De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1904 25 december pagina 10

25 december 1904 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

DE AMJSTEEDAMMEE WEEKBLAD VOOR NEDEKLAND. No. 1455 ?wonnen. Ook de Steels en de Maxwells volg?den ietwat in de goede richting. Ook voor de arme houders van New-Orleans aandeelen zijn de dagen van nieuw en meerder licht .begonnen. Het is echter niet hét morgenrood dat de verwachting op blijde dagen opwekt. Tot nog toe althans niet. Zooeven verscheen een mededeeling vanden toer J. L. Pierson die, voor andere zaken in Ne w-York zynde, de onderhandelingen over de reorganisatie, als raede-direkteur van het betrokken administratiekantoor, bijwoonde. Op grond van de reorganisatie-voorstellen dedaceert hij voor de nieuwe preferente en gewone aandeelen onderscheidenlijk 70 en 20 pCt. waarmede overeenkomt de.noteering van 14 pCt. voor de oude preferente en 4 pCt. voor de oude gewone aandeelen. De prys van de gewone aandeelen is sedert de vorige week van 4% tot 3 % gezakt en die der preferente van 17% tot 1.5. De heer Kerson zegt ten slotte tot de houders: Het reorganisatieplan, dat u binnenkort zal bereiken, is op eene voor alle houders der waarden billijke en gezonde basis opge maakt. Indien de obligatie- en aandeelhouders daaraan hunne toestemming willen geven, gaat de Maatschappij een tijd van krachtige ontwikkeling tegemoet, die allen ten goede kan komen.' Mien zegt weieens gedeeld leed troost", daarom doe ik opmerken, dat volgens bed.oe}de mededeeling de New-Yorkscbe kapi talisten, die aan de oprichting der maatschappij hebben deelgenomen, nog steeds de grootste indi vidueele houders der gewone en preferente aandeelen zijn, zoodat zij door de reorganisatie in de eerste plaats zeer belangrijk worden getroffen. Landsyndicaten daalden verder tot 42 V* pCt. Licht, meer liet t s. v. p., roepen nu de hou ders den nieuwen leider toe, er op wijzende dat zelfs de zonnegod nu niet langer aan dergelijk verzoek zijn hooge inwilliging ont houdt. In de groep van fine. ondernemingen zie ik de noteering van de Amsterdamsche Bankaandeelen tot 200 gestegen; die van de Amsterdamsche Liq. Kas van 137 tot 138 en die van Tr. Bank voorheen Baerveldt & Heyblom van 111 tot 111/4. Laatstgenoemde onderneming zal a.s. Woensdag de inschrijving op 1200 aandeelen, groot ? 1000, tegen den koers van 104 K openstellen. Voor het bestudeeren van deze uitgifte is het prospectus te laat verschenen' De nu volgende groep die der hypotheekban ken wijst alleen veranderingen in goede rich ting aan. De aandeelen North. W. Pacific avan ceerden verder van 284 tot 294 ea de lappen tot 1GO. De Eerste Hypotheekbank met of zonder Levensverzekering te 's Gravenhage stelt hare pandbrieven tegen den koers van 991A pCt. beschikbaar. Deze hypotheekbank is de eerste in Nederland, die de gelegenheid biedt hy potheken te sluittn voor den tijd van 10 tot 25 jaar. waarop óf jaarlijks een evenredig deel der schuld wordt afgelost of de aflossing kan gedaan worden in annuïteiten, zóó dat ?de geheele schuld in den vooraf bepaalden t|jd is afbetaald. Bovendien werkt deze bank, evenals de meeste voorschotbanken met een pMMUiiii'ittiiiiliiiliiiiiilHimiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiimiiimiliiiiii OBier cüKerstboom, door B. CANTER. Roeland Waardenburg was een verlicht mensch. Hij was het in de volle beteekenis van het -woord. Vrijzinnig en toch verdraag zaam, patriot en toch cosmopoliet, vrijden ker, zelfs bestuurslid van de vereeniging Cosmos en toch niet fanatiek. Hij liet ieder graag in zijn eigen geloof zalig worden, overigens er van overtuigd, dat er geen an dere zaligheid bestond dan een goed leven op aarde. Hij hield van Nederland, niet omdat hij er toevallig geboren was, maar omdat het land nu eenmaal het mooiste ter wereld is en omdat je wanneer je zooals hij, wat van de wereld gezien hebt,- de overtui ging krijgt, dat het nergens op de aarde beter is dan in je eigen land. Maar niet alleen door woorden had hij zijn vrijzinnige levensopvatting bewezen, hij zag ook niet tegen de daad op. Hoewel zelf van Katho lieke ouders, had hij een Luthersche Vrouw getrouwd, een Berlinerin, met mooi blond haar en zachte, blauwe oogen. Lotte maalde even als haar gemaal niet zooveel om den bijbel. Ze las Haeckel, BolBche en Multatuli met pleizier en instem^ ming en dit vermaak in moderne litteratuur had haar man nog meer tot het huwelijk met haar doen besluiten dan de mooie blauwe oogen en het blonde haar. Het jonge paar vestigde zich te Amsterdam in een dier snoezige nieuwe huisjes achter het Concertgebouw, welke aan duiventillen doen denken. Zij maakten veel lange wan delingen in den omtrek van Amsterdam want hoewel Roeland cosmopoliet was, kende hij geen enkele reden om ook bij zijn vrouw het dwaalbegrip van zoovelen te doen post vatten, die niet willen gelooven, dat Amster dam van alle groote Nederlandsche steden de mooiste omstreken bezit. Ze wandelden langs den Arnstel tot het Kalfje en Roeland vroeg Lotte of zij ooit mooier rivier gezien had ? Lotte durfde schuchter van den Rhein spreken. Roeland haalde de schouders op en vroeg of het Ansichtkarten-mooi van haar Rhein te ver gelijken was met die zacht gewelfde bochten, die wazige vergezichten en die mooie sfeer. Voor zij nog kon antwoorden verzocht hij haar in elk geval te zwijgen over de Spree in haar Berlijn, dat geen rivier maar een vuile zwarte geul was. Zij voldeed aan het verzoek om alsjeblieft te zwijgen, een bewijs er voor dat in dit huwelijk de man zeker niet onge lukkig was. De Slatuintjes wonnen op deze zelfde wijze het pleit tegen den Harz, de Schinkel en de Kalfjeslaan zegevierden over het Schwarzwald en wat Amsterdam zelf aangaat, nietwaar, dat is en blijft het Noordsch Venetië, al zou men er ook alle grachten dempen. Lotte, met hare zaehtblauwe oogen had haar man lief ook om die liefde voor zijn vaderland, waarvan hij onbewust was. Zij waagde het wel eens te zeggen, dat ze zoo'n ?wei nog mooier zou vinden als ze aan den einder hooge bergen in plaats van wolken zou zien en zij kon soms wonderlijk lang bij een sluisdeur staan en naar het platscheren van het uitgeulende water hooren, Roeland bekennend dat dat haar aan de beekjes en watervallen van den Harz herinnerde, waar z\j haar jeugd had doorgebracht, maar zoo typisch Hollandsch als zoo'n kijkje bij de slui zen van de dubbele Buurt was het in den Barz niet. Dat erkende zij zelf. levensverzekeringmij samen en wel met de Eerste Nederlaudsche Verzekeringmij op het Leven en tegen Invaliditeit. De debiteur toch kan voor deze schuld bij die mpij een levensverzekering sluiten tot een bedrag minstens even groot als de verstrekte hypo theek. Komt nu de debiteur binnen den termijn van aflossing te overlijden, dan be taalt de levensverzekeringmij aan de hypo theekbank de nog verschuldigde som af. Dit is niet alleen van belang voor zijne erfge namen, maar strekt ook tot meerdere zeker heid voor de pandbrief houders. Door dezen maatregel toch loopt de instelling, waarvan zij de crediteuren zijn, weinig kans verlies te lijden, 'k Vind in het prospectus eenige mededeelingen, die op een solied beheer wijzen. Op eigendomuien, die door een of andere omstandigheid moeielijk kunnen wor den verkocht, wordt geen hypotheek verleend. Het maatschappelijk kapitaal is anderhalf millioen gulden groot. De eerste serie van 5 ton is geheel geplaatst. Hierop is 10 pCt. gestort. Als bewijs dat de aandeelhouders, die voor het overige gedeelte aansprakelijk zijn, daar voor krachtig genoeg zijn, vermeldt het prospectus dat zij op 11 Nov. j.l. voor ruim n half millioen pandbrieven hadden ge kocht. Een lijst van aandeelhouders zal in de verslagen worden gepubliceerd en is thans voor belanghebbenden verkrijgbaar. De offlcieele noteering der pandbrieven is aangevraagd. In de groep der buitenlandsche banken ontmoet ik de Pester Ungarisohe Com mercial Bank, die 5 millioen Kronen 4 pCt. belastingvrije gemeente crediet-obl tgatiën -uit geeft. Gelegenheid tot inschrijving bestaat heden bij de firma Hope & Co. te Amsterdam, tegen den koers van 991A pCt. Aflossing met een premie van 2 pCt. zal door halfjaarlijksche uitlotingen binnen 50X jaar worden gedaan. Als bewijs dat deze stukken vertrouwen verdienen vermeldt het prospectus, dat de obligatiën bij alle Hongaarsche Staatskassen en door alle kantoren der Oost-Hong. bank als onderpand voor beleeningen worden aan genomen. De hoogste koers van de 4 pCt. obligatiën was in 1903, 102 X, de laagste 99. Heden staan zij 100% geprijsd. De koers van uitgifte, 99K pCt., is dus niet te hoog. A.mst.,Marnixstr 409. J22Dec.'04. D.STIGTEK. Sussum, Borneo". ( 1ste Jaargang. 25 December 1904. Red.: C. H. BEOEKKAMP, Damrak 59, Anist. Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek betreffende, te richten aan bovenstaand adres. Oplossing van probleem No. 23. (Van den auteur.) Wit: 26?21, 44?39, 38?33, 32 : 43, 31?26, 8?3, 3 : 20, 20 : 5! tweede oplossing : Wit: 8?3, 27?21, 38?33, 3?20, 20 : 1G, 26 : 37, 49?43, 16 : 5! derde oplossing: Wit: 8?3, 27?21, 37?31, 3?25, 17?11, 38?33, 44?39, 25 : 5! MiiiiiiiiimiiiiiiiiMiiitiimiiiiiiiitiiimiiiiitiiHiimiiiiiiiiiiiiniiiiiiiitiimii Toen had het jonge vrouwtje Heimwee. Ze wilde het zichzelve niet bekennen en tot Roeland zou zij er nooit over durven spreken. Dat men zich in Amsterdam niet ttiuis zou gevoelen, was onbegrijpelijk! Een stad waar je zoo vrij was in doen en laten en waar je zoo vergeten in de menigte kon leven als je je een beetje wilde wennen en geen excentrieke kleeren droeg, je kleedde zooals alle andere Iu:, eenvoudig en gewoon. Natuurlijk je moest een beetje denken: 's lands wijs 's lands eer, en als je op straat veel door schorem nageroepen werd of opzettelijk tegen het lijf geloopen, moest je denken, ze zijn niet wijzer. Je moest ook het volk zijn vrijheid laten. Zij ging het liefst 's avonds met Roeland naar een Duitsch bierhuis in de Warrnoesstraat, met muurschilderingen die TJrvaterhort verheerlijkten en spreuken aan de wand, die haar aan de spreuken Dalieim herinnerden. Toen het nijaar werd en het eiken dag regende, voelde zij zich treurig in huis. Er werden groote ijzeren kachels gezet, die den heelen dag verzorging noodig hadden en of te warm of te koud wareu. Hoe heerlijk was dat thuis" geweest met de groote por seleinen Ofen", die zoo vertrouwelijk waren, omdat je ze. al van kind af kende. Hoe verder het naar December liep, des te treuriger werd zij. Is Weihnachten hier ook zoo geniütlich Roland ?" had ze gevraagd. Weihnachten? Kerstmis? In Holland? Waar denk je aan. Over dien onzin zijn we hier gelukkig heen. Wij hebben hier een heel leuk feest, voornamelijk voor de kinderen en voor jongelui die elkaar een cadeautje willen geven, en daarmee is het dan ook ten einde. Hoe wordt St. Nieolaas eigenlijk gevierd?" had ze een paar dagen later gevraagd er over denkend er een soort Christnacht" van te maken. Als je eens een echt Sinterklaasfeest wil zien, moet je eens niet me meegaan naar het Rijks-museum. Daar kan je een ouderwetsche Sinterklaasvieriug zien. Die van Jan Steen. Wereldberoemd. Daar hebben ze uit buitenland al honderdduizenden voor gebo den om het te hebben. Maar zoo zijn wij niet in Holland. Als wij wat echts hebben, houden wij liet. Dat is goed voor Italianen. Die hebben een wet noodig gehad oui het moois van hun land niet voor wat armoedige centen aan spekwinkeliers uit Chicago te verkoopen. Niedlich." Xiedlich? Dat is een meesterwerk van den eersten rang. Dit is een klein schilde rij tj« van een nuchteren Hollander, geeft je meer kijk op het leven van de Hollandsche burgerij in de zeventiende eeuw dan al de madonuas en heiligen van de Italianen bij elkaar van op dat van Italiëtijdens de renaissance.. .. Dat is nou het echte bij ons Hollanders. Wij schilderen zoo langs onzen neus weg zoo'n huiselijk tafereeltje, niks andera dan de werkelijkheid en zoo'n nuchter stukje iu al zijn eenvoud is meer waard dan een biblio theek vol boeken met opsommingen van veldslagen, die generaals voor koningen heb ben gewonnen of verloren. Neen Lotte zeg nu eens eerlijk, hebben jelui nu in jelui heel Duitschland n zoo'n schilderijtje van Kerst mis ? Als ik je in Berlin vraag, laat mij nu eens een ouderwctsche Puitsche Weihnachtsviering zitn, kan je mij dan ook eventjes Probleem No. 24, van E. J. M. de Kat, Rotterd. Zvart (9 schijven en 2 dammen). Wit (9 schijven en 2 dammen). Oplossingen mceïen binnen 14 dagen op gezonden worden aan bovenstaand adres. DE PROBLEMIST. (Vervolg.) (Eindepel van C. H. Broekkamp.) Zwart: twee schijven; 26 en 34. Wit: twee schijven; 16 en 18 en dam 22. Wij -zullen bovenstaand eindspel geheel ontleden en elke variant kort maar duidelijk uitwerken, waardoor zij, die deze oefening volgen, volkomen met de ontleding van eindspelen bekend worden en van vele nuttige wenken kunnen proflteeren. Als wij den stand van dit eindspel eens aandachtig beschouwen, dan komen wij spoedig tot de overtuiging, dat aan wit meer kracht nioet gegeven worden, wil deze de winst afdwingen ; m. a,, w., dat men minstens n schijf tot de damlijn moet brengen, daar de enkele dani 22 onmogelijk voldoende kracht bezit om de twee zwarte schijven te beheerschen. Ook treed bij ons spoedig de vraag op den voorgrond, of aan zwart mag toegestaan worden een dam te halen. Deze vraag is echter moeilijker te beantwoorden. Wij zuilen evenwel trachten langs den theoretischen weg tot beantwoording te geraken. Wit, als inleider, kan onmiddellijk een tempozet maken hetzij met schijf of dam, terwijl zwart aanstonds de schijf 20 kan oü'eren en met 34?39 kan doordringen tot de datnlijn. Zijn wij nu in staat den stand goed door te rekenen, dan komen wij spoedig tot deze gevolgtrekking ; Zwart moet een dam halen met opoti'ering van een zijner schijven, en wit moet iu staat zijn die dam tijdig op te vangen. Indien wit nu tijd genoeg heeft om een tweede dam te halen, b. v. met 16?11?7 en l te spelen, dan zou het mogelijk zijn een driehoek te vormen op de ruiten l (dam) 18 en 22 (daui), waardoor zwart met schijf 34, dam geworden op 48, 49 of 50, kan opge wacht worden. (Wordt vervolgd). meenemen naar een museum en mij voor een lapje doek ter lengte van een mansarm brengen en zeggen : Daar heb je nu Weih nachten, zooals het behoort te zijn. Zie je.., je staat met je mond vol tanden.... Jelui met je Weihnachtsfeier. Kom, waar blijft je Dürer en je Hoibein en je Cranach hier naast onzen Steen ? ' Ondanks de schitterende overwinning van de Hollandsche schilderschool voldeed St. Nicolaas iu de werkelijkheid Lotte al even min ais het nieJliche' schilderij van Jan Steen. Ze was met Roeland op bezoek gegaan bij een Hollandsche familie met zes kinderen in de (Joop een dergelijk feest bij te wonen als het Kerstfeest in Duitschland. Maar zij was zeer teleurgesteld. Er was geen verlichte boom en er werden geen gewijde liederen gezongen. Zij vond de vertooning van den verkleeden St. Nieolaas voor de kleine kin deren, die bleek van ang-t waren, eer een marteling dan een aangename verrassing, en het ravotten om de suikererwten en peper noten, die op den grond gestrooid waren wat ruw. De surprises, allen op dezelfde wijze in veel papieren omwikkeld, vond ze geesteloos, verbaasde zich er over dat volwassen jonge meisjes zich daarmee zoo konden verheugen. Vond je het niet aardig Lotte? En nou morgen ochtend als de kinderen uit bed komen, en dan ouder de schoorsteen gaan kijken of het hooi uit de klompen en schoe nen door het paard van Sinterklaas is opge geten en welke cadeaus er voor in de plaats zijn gelegd ! Dat is een pret voor die kleuters!!" 't Is wel aardig, maar och ur zit zoo wei nig achter. Bij ons niet Kerstmis is het zoo anders. Niet zoo'a ruwe kerinisaehtige herrie . . . Veel inniger en niet meer stem ming. En dan die mooie boom met al het licht en al de cadeaux er ouderen de verras sing der kinderen als zij die schittering zien ..." Bij ons zijn de kinderen toch ook verrast!.." Ja . . . maar bij ons heeft het zoo iets gewijds . .. zoo iets hinigs ... Die mooie plech tige Weihnaehtslieder .. ." Oiiziu .. . on/iu .. . Gewijde liederen ... Wat zijn gewijde liederen... \Vat is gewijd? Gewijd is een dwaasheid .. . Ken bijgeloof..." En hij begon zijn vrijdenkers thooriëu'te ontwikkelen. Lotte was de volgende dagen stil. \Vat heb je toch ?" vroeg Roeland, die het eindelijk begon te merken. ,,'k Deuk aan thuis. Het wordt nu zoo geniütlich in Berlijn . . . Zoo prettig die don kere dagen voor Kerstmis en dan 's avonds het licht in de straten en die volle opgepropte winkels en dan zie je Roeland, dat is zoo heer lijk ... op de pleinen al die sparreboomen . . . dat ruikt zoo lekker . . ." Bij ons raikt het speculaas. Dat is al even lekker." Ja, gewis. Maar Tannennadeln ruiken tcch fijner." Dat kan zijn . . ." Den volgenden dag toen Rot land thuis kwam rook hjt vreemd in huis. Wat is hier gebeurd" vroo^ hij mot een vies gezicht de lucht opsnuivend. We hebbeu zoo'n last van motten. Daarom heb ik wat denueuuaalden-extract gesprenkeld. Dat is er goed tegen." Hij keek haar even donker aan. 't Stinkt nogal," zei hij. Maar zij werd steeds neeislachtigir, kreeg passieve bewegingen. Wat heb je toch ?" Niets!" UIT DE DAMWERELD. Te Marseille is een Concours uitgeschreven voor problemisten, en wel voor hen die vóór 15 Februari e. k. de meeste onuitgegeven problemen opzenden. In de volgende rubriek zullen wij meer de details bekend maken. CORRESPONDENTIE-WEDSTRIJD. Tabel der gespeelde zetten van Wit. '^Ë'^S'^^^g'^S3^ *1 !_>. ?*! t_i. <3 i-j. <l _?; <3 w <J *->? ^ t> * g ' ^ g , j % 1 g 1 v' r 1 , t-* & ' > ^f± f" CO <^ te 4^ CO O O to CO 4CC O K CO ^J CO hrcc ~-l cc I~J Q 4*f* CO .^. K CO p CO tt t?* to K co -^ c'i r?1 r O5 4co c g 4p 4^ ^ C1 4c: i C^ > : cc : j Cc '\ L-Ó : " 5C cr. t-1 n CO tó CC w I CO ir1 H CO p ts Ot «s 1~1 ' CO t?4 t-1 0 i* C , rj ts5 CC : W t£ * 5? : L^ : F C_ : Ci : CC : ' t : ^J i^ W ' CO : , -.7 ; CO i«E i ""* ; ''" |_-2 : l'^ C-i ^ C, h13 .^ ?; r-1 ' 'i : =H :=: : «H : l ffi l «H i M * ; «H , :0 i X i 0 K 1 0 ( K 1 !> 44-^ ? ~ 0 Cc to ~. b CO cc r?1 M CO ~vj cc ITJ 4^~* CC Ci' O 4*f* CO ^ K 4^ LO CO cc in CC Cc 1-1 W cc ^1 CO l?* t-; p bO ' S '4^ ^ CC ^ 4 4co ^ 0 > -~] 10 r?1 ; ^ cc : C^ : i ; j^ : c: i o ^ ; co j ' K) '? *3 : CO j 4: CO : O 0 W : CO '? J ' CO *-« 'K 3 : 4^ ? ^ ! ' c'o 00 i ^ 0 ' 05 ( -p CO to :K K 05 1 T. >rj c, cc t ,', 1?* W CO 4cc fcj f1 4' 4 w g 4, 9 cc 4-^ ^ CO IC ia ; ? t ' W \ ' o 1 \ ; ' ;O | ( : i ^ , 1 O C 1 O , 1 > 13 v CO r-1 c: O co O CO 4^ CO O K CO ~*-7 hrj cc M cc t-« O 4* 4CC 3 4-« CO G-4 ~-] r?1 W ?M r4 Ói 4 g 44-» ^ cc w GS ; Q ; l ; > W 1 > 1 ? w 1 ??> 1 w > t a < > co 1 !> W 1 >? CO ) cc 03 CO CO o CO K> o CO 4-» g "xj cc r?1 *J CO 4* CO o 0 44^ CO CO ta 4i to CO CO «-( Co --3 05 W J00 05 O f-1 Ol 4^ O g CO o t'c ^ 4oo -~T Zwart moet spelen. * Voortzetting van partij : No. 3. A 31-26, G 25: 34, A 40 : 20, G 15 : ged w. 10. B 34-29, II 23 : 34 gedw. 47. 11:31-27, K 22: 31 Go. L 28-22, K 18 : 27 24 imiiiiimtiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiHiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiMMiHMi Jawel, je hebt wel wat." Nu ja ... Ik zou zoo graag een kerstboom hebben." Onzin. Wij vieren hier in het land geen Kerstmis En dan vooral wij als vrijdenkers. 't Zou belachelijk zijn." Zie je Roeland, als wij nu maar voor de grap een sparretje hier in den hoek zetten. 't Kost niet veel en het is heel leuk . .. En duur is het ook niet... Zoo in den hoek konden wij het booinje wel zetten." Nu, als je dan zo ;> aan dien onzin hecht. .. voor mijn part. . ." Een kwartier later st >nd er een reusachtige spar in de voorkamer bij het raam. Waar heb je dien vandaan'? Noem je dat een sparretje? Dat is een reu;enboom uit het tertiaire tijdperk !" Die groot ? Maar Roeland... in Berlijn hadden wij,,Tannen"tot hieraan de zoldering." ,,.le laat het ding toch niet aan het raam staan ? Als ze dat van Cosmos in de gaten krijgen ben ik bij de eerste verkiezing bestuiuslid af." Wou je hem. dan liever midden in de kamer hebben ? ' Liever wou ik het ding in het geheel niet in huis hebben. Die onzin ! 't Is niet eens christelijk, 't Is een heidensch gebruik, 't Is nog iets van de vuuraanbidders. Je moet er bier bij drinken of bloed uit de schedel van je vijand. Dat is meer in den stijl dan het gelarmoyeer van je gewijde liedjes " Ze zei niets terug, maar den volgenden dag : Roeland als je een winkei voorbij komt waar ze kleine kaarsen verkoopen, breng er dan een paar mee." Ik ? Waarvoor ? Je wilt toch hoop ik geen lichtjes op don boom steken?'' Ken paar. Anders is het 's avonds zoo doodsch . . ." Hij haalde gemelijk de schouders op. 's Avonds kwam hij echter met een pakje kaarsen thuis. Dank je lieve," zeide zij verrast. Ik dacht, dat je ze niet mee zou gebracht hebben . .." Veel zin bad ik er ook niet in . . ." Dat wist ik en daarom beu ik zelf ook een pakje gekocht." Noem je dat een pakje? Dat is een kwart gros. Ik geloof dat jij een Kerstboom wilt miken die groot genoeg zou zijn voor de geheele diaconie !" Nu maak je er toch wat van, Roeltje !" Hij hielp 's avonds mee met het steken van de kaarsjes in de kandelaars op de tak ken en zij verzekerde, dat zij nog nooit een man had gezien die zoo handig was. Hij glimlachte rlauwtje-ien stak meteen zijn hand in /.ijn zak om een paar wondjes die hij zich aan de scherpe kanten der blikken kandelaartjes gesneden had. ongemerkt te laten uit,bloeden. Ook bedwong hij nog juist een zin die hem op de lippen lag. Hij had willen zeggen, dat hij nieuwsgierig was om te zien welk e/l'ect het zou maken als al de kaarsjes brandden. Den volgeuden avond hielp hij haar op haar verzoek om stukjes watten uit te plukken en die op <len boom te strooien. 't .Is toch maar leuk als je zoo lang bent, hèRoeltje? Ik wou het eerst zelf doen, maar ik werd zoo duizelig op het trapje." Hij stond op een afstand en keek naar het werk zijner handen. Zit het boven op den top wel dik ge noeg?'' vroeg hij visschend naar een tweede complimentje. Nog een klein beetje meer zou geen kwaad doen, Roeltje. Ik zal het trapje even uit de keuken halen. Maar wil je niet eerstje grogrje drinken?" Onnoodig. Dat kunnen wij zoo al." Ea op zijn teenen staand, met pijn in zijn* rug van het rekken, strooide hij nog eea handvol watte pluisjes over den top van den* boom uit. 't Is prachtig, Roei. Entzückend...." Hij dronk met welbehagen kleine slurpje* uit het dampende grogglas, 't Is mij een beetje te doodsch. Ik zou wet eens een paar kaarsen willen aansteken, om het eö'ect te zien," Ja Roeltje, een beetje doodsch is het. Wat moesten er wat staniol-snippers over heen; strooien. Ik heb al wat papier opgespaard van de chocolade van Sinterklaas." Zij bracht hem een pakje staniol papier_ Hij keek er m nach;end naar. Xefii, dat wordt gepruts. Wij Hollanders doen iets niet of we doen iets goed. Dat zit nu eenmaal in onzen degelijkenaaid. Zouder* de winkels nog open zijn. Dan zal ik voor een paar stuivers van dat getirlantijn koopen."" Zoo'n haast heeft het niet! Morgen zijn, die dingen ook nog wel te krijgen." Maar als je er nu bepaald op slaat om het nu te doen. De winkels zijn tot tien uur zeker open in de maand van Sinterklaas." 't Is beter om het nu maar meteen af te doen", meende hij, blij met zijn werkje. Op zijn fiets snelde hij door het donkere Vondelpark naar het centrum om tuinspiegeltjes, glazen pegeltjes, bronssnippertjes. te gaan inkoopeii. Voor vier gulden had hij, al heel wat. Toen hij t,huis kwam, was hij, bekaf van het haasten. De lantaarn van zija fiets was onderweg uitgegaan en daartoe had hij het op een vaart gezet om een aanhou ding onmogelijk te maken. Maar een nieuw grogje bracht hem weer op zijn verhaal ea tot 's nactits n uur was hij bezig met het versieren van zijn kerstboom. Roeland, het voetstuk van de boom is wat zwak. Zou je den timmerman van je kantoor even kunnen sturen " Oiinooiig. Dat maak ik van avond zelf in een ommezienije beter dan de beste timmerman." Hij kwam 's middags, buitengewoon vroej.; van het kantoor. Tegen het tind van het jaar was het niet zoo druk," loog hij. Hij, verzuimde voor van avond de vergadering, van Cosmos, waar weder over statuten wijziging zou gedelibereerd worden. Vervelende rommel. Ze zijn al dtie jaar m«t hun statuten-wijziging bezig." En hij bleef tot laat in den nacht tim-merens en prutsen aan den kerstboom en vroeg Lotte voor het inslapen nog even of het niet beter zou zijn, wanneer ze wat witte kaarsjes w-egnameu en er loode en groene voor in de plaats hingen. Hij bleef' nog de geheele week aan zijn boom knoeien en veranderen. Toen liep hij een paar rnedebestuursledeni van Cosmos in den muil, die hem dadelijk; begonnen te verwijten, dat hij zich niet meer liet zien en dat men hem toch zoo noodig had. Er zou dit jaar juist op de kerstdagen een tegenfeest worden georganiseerd, o. m~ een Gordiano Bruno-fedst. Of hij ea zijn, vrouw ook kwamen. Onmogelijk ... Ik vier dit jaar thui< feest." Dan heb ik toch j?oed gezien. Je hebt een kerstboom in je voorkamer staan," zei een. der vrienden met iets dreigends in zijn stem..Precies gerajen" antwoordde hij moedig. Ik vier thuis kerstfeest, een ouderwetsch oudduitsch kerstfeest... en ik zou wel eens, willen zien," velvolgde hij zijn draai nemend, wie mij belemmeren wil in myn eigen huiscultuurhistorische stuliën te maken?' Het afscheid van de vrienden was wat koel en toen hij 's avonds met Lotte aan het overleggen was, welke ouders met hun kin deren tot de aanschouwing zijner cultuur historische studiën zouden worden uitgenoodigd, kwam het orthodoxe gedeelte van. Cosmos er schraal af. lioel, help je Grietje even om de piano naar de voorkamer te rollen.. . . Dat is voor jou het werk van een oogenblik en wij vrouwen krijgen dat ons heele leven niet gedaan." Hij verbaasde vrouw en dienstbode, door zijn kruierstalent. Zou je de liedjes niet eerst eens met mij doornemen ? Anders vergis je je nog op den avond en jij als gastheer moet voorzan ger zijn. Ze zullen zich verwonderen, dat, je zoo'n mooie bariton hebt." Hij keek den tekst der Weihnachtelieder door en had den slechten smaak ze te parodiëeren en toen hij ze met haar aan de piano zong, maakte hij zingend parodistische modu laties om toch vooral niet te laten merken,. dat hij onder den indruk der eenvoudigeinnige wij-jes kwam. 2e zijn toch wel lief die liedjes," erkendehij. Wij moesten de wijsjes voor Cosnios annexeeren en er dan andere woorden bij maken. Want die woorden zijn nonsens. Dat geef je mij toch toe?" Zij antwoordde niet. Zij had tranen in de oogen, ontroerd door de liederen, die ze met. hem samen gezongen had. .. . * * Het was heel laat geworden. Nu warea de gasten weg en de Kerstboom door de kinderen een beetje onttakeld, stond midden iti de kamer eenzaam te stralen. Was het geen prachtige avond, Roei ?'. Zij keek hem met haar blauwe oogen dank baar aan en lei haar arm om zijn hals. Ja het is heel mooi geweest." Heb je nu wel spijt, dat je mijn zin heb gedaan ?" Xeen, ik heb veel geleerd. Ik zal op den eersten voordrachtsavoud van Cosmos tooneu dat mijn cultuur-historische studie niet zon der belang is geweest." Zullen we, nu voortaan niet altijd een Kerstboom schmücken"?" Xeen . .. Dit is eenmaal geweest en nu nooit meer. Toen ik onder den boom aan het zingen was heb ik opeens gevoeld dat de christen priesters, die een gerrnaansch feest een Christelijken tint gaven en zoo het volk geleidelijk en zonder het door fanatisme te kwetsen tot een hoogere levensleer brachten,. verstandig en tactvol waren. Wij mannen van Cosmos kunnen bij die eerste verkondigers van het christendom in de leer gaan. Onze nieuwe levenseer is te nuchter, te koud en ze is te veel er op uit tegenstellingen in het leven te roepen ... Ik heb een goed onder werp gevonden voor onze eerste voordrachts avond. Mijn rede betitel ik: Hoe zijn de christelijke feesten tot gewijde vrijdenkersfeesten te veranderen ?" Ku hij liep nog peinzend naar den Kerst boom en begon de kaarsjes een voor een uit te blazen . . .

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl