Historisch Archief 1877-1940
DB AMSTERDAMMER WEEKBLAÜVOOR NEDERLAND.
No. 1436
koloniale Bank 33% 55
pref. . . . . 42K 75 ?
Bar ge & Moorman 40 71 Ji
Ned. Handel-My 141% 160%
Indische Escompte-Mij. . 8&123
Handelsbank.
Landbou w-M\j
Javasche Bosch-Mij ....
Cultuur-Mij . . .
Kalibagor
Maron
Sentanen Lor
72% 103
103 ' 104%
92 %
99 K
109
76
79
79,
55
114
80
168.
Sindanglaoet ....... 1 85 ^ 199
Gisteren is door de Transvaalsche Bank
en Handels vereeniging, voorheen Baerveldt en
Heyblom, de inschrijving opengesteld op
12 miüioen aandeelen tegen den koers van
104 J-i pCt. De nieuwe aandeelen
participeeren evenwel niet in de winst van 1904.
De inschrijving is volgens bericht geheel
door publieke deelneming geslaagd.
Vermoedelyk heeft het bemoedigend verleden
van deze bankonderneming ook nu wederom
voldoende belangstelling uitgelokt. Zoodra
toch de-.oorlog voorbij was keerde deze bank
6 pCt. dividend uit, terwijj over 1903 die
uitkeering nog l pCt. hooger wa«. Hoewel
na eenige [aarzeling, besloot de directie tot
deze tweede uitgifte in dit jaar. De omstan
digheden in Zuid- Afrika, zoo zegt het pro
spectus,, zyn thans zeer gunstig om nieuw
kapitaal met vrucht te kunnen gebruiken.
En reeds in het verslas? van 1903, dat ik in
de kroniek van 7 Juli jl., meer uitvoerig be
sprak, wordt melding gemaakt, dat door ge
brek aan kapitaal de goed vooruitgaande
zaken van de afdeelingen Johannesburg en
Pretoria niet naar behooren konden worden
uitgebreid. Voor Bankzaken in Zuid-Afrika
geldt ook : uitbreiding der zaken vermindert
proportioneel de onkosten. De directie
meent dat de uitkomsten van het loopende
jaar bereids voldoende zijn om de ver
wachting op te wekken op een dividend van
6 tot IVi pCt., na een behoorlijke afschrij
ving. De koers van uitgifte in Juni was
102M pCt., de aandeelen zijn heden 112 pCt.
genoteerd, d. i. % pCt. hooger dan verleden
week, wellicht onder den invloed van het
succes der emissie.
De commissie tot behartiging van de belan
gen der obligatiehouders in de Passoeroean
Stoomtrammaatschappij heeft een verslag
van haar onderzoek uitgebracht. Voorge
steld wordt de 4)4 pCt. obligatiën, groot
?1000 te vervangen door stukken van ? 700,
nieuwe 4 pCt. obligatiën plus ? 400 nieuwe
aandeelen. De bestaande aandeelen worden
dan tot 10 pCt. gereduceerd. De obligatie
schuld zou daardoor 7 ton, het aandeelen
kapitaal 5 ton groot worden.
Gebr. Tex. de M., A'dam, Dank voor de
toezending van het jaarverslag.
Leestafel: DeBussy's uitgaven zijn alom goed
bekend, 'k Ontving nu den I7den jaargang
van het Handboek voor Cultuur- en Handels
ondernemingen in Ned. Indië", die wederom
belangrijk is aangevuld. Xiet te vergeefs zal
deze gids door velen worden geraadpleegd
en do belangstelling, in dezen
aanbevelenswaard gen arbeid zal, door de grootere attentie,
die de indische ondernemingen nu wekken,
vermeerderd worden.
Amst., Marnixstr. 409. l?n ,-. ,
JBussum, Borneo". i29 Dec'
. ^ c
" D
STIGTBBLiefdadigheid naar Vermogen.
