Historisch Archief 1877-1940
Ko. 1377
D E AM STERDAM M ER WEEEBLAD VOOR NEDERLAND.
Guino GEZELLE, Rijmsnocr, uitgave L. J.
Veen, Amsterdam.
Het is een weemoedig genot thans het
Kijmsnoer" ter hand te nomen in deze nieuwe
uitgave en zachtjes-aan met luisterende ziel
"?de stem te hooren van dien eenigen mensch,
die zoo kinderlijk-vroom, bedeesd-blijmoedig
en wils-sterk zijn diepste wezen heeft weten
te leggen in' zijn werk. Een weemoedig ge
not? Zeker, want bjj 't lezen van die
langgekende verzen laat ons de gedachte niet los
dat deze maögeleden heeft door wat anderen
hem aandeden. Hoe hij dikwerf te moede
was is te lezen in dat prachtige boek van
aijn vriend en oudsten leerling Hugo
Verriest: Twintig Vlaamsche Koppen", waarin
de geleerde priester, die wel twintig duizend
verzen kent, zooals hij met een «achten glim
lach verzekerde, ons zoo'n helderen kijk geeft
in. het gemoedsleven van zoovele wondere"
maanen en dus oek in dat van Gezelle.
Sjaten wij, als rijklevende menschen, hen,
die den Ylaamschen dichter hebben
omlaaggedrukt, zoodat hy dertig jaar zweeg, vergeven
en hen hartsinnig beklagen dat zij niet breed
genoeg van gezicht en gevoelig genoeg van
hart waren oin naar hem te luisteren, blijde
em het vele dat hij schonk.
. Wjj weten dat Gezelle, ondanks tegenwer
king en miskenning, ten slotte toch weer
trad in 't licht als dichter bij de gratie God's.
, Wat hij als oud man, voornaam en
tintelfijn van geest, doorleefde bij de wisseling
der seizoenen bracht hij bijeen in het boek
dat hij noemde Rijmsnoer om en om het
jaar," en dat Rijmsnoer" is vol fraaie verzen,
men voelt dat steeds dezelfde dichter zingt,
maar hoe weet hij zich te uiten op velerlei
wijzen, atóijügroot en schoon en diep en hoe
sympathiek doet de ondertoon aan.
Als de stem in hem sprak, ontstonden de
verzen, die hij in zich hield besloten
tot hij gelegenheid vond ze op te schrijven,
dan was wel eens een regel-dansjo zoek, maar
de dichter wetend, dat het beeld nog wel
te vangen zou zijn, toog vol aandacht en
liefde aan den arbeid on vond het vaak terug.
Dan had hij het voor altijd, hoor maar:
Daar viel mij in 't gedacht entwat,
dat, al te onveerdig opgevat,
verloren liep ; en, mondgemeens,
en zal 't noch ik, noch iemand eens
genieten.
Het deert mij danig! Ei! 't eu doet:
eu heel en is en al, voor goed,
dat ongedicht gedaehtje, dat
was al te onveerdig opgevat,
te nieten.
Het leeft entwaar entwat dervan,
dat vissehende ik nog vangen kan,
wellicht; en, eens in 't net, wie is 't,
genaau ! die mij den visch ontvischt,
en 't garen ?
Mij rijmvast en, van stonden aan,
zal 't stijf en sterk in staven staan,
nu, mondgemeeu, het onverwacht
gedacht gedicht, gedicht gedacht,
nog jaren.
Het schoone beeld is zoo vlug, het wijkt
zoo snel, daarom zijn, verzen, die vol loutere
poëzie zijn betrekkelijk zoo zeldzaam, wat
loutere poëzie eigenlijk is weet ik niet te
zeggen, evenmin waarom de oogen van een
kind zoo doen ontroeren bij 't gevoelig aan
schouwen, ik zou het op zijn best een vriend
door een gebaar kunnen vertolken. Zulke
verzen zijn te vinden bij Goethe, Verlaine,
Gezelle.
Gezelle zegt zelf van het vlieden van een
beeld :
Jk bender zoo dikwijls na bij,
ja, de boorden
genakende, nipte genoeg,
van het beeld,
dat, sell'ens ontvlogen,
een poetse mij speelt!
Men doet ook niet al dat men wilt
met de woorden !
't Klinkt als een verontschuldiging en dat
van den man die zooveel gaf.
Gezelle's leven is een schoon streven ge
weest met waarachtige vroomheid in het licht
te brengen wat leefde in zijn diepste wezen,
en al die schatten liggen nu open en ]>loot
voor elk die zich de moeite wil getroosten
met liefde te luistren naar do stem die tot
hem spreekt en dan zal het wonder gebeuren,
dat altijd gebeurt als een echte dichter spreekt,
het innerlijk wezen van don lezer zal trachten
oen te worden met die stem, omdat de woor
den dio hem toeklinkeu wakker roepen de
fijnst-doorleefde gedachten cndroomen, omdat
de dichter, do werkelijke dader, zijn ziel ver
heldert en verreint. Wij meiischeii doorloven
zoovele cyclussen, wij zinken zoo licht, omdat
onze gedachten niet rein zijn eu schoon,
noodwendig moeten onze daden dan ook zijn
on-rein en on-schoon.
Daarom is het zoo noodzakelijk dat er op
gewezen moet worden met groote liefde welke
stemmen ons edel maken en voornaam.
Daarover zou heel wat te zeggen zijn, doch
het is voorloopig voldoende er op te wijzen,
het zou ons te ver vooreu.
Gezelle maakt een machtigen indruk omdat
meester met de taal als hij is, hij geeft,
gul als een kind, van de schatten die leefden
in zijn diepste wezen, llij zelf is als zijn lied
on zijn lied is als hij zelf. Altijd was hij
werkend daden te doen :
Ten halven afgewrocht,
ontvangen, niet geboren;
gevonden algeheel,
noch algeheel verloren,
zoo ligt er menig rijm
onvast in mij, on beidt
den aaugenamen tijd
van volle uitspreekbaarheid.
Zoo slaapt de botte in 't hout,
verdonkerd en verdoken;
geen' blomme en is er ooit
geen blad eruit gebroken;
maar blad en blomme en al,
het ligt er in, en beidt
don dag, den dageraad ....
de barensveerdigheid.
Zijn schoonste daad was: het ver-beelden
van een vers.
Gezolle's verzen zijn gelukkig vrij algemeen
bekend, nu zij, om mot Poot te spreken:
door de wijde, wereld zwieren" en voor aitijd
staat de dichter zelf op de. plaats die hem
toekomt, even zoo goed als Poot of Perk,
om maar een paar Hollandsche namen te
noemen van dichters wier historische plaats
als aangewezen is.
Er zijn geen of haast geen gelukkige men
sehen in dezen tijd, laat ieder die de beteekenis
van de volgende vurzeii diep-imiig voelt:
Terwijl ik ligge
en tranen weene
on wentele onder
't leed
Gezello ter hand nemen, hij zal doordrongen
worden van de zielegrootheid van den dichter
en den moed vinden aan 't werk te-gaan om
voor zich zelf don weg te vinden, die voor
zijn volgrooiïng de eenig goede is.
Hij moet weer de nabijheid voelen van de
hoogere sfoor, moot het wonder weer weten,
dan zal hij herhalen in schoone ontïoering
bij 't aanschouwen van de nachtelijke
sterrenhicht de woorden van den dichter; en zijn
opzien zal zijn als een gebed :
Hoe wonderlijk bewegen al
die hooge hemelperken....
In den Aanhang" van het Rijmsnoer"
staan tientallen van die kleine gedichtjes van
een regel of wat....
Terwijl ik dit te schrijven zit is het donker
geworden, de dag is heen, de najaarsdag, die
weemoedig stemt, heimwee naar den zomer
leeft in 't hart, heimwee naar een vrij, ge
lukkig leven op doze schoone aarde; buiten
speelt de wind met de gele blaeren, zoo gaat
de zomerpracht te loor, maar de herinnering
blijft. Gezelle heeft ons verlaten, óók in het
neigende jaar, November is vol droeve herin
neringen .. . Jacquos Perk,... Guido Gezelle...
Ik zit stil in den dvristrenden avond, als
wachtend; mysterie 't leven; daar ligt de
bladzijde nog open, die ik 't laatste las:
't Avondt, 't avondt: trage en treurig
zinkt de zonne nederwaard;
dwijnt het licht en gaat er geurig
roukwerk uit den roozengaard;
Stille, on zonder ruit noch muit,
nijpt de nacht de dagkeerse uit l
Dag na dag gaat voorbij met zijn vreugde,
zijn smart, wij gaan door zoo vele levens
welzalig de mensch, die in zijn grijze jaren
zoo schoon zijn diepste leven heeft weten
uit te zingen als de grootse dichter wiens
naam ia: Guido Gezelle.
Ten slotte een vraag: waarom ontbreekt
zijn naam in de bloemlezing, die Mr. J. X.
van Hall, thans voor de vijfde maal uitgaf'?
'k Wou dat ik dat wist.
JOANXES REDDIXGIUS.
Hilversum, l November 1903.
AlJlllllllinilllMIIIIIIIIIIIIIIIIMIllllllllllllllll
niliiiiiniiiiiiniiiliiiiiiMiiiiiiuitlliillllMiiltilliiliiliitMiinluMiinillHiniiiiiiniNiililiniiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiitiiiiiiiiiitinMiMioiiliiiltiiilllUfHiiMiintii
IIIMIimlIllnlIMMIIMUlMlllllllllllMIIIIIIIIIIII
epenr
in tabletten & 10 ets. voor 2
borden voortreffelijke soep zijn voor het
gebruik gereed en slechts met bijvoeging van watei1
in korten tijd bereid. Meer dan 25 soorten 'bieden
rijkelijke afwisseling.
lliilllliiiMMiMiiiiiiiMltniMlmiiMMitMiiMiiumimiMllimii
Lady Frara Erelm Warwict
De gravin van Warwick ia een der merk
waardigste en wat op zichzelf zoo
belangrijk niet is een der mooiste van
Engeland's moderne vrouwen. Door hare
maatschappelijke positie behoort zij tot den
hoogsten adel, tot de eerste families des lands,
tot de klasse die het verleden beheerschte.
. Door hare ultra-democratische gevoelens,
»ekent zij met trots zich tot de menschen
van gewone komaf, tot de denkers en wer
kers, tot de partij die de toekomst zal
beheerschen. Groot is hare sympathie voor de
werklieden, in hun streven naar lotsverbete
ring en emancipatie, maar vooral met de
vrouwen, die zich zelf een weg door het leven
willen of moeten banen, voelt en leeft en
strijdt zij van harte gaarne mede.
De society-ltulics, de dames der upper ten,
vinden het allesbehalve netjes van eene
gravin en hoe compromitteerend voor
haren stand! zich met Jan en alleman in
te laten, het gemeone volk gastvrij eu fees
telijk op liaar beroemd kasteel te ontvangen,
en the last but not the least shame
publieke voordrachten te houden over de
rechten der arbeiders! Het loopt mis met
d«ze wereld. In den goeden ouden tijd sprak
'de adel het volk slechts van plichten. Dat
was als het behoort. Redden komen allén
de menschen met blauw bloed toe. Zij vormen
een gepriviligeerde klasse, aan wie alle
roodbloedige schepselen in ootmoed gehoorzaam
en onderdanig moeten zijn. En nu beginnen
het is ongehoord! menschen van hoogen
adel want de bekende Lord Russell be
zondigt zich óók daaraan de ondergeschikte
klassen van gelijke rechten te spreken.
Lady Warwick werd in 18(51 geboren, en
is de dochter van kolonel don honourable
Maynard en de gravin van Rosslyu. Zij huwde
in 1884 Lord Brooko, die 12 jaren later den
vierdea graaf van Warwick opvolgde De
tegenwoordige Lord Brooke, hun eenige zoon,
werd in 1885 geboren.
