De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1905 1 januari pagina 10

1 januari 1905 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

DB AMSTERDAMMER WEEKBLAÜVOOR NEDERLAND. No. 1436 koloniale Bank 33% 55 pref. . . . . 42K 75 ? Bar ge & Moorman 40 71 Ji Ned. Handel-My 141% 160% Indische Escompte-Mij. . 8&123 Handelsbank. Landbou w-M\j Javasche Bosch-Mij .... Cultuur-Mij . . . Kalibagor Maron Sentanen Lor 72% 103 103 ' 104% 92 % 99 K 109 76 79 79, 55 114 80 168. Sindanglaoet ....... 1 85 ^ 199 Gisteren is door de Transvaalsche Bank en Handels vereeniging, voorheen Baerveldt en Heyblom, de inschrijving opengesteld op 12 miüioen aandeelen tegen den koers van 104 J-i pCt. De nieuwe aandeelen participeeren evenwel niet in de winst van 1904. De inschrijving is volgens bericht geheel door publieke deelneming geslaagd. Vermoedelyk heeft het bemoedigend verleden van deze bankonderneming ook nu wederom voldoende belangstelling uitgelokt. Zoodra toch de-.oorlog voorbij was keerde deze bank 6 pCt. dividend uit, terwijj over 1903 die uitkeering nog l pCt. hooger wa«. Hoewel na eenige [aarzeling, besloot de directie tot deze tweede uitgifte in dit jaar. De omstan digheden in Zuid- Afrika, zoo zegt het pro spectus,, zyn thans zeer gunstig om nieuw kapitaal met vrucht te kunnen gebruiken. En reeds in het verslas? van 1903, dat ik in de kroniek van 7 Juli jl., meer uitvoerig be sprak, wordt melding gemaakt, dat door ge brek aan kapitaal de goed vooruitgaande zaken van de afdeelingen Johannesburg en Pretoria niet naar behooren konden worden uitgebreid. Voor Bankzaken in Zuid-Afrika geldt ook : uitbreiding der zaken vermindert proportioneel de onkosten. De directie meent dat de uitkomsten van het loopende jaar bereids voldoende zijn om de ver wachting op te wekken op een dividend van 6 tot IVi pCt., na een behoorlijke afschrij ving. De koers van uitgifte in Juni was 102M pCt., de aandeelen zijn heden 112 pCt. genoteerd, d. i. % pCt. hooger dan verleden week, wellicht onder den invloed van het succes der emissie. De commissie tot behartiging van de belan gen der obligatiehouders in de Passoeroean Stoomtrammaatschappij heeft een verslag van haar onderzoek uitgebracht. Voorge steld wordt de 4)4 pCt. obligatiën, groot ?1000 te vervangen door stukken van ? 700, nieuwe 4 pCt. obligatiën plus ? 400 nieuwe aandeelen. De bestaande aandeelen worden dan tot 10 pCt. gereduceerd. De obligatie schuld zou daardoor 7 ton, het aandeelen kapitaal 5 ton groot worden. Gebr. Tex. de M., A'dam, Dank voor de toezending van het jaarverslag. Leestafel: DeBussy's uitgaven zijn alom goed bekend, 'k Ontving nu den I7den jaargang van het Handboek voor Cultuur- en Handels ondernemingen in Ned. Indië", die wederom belangrijk is aangevuld. Xiet te vergeefs zal deze gids door velen worden geraadpleegd en do belangstelling, in dezen aanbevelenswaard gen arbeid zal, door de grootere attentie, die de indische ondernemingen nu wekken, vermeerderd worden. Amst., Marnixstr. 