Liefdadigheid naar Vermogen" heeft weder.
haar fraaie colleclekaart voor Oud- en Nieuw
jaar 1904?1905 verzonden. Dat zij er een
rijken oogst voor de armen mede mogen
binnenhalen. Bestuurderen van het Genoot
schap verzoeken beleefd de kaart met de
opbrengst te willen opzenden naar het kantoor,
Kaamgracht No. 4,
HELTSJES
Moriliri te saillant.
cloor OTTO SUNC.EEVOET
De balkondeuren stonden wijd open. Ijle
berglucht, zonverwarmd, trilde de zieken
kamer binnen, meebrengend de stemklanken
van het terras beneden. Soms galmde op een
luide lach, een korte uitroep, dan werd het
weer stiller, totdat plots de kalmte weer even
verbroken werd door stemgegons. Vaag dreven
nu en dan niuziekgeluiden over uit het
salon,... vioolzangers, zacht klagend en week.
Dan rinkelde buiten een slede voorbij, voort
slepend een langen slier toboggans, beladen
met rumoerige sportmenschen, op weg naar
Clavadel.
Gretig ving de zieke die levensgeluiden op.
telkens weer, ... en in hem kwam op een
SNUIFJES.
Het smart mij, maar in deze daaen van
voorbereiding tot een nieuwen jaarkring',
moet ik mij toch nog even onledig houden
met iemand terecht te /etten, die in staat
zou zijn eeniue druppels venijn uit 11K'4
in 11)05 over te dragen. Ditmaal is het een
schrijver, misschien wel een redacteur, in
de Kam!><?!? CiiHt-oiit; en hij zou mij op dit
hoogst ernstig' oogenblik minder tot oen
schrpbbeerende activiteit dwingen, ware dat
schijnbaar plaatselijk orgaan niet tevens
een AlijciiK'i'» .AWrr/fY/^/.sr/' f olkxblnd.
heftig verlangen om mee te doen aan dat
leven om hem, dat hij hoorde, voelde, maar
dat toch voor hem onbereikbaar was. En met
dat verlangen rees weer op het geloof in het
béter-worden, zag hij weer onbestemde toe
komstbeelden, vol leven en licht en kracht.
Tot eensklaps weer verdween alle hoop, alle
illusie... hij voelde weer zijn zwakheid, zijn
onmacht, hij hoestte weer lang en hol. Nu
wist hij weer met ontzettende zekerheid, dat
hij nooit beter KOU worden; hij voelde 't
duidelijk, dat i in hem langzaam, geleidelijk,
alle levenskracht verminderde. Hier, in Davos,
zou hij sterven ... en hier had hij zoo dikwijls
geloofd, zoo innig gehoopt. Ze zouden hem
begraven op het kleine kerkhof, daar sliepen
al zoovele jonge ballingen hun eeuwigen
slaap. Dan zou hij gauw vergeten zijn, de
kleine sinjo .... Vol heimwee naar het altijd
groene, zonnige Java, werd hij ziek in Holland
en ze stuurden hem weg, hoog ia de bergen,
in de sneeuw, toen 't te laat was. Maar ze
gaven hem mede een jonge vrouw om hem
te verplegen, en de vijftienjarige knaap schonk
haar al zijn nooit-gevraagde, nooit-verlang Ie
liefde, dankbaar voor haar zorgvolle toewij
ding. Alleen Fred deelde in die liefde, . ..
die twee hielden van hem, zij alleen,... zij
zouden hem niet vergeten als hij er niet
meer was.... Maar Fred dan, zou die wel
beter worden? . .. Ach, hij was ook zoo ziek,
misschien zouden zij samen daar ginds be
graven worden .. . naast elkaar ....
O, Fred!" snikte hij, jij niet.. .jij niet!"
Stil kwam zij de ziekenkamer binnen en
bij zijn bed gekomen, boog zij zich over hem
heen en streek zac'htjes door zijn zwarte
warharen. En onder de lief koozende streeiing
van haar hand, week zijn droef heid langzaam
terug en voelde hij een kalmte, vol berusting,
over zich komen. Eindelijk sloeg hij zijn
oogen tot haar op en glimlachte verlegen.
Kom Rob, nu zal ik je wat voorlezen;...
'k dacht dat je sliep, anders was ik wel eerder
bij je gekomen .. .."
Zij schudde zijn kussens op en liet hem
drinken; toen ging zij bij hem zitten en las
hem voor, totdat de zon achter de
roodbelichte bergtoppen ging verdwijnen. Zij sloot
de balkondeuren ... en nu was 't, alsof het
leven daarbuiten ver weg was, nog slechts
even hoorbaar, nu en dan. In het hotel was
't stil geworden ; de meeste gasten maakten
hun wandeling voor het diner, 't Was alsof
zij beiden alleen waren daarboven in het
groote gebouw... en nu kreeg zij den moed
het hem te zeggen.
Robert, luister eens; . .. ik heb een brief
van huis gekregen . . . vader is erg ziek en
verlangt naar me, ... 'k moet dadelijk weg,
morgen al; maar zoodra ik kan, korn ik weer
terug, kom ik weer bij je... is dat goed?...
Je voogd zal een andere pleegzuster sturen,
'k heb "hem al geschreven ...."
Ontzet staarde de knaap haar aan.
Wat!.,. wat!. .. O, zuster, laat mij hier
niet alleen!" barstte hij uit, het inagert, bruine
lichaam schokkend van hevig snikken.
Tranen sprongen in haar oogen; zij boog
zich over hem en kuste zijn voorhoofd.
Het moet, Rob," fluisterde zij, toe,...
wees een flinke jongen."
Maar hij schreide woest, hartstochtelijk...
hier kon zij niet troosten en zij liet hem
alleen, met zijn sm.trt.
Aan tafel was zij stil e# Ered,' ha.ar buur
man, trachtte haar wat af te leiden; maar
't ging niet. Toen werd hij ook stil, verlegen,
niet wetend hoe haar te helpen. Plots schrok
hij op.
Rob is (och niet erger ?" vroeg hij angstig.
Zij vertelde 't hem, . . . dat zij weg moest,
dat Rob wanhopig was.
Ach, ga jij straks eens naar hem toe, . . .
spreek hem weer moed in, . .. hij houd veel
van je,... zeg, dat je bij hem blijft...."
Hij stond haastig op.
Ik ga dadelijk." Er trilde iets in zijn stem
en zij keek verwonderd op, maar bij had
zich al omgekeerd en verliet de eetzaal. Zij
vermoedde nier, dat hij haar, evenals Rob,
niet missen kon, nooit vergeten zou.
Langzaam ging hij de trappen op, telkens
rustend, hijgend.
Hij voelde zich als gebroken, geknakt, liet
bericht van haar aanstaand vertrek bad hem
hevig ontroerd, 't kwam zoo plotseling, als
een slag, kort en striemend. Nooit zou hij
haar weerzien, . .. nooit, dat wist hij. Naar
Holland ging bij niet meer terug ....
Boven opende hij voorzichtig de deur van
Rob's kamer. Fr brandde nog geen licht,
maar buiten zilverde de maanglans in het
sneeuwd&l en door de ramen weei kaatsten
de millioenen kristallen het koud-witte schijn
sel naar binnen.
Fred huiverde even.... 't was er zoo kond
en stil. Haaslig draaide hij bet electriscb
licht op, . . . dadelijk straalde het gloeilampje
in roede kap een zacht-warmen glans uit tn
was het kille spoifklicbt verdwenen.
Zachtjes ging bij naar bet bed, . . . llob
sloeg zijn oogen op: een blik vol wanhoop
trof Fred.
IbMMmtiimminiMifiiiiHiHiiitiiiiiHiiiiitiimiiiiMiitiMiiiiuiimitiliiiiM
Welnu, in dit algemeen nederhiiidsch
volksblad /ie ik op seh;imppren toon ge
schreven over schutter-oliicieren, wien
hun oude plunje nog heilig is : een
deugd in on/en tijd, welke waarlijk wel in
eere niag gehouden worden!
.Ik lees daar: Kr /ijn nóg
S'.diutter-ollieieren die, blijkbaar op het pakje belust,
zich laten ontslaan met ver^unuini; om de
uniform mei de oiiderseheidinListeekeiiou
aan hun rang verhouden te blijv en dragen,
en de reueerinu' geeft aan die /wakheid
toe. ,la het gebeurt /e j f* dat /ij die ver
gunning verleent aait bij de hindweer over
gegane schutter-oliicieren. /oo irelukkiu' is
bij voorbeeld de kapitein ?!. T. Wilkeus
der Kottenlamsche schutterij. I lij mag als
kapitein van de schutterij blijven rond
loopen, mits /uiks niet geschiede gedu
rende /iju diensr hij de landweer ol' hij
eeni-e gelegenheid, waarbij hij in /ijne
positie van reserve-otlicier bij do landweer
optreedt. Welk belang wordt door xulke
vergnnninuon" nu irediend ':"
l v kan mij /oo voorstellen
lingetje /ijn kril ikasters-neir
j gestoken heeft, toen hij van <
j stoeltje vorloM wa> .... daar
Kegeeriiiu', lïoru'ansius in per si K
de Uottordat.is-.'he laiie.weei'-otH-.'ier, y.al hij
gedaehl hebben, en wie /.et '/.<? uu ooit weer
op hun part os posteriores. ol hrelemaa! op
hun voet/dien, recht op.
.Maai' ongelukkig had dat mannetje in
O, Fred!... Zij gaat weg... weg naar
Holland !" snikte de arme jongen.
Fred greep zijn hünd.
,,'k Weet 't, Bob,... 'k weet 't... ik ..."
En er rolde een traan over zijn magere
wang, in zijn snor.
Fred liep langzaam op het kleine perron
heen en weer. Hij was veel te vroeg. Dade
lijk na het ontbijt was hij naar den bloemen
winkel gegaan en had daar een bos viooltjes
gekocht,... daar hield zij zooveel van. Toen,
bemerkend dat hij nog veel tijd had, wist
hij eerst niet wat te doen, tot hij besloot
maar vast naar het station te gaan, ,. . mis
schien kwam zij er ook wel wat eerde-r.
Maar zij was er nog niet, en hij ging eerst
wat rusten in de stille wachtkamer, moe van
zijn vroege wandeling. Toen ging hij naar
buiten, op het perron,... onrustig, verlangend.
Traag-schokkend reed de. trein voor het
station, plotseling stilstaand onder 't knarsend
geluid van remblokken, persend tegen wen
telende wielbanden.
Fred keek naar de wagens, naar de loco
motief, .. . die zouden haar meenemen, ver
weg van hem en Rob, naar 't goede, oude
Holland,.. . daar wachtten haar nieuwe
plichten, nieuwe zorgen, andere menschen.
Toch zou zij daar nog wel eens denken aan
die twee ten-doode-gewijden, die eenzaam
achterbleven daar boven in de bergen....
Daar kwam zij aan, bleek en droevig;. ..
het afscheid van Rob zou zij nooit vergeten.
Toch glimlachte zij even, toen zij Fred naar
haar toe zag komen.
Hoe Hef van je, ... maar je had 't niet
mogen doen, 't is zoo ver;... vooral terug
is 't zoo vermoeiend, dat klimmen ... ."
Hij schudde : ij i hoofd en hielp haar bij
't instappen; en toen zij uit liet coup
laampje leunde, om voor 't laatst nog eens
niet hem te praten, gaf hij haar de bloemen.
Van Rob, en... mij", sprak hij en keek
haar aan, lang en droevig.
Even schokte 't in haar, . .. zij begreep.
Een groot, innig medelijden, vol weemoed,
welde in haar op. Zij stak hem haar hand
toe, trok hem dichterbij en, zich diep voor
over buigend, drukte zij een kus op zijn
voorhoofd.
Vaarwel".
Langzaam rolde de trein weg; ijl-witte
stoornihuden slierden langs de wagens, golfden
over het perron, als lange sluiers, wuivend
een laatsten groet. En door haar tranen heen,
zag zij blauw-schemerend zijn lange, gebogen
gestalte steeds verder wegdoezelen en ver
dwijnen.
^
nq&zonan
i>(j>
iiiiiiiiiiiiiiiliiuiiituiitiiimmiiiitiimmimiiiimiimiiiiiiiMHimiMHiiiit
mij vernietigd, niet luchtig en vluchtig",
maar als een man, die nooit insinueert, altijd
bewijst, wat hij zegt, en steeds zijn door
wrochte studiën met zijn naam onderteekent.
Zijn critiek is zeer opbouwend en
navolgenswaard.
Hoogachtend,
Uw dw.
J. G. KRAMER.
* *
*
In enkele woorden gaf ik aan, hoe ik over
het boek van den heer Kramer denk. Bij
mijn oordeel blijf ik volharden, ondanks
de meening van andere critici. Mijn hoofd
bezwaar tegen dit jongensboek geldt het
gesehiedkundige stramien, m. i. toch is het
den schrijver niet gelukt een juist denkbeeld
te geven noch van het zeer belangrijke tijd
perk, waarin onze Republiek te gronde
ging, noch van een figuur als Daendels. De
heer Kramer schetste de wonderlijke avon
turen met allerlei toevalligheden van
een jong man aan het einde van de acht
tiende eeuw, maar naar mijn meening volstrekt
niet karakteristiek en zelfs niet interessant ?
een anders leergraag
Hoogeburgerschoolleerling, dien ik het boek ter lezing gaf, legde
het zeer onvoldaan ter zijde en hoe nu
ook de heer Stamperius moge beweren, dat
de jongens er een goeden kijk door zullen
krijgen op dien tijd" en mej. Heyerman
moga verklaren, dat de heer K. de geschie
denis grondig heeft bestudeerd, ik blijf vol
houden, dat het boek .te luchtig en vluchtig
is samengesteld. Het zoude mij niets ver
wonderen, wanneer de schrijver zelf na eenige
jaren mijn oordeel zal onderschrijven.
F.
DeaijnflantYinperaalDaenflels.
Aan de Redactie van De Amsterdam
mer, wnt'kljlad voor Xi'derland.
Geachte Redai-tevr.
In uw blad van 18 Dec. komt een aankon
diging van mijn laatste boek: De Adjudant
van Generaal aendels" voor. Ze luide :
De heer K. heeft dit n'r haal wal al te luchtig
en vluchtig in elktwr <je-.et en rerder. . . .
Js het de scltrijcer nu slecltL-j te 'Joen 'jeti'eest
om een verhaal s"inen te Jhmsen 't is toch
maar voor jomjens."
Wat dunkt u, is dat niet kort en krachtig!
Bewijzen voor dit oordeel ? Dat is niet
noodig. De heer F., die zoo goed weet, wan
neer een schrijver zijn verhaal luchtig en
vluchtig in elkaar zet, zal natuurlijk zeil'wel
elk woord, dat hij neerzet, wikken en wegen
en nooit iets al is het maar een recensie
van een jongensboek in elkaar Ihtnseii.
Het is waar, verschillende critici kwamen
tot andere conclusie, /oo schreef de beer
Stamperius: De jomjens zi.dl'n e f een <j<><deii
1,'ijk door krijgen r>/> dien lijd rein (inri
rerwtirrinij", en uiej. Ida lleyermans:
oe<j'/ijjit, dat er een rnaei aan den etrbeid
Qtuin, die 'jrondiy t>t*/u<leerde. <ei([ j/ij xr!u\':j.
De fdiriji'i'r heeft geen inO'ite yeapaard en roeii'
de kiiK/eren, tut i.eie hij :irh richt, ijecn
'eeixfiunn'einj reut stuelie te r< el yt-nclil," terwijl mevr.
v. ilichtum De adjudant'' plaatste op baar
lijst van aanbevelenswaardige boeken.
Maar wat beteekent dit alies, bij bet
machtwoord van. den beer F. ! Het is zeer jammer
voor de dames v. Ilichtum en lleyeruums
eu de heer Stamperins en anderen, dut ze
niet, eer ze hun critiek schreven, eer-t in
de leer waren gegaan bij uw medewerker.
Die verstaat de kunst, met een paar regels
iemands reputatie af te breken, op een manier,
die achting wekt.
Let maar eens op die paar woordjes ..en
eiri/er. . .,'' Vooral dat vraagteeken is veel
zeggend. Als de beer l', wilde maar hij
i wUde niet, gelukkig voor mij dan had bij
i ^^ ^^
j JIIIMHMMMUIIIIIIIIIIlnullllllllllllHIIMIIIMIIMMIIIIIMItllllllltMIItllllIIIIII
ditgeval den waard veru'eten, dit! hem /ijn
grove vertering' eens netjes betalen laten
/ou. Immers daar kwam, lieelemaal onaan
gediend, niemand minder dan dr. II. ?! v.
d. Stalt, kapitein bij d. d. schutterij Ie
Jvampen, den degen op /ij en de pen achter
het oor, hem eens in den hoek /etten, als
had hij maar mei een dooduewonen
klom["'Usciiutter te doen. Ah, sprak kapitein dr. v.
d. Stadt', wel \\etende d.-it een m'oote inii
toekening' nier.anders dan tijds-en
kraditsvorspillinu' zou «e/en - ik wil maai ..een
kleine aa nr eek en ing ma ken' . J)e \ raag' v\ elk
j beiang niet die ..veruüiininn'ii w<>\'<lt ?ji-iiii'iid^
behoef ik niet Ie beantwoorden, de v r;; ai: is
veeleer: welk belang er dooi' wordt ij<-.-<i-//i/,t:/.
Kn dan vindi de J) r. kapitein, gelijk t'i
vermoeden was. er geen enkel want
ietwat verstandu: en serieus te /.ijn als
menscli, uls oud-sclmtter en als
l;itniweerman hij zeu't liet wd niet, maar hij
g'evoeif /oo met ons . . . het raakt in on/e
fraaie maatschappij niet een helani::
ttrwijl men toch niet mug verireten. dat
|o met een unilorm beileelil veel
^emai\kelijkor toeg'an^ krijgt dan in ..civiel
tenue" : /o'.xlat de Kottenlamsche \\ keiis
nu met/"''' iniit'ormen v\ el n/li deuren open
vindt, i nl iis>chcn heel'i de do ?toi'-kajiiiein
no_r enkele opMerkin^'U te maken, die /oer
ad rem 'ipi. ..l>ai' er iM'sprokoii uordl,
schrijft ln|. \an - ?hiiuer-ollicieron. \Miar
scliutferij-olli.'ierei! bedoeld worden, ach)
ik \iiii m.'nd'-i- bel'1., kciti.- ii;ieü/eul l'.'di
2e Jaargang. l Januari 1905.
Red.: C. II. BROEKKAMP, Damrak 59, Amst.
Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek
betreffende, te richten aan bovenstaand adres.
Probleem Xo. 23 is goed opgelost door K.
C- de Jonge en G. van Leeuwen, Amsterdam;
K. en X. lïouwer en 1). Kikke, Fdam ; W. van
Daalen, Haarlem ; W. Vijn, Hoogvvoud, (twee
oplossingen); J. Keuken, N. A'ieuwdorp.
De problemen in het concours, (zie vorige
rubriek) moeten vóór 15 Februari, opgezon
den worden aan mr. Fernando Bar Mouius a
Marseille of aan RenéOrtigé, Tonnay
Charente (France).
Uitgeloofd wordt voor zelfgemaakte pro
blemen : 1ste prijs, 50 francs aan geld; 2e, 3e,
4e en 5e prijs, elk een prachtige photografie ;
Ge prijs, 1000 diagrammen. Voor niet
zelfge1 maakte problemen, Ie prijs, 13 afleveringen
van Ie Strategie", Journal d'échecs et Ie
dame (waarde 24 francs); 2e prijs, een prach
tige photografie en 3e prijs 50 billetteii voor
Correspondentie partijen.
De problemen mogen niet reeds vroeger
opgenomen zijn in tijdschriften of andere
bladen.
Partij No. 10. De lange vleugel opening.
Tweede partij van de match.
Weisi speelde met wit.
Wit.
Zwart,
17 L'l J)
H)
opgegeven
Kik ander antwo.r.l is
minder jrncd.
2) Hier had 30 25 moeten volgen, zijnde
de beste voortzetting in ileze opening. Wij
zullen later in de damspeler'
WiUU'Olll (Ut 7,01] i*.
CmuHIIIIIMIIIHillillUIIIUIIHIIIIIMIItinilll
aantconen
ook niet iiifiintei'ist-oflicier), liet woord
seliiiftei'sjink \ooi' sclmttenj-imit'onn kan
op xieh/elt' desiiocjiis ook noi; door den
beugel, iniiiir de intdrukkinu' lilijven
rondlonpt'ti" en de iianlialinu'steckeiis, \\aiii1
tus-iclicn liet woon) ., \ ei'g'iiiiiiin^'eii" ucdrukf
staat, acht ik in een blad als het uwe nier
op hun plaats."
Men x.ier, hij is 'i'ootiiiouilig ^enoeu1. Aan
een ..srhutlerolüeiei1" en een sehuttei'spuk.''
wil lii| xidi niet il l te xeer ei'^eren. en
daarin /ou ik niet hem nieeiriian, want
iiidcnliuid van liet glorie- en ^liuisrijke vun
het schuttei'lijke n(' s(.'liutt<'i'\iii)ke kan heel
best ielsaï; -maar dat ,.b!ij\ en rondloopen'!
,la, dat is te kras. Aan nmdloopen kan
niet atiilers dan een onu'iiiistim1 beiei-kenis
worden yohe'-ht. Loop rond, xeu't men, tenen
iemand die, lier lieelemaal mis heeft -het
is s\ iioüicin iiK.'t: lii.'it naar jo kijken!' -
Kil nu is er \\el veel naar de schurters
<fOkekf.'n. niiiiir dan toch altijd als naar een
stichtend, opbouwend element in de
scheppinu : allerminst als naar een soort van
mensclien. die ni1 ij<ieihcid Inin pakje te
pronk stelden : /oodat het volstrekt neen
/in heefl, om een jiriniij-i|iialit"il-sclnitter
als de 'iilci'daiiiseluï\\ilkens te verden
ken, dat het hem om .liet rondloopen" /on
y.ijn te doen. - Ku dan (iiitn'iat do'-tor
v. d. Si;uit. kapitein bij de dienstdoende
sehiitterij te Kampen, het ook ^eens/ins.
hoe de uitdrukking:' dubbel h,ueli]k is
i^cDiaaht. i\i)'}i' i!i.~sch('ii aajiliulnin'.-U'eKcjis to
3) Hier had 21?26 moeten volgen, om wit"
te dwingen op 25 te gaan (want na eiken.!
anderen zet gaat zwart op 25 en krijgt eene
not; sterkere stelling). Na 30-25 zou volgen :
z 20-24, w 31-27 (de beste), z 18-23, w 37-32 (de
beste), z 12-18, w 41-37, z 7-12, w 37-31, z 26:37,.
w 42 : 31, z 14-20, w 25 : 14, z 9 : 20, w 47-42,.
z4-9, w 46 41, z 10-14, w 43-47, z 5-10!
Wit heeft nu twee nadeelen, 5 schijven op
de lijn O 50 en aan zwart den tempozet 1-7
laten behouden.
4i 50-45 was op dit moment beter, omaldaat.
de positie eerst in het gereede te brengen.
5) Zeer goed, om tempo-zetten te winnen.
en tevens liet vormen van combinaties bij
wit te verijdelen.
(»)-Uitmuntend, om dezelfde reden als bij.
5 is aangegeven.
7) . i. was «3!!-K27 beter, om daarna 47 tot
op 3(i te kunnen brengen.
8) A'og was hier 47-42 beter geweest.
ff) Ken zwakke zet. 47 opbrengen tot 30 was
veel beter.
10) 34-30 was veel sterker en in deze stel
ling bepaald noodig.
IL) Een brillaute afruiling welke tevens een.
groot voordeel brengt aan de positie van zwart.
12) Om aan wit het vetder doordringen te
beletten.
13) Een klein valletje, indien zwart onbe
dacht dam zou halen. Er zou dan volgen :
w 24-19, 30 : 19. 23 : 32!
CORRESPONDENTIE-WE D STRIJD,.
Tabel der gespeelde zetten van Zwart.
X fp.
LO
IO
CM
£ w
to
^ O
r?1
_-; ' :|;
i
4£
4- ,
lo
X S
4
0
?4to
x"c"
-I
^_i '
Lc
t~* Hl
h- '
- 1
X «H
ic
7" *
IC
^ t^l
r-1
'f* 1
c.
'A ^~*
LO
LO
_.
tT "£"
"
.T
-jei
*-** *>
^
tri ^
-.7
CC'
w w
4tr o
X"1 i
l i
"?'
X O
4l
1 i u?i
o
T"1
-4- ,
'-T
tr Q
x
Lli '
""?'
?j H*
LO
4r1 «H
1
*SJ
^ X
4tO '
'
F, f
LO
:\ '
4_
SH ^
r^ '""'
i
' '
""" '
X X
P *
4;CH
CO
t?t
CO
i ^
: ??'
. «H
' h-i
1
' L
"J
: J-H
i r-i
; 2.-,
CH
i-l10
4ió
CH
-i
ilj
LO
i ^
H
:
4
h-r: j_i
: :/:
O
^
1~O
i
H
^
i ^
?
? C
i?1
V
IO
CO
£3
?
>*? i o ^
' o
l i i '?';'
\
*W : ^ W
: ^'
? <+*?
Q ; ^ Q
'?
i : V '>:
i LO
e i^ c
:
-4: O
K O K
'?^
'. ' o
?f' **~
' s
"S'ï'hj"'^"
; C;
' i k!_i '
:.: - r
1 ;u, '
.CH ITJ CH
i '
i i i
o
X i M ^
'? o
' : 1- '
t-n i ^ ir1
i ?
: ^
J ^
: r~
1 ' \\ *
: "^
X ' ^ "X
t=J >
O
i i
>4i:f W
LO
O'
K O
71 i
r-1
10
0
71
! S
y
-^j
O ^H
C
-----~I
I^J '
toio ^
to '
-?
w CH
i
"i1 i
1.O
9 K
rt
t'o '
t? tr1
o
i^
O'
O g
-i
i ,
~^
Lw
G X
T *
O
c»
^;
j>
bC
ti
^
w
l-C*
o
10
0(
>
~7
W
t
10
cp
i*
- 7
i's
W
^
I-S
o
füT
(-0
4s
T~
IO
>
- 1
flu
IO
w
Cc
10
, cc
>
^7
ió
S
4J>
W
?^5
O
*
o
y
^
"Ö""i
1
HH '
1
«H :
t
X
1
M
S '
;1
X ;
?
Wit moet spelen.
?;;' Voortzetting van partij :
No. 3. G 18:27. A 31:2j gedwongen.
8. I) 14 2(1, 15 2(>:17, 1) 11:31, B 3(1:27 irnl».
.. 9. F 20-25. B 2(1:17, Fll:31 B 3(1:27,
F 25:34, B 40:20 gedwongen.
., 11. K 14-20, B 2(1:17, K 11:31, B 3(1:27 ..
'., 12. I! 14-20, C 2t!:17, B 11:31, C 3(1:27 .'.
15. (l 14-20, ('2(1:17. G 11.31, C 3(1-27 ,
.. 18. \2o-25, C 2(1:1 7, X 11:31 ('30:27,
N 25:34. C 40:20 gedwongen.
,. 31. II 19 L':!, V 28:19 "
,. 47. K 20-24. 11 29:20
"?54. N 14-20, .1 2(1:17. X 11:31, J 3d:27 ,
.. 07. A 24-29. M 33:21 gedwongen.
.. H9. K 24-lJ0, M 35:24
.. 72. I. 2-1-30, M 2:5:24
., 74. .1) 14-20, N 20:17, I) 11:31, N 30:27 ..
., 75. F 14-20, N 2(1:17. F 11:31. N 3(1:27
77. K 14-20, N 20:17, K 11:31, N 3(5:27 ..
111 partij No. 05 van de vorige tabel maakt
L een gedwongen voortzetting. Dit is fout
en moet zijn: Ij 28-22, zonder meer.
In parlij No, 7 speelt A 14-20, moet dit
niet 20 - 24 zijn ?
gewagen van ..veruunning'en" in verband
mot dat blijven rondloopen.
Hoe licht, nietwaar, zal het minder inge
licht publiek, hij het Ie/en van aan schut
terij-ka pi t eins u'eux'ven vergunningen"'
} denken aan den meer gewonen /in, waarin
i dat woord wordt g'ebrnikf: er /ou allicht
j menigeen kunnen zijn, die tot het
vermoej den kwam, dat hiermee o p tapperij en slijterij
! werd gedoeld, alsof de Keu'oerinu' de
schutj terij-kapiteins etc. de meest gesc! ikte per
sonen oordeelde om met een kroea' te
l worden hi> leehl. waarin /ij in uniform
koni den hlijven rondloopen.'1
l (ielukkiu' dat nu dadelijk aan zulke
l snoode verdenking' door I>r kapt. v. d.
Stadt den kop is ing'eknejjen, en wel in
de eerste plaats doet mij dat geno 'gen
voor mijn vriend Boelaart, wien ik niet
allwii /ijn .sehultorpakje tot xijii dood toe
hoop te zien dragen, iiuiiir voor wien het.
evenals voor /oo vele andera
schntteroliiciei'en, eon verned rendo vermindering;
moei /ijn, uil" ons te vroeg' ten doode
<>pgeschveven burgerlijk kenrcorps te worden
gelicht, om uitsluitend in een
landweer1/akje i'.icli te mogen vertoonen.
Kn nu, mi. d(>/e mijne plichtsvervulling'
wersch ik al mijn vrienden ook die bij
di- schullorij. alsmede de schii/imen in hei.
s ?liiiltcrij-musenm, - - een zalig Uiteinde.