De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1904 4 december pagina 10

4 december 1904 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

101 DE AMSTERDAMMER .WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No,1432 jaarverslag wekken groot vertrouwen op. Dit wordt bevestigd, door de onderteekening door een accountant van naam. B» genoemde winstpost van ruim 1.2 ton <loet de attentie wekken voor de balans en winstrekening van de Aurora. Ook die is gepubliceerd. Zelfs ook in de Staatscourant van Rumeniëblz. 6519, overeenkomstig het ?daar bestaande wettelyke voorschrift. Die winstrekening wy'st een zuivere winst aan van ruim 300 duizend francs, na af schrijving Tan 150 duizend francs op de activa, waarop vroeger ruim 375 duizend francs is afgeschreven. De afschrijvingen zijn voor de Aurora statutair bepaald op 10 pCt. op de machines, 5 pCt. op de reservoirs-pijplei dingen, 4 pCt. op 'de gebouwen. De toe nemende omvang van het bedrijf van de Aurora maakte groote uitbreiding van hare fabrieken, transport- en exportinstallatie noodzakelijk. Daarvoor zijn haar door mach tige kapitalisten bereids de noodige voor schotten gedaan. Deze vlottende schuld wordt nu, door uitgifte van 2$i millioen francs in nieuwe aandeelen geconsolideerd. Deze aandeelen zjjn door de Int. Bumeensche voor zich gereserveerd die, in verband daar mede, haar aandeelenkapitaal met een gelijk bedrag zal vergrooten. Let ik op deze om standigheid dan zie ik dat de balans vol doendecontanten en vorderingen aanwijst voor de dividenduitkeering en voor den gewonen dienst van het bedrijf. Het vertrouwen dat ook deze stukken opwekken wordt versterkt door de verklaring van de 3 censoren, be; noemd door de algetneene vergadering en behoorende tot de mannen van stand in Bucharest. In verband hiermede wijs ik op de post op de balans onder de activa: Garantiën: Verwaltungsrath und Censoren frs. 114.000. Bij de Mynbouwmaatschappyen mogen ditmaal ook eenige verbeteringen vermeld worden en wel van 12 tot 17 van de Ned. Ind. Mynbouw en van 42 tot 49 van de 10 pCt. obligatiën dito. Redjang Lebong avanceerde van 265 tot 276 il 285, Soemalata van 53 tot 54 en Transvalia pref. van 82 tof 87. Vooits zie ik in de op de koershjst volgende rubriek verbeteringen van 96 tot 100 voor Groenhoedenveem, van 70 tot 82 voor de Handelsvereeniging Java, waarover vroeger in deze rubriek reeds gunstige opmerkingen zijn gemaakt, en voor de Nieuwe Afrikaansche Handelsvennootschap van 100 tot 106. Ten slotte de opmerking dat voor de Madoera, Modjokerto, en de Oost-Java Stoomtram ietwat hoogere noteering ver kregen kon worden. O. en Z. Amsterd. ) gtukken . dank Amsterd. Tr. kantoor ontvangen. In studie Adin. kantoor B. en G. "i, Adm. kantoor W. en G. ' genomenAdm. kantoor H., v. H. en V. V. Dank voor de ontvangen mededeelingen en stukken. Amst, Marnixstr 409. l Bussurn, Borneo". | D tQ4 D-STIOTBK. BOEK A ANKONDIGING. Weetje nog wel van to.n? door HRNBIETTE VAX NOORDEN. Amsterdam, B. Soep. Onder de bekende kinderboeken voor jon gens en meisjts van 7 tot 9 jaar en daar omtrent neemt Weet' je nog wel van toen f niet de minste plaats in. Het heeft eene opvoedkundige kracht, vooral, indien de schetsen, door de moeder wordt voorgelezen, die ze voor haar eigen kinderen zal kunnen uitbreiden en toepas selijk maken. Ieder hoofdstuk, als: Schoolpijn; Footjes verjaardpg ; Naar de Hei; Nonna; Moeders verjaardag; Het opstel; Dinkie; Twee zieken, enz. Uit ieder verhaaltje spreekt een lieve, libe rale geest. Geen geringe aanbeveling boven dien dat het Hollandsen van Henrieite van Noorden goed en zuiver Hollandsen is en bevattelijk voor kinderen. Zeer mooi en karakteristiek zijn de vignet ten door Albert Hahn geteekend. Het is of hij met de pen zóó in eens de illustratie gemaakt heeft, en met zekere hand. De 'groote illustraties onderscheiden zich door afwezigheid van het gewone en van het bonté. .De kleur, ja het geheel er van stemt overeen met de eenvoudige en zuivere taal in de onopgesmukte vertelsels van Henriette van Noorden. Van oen enkel plaatje, als: Daar heb je een stuiver", is de achtergrond wat slap. De figuren op dat plaatje zijn weer zeer mooi van teekeniug. De illustratie van Nonna is zeer mooi, .il kon het kopje van Nonna-zelf beter. Maar welk een goede groe peering en hoe goed en knu-jes het bij elkander-zitten der vier meisjes ! Wat is het jurkje met de bruine kleur, mooi en onge meen van uitvoering. De illustratie bij Het zakmes" is misschien wel de allerbeste. Alle figuren zijn mooi geteekeud, en het jongetje voortreffelijk. Weet je nog wel van toen.' beveelt zich als Sinttrklaas-geschenk bizonderaan. Henriette van Noorden en Albert Hahn hebben eer hun werk. I. H. E. Uiteen van P. Kluitman. Met het oog op het St. Nicolaasfeest heeft de firma P. Kluitman te Alkmaar gezorgd voor kinderen van allerlei leeftijd, terwijl zij ook rekening heeft gehouden met de beurzen der koopers. Voor de kleine kleuters zijn bestemd ver schillende prentenboeken, die tot opschrift dragen: Treesje en Keesje; Ons broertje; Pietje en Ketje; Kinderalphabet; Op reis in't Sprook jesland; Mijn Kaboulerboek ; Met ons Tweetjes; De Dierentuin; In Huis en Buiten. Prijs f'0.30 en ?0.50. De boekjes zien er van buiten en van binnen netjes uit; zij bevatten een aantal gekleurde en ongekleurde prentjes, met ver klarende rijmpjes van A. L. Callenfels. Op reis door 't Sprookjesland onderscheidt zich van de andere, doordat de plaatjes ditmaal Engelsche dienen ter illustratie van een ietwat phantastisch verhaal. Voor kinderen van ongeveer 10 jaar zijn een viertal aardige werkjes van Thérèse Hoven: Knap Suusje, een verhaal van twee zusjes, tweelingen, die uitwendig op elkaar gelijken, maar in aanleg en karakter versrhillen. Na den Kerstboom, waarin verteld wordt. hoe een zelfzuchtig mei?je van haar gebrek wordt gewezen. Prentkaarten, hetwelk handelt over een meisje, dat een verloren jaar heeft, wijl ze zich gedurende dien tijd geheel laat beheerschen door de zucht om een groote collectie prentbrief kaarten te bezitten. Yan vier kaboutertjes, de lotgevallen ver meldend van vier kobolden, die over dag standbeelden zijn, maar bij nacht leven. De boekjes bevatten ieder nog twee plaatjes en kosten slechts ? 0.25. Heemskerk voor Gibraltar, van P. Visser, prijs / 1.25, is een boek voor jongens. De strijd ter zee van de jaren 1606 en 1607 heeft den schrijver stof gegeven voor een verhaal, waarin hoofdpersonen zijn een ka pitein, die bij St. Vincent in Spaansche ge vangenschap is geraakt en bij Gibraltar voor goed wordt bevrijd en diens zoon, die in Amsterdam verblijf houdt'. Het boek zal door onze jongens met veel genoegen gelezen worden en zij zullen er veel uit leeren. De schrijver heeft er naar gestreefd zijn stof degelijk te behandelen en aan de historie getrouw te blijven. Sprookjes uit Indi'é, door Lina Tervooren, is een werk, dat don uitgever alle eer aan doet. Het is gedrukt op zwaar papier met kloeke letter; iedere bladzijde bevat boven dien nog een zwaren, ornamenteelen rand naar Indische motieven. Verder is het boek van vier groote platen, een driekleurendruk over den titel en lijnteekeningen in den tekst. De prijs is ? 