden. Doch de
heer Groom begreep al dra, dat deze vrouwen
iets meer ontbrak dan religieus gevoel. Zij
hadden spijs voor het lichaam minstens even
zeer van noode als spijs voor de ziel. TIn dat
leidde tot de opening in het tehuis van een
Early Breakfast Hoorn, waar de
bloemenverkoopsters in het vroege morgenuur een kop
warme chocolade met, een paar sneden geboterd
brood kunnen nuttigen. De armsten onder haar
ontvangen deze verkwikking gratis, de,anderen
betalen daarvoor slechts n stuiverstuk. Tegen.
woordig behoeven deze schepselen niet meer
voor het marktgebouw staan te kleumen of, na
den afslag, op straat, dikwijls in regen en
wind, hare bloemen te rangschikken. Als ze
willen kunnen ze in Sekforde Street een tijdelijk
onderkomen vinden. Doch niet alleen tijdelijk.
Er wordt der vrouwen en meisjes ook ge
legenheid geboden om het tennis tot haar home
te maken en door vaste inwoning te profiteeren
van de velerhande nuttige instellingen daaraan
verbonden, zooals een spaarkas, een ziekeuclub,
een kleedingclub, een ontwikkelings- en
ontspanningsclnb. Gemiddeld zijn minstens een
vijftigtal dezer vrouwen daar inwonend. Zij
kunnen, indien ze verkiezen, daar ook opgeleid
warden voor betrekkingen minder wisselvallig
en onaangenaam dan dag aan dag op de hoeken
der straten te staan en eiken voorbijganger
aan. te klampen om een bundeltje bloemen te
koopen. W\j vinden de opdringerigheid dezer
meisjes dikwijls ergerlijk, doch de schepselen
doen het waarempel niet voor haar genoegen.
Aan het tehuis is een welingelichte huishoud
school verbonden waarin meer dan 3000 meisjes
voor huishoudelijk werk zijn opgeleid.
Te Clacton aan de zee, bezit de missie een
aantal Cottage Homes. In elk is plaats voor
25 bewoners. Daar worden de vrouwelijke
weezen van bloemenverkoopsters verzorgd en
groot gebracht; daar kunnen de meest
tehoef tigen dezer jaarlijks eenige weken gratis
vertoeven voor een holiday; en dat is tevens
het herstellingsoord voor flouer girl» die langen
tijd ziek zijn geweest
Ook voor de physiek gebrekkigen dezer klasse
van menschen heeft déheer Groom gezorgd.
Aan het tehuis in Clerkenwell is tevens
veebonden eene inrichting voor gebrekkige meisjes.
Haar wordt het vervaardigen van kunstbloemen
geleerd. 100 kunnen daar worden opgeleid
voor een duur van twee jaren. Aanvankelijk
verdienen de meisjes bitter weinig met haar
werk, niet genoeg om het levensonderhoud te
vergoeden dat ze van de missie ontvangen.
Doch na eenige maanden zijn ze zoo ver in
het handwerk bedreven, dat ze een deel van
de verdienste kunnen afstaan voor haar kost
en inwoning. Van lieverleden stijgt het loon
tot het gewone tarief buiten de inrichting voor
zoodanig werk betaald. Vóór nog twee jaren
om zijn, kunnen de meisjes genoeg verdienen
om zich zelf te onderhouden. Dan verlaten ze
de inrichting, om plaats te maken voor anderen
die op een plaats wachten, en zetten haar
handwerk voort in de ouderlijke woning of in
een der talrijke private werkinrichtingen dezer
zeer in omvang toenemende industrie.
Korten tijd geleden is te Glasgow een ten
toonstelling van kunstbloemen gehouden. Aldaar
is het werk van de Orippkd Girls of the
Watercress algemeen bewonderd. De smaak en
kunstigheid waarmede deze arme, in de slums
geboren en te midden der grootste armoede
opgegroeide, meisjes, de natuurlijke bloemen
weten ca te maken, oogstten ieders lof. En
daarin ligt een bewijs voor de stelling waarvan
ook de heer John Groom bij zijn menschlievend
werk uitging, dat de armste armen in alle
opzichten wel vatbaar zijn te maken voor een
hoogeten levenszin dan maatschappelijke ellende
in hun wekte.
Londen, Sept, 1902.
J. K. v. D. V.
Voor 't laatst: Gewone Yiwen.
Estella, blijkbaar zelve eene vooruitstrevende
vrouw, heeft mq de eer aangedaan, mijn artikel
over «Gewone Vrouwen" te bestrijden. Ik heb
niet anders verwacht dan bestrijding, in woord
of in gedachte, en wil, op haar gezag, gaarne
aannemen, dat ik ongelijk heb en mijne rede
neering foutief was.
Mijn antwoord kan kort zijn. Want, wél
beschouwd, komt ons verschil van gevoelen
alleen neer op een verschil in opvatting Om
trent het begrip geluk. En daarover te twisten
schijnt mij even onvruchtbaar als een strijd
over de smaken.
Echter, een enkel woord ter verklaring.
Vooreerst verwondert 't mij, dat Estella, zelfs
büeene herhaalde lezing, niet gevat heeft, dat
ik aan begaafde vrouwen allerminst het recht
heb ontzegd, vooruit te streven, 't Is alleen
aan haar, die men tegenwoordig «weinig be
gaafd" noemt, dat ik dit heb ontraden.
En dan heb ik, bij 't schrijven, de
ouderwetsche methode der ervaring gevolgd. Ik heb
gedacht aan tal van gewone vrouwen, wier
misschien onwillekeurige invloed" eenvoudig
onberekenbaar is geweest Aan ne in 't
bijzonder, die een zestal zonen waaronder
studenten de wereld heeft ingezonden, zoo
kloek en krachtig, dat zij, in vele landen en
op vele plaatsen, mannen zijn geweest in den
vol s t en zin des woords. Mannen, die hunne
huiselijkheid hoog hebben gehouden en een
warm hart hebben getoond voor de nooden
der zwakken om hen heen.
Ten slotte wensen ik, in verband met het
steeds verminderend aantal 'gewone vrouwen",
mij, in alle nederigheid, te refereeren aan het
woord van Schopenhauer: »Wat ik gezegd heb,
dat zullen gewis slechts weinigen verstaan ...
Welnu, voor deze weinigen zij het gezegd."
M. K.
Een unieke vrouwenclub.
Vronwenclubs zijn in Amerika volstrekt
?niet schsarsch. Integendeel, ze verrijzen als
paddenstoelen. Maar de Runcie Club van
St Jozef in den Staat Missonri, schijnt eenig
in haar soort te zijn. En het succes ervan
is wel een aanmoediging om het voorbeeld
elders te
volgenHet tweeledige doel dezer club is, de
bestndeering van gemeentelijke kunst met het
oogmerk de verbetering en verfraaiing van de
straten en parken der stad te bevorderen, ver
bonden met een studie van geschiedenis, litera
tuur, muziek en kunst door middel van con
versatie-klassen. De club heeft door dit laatste
min of meer het karakter van een universiteit,
alleen met dit onderscheid, dat zq geen be
paalde leeraars heeft, maai de leden elkander
onderrichten.
.Bij den aanvang van het clabjaar, wordt
een algemeen plan van studie opgemaakt. En
dan wordt elk lid, dat in het afgeloopen jaar
daartoe bekwaamheid bleek te bezitten, ver
zocht, een onderwerp te kiezen dat zq wenscht
te behandelen. Is die kenze gedaan, dan moet
dat onderwerp bestudeerd worden. Want op
een gegeven tijd zal van ieder lid worden
verlangd over het gekozen onderwerp een
conversatie-klasse te leiden. Zij heeft tegen
dien tijd aan de overige leden een lijst van
vraagpunten en onderwerpen ter hand te
stellen -om in verband met baar onderwerp
te bespreken. Op die manier wordt de
algemeene kennis der leden bevorderd, zoowel
als de ontwikkeling van ieder lid op dat
gebied waartoe zjj zich het meest aangetrokken
gevoelt.
Conclusies der besprekingen over de arti
stieke verbetering van straten en parken
worden aan de overheid der stad ter over
weging voorgelegd. Maar de club zorgt er ook'
voor, dat de ingezetenen er mede in kennis
worden gesteld. En geen moeite wordt ontzien
om de aanbevolen plannen verwezenlijkt te
krijgen.
Vrouwelijke ambitie met Sandwiches.
Een jaar of zoo geleden kwam een schrandere
Amerikaansche jonge dame tot de ontdekking,
dat een goede uitweg voor vrouwelijke ambitie
gevonden worden kon door het maken van...
artistieke sandwiches. En sedert het is beugen
geen gekheid, hebben honderde jonge vrouwen
zich toegelegd op het vak boterhammetjes te
maken, die niet alleen streelend voor de tong
maar tevens bevallig voor het oog zijn l
Zoodanige «andtotcAmakers die de kunst
verstaan om uit een groote verscheidenheid
boterhamwaren een deliciens geheel te maken,
kannen tegenwoordig in het land der Yankees
geld als water verdienen.
Ieder reerant in dat vak brengt een nieuwig
heid aan. En zoodoende is het aantal soorten
van sandtoiche» reeds tot 30 gestegen t
In den tijd van Lord Sandwich, verstond
men onder feM'n boterhawnetje twee zeer
dunne snoertje» wittebrood met een plakje ham
daartnschen. Zoo iets te nuttigen werd destijds
een lekfcerbekkenj geaobt. En omdat gezegde
Lord Sandwich,' naar luid' van het verhaal,
daarvoor een bijzonder zwak had, werd die
lekkernij naar hem genoemd.
Maar wjj worden met den dag beschaafder.
En zij, die ons aanhangers van een banaal
materialisme noemen, doen ons, heusch, een
groot onrecht Watblief, zooveel gevoelen wij
heden ten dage voor de ideSele zjjde van het
leven, dat we niet alleen dertig soorten sand
wiches hebben toebereid met allerhande
vleeschen vischsoorten, fijn gehakt en met verschillende
soorten van vrachten, groenten en specerijen
tot een smakelijk en ooglijk geheel en
vooral aan het laatste wordt veel zorg besteed,
maar wij eten zelfs, denk eens, geparfumeerde
boterhammen of zoogenaamd aesthetische sand
wiches! Vleesch, visch, vruchten, brood en
boter worden, ieder afzonderlijk, voor een tijd
lang in een kruik met viooltjes, rozen of
andere fijn riekende bloemen opgesloten. Is de
reuk in de spijzen doorgedrongen, dan worden
de sandwiches fluks toebereid en op bestelling
of in de factionable theesalons opgediend.
Deze geurige, keurige en smakelijke boter
hammen, zijn thans in de groote steden van
de Vereenigde Staten algemeen in trek.
What next?!
J. K. v. D. V.
liiiliillllliiililliiiiiniilliiiiiiimlliii*
Mevrouw Kitchener. Prinses Victoria
van Duitschland. Struisveeren.
Heinrich Heine en Napoleon I.
>Zou-ie henach een vrouw zoeken?" of:
>Zou-ie ongetrouwd bly'van ?" Deze vragen doen
in Engeland de ronde over Lord Kitchener.
Men wil nn eenmaal een Lady Kitchener naast
hem zien. Toen Kitchener, uit Zuid-Afrika
teruggekeerd, zijn opwachting maakte aan den
charmanten Eddy en zijne inderdaad bemin
nelijke echtgenoote Alexandra, zei de koningin
tot den held van den dag: >MiJn inziens ont
breekt u n ding, om in mijn oog de volmaakt
heid te zijn l" »En dat is?" vroeg Kitcbener,
die lont rook, al stond hij niet op het
oorlogsveld. «Natuurlijk een vrouw I Stel ons toch
spoedig een Lady Kitchener voor!"
Als hu nu op »hoog bevel" aan het zoeken
gaat, staan voor eenige trouwlustige dames de
kansen schoon.
*» *
Door niemand laat Wilhelm II zich wetten
voorschrijven, allerminst laat hij zich ringelooren.
Eene echter is er, tegen wie hq niet opgewassen
is, voor wie hij de vlag strijkt, voor zijn nig
dochtertje, Victoria. Het is wél aardig en echt
menschelijk, dat Keizer Wilhelm II als een
doodgewoon burgermannetje, onder de plak zit
van zyn nig dochtertje, aan wier geboorte
de »joyeuse entree" van zes zonen voorafging.
Het kleine ding heeft haar manschappen,
vader en zes broers onder Sim. Onlangs ge
tuigde Wilhelm van Victoria: «Ons
by'-dehandje vergeet grif dat haar vader keizer is,
maar zij vergeet om-de-dood-n ie t, dat zij de
dochter van een keizer is!" Hare keizerlijke
hoogheid zal zich wel »de la cuisse de Jupiter"
wanen. Hoe kan het anders? Een aardje naar
haar vaartje.
***
Jonkvronwe S. van Citters, secretaresse van
de Nederlandsche Vereeniging tot bescherming
van vogels, richt in enkele dagbladen een
dringend verzoek aan alle vrouwen en meisjes
in Nederland om haar hoeden niet te tooien
met vogel-lijkjes. Vergunt my daarover ook
een woordje te spreken.
Het afschuwelijk bedrijf, het dooden van'
nuttige, lieve vogeltjes, sieraden in het groote
scheppingswerk, moet beperkt, wellicht geheel
en al uitgeroeid worden, indien wij, vrouwen,
besluiten onze hoofddeksels niet langer te
garneeren met vogeltjes. Laten wij door vrou
welijke teerheid gedreven, een manlijk,
krachtbesluit nemen, en zooveel in ons is, aan wreed
heid paal-en-perk stellen, door ons te ver
zetten tegen een barbaarsche mode. In onzen
feministischen tgd zijn w;j er immers tuk op,
te worden gehouden voor een' kranige, met
oude-sleur-brekende vrouw. Laat ons de
gelegenheid aangrijpen, door doden te bewijzen,
welke gevoelens ons binnenst beheerschen.
Zonder >vergaderingetje te spelen", zooals
freule Lohman bijeenkomsten .van vrouwen
noemt, zonder veelheid van woorden, zonder
druk- of mooi-doenerü, kunnen wij ons kanten
tegen onaesthetische, wreede gewoonten, door
eenvoudig ons-zélf te durven zijn, en niet
meete-doen met modes, in strijd met
verstandsen gevoels-argnmenten.
Willen wij ons >bepluimen", de struisveeren,
meer dan ooit in zwang, stellen er ons toe in
staat. Zonder gemoedsbezwaren kunnen wij
op strooien, zijden, vilten en flnweelen hoeden
strnisveeren aanbrengen, een garneering, die
in sierlijkheid haar wederga nog niet gevonden
heeft.
W. H. Bentley, die in 1883 in San Diego
(Californië) de eerste struis-»farm" oprichtte,
deelt eenige bizonderheden mede over den
struisvogel, het groote dier met zyn hooge
spillebeenen en nitgerekten, griezelig-dunnen
hals. Arme struisl met zijn schat van kostbare
veeren, kan hu niet op uiterlijk schoon bogen.
Zy'n oogen maken veel goed, want die zqn
mooi en verstandig.
Struisvogel-politiek zon tóch bestaan, zonder
het fabeltje, dat de struis bij naderend gevaar
zqn kop in het zand verbergt! Waarschijnlijk
dicht men dezen vogel zulk weinig strategisch
optreden toe, geleid door de ervaring, dat men
hem heel druk in het zand ziet woelen, maar,
dat doet hu om kiezelsteentjes te zoeken, een
gerecht waarvan bij veel houdt en dat, dank
zq de inrichting van zijn struis-maag, geen
stoornis in zijn spijsvertering te weeg brengt.
Meneer en mevrouw Struis leiden in den
regel een gelukkig huwelijksleven. De afmat
tende arbeid van het eieren-uitbroeden, laat
het mannetje niet uitsluitend aan het wijfje
over. Meneer overschrijdt het acht-uren-
arbeidsysteem met geen half uur. Acht volle uren
zit bq in ieder etmaal op het weldra te koesteren
kroost. De rest van den tijd laat hij het werk
over aan zqn wijfje. Na zes weken breken de
struisjes door de harde schaal heen. Reeds na
acht maanden snijdt men de eerste veeren bq
de jonge vogels weg. Let wel, dames, de veeren
worden uitgeknipt, niet nit de levende huid
getrokken. De bewerking veroorzaakt het dier
geen pijn. BÜeen volwassen strnis kan men
tot 330 veeren uitknippen; de kostbaarste
echter zijn de 26 lange, zwarte of grijze
vleugelveeren.
De veeren worden zorgvuldig gesorteerd; er
zijn veeren van veel, weinig en van geen waarde
bq'. Zq worden gewasschen en gedroogd. Het
drogen is een omslachtig werk. ledere veer
wordt zoolang door. de handen der arbeiders
heen-en-weer getrokken, tot ze droog is.
De lange en breede veeren uit n stuk zqn
van groote waarde, maar zeer zeldzaam.
In Amerika neemt de struis-fokkerij steeds
toe, zoodat er kans bestaat, dat de zoo begeerde
struisveeren mettertijd minder in prijs zullen
worden. Zooals in de geheele gevederde wereld,
zoo heeft ook b\j de struisvogels het mannetje
de schoonste veeren. Meneer strnis is soms
kprt-aangebonden, en in woede ontstoken, kan
hij een forschen kerel om het leven brengen.
Het is voorzichtig met hem op goeden voet te
blijven. Het wijfje is tam en beminnelijker
van aard.
?**
Ze waren geed geherbergd, vondt ge niet, in
onzen abrikoos op 't zuiden ? Zoo'n leiboom
heeft dit voor, dat men geen whid van alle
zijden te verduren heeft, en 't eenige bezwaar
moet. dunkt mij, zijn, dat men wat al te dicht
bümenschen is gehuisvest
Doch het is waar, güschuwt de mensehen
niet en zijt een lieve, gezellige vogel, maar
een nestje, dat betrekkelijk zoo laag zit, dat
op de teenen staand, een mensch erin kan
kijken en dan onmiddelqk aan een voetpad
in den tnin... een beetje gewaagd was het
toch wel. Intnsschen, mogelijk bad t ge van
bezoeken, vorige jaren aan dit hoekje van de
wereld gebracht, wel onthouden, hoe hier vo
gelvrienden woonden, kenbaar aan het, tot
zelfs in den zomer, uitgestrooide voedsel en
ge hebt maar tot den bouw van ow eenvoudig
komvormig, vng stevig en niet sierlijk nestje
in den abrikoos 't besluit genomen.
Wij zqn u dankbaar voor die keuze, zeer
byzonder dankbaar, want alleraardigst vonden
wij 't, u zoo van heel nabij te leerèn kennen
en uw doen en laten tot in de kleinste bij
zonderheden te volgen. U gastvrij te onthalen,
dat helaas, was niet voor ons weggelegd; gü,
kleine insecteneter, gingt daarin uw eigen weg.
Of ja, nog indirect hebben wij u in de
eetquaestie van dienst kunnen zijn, want onder
't glazen afdak onzer veranda hebt ge menige
vlieg en menig mngje weggesnapt.
Weet je 't nog, die huiselijke theeuurtjes,
en hoe jullie beiden dan gestadig af en aan
vloogt, pikkend, nikkend en soms heele poozen
rustend op den rand, waarop de ruiten steunden?
Wat hebben wq je toen nauwkeurig kunnen
bekijken met je grijze borstje, waar die talrijke
fijne, vertikaal loopende streepjes op te zien
waren l Je maakte de indruk van een fijn en
pittig, wat hooghartig vogeltje. Je kon zoo scherp
oplettend kijken nit je bijzonder heldere oogjes
en kwam er dan een vlieg onder 't bereik van
je blik, boe vlug en hoe behendig zette je das
koers erheen, om hoorbaar klappend soms je'
snaveltje te sluiten en op je oude plek teróf
te keeren.
In onzen eschdoorn trok je ook vaak onze
aandacht en op 't ijzeren hekje van den tnin;
hoe leuk parmantig zat je daar, zoo flink rechtop
als met een slag in den rug, en recht den
staart naar beneden. Geen wonder, dat niet n
je gauw met een ander vogeltje verwart. Je
bent een iemand in de vogelwereld, jij
Muscicapa grisolal
Nachtuiltjes om de lamp.
Dat Prof. Oeorg Witkoweki te Leipz'ig spoedig
een boek over Goethe's zuster Cornelia zal
doen verschijnen, is voor de Goethe-kenners
een welkom bericht; tóch wordt de littéraire
nieuwsgierigheid sterker geprikkeld door de
tyding, dat in November a. s. een studie van
Paul Holzhausen zal gepubliceerd worden,
getiteld: »Heinrich Heine en Napoleon I."
Wie denkt niet aan das Buch Ie Grand uit
de Reisebilder ? Wie neuriet niet onwillekeurig
>Die zwei Grenadiere?" CAPRICE.
iiiitmtinwiiiumiiiiiiimtimtmmniiiiitiHittimfiittmititimtitimiti»
UIT DE NATUUR
De Grauwe Vliegenvanger.
Ge zijt al heen, gij kleine vriend van ons,
die huisvriend waart, ofschoon ge nooit in
eigenlijken zin onder ons dak vertoefd hebt.
In 't laatste van Augustus hebt ge ons vaar
wel gezegd, als naar gewoonte onder de
verranda met het glazen dak uwe opwachting
ten onzent makend. Toen zyt ge weggevlogen
naar de landen van het zuiden, waar ge zon
en zomer hoopt te vinden, beide in dit jaar
zoo schaars alhier u aangeboden.
Is u de zomer ook zoo omgevlogen, dat ge
nauwelijks kunt begrijpen, hoe ge in dien tijd
uw heele vijftal groot hebt kunnen krijgen ?
Is het nn te kond om buiten te zitten ? Ja,
zeggen de meeste menschen en zq sluiten
vensters en deuren zelfs en gaan al doen,
alsof het winter was. Waarom toch niet wat
langer bij de s/>mergewoonten volhard, dan
komt geleidelijk wel de mogelijkheid om lang
nog in den herfst van buiten zitten te genieten.
Met een dakje boven 't hoofd kan men zonder
Benig bezwaar nn nog den gansenen dag buiten
zijn en de onderwetsche open veranda's aan
de huizen moest men nu eigenlijk 's avonds
alle verlicht zien.
Soms zijn echter zelfs de deuren gesloten
van de met glas omgeven serres en met de
buitenlucht heeft men 't contact verbroken.
Hopen wq, dat zulk een afsluiting zeldzaam
is en dat de meesten, bühun lampen werkend
of pratend, nog voeling houden met het nach
telijk leven daar buiten. Wie gasgloeilicht
brandt, wordt daarmee maar hoogst zelden tot
verderf van nachtvlinders, die afkomen op 't
licht, want 't glas beveiligt hen en dat wordt
zelf nooit bijzonder sterk verhit.
In dezen tijd komen ze in groote scharen,
de spanners en de uilen uit de vlinderwereld.
Wijd eens rustig bij de lamp gezeten, uw aan
dacht aan hun gaan en komen, honderd tegen
n dat ge de goudniltjes gaat zien en wel
de drie Plusia's, die alle op de voorvleugels
grootere of kleinere, metaalachtig schitterende,
meest goud of ook wel zilverglanzeude vlekken
hebben. Die hooren alle tot de Noctaae of
Uilen en 't zijn deze drie, die heel algemeen
zijn in ons land, het Koperkapelletje, 't
Goudvenstertje en de Gammavlinder of 't Pistooltje,
in deftige, maar niettemin wel bruikbare
Latijnsche namen, Plusia chryntis; Plusia
festucae en Plusia gamma.
Alle drie zijn 't vlindertjes van gemiddelde
grootte en alle drie heel mooi, zooals haast
alle vlinders in het edel schubbenkleeoje van
hun vleugels heel bijzonder mooi zijn, rijk
getooid met pelswerk in hun schouderbedek
kingen en hun halakraag. Zagen alle menschen
die dingen toch vaker van nabij I Wie nooit
zijn loupe op een vlindertoiletje richtte, heeft
nooit het rechte gebruik van dit onmisbaar
instrumentje gemaakt.
Het vangen van zoo'n om de lamp snorrend
uiltje is eerst wat moeilijk; maar als ge't ern
stig wilt, zoo'n diertje onbeschadigd onder een
glas krijgen, dat ge met een plat schoteltje of
liever met een stukje karton afsluit, dan ge
lukt het wel. En dan al dadelijk schittert 't
goud u tegen, of liever, ten minste bij 't Koper
kappelletje, blinkt een groote oppervlakte, wel
de helft van den vleugel bestaande, als geel
koper met een eenigszins groenachtigen tint
soms, terwijl 't Goud venstertje twee vlekken van
dik opgelegd bleek goud op zjjn voorvleugels
heeft met vier schuine, ruitvormige, iets
minder heldere, gouden vlekjes er onder, en
ons Pistooltje zich bepaalt tot een zilverwit,
soms wat in goudglans trekkend teeken op-de
voorvleugels.
Dat teeken heeft, zoowel in d' oude als in
de nieuwe wereld, want ook in Koord- Amerika
treft men den vlinder aan, dit vlindertje den
naam van Gamma-uiltje bezorgd, omdat het
lijkt op de Grieksche gamma, een letterteeken,
dat veel op een y gelijkt en daarom ook wel
't vlindertje met den naam van Ypsilon-nil
heeft doen betitelen, 't Komt alletfleurigst uit
op de bronskleur van den vleugel, dat blin
kende figuurtje, en wie het eenmaal goed heeft
opgemerkt, kijkt voortaan alle donkere uiltjes,
die ook veel in onze huizen komen, er op aan,
of mogelijk ook hun uniformpje met 't pistooltje
of met een der andere ordeteekenen van de
goudniltjes versierd is.
Sept. .