DE AïfS-PETRD AWÏTEB WEEETBLA.n TO (ïF N E D E ffli A.N1TD. No. L38-Q . Iemand, die een tegenzin in den dienst bij de marine heeft, zal stellig geen bijzonderen aanleg toonen, dat spreekt vans zelf, en komt zoo iets aani*het licht, dan krijgt zoo'n jongen ontslag, hetgeen ook. al gebleken is door het genoenide viertal..?Wat nur betreft de be wering vanuNautiPus, dat een jongen alleen ontslagen wordt als men vergeefs heeft getracht hem te corrigeeren," dat gaat mis schien een beetje op voor de oude bepalingen, maar ligt, zooals wij reeds betoogden, vol strekt niet opgesloten in de nieuwe. Wist Nautilus wel toen hij zijn opstel schreef, dat l Juli.j.l.- de nieuwe bepalingen in werking waren getreden ? het maakt op mij sterk den indruk, dat zulks hem onbekend was. Nu nog een enkel woord omtrent de N.B. onder aan het opstel van Nautilus. Het blijkt, dat de schrijver geheel is afgegaan op praatjes, want hij zegt, dat de verkorting van het dienstverband van 12 tot 8 jaar in marinekriugen reeds zóó bekend was, dat hij in de vaste overtuiging was, dat Hare Majesteit het Koninklijk besluit reeds geteekend had, maar dat hij zooeven vernomen heeft, dat zulks niet het geval is. Nu zou ik gaarne aan Nautilus willen vra gen : Waarom informeert' ge niet beter; waarom brengt ge onjuiste beweringen in omloop; waarom niet eerst geïnformeerd of het koninklijk besluit reeds geteekend was, dan behoefd et ge nu geea excuses temaken bij de marine autoriteiten, omdat ge uws inzien* een zaak te vroegpubliceerde; waar om denkt ge nu- weer dat het Koninklijk beshiit met geteefcend is, want zret Nautilus, zulks is wel het-gevai,1 reeds maanden geleden ?werd' dit door Hare Majesteit gedaan-. Vergun mij tt nog mee te deelén Nautilus, dat het 12-jarig, verband- verkort is tot een 11-jarig,- en web 8 jaar actief dienen + 3 jaar in- reserve. (Zie inlichtingen betreffende dienstneming/bij; Hr. Ms. zeemacht").: Sedert ongeveer Augustus' j.l. worden déjongens op' de- nieuwe voorwaarden aangenomen. Ik veütronw hiermede de lezers- van De Amster dammer nu den j nisten stand'van zaken te hebfoen medegedeeld; en roep mr. Kerdijken Naratilüs toe': Bedwing uw pen, totdat ge behoorlijk op de- hoogte zijt van een zaak." Luitenant.. CeiW BüPtaürar technsche :atrózei ea Zuidblaak 24, Rotterdam Waar de eischen door de technische weten schap aan hare beoefenaars in de praktijjt steeds zwaarder worden, zoodat irr menige betrekking' het' geheel niet meer'do-or n enkel- persoon- te overzien: is, komt- het ons voor dat een bureau, als thans te Rotterdam is opgericht1 werkelijk levensvatbaar is en meer en- meer aan gebleken behoeften zal kvrrmen voldoen: Het- bnreau omschrijft zijn werkkring' als7 volgt: Maakt plannen, begrootingen en bestekken uuimHniiiimn«inniimmtnfifiimiiinmiiiiniimiiiiinnirnnnintnniT Aan> 't goede ad-resl DOOK BERNA.RD CA.NIER. Hij was. een optimist, de heer Van Huyve'sant, ambtenaar ten stadhnize te Amsterdam en vol vertrouwen op de toekomst; juist als zijn gemeentebestuur. Zijn huishouden was te groot en er'kwam te weinig geld in... al weer juist als bij zijn gemeente. In een paar woorden is de toestand van dezen uitnemendèn gemeente-ambtenaar te schilderen hij Had z\jn particulier bestaan geschoold op dat' van de gemeente Amsterdam. Zijn zaken zouden in de war geioopen zijn, zonder die schoone uitvinding van het trek ken van wissels op de toekomst... naar gemeentelijk voorbeeld. De naneef mocht opdokken, dacht hij. Er was zoo lang een spaarzaam en zuinig voorgeslacht' geweest, de heer Huyvesant was 't" met zijn gemeente eens, nu mocht er wel eens een royaal nage slacht opstaan. Het zuinige voorgeslacht had altijd een armen naneef opgeleverd,' wellicht dat een royaal voorgeslacht den rijken, naneef baarde. In de flnancieele wereld gebeuren er moer van zulke wonderen. Maiar deze uitstekende gemeente-ambtenaar; deze man en huisvader, opgaande in het stelsel van zijn stadsbestuur, ervoer helaas dat waar de grooten vangen, de kleintjes blijven hangen. De stad kreeg haar leeningen volieefcend, maar baar trouw» dienaar helaas raakte achterop. Hij raakte heel hard ach terop. Wat met zijn naneef' zou gebeuren, stond nog geschreven in 't mysterie--vcrlle boek vswi de toekomst; het begon er naar te lijken, dat er van zijnentwege geen naneef ter wereld zou komen. Want die drie vol wassen dochters, hadd en nog geen verkeering. Het was- een droevig huishouden, het zijne. Een klein inkomen. Geen vooruitzicht. Veel schuld jn en drie ongetrouwde dochters. Zij haddwi weinig meer geleerd dan hoe een man te voldoen, -maar helaas vergeten was haar: te leeren hae er eens te krijgen, w-at ook heel wat moeielijker is. En nu w» het. Sfc Nicolaas.- Nafcmwlijte e-r moesten cadeauxr zijn. Zijn vrouw won.' wat hebben, zija> jongen-, d» jongste van de vier, moest wat hebben, de dienstbode moest wat hebben. En dan de drie hawbare, die 'zelfs nog geen verkeering hadden. Zijn vrouw had al sinds een paar weken toespelingen, gemaakt op den feestdag?''. De meisjes moesten;toch; ook eens een kleinigheid hebben. H^Mnoestmet zoo overdreven zuinig zijn. Dat kom er toch nog wel van af. Ze hadden ook eens niets. Volgend jaar waren ze misschien verloofd en dan zouden de vrij ers, er voor ? zorgen. Volgend jaar ... hm. ., nieuwe wissel op de toekomst. Dank je... wat een stad nut; brengt een man, in de put. Nog: meer op afbetaling. Niet alleen de modewinkel, de pianoliandel. m;in ook nog, de banketbakker er bij. Jawel, hij kende het. Béii' gulden 's ma&nds ! In Mei 1985 zou hij.nog.'s maands n gulden: hebben; te betalen voor1 boter letters geleverd in December 1903. Dank je: Hij had. genoeg, van 't volgen van. grootestadst financieel beleid. Ea hij verdraaide het, ze moesten, maar een ons speeulaaa koe-pen met zy'n zessen. Dan had hij, er ook nog een van tusschen zijn cadetje om twaalf uur. Want waarachtig, het transparante schilfertje rookvleeseh, dat hij sedert drie maauen houdt toezicht op de uitvoering van: electrische licht- en krachtinstallatiën; electrische eentraal-stationa, telefoon-cenbralen: en netten, eleetro-tractie en electrische toe stellen ; werken op. waterbouwkundig gebied,. zooals havens, baggprwerken, dokken, waterkeeringeni oeververdedigjngen, besehoeiingen, bekleedingsmuren, droogmakerijen, poldeibemaling en waterafvoer, sluizen, rioleering, stoomgemalen, waterleidingen, spoor- en trambanen, straat en grintwegen, vaste en.' beweegbare bruggen; fabrieksinrichtingen, stoomwerktuigen.en andere-motoren, schepen,. scheepsmachmeg, centrale verwarming en ventilatie, enz.; maakt berekeningen van bruggen, binten en bintlagen, kappen, kraanconstructies, cement-ijzer constructies, enz.; regelt en controleert technisch-commerciëele bedrijven; onderzoekt de deugdelijkheid en waarde van machines en toestellen, electrische materialen, bouwmaterialen, metalen, mine ralen, etsen, grondsoorten, brandstoffen, verfr stoffen, oliën, kunstmeststoffen, zuivelpro ducten, voedingsmiddelen, enz.; onderzoekt ketelwater en rookgassen en en doet verder alle bacteriologische, miero:scopische en scheikundige onderzoekingen op hygiënisch-, handels- en industrieel gebied; monsternanae van ertsen, phosphaten, enz.; het bureau stelt contracten op voor leverantiën en verstrekt adviezen noodig voor de aanvragen- tot oprichting van inrichtingen die schade, gevaar of hinder kunnen ver oorzaken (Hinderwet),, ea, g«*oft inlichtingen hoe daarbij in voorkomende gevallen te handelen; doet taxatiënen expertisen-voor assuraatiemaatsehappijen; geeft na ihgesteld.onderzoek van electrische installatiën, certifi«a.t*n <af va» deugdelijkheid ten behoeve der brandassurantie; treedt, in geval van arbitrage o.p doot het aanwijzen va» onpartijdige scheidalieden. Nadere inlichtingen worden gaarne ver strekt. Waar onder d» ledea en oprichters van het bureau de namen, van mamneu voorkomen, die het geven van. degelijke .eu onafhanke lijke adviezen, waarborgen, meenèn wij. de oprichting van een. dergehjk bureau niet alleen. in bet aJgemeen.met vreugde te kunnen. begroeten, rnaar dit bureau in het bizonder bij, het p/ubliek te mogen aanbevelen. Zeer terecht wijst het bureau, in zijn pros pectus op een. gevaar waarop het geven van onafhankelijke adviezen reeds menigmaal gestrand is,, waar bet zegt,, dat de ledea en medewerkers, uitsluitend adviseerend zullen zijn; en geeneriet belang bij de leveranties zulle» hebben. Wij, spreken het vertrouwen uit> dat het bureau, deze onafhankelijkheid zijner: technische, adviseurs, steeds zal weten te bewaren en te waarborgen, maar willen er toch op wijzen, dat er reeds nu iets in het proaBeetns is, wat de onpartijdigheid der verstrekte adviezen in gevaair zou kunnen, brengen. den. tusschen zyn broodje vond op 't.stadhuis, ver-veelde hena., Maar je kan toch je arme, drie volwas sen meisjes niet zoo zonder niks de Sinter klaas laten vieren,.." Loop naar de pomp. Het zijn drie kruizen in mjJA huis...." en opeens met een soort. geestigheid, die zijn vrouw buiten bezinning bracht... het z\jn de drie kruizen van 't stads wapen." Na.dezen uitroep verliet hij 's morgens zijn huis^ gewapend met zijn cadetje in twee helften gescheiden door het transparante blaadje rookvleeseh, dat was als een blos. van schaamte over zoo weinig boter, en begaf zich naar den Prinsenhof om de staten van den Stads-Timmertuin na te rekenen. Thuis was 't dien dag ook droevig. Dirk kwam om drie uur thuis. Zij hadden op school een uur vroeger vrij gekregen. Als huiswerk een opstel met den titel: Mijn St.-Nicolaas, Moe helpt u rnij mee." n. de moeder was met haar lievelings kind, haar eenigsten zoon immers, aan 't kleine- schrijftafeltje gaan zitten en zij had hem. geholpen aan zijn opstel. .Kortom," zoo eindigde het, onder de kinderfeesten is het Sti Nicolaasfeest wel het schoonste, want ieder kind, ryk of arm, krijgt er zijn dc;el van en in de rijkste woning aan de Keizersgracht, zoowel als in de nederigste stulp van den arme, droomen 's nachts de kinderen van de heerlijke schatten die door den schoorsteen zullen worden geworpen en in ruil worden geschonken voor het hooi en stroo voor liet paard van St. Nicolaas." Gelukkig af. Hèmoe, gaan wij nou win kels zien ?" En met de drie dochters en met Dirk was ze toen uitgegaan en ze waren langs de winkels geloopeu; /e had ze zien staan, de dochters en haar jongen, voor de uitstalkasten, allen met het kinderlijk verlangen in hun oogen en zij had hun wenschen en uitroepen gehoord. Dirk was nai'ver en zei het meer langs zijn neus weg, met een : Hè, moe, koop u dat nu voor mij" of: Hè, moe, laat pa nou dat voor mij bestellen" of: Hè, moe, als ik dat nou eens kreeg!" En de meisjes alleen met opmerkingen onder elkaar. God, als dat er nu eens van af kon !" of treurig: Kom moe, dat is toch niet voor ons." Bij 't middagmaal, de magere gestampte pot, was het der moeder dikwerf of zij zoodra zou moeten- opstaan en stil gaan \veenen ... Haar. man merkte, toch wel wat van dat stille, droeve wezon van zijn vrouw. En even onder de thee, vóór hij', weer wegging. om een uurtje op een avondkantoor te gaan werken, zijn schrale, bijverdienste," die diende voor de afbetaling van do vroeger te lichtvaardig gemaakte schulden, zei hij : Wat heb je, Toni." Ach God, Daan ... als we ze maar wat konden geven ... al waren 't maar drie boter letters ..." Nou... ik zal zien wat ik doe... Tot straks. .." En hij gaf haar een zoen op de wang... de eerste sinds wel een halfjaar. Voor mij:.hoeft het niet," zei ze. En zij dacht: Die kus is mij meer waard dan. een heele bakkerswiakeL" Toen ging zij. weer naar de huiskamer. Guus borduurde-, een paar pantoffels. Maina verstelde- gped. Aaltje breide wintersokken. Marie, de oude dienstbode, haakte aan een twee-persoons beddesprei. Dat deed zo sinds tien jaren... de tweede- persoon was echter voor haar ook nog. niot oj (gedaagd. Dirk, 't is kinderbedtijd." Wij bedoelen hiermede dit, dat het bureau niet alleen adviezen verstrekt op technisch gebied, maar in geval van arbitrage tevens optreedt door het desverlangd aanwijzen van onpartijdige scheid^iieden. f Iet komt' ons voor; dat het bureau de laatste functie alleen dan slechts zal kunnen vervullen zonder den schijn van partijdigheid op zich te laden, wanneer het aanwijzen van arbiters uit sluitend beperkt wordt tot die getallen, waarbij het bureau door geenarlei- advies of anderzins zelf betrokken is. Wij vertrouwen, dat dit wel in de bedoe ling vaji de stellers van het prospectus ge legen heeft, maar de inhoud wijst daar niet heen, veeleer zou men daaruit kunnen op maken, dat het bureau steeds bereid is arbiters aan te wijzen, ook daar waar liet, tengevolge van gegeven adviezen niet meer onpartijdig is ea dus niet meer in staat is onpartijdige deskundigen als arbiters te kunnen aanwijzen. Wij achten het daarom noodig, dat het bureau zijne meening in deze nog duidelijker uitspreekt dan thans uit het prospectus blijkt, alvorens onze onverdeelde instemming met zijn streven te kunnen: betuigen. Miaie Organist m-Accountants. Van De Administratieve Controleur, tweemaandelijksch orgaan van de Nationale Orga nisatie van Accountants, gevestigd te Botterdam, is het eerste nummer verschenen. In een artikel Wat. wij beoogen" schrijft de redacteur C. M. de Vries Jr; : Zoolang de Regeering zich onzer niet aantrekt, willen wjj door dit ons orgaan, trachten voor ons goed recht van bestaan, voortdurend te pleiten, door vermelding en toelichting van verschillende feiten, bespre king van mogelijke gevallen en ons langs deeen weg populariteit verwerven. Indien de behoefte aan ons bestaan, meer en- meer gevoeld en erkend wordt,.wanneermen met lof kan getuigen omtrent onze verr richtingen en betoonde betrouwbaarheid, zal de Kegeering zeker spoedig volgen,, met.een van haar uitgaande regeling, omtrent onze opleiding en daarmede gepaard' gaande exa mens en officieele aanstelling of diplomeering. Dan zal zij zeker; de wet aanvullen met eenige artikelen, waarbij zij voor bijzondere (te noemen) gevallen, het inroepen, van accountants-bjjstand imperatief voorschrijft. Als het algemeen gebruik zal zijn geworden, dat men bij het aangaan van een contract,. bij, het oprichten van Maatschappijen enz., waarbij belangrijke- financieel* regelingen te treffen zijn, behalve een rechtsgeleerde ook een accountant raadpleegt, zal het groote nut, dat wij,kunnen bewijzen, door het groote publiek gevoeld, bespeurd en erkend worden. Tot lieden komt deze erkenning slechts sporadisch voor. Door op populaire wijze meer licht te verspreiden, omtrent het accormtantsvak, hopen wij aan het publiek en ons vak, beide, van dienst te zijn. MiitumuinwiumiHiinjiiiufiiJiuiiltmiimMiHiHiiiiiiiuttiimjmiiniiiir Nee... Moe heeft, gezegd, dat ik van avond mag opblijven, omdat het Sinter klaas is." ^ Die zal hier OOK niet komen rijden." Nee... wij hebben nooit wat."' .Wat', is 't voor weer;?" / Mooi weer... 't regent niet." Gelukkig dat 't niet vriest. Andera lijden de arme menschen nog maar van de kou." Heb jij liever meelij met jezelf. De arme menschen zullen er waarachtig wel zonder joti komen. Die hebben meer dan wij,." Natuurlijk. Voor hen wordt gezorgd. Zij krijgen van alle kanten. Alleen menschen zooals wij, die fatsoenlijk door de wereld willen, hebben nooit wat." Die lange bleekneus van een Diederik heeft zich ook tegen Sinterklaas uit de voeten gemaakt," iSou, en jou schoolmeester laat toch ook niks van zich hooren." D'T komen bij ons nooit anders dan kale jakhalzen, die nog bij ons dL!n boel opeten." Nou, je hebt toch een mooi werkdoosje gekregen." Een prul uit de schellings-bazar!" Zoo, misnoegd en afgunstig, neerslachtig en gedrukt, zaten ze om de tafel in de huis-kamer. Alleen de moeder zweeg. Zij voelde -Op de wang een zacht plekje, iets alsof ze daar door oen bloem was aangeraakt. En telkens als een der klachten van de kinderen haar in 't hart stak, voelde ze weer die balsemplek op de waiig, waar Daan haar gezoend had ... Hij hield dus nog van haar . . . Opeens ging de Isel. Daar zal je 't hebben !" Gauw, doe open . . ." Ze was niet noodig, die aansporing. Ze snelden allen tegelijk de gang in en Dirk sprong, zijn handen aan de leuning vast grijpend, in een seconde naar beneden. Wat is 't?" Een brief. . ." . O . . ." Van wie ?" 't Is hier zoo donker... ik kan 't niet zien . .." Hij was al weer boven, gaf zijn moeder de enveloppe. . . 't Was een reclame van een winkel in luxe voorwerpen. Hij had zijn briefje kunnen houden. Van onze klandizie zal hij, waarachtig niet vet wordieu.. ." En weer kwijnde onder 't werk 't mismoe dig gosprek. * Toch luisterden allen onbewust. Ze hoopten op wat... op iets oubestemds. En weer ging de bel. Dirk liep nu wat langzamer naar beneden. Maar nauw had hij de deur opengetrokken en hoorden ze boven dat Dirk beneden sprak of ze snelden naar de trap... ze zagen iets wits schemeren beneden op 't portaal... Moe, moe... daar is een bakkersjongen... met een kistje ..." Op 't zelfde oogenblik ratelde de donder slag van de drie paar meisjesvocten, die de trap afsnelden. Ja moe ... 't is een bakkersjongen." Van wie komt hij ?" Van Wittema .. ." Ja, maar wie stuurt hem ..." Dat mag hij niet zeggen. Hij moet het alleen afgeven... Kn of'er nog wat te zeg gen is . .." Kn de meisjes snelden naar boven en Dirk mede ... Zij deden de bruine doos open ... Daar lagen drie boterletters . .. een I... een J ... en een Ij.... . Wat wij in de tweede plaats beoogen is, meer nheid te verkrijgen onder de collega's accountants. Ten derde meenèn wij aan de stndeeremdea, zoowel op accountantsgebied als-het.bijbihoorendej boekhouden, handelsrehbnenv recht, etc, etc., een> dienst te bewijzen,, door' naast de bestaande bladen, dit orgaan .open te stellen voor de behandeling van alle questions brulantes", c., a. Muziek io de HoofiM Nog zeer goed herinner ik mij met hoe groote ingenomenheid ik indertijd (was het niet in,. '9t* ?) een voorstellic g heb bijgewoond van Jan. Blockx, Ja Princesse d'Auberge", in de Fransche opera. Groot was, de indruk, dien het werk destijds maakte op de aan wezigen, maar toch was het enthousiasme van het publiek, Zaterdag 1.1. toen het werk in de oorspronkelijk* taal door de Nieuwe Nederlandsche Opera" voor het rst werd opgevoerd, nog oneindig groot*?! Ja, ik geloof' niet te veel te zeggen, als ik beweer dat een dergelijke bijrals-jnbel als Zaterdag na het tweede bedryf gehoord werd, tot dusv-erra in ons opera-leven uog niet ia voorgekomen. En het gold hier niet een of andere- ster of zangvirtuoos, het gold hier het prachtige werk van een man, die door zija taal,, doorzijn- geaardheid en door het karakter- zjjner kunst zeer aam., on* vol-fc verwant ia, Buitengewoon., sterk is. steedi; de. indenk; dien hst werk maakt en wel höof(faak«i^k door démedewerking d»r konen. Deze-sgelea, een zeer groote rol in de Herbergprinses"-; zij zetten kracht bij en brengenleveaddgheid aan in menige scène. De tefcstdichter Nestor de Tière heeft rnet veel, takt en, kennis van het1 toeneel het stuk in elkaar gezet'; maar ook blijkt -uit zijn werk dat bijden volksaard' kent, zooais-, die zich vertoont in VlaandJerei»lanck; daarom ook heeft het werk thans, in. de oorspronkelijke taal, veel meer. gepakt, dan vroeger, toem die typisch, vlaamache volkstooneelen. verfranscht waren. Dat kon men n.u eenmaal niet ongestraft doen. Menig maal denkt men bij het zien dier tooneelen aart Jan- Steea en wie zou zich dien schilder als Franschman kunnen voorstellen? De muziek van Blockx bezit een groote mate van originaliteit e*i tevens populariteit. Uit de bewerking der koren en der orchestpartitie Vlij&fr dat Blockx- met groot meester schap . zjn materiaal beheerscht, maar nergens dringt zich het geleerde of het kunstige .op den voorgrond, maar ook nergeas eu deze klip was' zeker, bij' dit onderwerp nog Van wie zouden die zij,n,?" En voor -vi»... . Het zijn toch niet oaz© initialen ?" Wacht maar... ik wil wel met den. jongen spreken..." En de moeder ging naar beneden, vastgedrukt het kwartje in haar hand, dstt ze uit haar knvpje had genomen ... Zij begreep het wel! . .. 't Was dus Daan ... Hij had maar een paar letters besteld... natuurlijk, de lichtste... 't was immers maar om wnt te sturen... Wie heeft ze besteld jongen?" ,,'k Weet niet, mevrouw. Ik ben alleen maar voor van-avond aangenomen . .." Was 't niet een lange mijnheer met een bruine snor?" Dat zal wel, mevrouw! 't Is hier toch No. 41 ?" Ja ... 't is terecht... En dat is voor jou..." Dank u wel... Morgen wordt de doos gehaald..." Toen de moeder boven kwam was er vreugde in huis. Dirk had al een kruimel van de L. geplakt. . . Guus had dadelijk een wit servet op tafel gelegd. .. Aaltje bracht een paar messen en zette taartschoteltjes Heer. We moeten ze niet aansnijden voor pa thuis komt." Hèmoe... hèmoe... geeft u mij een klein stukkie ..." zeurde Dirk, opsnuivend den vetten geur van de drie letters. 't Zijn heerlijke letters..." Wat 'n wonder. Van Wittema... 't Fijnste adres." Die zullen wat gekost hebben. .." 't AVeegt zwaar ..." Wat zit er in'. . ," Welmangelpers,jongen,weetjedatnogniet." Mangelpers .... o moe . . . mangelpers ? Wat is dat ? Hèmoe ... hè... dat heb ik nog nooit geproefd . . . mangelpers . .." En de moeder, heel voorzichtig, sneed van de L de wat dikke, gondbruine verhevenheid van de dwarsstreep af en gaf die aan Dirk. Daatje tipto haar wijsvinger aan de lippen, dan met den natten vinger snel op tafel en uu, met een kruimpje van de boterletter-korst bekleefd, bracht ze hem weer aan den mond ... De moeder zag de schuwe blik van 't meisje. Nogmaals ging het nies voorzichtig in de dwarsstreep on nu kreeg Daatje een schijfje van het goudgele letterbanket. . ." Kom.. . maak u er nu maar heelemaal een I van . . ." Ja . . . wij moeten allemaal proeven." leder kreeg zijn schijfje. Ze waren alle-n hongerig, b'egeerig en toen ze hot dunne schijfje op hadden, knaagde sarrend het ver langen naar mér... Dirk was al weer do eerste. Moe... smaakt nou een I net zoo als een L . .." Precies zoo, Dirk." Even was hij stil. Eu een J, moe ? Een J smaakt zeker anders'?" Nee, Dirk, 't is allemaal 't zelfde banket." Een oogenblik stilte. Wat komt pa van avond laat thuis." Hij zal het druk hebben." Moe .. . kijk u eens ... die J is toch veel bruiner . .." Dat komt van 't bakken . . ." Hèmoe... laat me nou ook eens een stukkie van die J proeven . . ." Nee ... als pa thuis is ..." Geef u nilj dan nog een stukje van de L; die is nu toch aangebroken." Ja, moe... laten we die maar vast opeten..." Kn voorzichtig ging weer 't mes in de smijigo boterletter. De kamer geurde er naar. 4 Meter stof voor eene en, haogen Franc» en vr|H van twroerreehlien toegezonden! Stalen om megaand; evenzóo van zwarte, witte en ge kleurde ,,Heniieberg-Zl|de" van 69 cent tot U 11.35 per Meter. G. Henneberg, Zijde-Fabr. (k. & k. Hofl.), Zürlch. BRUT lë»a M»èp»**taitTet>t EIPPING & C»,, Amst. Zeker en zonder pijn werkt'bet Echte Radlanersche Eksteroo-enmiddel, J 0:5». Alleen echt met de firma- KRONEK*APOTHEEK, Berlin. Dépotbf CLÉBAN<&tCö., Apoth. POLAK, PHA14MAGIE FRAN^AISE. EYROOS A Arnheia, Eoningspleia^ VLEUGELS enPÏA-NINO'sin-Köop en in Btuör Repareeren?Stemmen?Kuilen. treelrtsciiestraat 8Ü\ Voorhanden. mime Fo.omad d&r Nieuwste HiuatimfraiUBtuiMumatintiiiiiiMiluuiNiiiiunHiiiiiutuiuiutuiiiiju* De ]»e»eder g^f. nu allen een groot, stuk tot de letter byna op was... dat kleine stuk werd' bewaard om 't vader te tooaen ... Daar is pa." Zij hoorden zijn sleutel' in 't slot. Allen snelden naar 't' portaal, nog na-etend het korrelig mangelpers, dat in den mond was achtergebleven. Pa... pa... kom gauw boven... er zijn heerlijke letters gekomen .. ." Ea Dirk nam pa's parapluie af en Daatje zijn jas en Aaltje zette zijn pantoffels klaar. Moeder stond aan de deur en wér hield ze hem haar wang tegen, en weer kreeg ze een kus. Het is waarlijk te veel, Daan ... 't Is van zoo'n duren bakker.. ." Maar wat, is er dan gebeurd'?" Nou .. . hou je maar niet good ,,, we weten het wel..," Zijn ze van pa?" Neen jongen ... van Sinterklaas." Hèwat flauw ... en die bestaat niet eens meer. .. die is al lang dood . .." De heer Van Huyvesant zag niet zonder genoegen de letters op tafel. Dadjlijk van de gelegenheid partij trekkend, vond hij 't niet zoo kwaad, ten minste tot het oogenblik, dat de echte gever zich bekend zou gemaakt hebben, voor d.'.n goedgeefachen huisvader gehouden te *orden. En hij beval een flesch punch te halen en bij de boterietters werden de glazen warme punch gedronken. . . Ze gingen schoon op. .. de I, de J en de L. En het geheele alpliabet zou hier ver dwenen zijn tusschen deze v'roolijke inensehen met hun gezonden honger en weinig door banket verwende gehemelten . .. De heer Van Huyvesant zelf, liet milddadige hoofd van 't gezin, spoog er zelf trouwens ook niet, in . .. En heel laat, toen de meisjes, rumoerig en lachend eerst nog, waren ingeslapen, was Dirk ter sluiks nog eens even aaii den schoorsteen in de huiskamer gaan luisteren, je kondt nooit weten. Hij hoorde niets. Voor de kamer van vader en moeder bleef 't knaapske weer luisteren, nu niet uit naïeveteit maar uit ondengd. Zij spraken, vader en mooder. Maar Daan, wees nu niet zoo gek . .. zeg mij nu toch of jij ze gestuurd hebt of niet!" Ik bezweer het je vrouw, ze zijn niet van mijt Dacht je, dat het in mij op zou komen voor zes gulden overbodige snoeperij te bestellen." Maar wie kan ze dan gestuurd hebben?" Dat weet ik niet . . . heb jij op niemand vermoeden?" Geen sterveling; wio zal ons nu zoo een cadeau sturen ?" Misschien kennissen van de meisjes ?" 't Kun je denken . . . die zijn als de sprink hanen . . . Als ze hier zijn geweest laten ze geen grassprietje achter .. ." Dan heb ik maar n oplossing . . ." Nu... misschien je chef?" Haha ... mijn chef. .. valt dood op een cent... die is alleen royaal met hot stads goed . . . En de stad deelt nog altijd geen boterletters uit ..." Nou, wat denk jij dan?" . . . Wel. .. dan heb ik maar n oplossing.. . die letters zijn hier verkeerd bezorgd ! Kn ik zal ze moeten betalen! Hóe héeten de kinderen in 't benedenliuis?" Die ... wacht eens . . . daar heb je Ida, Janen Leo." En kleine Dirk, op zijn bloote voeten achter de deur staarxl ?, zag plotseling do lamp uitgaan en hoorde twje zuchten . .. van den vader en van de moeder ! Huiverig kroop hij in zijn bedje, peinzend, peinzend met zijn jongenshoofdje, tot hij in slaap viel. ..