2.90; maar de koopers hebben dan ook iets moois. Het werk is in 't bijzonder bestemd voor Indische kinderen; 't is mogelijk, dat die er anders over denken, maar ons wil het voorkomen, dat de inhoud niet met het uiterlijk in overeenstemming is. De sprook jes zijn onbeduidend, de illustraties bepaald leeh'jk. Twee Neten, en Mijn Jongensjaren, prijs ?1.90, zijn eveneens door den uitgever met 'met zorg behandeld: druk en papier zijn onverbeterlijk, de banden sierlijk. Mijn jongensjaren is daarenboven nog verrijkt met teekeningen en een paar groote platen van Braakensiek. Beide boeken zijn vlot geschre ven, het eerste door C. J. Kieviet, het tweede door een ongenoemd auteur. De jongens, die ze ten geschenke ontvangen, kunnen ze ge rust lezen, maar zullen er ook niets bij missen wanneer zij ze ongelezen laten. De heer Kieviet heeft beter kinderboeken geschreven dan dit. De twee Neven bevat een verhaal van twee jongens. De een, oppassend en braaf, wordt later een gezeten burger ; ? de ander met booze neigingen komt in de gevangenis terecht. Van dezen schrijver had men mogen verwachten dat hij dit ordinaire thema op frissche wijze zou hebben behan deld. Zulks is echter geenszins het geval. Het geheele boek geeft den indruk van werk, dat met de machine is gemaakt. In Mijn Jongmsjaren vertelt een bekend schrijver", die zich Koen van Dam noemt, van zijn jeugd. De uitgever- verzekert, dat alles, wat er in voorkomt, werkelijk gebeurd is. Deze verzekering lokt. Geen schrijver" toch zal van zijn jeugd verhalen, als hij niets te zeggen heeft. Inderdaad is er variatie genoeg in Mijn jongensjarcn. Twee scholen heeft de schrijver bezocht: een dorpsschool, waarvan het hoofd des namiddags aanhoudend thee" uit een trekpot drinkt en daaronder menigmaal zoo knibbig wordt, dat hij de kinderen de straat op jaagt; een stadsschool, waarvan de leer lingen buiten schooltijd druk vechten. Hierna komen de vlegeljaren. Zijn vader deed hem op een fabriek hij loopt weg; bij een bakker hij loopt weg ; bij een christe lijke school als kweekeling hij loopt weg; in een sigarenwinkeltje als bediende hij blijft er niet. Endelijk belandt hij op belas tingkantoren. Later wordt hij soldaat; komt dan op een vroeger kantoor terug; verhuist na een keer of drie eu, tot verbazing zijner nageving, ook van zichzelf, ontpopt hij zich plotseling als een schrijver. De lezer verwacht nog dat hij zijn benoeming krijgt .tot redac teur eener courant. De jongensjaren zijn dus nog al uitgerekt. Wat een levensloop ! Doe mij dat eens na, schijnt de bekende schrijver zijn lezers toe te roepen. Daar was werkelijk een interessant boek van te maken geweest. De auteur heeft er echter niets van gemaakt. Geen enkel spannend moment komt er in voor; de school, de werkplaatsen, de kantoren, er zit geen teekening in, 't is alles even saai als de held van het verhaal zelf. Braakensiek's teekenpen was er wel degelijk bij noodig om de phaiitasie te hulp te komen. Dan weet de heer W. F. Andriessen beter over en voor kinderen te schrijven. In het Dagboek van W i Hem t ??«?«?<'£ is een lief hebbend vader aan het woord, die zich veel met zijn jong-te bemoeit, en zich dikwijls heeft afge vraagd : wat zou mijn jongen, indien hij denken en spreken kon als oen groot inensch, wel van zijn omgeving zeggen ?" Zoo liet hij Willem Frederik ecu dagboek samenstellen, waarvan de lezers van De Telegraaf en het Handelsblad des Zateidagsavonds hebben mogen genieten, en dat den kleinen auteur beroemd heeft gemaakt. Opinerker, van zijn eigen jongen vertel lende, gaf hij meteen een getrouw beeld van alle dreuuiessen, als \Villem Frederik, waar mede men in ieder gezin bekend is, die de spil zijn of waren waarom alles draait en van wie men zoo gaarne de heldenstukken hoort verhalen. Het Dagboek zal in den smaak vallen van moeders en vaders, van grootvaders. Kortom van allen, die kleine kinderen liefhebben. H. \V. Inhoud van Tijdschriften. De Natuur, 15 Xov. 1904: Mutatiën, plotse linge veranderingen, dr. H. J. Calkoun. Ken rem voor schepen, dr. H. F. Huijsken. Licht als geneesmiddel, dr. G. II. van Waasbergen. Kupsenringen (Mimosa). De verandering in het bedrijf der gemeentetram van Amsterdam: Gebouwen, F. E. van Put ten. Nog een drietal raafachtige vogels, J. Daalder Dz. Kcne vergelijking tusschen electrische snelsporen en stoomsporen, H. Vreedenberg. De tentoonstelling te St.Louis en het benoodigde arbeidsvermogen, dr. Z. P. Bonman. ? De pbysHch-phonetische grond slag der taal, G. Lelv. De goudvisschen, G. Kalsbeek. De Verant, dr. E. G. Eijkens. Het systeem A. Diatto in Parijs, 1.10. v. P. ? Brief aan de redactie, A. P. H. Trivelli. Eenvoudige proeven op chemisch gebied. vorming van saluiiak, dr. A. J. C. Snijders. ? Sterrekumlige proeven voor den winter 1904 1905, dr. A. Pannekoek. Korte mededeelingon. Maandelijksch weerbericht, C. L. de Veer. Van Maurik's bereidwilligheid. Als een bijdrage van Justus van Maurik's bereidwilligheid maar meer nog van z'n invloed, wil ik het volgende in herinnering brengen. Het zal nu ongeveer een jaar of acht ge leden zijn dat een afgeleefd ziekelijk uitziend vrouwtje van omstreeks 70 jaren zich tot mij wendde om hulp. Zij was in een curieus geval geraakt. Be reidwillige buren hadden haar geholpen met verhuizen" maar onder meer, ook een spaar bankboekje waarop ? 1800 stond zoek gemaakt. Ze was naar de spaarbank op de Singel ge weest, maar meer kon ze niet te weten komen, dan dat het boekje nog niet aangeboden was. Ze leed honger en zoo zichtbaar zelfs, dat mijn vrouw zich haastte haar een warm kop koffie en wat brood te verstrekken. Ik kreeg medelijden met het vrouwtje, dat haar heele leven hard gewerkt had en nu haar aanzienlijk spaarduitje ontfutseld zag. Ik beloofde haar te helpen en vroeg een conferentie met het bestuur van de spaarbank aan. Dit werd mij toegestaan, en ik vernam toen dat het boekje nog niet ter inwisseling door den dief was aangeboden en dat er nu ook beslist geen kans bestond dat de bank de ? 1800 zou uitkeeren. Echter het vrouwtje moest 5 jaren wachten alvorens de bank haar de ? 1800 zou uitkeeren! Dat moest zoo volgens het regle ment. Er was echter wel een uitweg te vinden. De bank kon het bedrag direct uitkeeren indien het vrouwtje twee solide borgen kon aanwijzen die gedurende 5 jaren bij de bank borg wilden staan voor de f 1800, ingeval de directie de fout beging de ?1800 uit te be talen aan den toonder van het verloren geraakte boekje. * * # Onnoodig te zeggen dat ik geen blijde tijding aan het ouwe vrouwtje kon brengen. Twee menschen te vinden die voor zoo'n hoog bedrag borg wilden staan is geen ge makkelijke taak. Er viel mij iets in. Van welken godsdienst is u? vroeg ik. Eoomschkatholiek meneer, was het antwoord. En doet u uw plichten? Ja meneer ... . Wie is uw biechtvader ... ? Pater Boelens van déKrijtberg. .. Een paar dagen later had ik een onder houd met Pater Boelens. Zeer beleefd werd ik aangehoord en de Eerwaarde Pater beloofde z'n best te doen onder zijn Parochianen de twee borgen te vinden. Echter na ruim een week ontving ik een schrijven van Zijne Eerwaarde waarin hij meldde, dat het hem niet mocht gelukken twee zulke bereidwillige menschen te vinden. Ik ben toen wel bij tien rijke inwoners van Amsterdam op bezoek geweest, maar overal ving ik bot". En al dien tijd leed het ouwe vrouwtje honger. Wie kon uitkomst geven ? Ik begon al reeds te twijfelen, toen eensklaps het denkbeeld bij mij opkwam, een beroep te doen op de bereidwilligheid en invloed van Justus van Maurik. Persoonlijk wilde ik niet naar hem heen gaan, omdat jk juist in die dagen hard medegewerkt had om een stuk van hem (Anarchisten) van het repertoire te dringen en een werkzaam aandeel nam in de steun van een sigarenmakers-staking, die gericht tegen de orgauisalie waarvan Jintui van Maurik de leider was. Ik zond het vrouwtje op hem af. Verheugd keerde ze weer. Meneer zou helpen . . . 's Zaterdagsavonds bevatte de Groene" een verhaaltje van de hand van Justus van Maurik... en 's Maandags daarop schreef hij mij dat... de twee borgen zich reeds hadden aangemeld. A. M. BEEXS. fMIIIHIIIIIMIItlHItlllllllMIIHIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIHIIUIIIHJMIMIIMI Notariaat. De Steinlen-tentoonstelling. De Steinlen-tentoonstelling in het Stede lijk Museum, blijft geopend tot 12 Dec. a.?. In De Amsterdammer Weekblad voor Neder land, van Xov. 1.1. wordt naar aanleiding van het door de heeren Treub en Helsdingen gesprokene, een staaltje gegeven van de notariëele kosten door heeren nota- rissen in rekening gebracht voor het opmaken enz. van hypotheken en het houden van veilingen; het bedrag der kosten luopt, ik moet het bekennen, nog al aanmerkelijk uiteen, Ik heb meer dan dertig jaren het notaris ambt uitgeoefend en reeds van den aan vang af mijn salaris berekend naar de draagkracht mijner cliënten, die tegenwoordig ook in toe passing wordt gebracht, zoowel bij het hooger, als het lager onderwijs; drukt die draag kracht niet al te zwaar, dan zal het publiek wel bereid blijven om met de notariëele declaratiën genoegen te nemen, op mijne declaratiëii heb ik nimmer aanmerking gehad. Wanneer het tarief van 1842 nu nog werd toegepast, zouden de notarissen in groote gemeenten wel op eene tweede of derde etage mogen gaan wonen, terwijl indien er besloten werd van het notariaat oen bezol digd Staatsambt te maken, die bezoldiging wel gtlijk zoude mogen zijn aan een profossioneele, vermits de" notaris meestal een kan toorpersoneel moet bekostigen. Een oud-Nntfirif:. Wij betwijfelen het volstrekt niet, dat er ook notarissen zijn op wier declaratiën nim mer aanmerking is gemaakt. Toch blijkt ook uit dit schrijven ten duidelijkste, dat zelfs de beste notarissen bijzonder vrij tegen over het tarief staan. Voorts zij opgemerkt, dat een voorstander van het notariaat vol strekt niet per se iemand is, die zou wenschen, dat deze ambtenaren te laag gesala rieerd zullen worden ; al zou het wouen van een notaris op een tweede verdieping nu nog geen schrikbeeld voor ons zijn. lied. Oütwerp-Notariswet. Veenendaal, 29 Nov. 1901 Aan (Ie llcdavlie. WelEildf. Heeren! In een artikel, voorkomende in uw geëerd blad van 20 dezer, worden eenige beschouwin gen gewijd aan de beraadslagingen in de Tweede Kamer, over het ontwerp-notariswet. Tot mijne verbazing las ik daarin het volgende: Helsdingen voegde hier nog aan toe: . . . Te Veenendaal wordt bij verhurin gen 12 pCt. gerekend." Nu schijnt het gesprokene door den heer H. niet volledig door u te zijn weergegeven, want, volgens het oflïcieele verslag der zit ting heeft deze afgevaardigde gezegd : Ik heb nog van iemand te Veenendaal de mededeeling ontvangen, dat hij ervaren had, dat bij verhuren van land 10 pCt., bij verkoop 10 pCt. en 2 pCt. voor andere on kosten werd berekend.1' Hoewel er tusschen deze twee lezingen groot verschil bestaat, moesten beide toch aan het publiek den voorkeur geven, dat door mij, den eenigen notaris te Veenendaal, zeer hoog wordt gerekend, of, met andere woorden : dat ik zou behooren tot de grijpvogels", door den heer II. in het eerste ge deelte zijner redevoering bedoeld. Daarom heb ik den heer H. op goede gronden aangetoond, dat het door hem ge sprokene, ten opzichte van Veenendaal ab soluut bezijden de waarheid was en hem opheldering hieromtrent gevraagd, waarop ik, in dato 28 dezer, het volgeude schrijven ontving: Geachte Heer'. In antwoord op uw schrij ven van 20 dezer, dat ik door afwezigheid niet eerder kon beantwoorden, meen ik u het volgende te moeten melden: Wat ik bij de behandeling van de Notariswet gezegd heb omtrent mededeelingen van iemand te Veenendaal, mpet opgevat worden in verband met hetgeen wat voorafging. Iemand te Dedemsvaart had mij mede deelingen gedaan, die daarom niet op Dedems vaart sloeg. Zoo is het ook met wat ik van iemand uit Veenendaal vernam. Het spijt mij wel dat dat niet duidelijk genoeg, naar het schijnt, in het door mij gesprokene is uitgekomen. Gaarne verklaar ik echter, dat wat ik sprak, noch rechtstreeks noch zijdelings, bedoelde op een persoon eenige smet te werpen. Ik bub niet eens aan u gedacht, veel minder u bedoeld en mijn berichtgever heeft evenmin over u gesproken. Van deze verklaring kunt u naar goedvinden gebruik maken. Met de meeste hoogachting, TJEd. dw. dn. (get, :) W. P. G. Helsdingen." Het komt mij inderdaad voor, dat de heer H. in bovenbedoelde karnerzitting op zeer onduidelijke wijze zijne bedoeling in woorden heeft gebracht en dat meerdere correctheid op dit punt, deze volksvertegenwoordiger wol mag worden aanbevolen. Met beleefde dankzegging voor de verleende plaatsruimte, Hoogachtend, II. G. SAXDBRIXK, Notaris. AdTerteBtie-iBoraliteit, De moraliteit heeft eene overwinning be haald op het dividend. Bravo: Het Nieuws van den Dag kondigt aan, dat het geen advertentiën over Neo-Mi thusianisme meer zal opnemen. Het is DU maar te hopen, dat de Augiasstal der advertentie-kolommen, ook verder gereinigd zal worden, dat andere bladen dit voorbeeld zullen volgen en men de tot deze afdeeling behoorende advertentiën b.v. van dames die linantieelen steun verzoeken en de aankondiging van onzedelijke en pornogralische boeken, niet meer zal aantreffen. Natuurlijk kan de redactie of uitgever niet vooraf alle boeken doorlezen en zal het doel nooit volkomen bereikt worden, maar de titel, de namen van schrijver en uitgever, kunnen toch ook eenige aanwijzing geven. Een dergelijke censuur zal geen fatsoenlijk mensch kwalijk nemen. Een andere hoofdzonde, die door adver tentiën verspreid wordt, is het spel. De vele loterijen, die als paddestoelen uit den grond rijzen, hebben het dubbele nadeel van den spel hartstocht op te wekken en de deelnemers te bedriegen. Men leest vaak op de eerste bladzijden van de bladen, de ont maskering der bedriegerij van loterij-onder nemers en op de vierde bladzijde de aan kondiging van dergelijke loterijen. Veronderstellende dat er geen rechtstreeksch bedrog plaats heeft en de ondernemer niet zoodra hij de loten verkocht heeft verdwijnt (waartegen niet den minsten waarborg bestaat), dan betaalt men toch voor die loten in den regel ' i of meer te veel. Zoo is er thans een dergelijke loterij aan den gang, waarbij, als de ondernemer .er in s'aagt dwazen genoeg te vinden om 21.000 loten te verkoopen, hij 580 duizend gulden ontvangt. Hij belooft echter 39(1 duizend gulden aan prijzen te betalen zoodat het bagatel van 100 duizend gulden kan overschieten. Met andere woorden de loten die 30 gulden kosten, zijn. slechts 21 gulden volgens de kansrekening waard. Een gedeelte van dt'ii buit komt ten goede aan de agenten en de dagbladen. Vooral de bladen ten platten lande, tuk op advertentiën, stichten veel kwaad door de opname dier annonces. Tot een andere afdeeling der moderne struikroovcrij, waar de leus niet is: het geld of uw leven", maar uw geld en uw leven", is de aankondiging van kwakzalversmiddelen, maar onder met vuur stralende illustratiën, die veel plaatsruimte beslaan en voor de dividenden zeer voordeelig zijn. Ofschoon de bloei der geheimmiddelen hoofdzakelijk zijn oorzaak vindt in de dure geneeskundige hulp, zou zonder de mede plichtigheid der dagbladen, dit kwaad niet zulk een omvang hebben gekregen. Tot dezelfde rubriek behooren ook de aankondiging der spreekuren van kwakzalvers, met of zonder bescherming van onwaardige geneesheeren. Af en toe leest men wel van eene veroordeelinfj; dier personen, maar veel beter dan door de wet, zou de beurs en het leven van het publiek, door weigering van advertentiën beschermd worden. liet is meer dan tijd, dat de advertentiën een zuiveringsproces ondergaan. H. MIMtlllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMHIIIIIItlllllltHI 1ste Jaargang. 4 December 1904. Eed.: C. H. BKOEKKAMP, Datnrak 59, Arnst. Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek betrelfende, te richten aan bovenstaand adres. Oplossing van probleem No. 22, Wit 28-23, 27-22, 22-18, 33-28, 50:19, 25:1! Zwart alles gedwongen. UIT DE D AM \VEEELD. ,.De wereldkampioen in Amsterdam", zie daar het parool der laatste dagen. Het was trouwens eene gebeurtenis waarvan bijna geen courant kon nalaten melding temaken»... zoowel in ons land, als in Frankrijk. Ook wij kunnen hierover niet zwijgen,; en* was ons meer ruimte toegestaan, dan zouden, wij zeker gtof genoeg hebben om kolommen* vol hierover te schrijven Nu echter moeten. wij ons meer bepalen tot de vermelding van, de hoofdpunten, doch zullen trachten eena en ander zoo goed mogelijk weer te geven. De heer Weiss arriveerde j I. Vrijdagmiddag. op den bepaalden tijd te Amsterdam en de aangekondigde Simultaan Séaiice kon dua's avonds worden gespeeld. De belangstelling voor deze Séance wasbuitengewoon en de groote boven'.aal van* de Karseboom was bijna te klein wegens degroote opkomst van toeschouwers. Met groote aandacht en stilte werd het meest erspel van den heer Weiss gevolgd. Als wij bedenken dat aan deze Sc ance20 spelers, waaronder van bekende krachten^. deelnamen, en wij zagen het snel rondwan delen van den kampioen langs de borden» dan kunnen wij niet anders dan met ver wondering uitroepen, hoe is 't mogelijk. geweest dat met zoo'n snelle voortzetting,, het resultaat zoo buitengewoon is", want niet minder dan zestien tegenspelers werden ver slagen terwijl er drie zich met de remise moesten tevreden stellen. Edoch, n,waser die de eerepilm verwierf en als winnaarhet strijdperk verliet. Den heer P. H. Eademaker, lid van het V. A. Damgenootschap,, had het genoegen zijn partij tot een voor hem gunstig einde te brengen. Zaterdagmorgen werd de in spanning ver wachte match na loting met wit geopend door den heer J. de Haas en wel met de korteCentrumopeniiig. Men streed met afwisselend succes en deze strijd was op sommige momenten zoo span nend dat de talrijke toeschouwers soms vrees den dat het verschuiven hunner voeten nog. doorgehaald hinderlijk kon zijn. Wij willen hier nog geen commentair geven van de gespeelde partijen afzonderlijk, omdat wij later daarop terug kome;i. Echter, nu.. reeds durven wij zeggen dat bijna alle partijenmeesterlijk zijn gespeeld en de uitvoerders twee geduchte kampioenen zijn die geen duim breed elkander toegaven, maar telkens bij het ontwerpen van buitengewoon diepe combi naties en bij het ontwijken van deze fijne valstrikken elkander bewonderden. In nwoord, er werd prachtig gespeeld en zij die eenmaal den voet in de zaal gezet hadden,. werdtn als het ware geboeid om te blijven. AVij. merkten zelfs op dat sommigen drie- a viermaleii zich een lastige reis getroostten o:n toch maar tegenwoordig te zijn, terwijl ande ren, waai onder heeren van de pers, met het horloge in den hand de match volgende, de minuie.i telden welke zij nog aan hunne belangstelling konden wijden. Men zag hier twee systemen verdedigen : het buitengewone combinatie-spel van den heer Weiss en het serieus positie-spel van.» den heer De Haas. Wij hopen later op het meer of minder goede, ter navolging dezei. systemen, terug te komen en bepalen ons alleen tot de uitvoering dier speelwijzen welke door deze twee reuzenkrachten zijn aangeboden. Het is onnoodig te zeggen dat het zien spelen van zulke partijen voor eiken amatem een ongekend genot is en hoogst interessant, en dat iiet schoone wat ons is aangeboden. zoo wel door den heer de Haas als den heer Weiss, ons een voldoening heeft geschonken als bijna geen speljkan aanbieden. Een enkel woordje over partij No. 7 wil'ei wij nog hieraan toevoegen. Deze partij, een, der schoonste van de match, was een ge forceerde remise van 76 zetten. De heer Weisg had hierin een oogenschijnlijk sterken. aanval, doch was onmogelijk in staat deze in winst om te zetten, door het brillante tegenspel van zijn partner. Na afloop moast hij dan ook voluit verklaren nooit te voren zoo'ii zware en diep doorrekende partij te hebben gespeeld. Niemand anders, zoo zeide hij, zou deze partij tot de remise gebracht hebben dan een kracht als die van den kampioen van Nederland J. de Haas. Na allen lof te hebhen gebracht aan den wereldkampioen Isidor Weiss voor zijn schit terend gespeeld spel, zoo moet ons ook een woord van hulde van het hart voor onzen kampioen, die getoond heeft dien titel waardig te zijn en in staat de eer van Holland hoog te houden. Ook is hij door zijn schitterend. spel bij machte geweest den heer Weiss de bekentenis af te dwingen, van nimmer te voren zoo'n gedachten tegenstander te hebben ontmoet, noch in Frankrijk, noch daar buiten. Wij brengen h ieroi( djonzenbartelijkeiidank aan beide kampioenen voor deze genotvollt dagen en hopen en vertrouwen dat de woor den, gesproken bij de sluiting op Woensdag avond j.L, eenmaal bewaarheid zullen wor den, Wij zullen na deze belangrijke gebeur tenis niet rusten, maar voortgaan op den weg welke steeds is gevolgd, opdat eenmaal de mogelijkheid zal komen dat deze twee geduchte strijders elkander den titel van Wereldkam pioen kunnen betwisten." Naar wij vernemen, ontvangen beiden spelers binnen kort een sierlijk diploma als bewijs van waardeering voor deze bij uitnemendheid geslaagde dam-match, terwijl den heer De Haas bij de sluiting, Woensdag avond j.L, in tegenwoordigheid van een talrijk pgibliek, een prachtig souvenir werd aan geboden door de leden van het genootschap. Dit souvenir bestaat uit een prachtig Japanseh dambord, waarbij een stel ivoren. schijven van groote waarde, alsmede een expresselij k voor dit bord gemaakte tafel van massief ebbenhout, niet minder lijn afgewerkt als bord en schijven. De heer Weiss ontving als herinnering aan deze gebeurtenis een goed geslaagde photographie van de zaal, waarin hij zelf, strijdende met onzen kampioen, is geplaatst, omringd door vele leden van het vereenigd Amster damsen, Damgenootschap. De tien partijen van de match tusschen de heeren Weiss en de Haas zijn gespeeld als volgt: Isidor Weiss. Jack. de Haas. Gewonnen. No. l, 3, 6. No. 2, 5, 1.0 Remise. No. 4, 7, 8, 9. WToesdagavond j l werden door den heer J. Prager, lid van het V. A Damgenootschap, in de bovenzaal van de Kroon de prijzeii uitgereikt aan de winnaars van den onderlingen wedstrijd in genoemd Genootschap. De manier, waarop de heer Prager deze lastige taak verrichtte, was eenig, en de lach spieren werden menigmaal in beweging ge bracht door den humor, welke hij hierbij wist in te lasschen. Door den voorzitter werd hem een hartelijken dank na afloop aangeboden..

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl