De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1904 22 mei pagina 5

22 mei 1904 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 1404 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOO K NEDERLAND. IY1AGGP AROMA ODl t/6 K mi U. 611 is een eenig beproefd middel om gerechten, groenten, vleezen, soepen, sausen, ragouts, oogenblikkeljjk een krachtigen aangenamen geur en smaak te geven. Weinig druppels ztyn voldoende. Verkrijgbaar bij alle soliede kruideniers en comestibleshandelaren. MAGGI's onderscheidingen: 4 groote Prijzen, 28 Gouden Medailles, 6 Eere-Diploma's, 5 Eere Prijzen, zesmaal buiten mededinging, o. a. 1899 en 1900 Wereldtentoonstelling Parijs. Waar niet verkrijgbaar wende men zich tot het Generaal-Agentuur voor Nederland en Koloniën PAUL HOKN', Amsterdam. DAME£. De 4de Tüf-jaarlijkscbe saieDioist van den Intemationalen Vrouwenraad. v Berlijn, 8?18 Juni. Alle groote vrouwenbladen, en hun aantal is legio, (zelfs Turkije bezit er l, Rusland 2, tegen Japan 13), brengen thans berichten omtrent de groote vijf-jaarlijksche samen komst van den Internationalen Vrouwen raad, die in de eerste helft van de maand Juni te Berlijn zal worden gehouden en waartoe de leden der aangesloten Nationale Vrouwenraden zich voorbereiden met eenen ernst en eene wijding, die laten denken aan het optrekken der massa's bij de oude pel grimstochten in de Middeleeuwen. Althans in deze Pinksterdagen beseft men in dubbele mate den diepen zin, die er ligt in dat samenkomen met vrouwen uit een twintigtal natiën, verdeeld over de vijf werelddeelen, maar allen in hare verscheidenheid van taal, ras en historische ontwikkeling onderling verbonden door deze leidende gedachte, nedergelegd in de statuten van den Raad: Wij, vrouwen van alle natiën, vast overtuigd, dat het heil der menschheid zal worden bevorderd door meer eenheid van gedachte, streven en sympathie, en dat eene goed georganiseerde vrouwenbeweging het welzijn van huisgezin en staat het meest zal behar tigen, willen samenwerken ten einde in maatschappij, zeden en wetten de toepassing te verkrijgen van den gulden regel: doe anderen, wat gij wilt, dat rij u doen." Dat dit doel bij alle verscheidenheid van land aard, geloofsbelijdenis en traditie moet worden nagestreefd niet door besluiten, reglementen en bepalingen, maar door versterking en opwekking van ieders verantwoordelijk heidsgevoel, door onderlinge kennismaking, onderlinge bespreking en onderling beraad, wordt door den Raad diep gevoeld. Vandaar de groote waarde, die zijne leden hechten aan die vijf-jaarlijksche samenkomsten, waar men in de gelegenheid komt de stem te hooren dier groote leidsvrouwen en wegbereidsters, wier invloed dikwijls zoo veel verder heeft gereikt dan de grenzen van haar eigen land, om uit haren mond te leeren welke hinderpalen reeds werden over wonnen, welke gevaren nog dreigen, welke uitkomsten mogelijk zijn bij de ontvoogding der vrouw. Na de groote kracht, die in 1899 van het congres te Londen uitging, en die ook in ons Nederland sterk is gevoeld, laten zich van de aanstaande bijeenkomsten te Berlijn groote dingen verwachten. Daar het ledental, toen, in 1899, slechts een tiental groot, sedert verdubbelde en thans twintig natiën omvat, terwijl de oudere Nationale Vrouwenraden in de jongst verloopen jaren wonnen aan innerlijke Kracht, aan omvang van arbeid en van invloed, zal de samen komst ongetwijfeld blijken geren van ver hoogde belangstelling over de geheele wereld in het groote vraagstuk der vrouwenbeweging. De deelneming aan de congressen te Berlijn is dan ook nu reeds zoo sterk, dat de Nationale Vrouwenraad van Duitschland, die als gastvrouw optreedt, voor den duur dier samenkomsten het geheele uitgestrekte ge bouw der Philharmonie heeft afgehuurd, en waarschijnlijk nog over gebrek aan ruimte zal hooren klagen. Die congressen zullen van 6?11 Juni worden