Historisch Archief 1877-1940
H*.'1388
DE AMSTERDAMMER
A°. 1904.
WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Onder Redactie van J. DE KOO en JÜSTÜS VAN MAÜRIK Jr.
Dit nummer bevat een bijvoegsel.
Uitgevers: VAN HOLKEMA & WARENDORF, Heerengracht 457, Amsterdam.
Het auteursrecht voor den inhoud van dit Blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124).
Abonnement per 3 maanden / 1.50, fr. p. post ? 1.65
Voor Indiëper jaar mail 10.
Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar . . . . . 0.12'/2
DU blad U verkrijgbaar Kiosk 10 Boulevar-1 des Capncines tegenover het Grand Café, te Parijs.
Zondag 17 Januari.
Advertentiën van 1?5 regels / 1.10, elke regel meer f 0.20
Reclames per regel 0.40
Annonces uit DuitschlanJ, Oostenrijk en Zwitserland worden uitsluitend aangenomen door
de firma KUUOLF MOSSE te Keulen en dooi alle filialen d-zer firma.
I N H O V Dl
VAN VERRE EN VAN NABIJ : Een gevaarlijk
man. Genezing van Longlflders KUNST EN
LETTEREN: Gysbreght van 'ematel, door L van
Devssel. Vlaamqcha zichten en gezichten, door
Karel van de Woastyne - A. D. v d. Gon Netscher,
Het Principe, beoorJeelJ door W, Pik FE
ILLETON: De Heilige van Olara Yiebig. Uit het
Duitser,, door M. v. O - RECLAMES. VOOR
DAMES: Kindermishandeling Wat is het spel
der kinderen?, door John Stratcban, beoordeeld
door O. Allerlei, door Caprice. UIT DE
NATUUR, door E. Heimans Kunstveilingen in
bet voorjaar van 1904, door F. van Haamatee.
Verbintenissen in zake van knust, I. De
Amsterdamsche Processie in het Gemeente-Museum door A
J. Dei kinderen.?Het begrip van artistiek eigendom
door het Binnenhuis, door R W. P. Jr. Een
receptie bjj den Sultan, II, (Slot) door dr. N. i.
Biagels. Wodan en Loke", door J. Aleida
Nyland. - FINANCIEELE EN OECONOMISOHE
KRONIEK, door D Stigier INGEZONDEN.
SCHAAKSPEL- PEN- EN POTLOODKRASSEN.
ADVEBTENT1EN.
Een gevaarlijk man.
De drukte ook nu weder door Dr.
Kuyper gemaakt, zoodat de Europeesche
pers van zijn Brusselsche reis wel moet
spreken, als over een politieke gebeur
tenis, zal dan toch eindelijk de oogen
openen van hen, die nog niet mochten
hebben begrepen, dat onze premier, be
halve een groot", ook een voor zijn land
gevaarlijk man is.
Het Handelsblad is tot dit inzicht
gekomen, en heeft het noodig geacht
zijn meening dienaangaande te doen
kennen in bewoordingen, die wij gaarne
onderschrijven, wijl zij in strekking geheel
overeenkomen met wat wij meermalen
als onze overtuiging hebben uitgesproken.
Wij ontleenen aan dit artikel het
volgende:
Wij hebben iu Nederland thans een pre
mier wien niemand den titel eminent
rnan" zal ontzeggen. Die premier is
reislustig eu wij gunnen hem gaarne deze korte
verpoozingen van zijn harden, dagelijkschen
arbeid. Wij willen echter niet ontveinzen,
dat het ons voor 's lands algemeen belang
wenschelijker zou voorkomen zoo die ver
poozingen en reisgenietingen wat minder
druk door Kouter de geheele wereld door
geseind werden. Een eminent Nederlander
heeft, zelfs als hij minister is, het voorrecht
in het buitenland zeer gemakkelijk zijn in
cognito te kunnen bewaren. Aan uitnemende
Duitschers, Engelschen, Fransehen of Russen
gelukt dit minder goed, maar Denen, Zweden,
Belgen, Portugeezen en Spanjaarden kunnen
evenals Nederlanders ministers en hoogst
begaafde ministers zijn zonder gevaar te
loopen, in het buitenland terstond als zoo
danig te worden erkend.
Dit incognito heeft bovendien veel vóór,
als men buitenlaudscbe toestanden goed wil
onderzoeken. Daarom wekt het zooveel ver
wondering, dat dr. Kuyper, als hij op zijne
onderzoekingstochten in het buitenland is
zoo moeilijk zijne hooge stelling weet te
verliergen. Wij hebben uu in elk der jaren van
zijn ministerieel leven eene geruchtmakende
buitenlandsche reis van onzen minister van
binnenlandsche zaken gehad.
Van de eerste reis heette het dat zij den
Sjuidafrikaanschen strijd op billijke wijze ter
beëindiging zou brengen. Van de tweede,
dat Nederland zich formeel zou aansluiten
bij den Driebond, en van de derde, de
tegenwoordige reis, weet do wel ingelichte
buitenlandsche pers te melden, dat, Nederland
zich zou steken in de netelige Congo-quaestie
en tevens een tolunie zoude sluiten met
België.
Wij wezen er reeds op, dat dit laatste ons i
hoogst onwaarschijnlijk voorkomt, zoolang
Belgiëopenlijk protectionistisch gezind is,
en meu hier te lande niet, verder durft gaan
dan een fiscaal verhoogd tarief van invoer
rechten voor te stellen, welks aanneming
alles behalve zeker is.
Wij hebben uitgezien naar eenige ophel
dering in de ministerieel gezinde pers, maar
behalve de modedeeling die ter geruststel
ling ook reeds naar het buitenland geseind
is, dat de aanstaande komst van onzen pre
mier te Petersburg alleen beoogt een bezoek
aan de daar thans gehouden tentoonstelling
voor het kind, vonden wij daar niets."
Dergelijke belangrijke diplomatieke zetten
worden niet in eens gedaan, en nooit dooi
den eersten minister in persoon. Frankrijk
is in 1903 openlijk in nauwere relatie ge
treden met Italiëen Engeland, maar de
Eransche premier heeft daarvoor Parijs niet
verlaten. Sinds jaren bestaat er een formeel
verbond tusschen Frankrijk en Rusland, maar
geen Fransche premier was nog tijdens de
uitoefening dier functie te Petersburg, even
min als Lord Balfour of Zanardelli naar
Parijs zijn gegaan. Bij den Driebond is het
iets anders. Toen deze eens gesloten was,
hebben de eerste ministers herhaaldelijk
samenkomsten gehad, doch alleen in hunne
hoedanigheid van minister van buitenlandsche
zaken, niet als premier.
De voorbereiding eener nauwere politieke
verhouding, geschiedt op eene geheel andere
wijze. Eerst wordt stemming gewekt bij het
publiek, dan onderhandelen de diplomaten,
geheel onderling zonder gerucht, ten hoogste
alleen met een paar extra reizen van een
gezant, en is alles klaar, dan komt een
officieel bezoek van het hoofd van den Staat
het goed voorbereide publiek eene openbare
bekrachting der nieuwe verhouding geven.
Dr. Kuyper staat te hoog voor stemming
maker. Hij is noch gezant, noch leider onzer
diplomatie. Hij is evenmin hoofd van den
Staat. Zijne reizen kunnen dus niet de
beteekenis hebben die men er aan wil hechten,
maar zij brengen Nederland noodeloos in
opspraak. Is dit inderdaad zoo wenschelijk?"
De heer Kuyper is in zekeren zin een
groot man, maar hij toont al te dikwijls
zóó klein te zijn, dat hij zijn eigen
grootheid" veel belangrijker acht dan het
belang van zijn land. Hoe meer herrie er
van hem en om hem heen wordt gemaakt,
des te aangenamer schijnt hem dat te
wezen; figuurlijk gesproken, zoodra hij
de grenzen over is... reist hij iti zijn
tirolerpak; waar hij komt moet het
een beetje kermis zijn meer acrobaat
dan calvinistisch theoloog of diplomaat,
is hij belust op veel bekijks.
Zeker, Kuyper is een begaafd man;
in enkele opzichten zeer bijzonder be
gaafd; maar de kern van een man van
beteckenis zal toch altijd zijn en blijven
zijn diepe ernst, zijn hooge verheffing
boven het banale, zijn zelfbeheersching
en zijn zelf-negatie, waar hij staat in
dienst van zijn ideaal; dit zij dan van
staatkundigen of maatschappelijken aard.
Wat vindt men hiervan in onzen reis
minister ?
Wat het HandcMilad hierboven zegt
aangaande de taak van premiers en
ministers is zoo juist en duidelijk, dat
het geen toelichting behoeft. Ook wij
hechten niet de minste waarde aan de
geruchten omtrent onderwerpen van be
teekenis, in die bijeenkomsten behandeld.
Maar waren zulke vraagstukken inder
daad aan de orde: met welk recht ging
dan K-H ij per daarover te Brussel met
Leopold redeneeren verduisterende zijn
Minister van Buitenlandsehc Zaken en
de Nederlandsche diplomatie?
Aangenomen dat men aan niets anders
heeft te denken, dan dat Leopold hem zoo
graag eens heeft willen ontmoeten, waar
om zou hij zich niet een oogenblikje hebben
kunnen vertoonen aan den
Congo-Souvorein, die reeds zoo veel in de wereld heeft
gezien, zonder dat nu juist de kranten
dat alles hebben verteld; om daarna
Brussel te verlaten r1 Daar zijn toch nog
steden genoeg, waar men, zelfs als Kuyper,
aangenaam vertoeven kan. zonder zijn
land in opspraak te brengen. En waarom
dan niet vooruit of zonder verwijl in zijn
Standfiard meegedeeld, dat er niets anders
dan zoo'n aardigheidje pourvu Ie roi
s'amusc aan de hand was? Maar neen,
als wist hij niet hoe er in zijn eigen
land, n in België, on in de europoesehe
staten, dientengevolge over Holland en
Belgiëzou worden gesproken en ge
schreven, houdt hij zijn dineerend verblijf
daar tot l (i Januari vol.
Nu komt er onder de geruchten ook
een voor, aangaande de waarschijnlijke
uitwisseling van bezoeken door Leopold
e n Wilholmina.
Wij Nederlanders verlangen daar niet
bijster naar. De oude voeten zijn hier te
lande reeds lang vergeten; we kennen
als natie elkaar; wij zorgen ieder zooveel
mogelijk voor onze eigen belangen; maar
hebben tegen Leopold en zijn Hogeoring
een grief, nog al een gewichtige, dut /ij
n.l. onze taal stelselmatig haar rechten
ontzeggen. Wat wij Nederlanders nu
eigenlijk aan Leopold zouden hebben,
aan de verpersoonlijking van hot- over de
Nederdietscho taal in Beliriöheerschend
schrikbewind, begrijpen wij niet goed.
De taal is" immers ganscli hot volk."
Maar dit daargelaten, stol, wat wij
niet aannemen, dat het doel zal ge
weest zijn, dergelijk bezoek voor te
bereiden, om daarna Wilhelmina naar
Brussel te nooden wordt, na de
wijze, waarop Kuyper zich te Brussel
heeft laten fêteeren, zulk een bezoek van
de Koningin zelve, wel iets meer dan
een staartje van haar ministers
allerglorieuste verschijning; zoo iets, dat men
zal nemen op den koop toe ? M. a. w.
zooals deze premier zich in den vreemde
gedraagt, raken alle verhoudingen zoek.
Nu zouden wij niet opnieuw hierover
spreken, viel er niets anders aan te
wijzen, dan het ridicule van het geval.
Daar is voor ieder, die gaarne een inte
ressant medemensen gadeslaat, in
Kuypers optreden iets amusants. Een Cal
vinist, die de glinsterende wereld met
zooveel ambitie inwandelt, en de door hom
opgevangen schittering genoeglijk van
zich laat afstralen. Edoch zulk een
man is als promier-diplomaat, om zijn
eigenschappen, die tot onberekenbare
gevolgen kunnen leidea, een niet te loo
chenen gevaar. Wat kan er in een hoofd,
bij deze bekende neiging tot het
gedruisch- en naammakend op den
voorgroad treden, niet opkomen; en waartoe
kunnen zijn overleggingen en begeerten
hem niet voeren, nu zijn gemoed den
teugel eener krachtige zelfbeheersching
mist ?
Wat ons betreft en, we zijn er zeker
van, zoo zullen er zeer velen in Nederland
leven ? we kunnen ten opzichte van ons
internationaal-politiek-beleid eerst gerust
zijn, als de heer Kuyper weer professor
aan zijn Universiteit, journalist en leider
van de antirevolutionnairen zal zijn ge
worden, instedovan leider van een kabinet.
Genezing van Longlijders.
Do bestrijding der tuberculose geniet
steods moor de belangstelling van
genooshooron en leekon. Thans hoeft ook
de hoer Pijnappel, do bekende schrij
ver in het Hmidrl.-tblad, een tweetal
artikelen aan dit onderworp gewijd, die
al weder zullen bijdragen tot hot ver
spreiden van ccnigo kennis aangaande
don toostand, waarin wij ten opzichte
van deze aangelegenheid hier to lande
verkooron.
Vooral voor oen klein land als het
onze kan hot nuttig zijn to vernemen,
wat omtrent andere kleinere landen, als
Portugal, Denemarken en Zweden, in
deze wordt meegedeeld.
Op initiatief van de Koningin van Portugal
is aldaar tot stand gekomen de Nationale
Vereeniging tot hot verleeneu van hulp aan
tubereuleuzen, die aanstonds een groot aan
tal leden verkreeg en aan wie door een wet
een jaarlijksche subsidie v-a u Staat en Ge
meenten van 120,000 guMen verzekerd werd.
Zij nam in de eerste plaftts de propaganda
ter hand en verspreidde kennis van de ziekte
en de middelen er tegen, door woord en
geschrift. De aangifte werd verplichtend ge
stold en dispensaires opgericht. De zieken,
die daarin hulp zoeken, krijgen alle mogelijke
1 inlichtingen on de armen ook voedsel. Twee.
! sanatoria voor scropliuleuzen werden opge
richt aan de kust, met 1(1(1 bedden, eii weldra
zullen er 1(>0 zijn. In de zomermaanden wor
den ? i'|0 kinderen op een daartoe ingericht
stoomschip, een zeesanatorium, geplaatst om
een tocht op zee te ondernemen. De bouw
van vier sanatoria voor tuberculeuzen is
onde.r handen genomen. De ve.reeniging heeft
thans oen kapitaal van 700,000 truiden eu
een jaarlijksch inkomen van ?2011,000.
In Denemarken bestond sinds eenige jaren
een sanatorium, dat togen betaling toegan
kelijk was, maar waarin van Staatswege door
oen dotatie van (12,00(1 gulden eenige
vrijboddon beschikbaar waren gestold. In het
vorige jaar heeft Kopanhagen een eigen sana
torium gesticht. In filol weid een nationale
vereeniging opgericht on deze telt thans
:>(>,<»<)() leden, die jaarlijks moer dan ? 100,000
aan contributie storten. Door haar worden
drie sanatoria voor volwassenen gebouwd.
I''.n eindelijk hooft de Minister van Justitie
het vorige jaar een commissie benoemd om
een wet to ontwerpen tot ondersteuning vau
arme lijders. Volgens de bepalingen daarin
opgenomen, zullen alle behoeftige
tv«l»*rt>Hleuzen gratis behandeld worden. ..Al is Dene
marken", zoo eindigt de rapporteur, ..oen
klein land dat den strijd niet kan voeren
zonals groote naties, omdat de kosten dan te
hoog zouden worden, het kan toch ook strij
den met hoop op succes, en ik ben er trotsch
op dat in het volgend jaar, naai' ik hoop,
ijri'n enl.'1'lc itrnii' zieke, in lieel Dmcmarkrn
meer zonder hul/> ztd bchorreii te blijrm"'?'].
In Zweden eindelijk werd ter gelegenheid
van de viering dor 2"i-jarigo ivgeering van
Koning Oscar, aan Zijne Majesteit oen be
drag van 2,"i(Hl,(i(lo kronen, ruim anderhalf
millioen guldon, tor hand gesteld door de
inwoners van liet land te «uiien gein-acht, en
de Koning bepaalde dat het geld zon strek
ken tot bestrijding der tuberculose. De Rijks
dag gaf nog een crediet van S.iO,000 kronen
en terreinen en hout uit de bossehen van don
Staat ter waarde van 150.(100 kronen, zoodat
liet mogelijk werd drie sanatoria to stichten.
Daarin kunnen dos winters '.'> l (i en des zomers
:>">(; zieken worden verpleegd. Op groote
schaal wordt, ter onderrichting van het pu
bliek propaganda gemaakt door do maatre
gelen die in liet belang der lijders en hunne
omgeving kunnen worden genomen. De stad
Stockholm stichtte een asyl voor vergevor
derde zieken, mot los bodden, on een sana
torium voor beginnende gevallen, waarin
voor ;i2 lijders plaats is. Eindelijk is er oen
sanatorium aan de zeekust voor scropliuleuze
kinderen, en een tweede wordt gebouwd."
Welnu, bij doze mcdodooling kan
men aanstonds stollen, dat hier te lande
voor oen vijf en twintigtal onvennogende
patiënten uit hot Emma-fonds oen aan
zienlijke reductie wordt mogelijk gemaakt ;
dat hot Sanatorium teHellcndoornpl.m.
/' 15.000 per jaar aan contributie ont
vangt; voegt inou hier nu nog bij do
*l Wij cursiveren.
?10,000 door Kuyper op de begrooting
gebracht dan weet men zoo ongeveer,
op welke hulp voor den arme tering
lijder, bij ons r/erekend mag worden;
natuurlijk, buiten hetgeen vrijwillig uit
andere beurzon wordt verstrekt.
In elk geval blijkt het dus, waar andere
kleinere staten reeds een goed eind op
weg zijn, om den strijd tegen de tuber
culose voor de yehei'le arme bevolking te
voeren, dat wij pas aan het begin staan
van dezen grooten en kostbaren arbeid.
Intusschen, al doende loerende, is men
bij ons tot het inzicht gekomen, dat men
niet op do boste wijs van wal is gesto
ken. Algemeen wordt erkend, dat onze
volkssanatoria te duur zijn geweest van
bouw, on door oen te kostbare inrichting tot
te hoogo verplcgingskosten moesten leiden,
en zoo is, gelijk onze lezers reeds vroeger
kondon vernomen, de vraag gesteld: zouden
de arme teringlijders en lijderessen, die nu,
bij gebrek aan middelen, zoo moeiolijk
in eon Sanatorium kunnen worden opge
nomen, niet op goodkoopere wijs
d. w. z. voor 't zelfde geld in veel grootere
getale kunnen geholpen worden aan
die groote geneesmiddelen: rust, zuivere
lucht c n krachtig voedsel.
Men weet ook, dat de hoeren Hacntjos
en Middelburg, de artsen van het Sana
torium to Putten, die vraag niet alleen
bevestigend beantwoord hebbon, maar dat
zij zijn voortgeschreden tot do daad, noo
dig om zulk 0011 goedkoop Sanatorium
op te richten. In oen circulaire, dezer
dagon verspreid ondertcekond door do
hoeren .1. W. R. Ivoch, (XirmrreeiiJ
Haeiitjes en Middelburg-, (PuttenJ
lezen wij als volgt:
In aangename opdracht van de vergade
ring te l'trecht op 21! Deo. j.l. gehouden in
het gebouw voor K. A: W., hebben wij de
eer u te verzoeken wel te willen medewer
ken tot het in .liet leven roepen van een
sub-commissie in uw gemeente of kring van
gemeenten, welke sub-commissie tot doel zal
hebben steun te verwerven voor ons plan
vau eon goedkoop volks-sanatorium, dat in
de vcryutlercny alleszins uitvoerbaar werd geacht.
De schetsen, door een architect uit toe
wijding tot de zaak geheel belangeloos ge
reedgemaakt, waren ter vergadering aanwe
zig, terwijl toegezegd is, dat een sanatorium
voor (10 patiënten voor de geringe som van
? ;>0.000.?zal kunnen gebouwd worden. De
huishoudelijke begrooting geeft een cijfer aan
run ?!.?o\' iitindi-r per da<j en per putient,
zoodat ons geprojecteerd sanatorium zeer
zeker den naam van goedkoope volksinrich
ting verdient."
Tevens vernamen wij, dat reeds eon
paar giften van /'1ÜOÜon ook van ?100
waren ontvangen; torwijl men pogingen
zal in 't werk stellen om giften in eens
of jaarlijksche bijdragen te verkrijgen
voor dit uitnemend dool.
Nu is het zeker, dat olko begroeting
onjuist kan blijken te zijn; de Heer
Pijnappcl, hoozoor hij op bezuinigingen
Tiioont te mogen rekenen, voert ernstige
twijfel aan het toereikende der genoemde
kosten. Daar staat echter tegenover, dat
do Hoeren Maantjcns on Middelburg,
die de bogrooting ontwierpen, toegerust
zijn met oou kennis op jarenlange ervaring
gegrond, wolko toch allicht dio van dr.
rijnappel zal evenaren. Doch gesteld,
dat do verplegingskostcn niet /'l of
minder, maar /'l on iots moer zullen
worden, do botcckonis van do stichting
vau zulk oon sanatorium zou reods groot
genoeg zijn, als hot do gelegenheid gaf
voor /'l.2.1, /'l.:l') te verplegen, waar
Laren en Hellendoorn /'2 en
OranjeXassau-oonl zelfs .'i guldon vorderen;
immers dit zou willen zeggen, dat, waai
er in Oranje-Xassa.u-oor l 100 geholpen
worden, er in Laren on Hollendoorn 150
on iu do nieuwe stichting 200 a .'!00
kunnon worde?) opgenomen voo?1
hotzolfdo bedrag. En daar hot hioi1 loopt
over honderden, on, iu eon reeks van
jarou over vele duizenden patiënten,
bohooft liet geen nader botoo»- van welk
oon groot belang dit is voor do arme
longlijdondo bevolking, dio Nederland
hooft aan te wijzen.
\\ ij achten hot dan ook in de hoogste
mato wcnscholijk, dat do Meeren Koch,
Maentjoiis 011 M.iddellmrg den steun
van allo monschliüvondo Nederlanders
ontvangen; daar hun poiïcu er oen is,
dat, mot succes bekroond, tot don bouw
vau oen grootor aantal goedkoope sana
toria zal leiden; tot zegen van zoovolen,
dio nu, in vaak onbeschrijfelijke ellende,
ton gronde gaan ofschoon zij het leven
hadden kimne» behouden, eu do kracht
tot arbeiden herwinnen.
Toen wij voor hot eerst over do inza
meling voor ranje-Nassau-oord on hot
Emmafonds schreven, stond ons niets
anders voor den geest, dan oen hande
ling, als waarvan Zweden het voorbeeld
"heeft gegeven, al hebben wij daarbij
aan Zwedon niot gedacht. Koning Oscar
van Zweden, men heeft het hierboven
kunnen lezen worden, bij zijn 25-jarig
jubileum, 2.300.000 kronen, 1.5 millioen
gulden, door.de natie ter hand gesteld,
en de koning bepaalde, dat dit zou
strekken ter bestrijding van tuberculose.
f.n gelijken geest schreven wij: maak
van doze zeldzame gelegenheid gebruik,
om Emma tonnen en tonnen gouds ter hand
te stellen ter bestrijding van tuberculose.
Geef haar de gelegenheid voor Nederland
te worden de patrones der teringlijders;
handol in het groot; heel de natie zal
willen medewerken.
Maar neen, zulk een denkbeeld schijnt
alleen goed to zijn, voor Zweden; voor
Nederland past het niet. Hier komt men
mot zijn gedachte niet vorder dan tot
Ora.nje-Nassau-oord; al wist men dan
ook, even goed als wij, dat dit hot duurste
middel is, om de a?-me teringlijders te
holpen, on dat men daarmee voorloopig
olko inzameling bederft, die voor het
groote doel, o:>k voor Ncerland's oor, zoo
broodnoodig is. Maar daar zijn wij
Nederlanders voor!
GysWt yan Aemstel,
Het is een genoegen in den
Stads-schouwburg op het Loidsche Plein te Amsterdam
een voorstelling van Vondei's Gysbreght van
Aemstel bij te wonen, gegeven door het
Toonoelgezelschap, do Koninklijke Vereeni
ging Het Xederlandsch ooneel.
De localiteiten in den schouwburg, die de
zaal omringen, zijn zeer ruim en goed ver
licht en de zaal zelf is gezellig en maakt
door zijn behagelijke, hooge, rijke vormen,
in goed een geheel vormende samenstelling,
den indruk van een Instituut, bestemd voor
aanzienlijke bezoekers, die tevens vrij
veeleischende kunst-liefhebbers zijn. Dit is mis
schien niet de indruk dien de zaalbouw
geeft, getoetst aan' een Ideaal van schouw
burgzaal-bouw, maar wel de indruk, dien
een eenvoudige vergelijking niet de schouw
burgen van het Buitenland doet ontstaan.
Bij de derde voorstelling van (fvsbreght
was de zaal vol, en er werd aandachtig ge
luisterd. Meerdere bezoekers volgden het
voorgestelde gedicht in een medegebracht
boek, met ernst en genegenheid.
Dit alles te zamen maakt deze, jaarlijks
wederkeerende, voorstelling tot eene gebeur
tenis, waarvan het nationale een der grootste
bestand-deelen is.
Deze menigte menschen, deze menigte
Nederlanders, is daar bijeen en luistert met
aanhoudende belangstelling naar het gedicht,
naar het over hun eigen land, over hun
hoofdstad in zijn vroegste gedaante, voor hun
eigen land, voor hun hoofdstad iu zijn grootste
historische bloeitijdperk, door den grooten
landsdichter in de eigen taal tot een schoon
gedicht geschreven verhaal.
Ken .Nederlander zal meer van Nederlanders
houden dan van Buitenlanders om de zelfde
reden als waarom gij meer van uw eigen
familieleden houdt dan van andorer familie
leden.
Eu daarom is het niet alleen. inissehi.w
zelfa niet iu de eerste plaats, een artistieke",
maar is het tevens eene politische voldoening,
die de Gysbreght ons geeft.
Wanneer wij hooren tot hoe schoone vormen
het Hollandsen hier is opgebloeid, maakt dit
schoone ous nog meer blijde omdat het Hol
landsen is, dan even schoon Duitsch en Fransch
ous maakt omdat het schoon is.
De Kunst vau Vondel moet men
waardeeroii in haar eigen karakter. Kn zoo dus
ook den Gysbreght" in 't bizonder.
Ieder-een kan weten, dat do Gysbreght
niet een toouoelspel is met intrige of actie,
ook niet een in beeld gebrachte geschie
denis met de verblindende levendigheid van
voorstelling der oude Engelsche drama
schrijvers, maar alleen is: een reeks van reci
tatieven en tableaux vivants.
Iets, wat wij op het tooneel zien vertoonen
behoeft niet te zijn een tooneelspel iu den
dikwijls als den eenig geldenden aangenomen
zin van dat woord. Er behoeft niet zielkun
dige verwikkeling, er behoeft niet strijd van
harstochten bij te pas te komen. Het behoeft
zelfs niet eene geschiedenis te zijn. De vraag
is hier niet: wat liet wezen van een Drama
is of aan welke wetten de structuur eener
Tragedie, naar ideaal model, behoort te ge
hoorzamen. De vraag is alleen wat redelijker
wijze : op hot Tooneel vertoond kan worden.
En indien wij dan den Gysbreght van
Aemstel beschouwen als een gedicht dat, met
behulp der bewegende beeldhouwkunst en
der reciteer-kunst, die samen de
tooneelspeelkunst vormen, tot zijn volledigste uit
drukking wordt gebracht, zullen wij, na
dit in de practijk te hebben gezien, moeten
toestemmen, dat een dergelijk
in-beeldbrengen, een dergelijk tot plastisch eu
musikaal leven brengen, tot de meest
gcwenschte verrichtingen van het
schouwtooneel gerekend moet worden.
De Gysbreght is plechtig en kalm als een
orgelspel en wil niet drama-leven, maar alleen,