Warwick Castle, een der oudste en be
roemdste kastpelen van Engeland, met meer
dan 10,000 acres grond daaraan verbonden,
wordt door de familie hoogstens een paar
maanden in het jaar bewoond. Lady Trances
brengt den meesten tijd door op haar eigen
landgoed in Essex, Easton Lodge te Dunmow,
waartoe 2o,000 acres land bohooreu.
Hare eerste maatschappelijke werken waren
de organisatie van een goede armenzorg en
ziekenverpleging te Warwick en Dunmow.
De bohooftigeii dier plaatsen weten, dat ze
bij haar nooit te vergeefs aankloppen.
Vervolgens richtte zij te Dunmow een school
voor borduurwerken op. Deze leverde in
korten tijd veel succes. De vervaardigde
handwerken worden alhier in Bondstreet
verkocht, alwaar Lady Warwick oen eigen
depot heeft. Zij is de nigo adellijke dame
wier naam boven een winkel prijkt ook
al tot .ontstemming van de adellijke society.
De belangrijkste harer stichtingen, is een
Landbouw College voor vrouwen, dat vijf
jaren geleden in het Midland te Reading
geopend werd en onder het Wardenship van
Miss Bradley staat. Daar «-orden dames, dio
er lust en aanleg voor gevoelen, weten
schappelijk en practisch opgeleid voor tuin
bouw, zuivelbereiding, bijen- en hoenderteelt.
Meer dan 200 vrouwen zijn in Lady Warwick's
Hostel reeds bekwaamd voor een zelfstandig
levensbestaan in een dier beroepen. Het
ooilege is pas uitgebreid door
verplaatsingnaar Studley Castle in Warwiekshire, 15
ijjijlen van Birmingham. Er is thans1 plaats
voor 00 studenten, 19 meer dan op het
pogenblik aanwezig zijn. De open plaatsen
aullen echter spoedig bezet zijn. Lady Warwick
verklaarde 24 October bij do inwijding van
het nieuwe Hostel, dat zij, alleen in de
maand September, 144 brieven had ontvangen
Man ontwikkelde vrouwen, dochters, vrouwen
of weduwen van gestudeerde mannen, dio
haar vroegen hoe de educatie die zij ont
vingen aan te wenden tot verwerven van
een levensonderhoud. Er dreigt ook onder de
<9
l*
vrouwen, vooral hier te lande, een geestelijk
proletariaat" te oustaan.
Geen die beter gevoelt dan Lady Warwick
zelf, dat al hare goede werken, liefdadige en
maatschappelijke, weinig meer zijn dan
compresseii op het zieke lichaam der maat
schappij. Vandaar hare sympathie met du
algerneene hervormingsbeweging, in hot bij
zonder met het streven der arbeiderspartij.
Dezen winter hoorde ik haar op de
werkeloosheidsconferentio in do Guildhall zeggen,
dat de gemeenschap iedereen, die werken
kon en werken wilde, van nuttigen en
loonenden arbeid diende te voorzien, niet als een
genade maar als een plicht. De werkeloozen
waren zoo slecht niet als ze dikwijls afge
schilderd worden. Zij had een honderdtal,
zonder eenige selectie, op haar cstate voor
don aanleg van, een tuin aan het werk gezet
en verklaarde zich over hunnen arbeid zeer
voldaan, niettegenstaande velen dier mannen
tevoren nimmer een stuk tuingoreedschap
gehanteerd hadden. Menig lid dier conferentie
keek verbaasd op, toen zij sprak van wij
socialisten".
Het Trades Union congres, onlangs te
Leicester gehouden, zag ik haar van begin tot
einde bijwonen. Bij die gelegenheid hoorde
ik haar, in eene door de vrijdenkers georga
niseerde meeting, zuiver neutraal onderwijs
bepleiten, vrij van elk godsdienstig onderricht.
Gedurende die congrosweek, noodigde zij
eiken dag een groep arbeidersleiders, socia
listen en trade unionisten, in haar hotel ton
tafel tot bespreking dor vraagstukken van
den dag.
Onlangs moest do nieuwe koloniale secre
taris z\jn parlementsmandaat ter beschikking
der kiezers van Warwick stellen. Zijne aan
hangers, zoowel als die van zijn liberale
opponent, hunkerden naar den stsun der
gravin. Doch zij verklaarde, dat alleen arbei
derskandidaten op haren steun kouden reke
nen. Kort daarna trad zij te Birmingham iu
oen groote moeting op voor den
arbeiderskandidaat Holmes, den bekenden organi
seerdei1 der spoorwegarbeiders uniou.
Aan kordaatheid ontbreekt het Lady War
wick geenszins. Zij bezit den moed harer
overtuiging. Haar optreden is imponeerond.
Zij spreekt kalm maar klemmend met wel
luidende stem.
Onlangs verschenen bij Hutehiuson en Co.
twee zware doelen van haar hand, eene be
schrijving van ,,Warwick Oastle and its Earls
from Saxon Times to the present Day."
De graven van Warwick hebben een groote
rol gespeeld in Engeland's historie. Van do
vele grootheden die het kasteel hebbeu be
woond, noemen wij slechts de volgende;
Thomas Beauehamp. den veldheer van den
zwarten prins" ; Riehard Xeville, den
kouingsmuker" en hoofdfiguur
iuLuvdLyttou's roman De laatste der baronnen" ; John
Dudley, den echtgenoot van Jane Grcy dio
oen poosje een vorstenkroon droeg; Robert
Dudley, den fameuzen graaf van Leicester,
een lieveling van Eli/abeth ; zijn onwettigen
zoon van gelijken naam, The A'oble Myze"
geheeton en beroemd als uitvinder, ontdekker
on wat al niet; Richard Rich. een inquisi
teur; Robert Rich, van zooroover tot admiraal
geworden: de pnriteinsche Mary Rich ; en
lust nut liiifl de groote philosoof Lord lirooke.
Wat Lady Warwick bij de beschrijving dier
geschiedenis van groote vechtersbazen gevoeld
heeft, blijkt op de laatste pagina's. Zij schrijft
daar :
De tijden ziju voel veranderd, sedert de
vroegere graven van Warwick. Wij beschou
wen een graaf niet mooi1 als een man die,
in vredestijd, de derde stuivers dor provin
cies vergadert en, in oorlogstijd, zijne
hoorigen tot den slag leidt, nu eens om des
kouhigs vijanden te bevechten, dau om zijn
eigen twisten te beslechten. Geen graaf van
Warwick kan tegenwoordig nogcen konings- l
maker zijn of een koninklijk gunsteling op
eigen gezag onthoofden.
\Vij zijn eveneens ver verwijderd van de
latere conceptie van oen graaf, als iemand t
die zijne waardigheid allén kou ophouden
door de menigte op oen afstand te houden
eu die zijn plicht als monsch vervulde, wan
neer de weelderigheid van ziju leven over
eenkwam mot de insolentie van ziju trots.
Do trotsche minachting dor Dudleys voor
hot gemooiie volk, is tegenwoordig oven on
mogelijk als onwenschelijk on zou oukel
belachelijk schijnen.
De veranderde tijdsomstandigheden heb
ben, echter, nieuwe plichten, nieuwe verant
woordelijkheden, nieuwe mogelijkheden ge
bracht, aan do eigenaars van Warwick Castle
zoowel als aan do gansche wereld. Men is
nauwer iu aanraking met hot leven; er is
eon opening voor de uitoefening van wijdere
sympathieën; men kan goed doen dcor orga
nisatie zoowel als door liefdadigheid. Ver
volgens ziju de tegenwoordige condities zoo
danig, dat de vrouwen niet moor verhinderd
worden om haar aandeel te vervullen in het
werk dat op uitvoering wacht voor de ver
heffing der wereld. Ken vrouwenleven kan
tegenwoordig, redelijkerwijze, voller, interes
santer eu nuttiger wezen dan vroeger. Er
zijn, zonder twijfel, vele vrouwen welke deze
nieuwe vrijheid, om zich zelve tot arbeid op
te wekken, kond on onbewogen laat. Doch
voor de meesten is er werkelijke vreugde
in het nieuwe gevoel der vrije speling eener
ongebonden individualiteit. Wat kan grooter
vreugde geven, dan actief te zijn in de be
vordering van zaken die men tor harte hoeft?
Ik, althans, heb deze vreugde innig gevoeld."
Deze woorden kenschetsen de wolineonoude
schrijfster.
L o u d o n. J. K. v. n. V.
IIIIHIII1I1IMIII1II11IIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIUIHIIIMII1IIIII1411111111 Illlll l iniMIIIIII
Moili'S. 7>r. Kathe Rch.irimicher.
Jtntë1 '/M'mjirill rcrlooj'd. Mtii.lame
Morrnn.
Wanneer men oen groote verzameling
vrouwen ziet, zooals aan don avond !
van 5 November j.l. bij de uitvoering van
Richard Wagner's dio Walknre", dan ver
baast men zich, dat er zooveel geschreven
en gesproken is over hervorm-kleeding, on
dat zoo hél weinig dames zich hullen in
het kleed, dooi- ijveraarsters als gezond en
praktisch aanbevolen. De hervorm-japonneii
waren te tellen, en dat zegt iets, to midden
van zulk een verbijsterend aantal vrouwen.
Slechts enkele zagen wij opduiken, en die
waren ecu kijkje 011 een complimentje,waard! ?
Mooie, jonge wouwen, geheel in 't wit.
maakten in haai' hervorm-gewaad, dat als
avoudtoilet bijna niet verschilt, van de
tlattcerendoenipiiv-i'obe, eon bekoorlijke!! indruk.
Dat het dragon van preeiosa in de modo
is, kon men op dien avond duidelijk mer
ken. Er was hél wat diamanl-gedartol 011
geilonker. Eén dame zagen wij getooid met
oen vorstelijk paarlonsnoer.
Vél bloote halzon, van vol-rijpe vrouwen.
mot grijze haren en rimpel-gezichten. Een
vrouwenhals takelt niet gauw af, vooral niet
bij vrouwen, die zich goed vooden, en wier
lichaam niet gesloopt wordt, door vermoeienis
of inspanuenden geestesarbeid. Die fol'sche,
vleozige halzen, allo expressie missend, door
afwezigheid van rankt: lijnen, vortoonen zich
opdringerig' en coiitrastoeron met do onwelijke
gezichten. Gaarne hadden wij dat déooll'et
zien schuilgaan onder kant, tullo, gaas of
cliiUbii. om hot massieve dier weinig aan
trekkelijke naaktheid te maskeoren.
liet meest gedistingucerde toilet, dat wij
zagen, «-as van een dame van middelbare
jaren. Een robe van zwarte Chantilly-kant
over een onderkleed van witte taf-zijde. Op
liet ooi-sage, hoog aan den hals gesloten,
waren hier en daar oen paar brillanlen .ge
hecht, liet mooie, grijze haar, was fraai
gekapt, zonder n enkel versiersel.
Goud-bord uursol, Tu i'ksche broderies,
applicatiun eii gnipnre worden veel gebruikt voor
japon-gariieeriiig.
Do bekende, ijverige feministe, dr. Kathe
Schirmaeher. te Parijs mut-der-woou geves
immiimiiMiiimiiMiimmi.iMiimii!imiiiiiiiimumiMiMiiiittn
tigd, heeft onlangs in AVeenen, in hot Urauia
theater eon voordracht gehouden, dio zeer iu
don smaak van hot belangstellend publiek is
gevallen. Vrouwenarbeid" was het onderworp
dat zij behandelde. Niet luchtigjos mot de
ernstige zaak eoquetteerend, behandelde dr.
Schirmaeher het thema vrouwenarbeid" met
al den ernst, hot vernuft en de logica, waar
over zij in zoo ruime mate beschikt.
Wat dr. Ka'tho Schirmaeher beweert, staat
op pootjes. Xooit gaat zij af op hooreii-zoggen.
Alles onderzoekt zij persoonlijk. Onlangs nog,
heeft zij in Parijs alle restaurants voor vrou
wen bezocht. Overal bestelde zij haar eten,
met do meisjes on vrouwen, modistcs 011
ouvrières" die in bovengenoemde restaurants
zich voor weinig gold verbazend slecht
voeden. Stunipertjos! veel kunnen zij niet
missen, maar, wat zij krijgen is een armzalig
beetje. Kathe Schirmaeher knoopte met de
meisjes oen praatje aan, hoorde ze handig
uit, liet ze vertellen. Over haar
rostaurantervaringon. schreef zij een merkwaardig artikel
iu Uelier J.ainl mid _Vm-. Behalve de gave
van hot kloeke «'oord, beschikt de bekwame
juriste ook over oen vlotte pon. Talloos zijn
do artikelen, die zij aan allo mogelijke bladen
levert. Van haar hand bestaan ook schetsen.
novellen eu een roman Halb", dio nog al
opgang maakte.
* *
Naar het voorbeeld van vele zijner vrien
den, al-to-gader, met hem, lid van don
Jonggozelleu-Club, zal de bekende schrijver.
dichter, dramaturg, conférencier en...
tooneelspolor! Israël Zangwill, vrijwillig afstand
doen van zijn jonggezellon-lovon, om in 't '
huwelijk te treden met Edith Ayrton, dochter
van professor Ayrton. Edith Ayrton is do
dochter van Matilda Ayrton-Chaplin, die met
zooveel volharding streed, om aan vrouwen,
dio in de geneeskunde wonschten to studooren,
toegang te geven tot de lessen dor Engelsche
universiteiten. De volgende maand zal hot
huwelijk voltrokken worden. Men wacht do
terugkomst af, van professor Ayrton- dio nu
nog in Amerika is. Van harte hopen wij, dat
do verloofde schrijver van Ohildreii of the
Ghetto" a!s echtgenoot niet zoo droevig liasco
zal maken, als hem onlangs gebeurde, toon
hij als tooiieelspeler is opgetreden. Zijn
tyoueelspel in vier bedrijven, getiteld Merely
Mary Ann" door hom zelf gemaakt, naar zijn
roman van dien naam is to \Valingford, oen
plaatsje aan do 'Hunnes gelegen, opgevoerd.
Voel verwachting had men iu het stadje niet,
van Zangwill's tooneelspel. De zaal was akelig
leeg. Om den auteur-acteur, die do rol van
Brahmson vervuld,', hoeft men zich geducht
yroolijk gemaakt. Zangwill heeft geen notie
van tooneelspeolkunst. Het is gebleven bij n
voorstelling van Morely Mary Ann." Hot
stuk is im verhuisd naar Amerika, waai-
/.angwill niet zal optreden. Togen den tijd der
voorstellingen in de Veiveuigde Staten, is
Zangwill getrouwd. Misschien lukt hei ziju
vrouw, om hem uit to leggen, dat iemand,
dio een tooneelstuk .?<?/<,?:/?/. daarom nog -geen
tooiieelspeler /*-. Het lijkt er niet naar.
liet doet mij deugd" kon do geestige
Betje AVollf zeggen, wanneer zij over oen of j
ander in haai' nopjes was. liet doet ons i
deugd" dat een groot man, oen kranig artist
als Zangwill, der wereld proefondervindelijk
voor de zooveelste maal heeft bewezen, dat
tooneelspoelkunst, do moeilijkst uit te oefenen
kunst is.
* *
-XMadame Moreno, dio door verschil van
nieening, hot Maisou de Molière" den
rug koorde, juist toen zij bekend word
en naam begon to krijgen, speelt nu
iii het theater van Sarah Bernhardt, waar
zij in la Légende du ('o-iir" van Jean Aicanl
do troubadour-rol speelt. Dit is hetzelfde
stuk, dat dezen zomer te Orange in het oude,
Romeinsclie amphithoater werd opgevoerd.
Madame, Moreno wordt vergeleken bij Rachel.
on hóógor gesteld dan Sarah Benihardt,
omdat zij door haar jeugd, nog do volle be
schikking hooft over haai' rijk gemoduleerde
stem, waarvan do klank wordt vergeleken
bij de traditioneel© zilveren klokjes Binnen
kort zullen haar bewonderaars het zilver wol
in goud omzetten. A'u de beroemde "voix
d'or" een beetje vordoft, wordt hot hoog tijd,
niouw goud aan to voeren. Parijzenaars zijn
handig. Die komen nooit te. laat. Zeldzaam
is hun flair" om to vinden, juist diit, waar
aan het publiek behoefte heeft,
CAPRICE.
* *
*
('itroensap maken en consenteren. Het uitge
perste sap wordt door een doek gegoten en
dan ongeveer een vierde van de verkregen
hoeveelheid poeiertalk daaraan toegevoegd,
waarop het mengsel een kwartier geschud
moet worden. Daarop laat men .het een
half uur staan, schudt het opnieuw eu
filtreert het, nadat het weer eenigen tijd
heeft gestaan, door papier; ten slotte voegt
men aan het verkregen sap 10 pCt suikor
toe 011 laat het dan koken.
Gedurende dezen tijd neemt men de voor
hot bewaren van het sap te gebruiken'
tlcsschen, vult deze met water en kookt ze in
oen ketel. Men giet dan de flesschen leeg,
giet zoo snel mogelijk het kokende citroensap
er in en sluit ze onmiddellijk met oen goede
kurk, die men te voren in gesmolten was
heeft gedoopt. Op deze wijze kan 'men het
sap lang goed houden.
Een tweede middel is: men kookt 10
deelen versch uitgeperst en gefiltreerd citroonsap
met IS deelen ongeblauwde suiker op. Om
eeu helder sap to verkrijgen is aan te bevelen,
dit met talk, die eerst mot verdund zoutzuur
is behandeld en dan goed met water is
uitgewasschen, te schudden en to laten bezinken.
Dit sap kan eveneens lang bewaard worden.
imnimiiiHiiuimimmiHiiiMiiiiiniiiiiiiuiiiiniiiic
iiiHHiiiimmiiiiimiiiHiiiifiiiii
Antn-fMi-il <ian FJJSE A. IIAIGHTOX.
Een enkel woord naar aanleiding van een
ingezonden stukje in dit blad. getiteld: Aan
A. t. B. IL", tevens mijn laatste in deze'«uik.
die dreigt persoonlijk to worden, dus vrij
onbelangrijk voor 't lezend publiek.
Over do motiveering van schrijfsters ge
leverde beschouwing kan ik zwijgen, daar ik
in mijn voorgaand schrijven de gronden,
waarop zij deze hield, geheel buiten be
schouwing liet on haai- slechts den raad gaf
het wetboek van strafvordering eens na te
slaan on hot vermoeden uitsprak dat zij do
onjuistheid van haar oordeel daarna zou
moeten erkennen.
Alloen wensehte ik oen oogenblik stil te
staan bij de eerste zinsnede van bovenbe
doeld stukje, niet zoozeer omdat de geachte
schrijfster met oen niet geheel te verdedigen
beslistheid uitmaakt dat ik een man bon.
noch omdat hierin taal en stijl-niet bepaald
door onberispelijkheid uitmunten da'ar de
bedoeling mij toch ongeveer duidelijk is ?
maar om dio bedoeling zelve.
't Is mij niet duidelijk hoe de geachte
schrijfster van meening kan zijn dat er eenige
moed" toebehoort eon stukje als mijn Op
merking" te ondertoekoiien met vollen naam,
ook al is dit gericht tegen eon vrouw.
Bij eenig nadenken zal zij moeten toegeven
dat er nog andere beweegredenen dan ge
brek aan moed denkbaar ziju, voor hot niet
voluit onderteekenen van oen ingezonden
stuk over welke quaestie do opinies
zooiverdeeld ziju en de door haar geuite be
schuldiging dus wel wat lichtvaardig is te
noemen.
Wil zij echter het niet mot vollen naam
oiiderteekenen van mijn voorgaand en ook
van dit, stukje aan lafhartigheid blijven toe
schrijven dan zal ik hierin lijdzaam berusten.
A. T. B. H.