voorafgegaan door bestuursvergaderingen van den Internationalen Vrouwenraad en van de zoogenaamde standing-committees, (pers, finantiën, vrede en wetten), vergaderingen, die niet voor het publiek toegankelijk zijn. Het voor naamste punt van behandeling hierbij is de keuze eener nieuwe presidente, in de plaats van Mrs. May Wright Sewall, die volgens de statuten na hare aftreding niet onmiddellijk herkiesbaar is. Dat op deze hooge plaats moet worden gedacht aan eene vrouw van groote gaven naar geest en hart doet aller blikken bij deze gelegenheid zich wenden naar Ishhel Majoribanks, lady Aberdeen, de waardige geestelijke dochter van den grooten staatsman Gladstone, die met zijne gemalin hare eerste schreden in het openbare leven heeft geleid. Met Catherine Gladstone te zamen riep zij verschillende vrouwenvereenigingen in het leven, waaronder wel de voornaamste is de groote staatkundige vereeniging der liberale vrouwen van Engeland en Schot land, The Women's lileral Federation. Toen in 886 haar echtgenoot werd aangesteld tot Onderkoning van Ierland, stond zij hem trouw en krachtig ter zijde in zijn streven naar verbetering van het lot der arme lersche bevolking en haar naam is bij de vrouwen van Ierland in gezegend aandenken gebleven, riet minder dan bij de vrouwen van Canada, waar zij tijdens het gouverneur-generaalschap van lord Aberdeen de diepe kloof tusschen de Engelsch en de Fransch sprekende be volking wist te overbruggen, en de vrouwen wederzijds te vereenigen in nen Nationalen Vrouwenraad van Canada, dien zij vervolgens wist te bezielen tot eene arbeidsontplooiing, die dezen Raad tot een levend voorbeeld maakt van wat een Nationale Vrouwenraad kan zijn. Van 1893 tot 1899. toen Mrs. Sewall, de tegenwoordige presidente, haar verving, was lady Aberdeen reeds voorzitster vanden Internationalen Vrouwenraad; en in die moeilijke eerste jaren na de oprichting was zij het, die den Raad iu het leven wist te houden, trots .tegenwerking en ongeloof aan de mogelijkheid van zijn bestaan, zooals Helen Lange schrijft in de fraaie biografische studie, die zij in het laatste Aprilnummer van Die Frau aan lady Aberdeen heeft gewijd. Daartegen over wordt door den Nationalen Vrouwenraad der Vereenigde Staten de meening voorop gesteld, dat het niet wijs is, het presidium op nieuw te leggen in handen van eene Engelsche vrouw: dat het ditmaal moet be rusten bij de vertegenwoordigster van een der natiën van het vaste land van Europa, en wordt de candidatuur van Helen Lange, de bekende Duitsche feministe, met warmte aanbevolen. Als aanstaande vice-presidente wordt genoemd Frau Marie Stritt, ook hier te lande wel bekend, terwijl voor het secre tariaat algemeen wordt begeerd eene Hollandsche vrouw, MejuffrouwMartine Kramers. Terwijl de ochtenduren aan de behandeling en afdoening der huishoudelijke zaken zijn gewijd, zal in den avond van 8 Juni de plech tige officieele begroeting plaats vinden van de leden van den Internationalen Vrouwen raad door den Duitschen Nationalen Vrouwen raad, die zien ook met de regeling der daarop volgende congressen heeft belast. Deze zullen worden geopend met een groote openbare meeting ten gunste van Vrede en Arbitrage. Daar zal in het Engelsch worden gesproken door lady Aber'leen, in het Duitsch door Bertha von Suttner, (schrijfster van Die Waffen Nieder!}, in het Fransch door Madame Bogelot. Voor de week van 13 tot 18 Juni zijn de besprekingen verdeeld over vier secties: Opvoeding en Onderwijs, Maatschappelijk Werk, Bedrijven en Beroepen voor Vrouwen, Wetsbepalingen ten opzichte der vrouw. De spreeksters, die de verschillende onderwerpen zullen inleiden, zijn gekozen onder de meest bekende toongeefsters in de verschillende landen. Van de lange lijst harer namen noe men wij hier alleen de 84-jarige Susan B. Anthony, eens naast Harriet Beecher Stowe, (de schrijfster van de Negerhut"), eene der groote woord voerdsters voor de afschaffing der slavernij, en thans met de oude, ongebroken kracht, naar men ons meldt, nog ijverend voor de verkrijging van vrouwenkiesrecht als de onmisbare voorwaarde om te komen tot ont voogding der vrouw op staatkundig en maat schappelijk gebied en bij den arbeid. Dan, mede uit Amerika, Charlotte Perkins Gilman Stetson, de bekende schrijfster van Women and Economics", die in haar jongste werk de slotsom harer levenservaring aldus samen vat: Vroeger was mijn gezin mijne wereld, thans is de geheele wereld mijn gezin." Uit Frankrijk komen Mlle Sarah Monod en Madame Avril de St. Croix, beiden in onze rechtzinnig Protestantsche kringen goede bekenden. Voor Zweden zullen spreken Frau Hiertha Retzius, Dr. Sandelin; voor Noor wegen Gina Grog; voor Finland baronesse Gripenberg, die tijdens de tentoonstelling van 1898 ons te 's Gravenhage bezocht; voor Hol land staan als spreeksters vermeld Dr. Aletta H. Jacobs, Jonk vrouwe A. van Hogendorp, Mevrouw Rutgers Hoitsema. Martine Kramers, Mr. Lizzie van Dorp. Engeland zendt onder anderen Mrs. Bedford Fenwick, voorzitster van de Internationale Vereeniging van Ziekenverpleegsters, gravin Warwick, lady Battersea, Mrs. Garrett Fawcett, voorzitster der Engel sche Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht. Denemarken zendt fru Norrie; BelgiëDr. Popelin; Italiëgravin Spaletti Raponi; Oos tenrijk Marianne Hainiscb ... j'en passéet des ineilleurs. Des avonds zullen vier groote openbare meetings worden gehouden over Opvoeding, Gelijk loon voor gelijken arbeid, De vrouw op het gebied van wetenschap en kunst, Vrouwenkiesrecht. Het heeft algemeen ver wondering gewekt, zooals Marie Stritt schrijft in het Aprilnummer van het Centralblatt der Deutschen Frauenvereine, dat Vrouwenkies recht aldus op den voorgrond kon worden geschoven door eenen Raad, die alle, ook de meest gematigde, stroomingen in de vrouwen beweging in zich wil opnemen, wien der halve eene zekere beperking van zijn pro gramma tot plicht mag worden gesteld, opdat niemand gedrongen worde tot iets, waarmede hij niet van harte instemt. Van verschillende zijden, schrijft zij, (en ons dunkt dit geldt voor Holland zoo goed als voor Duitschland), werd de bedenking geopperd, of men wel alreeds zoo ver gevorderd was, nu nog door tal van vrouwen het kiesrecht niet wordt begeerd. Frau Stritt erkent dan ook, dat de Nationale Vrouwenraad van Duitschland, die niet zoozeer heeft op te treden als baanbreker en als pionnier, als wel tot taak heeft de verschillende uitingen der vrouwenbeweging tot eenheid en overeenstemming te brengen, tot heden de propaganda voor vrouwen kiesrecht nog niet in zijn programma heeft opgenomen, gelijk de andere Nationale Vrou wenraden, zelfs die der Vereenigde Staten, dit ook als nog hebben overgelaten aan de bemoeiingen van afzonderlijke vereenigingen. Maar desniettemin heeft de Duitsche Vrouwenraa l in zijne laatste jaarvergadering te Wiesbaden zich in beginsel voor vrouwen kiesrecht verklaard, uitgaande van de meening dat het doel van den Raad alleen bij het bezit van vrouwenkiesrecht duurzaam kan worden bereikt." Eveneens is het in Holland gegaan, waar de Nationale Vrouwenraad de propaganda voor vrouwenkiesrecht nog niet mocht of kon ter hand nemen ; maar zich toch in beginsel daarvoor verklaarde, als onmisbaar voor de bestendiging van wat hij nastreeft. Dit bewustzijn alom tot helderheid te brengen, zal het doel zijn van de eerstdaags te Berlijn op te richten International Womm't; Suffragt League, waartoe het initiatief werd genomen te Washington onder voorgang van Mrs. Carrie Chapman Catt. Ieder der bij den Internationalen Raad aangesloten landen werd uitgenoodigd, daartoe zes afgevaardig den te zenden. Voor ons land werden door de vereeniging voor vrouwenkiesrecht daartoe aangewezen: Dr. Aletta H. Jacobs, Mevrouw van Loenen de Bordes, Mevrouw Hengeveld Gerritsen, Mevrouw Rutgers Hoit sema, Martine Kramers. Johanna W. A. Naber. Zoo zal op dit als op ander gebied door vrouwen van alle natiën gezamenlijk de hand worden gelegd aan de bevordering dier hooge be:angen van huisgezin en staat, die in hunnen diepsten grond over de geheele wereld dezelfde zijn. En wie mocht meenen, dat dit alles schaden zal aan den arbeid der vrouw in haar gezin, herinneren wij hier nog aan eene uitspraak van lady Aberdeen, het is maar wat men onder gezin verstaat. De rechte zorg voor een gezin eischt eene ruime, vrije levensopvatting; het is allerminst voldoende, dat de meesteressen onzer gezinnen als het ware eenen toovercirkel trekken om een paar menschen en kinderen om slechts aan hun geluk, aan hun gemak te denken. Wie dat doet, zal in zijne rekening met het leven be drogen uitkomen. Juist terwille van diegenen, die haar het naast en het liefste zijn, moet de vrouw willen weten, hoedanig het open bare leven is; de moeiten en gevaren daar van moet zij kennen, zij moet vertrouwd zijn met de wegen, die hare kinderen zullen gaan. Zij mag de ooren niet sluiten voor den kreet van het kind, dat om de moeder roept, ook buitenshuis, in de school, in de werkplaats en waar niet al. Haar gebrek aan deelneming aan het openbare, nationale leven van haar volk moet zich wreken aan de kinderen." Inderdaad moet de vrouw ter wille van het kind, geen medezeggenschap begeeren, waar het geldt onderwijswetten, bepalingen omtrent de openbare, zedelijkheid, wettelijke regeling van den arbeid ? Het ware goed, zoo op de aanstaande congressen te Berlijn menige vrouw het Charlotte Perkins leerde nazeggen : vroe ger was mijn gezin mijne wereld, thans is de geheele wereld mijn gezin". JOHANXA W. A. NABER. Afyet'. voor Nederland jh Pers-comit r!d Intern. Vrouwenraad. Vereeniging Tehuizen voor School gaande Kinderen. Overwin het kwade door het goede. Rom. 12 : 21. Dezer dagen werd in Amsterdarn onder bovengenoemden naam een vereeniging op gericht, die ten doel heeft het tehuis in de Nic. Beetsstraat 124 aldaar te beheeren, en meerdere zulke tehuizen op te richten en in stand te houden. De gunstige resultaten gedurende ruim 14 maanden in dit tehuis verkregen, hebben er toe geleid, bij het opmaken der statuten, geheel in den geest der oprichtster van het eerste tehuis voort te gaan, zooals blijke uit het uittreksel in de volgende artikelen: Doel. De vereeniging stelt zich ten doel om ouders, die daartoe zelf niet voldoende in staat zijn, bij de opvoeding, hunner kin deren behulpzaam te zijn, Teneinde geen inbreuk te maken op het familieleven strekt zij. als regel, hare zorg alleen uit tot die kinde.cn: <i. Wier moeder gestorven is en wier vader niet in staat is op hun op voeding behoorlijk toezicht te houden. 6. Wier moeder uit werken moet gaan, omdat de vader overleden is, haar verlaten of aan een langdurige ziekte lijdt. De vereeniging tracht haar doel te bereiken: a. Door het oprichten van tehuizen, waar buiten de schooluren voor de lichamelijke en geestelijke ontwikkeling van het kind en zijn opleiding tot al wat goed en edel is, wordt zorggedragen. b. Door na het verlaten der school, het kind behulpzaam te zijn bij het verkrijgen eener betrekking, en op zijn verder leven eenigen tijd toezicht te houden of te doen. Inrichting. De tehuizen zullen een vriendelijk, huiselijk karakter dragen, en aan de eischen der hygiëne beantwoorden. De vertrekken zullen bij voorkeur voor 12 kin deren worden ingericht, met uitzondering van speel- of leslokalen. De behandeling van het kind moet streng individueel zijn, jongens en meisjes zullen geheel op dezelfde wijze en met elkaar worden opgevoed. Met de gezindte der ouders zal rekening worden gehouden. Getracht zal worden het gezins leven zoo dicht mogelijk nabij te komen, zoodat bv. de ouderen voor de jongeren zul len zorgdragen; kleine handreikingen in keuken en vertrekken zullen door de kin deren worden verricht. Leden. Lid is ieder die een vaste con tributie bydraagt. Leiding en Verband. Aan het hoofd van elk tehuis staat een directrice, die de leiding daarvan in handen heeft, en verant woordelijkheid is aan het bestuur der Ver eeniging. Zij is verplicht zich te gedragen naar een instructie door het Bestuur vast te stellen, echter niet dien verstande, dat de directrice practisch de grootst mogelijke vrijheid worde gelaten. Elk tehuis staat onder bijzonder toezicht van een lid-commissaris van het bestuur, door het bestuur aan te wijzen, bijgestaan door een commissie van 5 leden. Rechtspersoonlijkheid zal worden aange vraagd. Het bestuur is als volgt saamgesteld: jonkvr. E. Boddaert, Voorzitster; prof. mr. J. F. Houwing, Vi cc-Voorzitter ; mr. J. G. Schölvinkck. Ie Secretaris; mev,r. Gras Sax. '2e Secretaresse; mr. D. Patijn, Ie. Pen ningmeester; de heer II. C. Muller?Thuret, 2e Penningmeester; da.se!. bestuur. Dr. J. F. L. van Breeinen, mevr. Katz Geesink, mevr. Lehmann?Van Lijnden, mej. P. van Notten, mevr. van Spanje?Van Wayenburg, de heeren Klaes de Vries, A. Waller en K. C. Wiersma. Wie werkt mede aan het verkrijgen van een groot aantal leden voor deze vereeniging ? Het tehuis in de Nic. Beetsstraat 124, Am sterdam is dagelijks te bezichtigen tusschen 12 en l uur, bij voorkeur Woensdags en Zaterdags. ,,'k Won, dat moeder 't Had"! (Historisch.) Nóg trillen ze in inij na. Ik kan ze niet vergeten. Die woorden van mijn lief schooiertje. Telkens weer moet ik aan hem denken. Moe dig baasje! Kleine, havelooze vagebond! Worstelaar, die zijn hoekige, magere schoudertjes schrap-zet, om te torschen 's levens last. Kordaat ventje, in zijn levens-lente, voor wien .alles nog pret en onbezorgdheid moest zijn! Van uit de verte klonken twee schreeuwe rige kinderstemmen tot mij door. Ik zag niets, hoorde slechts zich overschreeuwende kinderstemmen, uitschetterend hun liedjes, met begeleiding van een draai-orgel. Rumoerig snerpte het gezang door de stilte van het park. Ik ging op den uitkijk staan. Na een poosje naderden de muziekantjes mijn woning. Met het vlot-begrijpen van jeugdige proletariërs staakten zij hun duet. toen ik met een gebaar te kennen gaf, dat zij even moesten zwijgen. Twee jongens en een draai-orgel hielden stil voor mijn hek. Niet zoo hard zingen, jongens, niet zoo schreeuwen, dat houden jullie niet vol. Nieuwsgierige verbazing op het gezicht van het oudste kereltje, dat naderbij kwam. Waar komen jullie vandaan ? Uit Utrecht. Schor, volslagen klankloos was de stem van den jongen, toen hij sprak. Je bent zoo schor als een kraai, je over schreeuwt je, je moet vél zachter zingen; jij vooral zet zoo'n keel op, je broertje doet het een beetje minder. Die kiin ook niet, wat ik kan ! Die is een hoop jonger dan ik ; en ik zing al zoo veel jaren. Zingen ! Spreken kon het arme kind niet anders, dan met heesch, knarsend geluid. Hoe oud ben je ? Dertien. En je broertje? Die is pas vijf. Het vijfjarig jongetje was een kleine, dikke van gezondheid-blozende prop, met een jolig snuitje. Het oudere broertje, schrieltjes en mager, met donkere, sprekende oogen en lang, kastanje-bruin haar, woest van onder zijn pet uitslierend, had een bekommerd. ernstig gezicht. Als van een, over wien vél is heengegaan. Het dikkertje met wollen muts over zijn kopje, trok de schouders hoog-op, wanneer hij het orgel draaide. Blijk baar ging het werk boven zijn krachten, maar, hij had er plezier in. AVillun jullie een boterham ? Asjeblieft! Ziezoo, kalm opeten ! En, niet meer zoo hard schreeuwen en gillen. Zacht, h lzacht zingen, dat is vél mooier; de men schen hooren het tóch wel. Gorrie ! ieder twee boterhammen met koek, jubelde de kleine dikzak. De jeugdige zwoegers, die een scherpe lucht van zweet en onfrisch goed om zich heen verspreidden, zetten zich plat op den grond en beten met graagte in het brood. Toen do boterhammen op waren, gaf ik ieder der muziekantjes een glas melk. 't Dik kertje slorpte dat het een aard had! Mijn magere vriendje dronk met langzame teugen. Toen het glas half-leeg was, mom pelde hij : ,,'k Wou dat moeder 't had"! Hoe dat zoo, vent ? Moeder is ziek. Hij dronk de melk uit. Moeder heit 't mér noodig dan ik. 'k Wou dat moeder 't had! A. Merr. Al/red Lyttelton. Etézabeth von Heyking. Bloesem/eest aan 't Japansche hof. Modes. Tot de verrassingen van de Londensche season", zal de opvoering behooren van het nieuwe drama, geschreven door mevrouw Alfred Lyttelton, een vrouw die deel uitmaakt van Engeland's High Life. Haar nieuwe tooneelwerk, waarvan de titel nog niet met volle zekerheid bepaald is, waarschijnlijk zal het The Thread of the Season" gedoopt worden, werd in elkaar gezet, met behulp van de beroemde Engelsche tooneelspeelster mevrouw Patrick Campbell, die er de hoofd rol van de naaister in zal vervullen. The Thread of the Season" is een aanklacht tegen de wuftheid der gefortuneerde vrouwen, die geen deernis hebben met de zenuwachtige haast, de groote inspanning, de ingeboete nachtrust, soms ook de tranen der naaisters, die steeds gereed moeten zijn met de bewer kelijke toiletten, door de modezucht der ijdele, uitgaande" vrouw haar tot taak gesteld. Fonkelnieuw is deze Song of the Shirt" zeker niet; maar de gedachte is misschien zoo kunstvol uitgewerkt, dat de nieuwe uitbeelding van een oud gegeven een succes maakt. Nog een andere vrouw, een Duitsche, ook behooreiid tot de groote wereld", voert tegenwoordig met ongekend goed gevolg de pen : Elizabeth barones von lïeyking, gebo ren gravin Flemming. De',e nieuwe schrijfster heeft krachtig bewezen, dat de inhoud alles en de vorm toegift is. Heel wat menschen hebben een vooroordeel tegen romans in briefvorm. De honger waarmee de bundel brieven van Elizabeth von lïeyking ver slonden wordt, overtuigt iedereen dat brieven wel degelijk en vlot gelezen worden, als ze maar pakkend geschreven zijn. Briefe die ihu nicht erreichten" zijn boeiend van begin tot eind. Van dit merkwaardig boek, dat zonder auteursnaam verscheen, volgden twee en-zestig drukken elkaar op in n jaar tijds Elke vrouw moet zich verheugen over het feit. dat zulke zeldzame en hoog hangende lauweren met groot gemak en onovertroffen zwier geplukt werden door een fijne, vlijtige vrouwenhand. Elizabeth von Heyking's werk zal wel in in alle mogelijke talen over gezet worden. Een Nederlandsche vertaling is reeds van den bundel brieven verschenen: Brieven die hem nooit bereikten." Waarom die wijziging op den oorspronkelijken titel? Was Brieven die hem niet bereikten" niet goed? Most nooit dienen om het pathetische wat aan te zetten? * * * De Japanners houden van kleuren en geuren, van muziek; zij zijn toegankelijk voor zachte, liefelijke indrukken, genieten met Oostersche rust en welgevallen alles wat de zinnen boeit, wat de oogen streelt. Vruchtboomen die in bloei staan worden gevierd en geprezen om hun onvergelijkelijke schoon heid. Zoodra de boomen in den keizerlijken hof pronken in de blijheid hunner zachtrose en melk-witte bloesems, worden gasten genoodigd om te komen feestvieren in den gaard, zoo verrukkelijk getooid door de natuur. Het feest wordt geopend door een soort processie, een ommegang door den hof. Elke heer kiest zijn dame; onder begeleiding van muziek, wandelt het gezelschap langs en onder de bloeiende vruchtboomen. De keizerin van Japan doet hetzelfde waartoe Rusland's Czarina zich gedrongen voelt: hard werken, om de ellende ver oorzaakt door den afschuwelijken oorlog, zooveel mogelijk te temperen. Ook zij omringt zich dagelijks door haar hofdames en maakt windsels en kleeren voor de gewonden. * * Wat zal op het mode-gebied den doorslag geven? Louis XV? 1830? Louis XVI? Di rectoire? Secound Empire? Deze vraag werd talloos veel malen gedaan en herhaald door coquette Parisiennes, die naar Engelschen trant, elkaar's middags om vijf uur begroeten, onder het drinken van een kopje flve o'clocktea, wat de Francaise nog altijd verkeerd uitspreekt, evengoed als zij thee drinkt, omdat het mode is, maar koffie, chocolade of limo nade veel lekkerder vindt. De Concours Hippique had reeds voorspeld wat Longchamp en Ie jour du Vernissage kwamen bevestigen: Louis XVI zou 't win nen. De schoone, ongelukkige Marie-Antoinette zal in kleeding gecopieerd worden, van haar hoofdbedekking af tot aan de punten van haar schoentjes. Ook haar opengewerkte witte kousen worden niet vergeten. Heusch, witte kousen! De kleur der kousen wordt niet meer gekozen bij de tint der japon, maar bij die der laarsjes en schoentjes, en aange zien wit, crème, beige, gris-perle schoeisel du plus grand chic is, draagt men witte of bij wit af kousen. De soupele zomerstofien zijn bij uitstek geschikt voor de fijn gefronsde rok. Rag fijne fronsels tot over de heup, daarna zich verwijdend en verlengend tot aan den breeden wijd uitslaanden volant. Allerliefst op een plaatje en gedrapeerd om vrouwen van hinde achtige slankte. Marie-Antoinette was verzot op mooie kant en wazige weefsels. Meer dan ooit zullen die in den zomer van 1904 ge dragen worden. De fichu Marie-Antoinette staat heel lief en geeft iets jeugdigs. De doorschijnende stoffen worden als van ouds gevoerd met tafzij in zachte tinten. De zeer dunne weefsels der japonnen maken het noodzakelijk dat men zich van een kleedingstuk voorziet om zich te schutten tegen de koelte van den scheidenden dag en de hui verigheid van den avond. Daarvoor heeft madame Mode gezorgd. Met moederlijke teerheid is zij bedacht op de gezondheid harer volgelingen. De carrick en cape hebben afgedaan en worden vervangen door een doddig manteltje, waar men heel makkelijk inglipt met kantgewirrel en al, want het is niet getailleerd en zóó wijd zijn de mouwen dat men aan het nieuw-modisch manteltje den naam Vleermuis heeft gegeven. Het vleermuisje wordt gemaakt van geplisseerde voile of tafzijde. Meestal in grijze tinten, ter eere van den naam van 't beestje! Op de courses te Longchamp werd het costume tailleur van gravin Gournay zeer bewonderd. Het was van volmaakt goeden smaak door zijn eenvoud. Rok en corsage, het zoogenaamde corsage-habit met de ronde basken was van gros-bleu serge. Vest van peau de suède, in khaki tint. De revers en manchetten eveneens van khaki peau-deSuède. Hoed van gevlochten khaki-stroo waarover een groote struisveer in dezelfde tint wolkte. Doodeenvoudig en sierlijk was mevrouw A. Schneider in haar licht-grija tailor", onberispelijk van snit. Zeer lang jaquette met basken, kraag, revers en manchetten van hetzelfde laken als het costuum. Geen andere garneering dan zijden stiksels. Groote hoed van fijn gewerkt zwart stroo, versierd met witte struisveer en groote, losse, witte Montansier-sluier. Ook meer woelige en opzichtige toiletten werden bij die gelegen heid vertoond. Vrouwengestalten gehuld in geplisseerd mousseline, half lange mouwen met breede, kanten volants. Japonnen met helroode vesten met zilver borduursel. Dartel, gedurfd en decoratief, maar in den regel bij zulke gelegenheden niet gedragen door vrou wen, behoorend tot de toongevende kringen. CAPRICE. * * * Salzburger Omelette. Men vermengt drie geklopte eidooiers met 3 lepels witte suiker en een ietsje zout. Daarna roert men er drie lepels tarwebloem en het stijfgeklopte wit der drie eieren door. In een breede, aarden pan giet men een scheut melk vermengd met vijf gram boter. De melk bedekt juist den bodem der pan. Men doet het beslager in en laat dit licht bruin bakken in matig verhitte oven. Bestrooien met vanille-suiker en vóórdienen met compote.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl