Historisch Archief 1877-1940
K°. 1375
DE AMSTERDAMMER
A.0. 1903.
WEI
Dit nummc-r bevat een bijvoegsel.
Onder Redactie van J. DE KOO en JÜSTÜS VAN MAÜIIIK Jr.
Uitgevers: VAN HOLKEMA & WARENDORF, HeereneracLt 4f>7,
Het auteursrecht voor den inhoud vnn dit Blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1^81 (Staatsblad Xo. 1^
Abonnement per 3 maanden / l.aU, Ir. p. post f 1.05
Voor Indiëper jaar ........... mail 10.
Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar 0.1:2'/i
Dit blad is verkrijubaar Kiosk 10 Boulevard des Capnciues tegenover het Grand Cafp, Ie Pari;*.
Zondag l November.
j Advertentièn van 1?5 regels / 1.10, elke regel r.iecr. ...../ O.-JO
Heclames uer regel O.tO
Anno. ces uit Duit^cliUnul, Oostenrijk eu Zuitser'.aud worden. u'.isluiti-nd nnnj:cnoniea door
Je firma KUi/OLF JK/tiSE Ie Keulen en Jon aüe fili:ili-u i\-n\- lirma.
I K H O C Di
VAN VEBEE EN VAN NABIJ: Naar aanleiding der
Marinebegrooting voor 1904. I, door Nautilus
Neutraliteit en Volksweerbaarln.'ic3,door H Kiersch"
Onze eerste Minister en de EngeknweielJ, II, (Slot),
door J. A. Helper Sesbrngger. Ter voorberei
ding van een nioniimpntaal bouwwerk, d or A. J.
Derktndfren Bgbel en Beurs, <ioor X. De
scheidsrechleUike uitspraak in Je Alaska-qnaestie.
SOOTALS A vNGKLEGESHEDES : Het jaarverslag
der Kamers v:1 n A beid. door Reyiin. KUNd l'
EN LETT.'R N: Muziek in de oflslad, door
Ant Avtrkamp" Het Ne leilAnitsch ninsi nm een
pakhuis? Vereeni,'ing Voor de Ku: st,'1 te Ro
terdam. door S. Een ir.euw we k ov, r de
w^js-begeerte v;\n Nietzsche, f. door dr H c M iller.
De Vlamingen in liet Walen and. dooi dr . B.
Schepers Een dicliter-teekenaar zanger door
Jacob de Haan: - Gezellig pre"tenboek door F J.
van uil rnks. UIT 1>R NATUUR, door E.
Heimans.?FEUILLETON. Ten bez<> k bij koi 'nïin
Victoria, door V S. K - F - RECLAMES VcOR
DAMES: Een bo.k ore. kinderen II doorNellie.
Ingezonden Allerlei, door Cnp'ice.
FIXAVCIEBLE EN OECONO.HHOHE ftfiONIEK. d-.or D.
Stigter. Een belani[iijk boek door Ant
Averkamp. SCHETSJES: On-erwaclite ? plossing.
'n Eugelsehe vertelling van Wilhn.'m Th'il
INGEZONDEN?PEN- EN POTLOODSBAS JEN.
SCHAAKSPEL. ADVERTENT1EN.
Naar aanleiding der
Marinebegrootin? voor 1904.
I.
Aan de beschouwingen over do
Murinebe^rooting; voor dit jaar die wc reeds
hier en daar zajjen verschijnen zou ik
nog gaarne een tweetal overwegingen
toevoegen niet met de pretentie dan
een volledige behandeling te hebben ver
kregen we kunnen natuurlijk niet
alles gaan opsommen vat in eonigen
tak van dienst wel zou kunnen of mogen
verbeterd worden, we kunnen «-een Her
cules-arbeid en vooral 2:0011 overwijld
handelen verlangen van een hoofd van
een departement, we mogen niet alle
koek op n boterham vragen.
Minister Ellis wijdt echter bij do7,e
begrooting voornamelijk zijne zorgen
aan het personeel en mijne beide
opmerkingen betref Feu de organisatie
van het personeel: ik 7nn:r alzoo hopen
dat ik er mee op het juiste oogenblik
kom.
lo. Ten opzichte van de kweekschool
voor zeevaart werd de verbintenis bij in
dienst treden van 12 a 14 jaar terugge
bracht op 8 jaar. Dat is zoor zeker een
stap in de goede richting maar we
zouden nog iets nader wenschon te komen.
Moeilijk zal het altijd blijven om de
voorwaarden van een dienstverband zóó
te maken, dat nooit het knellende van
dien band eenigormate gevoeld zou kun
nen worden, maar we mogen hierin niet
te zwaartillend zijn. Er zijn natuurlijk
in elke geordende maatschappij banden
die ons aangelegd worden ter wille van
het algemeen nut. In casu is dat 't Ivijks
schatkist, en we mogen billijker wijze
vergen dat tegenover de onkosten der
opleiding wordt gestold een verbintenis
van den matroos om het rijk een zekeren
tijd te dienen. Dozo termijn is nu gestold
op <S jaar en dat komt ons ook niet te
lang voor. Er zijn echter altijd elementen
die, door welke oorzaken dan ook, beslist
verdwaald zijn in de militaire of mari
tieme wereld, en voor wie elke verbin
tenis, ook iS jaren, veel te lang, ja
ondragelijk is. En dat do autoriteiten
dit reeds lang weten, bewijst de bepaling
dat do Directeur der kweekschool on do
Commandanten van Ifr. Ms. Wasscnaer"
kunnen voorstellen om een jongen wegens
bizondor gemis aan aanleg of geschikt
heid te ontslaan. Waarschijnlijk i» do
bepaling goed bedoeld, maar in do prak
tijk (of door overlevering) beteekent dit
eenvoudig dat zoo'n jongen alleen ver
wijderd wordt als hij uitermate dom,
onzindelijk of onwillig is in beide
laatste gevallen na veel straf natuurlijk.
Vergeefs getracht te corrigooren". Deze
bepaling stelt echter Commandanten
der opleidingen niet in de gelegenheid
om een jongen eervol ontslag te verloonon,
die te fatsoenlijk is om zich onwillig of
onzindelijk aantestellen en ook niet te
dom is voor de marine.
Zie, zulke jongens bewijst men een
weldaad door ze, na een proeftijd van
een jaar in de gelegenheid te stellen
hun ontslag aan te vragen. .Houdt
men ze toch, dan worden zo waarschijnlijk
toch te een of andere tijd misdadig of zo
deserteeren. Ik heb persoonlijk een jongen
gekend, die tweemaal van het
opleidingschip te Amsterdam deserteerde om zijne
moeder optezoekon, die hij vreesde dat
mishandeld werd door zijn stiefvader.
Zal zulk oen jongen nu met geritst hart
aanstonds naar Indiëgaan? "N"een, hij
gaat niet, hij zal deserteeren vóór vertrek
van het schip, zal gestraft worden, zooals
hij op het opleidingschip gestraft word:
omdat hij zijn moeder tegen ruw geweld
niet veilig achtte, 't Staat wel geheel
buiten den dienst, maar maak van zoo'n
jongen geen schipbreukeling in do maat
schappij. En zoo zijn er nog andere oor
zaken die den jongen ongeschikt of
ongewenscht kunnen maken, en die toch
verre liggen van domheid, onzindelijkheid
of onwilligheid hoewel dit laatste wol
in de meeste gevalle:! ontstaan zal.
Daarom durf ik hopen, dat Zijne Ex
cellentie in dozen die;i oenen stap nog
doen zal.
(Johoel het eerste jan r, d. i. een half
jaar te Leiden on een half jaar op het
opleidingschip als proeftijd te beschouwen,
na wolken tijd bet zoowel don Comman
dant vrij sta eiken jongen dien hij onge
schikt acht voor ontslag (zo;> mogelijk
eervol) voortedragen, als don jongen in
opleiding om in overleg mot ouders of
voogden zijn ontslag aantevragou. Gezien
echter hot geval, wat ik zooeven aan
haalde uit mijn persoonlijke ervaring,
zou het in. i. aanbeveling verdienen om
het meeste in de beslissing te doen af
hangen van het advies van don luitenant
ter zee, chef dor nfelooliiig, daar de ouders
niet altijd even zuiver zullen zijn in
hunne motieven en do commandant niet
alle jongens persoonlijk kan kennen.
Om dezen proeftijd nu voor het Rijk
zoo min mogelijk kostbaar te maken,
kunnen autoriteiten natuurlijk doeltref
fende bepalingen maken, als bijv. plunjes
tegon taxatie terugnemen bij uit dienst |
treden en diezelfde tegen dien gotaxoor- |
don prijs weer a:m nieuwelingen ver
strekken.
Dat niet zoo iets beo] onmogelijks
wordt gevraagd, moge blijken uit do be
paling die sinds twee jaren vigeert, vol
gens welke jongens rwrloojilr/ li.c)iai>iflijk.
yocilyrkritni kunnen worden. Xa verloop
van zekeren termijn (ik ineen l! maanden)
beslist dan de officier van gezondheid of
gestel en gezondheid voldoende verbeterd
zijn om aan de eischen van den dienst
te beantwoorden.
Een lichamelijk op proef dienen alzoo,
waarbij do eindbeslissing echter maar
door een dor beide partijen genomen kan
worden. Gevoelt do jongen zelf zich bijv.
als regel onwel of oververmoeid
(overprikkeldheid komt voor), dan kan hij zelf
niets aan de beslissing van den dokter
veranderen.
Xogmaals dus sproken we de hoop uit
dat Z. E. tot bet proefjaar moge willen
overgaan en we verwachten niet dut men
vreezen zal voor te groot verloop nadat
jaar. Geen bloei, geen gezond leven,
zonder zooveel mogelijk vrije ontwikke
ling: dwang brengt altijd reactie mee
daarom zoo weinig mogelijk dwang, ea
pa.s oen verbintenis gcëischt na de jongens
eerst een jaar in do gelegenheid te hebbon
gesteld, mot de marine kennis to maken.
Dan va n ge ook het achtjarig dienstver
band eerst aan.
('Sli>t roltit.) XATTILTS.
X.I>. We vernamen daar zooeven dat
II. M. do Koningin het besluit, waarbij
de dienstverbintenis voor jongens wordt
teruggebracht, van (2 tot >S jaar, nog niet
toekende, doch dar dit hoogstwaarschijn
lijk nog voor het einde des jaars zal
plaats hebben, liet spijt ons, uit do school
geklapt te hebben - - mogen autoriteiten
het ons niet ten kwade duiden! In
marinekringen was het echter reeds zóó bekend,
dat we in de vaste overtuiging waren,
dat II. M. het K.'15. reeds geteekend had.
beelden over legerorganisatie worden ont
wikkeld, welke met die van don heer
SayiFardt volkomen overeenstemmen: een
kader- of kazemeleger van minstens elf
maanden eersten diensttijd en een
weerbair" volk daar aohter.
't Geldt hier niet do vraag of dat voor
ons land eene goedo of slechte oplossing
van do militaire kwestie zou zijn; doch
alleen of hot orgaan onzer neutrale
vcreeniging voor iets propaganda mag ma
ken, dat on met haar karakter n met
haar statuten in onverzoenlijkon strijd is.
Xu iedereen blijft zwijgen, zie ik mij
genoodzaakt hoe ongaarne ook
met kracht hiertegen op te komen.
Toen do heer SoyHardt bemerkte, dat
het voorste! der afdeeliiigen Amsterdam,
Helder en Rotterdam verkorting van
den eersten diensttijd voor de geoefen
de n hem in strijd zou brengen met
zich zelf, met zijne militaire vrienden en
zijn militair verleden, verschanste hij zich
achter onze neutraliteit om 't gevaar te
kunnen koeren. In overeenstemming met
zijne vrienden had hij de zaak van 's lands
weerbaarheid aangepakt en zou hij ze
zoo mooglijk ton uitvoer brengen. Ze
laten bederven door mannen van eene
andere richting kon en mocht hij niet.
Door Volksweerbaarheid zou en moest
hij do weerbaarheid van 't land verkrijgen,
zooals hij en zijne vrienden zich die
voorstelden: ecri klein betrouwbaar leger
en daar achter oen ,,weerbaar" volk. Wie
de geschiedenis van onze jeugdige
vereeniging mot opmerkzaamheid heeft gade
geslagen, zal moeten erkennen, dat wij
ons steeds in die lijn hebben voortbe
wogen. Zoo begon hot bij de oprichting der
Yereeniging K! Jan. l!).);), toen het volks
leger in Zwib'orsehon trant veroordeeld
werd; zóó was het bij de oprichting dor
afdeeling in Amsterdam (Febr.), waarbij
oen weerbaar volk nehter hot leger als
het dool der Veroonigiiig werd voorge
steld: zóó in do daarop volgende vergade
ring van het hoofdbestuur (April), dat. als
n man tegenover mij i.tond, toon ik do
Amsterdamse] ie rede (van den heer
Seyffardt) als eene schonding van onze op \H
Jan. HKlOaangonomon gedragslijn, aanviel;
zóó op de laatste algorneeno vergadering,
toen oen generaal (J. T. T. C. van Dam
van Isselt) werd opgeroepen om voor
onze zeer neutrale vorooniging vast te
stollen, wat /ij als rechtzinnig-militair
had to beschouwen 0:1 wat niet; zóó
thans woei', uu de rechtzinnige gedachte
w'r/1'ti weken lang tijd beeft gehad om
zich in al hare heerlijkheid te openbaren.
Het strekt den lieer Seyffardt onge
twijfeld tot oer, dat hij met onverzwakte
kracht naar zijn ideaal is blijven streven.
Hij veroorlovomij evenwel de opmerking,
dat Yolksweerbaarheid niet word opge
richt om zijne persoonlijke denkbeelden
te helpen verwezenlijken.
Wat hij mij in het laatst van 18!>0
schroef, was een waar woord : nooit moet
een officier of oud-officier aan hot hoofd
dor Vereeniging staan. Hij zorgde even
wel voor een onzijdigon" voorzitter en
het militair bewind was er.
Terwijl wij ons to neutraal achtten
om propaganda te maken voor verkorten
dienst ten behoeve der geoefenden, zou
den wij nu inoefen dulde:i. dat ons dooi
de N ereeniging bekostigd officieel orgaan
do hand reikt aan eone militaire partij,
die met of door N olkswoerbaa.rhoid rot
eene legorinricliting won-.eht to geraken,
waarbij een klein kazcrnologor hoofdzaak
on een weerbaar volk bijzaak is! ^}\'aar
ir ij on Jici'i'oi'/iplijk naar pril rnU^lfijer ijaini"
zegt de hoer W. K. van Dam van Isselt in
Neutraliteit en
Volksweerbaarheid.
((ïnrcir/ertl, door Allen Weerbaar, het
officieel orgaan van,, Volks weerbaarhei d.'')
Onze Yereeniging moet neutraal zijn.
Maar daarom mocht' zij zich niet warm
maken voor hot denkbeeld van verkorten
eersten diensttijd ten behoeve der
geoefenden. Aldus wilde het de heer SeytTardt
en besloot de laatste algemoene verga
dering. Neutraliteit is oone schoono zaak,
zoolang men er de tegenstanders mee
van 't lijf kan houden; maar bepaald
hinderlijk, zoodra zij do eigen vrijheid van
beweging belemmert. Doch de tijd doet
veel vergeten en gewillige volgelingen
kunnen veel verdragen. Waarom zou hot
dan verwondering wekken, dat een jaar
na hot gevallen besluit hot officieel or
gaan onzer onzijdige veroeniging nec/en
weken lang een hoofdartikel bevatte onder
den titel van Een Nederlandsen Volks
leger", waarin dooi1 don hoer W. E. van
Dam van Isselt op uitvoerige wijze denk
Onze eerste Minister en de
Engelenwereld.
U. (Sht).
Vragen wij aan dr. K u y per wat hij onder
engelen verstaat en hoe de engelen wereld
is ingericht dan ontvangen \vij het volgende
antwoord :
,.I)e engelen zijn op zichzelf' staande
wezens" (p. ~).
Een eii^-e! weet dat hij er is"' (p. 1ÜC).
Klke enuel is er n" (p. 107).
Is een enu'el een /lerxoo/t dan moet het
(Kik tot zijn wezen behooroii niet alleen
om een eiijeii ik (!) te zijn, maar ook 0111
op'onoiiion te worJen in eon »-emeensv.'hi!j>
der engelen" (p. 108).
De engelen wereld zit <jrrj<{>iw'h ineen"
(p. 104).
Do engelen, vergoot dat niet, missen hun
patvuivdiual verband" (p. 152).
Onder (Ie entrelon is u-een ije.bnorte.'Mcn
kan niet spreken van een v\\<zts\v.n<jt>*l<n-lit.