409. l?n ,-. , JBussum, Borneo". i29 Dec' . ^ c " D STIGTBBLiefdadigheid naar Vermogen. Liefdadigheid naar Vermogen" heeft weder. haar fraaie colleclekaart voor Oud- en Nieuw jaar 1904?1905 verzonden. Dat zij er een rijken oogst voor de armen mede mogen binnenhalen. Bestuurderen van het Genoot schap verzoeken beleefd de kaart met de opbrengst te willen opzenden naar het kantoor, Kaamgracht No. 4, HELTSJES Moriliri te saillant. cloor OTTO SUNC.EEVOET De balkondeuren stonden wijd open. Ijle berglucht, zonverwarmd, trilde de zieken kamer binnen, meebrengend de stemklanken van het terras beneden. Soms galmde op een luide lach, een korte uitroep, dan werd het weer stiller, totdat plots de kalmte weer even verbroken werd door stemgegons. Vaag dreven nu en dan niuziekgeluiden over uit het salon,... vioolzangers, zacht klagend en week. Dan rinkelde buiten een slede voorbij, voort slepend een langen slier toboggans, beladen met rumoerige sportmenschen, op weg naar Clavadel. Gretig ving de zieke die levensgeluiden op. telkens weer, ... en in hem kwam op een SNUIFJES. Het smart mij, maar in deze daaen van voorbereiding tot een nieuwen jaarkring', moet ik mij toch nog even onledig houden met iemand terecht te /etten, die in staat zou zijn eeniue druppels venijn uit 11K'4 in 11)05 over te dragen. Ditmaal is het een schrijver, misschien wel een redacteur, in de Kam!><?!? CiiHt-oiit; en hij zou mij op dit hoogst ernstig' oogenblik minder tot oen schrpbbeerende activiteit dwingen, ware dat schijnbaar plaatselijk orgaan niet tevens een AlijciiK'i'» .AWrr/fY/^/.sr/' f olkxblnd. heftig verlangen om mee te doen aan dat leven om hem, dat hij hoorde, voelde, maar dat toch voor hem onbereikbaar was. En met dat verlangen rees weer op het geloof in het béter-worden, zag hij weer onbestemde toe komstbeelden, vol leven en licht en kracht. Tot eensklaps weer verdween alle hoop, alle illusie... hij voelde weer zijn zwakheid, zijn onmacht, hij hoestte weer lang en hol. Nu wist hij weer met ontzettende zekerheid, dat hij nooit beter KOU worden; hij voelde 't duidelijk, dat i in hem langzaam, geleidelijk, alle levenskracht verminderde. Hier, in Davos, zou hij sterven ... en hier had hij zoo dikwijls geloofd, zoo innig gehoopt. Ze zouden hem begraven op het kleine kerkhof, daar sliepen al zoovele jonge ballingen hun eeuwigen slaap. Dan zou hij gauw vergeten zijn, de kleine sinjo .... Vol heimwee naar het altijd groene, zonnige Java, werd hij ziek in Holland en ze stuurden hem weg, hoog ia de bergen, in de sneeuw, toen 't te laat was. Maar ze gaven hem mede een jonge vrouw om hem te verplegen, en de vijftienjarige knaap schonk haar al zijn nooit-gevraagde, nooit-verlang Ie liefde, dankbaar voor haar zorgvolle toewij ding. Alleen Fred deelde in die liefde, . .. die twee hielden van hem, zij alleen,... zij zouden hem niet vergeten als hij er niet meer was.... Maar Fred dan, zou die wel beter worden? . .. Ach, hij was ook zoo ziek, misschien zouden zij samen daar ginds be graven worden .. . naast elkaar .... O, Fred!" snikte hij, jij niet.. .jij niet!" Stil kwam zij de ziekenkamer binnen en bij zijn bed gekomen, boog zij zich over hem heen en streek zac'htjes door zijn zwarte warharen. En onder de lief koozende streeiing van haar hand, week zijn droef heid langzaam terug en voelde hij een kalmte, vol berusting, over zich komen. Eindelijk sloeg hij zijn oogen tot haar op en glimlachte verlegen. Kom Rob, nu zal ik je wat voorlezen;... 'k dacht dat je sliep, anders was ik wel eerder bij je gekomen .. .." Zij schudde zijn kussens op en liet hem drinken; toen ging zij bij hem zitten en las hem voor, totdat de zon achter de roodbelichte bergtoppen ging verdwijnen. Zij sloot de balkondeuren ... en nu was 't, alsof het leven daarbuiten ver weg was, nog slechts even hoorbaar, nu en dan. In het hotel was 't stil geworden ; de meeste gasten maakten hun wandeling voor het diner, 't Was alsof zij beiden alleen waren daarboven in het groote gebouw... en nu kreeg zij den moed het hem te zeggen. Robert, luister eens; . .. ik heb een brief van huis gekregen . . . vader is erg ziek en verlangt naar me, ... 'k moet dadelijk weg, morgen al; maar zoodra ik kan, korn ik weer terug, kom ik weer bij je... is dat goed?... Je voogd zal een andere pleegzuster sturen, 'k heb "hem al geschreven ...." Ontzet staarde de knaap haar aan. Wat!.,. wat!. .. O, zuster, laat mij hier niet alleen!" barstte hij uit, het inagert, bruine lichaam schokkend van hevig snikken. Tranen sprongen in haar oogen; zij boog zich over hem en kuste zijn voorhoofd. Het moet, Rob," fluisterde zij, toe,... wees een flinke jongen." Maar hij schreide woest, hartstochtelijk... hier kon zij niet troosten en zij liet hem alleen, met zijn sm.trt. Aan tafel was zij stil e# Ered,' ha.ar buur man, trachtte haar wat af te leiden; maar 't ging niet. Toen werd hij ook stil, verlegen, niet wetend hoe haar te helpen. Plots schrok hij op. Rob is (och niet erger ?" vroeg hij angstig. Zij vertelde 't hem, . . . dat zij weg moest, dat Rob wanhopig was. Ach, ga jij straks eens naar hem toe, . . . spreek hem weer moed in, . .. hij houd veel van je,... zeg, dat je bij hem blijft...." Hij stond haastig op. Ik ga dadelijk." Er trilde iets in zijn stem en zij keek verwonderd op, maar bij had zich al omgekeerd en verliet de eetzaal. Zij vermoedde nier, dat hij haar, evenals Rob, niet missen kon, nooit vergeten zou. Langzaam ging hij de trappen op, telkens rustend, hijgend. Hij voelde zich als gebroken, geknakt, liet bericht van haar aanstaand vertrek bad hem hevig ontroerd, 't kwam zoo plotseling, als een slag, kort en striemend. Nooit zou hij haar weerzien, . .. nooit, dat wist hij. Naar Holland ging bij niet meer terug .... Boven opende hij voorzichtig de deur van Rob's kamer. Fr brandde nog geen licht, maar buiten zilverde de maanglans in het sneeuwd&l en door de ramen weei kaatsten de millioenen kristallen het koud-witte schijn sel naar binnen. Fred huiverde even.... 't was er zoo kond en stil. Haaslig draaide hij bet electriscb licht op, . . . dadelijk straalde het gloeilampje in roede kap een zacht-warmen glans uit tn was het kille spoifklicbt verdwenen. Zachtjes ging bij naar bet bed, . . . llob sloeg zijn oogen op: een blik vol wanhoop trof Fred. IbMMmtiimminiMifiiiiHiHiiitiiiiiHiiiiitiimiiiiMiitiMiiiiuiimitiliiiiM Welnu, in dit algemeen nederhiiidsch volksblad /ie ik op seh;imppren toon ge schreven over schutter-oliicieren, wien hun oude plunje nog heilig is : een deugd in on/en tijd, welke waarlijk wel in eere niag gehouden worden! .Ik lees daar: Kr /ijn nóg S'.diutter-ollieieren die, blijkbaar op het pakje belust, zich laten ontslaan met ver^unuini; om de uniform mei de oiiderseheidinListeekeiiou aan hun rang verhouden te blijv en dragen, en de reueerinu' geeft aan die /wakheid toe. ,la het gebeurt /e j f* dat /ij die ver gunning verleent aait bij de hindweer over gegane schutter-oliicieren. /oo irelukkiu' is bij voorbeeld de kapitein ?!. T. Wilkeus der Kottenlamsche schutterij. I lij mag als kapitein van de schutterij blijven rond loopen, mits /uiks niet geschiede gedu rende /iju diensr hij de landweer ol' hij eeni-e gelegenheid, waarbij hij in /ijne positie van reserve-otlicier bij do landweer optreedt. Welk belang wordt door xulke vergnnninuon" nu irediend ':" l v kan mij /oo voorstellen lingetje /ijn kril ikasters-neir j gestoken heeft, toen hij van < j stoeltje vorloM wa> .... daar Kegeeriiiu', lïoru'ansius in per si K de Uottordat.is-.'he laiie.weei'-otH-.'ier, y.al hij gedaehl hebben, en wie /.et '/.<? uu ooit weer op hun part os posteriores. ol hrelemaa! op hun voet/dien, recht op. .Maai' ongelukkig had dat mannetje in O, Fred!... Zij gaat weg... weg naar Holland !" snikte de arme jongen. Fred greep zijn hünd. ,,'k Weet 't, Bob,... 'k weet 't... ik ..." En er rolde een traan over zijn magere wang, in zijn snor. Fred liep langzaam op het kleine perron heen en weer. Hij was veel te vroeg. Dade lijk na het ontbijt was hij naar den bloemen winkel gegaan en had daar een bos viooltjes gekocht,... daar hield zij zooveel van. Toen, bemerkend dat hij nog veel tijd had, wist hij eerst niet wat te doen, tot hij besloot maar vast naar het station te gaan, ,. . mis schien kwam zij er ook wel wat eerde-r. Maar zij was er nog niet, en hij ging eerst wat rusten in de stille wachtkamer, moe van zijn vroege wandeling. Toen ging hij naar buiten, op het perron,... onrustig, verlangend. Traag-schokkend reed de. trein voor het station, plotseling stilstaand onder 't knarsend geluid van remblokken, persend tegen wen telende wielbanden. Fred keek naar de wagens, naar de loco motief, .. . die zouden haar meenemen, ver weg van hem en Rob, naar 't goede, oude Holland,.. . daar wachtten haar nieuwe plichten, nieuwe zorgen, andere menschen. Toch zou zij daar nog wel eens denken aan die twee ten-doode-gewijden, die eenzaam achterbleven daar boven in de bergen.... Daar kwam zij aan, bleek en droevig;. .. het afscheid van Rob zou zij nooit vergeten. Toch glimlachte zij even, toen zij Fred naar haar toe zag komen. Hoe Hef van je, ... maar je had 't niet mogen doen, 't is zoo ver;... vooral terug is 't zoo vermoeiend, dat klimmen ... ." Hij schudde : ij i hoofd en hielp haar bij 't instappen; en toen zij uit liet coup laampje leunde, om voor 't laatst nog eens niet hem te praten, gaf hij haar de bloemen. Van Rob, en... mij", sprak hij en keek haar aan, lang en droevig. Even schokte 't in haar, . .. zij begreep. Een groot, innig medelijden, vol weemoed, welde in haar op. Zij stak hem haar hand toe, trok hem dichterbij en, zich diep voor over buigend, drukte zij een kus op zijn voorhoofd. Vaarwel". Langzaam rolde de trein weg; ijl-witte stoornihuden slierden langs de wagens, golfden over het perron, als lange sluiers, wuivend een laatsten groet. En door haar tranen heen, zag zij blauw-schemerend zijn lange, gebogen gestalte steeds verder wegdoezelen en ver dwijnen. ^ nq&zonan i>(j> iiiiiiiiiiiiiiiliiuiiituiitiiimmiiiitiimmimiiiimiimiiiiiiiMHimiMHiiiit mij vernietigd, niet luchtig en vluchtig", maar als een man, die nooit insinueert, altijd bewijst, wat hij zegt, en steeds zijn door wrochte studiën met zijn naam onderteekent. Zijn critiek is zeer opbouwend en navolgenswaard. Hoogachtend, Uw dw. J. G. KRAMER. * * * In enkele woorden gaf ik aan, hoe ik over het boek van den heer Kramer denk. Bij mijn oordeel blijf ik volharden, ondanks de meening van andere critici. Mijn hoofd bezwaar tegen dit jongensboek geldt het gesehiedkundige stramien, m. i. toch is het den schrijver niet gelukt een juist denkbeeld te geven noch van het zeer belangrijke tijd perk, waarin onze Republiek te gronde ging, noch van een figuur als Daendels. De heer Kramer schetste de wonderlijke avon turen met allerlei toevalligheden van een jong man aan het einde van de acht tiende eeuw, maar naar mijn meening volstrekt niet karakteristiek en zelfs niet interessant ? een anders leergraag Hoogeburgerschoolleerling, dien ik het boek ter lezing gaf, legde het zeer onvoldaan ter zijde en hoe nu ook de heer Stamperius moge beweren, dat de jongens er een goeden kijk door zullen krijgen op dien tijd" en mej. Heyerman moga verklaren, dat de heer K. de geschie denis grondig heeft bestudeerd, ik blijf vol houden, dat het boek .te luchtig en vluchtig is samengesteld. Het zoude mij niets ver wonderen, wanneer de schrijver zelf na eenige jaren mijn oordeel zal onderschrijven. F. DeaijnflantYinperaalDaenflels. Aan de Redactie van De Amsterdam mer, wnt'kljlad voor Xi'derland. Geachte Redai-tevr. In uw blad van 18 Dec. komt een aankon diging van mijn laatste boek: De Adjudant van Generaal aendels" voor. Ze luide : De heer K. heeft dit n'r haal wal al te luchtig en vluchtig in elktwr <je-.et en rerder. . . . Js het de scltrijcer nu slecltL-j te 'Joen 'jeti'eest om een verhaal s"inen te Jhmsen 't is toch maar voor jomjens." Wat dunkt u, is dat niet kort en krachtig! Bewijzen voor dit oordeel ? Dat is niet noodig. De heer F., die zoo goed weet, wan neer een schrijver zijn verhaal luchtig en vluchtig in elkaar zet, zal natuurlijk zeil'wel elk woord, dat hij neerzet, wikken en wegen en nooit iets al is het maar een recensie van een jongensboek in elkaar Ihtnseii. Het is waar, verschillende critici kwamen tot andere conclusie, /oo schreef de beer Stamperius: De jomjens zi.dl'n e f een <j<><deii 1,'ijk door krijgen r>/> dien lijd rein (inri rerwtirrinij", en uiej. Ida lleyermans: oe<j'/ijjit, dat er een rnaei aan den etrbeid Qtuin, die 'jrondiy t>t*/u<leerde. <ei([ j/ij xr!u\':j. De fdiriji'i'r heeft geen inO'ite yeapaard en roeii' de kiiK/eren, tut i.eie hij :irh richt, ijecn 'eeixfiunn'einj reut stuelie te r< el yt-nclil," terwijl mevr. v. ilichtum De adjudant'' plaatste op baar lijst van aanbevelenswaardige boeken. Maar wat beteekent dit alies, bij bet machtwoord van. den beer F. ! Het is zeer jammer voor de dames v. Ilichtum en lleyeruums eu de heer Stamperins en anderen, dut ze niet, eer ze hun critiek schreven, eer-t in de leer waren gegaan bij uw medewerker. Die verstaat de kunst, met een paar regels iemands reputatie af te breken, op een manier, die achting wekt. Let maar eens op die paar woordjes ..en eiri/er. . .,'' Vooral dat vraagteeken is veel zeggend. Als de beer l', wilde maar hij i wUde niet, gelukkig voor mij dan had bij i ^^ ^^ j JIIIMHMMMUIIIIIIIIIIlnullllllllllllHIIMIIIMIIMMIIIIIMItllllllltMIItllllIIIIII ditgeval den waard veru'eten, dit! hem /ijn grove vertering' eens netjes betalen laten /ou. Immers daar kwam, lieelemaal onaan gediend, niemand minder dan dr. II. ?! v. d. Stalt, kapitein bij d. d. schutterij Ie Jvampen, den degen op /ij en de pen achter het oor, hem eens in den hoek /etten, als had hij maar mei een dooduewonen klom["'Usciiutter te doen. Ah, sprak kapitein dr. v. d. Stadt', wel \\etende d.-it een m'oote inii toekening' nier.anders dan tijds-en kraditsvorspillinu' zou «e/en - ik wil maai ..een kleine aa nr eek en ing ma ken' . J)e \ raag' v\ elk j beiang niet die ..veruüiininn'ii w<>\'<lt ?ji-iiii'iid^ behoef ik niet Ie beantwoorden, de v r;; ai: is veeleer: welk belang er dooi' wordt ij<-.-<i-//i/,t:/. Kn dan vindi de J) r. kapitein, gelijk t'i vermoeden was. er geen enkel want ietwat verstandu: en serieus te /.ijn als menscli, uls oud-sclmtter en als l;itniweerman hij zeu't liet wd niet, maar hij g'evoeif /oo met ons . . . het raakt in on/e fraaie maatschappij niet een helani:: ttrwijl men toch niet mug verireten. dat |o met een unilorm beileelil veel ^emai\kelijkor toeg'an^ krijgt dan in ..civiel tenue" : /o'.xlat de Kottenlamsche \\ keiis nu met/"''' iniit'ormen v\ el n/li deuren open vindt, i nl iis>chcn heel'i de do ?toi'-kajiiiein no_r enkele opMerkin^'U te maken, die /oer ad rem 'ipi. ..l>ai' er iM'sprokoii uordl, schrijft ln|. \an - ?hiiuer-ollicieron. \Miar scliutferij-olli.'ierei! bedoeld worden, ach) ik \iiii m.'nd'-i- bel'1., kciti.- ii;ieü/eul l'.'di 2e Jaargang. l Januari 1905. Red.: C. II. BROEKKAMP, Damrak 59, Amst. Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek betreffende, te richten aan bovenstaand adres. Probleem Xo. 23 is goed opgelost door K. C- de Jonge en G. van Leeuwen, Amsterdam; K. en X. lïouwer en 1). Kikke, Fdam ; W. van Daalen, Haarlem ; W. Vijn, Hoogvvoud, (twee oplossingen); J. Keuken, N. A'ieuwdorp. De problemen in het concours, (zie vorige rubriek) moeten vóór 15 Februari, opgezon den worden aan mr. Fernando Bar Mouius a Marseille of aan RenéOrtigé, Tonnay Charente (France). Uitgeloofd wordt voor zelfgemaakte pro blemen : 1ste prijs, 50 francs aan geld; 2e, 3e, 4e en 5e prijs, elk een prachtige photografie ; Ge prijs, 1000 diagrammen. Voor niet zelfge1 maakte problemen, Ie prijs, 13 afleveringen van Ie Strategie", Journal d'échecs et Ie dame (waarde 24 francs); 2e prijs, een prach tige photografie en 3e prijs 50 billetteii voor Correspondentie partijen. De problemen mogen niet reeds vroeger opgenomen zijn in tijdschriften of andere bladen. Partij No. 10. De lange vleugel opening. Tweede partij van de match. Weisi speelde met wit. Wit. Zwart, 17 L'l J) H) opgegeven Kik ander antwo.r.l is minder jrncd. 2) Hier had 30 25 moeten volgen, zijnde de beste voortzetting in ileze opening. Wij zullen later in de damspeler' WiUU'Olll (Ut 7,01] i*. CmuHIIIIIMIIIHillillUIIIUIIHIIIIIMIItinilll aantconen ook niet iiifiintei'ist-oflicier), liet woord seliiiftei'sjink \ooi' sclmttenj-imit'onn kan op xieh/elt' desiiocjiis ook noi; door den beugel, iniiiir de intdrukkinu' lilijven rondlonpt'ti" en de iianlialinu'steckeiis, \\aiii1 tus-iclicn liet woon) ., \ ei'g'iiiiiiin^'eii" ucdrukf staat, acht ik in een blad als het uwe nier op hun plaats." Men x.ier, hij is 'i'ootiiiouilig ^enoeu1. Aan een ..srhutlerolüeiei1" en een sehuttei'spuk.'' wil lii| xidi niet il l te xeer ei'^eren. en daarin /ou ik niet hem nieeiriian, want iiidcnliuid van liet glorie- en ^liuisrijke vun het schuttei'lijke n(' s(.'liutt<'i'\iii)ke kan heel best ielsaï; -maar dat ,.b!ij\ en rondloopen'! ,la, dat is te kras. Aan nmdloopen kan niet atiilers dan een onu'iiiistim1 beiei-kenis worden yohe'-ht. Loop rond, xeu't men, tenen iemand die, lier lieelemaal mis heeft -het is s\ iioüicin iiK.'t: lii.'it naar jo kijken!' - Kil nu is er \\el veel naar de schurters <fOkekf.'n. niiiiir dan toch altijd als naar een stichtend, opbouwend element in de scheppinu : allerminst als naar een soort van mensclien. die ni1 ij<ieihcid Inin pakje te pronk stelden : /oodat het volstrekt neen /in heefl, om een jiriniij-i|iialit"il-sclnitter als de 'iilci'daiiiseluï\\ilkens te verden ken, dat het hem om .liet rondloopen" /on y.ijn te doen. - Ku dan (iiitn'iat do'-tor v. d. Si;uit. kapitein bij de dienstdoende sehiitterij te Kampen, het ook ^eens/ins. hoe de uitdrukking:' dubbel h,ueli]k is i^cDiaaht. i\i)'}i' i!i.~sch('ii aajiliulnin'.-U'eKcjis to 3) Hier had 21?26 moeten volgen, om wit" te dwingen op 25 te gaan (want na eiken.! anderen zet gaat zwart op 25 en krijgt eene not; sterkere stelling). Na 30-25 zou volgen : z 20-24, w 31-27 (de beste), z 18-23, w 37-32 (de beste), z 12-18, w 41-37, z 7-12, w 37-31, z 26:37,. w 42 : 31, z 14-20, w 25 : 14, z 9 : 20, w 47-42,. z4-9, w 46 41, z 10-14, w 43-47, z 5-10! Wit heeft nu twee nadeelen, 5 schijven op de lijn O 50 en aan zwart den tempozet 1-7 laten behouden. 4i 50-45 was op dit moment beter, omaldaat. de positie eerst in het gereede te brengen. 5) Zeer goed, om tempo-zetten te winnen. en tevens liet vormen van combinaties bij wit te verijdelen. (»)-Uitmuntend, om dezelfde reden als bij. 5 is aangegeven. 7) . i. was «3!!-K27 beter, om daarna 47 tot op 3(i te kunnen brengen. 8) A'og was hier 47-42 beter geweest. ff) Ken zwakke zet. 47 opbrengen tot 30 was veel beter. 10) 34-30 was veel sterker en in deze stel ling bepaald noodig. IL) Een brillaute afruiling welke tevens een. groot voordeel brengt aan de positie van zwart. 12) Om aan wit het vetder doordringen te beletten. 13) Een klein valletje, indien zwart onbe dacht dam zou halen. Er zou dan volgen : w 24-19, 30 : 19. 23 : 32! CORRESPONDENTIE-WE D STRIJD,. Tabel der gespeelde zetten van Zwart. X fp. LO IO CM £ w to ^ O r?1 _-; ' :|; i 4£ 4- , lo X S 4 0 ?4to x"c" -I ^_i ' Lc t~* Hl h- ' - 1 X «H ic 7" * IC ^ t^l r-1 'f* 1 c. 'A ^~* LO LO _. tT "£" " .T -jei *-** *> ^ tri ^ -.7 CC' w w 4tr o X"1 i l i "?' X O 4l 1 i u?i o T"1 -4- , '-T tr Q x Lli ' ""?' ?j H* LO 4r1 «H 1 *SJ ^ X 4tO ' ' F, f LO :\ ' 4_ SH ^ r^ '""' i ' ' """ ' X X P * 4;CH CO t?t CO i ^ : ??' . «H ' h-i 1 ' L "J : J-H i r-i ; 2.-, CH i-l10 4ió CH -i ilj LO i ^ H : 4 h-r: j_i : :/: O ^ 1~O i H ^ i ^ ? ? C i?1 V IO CO £3 ? >*? i o ^ ' o l i i '?';' \ *W : ^ W : ^' ? <+*? Q ; ^ Q '? i : V '>: i LO e i^ c : -4: O K O K '?^ '. ' o ?f' **~ ' s "S'ï'hj"'^" ; C; ' i k!_i ' :.: - r 1 ;u, ' .CH ITJ CH i ' i i i o X i M ^ '? o ' : 1- ' t-n i ^ ir1 i ? : ^ J ^ : r~ 1 ' \\ * : "^ X ' ^ "X t=J > O i i >4i:f W LO O' K O 71 i r-1 10 0 71 ! S y -^j O ^H C -----~I I^J ' toio ^ to ' -? w CH i "i1 i 1.O 9 K rt t'o ' t? tr1 o i^ O' O g -i i , ~^ Lw G X T * O c» ^; j> bC ti ^ w l-C* o 10 0( > ~7 W t 10 cp i* - 7 i's W ^ I-S o füT (-0 4s T~ IO > - 1 flu IO w Cc 10 , cc > ^7 ió S 4J> W ?^5 O * o y ^ "Ö""i 1 HH ' 1 «H : t X 1 M S ' ;1 X ; ? Wit moet spelen. ?;;' Voortzetting van partij : No. 3. G 18:27. A 31:2j gedwongen. 8. I) 14 2(1, 15 2(>:17, 1) 11:31, B 3(1:27 irnl». .. 9. F 20-25. B 2(1:17, Fll:31 B 3(1:27, F 25:34, B 40:20 gedwongen. ., 11. K 14-20, B 2(1:17, K 11:31, B 3(1:27 .. '., 12. I! 14-20, C 2t!:17, B 11:31, C 3(1:27 .'. 15. (l 14-20, ('2(1:17. G 11.31, C 3(1-27 , .. 18. \2o-25, C 2(1:1 7, X 11:31 ('30:27, N 25:34. C 40:20 gedwongen. ,. 31. II 19 L':!, V 28:19 " ,. 47. K 20-24. 11 29:20 "?54. N 14-20, .1 2(1:17. X 11:31, J 3d:27 , .. 07. A 24-29. M 33:21 gedwongen. .. H9. K 24-lJ0, M 35:24 .. 72. I. 2-1-30, M 2:5:24 ., 74. .1) 14-20, N 20:17, I) 11:31, N 30:27 .. ., 75. F 14-20, N 2(1:17. F 11:31. N 3(1:27 77. K 14-20, N 20:17, K 11:31, N 3(5:27 .. 111 partij No. 05 van de vorige tabel maakt L een gedwongen voortzetting. Dit is fout en moet zijn: Ij 28-22, zonder meer. In parlij No, 7 speelt A 14-20, moet dit niet 20 - 24 zijn ? gewagen van ..veruunning'en" in verband mot dat blijven rondloopen. Hoe licht, nietwaar, zal het minder inge licht publiek, hij het Ie/en van aan schut terij-ka pi t eins u'eux'ven vergunningen"' } denken aan den meer gewonen /in, waarin i dat woord wordt g'ebrnikf: er /ou allicht j menigeen kunnen zijn, die tot het vermoej den kwam, dat hiermee o p tapperij en slijterij ! werd gedoeld, alsof de Keu'oerinu' de schutj terij-kapiteins etc. de meest gesc! ikte per sonen oordeelde om met een kroea' te l worden hi> leehl. waarin /ij in uniform koni den hlijven rondloopen.'1 l (ielukkiu' dat nu dadelijk aan zulke l snoode verdenking' door I>r kapt. v. d. Stadt den kop is ing'eknejjen, en wel in de eerste plaats doet mij dat geno 'gen voor mijn vriend Boelaart, wien ik niet allwii /ijn .sehultorpakje tot xijii dood toe hoop te zien dragen, iiuiiir voor wien het. evenals voor /oo vele andera schntteroliiciei'en, eon verned rendo vermindering; moei /ijn, uil" ons te vroeg' ten doode <>pgeschveven burgerlijk kenrcorps te worden gelicht, om uitsluitend in een landweer1/akje i'.icli te mogen vertoonen. Kn nu, mi. d(>/e mijne plichtsvervulling' wersch ik al mijn vrienden ook die bij di- schullorij. alsmede de schii/imen in hei. s ?liiiltcrij-musenm, - - een zalig Uiteinde.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl