Historisch Archief 1877-1940
No. K-£4
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
SociaU
iiHiiMimitmiiiiiiMnimimffiimiimiiuiimmiriiifffffnfHtifiiitffiifiiiff
liiiiiintiitiiiiiUiiiiiimiitiiiiiiittiitiiiiitttiiiittiinntiiiiimtinH»
?
Spookhuizen Ie Amsterdam,
4) DOOR
JU3TU3 VAN MAURIK.
Het bezingen van alles wat er bijzonders
voorviel in dorp of stad, was vroeger sterk in dtr
mode tegenwoordig doet men niet meer
zoo/fel aan de rijmkunst". Wij twintigste
eeuwers zijn proza menschen en voelen meer
voor een gewoon gemengd nieuws al is het
ongerijmd.
De bekende d'.chter van Oosterwijck Bruin
heeft in 183 i zijn lier getokkeld om
HET SPCOK OP DB OUDE SCIIASS"
Ie bezir.gen.
Zeker is hier ter stede nooit een meer
populair, een meer algemeen beker d spook
gewei s: dan dat van de Ouwj Scha: s, want
zelfs nu b\j a 70 jaren nad-it het te Am
sterdam zijn Blijde iLkomsie" hield?weet
oud en jong u nog te vertellen ot liever voor te
zingen:
En op de Ouwe Schans,
Daar hei je de spokendans l
En aan de overzij,
Daar zjgn de meit-jss blij . ."
Vraagt men echter iemai d uit die buurt
nadere inlichtingen, dan klii kt het antwoord
gewoonlijk: 'k Kan uwe rrks anders ze^ge,
dan dat 't an de pakhuiszij van ele ouwe
schans van z'n leven leelijk gesmookt heit.''
Eeu jodenvrouwtje, geel en gerimpeld als oud
hartsleer, gebogen door den last van meer dan
tachtig levensjaren, sedert haar kindsheid woon
achtig in de Batavierstraat, werd mij aange
wezen als iemand, die dat spookgeval zelf
had bijgewoond en misschien nrg wel zou
weten hoe 't geweest wes. Ik zocht haar op ;
ze keek mij met een paar ha!f
toegekneper, loerende oogjec, tranend van ouderdom
aan, strekte etn mager, beverig, klein krom
handje raar my uit en vroeg: Zal je me
toch een kleinigheid géwe, m'n goeie meneertje,
'k bin 'n oud, zwak, nrrn mens .. ."
Ik voldeed aan haar rechtmatig verlangen en
toen ik, als tegenbeleefdheid van haar eenige
inlichtingen om'rent de fpoktndans" vroep,
haa de ze haar gebogen schouders wat op en zei,
heel aardig lachend, beserig happend met haar
ingevalen moLd en langzaam oogknippend:
Manlief ik zal je d'r alles van vertelle ik weet
t niet... Ik was als nog een heel klein meissie,
wat zou ik rou vec-1 onth uwe heb.e van wat ik
toen gezien beb? D'r lepe spake heen en weer
an de huizekant, i oh ja ! en m'n ouwe vader
en moeder waren veels te godsdienstig om me
d'r bij te late gaan. Ze hebeen ine r.og een
rappelement gegeve, dat ik dV stiekum na
was gaan kijken .. . Maar 't heit u'r
macht'gzwa-jr gespook. dut kan ik je met een woord
van waarachtigheid verzekere.''
Werktijd van volwassen mannen, i
Er staat, ons een belangrijke wijziging te
wachten in de oudste onzer sociale wetten,
nl- in de Arbeidswet vau '89 waarbij de
werktijd van vrouwen en jeugdige personen
is geregeld. De jongs-te Troonrede sprak van
niets mtndtr dan eene «vervanging''. Dat wil
nog al wat zeggen. Het zou beteekenen de i
geheele eipheltii g dier wet en het in de
plaats stellen eener nieuwe, natuui lijk van
vet-1 veidere strekking. Maar neer dan
gissen ku-rnen we toch niet. En het is mijne
schuld iiiet wanneer het vertrouwen opeen
zóó ingrijpend plan bij de regtering, bij
velen met zoo bijeter groot is. !
Trouwens, de gissingen loe>pen zeer uit
een. Het ne blad verwacht slechts een
aanvulling der wet met bepalingen over
den arbeid van gehuwde arbeiders vrouwen,
eeu ander ziet in deze aankondiging het
teeken, dat de regeer!ng dit jaar de kwestie
aan de orde zal stellen, neergelegd in het j
ontweip Rusttijden-wet van de veirigeregee- l
riiig, welk ontwerp door dr. Koyper zoo j
onvttwacht werd ingetrokken, nl.de regeling '
van den werktijd van volwassen mannf.n,
vóór alles met het oog op ele vooriduiing
van den treurigen toestand der
bakkeisgezellen, die tog altoos zoo lijden onder
den demoraliseerenderi nachtarbeid.
De onderstelling, dat dit laatste de be
doeling zou zijn der; regeering, is af koms-tig
van de Nederlander. En zij komt mij voe>ral j
hierom zeer waartchijnlijk voor, wijl ik mij
niet zou kunnen denken, dar deze regeering
ook haar tweede werkjaar zou kunteu
laten veiorhijgaar1, zonder deze zaak, die
reeds zoovele jaren dringend wacht op
wettelijke voorziening, waarover telken
keere weer de aibeids-insptcteuren hun
erns!ige klachten laten hooren, in de Kamer
aan de orde te stellen !
Maar niet slechts de bakkersgezellen,
pok vele andere arbeiders groepen zijn hierbij
in hooge mate betrokken. De werktijd van
volwassen mannen wordt door nu Is anders
beperkt dan door het uithoudings-vermogen
der arbeiders en het opireden der vak
organisaties. Maar het lichaam der wer
kers, die geen keuze hebben, is taai, en de
organisaties zijn zwak. En de concurrentie
der ondernemers drukt als een looden last
op deze werkers, die hun werktijd uitzet
dikwijls tot het onmenschelijke, en het
modern-industrieele inzicht dat de
»leistungsf higheit" der Ldustrie bij een korten
werkdag eer wint dan verliest, is nog maar
bitter weinig tot de Nederlandsehe
iiidustrieelen doorgedrongen. De gemiddelde
werktijd der Nederlandsche industrieele
arbeiders wordt gerekend 10 K a 11 uur te
zijn. D. w. z. dat er groote groepen van
arbeiders zijn die veel langer werken 13 en
14 uren maanden achtereen, da» aan dag,
en nog wel duizenden die gedurende ge
durende gedeelten des jaars 15 en 1G uur
werken per dag! Laat het zich niet denken
voor elkeen die zich verplaatst in den
toestand dezer loonarbeiders dat zulk een
regelmatige werktijd hoogst nadeelig is voor
hun lichaam en geest'? Hoe kunnen deze
medeburgeis deelnemen aan het eipenbaar
leven, aan zooveel wat de vooruitgang, wat
kunst, wetenschap en sociale beweging
biedt? Dat kan niet. Ze ver.-iffen, ze wor
den gedweeëwerkezels. ze betalen het gelag
van de misstanden en de tegenstrijdigheden
onzer maatschappij ! En li^t zal mwle de
krachtige inmenging der sociale wetgeving
moeien zijn, die op dit gebied <!e schaduw
zijde onzer beschaving en van den vooruit
ga) g help weynemeu en deze zwoegers te
hulp kom! !
De behandeling der begrooting heeft ons
omtrent, de plannen der ivge.erir.g wtl eenig
nader licht gebracht, maar iets etelligs
omirent deze plannen is toch nog niet
bekei d, Ii: middels is het mit'g, kennis te
iiemmi van feiten en gegevens, die ons een
over .ieht brengen van den werktijd der
volwassen mannen in andere landen.
Allereerst vestig ik daartoe de aandacht
op een onderzoek, door het New Yorksehe
Lubor Depar'ment ingesteld naar den
gemiddelden weiktijd in verschillende lan
den De resultaten daarvan zijn gepubli
ceerd in het onlangs verschenen 18e jaar
verslag dezer instelling. Daaruit blijkt, dat
de gemiddelde werktijd wordt gerekend te
zttii : in Australië8 uur, in Engeland 9
uur, in Det.emarkf n
uur. in de
Vereenigde State-i 0?ïuur, in Duiuchland,
Z«i;*erlaud. Frankujken Zweden 10-4 uur,
in Nederland 10;/i uur, in Beige Ital en
Oi)fteurijk 11 uur. Nedeiland staat das
mee onderaan de lijst
Van grooter betee-kenis vos aan deze
statistiek. komt mij een onderzoek voor,
door de Internationale Vereer iging lot be
scherming Vi"j a, I.siders ingesteld, die hare
uitvoerige resulra'^ii onlangs heeft gepubli
ceerd in haar ificieel Bulletin 1). Ik
ontleen daaraan enkele feiten, om te
doen zien, hoezeer algemeen de beweging
wordt om den 10 urigen werkdag door te
voeren, in het belang der at beidende
klasse, mtietit Duiuchland zijn de gege
vens ontleend aan de, daarover uitgebrachte
rapporten dw arbeid» inspectie.
Iu Hamburg bedraagt de gewone werktijd
10 uur per dag; alleen de ivpografVn en
timmerlieden hebben algemeen dei/ 9-urigen
werkdag doorgevoerd; op enkele werk
plaatsen beslaat, zelfs de 8 uiige werkdag.
In Mainx wordt op vele fabrieken de 9,
'ijurige werkdag toegepast, en alleen bij bui
tengewone ophoopir g der werkzaamheden
wordt deze lijdelijk, verlengd tot 11 uur.
Op 80 fabrieken en werkplaatsen is daar
de 9 urige, op L! fabrieken de- 8 urige
werkdaar ingevoerd.
In SaMleii Meiningen werken 40 pCt. der
werklieden 10-11 uur, L>3 ).Ct. 10 uur, 10
pC mir der ais IU uur.
Uit Baden werd bericht, dat een werktijd
van 9 en (JX uur al meer en meer de over
hand ntemt, in den regel zonder dat de
voortbrenging er onder lijdt.
Het bericht uit \Viirteruberg begint aldus :
»De arbeidsduur is, dan zij den aandrang
der arbeiders zelf', ingekort en bedraagt
in de meeste fabrieken niet meer dan 10 uur,
met geliike of hoogere loonen dan vroeger."
Uit Leipiig wordt hetzelfde gemeld:
boekbinder-*, pianomakeis, beeldhouwers
en houtbewerkers verkregen den 9 urigen
werkdag, voor de ovetige werklieden be
draagt deze in den regel 10 a 9!^ uur.
In de mspectie-kreia B ren l au is op 201
van de 871 fabrieken een arbeidsdag inge
voerd, korter dan 10 uren,
In Denemarken is de 10^-urige wetkdag
Zu peuterde met een van de breipennen, die
zij tus-cden haar beenderige vingers, heel »i,el
en hai.dig bewoog, oi.der het bruine toen je dat
even uit haar witie muts te voorschijn kwam,
grinnikte lenkjes en vroeg : Mot uwe n'r van
in de krarit schrijve?"
Dat zou wel kunnen zijn, moeder."
-?Zeit uwe gerus, grootmoeder en over
grootmoeder. .. Ik heb veertien kindere
geha-i, d'r benne nog elf in leve, allemaal op
u a getrouwd ot onder de mei se; m'n
oudste dochier's oudste zoon is een paar jaar
geU ja getrouw i, h it 'n prach vau 'n kind
dat s m'n achterkleinkind, daar brei 'k nou 'n
buik!i.]Ü3 voor. Nee, manliet, ik heb later nooit
tijd gebad om naar spokedunse of' aiidere
vermakeiiktedens te ^aan. Je elar.kte 't Opperweze
als 'e in der lijd 'reis 'n kaart j s van de
kemeedie kreeg vo<>r de kinderen . . ."
Veel'wijzer was ik niet geworden.
Verschillende oude menseden, uit die buurf,
die ik nog interviewde, wisten n>ij evenmin iets
betrouwbaars medetedeelen, maar op n punt
waren ze het allen eens, dat het desti J^ ' Op
de Oide S.-.hans eeu iconderlykeyelwiiniinttifje
ge>chie<lK>tis was g'ir c.-1
Siechts n mat,, een zeer bejaard
diamantslijper, w:s; mij rneetedeelen, dat er in dien
tijd jonge lui waren geweest, die, zooals hij 't
liuem-ie: d'r e«Ji chijntje" van ha iden ge
maakt. Zijn uüleaging was nog al duidelijk ; hij
böwei rde namelijk htt volgende :
Op do dake van de huize van de overkant
za'e ze met bran ispiegcls, mikroskope en
tooveridiitaretis, en ze ii< te 't Jich van 'n groote
laui.i, die ze in de vcrburgenhei J in huis hielde,
zoodat j,iemand gewaar kon worre van waar de
si hijning kwam, in een telescoop werke en door
da glanzing vau die vergrooting-giaze en lenzen
op een ronde spiegelschijf schote de licht^tnUe,
zonder dat j j zier, ki ,?waar ze van daa . kwaiae
a!s over de grach heen, en zoodra nou 'e
klemaat van de luch mistig was, op zoo'» avond.
kon dat licb. uit i'e icikrosiiope op dia tlamp
\alle en dan kreeg je van zelt bewegelijke
spookgedaantes vergroor op de overkant van de
grac^, tegen de ij erjakbuizo an.
Zie ja meneer, 't ia heel simpel, as je maar
weet hoe 't gaat, want echte spoke benre dr
Liet, dat gedoog do gooie God niet, omdat Hij
niet wil riac z'n schepseie, die ie zelf gefor
meerd heit naar zijn orucrsnede beeld, telkens
van alttrasie de be.oertea op d'r iijt zoue
hebbe . .."
Deze wetenschappelijke uitlegging geef ik in
ernstige O'.erweging a^n a Ie opt,:ci, mi,-scjipn
weten of vir.dtn zij de mar.ier, waar .p een
lich buidel direct kan worden geprojecteerd
zo. d', r de Ichibron te 'incn zien.
Ik kan dus omtrent het meest bekende .-pook
van Amsterdam verder y,i(-t iindcrs mn')cde;-!,ir;
dan 't geen de du.hter \'ari Ooittrwijck Bruin
in zijn weik heeft r agelaten.
1) Bulletin dcs Internationalen Arbeitsamts.
Baiid I. no. 89. September ]\>()2. (Dit is het
orgaan van de iriternationalo vereenigirg tot
wettelijke besnhermirig van arbeiders, die door
verse.billende re«eeringen wordt gesubsidieerd,
en waarvan ook hier te lande een atdeelirg
bestaai).
OUDE
I) K
overwegend: blijkens de verslagen der
fabrieks-iiiFpeetie wonlt in 91 pCt. der
fabrieken 11)'-i uur nf korter gewerkt. In
niet minder dan pC*". wordl 11) uur of
korter gpweikt.
Van Frai kriik weet men, dat daar, door
de wet van Mdlerand, binne-n enkele jaren
de 10 urige werkdag algemeen, doorgevoerd
zal zijp.
tiet onderzoek heeft zich bepaald tot
deze landen, veidtr IJaliëen Oostenrijk,
waar d^ sociale toestanden, gelijk men weet,
zeer bedroevend zijn.
Maar het geeft geen inlichtingen over
Engeland, waar de werktijd, naar eveneens
bekend is, belangrijk korter is dan die op
het vasteland l
Vergelijken wij hiermede de opgaven
onzer arbeids-inppeciie. dan blijkt er
onmiddtlijk uit, hoezeer Nederlat.d bij de meeste
landen achteraan komt. Ik k^\\ hier vol
fctaan met het voorbn-ld ot zer metst in
dustrieele provincie, Noor.l Brabant. Van
daar bericht de inspectie over het jaar
1000, dat op de 008 fabrieken en werk
plaatsen de wer k irj'.l hij 517 bedroeg
minder dan 11 uur; 230 een werktijd
hadden van 11 uur, 04 et n werktijd van
\\Vi uur, 12L een werktijd van 12 uur
(en daarbij zyn er 15 »>eveiijen of
,-pif,nerijet ) 22 een werktijd van 12J-; uur. 29 een
wtrkiiju van 13 uur per dag hebben.
Verieweg de meerdeihtid der werkplaat
sen waar mii.dcr dan 11 uur gewerkt wordt,
staan onder de rubiiek : «votdicgs en genot
middelen"; d. z. dus kleine v.erkplaatsen.
De groote meerderheid der arbeiders werkt
11 en 12 uur. Indien onze inspeciie eens
zoover komt, niet slechts liet aanial bedrij
ven, maar ook het aantal der daarin
.verkzame arbeiders in haar statistiek op te
nemen, zal dit maar al (e zeer blijken.
De statistiek van de tweede ins-pcCtie
getft deze eijrerr : in de 001 fabrieken en
werkplaatsen wordt er in 100 gewerkt 11
uur per dag, in 1SG 11 % uur per dag, in
115 12 uur pur dag, HI 32 zelfs 11 uur of
langer. Dit is de ycu'Oitc werktijd, die bij
over-arbei-l, dikwijls gedurende wekenlang,
nog veilengd wordt'
Inderdaad -- eeu wettelijk higiijpen in
dezen tues:and is v el nuodig. Een werk
dag van 11 tot 11 uren, jdjii'-iu jaar uit,
kan niet anders aan zttu schadelijk zijn
voor de gezondheid der arbeiders. En zeer
uitdrukkelijk zegt de htei Siruve,
deintpecteur der derde inspectie, in zijn veitlag,
(blz. I3--JS, bai d !?), 'lat eene wettelijke
betclieruiibg van vroiinen en kinderen tegen
overmatigen arbeidstijd niet tot zijn recht
tan komen, en een wet »op papier" blijft,
zoolang ook n iet de arbeidstijd van volwassen
mannen bij de wet is geregeld, en in
zóóveire aan den demoraliseerenden invloed
der teugelloozecoi-curieiilieziji) ontrokken !
Een kortere weikuag brengt mee-: een
beteren gezondheidstoe.-iand, etn hooger me
delijk en verstaiidfciijk peil by de arbeidende
klasse, dit is: liet grootste deel des volks.
Het beteekent: hen ietwat op te heffen
uit hun duf heid, hun planteulevei', hun
fJavei:-bestaan. Kortere werktijd zal v,cl
alles zijn wat ze iioodig hebben, maar niet
is ht;i: de eerste eu meest noodige stap
voor elen mautcchappelijkeu vooruitgang.
Hopen we, dat er vanwege deze regeeriug.
van wier leider zoo luide gezegd wordt
dat hij de sociale nooden zoo elewr-eii-door
besaft, ni t Jaijger gedraald worde, om aan
dezen vooruitging m een Ihnketi stoot
te geven.
o, Amstels burgerij
Zoo onvermoeid en \lu,'.
Waarheen, met vrouwen aan u*v zij,
Eu kinderen op den rug V
Waarheen toch snelt ge in di;>ten drom,
Al zijn de kermisweïen om,
En 't proi Kfe-;st der tcemoernachten
St Nicolaas nog ver te wachten ?
'k Z e fcfojt en klein, en arm, en rijk
In ongedwongen togt
Z'.ca spued;n. naar ecu vet re wijk,
Bij avond schaars beiogt.
Heeft daar de msan een dor kren rand ?
Wordt da*r geüargni? Is er ura;,<i ?
Of wordt er vuurwerk at^e-stoken V
01 koiüe ? .. . Ja, daar komen spoken.
Daat komen 's avandi op de gracht
Gj'aaiiten wit en lai't',
En tjiijven daar tot iüd:;n nacht
Ivi maken kii dren \ie.i g.
Zij l.omen en /ij gaun WÖ:T heen,
Ei loopen «onder leeac tl en Deen;
Ivi scboou zij zwerven ia; gs de htrater»
Zy hebben hoofd noch ledematen.
Wie graag van de ou lh' i.i KOO vermaard
Da wo/idreji bad b?-j>eurti,
Toen gee-iten /.wiervün op m'.ze tard'
Nu konr. aan ons de b urt,
He.eft Hamlet ee s n schim gezien
'k Za.J meer d.-;n ij, ik z*ig er tien,
Ik zag hon vc.ur mij1: oog verschijnen
Kn ra^i we^ r in het Liet vfcril*yi.en.
Komt Amstels burgers, die voortaan
Wilt zien ? eu h'.-k^ei.dft' s ;
Wa' zouilf gij i aar der. l! oksb--rg gaan ?
Gaat «JLCiitti naar il'0;ide Scha; t-,
I)<wr z«eK!n zij fhans keer op keer
\"o >r 't ijz'irpakiur-3 hren en weer;
En gaar, zieil spi^-gle.n IH de bare:,,
Alsol het jorge f.mïi-'.n wtrcn.
Wat volk vereent zich o-\ de gracht,
1,'ie 't zel<! --'ui ?.', schouwspel schonk;
D,? jeug') v,? rdringt bet rijn geslacht,
Geen bajo bïyl't bij honk.
Daar lor-pt de minnaar met zijn lisf
Kn in diun vo'k.-i'-oo.,' loert i;e th-f,
Dio 't geen in zakken ii van ar eieren
Voortaan in iscr)iiii''r.un doet vt-rar.deren.
Daar stait de -.ca1, d'e xunr vf-ikoopt
Aug'irk na eh-r;;n uit
Ei w>j uiet peer e;i appel laop1',
Staa: daar nu u:et y-n fruit.
Ei witn ';' hij 't zwcr'on dror de stad,
J!:j ,'?a^ aan r,<-ri!;i,' h-i! o- Ibrvkcn,
Vu dt 's avo:.i!:,- uitrek bij de .-.püken.
Maar 'c croot.it «-.'al dav.rUi'on gesne.ld
Wi-.ar.t i'at do gscsifiiscliaa-.
MoM in de Hoofdstad.
O. lan^'s las ik 111 eeu dui-ïch umziekb'ad dat de
tijd V'iorrjij is voor het scheppe.u vau
kamerm u iiekwerlïen eu dat oi»ze componisten zich
mter t ut liggen op bet compoiiceren van
drau.ati.-che eu .-ympiioniscbe werken, weke zich
uu, deu aari dtr zaak meer richten tot een
gro'rter aai tul mentenen, dan de intieme kun^t
der kamermuziek. Het is m. i. steeds ge«aagl i
met zulke redeneeriugi n voor cleu dag te komen,
en wel nr-itt ei kele < xceplioueele gevallen met
als m;el inogf-n worden aangenomen en omdat
de vt r.*ci,iJ! Srlen m verschillende lai.den en bij
vertcüilieii ie volkeren niet, dezelfde zijn. Hi-t is
waar, R c'iard Wanner heeft geen
kamermuziek\verk'n grcojnpoiieeri. Eukele zijner
Ujdgtncoteu i u volgelingen evei min. Maar daartegen- i
over staa', dat Braiim*, Tschaikowsky, Borodi", !
Te^aie-f, Uvtrsk, G;iet', Sii.dii.fj, Cesar l'raijck, j
o'Iiuiy e. r. q. hutne scliooLSte en rijps'e werken '?
voor kmiieniiuiiek-ii.strumeuten gedac'it hrb leii;
en g(nn t ijiet ' ij OLS eu op vti'scbillende plaatsen ,
elders, de kamermuziek een verhoogde populaii- ,
teif, duoidht, tru-ii bigoaiïin is de scliooulit'deii
uier mtiime kuust ook te ontsluieren voor hen,
die niet tot de boffnbte tienduizend gerekend
kunnen wuidfii?
Dirk 8c ii'er behoort, klaarblijkelijk tot hen,
op wieri de, kui.st der katnsrmuziek een groote
btkonrg u.totfipt. Verleden jaar reeds heeft hij
ous iti zij siuald f oor p^auo en viool een werk
gescuoLkei', dat getuigde vac edelen zin en da',
oudai.ks ei kele tekortkomingen, toch een acht
bare pltats iuneimt^ oi'der de talrijke
composit.ëvan dat, geiif, die in den laatsteu tyd hitr
te lande ziju versclieuen. T;iai.s ecbter heeft bij
ons dom i oaieu een Quiutet voor p ano en
strijkinb'ruiiK n er, dat?k aarzel nier, tiet uit
te spreken?een geheel rijp werk is en in alles
de ialei,tvulle uu-esterjiand documeuteert. Ji;eds
het atnvarigstlH mi heeft iets beslist en
kernachlu; zet btt z eb vast in. het gi Ir.-ugen van
den toehco'd', r. p ver^chllleude manieren is
bet, bewerkt, en seboune effecten worden er mee
bereik'. tL t tweede motief heeft eeu minder
sprekende p vMonom e, is air contias eert toch
gotd in^t, hei, aauvanstmo i-f.
Het Auasio is ten pracutig kliekende Sat>«,
ge ragen door een week", bchoo e melodie,
waanu eeu groote clim x <1e aaud:idit gespannen
beu.'.t. H;:t derde gedeel c stait mistehien het,
lioogf-'. l» den aau at g pitrig en r, yjhmiscJi
getsii;.', kom' vervolgens een zeer se 100)1
gcdaili1 eii uitmubteud gi i. strumenteerd trio een
weldadige en heerlijke stemming te weeg bren
gen. Uit en het tjfg'n VHU het Alagio waren
voor my de scbjotste muuieuten uit het c pus
van Sc itfrr.
Het vierde gedeelte tljit z:ch wel waardig bij
de andere »&\ ; ',ocli iouit het mij voor, dat
de iLsiJiatie met geheel r p de hoogte staat
van de andere deele- . Evenals bet, optreden van
het l oofdmot.ef uit den eersten Sa z meer vau
uiterlijk i II' et is, dan Let gevolg van eeu logitcheu
of orgüuu c'ieii dra> g, z >o vind ik ook in htt
geuceie s uk ieis u.ti.rlijk?. liet zou echter
kunmn zijn ''a', bij i.adere, ketmisinaking mijn
indruk zich m,£ wijzig-*, ta ieder geval is bet
(Juimt t van Se !i!er eeu der sciioon te f n
uit est fr.sscbe wuker-, waarmede ik m den
laaUten tijd i'eb ktui.is gemaak*. Ik wens,ch
den heer Sc' ft-r er mede geluk en hoop dat
het die bekendheid mnge < riai gei', wsarop bet
krec'hieus zijne snpir.eure qiriliteiteu i a;jS|
Leef'.
Wordt door een kunstglas voorgestel i,
Onzeker uo», en waar.
't Had vrij wat dagen reeds geduurd,
't Kwam meer en meer in z*ang,
Om '« avonds in die stille buurf,
Te loopen in 't gedrang.
Toen 't geen in d'aanvang niemand zag,
't Geheim kwam brengen aan den da;; ;
't Was dat, waar s-Iinnm n zich bevonden
Ook witgekleede iiien*cli?n stonden.
Toen bleek het dat lï't spookgezigt-,
Dat is d T bragl op straat,
Kwam door de werking van het ligt,
Op 't vrouwelijk gewasid.
't J >iet in dien altoos donkren hoek,
I>c ligte kleur van kleed en doek,
A'leer. aan d'overkanc aanschouwen,
En maakte fjcliimnien van de vrouwen !
J. V.»N Oo-TKHWlJCK BUL'IN,
V.
0,j 't Singel, hoek K iggestraat, staat een
smal, vrij laag Luis, mot e^n min ot meer
ou;Jerwet;chcri ingarg, een hoog stoefjo en een
too:t ; o'huis er vo: r m«t een hekje ST op.
Irderda d is het (c'ster een groot en h >1
huis, van achteren uitgebouwd tusschen de
bclendir-gen, de bekende hkeurstokerij der lii-rna
Groen en de particuliere woning van den consul
Biix.
Omstreeks de iarcn 1S77?'78 toomde men
dit huis Htt i>o<ii IHI'K op 't Singel.
Wiit daar gt liturde. hièhet er spookte wist
e;gerilijk r iemand, maar ik herinner mij zeer
goerl d»t er herhaalleHjk kle.ii.e troepjes
mensrhen op straat voor bleten staan kijken en
elkander onthaalden op allerlei wonderlijke en
griezei'ge verhalen.
Tot valiig had ik als mr. timmerman iemand,
die ook dat perceel bediende en daardoor ge
lukte het mij iets ireer en betrouwoaars te
vernemen van dit spookhuis.
De genoemde mr. timmerman, makelaar, een
zeer oprecht en eerlijk man, die ernstig genoeg
was om mij geen verd.cht verhaal'j? op Jeu
mouw te spelden, zei. toen ik hem lachend
vruerf : Zeker wfier de oude historie, buren,
die het huis j,;oedkoep -willen koopen of ver
velende huurders er uit, der.ken te jigen.
Geen kwestie van, meneer, 't is daar wer
kelijk een z-.er zonderling geval geweest en ik
ben zelfnn het huis gero-.'pen om een en ander
na te zien; riiaar er is nooit iets bijzonders
gevondi-n. Als u er belang in stelt kan ik u
in liopuis brengen met iemaiid, die er woonde,
tijdei.s die ver.-cb\;t'.sclcn daar plaa'.s vonden,
een ;:ecr 'érieus man, dien u volkomen
gelooven kuit
Toen bij ciij den naam noemde moest ik
OEwiliekeurig glimlachen, want ik kende dien
hef r Federt janji ai een deftig beuranan en
nu wilde ik hem interviewen in zake spokerij
enz.'' 't Kan soms al vr«emd in de wereld
to<~gn.fu dacht ik. Tk s;hreof' hem een briefje
en kreeg dï.'Jeli^k de i:iee>t beleeide
uitroodiNevr-ns den eomponist, waren het de heereu
Elderitg, Spoor, Hofmeester en Mossel die het
werk een hrillante uitvoering bezorgden.
Vermoedelijk zal de componi-t 'HT wel nag>
noeg zijn ideaal bereikt gezien hebben.
Behalve het, nieuwe i pus van Sc iifer wer l
door de uer laatstgeüoemite heereu, nog een d r
G-dur quart.etten van H y In en B-ethoveu's
grafitsche opus 130 in Bes ten ge^oore s?efcrac')t..
Met de voordracht van H ydu's ((uailet. IK
faben onze kunstenaars mij een groot genot, en
een wair genoegen bereid. H ydn is in hot
strijk quartet, zoo friscb. en jon", dat m»-n volop
van zijn jeugd medegeniet. Juist in A\t tei,ri
van kunst m^rkt men niets van ! et pr nkj ? rlah,
in enkele zijner andere werken wel eens om
een hoikje komt gluren.
Bsethoveu's zware en moeilijk verstna'.bare
opus 130 CDntrasteert, sterk met de eenvou Mije
muziek van vader Haydn. Beethoven h eft, zic'i
hier niet meer kunnen schikken in de gewone
vormen der sonate. Hij heeft zich bij h.:t
corcpoueeren vau dit en de andere z.c. laVst.e
quartetten geheel ia de eenzaamheid terusg
trokken en hij btkommert er zich niet om of
bij verstaan wordt door de wereld waarmeda
hij heeft afgerekend
Tocl komen er momenten in voor, waarbij
de meester zich geheel i n al zijiien hum orvoi'ea
seheppingsdrang overgeef,; ongeveer a'sof hij de
jirtn zijner j' ugd voelt herleven. Zoo b.v. in d' a
vierden Sats »A'!a dan?a tedisca." Voigeus
Sehind'er behoorde eigeuUjk het A-mol <[iari,'t
op. 132 als hè: 130-te werk be ohouwd te wordtn
eu dit q iartet ia Bes, als het 131^'e. Ta eerst
genoemd werk vn.dt rnen de hemtlsche iUijevinc,
den canto 'ylio" als »Diuk^a^ung eii.es
GJnesenen naeh eiuer sehweren Kraukheit." Wa
.neer de bewering van Schindler w*ar is, dan
vindt men ook in het B:r-'Ju! q'ia- tït den geett
teruo; vsn den man, die zijn geheele werkkrac',t
herkregen hetfr. O'eritfens is de beir'ijke
cavatine" de vijfde S&tz, een waardige
teger;hai;ger van het //canto 'v lic".
Aanvankelijk had Bieihoven voor het H mie
van dit q'ianet (Ie ze.-de Sa*,) de groote fu ra
gecomponeerd, bekend onder het opusgetal 135.
l)aar deze ichter allien reeds zuo groot was
dat ?ij 35 parti!uurpai;ina's in b.'s'a;- i-am,
m' akte de uitgever Artaria bezwaar, büar als
aale vau dit qiartit op te Leme-\ Op zijn
verzoek, componeeids Beethoven teen het
tegeLwoord ge (i .ale vo^r dit quaUe*.
De fuga op 135 worit, bijna nooit gespeeld.
Ik herinner tnij in '81- een uitvoering ir vau
pel. oord te heDben door het gt heele .-r
DJ>!IO;HCquaitet, van het Meii inger-orcliest onder 'e ding
van Hans v. Biiluw. E :n grootte ie daa t !
Bij Baethoven's leven werdeu de lahWi q
r,rtetlen niet besrtpsn. Niet door uitvoerendeu i n
niet doe r toeiiourdtr-'. Giilufckit; is dit, t,i;a'_s
anders. Dit bewets de v. ortr (f.- ijke wed; rsrtve
en het warm Sfplt.ua ia htt emtl va» bei li ,»K
AM'. AV
Den heer 1T. G. v. Harr,,velt te R itt.erdam
wil ik gai roe mededeelen c'at in de Ua'ste jaren
van Liszt's . Legfinde von dfr heil gen E: .s>
betu1' behalve te Ui-recht, nrg uitvoenn '«"n te
vtriiieldeii vallen 'e Rotterdam et (i i 1901) te
Groningen. Als k onder de n'briek muiiek in
de Hoofdstad" schreef f' at het \vi-rk in geeu
twittg jaar is uitgevoerd, kon ik liet
»ermotden, dat men zu k.s Liet. u.ts'vii ,ei d als tot
de hoofdstad van tot-passing zou b.rsc'iou.vei).
Avr. A.
Mtlllllltlttt'llhlMNHlKlIlt
J«n m Oorl uöBnl,
Op de niet te ruime maar helder verlichte
boverigalerij bij Bi. ff v die daaron zo > uitgtske-, d
geschikt is voor een tentoonstelling van werk
dat op de hand dient bekeken te worden,
vinging tot een bezoek. Plichtplegirgen hoefden
we niet met elkander te maken, want hij kende
mij even goed als ik hem, we za'en dus al
dadelijk op ons gemak te praten.
Hij keek mij zeer ernstig aap, toen liij mijn
min of meer or,geloovig-glimlachen<i:?En laat
me riu eer, s iets van die spokerij hooren,
a^jcblieft ?, vernam, en zei:
Ik kan me begrypen dat u de zaak i i^t
ernstig opneemt, maar ik verzeker u dat alk'3
wat er ddslijds geieurde, tot nog toe voor mij
een raadsel is gebleven.
U maakt me brandend nieuw.-gie-rig!
Oji te beginnen moet ik u even de
situatie van het huis vertellen. Het is zooa's u
weet zeer smal van buiten, maar loopt diep in
en wordt daar veel breeder, kortom het is een
ruim huis met een grooten zolder over de
geheele lengte loopend. Daar was de drukkerij
van mijn zwager, bij wien ik inwoonde. Er
stonden hanclpersen, een snelpers en lerdtre
werktuigen. Op de verdiepirg daaronder süepe",
achter, mün zwager en zuster met de kL.dcrer.
Ik had -. óór mijn Warner.
| Kr wa», zoo:ang we in dit huis gewoond
' hebben, altijd iets vr<;emd>, iets oaveiklaarbaars
j om. ottf heen, iets dat we allen waarnamen ot
? als 't wa e ir.tiï'ief voelden, want hooren
| deden w-< betrekkelijk weinig, zien in 't geheel
niet». Toch gebeurde het menigmaal, dai wü,
l wanneer we de ;ra; pen opgingen, 's avonds in
j 't halfduister, een gevoel kregen als of iemar.d
i naast (f vóór ons de trappen opging, 't Was
? akelig en toch maakten we elkander er in den
, bcgHine niet attent op, laïer kwam dat van zelf.
| Als 's avonds de diei siboden i.aar beilw^ren,
liet vuur ipgerekend en 't licht in de
ouderwetriche keuken was uitgedaan, be^on het ? aar
levendig te worden, we dachten aan ratten of
muizen en namen er verder geen nota var,
totdat een van de d'erstboden, die boven de
keuken f-liep, vroeg:
j Mevrouw, neem me niet kwalijk, maar
?wat voert u toch 's nachts nog uu ir, de keuker,
we booten u zoo scharre'en met de poi.k en
de asschop, kijkt u de boel i a 't We hooren u
voortduren.! heen en veer loopen en van alk-rlei
verzetten.1'Om de dienstmeiges niet argstig te
maken, bedacht mijn zuster een k?ein
roodieugen'je en bleven wij daarna d^kwyls luisteren.
We hoorden altijd wat, meestal alsof eriemard
rondliep, de tang opnam en er mee in 't fornuis
morrelde, enz. enz. Gingen we kyien, dan wa-i
alles op zijn plaats en bleef 't geluid weg.
Geen van de huisgenooten was bijgeloovig
of bang van aard, maar toch maakten die ge
luiden, die zonderlinge sensatie ik v>e, t er
geen beter woord voor alsof er een
onzicLtbaar wezen in huis ror.dwaarde, ons min (f
meer zenuwachtig. Vooral bij het op-en a'gaan
van de trappen was het allcronaange-aatnsr,
want ieder onzer op zijn beurt kwam met ern
bleek, ontdaan g^ziiht vertellen: 't Is me
weer vlak voorbij gegaan, terwijl ik naar boven
ging, of: 't is me weer legergekomen. Wat?
wij wisten geen acderen naam er voer dan :
lift... en 't was en bleef een raadselachtig,
een griezelig, zenuwachti^makcnd -H
j (Wordt vtnolgd).