Ko. 1377 D E AM STERDAM M ER WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. Guino GEZELLE, Rijmsnocr, uitgave L. J. Veen, Amsterdam. Het is een weemoedig genot thans het Kijmsnoer" ter hand te nomen in deze nieuwe uitgave en zachtjes-aan met luisterende ziel "?de stem te hooren van dien eenigen mensch, die zoo kinderlijk-vroom, bedeesd-blijmoedig en wils-sterk zijn diepste wezen heeft weten te leggen in' zijn werk. Een weemoedig ge not? Zeker, want bjj 't lezen van die langgekende verzen laat ons de gedachte niet los dat deze maögeleden heeft door wat anderen hem aandeden. Hoe hij dikwerf te moede was is te lezen in dat prachtige boek van aijn vriend en oudsten leerling Hugo Verriest: Twintig Vlaamsche Koppen", waarin de geleerde priester, die wel twintig duizend verzen kent, zooals hij met een «achten glim lach verzekerde, ons zoo'n helderen kijk geeft in. het gemoedsleven van zoovele wondere" maanen en dus oek in dat van Gezelle. Sjaten wij, als rijklevende menschen, hen, die den Ylaamschen dichter hebben omlaaggedrukt, zoodat hy dertig jaar zweeg, vergeven en hen hartsinnig beklagen dat zij niet breed genoeg van gezicht en gevoelig genoeg van hart waren oin naar hem te luisteren, blijde em het vele dat hij schonk. . Wjj weten dat Gezelle, ondanks tegenwer king en miskenning, ten slotte toch weer trad in 't licht als dichter bij de gratie God's. , Wat hij als oud man, voornaam en tintelfijn van geest, doorleefde bij de wisseling der seizoenen bracht hij bijeen in het boek dat hij noemde Rijmsnoer om en om het jaar," en dat Rijmsnoer" is vol fraaie verzen, men voelt dat steeds dezelfde dichter zingt, maar hoe weet hij zich te uiten op velerlei wijzen, atóijügroot en schoon en diep en hoe sympathiek doet de ondertoon aan. Als de stem in hem sprak, ontstonden de verzen, die hij in zich hield besloten tot hij gelegenheid vond ze op te schrijven, dan was wel eens een regel-dansjo zoek, maar de dichter wetend, dat het beeld nog wel te vangen zou zijn, toog vol aandacht en liefde aan den arbeid on vond het vaak terug. Dan had hij het voor altijd, hoor maar: Daar viel mij in 't gedacht entwat, dat, al te onveerdig opgevat, verloren liep ; en, mondgemeens, en zal 't noch ik, noch iemand eens genieten. Het deert mij danig! Ei! 't eu doet: eu heel en is en al, voor goed, dat ongedicht gedaehtje, dat was al te onveerdig opgevat, te nieten. Het leeft entwaar entwat dervan, dat vissehende ik nog vangen kan, wellicht; en, eens in 't net, wie is 't, genaau ! die mij den visch ontvischt, en 't garen ? Mij rijmvast en, van stonden aan, zal 't stijf en sterk in staven staan, nu, mondgemeeu, het onverwacht gedacht gedicht, gedicht gedacht, nog jaren. Het schoone beeld is zoo vlug, het wijkt zoo snel, daarom zijn, verzen, die vol loutere poëzie zijn betrekkelijk zoo zeldzaam, wat loutere poëzie eigenlijk is weet ik niet te zeggen, evenmin waarom de oogen van een kind zoo doen ontroeren bij 't gevoelig aan schouwen, ik zou het op zijn best een vriend door een gebaar kunnen vertolken. Zulke verzen zijn te vinden bij Goethe, Verlaine, Gezelle. Gezelle zegt zelf van het vlieden van een beeld : Jk bender zoo dikwijls na bij, ja, de boorden genakende, nipte genoeg, van het beeld, dat, sell'ens ontvlogen, een poetse mij speelt! Men doet ook niet al dat men wilt met de woorden ! 't Klinkt als een verontschuldiging en dat van den man die zooveel gaf. Gezelle's leven is een schoon streven ge weest met waarachtige vroomheid in het licht te brengen wat leefde in zijn diepste wezen, en al die schatten liggen nu open en ]>loot voor elk die zich de moeite wil getroosten met liefde te luistren naar do stem die tot hem spreekt en dan zal het wonder gebeuren, dat altijd gebeurt als een echte dichter spreekt, het innerlijk wezen van don lezer zal trachten oen te worden met die stem, omdat de woor den dio hem toeklinkeu wakker roepen de fijnst-doorleefde gedachten cndroomen, omdat de dichter, do werkelijke dader, zijn ziel ver heldert en verreint. Wij meiischeii doorloven zoovele cyclussen, wij zinken zoo licht, omdat onze gedachten niet rein zijn eu schoon, noodwendig moeten onze daden dan ook zijn on-rein en on-schoon. Daarom is het zoo noodzakelijk dat er op gewezen moet worden met groote liefde welke stemmen ons edel maken en voornaam. Daarover zou heel wat te zeggen zijn, doch het is voorloopig voldoende er op te wijzen, het zou ons te ver vooreu. Gezelle maakt een machtigen indruk omdat meester met de taal als hij is, hij geeft, gul als een kind, van de schatten die leefden in zijn diepste wezen, llij zelf is als zijn lied on zijn lied is als hij zelf. Altijd was hij werkend daden te doen : Ten halven afgewrocht, ontvangen, niet geboren; gevonden algeheel, noch algeheel verloren, zoo ligt er menig rijm onvast in mij, on beidt den aaugenamen tijd van volle uitspreekbaarheid. Zoo slaapt de botte in 't hout, verdonkerd en verdoken; geen' blomme en is er ooit geen blad eruit gebroken; maar blad en blomme en al, het ligt er in, en beidt don dag, den dageraad .... de barensveerdigheid. Zijn schoonste daad was: het ver-beelden van een vers. Gezolle's verzen zijn gelukkig vrij algemeen bekend, nu zij, om mot Poot te spreken: door de wijde, wereld zwieren" en voor aitijd staat de dichter zelf op de. plaats die hem toekomt, even zoo goed als Poot of Perk, om maar een paar Hollandsche namen te noemen van dichters wier historische plaats als aangewezen is. Er zijn geen of haast geen gelukkige men sehen in dezen tijd, laat ieder die de beteekenis van de volgende vurzeii diep-imiig voelt: Terwijl ik ligge en tranen weene on wentele onder 't leed Gezello ter hand nemen, hij zal doordrongen worden van de zielegrootheid van den dichter en den moed vinden aan 't werk te-gaan om voor zich zelf don weg te vinden, die voor zijn volgrooiïng de eenig goede is. Hij moet weer de nabijheid voelen van de hoogere sfoor, moot het wonder weer weten, dan zal hij herhalen in schoone ontïoering bij 't aanschouwen van de nachtelijke sterrenhicht de woorden van den dichter; en zijn opzien zal zijn als een gebed : Hoe wonderlijk bewegen al die hooge hemelperken.... In den Aanhang" van het Rijmsnoer" staan tientallen van die kleine gedichtjes van een regel of wat.... Terwijl ik dit te schrijven zit is het donker geworden, de dag is heen, de najaarsdag, die weemoedig stemt, heimwee naar den zomer leeft in 't hart, heimwee naar een vrij, ge lukkig leven op doze schoone aarde; buiten speelt de wind met de gele blaeren, zoo gaat de zomerpracht te loor, maar de herinnering blijft. Gezelle heeft ons verlaten, óók in het neigende jaar, November is vol droeve herin neringen .. . Jacquos Perk,... Guido Gezelle... Ik zit stil in den dvristrenden avond, als wachtend; mysterie 't leven; daar ligt de bladzijde nog open, die ik 't laatste las: 't Avondt, 't avondt: trage en treurig zinkt de zonne nederwaard; dwijnt het licht en gaat er geurig roukwerk uit den roozengaard; Stille, on zonder ruit noch muit, nijpt de nacht de dagkeerse uit l Dag na dag gaat voorbij met zijn vreugde, zijn smart, wij gaan door zoo vele levens welzalig de mensch, die in zijn grijze jaren zoo schoon zijn diepste leven heeft weten uit te zingen als de grootse dichter wiens naam ia: Guido Gezelle. Ten slotte een vraag: waarom ontbreekt zijn naam in de bloemlezing, die Mr. J. X. van Hall, thans voor de vijfde maal uitgaf'? 'k Wou dat ik dat wist. JOANXES REDDIXGIUS. Hilversum, l November 1903. AlJlllllllinilllMIIIIIIIIIIIIIIIIMIllllllllllllllll niliiiiiniiiiiiniiiliiiiiiMiiiiiiuitlliillllMiiltilliiliiliitMiinluMiinillHiniiiiiiniNiililiniiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiitiiiiiiiiiitinMiMioiiliiiltiiilllUfHiiMiintii IIIMIimlIllnlIMMIIMUlMlllllllllllMIIIIIIIIIIII epenr in tabletten & 10 ets. voor 2 borden voortreffelijke soep zijn voor het gebruik gereed en slechts met bijvoeging van watei1 in korten tijd bereid. Meer dan 25 soorten 'bieden rijkelijke afwisseling. lliilllliiiMMiMiiiiiiiMltniMlmiiMMitMiiMiiumimiMllimii Lady Frara Erelm Warwict De gravin van Warwick ia een der merk waardigste en wat op zichzelf zoo belangrijk niet is een der mooiste van Engeland's moderne vrouwen. Door hare maatschappelijke positie behoort zij tot den hoogsten adel, tot de eerste families des lands, tot de klasse die het verleden beheerschte. . Door hare ultra-democratische gevoelens, »ekent zij met trots zich tot de menschen van gewone komaf, tot de denkers en wer kers, tot de partij die de toekomst zal beheerschen. Groot is hare sympathie voor de werklieden, in hun streven naar lotsverbete ring en emancipatie, maar vooral met de vrouwen, die zich zelf een weg door het leven willen of moeten banen, voelt en leeft en strijdt zij van harte gaarne mede. De society-ltulics, de dames der upper ten, vinden het allesbehalve netjes van eene gravin en hoe compromitteerend voor haren stand! zich met Jan en alleman in te laten, het gemeone volk gastvrij eu fees telijk op liaar beroemd kasteel te ontvangen, en the last but not the least shame publieke voordrachten te houden over de rechten der arbeiders! Het loopt mis met d«ze wereld. In den goeden ouden tijd sprak 'de adel het volk slechts van plichten. Dat was als het behoort. Redden komen allén de menschen met blauw bloed toe. Zij vormen een gepriviligeerde klasse, aan wie alle roodbloedige schepselen in ootmoed gehoorzaam en onderdanig moeten zijn. En nu beginnen het is ongehoord! menschen van hoogen adel want de bekende Lord Russell be zondigt zich óók daaraan de ondergeschikte klassen van gelijke rechten te spreken. Lady Warwick werd in 18(51 geboren, en is de dochter van kolonel don honourable Maynard en de gravin van Rosslyu. Zij huwde in 1884 Lord Brooko, die 12 jaren later den vierdea graaf van Warwick opvolgde De tegenwoordige Lord Brooke, hun eenige zoon, werd in 1885 geboren. Warwick Castle, een der oudste en be roemdste kastpelen van Engeland, met meer dan 10,000 acres grond daaraan verbonden, wordt door de familie hoogstens een paar maanden in het jaar bewoond. Lady Trances brengt den meesten tijd door op haar eigen landgoed in Essex, Easton Lodge te Dunmow, waartoe 2o,000 acres land bohooreu. Hare eerste maatschappelijke werken waren de organisatie van een goede armenzorg en ziekenverpleging te Warwick en Dunmow. De bohooftigeii dier plaatsen weten, dat ze bij haar nooit te vergeefs aankloppen. Vervolgens richtte zij te Dunmow een school voor borduurwerken op. Deze leverde in korten tijd veel succes. De vervaardigde handwerken worden alhier in Bondstreet verkocht, alwaar Lady Warwick oen eigen depot heeft. Zij is de nigo adellijke dame wier naam boven een winkel prijkt ook al tot .ontstemming van de adellijke society. De belangrijkste harer stichtingen, is een Landbouw College voor vrouwen, dat vijf jaren geleden in het Midland te Reading geopend werd en onder het Wardenship van Miss Bradley staat. Daar «-orden dames, dio er lust en aanleg voor gevoelen, weten schappelijk en practisch opgeleid voor tuin bouw, zuivelbereiding, bijen- en hoenderteelt. Meer dan 200 vrouwen zijn in Lady Warwick's Hostel reeds bekwaamd voor een zelfstandig levensbestaan in een dier beroepen. Het ooilege is pas uitgebreid door verplaatsingnaar Studley Castle in Warwiekshire, 15 ijjijlen van Birmingham. Er is thans1 plaats voor 00 studenten, 19 meer dan op het pogenblik aanwezig zijn. De open plaatsen aullen echter spoedig bezet zijn. Lady Warwick verklaarde 24 October bij do inwijding van het nieuwe Hostel, dat zij, alleen in de maand September, 144 brieven had ontvangen Man ontwikkelde vrouwen, dochters, vrouwen of weduwen van gestudeerde mannen, dio haar vroegen hoe de educatie die zij ont vingen aan te wenden tot verwerven van een levensonderhoud. Er dreigt ook onder de <9 l* vrouwen, vooral hier te lande, een geestelijk proletariaat" te oustaan. Geen die beter gevoelt dan Lady Warwick zelf, dat al hare goede werken, liefdadige en maatschappelijke, weinig meer zijn dan compresseii op het zieke lichaam der maat schappij. Vandaar hare sympathie met du algerneene hervormingsbeweging, in hot bij zonder met het streven der arbeiderspartij. Dezen winter hoorde ik haar op de werkeloosheidsconferentio in do Guildhall zeggen, dat de gemeenschap iedereen, die werken kon en werken wilde, van nuttigen en loonenden arbeid diende te voorzien, niet als een genade maar als een plicht. De werkeloozen waren zoo slecht niet als ze dikwijls afge schilderd worden. Zij had een honderdtal, zonder eenige selectie, op haar cstate voor don aanleg van, een tuin aan het werk gezet en verklaarde zich over hunnen arbeid zeer voldaan, niettegenstaande velen dier mannen tevoren nimmer een stuk tuingoreedschap gehanteerd hadden. Menig lid dier conferentie keek verbaasd op, toen zij sprak van wij socialisten". Het Trades Union congres, onlangs te Leicester gehouden, zag ik haar van begin tot einde bijwonen. Bij die gelegenheid hoorde ik haar, in eene door de vrijdenkers georga niseerde meeting, zuiver neutraal onderwijs bepleiten, vrij van elk godsdienstig onderricht. Gedurende die congrosweek, noodigde zij eiken dag een groep arbeidersleiders, socia listen en trade unionisten, in haar hotel ton tafel tot bespreking dor vraagstukken van den dag. Onlangs moest do nieuwe koloniale secre taris z\jn parlementsmandaat ter beschikking der kiezers van Warwick stellen. Zijne aan hangers, zoowel als die van zijn liberale opponent, hunkerden naar den stsun der gravin. Doch zij verklaarde, dat alleen arbei derskandidaten op haren steun kouden reke nen. Kort daarna trad zij te Birmingham iu oen groote moeting op voor den arbeiderskandidaat Holmes, den bekenden organi seerdei1 der spoorwegarbeiders uniou. Aan kordaatheid ontbreekt het Lady War wick geenszins. Zij bezit den moed harer overtuiging. Haar optreden is imponeerond. Zij spreekt kalm maar klemmend met wel luidende stem. Onlangs verschenen bij Hutehiuson en Co. twee zware doelen van haar hand, eene be schrijving van ,,Warwick Oastle and its Earls from Saxon Times to the present Day." De graven van Warwick hebben een groote rol gespeeld in Engeland's historie. Van do vele grootheden die het kasteel hebbeu be woond, noemen wij slechts de volgende; Thomas Beauehamp. den veldheer van den zwarten prins" ; Riehard Xeville, den kouingsmuker" en hoofdfiguur iuLuvdLyttou's roman De laatste der baronnen" ; John Dudley, den echtgenoot van Jane Grcy dio oen poosje een vorstenkroon droeg; Robert Dudley, den fameuzen graaf van Leicester, een lieveling van Eli/abeth ; zijn onwettigen zoon van gelijken naam, The A'oble Myze" geheeton en beroemd als uitvinder, ontdekker on wat al niet; Richard Rich. een inquisi teur; Robert Rich, van zooroover tot admiraal geworden: de pnriteinsche Mary Rich ; en lust nut liiifl de groote philosoof Lord lirooke. Wat Lady Warwick bij de beschrijving dier geschiedenis van groote vechtersbazen gevoeld heeft, blijkt op de laatste pagina's. Zij schrijft daar : De tijden ziju voel veranderd, sedert de vroegere graven van Warwick. Wij beschou wen een graaf niet mooi1 als een man die, in vredestijd, de derde stuivers dor provin cies vergadert en, in oorlogstijd, zijne hoorigen tot den slag leidt, nu eens om des kouhigs vijanden te bevechten, dau om zijn eigen twisten te beslechten. Geen graaf van Warwick kan tegenwoordig nogcen konings- l maker zijn of een koninklijk gunsteling op eigen gezag onthoofden. \Vij zijn eveneens ver verwijderd van de latere conceptie van oen graaf, als iemand t die zijne waardigheid allén kou ophouden door de menigte op oen afstand te houden eu die zijn plicht als monsch vervulde, wan neer de weelderigheid van ziju leven over eenkwam mot de insolentie van ziju trots. Do trotsche minachting dor Dudleys voor hot gemooiie volk, is tegenwoordig oven on mogelijk als onwenschelijk on zou oukel belachelijk schijnen. De veranderde tijdsomstandigheden heb ben, echter, nieuwe plichten, nieuwe verant woordelijkheden, nieuwe mogelijkheden ge bracht, aan do eigenaars van Warwick Castle zoowel als aan do gansche wereld. Men is nauwer iu aanraking met hot leven; er is eon opening voor de uitoefening van wijdere sympathieën; men kan goed doen dcor orga nisatie zoowel als door liefdadigheid. Ver volgens ziju de tegenwoordige condities zoo danig, dat de vrouwen niet moor verhinderd worden om haar aandeel te vervullen in het werk dat op uitvoering wacht voor de ver heffing der wereld. Ken vrouwenleven kan tegenwoordig, redelijkerwijze, voller, interes santer eu nuttiger wezen dan vroeger. Er zijn, zonder twijfel, vele vrouwen welke deze nieuwe vrijheid, om zich zelve tot arbeid op te wekken, kond on onbewogen laat. Doch voor de meesten is er werkelijke vreugde in het nieuwe gevoel der vrije speling eener ongebonden individualiteit. Wat kan grooter vreugde geven, dan actief te zijn in de be vordering van zaken die men tor harte hoeft? Ik, althans, heb deze vreugde innig gevoeld." Deze woorden kenschetsen de wolineonoude schrijfster. L o u d o n. J. K. v. n. V. IIIIHIII1I1IMIII1II11IIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIUIHIIIMII1IIIII1411111111 Illlll l iniMIIIIII Moili'S. 7>r. Kathe Rch.irimicher. Jtntë1 '/M'mjirill rcrlooj'd. Mtii.lame Morrnn. Wanneer men oen groote verzameling vrouwen ziet, zooals aan don avond ! van 5 November j.l. bij de uitvoering van Richard Wagner's dio Walknre", dan ver baast men zich, dat er zooveel geschreven en gesproken is over hervorm-kleeding, on dat zoo hél weinig dames zich hullen in het kleed, dooi- ijveraarsters als gezond en praktisch aanbevolen. De hervorm-japonneii waren te tellen, en dat zegt iets, to midden van zulk een verbijsterend aantal vrouwen. Slechts enkele zagen wij opduiken, en die waren ecu kijkje 011 een complimentje,waard! ? Mooie, jonge wouwen, geheel in 't wit. maakten in haai' hervorm-gewaad, dat als avoudtoilet bijna niet verschilt, van de tlattcerendoenipiiv-i'obe, eon bekoorlijke!! indruk. Dat het dragon van preeiosa in de modo is, kon men op dien avond duidelijk mer ken. Er was hél wat diamanl-gedartol 011 geilonker. Eén dame zagen wij getooid met oen vorstelijk paarlonsnoer. Vél bloote halzon, van vol-rijpe vrouwen. mot grijze haren en rimpel-gezichten. Een vrouwenhals takelt niet gauw af, vooral niet bij vrouwen, die zich goed vooden, en wier lichaam niet gesloopt wordt, door vermoeienis of inspanuenden geestesarbeid. Die fol'sche, vleozige halzen, allo expressie missend, door afwezigheid van rankt: lijnen, vortoonen zich opdringerig' en coiitrastoeron met do onwelijke gezichten. Gaarne hadden wij dat déooll'et zien schuilgaan onder kant, tullo, gaas of cliiUbii. om hot massieve dier weinig aan trekkelijke naaktheid te maskeoren. liet meest gedistingucerde toilet, dat wij zagen, «-as van een dame van middelbare jaren. Een robe van zwarte Chantilly-kant over een onderkleed van witte taf-zijde. Op liet ooi-sage, hoog aan den hals gesloten, waren hier en daar oen paar brillanlen .ge hecht, liet mooie, grijze haar, was fraai gekapt, zonder n enkel versiersel. Goud-bord uursol, Tu i'ksche broderies, applicatiun eii gnipnre worden veel gebruikt voor japon-gariieeriiig. Do bekende, ijverige feministe, dr. Kathe Schirmaeher. te Parijs mut-der-woou geves immiimiiMiiimiiMiimmi.iMiimii!imiiiiiiiimumiMiMiiiittn tigd, heeft onlangs in AVeenen, in hot Urauia theater eon voordracht gehouden, dio zeer iu don smaak van hot belangstellend publiek is gevallen. Vrouwenarbeid" was het onderworp dat zij behandelde. Niet luchtigjos mot de ernstige zaak eoquetteerend, behandelde dr. Schirmaeher het thema vrouwenarbeid" met al den ernst, hot vernuft en de logica, waar over zij in zoo ruime mate beschikt. Wat dr. Ka'tho Schirmaeher beweert, staat op pootjes. Xooit gaat zij af op hooreii-zoggen. Alles onderzoekt zij persoonlijk. Onlangs nog, heeft zij in Parijs alle restaurants voor vrou wen bezocht. Overal bestelde zij haar eten, met do meisjes on vrouwen, modistcs 011 ouvrières" die in bovengenoemde restaurants zich voor weinig gold verbazend slecht voeden. Stunipertjos! veel kunnen zij niet missen, maar, wat zij krijgen is een armzalig beetje. Kathe Schirmaeher knoopte met de meisjes oen praatje aan, hoorde ze handig uit, liet ze vertellen. Over haar rostaurantervaringon. schreef zij een merkwaardig artikel iu Uelier J.ainl mid _Vm-. Behalve de gave van hot kloeke «'oord, beschikt de bekwame juriste ook over oen vlotte pon. Talloos zijn do artikelen, die zij aan allo mogelijke bladen levert. Van haar hand bestaan ook schetsen. novellen eu een roman Halb", dio nog al opgang maakte. * * Naar het voorbeeld van vele zijner vrien den, al-to-gader, met hem, lid van don Jonggozelleu-Club, zal de bekende schrijver. dichter, dramaturg, conférencier en... tooneelspolor! Israël Zangwill, vrijwillig afstand doen van zijn jonggezellon-lovon, om in 't ' huwelijk te treden met Edith Ayrton, dochter van professor Ayrton. Edith Ayrton is do dochter van Matilda Ayrton-Chaplin, die met zooveel volharding streed, om aan vrouwen, dio in de geneeskunde wonschten to studooren, toegang te geven tot de lessen dor Engelsche universiteiten. De volgende maand zal hot huwelijk voltrokken worden. Men wacht do terugkomst af, van professor Ayrton- dio nu nog in Amerika is. Van harte hopen wij, dat do verloofde schrijver van Ohildreii of the Ghetto" a!s echtgenoot niet zoo droevig liasco zal maken, als hem onlangs gebeurde, toon hij als tooiieelspeler is opgetreden. Zijn tyoueelspel in vier bedrijven, getiteld Merely Mary Ann" door hom zelf gemaakt, naar zijn roman van dien naam is to \Valingford, oen plaatsje aan do 'Hunnes gelegen, opgevoerd. Voel verwachting had men iu het stadje niet, van Zangwill's tooneelspel. De zaal was akelig leeg. Om den auteur-acteur, die do rol van Brahmson vervuld,', hoeft men zich geducht yroolijk gemaakt. Zangwill heeft geen notie van tooneelspeolkunst. Het is gebleven bij n voorstelling van Morely Mary Ann." Hot stuk is im verhuisd naar Amerika, waai- /.angwill niet zal optreden. Togen den tijd der voorstellingen in de Veiveuigde Staten, is Zangwill getrouwd. Misschien lukt hei ziju vrouw, om hem uit to leggen, dat iemand, dio een tooneelstuk .?<?/<,?:/?/. daarom nog -geen tooiieelspeler /*-. Het lijkt er niet naar. liet doet mij deugd" kon do geestige Betje AVollf zeggen, wanneer zij over oen of j ander in haai' nopjes was. liet doet ons i deugd" dat een groot man, oen kranig artist als Zangwill, der wereld proefondervindelijk voor de zooveelste maal heeft bewezen, dat tooneelspoelkunst, do moeilijkst uit te oefenen kunst is. * * -XMadame Moreno, dio door verschil van nieening, hot Maisou de Molière" den rug koorde, juist toen zij bekend word en naam begon to krijgen, speelt nu iii het theater van Sarah Bernhardt, waar zij in la Légende du ('o-iir" van Jean Aicanl do troubadour-rol speelt. Dit is hetzelfde stuk, dat dezen zomer te Orange in het oude, Romeinsclie amphithoater werd opgevoerd. Madame, Moreno wordt vergeleken bij Rachel. on hóógor gesteld dan Sarah Benihardt, omdat zij door haar jeugd, nog do volle be schikking hooft over haai' rijk gemoduleerde stem, waarvan do klank wordt vergeleken bij de traditioneel© zilveren klokjes Binnen kort zullen haar bewonderaars het zilver wol in goud omzetten. A'u de beroemde "voix d'or" een beetje vordoft, wordt hot hoog tijd, niouw goud aan to voeren. Parijzenaars zijn handig. Die komen nooit te. laat. Zeldzaam is hun flair" om to vinden, juist diit, waar aan het publiek behoefte heeft, CAPRICE. * * * ('itroensap maken en consenteren. Het uitge perste sap wordt door een doek gegoten en dan ongeveer een vierde van de verkregen hoeveelheid poeiertalk daaraan toegevoegd, waarop het mengsel een kwartier geschud moet worden. Daarop laat men .het een half uur staan, schudt het opnieuw eu filtreert het, nadat het weer eenigen tijd heeft gestaan, door papier; ten slotte voegt men aan het verkregen sap 10 pCt suikor toe 011 laat het dan koken. Gedurende dezen tijd neemt men de voor hot bewaren van het sap te gebruiken' tlcsschen, vult deze met water en kookt ze in oen ketel. Men giet dan de flesschen leeg, giet zoo snel mogelijk het kokende citroensap er in en sluit ze onmiddellijk met oen goede kurk, die men te voren in gesmolten was heeft gedoopt. Op deze wijze kan 'men het sap lang goed houden. Een tweede middel is: men kookt 10 deelen versch uitgeperst en gefiltreerd citroonsap met IS deelen ongeblauwde suiker op. Om eeu helder sap to verkrijgen is aan te bevelen, dit met talk, die eerst mot verdund zoutzuur is behandeld en dan goed met water is uitgewasschen, te schudden en to laten bezinken. Dit sap kan eveneens lang bewaard worden. imnimiiiHiiuimimmiHiiiMiiiiiniiiiiiiuiiiiniiiic iiiHHiiiimmiiiiimiiiHiiiifiiiii Antn-fMi-il <ian FJJSE A. IIAIGHTOX. Een enkel woord naar aanleiding van een ingezonden stukje in dit blad. getiteld: Aan A. t. B. IL", tevens mijn laatste in deze'«uik. die dreigt persoonlijk to worden, dus vrij onbelangrijk voor 't lezend publiek. Over do motiveering van schrijfsters ge leverde beschouwing kan ik zwijgen, daar ik in mijn voorgaand schrijven de gronden, waarop zij deze hield, geheel buiten be schouwing liet on haai- slechts den raad gaf het wetboek van strafvordering eens na te slaan on hot vermoeden uitsprak dat zij do onjuistheid van haar oordeel daarna zou moeten erkennen. Alloen wensehte ik oen oogenblik stil te staan bij de eerste zinsnede van bovenbe doeld stukje, niet zoozeer omdat de geachte schrijfster met oen niet geheel te verdedigen beslistheid uitmaakt dat ik een man bon. noch omdat hierin taal en stijl-niet bepaald door onberispelijkheid uitmunten da'ar de bedoeling mij toch ongeveer duidelijk is ? maar om dio bedoeling zelve. 't Is mij niet duidelijk hoe de geachte schrijfster van meening kan zijn dat er eenige moed" toebehoort eon stukje als mijn Op merking" te ondertoekoiien met vollen naam, ook al is dit gericht tegen eon vrouw. Bij eenig nadenken zal zij moeten toegeven dat er nog andere beweegredenen dan ge brek aan moed denkbaar ziju, voor hot niet voluit onderteekenen van oen ingezonden stuk over welke quaestie do opinies zooiverdeeld ziju en de door haar geuite be schuldiging dus wel wat lichtvaardig is te noemen. Wil zij echter het niet mot vollen naam oiiderteekenen van mijn voorgaand en ook van dit, stukje aan lafhartigheid blijven toe schrijven dan zal ik hierin lijdzaam berusten. A. T. B. H.