De iio komt niet uit den ander voort.
l/i' is u-oen voorttcling. Kr is onder de
engelen noch nmii noch vrouw. Vandaar
dat hun getiil niet kan vermeerderen''
(p. UW).
De engelen hebben geen lichamen, en
dus ook ueoii waarneembare vleugelen noch
een zi-.-htlmar gelaat" (p. 155).
(li> moot u dus nimmer inbeelilen dat or
,.in den hemel zekero wezens met
gcvleugohle lichamen, met eon arendskop, een
Icodwenkop, een sticrenkop bestaan. \ au
(hit si 11 os is in do werkelijkheid (!) niets
hoogenaaii-d te vinden on al zulke voorstel
lingen strekken uitsluitend om de
aanwo,.y,igh(>id van ecu louter geestelijk wezen
voor ons mm te duiden" (p. 140).
Met dezo laatste waarschuwing voort
on/o gids in de engelcnwerold ons plotse
ling' v;m den hemel naar de aarde terug.
Van de aarde voert hij ons weer naar de
hel on naar do gevallen of booze engelen
met name naar satan.
Laat het woord lid", ons niet verschrik
ken, dr. Kuypor vcr/okort toch dat God
ook in de lid tegenwoordig is, en ton
nudeve dat satan in <leu lunnd v ooi' God
voï-scliijïit" (p. 22*).
Ook hier dus vortiauwing dor grenzen
waardoor bet onderscheid tusschen lii-ind
on hol, tusschen God en Duivel wordt
nifijpH'/.-ie/if. Xog erger, de zonde en diende is
in den hemd on in de eiigdenwerdd ont
staan, do engelen hebben haar op hun ge
weten, dr. Kuyper schrijft toch:
De oorsprong dor zonde, niet bij ons,
maar bij de engelen te zoeken" (p. 224).
Voor Satan als zoo lanig gej,logT;uleevd
word, was hij een eagolong'oiiie" (p. 2l).'i).
Satan* mdamorphoso lot Satan, zijn val,
is die gebeurtenis waaruit a'.'.c zonde, zoo
onder engelen i'.!s menschen is
voortgekor,]."n" (p. 201).
Wiiiiroüi Go;l Satan niet verhinderde
Satan t;1 worden, /.egt de minister-theoloog
ons niet. To:-h beeft men vollo recht '/.K.
die vraag re doen waar !iij beweert: Satan
blijft creatuur, blijft volstrekt van Guil
afhankelijk" (p. 22«).
Kon scbopsd dat colxtrekf afhankelijk is
van do macht hoven hom, kan goed noch
kwaad doen zonder dat (Ho macht hot wil.
Onze premier heeft blijkbaar dio
mooiclijkhoid gevoeld, on tracht or zich met de
volgende woorden uit te redden : hoe bijna
onmogelijk hot is, ons omtrent Satan's
.positie een genoog/aani heldere
voorstelling Te vormen." In plaats van daarom de
vraag to stollen: hoo kwam hot
engolengonio er toe om Satan te worden ; moot de
vraag kan ook veeleer gestold worden :
\Yuarom verliet God Satan:1
..Satan droomde van xichzelvon, dat hij
..ja waarlijk als God was" (p. 227).
Hoe dat (Irooiiien voor ecu wezen dat
geen hersenen beeft mogelijk is worde m
'r midden gelaten. Toch blijft deze vraag
op antwoord wachten, zoolang dr. Kuyper
decretocrt :
..Ook Satan is, evenals alle engelen een
..Moor ijH'i;t.eli;k we/en, zonder lichaam"
1'Ofti' <J<' i/rnkllili/lr/i'll i'ji lie' (/elifi/ l/er
leijei'i'iii'inii/ij zaak, <i< n xti'aoni 'ui <le lieKle
liei!iHii'j ie leiden, il. i. naar een \eilerlanil.-scli
Vd/kxlef/er. Anderf l'ifi//' men ijeraar, nji
reit Zeker o'nfenbl'k doitr i/e oi/ix'aj/dl'/ni'Jen
}tle<'iji'xl<'ejit te inn-deti en te lanil te kennen
iraar niemand ~ij» irif, il. i. bij liet
Xir/'xerKelif sWW.'' Ziedaar don aap, dien men in
de onschuld /ijjis harten naïvolijk tiit
den mouw laat komen.
De Veroen i si 112; weet mi, waarvoor zij
gebruikt wordt on kan op hare hoede
zijn. De instemming en medewerking
oonoi' militaire eoterio mot of' zonder
Rijkssubsidie hoogor stellen dan hot
vertrouwen on de toewijding van het
volk, is verraad plegen aan do zaak, die
wij booten te dienen.
\Vij hebben het rocbt van onze leiders
te verlangen, dat zij waar zijn; waar in
doen en laten. Dat is beter dan zich in
het bedrieglijk kleed te hullen oenor
ideale vaderlandsliefde in woorden. De
vraag is slechts of wij de kwade gevolgen
onzer dnbbelliartisrlioid nog to boven
kunnen komen, wat ik betwijfel.
Rotterdam, O Okt. II. KIIORSUÏ.
De trots on hoovmirdij maakte dat Satan
niet Huigen \\ildo voor God. Ku een
crea,.tunr /(')ó ovormacbtig en dat niet
onder,.\\orpon wil zijn, was is bet anders dan do
levende duive'l?" (p. 22(i). Ook hier wordt
weder om het punt waarop hot aankomt,
lieeiig.'priiiit en de vraag eenvoudig onbe
antwoord gelaten 'i vanwaar die hoogmoed 'i
Hoe hoog verheven boven dc/o godgeleerde
beiizelpi-fiiit staat hot woord van don profeet
,Je/aja die God Hinkwog /eggen laat: Ik
iiüiak don vrede en schep het kwaad"
(45 : 7), of van don profeet A mos (lic zon
der oenige weifeling getuigt: Is er eon
..kwaad in de stad, dat de lieer niet doet ;*"
C! : dl.
Vraagt men naar de verhouding van God
en Siifjin, (hui antwoordt do minister-theo
loog hot volgende: God gebruikt Satan
voor zijn heilige doeleinden, evenals eon
herder'don herdershond gein-nikt om de
..schapen dos noods in de vacht te bijten"
(p. 22si).
Afgezien van het komische dezer voor
stelling, moet ieder dio dezen zin niet maar
oppervlakkig leest tot do conclusie komen,
dar God hier nog duivelachtige!' wordt
voorgesteld dan Satan.
Iedere godsvüorstelling en iedere godge
leerde stelling blijft echter voor rekening
van hem dio baar uitspreekt, ze is pn blijft
zuiver persoonlijk, zuiver subjectief.
Vandaar dat 'de stelling ..dat God in don
.grond niet anders dan /ich/clf liefheeft"
(p. 220), ook voor dr, Kuypor's rekening
blijft. Immers een stelling waardoor alle
onderscheid tusschen Uod en Satan wegvalt,
en alle liefde herleid wordt tot eigenliefde,
zelfzucht en hoogmoed, sluit in: dat alle
godsdienst niets anders is dan zelfdienst,
en alle godsdienstige politiek, niet veel
anders is dan de politiek dev zelfzucht ge
dekt Moor den naam God.
Professor Allard Pierson heeft eens ge
zegd da# de theologie, in zoover zij
dogmatiek wil zijn, ons denken, dat is: do
ware methode van onderzoek vervalscht *).
Men kan er gerust aan toevoegen: alle
theologie, alle theosophie, alle angelogieof
satanologie, vergiftigt niet maar ons den
ken, doch ook onze fantazie en poëzie. Als
de poëten over engelen spreken en engelen
laten spreken, dan gaat ons hart open. Leest
Goethe's Faust maar en de liederen die
Rafaël, Gabriël en Michaël zingen in den
bekenden Prolog im Himmel", en gij moet
wel zeg'g'en : dat is verheven schoon ! De
engelenwereld van onzen eersten minister
is daarentegen kortweg belachelijk. Voor
gewende wetenschap en theologische onzin
wedijveren hier niet elkander om een geheel
te vormen van leugen en bedrog. Gelukkig
dat deze engelonwereld . niet binnen mag
komen in de T woede Kamer en doordringen
tot do ministerieele tafol, maar ovenals
do bacillenwereld in het hart van onzen
eersten minister verborgen blijft. Want al
beweert onzen minister-theoloog ook nog
zoo dikwijls dat God tot in elk detail in do
politiek moet gediend worden en zijn wil
moet geschieden zoowel in den hemel als
in onze staatkunde en staatsbestuur;
proef! ondervindelijk hooft hij bewezen dat hij
: zijn god en zijn politieken christus buiten
het staatsbestuur houdt on moet honden,
gelijk hij datzelfde wel doen moet met zijn
engdenwerdd.
A msto r da m, 2 Octobor 10015.
J. A. HELPER SKSHKUUUEH.
'"") Ter uitvaart door dr. A. Pierson, 187S, p.l.
Ter voorbereiding van een
monumentaal bouwwerk.
Het ligt zoo geheel in den aard der
hedendnagsehe verhoudingen dat de eerste
vraag die oprees, toen het beslist was dat
ons huid in het Arbitrage-gebouw, met een
nieuw monumentaal bouwwerk ging ver
rijkt worden: \\ at zullen wij voor oen
wedstrijd krijgen 'i
/onder voorloopig iets aan revorentie vo ;r
het gewicht de/er vraag te kort te doen,
schijnt het mij gepast een weinig aandacht,
te verzoeken voor zoo vele andere behingen,
dio bij don bouw betrokken zijn. Ik bodo d
de belangen der ambachten.
In vroeger tijden, toon de schoone wcrko;i
gemaakt werden,die wij thans als voorbeeldig
voreereii, zouden do ambachten /oor beslist
stem gehad hebben in voorbereiding 011
uitvoering van het monument. /ij immers,
op stevigon grondshig goorgani.seerd, lever
den niet alleen do noodzakelijke werkkrach
ten tot den bouw, maar zij waren ook do
bewaarders der se.hoonheidstraditios en
arbeidswetten, die het bouwwerk moesten
bezielen. Het voltooide gebouw was voor
een belangrijk deid het resultaat van het
voortbrengingsv erin ogen der ambachten.
Hoe /al liet zijn bij het nieuwe monument;'
De Regeering benoemde een commissie
van bekwame mamion om haar, in zake
dezen bouw betreffende, voor te lichten, en
wij hebben dus belangstellend af to wachten
wat geschieden zal. Toch geeft de samen
stelling der commissie reeds uu aanleiding
tot eenige opmerkingen, die wdlk ht thans
of later van eenig belang mogen geacht
worden.
De commissie is -?terecht - ('enigs
zins representatief samengesteld, in dien
zin namelijk dat, behalve een paar staats
lieden, die als de toekomstige gebruikers
van den bouw natuurlijk niet mochten ont
breken, van elk der bouwkundige groepen
dio ons land in de laatste vijftig jaren hooft
loeren kennen een paar representanten in
de commissie werden opgenomen. Had men
ook nog do jongere richting erkend, door
bijvoorbeeld een vertegenwoordiger van hot
genootschap Architectnra et Amicitia aan
de commissie toe te voegen, de tevreden
heid in do bouwwereld zou algemeen ge
weest zijn. Dit is, voor een commissie,
inderdaad geen geringe verdienste. Te meer
valt het nu echter op dat eenig direct re
presentant «lor ambachten, in geheel hun
omvang, absoluut ontbreekt.
Men kan moeilijk aannemen dat hieraan
bij het samenstellen dev commissie niet is
gedacht. Immers waar de L'egeering meer
malen blijk gaf voor de belangen der kunst,
iu historischen zin, niet onverschillig te zijn.
en ten anderen de pogingen tot veredeling
van het ambacht zelfs' wettelijken vorivi
zullen verkrijgen, daar ligt het voor de
hand dat ook hier de belangen van het
ambacht niet vergeten zijn. Men zal moeten
veronderstellen dat de vertegenwoordiging
der ambachten der .Regeering onoverko
melijke moeilijkheden opleverde.
En, inderdaad het geval is moeilijk. De
ambachten zij bestaan niet meer in hun
ouden luister, niemand zal het ontkennen.
Hun organisaties iu het algemeen ge
sproken zijn naar hunnen aard eu be
ginsel, allen politieke organisaties en, van
hoeveel gewicht ook voor het verkrijgen
van maatschappelijke hervormingen, iu
schoonheids- zelfs in
deugdelijkheids-kwesties onbevoegd. Fa' heerscht in zake van
ambacht een begrips-vcrduistering die liet